είναι αυτά που απαντά Η Γλώσσα του Σώματος. Πολύ σωστά αγαπημένοι μου φίλοι και φίλες, το σώμα μας έχει τη δική του φωνή και πιστέψτε με δεν λέει ψέματα. Πόσες φορές σας έχει τύχει να στέκεστε απέναντι από το συνομιλητή σας και να νιώθετε ότι αυτά που σας λέει, δεν είναι πέρα για πέρα αληθινά; Οι άνθρωποι επικοινωνούν με δύο τρόπους: με τον προφορικό λόγο και με τη γλώσσα του σώματος. Όταν οι δύο αυτές γλώσσες δεν έχουν αντιφάσεις, δηλαδή ό,τι λέμε αποτυπώνεται και στο σώμα μας, τότε έχουμε επικοινωνιακή πληρότητα και το μήνυμα του άλλου το αποδεχόμαστε ως αληθινό. Όταν όμως υπάρχει αντίφαση ανάμεσα σ’ αυτά που λέμε και στον τρόπο που τα λέμε, δημιουργείτε κάποια αμφισβήτηση. Η στάση του σώματος, η χροιά της φωνής και το πρόσωπο, αν τα παρατηρήσετε καλά, θα σας αποκαλύψουν την αλήθεια. O ψεύτης να έχετε υπόψη ότι παίρνει βαθιά ανάσα, γιατί νιώθει να πνίγεται.
Επίσης
παρατηρήστε: o Την κίνηση μπρος-πίσω του σώματος, είτε σε καθιστή είτε σε όρθια στάση. o Την απότομη αλλαγή στάσης. Το να λέμε ψέματα είναι κάτι άβολο. Έτσι το σώμα δεν βολεύεται, αλλάζει θέσεις σαν κάτι να του φταίει. o Ασυνείδητες κινήσεις στα χέρια ή τα πόδια. Χτυπήματα στο δάπεδο ή των χεριών στο τραπέζι, σφίξιμο έντονο των χεριών μεταξύ τους, συμπίεση των μηρών μεταξύ τους. Τα πόδια στρέφουν τα πέλματα προς άλλη κατεύθυνση από το συνομιλητή, σαν να θέλει αυτός που λέει ψέματα να σηκωθεί να φύγει! Η φωνή προδίδει το ψέμα. Χαρακτηριστικά της φωνής που ψεύδεται μπορεί να είναι: Αλλοίωση της χροιάς της φωνής. Μπορεί να γίνει είτε ασυνείδητα (η φωνή αλλοιώνεται, τρέμει, διστάζει κ.λπ.) είτε συνειδητά (γίνεται θελκτική για να μας «ξελογιάσει» ή σκληρή για να μην τολμήσουμε να αμφισβητήσουμε). Διαφορετικές ταχύτητες στην εκφορά του λόγου. Μια συνηθισμένη αλλαγή στη φωνή είναι να γίνεται από τη μια διστακτική (μήπως πει κάτι που θα αποκαλύπτει το ψέμα) και την επόμενη στιγμή γρήγορη, για να τελειώνει και να απαλλαγεί από το βάσανο. Το βλέμμα. Η συνηθέστερη εκδοχή είναι το χαμηλωμένο βλέμμα. Άλλες φορές στιγμιαία μας κοιτά και ακαριαία αποσύρεται, σαν να δυσκολεύεται να αντέξει το δικό μας βλέμμα. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις το βλέμμα βυθίζεται στο κενό, σαν να διαβάζει κάποιος ένα αόρατο κείμενο (αυτό παρατηρείται συνήθως σε κάποιον που έχει μάθει απέξω αυτά που θα πει για να μας εξαπατήσει) ή προσηλώνεται σε ένα αντικείμενο και μοιάζει σαν 95