ADO DEN HAAG POST INTERVIEW
FC Den Haag In de zomer van 1986 werd FC Den Haag Lems’ volgende station. ‘Pim van de Meent belde, hij wilde mij hebben. Ik dacht: mooie club. Net gepromoveerd naar de Eredivisie na ongeslagen kampioen van de Eerste divisie te zijn geworden. Mooie, goede spelers. Misschien was Karel Bouwens een beetje kritisch over mij. Het zat mij ook niet mee, dat ik niet direct kon spelen vanwege een blessure. Maar ja, toen ik eenmaal speelde kwam Karel naar mij toe om te zeggen, dat hij mij wel een goede speler vond. Sterker nog, op een bepaald moment wilde PSV mij hebben. Ging niet door, FC Den Haag vroeg te veel, geloof ik. Maar ach, ik beleefde bij FC Den Haag wel mijn hoogtepunt, de bekerfinale van 1987 in het Zuiderpark tegen Ajax. In die merkwaardige entourage, die lege Noordtribune vanwege de rellen die daar kort daarvoor waren geweest tijden de competitiewedstrijd tegen Ajax. Ja, dan Het Moment van die finale. Ik had vlak voor tijd de 3-1 voor FC Den Haag op mijn schoen. Stanley Menzo pakte die bal zonder dat hij het zelf wist bij wijze van spreken. Meer geluk dan wijsheid. Natuurlijk, velen hebben het er nog over…’ Het onbarmhartige lot voor FC Den Haag bleek, dat Ajax een verlenging afdwong en in daarin de winst en de beker, de double, pakte. Alleen toenmalige shirtsponsor Corsmit glunderde, omdat als gevolg van de shirtjesruil de Amsterdammers bijna allemaal in de Haagse outfit met zijn naam poseerden. FC Den Haag restte een mooie troost: een ticket voor het toernooi om de Europa Cup voor bekerwinnaars. Avonturen tegen het Hongaarse Ujpest Dozsa en het Zwitserse Young Boys. Maar Cor Lems ontbrak wegens – om in herhaling te vervallen – wegens blessureleed. ‘Ik was er wel bij in Budapest hoor. Daar hadden de spelers voor gezorgd. En de club zorgde ervoor, dat ik ook meeging naar Bern. Maar ja,
De selectie van FC Den Haag met Co Adriaanse, de hoofdrolspelers van het Kerstboomsysteem met toebehoren.
ondanks mijn lange carrière met toch veel mooie momenten ontbreekt inderdaad Europees voetbal. Jammer!’ Co Adriaanse Toen moest Lems’ periode onder de trainer die hij de beste in zijn loopbaan noemt nog komen. ‘Inderdaad, Co Adriaanse. Ik kon uitstekend overweg met hem. En hadden ook een heerlijke ploeg, hoor. Fransje Danen, Heini Otto, Martin Jol, Michel Adam, René Stam en noem ze maar op. Inderdaad, het Kerstboomsysteem, dat toen ineens naam maakte. Wij waren afgezakt naar de Eerste divisie, maar promoveerden weer snel. Wij bleven ook in de Eredivisie. Na Adriaanse kwam Nol de Ruiter. In zijn periode eindigde ik in die zogenaamde Bende van Zes. Nooit begrepen waarom en wat het precies betekende, maar het was zo. Wij waren te moeilijk of zo. Ik was nadien de enige die nog speelde, zij het alleen in thuiswedstrijden… Uiteindelijk kon ik gratis weg, naar Dordrecht’90. Daar kwam ik weer gasten uit de Haagse tijd tegen als Harry van der Laan en Hennie de Romijn. En heel even Lex Schoenmaker als trainer. Maar hij ging na enkele maanden weg, ging mee met Wim van Hanegem naar Arabië (Al-Hilal, red.). Na mooie jaren aan de Krommedijk maakte blessureleed in 1999 dan toch een einde aan de actieve voetballoopbaan van Cor Lems. Zij het, dat hij het nog vijf weken probeerde bij een amateurclub, het Vlaardingse Deltasport.
Trainersloopbaan 1998-1999: 2000-2005: 2005-2006: 2006-2007: 2007-2009: 2009-2014: 2014-2016: 2017-nu:
Jong Dordrecht’90 Deltasport Aeolus Jong ADO Den Haag en ADO Den Haag-amateurs RVVH Kocatepe RVVH SteDoCo
Trainersloopbaan Geheel afhankelijk van voetbal was Cor Lems toen al niet. Hij werkte in het bedrijf van Cees den Braven, de sponsor van Dordrecht’90, waar hij overigens nu nog
7
