πού θα πάω. Είχα φίλους. Είχα εχθρούς. Και αν μπορούσα να κρατήσω το κεφάλι μου ψηλά, τότε τα πράγματα θα άλλαζαν. Με άλλα λόγια, εγώ άλλαζα. Άρχισε να βρέχει. Κανένας δεν σταμάτησε να με ρωτήσει κάτι. Θα μπορούσα να στέκομαι εκεί για πάντα παλεύοντας. Μόλις άρχισα να χάνω τις δυνάμεις μου, σταμάτησες να περπατάς προς το μέρος μου. Ξανάρχισες. Σχετικά μ’ αυτό το θέμα θα μπορούσε να συζητάει κάποιος για ώρες, σκέφτηκα. Σε σημαντικές περιστάσεις, ίσως να σ’ έψαχνα στον δρόμο. Μερικές φορές μπορούσα να σε δω από τη γωνία όπου στεκόμουν. Είχε μια δυναμική ο τρόπος που στεκόμουν στη γωνία. Mην νομίζεις πως έκανα κάτι. Με άλλα λόγια, βαριόμουν. Ήταν καλοκαίρι στην πόλη. Σου δάνεισα ένα βιβλίο, εκτός αν σου δάνεισα χρήματα. Να δανείζεσαι χρήματα. Να καθυστερείς τις πληρωμές. Είχα άποψη για όλ’ αυτά, τα έβλεπα ξεκάθαρα σ’ εκείνο το σημείο. Κάθε φορά μπορούσα να συζητάω γι’ αυτό το θέμα επί ώρες. Μετά φανταζόμουν τον εαυτό μου σε μια πεδιάδα. Πώς θα κρυβόμουν στ’ αγριόχορτα μέχρι ν’ αλλάξουν τα πράγματα. Φύτρωναν πολλά αγριόχορτα στη γωνία. Είχα ζήσει και καλύτερα, σκέφτηκα. Σκεφτόμουν τη στάση μου απέναντι στα πράγματα. Σε σημαντικές περιστάσεις, ίσως να σ’ έψαχνα. Μπορούσα να σε δω από τη γωνία όπου στεκόμουν. Πώς αλλιώς να το διατυπώσω; Με άλλα λόγια, δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ σ’ αυτό που ήθελα να πετύχω. Η κρίση μου ήταν επιπόλαιη. Η αντίληψή μου για τα πράγματα. Μάλλον δεν σκεφτόμουν αρκετά, σκέφτηκα. Κοίταξα την πόλη. Μπορούσα να δω όλη την πόλη από τη γωνία όπου στεκόμουν. Στεκόμουν στη βροχή. Έβρεχε. Με άλλα λόγια, δεν θα ξαναπαντρευόταν ποτέ κανείς. Είχα μια γενική εικόνα των πραγμάτων. Mπορούσα να συζητάω γι’ αυτό το θέμα επί ώρες. Και μετά βγήκε ήλιος. Όταν υπήρχε αληθινή ελπίδα για το μέλλον ίσως και ν’ αναστέναζα. Ήταν ανακουφιστικό. Έπρεπε να διαρκεί περισσότερο. Έπρεπε να γίνεται με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Εκείνη την περίοδο είχα ν’ αντιμετωπίσω πολλά, σκέφτηκα.
59