Poprzez lata osiemdziesiąte, które był czasem rozwoju grafiki komputerowej, dochodzimy do lat dziewięćdziesiątych, czyli okresu popularyzacji nowych dróg dystrybucji oraz ekspresji twórczej tj. Internet. Wtedy to w 1993 roku, dwaj europejscy artyści Joan Heemskerk i Dirk Paesmans stworzyli stronę internetową „jodi.org”, która swoim charakterem zrekonstruowała ówczesny wizerunek witryn www poprzez zastosowany remiks zdjęć i kodów HTML, znalezionych w sieci, co przypominało w swym koncepcie dadaistyczne kolarze złoŜone z fotografii i gazetowych tekstów. Jest to nieco symboliczne porównanie, ukazujące przemianę w sposobie myślenia o technologii, kiedy Internet z przeglądarki informacji zmienił się w medium artystyczne. Wtedy to ostatecznie doszło do upłynnienia granic pomiędzy sztuką a technologią, wizjonerstwem a myślą, ideą a jej urzeczywistnieniem, czyli do powstania sztuki nowych mediów, która przez jakiś czas funkcjonowała raczej we względnej izolacji od reszty artystycznego świata, istniejąc głównie w wirtualnym środowisku (strony www, listy mailingowe itp.).W tamtym czasie twórcy sztuki nowych mediów byli bardziej artystycznymi hakerami niŜ aktywnymi uczestnikami światowego obiegu sztuki współczesnej.
Rysunek 11. Motyw z artystycznej strony internetowej „jodi.org” autorstwa Joan Heemskerk i Dirk Paesmans (1993). Źródło: http://wwwwwwwww.jodi.org/100cc/index.html, sierpień 2009.
Pisząc hakerzy nie mam tu na myśli młodocianych, wirtualnych przestępców, wykradających informacje i siejących spustoszenie w sieci (cracking), bardziej natomiast twórców Ŝyjących komputerami, wiedzących o nich wszystko, potrafiących uczynić z nimi 24
