Μαθητική Έπαλξη, Νοέμβριος 2019 by Παγκύπρια Ενιαία Οργάνωση Μαθητών

“Συνεχίζουμε από εκεί που δεν σταματήσαμε ποτέ”

Νοέμβριος 2012 ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΥΠΡΙΑΣ ΕΝΙΑΙΑΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΜΑΘΗΤΩΝ - Π.Ε.Ο.Μ

άρη στο δυναμικό και διεκδικητικό μαθητικό κίνημα διανύουμε μια σχολική χρονιά που προμηνύει αγώνες για το δίκαιο των μαθητών. Αγώνες απαραίτητους για το σχολείο που μας αξίζει, το σχολείο της ολόπλευρης μόρφωσης, το ανθρωποκεντρικό σχολείο, που θα αγκαλιάζει τον κάθε μαθητή με όλες τις ιδιαιτερότητες της προσωπικότητάς του. Με την ΠΕΟΜ καθοδηγητή, ως μαθητές είμαστε βέβαιοι ότι η ΠΣΕΜ θα βρίσκεται και φέτος σε τροχιά διεκδίκησης, ανάχωμα στα αναχρονιστικά μέτρα του Υπουργείου Παιδείας, που στόχο έχουν να πλήξουν το δημόσιο σχολείο.

Με λύπη μας παρακολουθούμε το Υπουργείο Παιδείας να εξακολουθεί να εμμένει στην επιβολή των νέων κανονισμών λειτουργίας των σχολείων, με την εφαρμογή των εξετάσεων ανά τετράμηνο από φέτος στην Α’ Λυκείου, παρόλες τις αντιδράσεις της μεγάλης πλειοψηφίας των μαθητών τα προηγούμενα χρόνια. Μόλις την προηγούμενη σχολική χρονιά, χιλιάδες μαθητές συμμετείχαν στην κινητοποίηση της ΠΣΕΜ, διαδηλώνοντας ενάντια στον αυταρχισμό του Υπουργείου και την επιβολή των εξετάσεων ανά τετράμηνο. Οι μαθητές εξέφρασαν την αντίδρασή τους στη μετατροπή του σχολείου σε ένα συνεχές εξεταστικό κέντρο και ένωσαν τις φωνές τους για τον κοινό τους σκοπό, παρά τον εκφοβισμό από πλευράς Υπουργείου με την απειλή απουσιών στους συμμετέχοντες της κινητοποίησης. Το Υπουργείο Παιδείας αγνόησε για ακόμα μια φορά την άποψή των μαθητών, όπως δεν έλαβε υπόψη και τις προηγούμενες δράσεις τους: τη συλλογή υπογραφών από τις ΕΣΕΜ ενάντια στις εξετάσεις ανά τετράμηνο τη σχολική χρονιά 2017-2018.

Η εφαρμογή των εξετάσεων ανά τετράμηνο, είχε, δυστυχώς, ως αποτέλεσμα όλα όσα προειδοποιήσαμε ως μαθητές. Τα χρονοδιαγράμματα που ανακοίνωσε το Υπουργείο είναι αδιανόητα και απάνθρωπα για τους μαθητές. Οι μαθητές της Α’ Λυκείου έχουν από τις αρχές Οκτωβρίου ως το τέλος Νοεμβρίου κάθε μέρα διαγωνίσματα ώστε οι καθηγητές να προλάβουν να τους αξιολογήσουν στο χρονικό πλαίσιο που τους διαθέτει το Υπουργείο Παιδείας. Η διδακτέα ύλη δεν έχει μειωθεί, με αποτέλεσμα οι καθηγητές να κάνουν αγώνες δρόμου για να την καλύψουν στον μειωμένο τους διδακτικό χρόνο. Η μειωμένη επαφή των καθηγητών με τους μαθητές, τους μετατρέπει σε απλούς βαθμολογητές. Αναρωτιόμαστε αν το Υπουργείο δεν γνώριζε τα αποτελέσματα πριν την εφαρμογή του μέτρου. Αν η παράβλεψη της άποψης των μαθητών έγινε από άγνοια. Η απάντηση είναι απλή: τα συντηρητικά μέτρα του Υπουργείου δεν είναι τυχαία. Σκοπεύουν να σύρουν το δημόσιο σχολείο σε σκοτεινές εποχές, όπου η εκπαίδευση δεν ήταν δικαίωμα όλων, αλλά δικαίωμα των λίγων και των εκλεκτών, στην σημερινή εποχή, όσων μαθητών καταφέρουν να ανταπεξέλθουν στην καθημερινή πίεση ή όσων έχουν την οικονομική δυνατότητα να φοιτούν σε φροντιστήρια κ.ο.κ. Και όμως οι μαθητές είναι

