το περίστροφο χέρι του, έπρεπε να κάνει μια απλή αλλά σταθερή κίνηση και να τινάξει αυτό το πρόσωπο και τα μυαλά του στον αέρα. Γιατί ένα τέτοιο μαύρο πρόσωπο με ένα περίστροφο χέρι ήτανε ο μεγαλύτερος κίνδυνος και εκείνος το γνώριζε τώρα περισσότερο από ποτέ. Μα το περίστροφο χέρι του καθόλου δεν κουνήθηκε. Έστεκε απλά και απολάμβανε το σκοτεινό εκείνο βράδυ και το φωτεινό το φεγγαρόφωτο.
Το πατάρι Όσο και να έτρεξε τρομαγμένος ψάχνοντας να βρει το διαμέρισμά του δεν κατάφερε να το βρει παρά μέρες αργότερα. Στο διάστημα αυτό συνειδητοποίησε ότι όλοι γύρω του είχανε αυτό το κακό χτικιό, όλοι άρχιζαν σιγά σιγά να μαυρίζουνε από αυτή τη γούνα που τύλιγε τα πρόσωπα και τα σώματά τους και ο ίδιος με το περίστροφο χέρι του γέμιζε τους δρόμους που σεργιανούσε πτώματα που διαλύονταν σε μικρές και μεγαλύτερες αράχνες που μπαίνανε από το στόμα και τα μάτια και τα ρουθούνια και τον πρωκτό σε άλλα σώματα 59