Harun Yahya (Adnan Oktar)
şeklinde övülmüştür. Allah benzeri diğer olumsuz özellikleri üzerinde taşıyan insanların güvenilmezliklerini şöyle bildirmektedir: Şunların hiçbirine itaat etme: Yemin edip duran, aşağılık, alabildiğine ayıplayıp kötüleyen, söz getirip götüren, hayrı engelleyip sürdüren, saldırgan, olabildiğince günahkar, zorba-saygısız, sonra da kulağı kesik; mal ve çocuklar sahibi oldu diye, kendisine ayetlerimiz okunduğu zaman, "(bunlar) eskilerin masallarıdır" diyen. (Kalem Suresi, 10-15)
Bütün bu çarpık mantıkların sonucunda "sevgi" kavramının da anlamı değişmiştir. Sevgi, karşıdaki kişinin kendisine sağlayacağı hava atma derecesi veya maddi çıkar ile orantılıdır. Bununla birlikte, din ahlakının yaşanmadığı sistemin bir diğer özelliği de sevgiyi çeşitli görüntü ve imajlara dayandırmasıdır. Elbette bu gerçek sevgi değildir. Bu cahiliye ortamında çoğu genç kız, son model bir arabası, gösterişli bir evi, düzgün bir görünümü olan insana ilk bakışta sözde "aşık" olur. Herhangi bir hastalık veya acizlik nedeniyle bu dünyevi özellikler ortadan kalktığında ise, aşkı da sona erer. İçinde bulunduğu toplum ölçü ve değer yargılarını, duygu ve düşüncelerinin sınırlarını belirlerken onu, Allah, din ve varoluş amacı hakkında hiçbir şey düşünmeyen bir insan haline getirmiştir. Zira, kendisini programlayan cahiliye toplumu, ona sayısız görevler yüklemiştir. Herşeyden önce cahiliye toplumunun deyimiyle "gemisini kurtarması", ardından da bu toplumda belirli bir "statü" kazanması gerekmektedir. Bunun için diğer insanları kullanacak, gerekirse ezecek, saf dışı edecektir. 77