ο α π ο γ ρ α φ έ α ς - απόσπασμα από το επερχόμενο 49
φορά τα μάτια του προς την ουράνια λάμψη. Ένα πελώριο κόκκινο στόμα και από μέσα ξεπετάγονταν φωτιές. Ίδια ξεμαλλιασμένα κεφάλια. Ο Αρνταβάν λύγισε τα γόνατα. Όφειλε να προσκυνήσει και εκείνος τον νέο βασιλιά. »Την ίδια κιόλας νύχτα ξεκίνησε για το μέρος όπου θα συνέβαινε η προοιωνιζόμενη γέννηση. Στα χέρια του ρουμπίνια και κρεμαστά από ελεφαντόδοντο και κλινοσκεπάσματα από δέρμα κροκοδείλου. Βάδιζε μέρα νύχτα για να καλύψει τον χαμένο χρόνο. Να προφθάσει τους άλλους τρεις μάγους. Να αποθέσει τα δώρα στα πόδια του νέου βασιλιά. Να τον προσκυνήσει. »Όταν πέρασε τη Βορσίππη, η μεγάλη έρημος της Βαβυλώνας. Στα μισά της βρήκε πεσμένη στο χώμα μια γυναίκα. Μισοσκεπασμένη από την άμμο. Τα χείλη της ήταν πάλλευκα και χαραγμένα από τη δίψα και την κάψα. Ο Αρνταβάν και εκείνη στους ώμους του. Σε λίγο μια κατασκήνωση με νομάδες. Αυτοί προσέφεραν στην κοπέλα νερό και τροφή και ο Αρνταβάν τη φρόντισε εκεί για μέρες. Και έλιωσε στη φωτιά μερικά ρουμπίνια –από εκείνα που έκρυβε ως δώρο για το νέο βασιλιά–, έκαψε ένα από τα κλινοσκεπάσματα και με μια μεγάλη πέτρα έκανε σκόνη ένα από τα φυλαχτά του. Στο γαλάζιο υγρό από τα ρουμπίνια έριξε τη στάχτη από το καμένο δέρμα και τη φιλντισένια σκόνη. Ψιθύρισε ένα ξόρκι. Η κοπέλα ήπιε