α3.
(Ο πρίγκιπας Ιωάννης συναντιέται με τον πατέρα του, τον Βασιλιά της Λυκοφωλιάς.) ΒΑΣΙΛΙΆΣ: (Κοιτάζει προς το κοινό απαγγέλλοντας τους πρώτους στίχους από τον Ριχάρδο τον Τρίτο του Σαίξπηρ.) Τον σκοτεινό χειμώνα της οργής μας, τον έκανε ολόλαμπρο καλοκαίρι ο ήλιος του Γιορκ, κι όλα τα σύννεφα που σκέπαζαν το σπιτικό μας ρουφήχτηκαν πια στα έγκατα του ωκεανού... Ήρθε ο γιος μου; Είναι εδώ; ΙΩΆΝΝΗΣ: Είμαι εδώ. ΒΑΣΙΛΙΆΣ: (Δίχως να γυρίσει να δει.) Στα έγκατα. Είσαι στα έγκατα. ΙΩΆΝΝΗΣ: Είμαι εδώ. ΒΑΣΙΛΙΆΣ: Τελειώνει. Ο χρόνος τελειώνει. Ο καιρός φθίνει. ΙΩΆΝΝΗΣ: Είμαι εδώ. ΒΑΣΙΛΙΆΣ: (Γυρίζει και τον κοιτάζει.) Καλώς ήρθες, γιε μου. ΙΩΆΝΝΗΣ: Καλώς σε βρίσκω, πατέρα. ΒΑΣΙΛΙΆΣ: Με βρίσκεις στα έγκατα. Σ’ ένα στομάχι αποτρόπαιο… 27