χ
α
ρ
ά
σ
ύ
ρ
ο
υ
ΑΚΌΛΟΥΘΟΣ Γ: Φοβάμαι. Μα η Πριγκίπισσα δεν είναι ευτυχισμένη. ΑΚΌΛΟΥΘΟΣ Α: Δεν είναι πια Πριγκίπισσα… Είναι η Αδελφή Λευκάνθη… ΑΚΌΛΟΥΘΟΣ Β: Η παιδική φίλη του Βασιλιά. Αυτή που βαδίζει μαζί του στον κήπο… ΑΚΌΛΟΥΘΟΣ Γ: Είναι η πριγκίπισσα Άννα – και κεντάει μια κόκκινη ματωμένη καρδιά… ΑΚΌΛΟΥΘΟΣ Α: Μια ματωμένη καρδιά. Αιμορραγεί. ΑΚΌΛΟΥΘΟΣ Β: Δεν υπάρχει αίμα στη χώρα της Ευημερίας. Μόνο λευκές καρδιές… ΑΚΌΛΟΥΘΟΣ Γ: Έχουμε εμείς λευκές καρδιές; Είναι αλήθεια αυτό; ΑΚΌΛΟΥΘΟΣ Β: Αυτή είναι τώρα η αλήθεια μας. ΑΚΌΛΟΥΘΟΣ Α: Αυτή πρέπει να είναι η Αλήθεια… ΑΚΌΛΟΥΘΟΣ Γ: Κι εκείνη που αιμορραγεί; Που κεντάει την καρδιά της ολοκόκκινη; ΑΚΌΛΟΥΘΟΣ Α: Κι ας τη βάφτισε Αδελφή Λευκάνθη…. ΑΚΌΛΟΥΘΟΣ Β: Κι ας είναι η πιο κοντινή στην Βασιλιά… ΑΚΌΛΟΥΘΟΣ Γ: Εκείνη λαχταρά… ΑΚΌΛΟΥΘΟΣ Β: Τι λαχταρά; ΑΚΌΛΟΥΘΟΣ Α: Προσέχετε τα λόγια σας… ΑΚΌΛΟΥΘΟΣ Γ: ...να δικαιώσει αυτός την προσμονή της… ΑΚΌΛΟΥΘΟΣ Β: … να πάψει να την λέει αδελφή του… 114