Ιστορίες υπερβολής
91
κρυστάλλινο βαζάκι με το οινόπνευμα βρισκόταν η γυναίκα του; Πώς φώναζαν έτσι; Θα του την ξυπνούσαν. Τη γυναίκα του. Ας έκαναν ησυχία. Ήταν τελείως τρελοί;
II. H άμαξά της σταμάτησε έξω από ένα περιφραγμένο διώροφο σπίτι. Ο Ροετιανός δεν ξεχώριζε πολλά πράγματα. Ύστερα από μιαν ώρα αναμονής, την είδε πάλι. Ένα φως είχε ανάψει πίσω από κάποιο παράθυρο του δεύτερου ορόφου, περιστοιχισμένου από τον κισσό που ορθωνόταν ώς εκεί. Μία σκιά, πίσω από το τζάμι, φάνηκε να κοιτάζει έξω. Ο Ροετιανός, με το ίδιο αμάξι, πήρε το δρόμο της επιστροφής. Το βράδυ, έγραψε ένα γράμμα — για εκείνην. Το συνέταξε με τάξη και προσοχή. Την ονόμαζε «Κυρία της Όπερας». Ανέφερε τα πάντα για τον εαυτό του και τη ζωή του — και καθετί για τον έρωτα που τον έκαιγε— για τον έρωτά του προς αυτήν, προς τα μάτια της. Της ζήτησε, της εκλιπάρησε μία —κι ας ήταν η μοναδική— συνάντηση. Την ικέτεψε. Έστειλε την επιστολή, το επόμενο πρωινό, μ’ ένα αγόρι του ταχυδρομείου. Η απάντηση έφτασε την ίδια ημέρα, με το βραδινό ταχυδρομείο. Έσκισε το φάκελο με χέρια που