ΡΗΤΟΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ – ∆ΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ «Ὑπὲρ τῆ̋ Ῥοδίων Ἐλευθερία̋» Ι. Π. Αµπελάς, ∆ρ Φιλοσοφίας - Φιλόλογος
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ......................................................................................... 1 ΚΕΙΜΕΝΟ - ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ......................................................................... 5 Ερµηνευτικές Ερωτήσεις ........................................................................... 10 Λεξιλογικές – Σηµασιολογικές Ασκήσεις .................................................... 12 ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ §§ 1-2 Περί του ότι δεν εκτελούνται οι αποφάσεις και ότι θεόσταλτη ευκαιρία παρουσιάστηκε που πρέπει να αξιοποιηθεί « ἔργῳ ». ... 15 ΠΡΟΘΕΣΙΣ §§ 3-4 Η πόλη έχει αδίκως διαβληθεί και είναι ευκαιρία να αποκατασταθεί η φήµη της. ....................................................................... 20 ΠΙΣΤΙΣ §§ 5-16 Οι αντίπαλοι αντιφάσκουν. Ο κίνδυνος από τον Μ. Βασιλέα και την Αρτεµισία ανύπαρκτος. Οι Ρόδιοι παρά τα σφάλµατά τους πρέπει να βοηθηθούν. ............................................................................................ 25 ΠΙΣΤΙΣ §§ 17-20 Ο κίνδυνος από την εξάπλωση των ολιγαρχικών πολιτευµάτων επιβάλλει ως συµφέρουσα και αναγκαία την αποκατάσταση της δηµοκρατίας στη Ρόδο. ....................................................................... 32 ΠΙΣΤΙΣ §§ 21-24 Είναι δίκαιο οι Αθηναίοι να συνδράµουν τον λαό της Ρόδου, όπως θα ήθελαν σε ανάλογη πείπτωση για χάρη τους να πράξουν οι άλλοι. Παράδειγµα οι Αργείοι που δεν λογάριασαν κίνδυνο υπαρκτό για να τους βοηθήσουν, ενώ ο κίνδυνος απ’ τον Μ. Βασιλέα δεν είναι σηµαντικός. ................................................................................................................... 37 ΠΙΣΤΙΣ §§ 25-33 Το πρόβληµα της νοµιµότητας της επεµβάσεως και η σχετικότητα αυτού που κάθε φορά ονοµάζεται δίκαιο. Η απόφαση ανήκει στους
Αθηναίους,
αλλά
η
εκτέλεση
εµποδίζεται,
γιατί
αφήνονται
ανεξέλεγκτοι οι εχθροί της δηµοκρατίας. ................................................... 38 ΕΠΙΛΟΓΟΣ §§ 34-35 Το σηµαντικό είναι η ορθή πράξη. Η υποχρέωση του « πράττειν ἄξια » της πόλεως και των προγόνων ........................................ 42
3