εδώ και έχουν φωνή! Δεν υποκύπτουν στους συντηρητισμούς του Υπουργείου Παιδείας! Δεν επιτρέπουν τη διάλυση του δημόσιου σχολείου! Ο ρόλος του μαθητικού συνδικαλισμού σε περιόδους κρίσιμες για την παιδεία μας όπως η σημερινή είναι αδιαμφισβήτητος. Όσο και αν το Υπουργείο μας βάζει εμπόδια, ο συνδικαλισμός είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε μαθητή, αλλά και απαραίτητη υποχρέωση για το σχολείο που μας αξίζει. Μόνο οργανωμένα και συνειδητά οι μαθητές έχουν τη δυνατότητα να αντιδράσουν στον αυταρχισμό του Υπουργείου. Απόδειξη των αποτελεσμάτων οργανωμένου και μαζικού μαθητικού αγώνα ήταν η πολύπλευρη δράση που ανέδειξε η περσινή ΠΣΕΜ, την πλειοψηφία στην ηγεσία της οποίας κατείχε η ΠΕΟΜ, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μαθητών και του δημοσίου σχολείου γενικότερα. Φέτος, ως ανταμοιβή της σκληρής δουλειάς κάθε ΠΕΟΜίτη και ΠΕΟΜίτισσας, καταφέραμε να βρίσκεται ξανά η ΠΕΟΜ μπροστάρης στην ΠΣΕΜ καθιστώντας την για ακόμα μια φορά δυνατή και διεκδικητική, έτοιμη για νέους αγώνες. Με ισχυρή ΠΣΕΜ και ολόκληρο τον μαθητόκοσμο στο πλευρό της, μπορούμε να αγωνιστούμε και να επιτύχουμε την κατάργηση των εξετάσεων ανά τετράμηνο και όποιων άλλων αναχρονιστικών μέτρων απειλούν να πλήξουν την παιδεία μας. Εμπρός λοιπόν, για το σχολείο που ονειρευόμαστε, για το σχολείο που μας αξίζει. •Κωνσταντίνα Ματθαίου ΠΕΟΜ Λυκείου Λειβαδιών

το όνομα της ανάπτυξης, δεν είναι λίγες οι φορές που ακούσαμε να γίνεται αλόγιστη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, η οποία εντάθηκε τα τελευταία χρόνια στο όνομα της οικονομικής κρίσης. Η εκμετάλλευση αυτή, εξυπηρετεί πρώτα και κύρια τα συμφέροντα του κεφαλαίου, καθώς στη προσπάθεια να αυξήσει τα κέρδη του, καταπατά και παραβιάζει τις βασικές παραμέτρους του περιβάλλοντος όπως το θαλάσσιο περιβάλλον και το οικοσύστημα. Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω έχει παρατηρηθεί μια ένταση των ακραίων καιρικών φαινομένων ως αποτέλεσμα στη κλιματικής αλλαγής. Η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας και τόσα άλλα που συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας, μας στέλνουν καθημερινά το δικό τους σήμα κινδύνου. Δυστυχώς και στην Κύπρο, οι πολιτικές της Κυβέρνησης θυσιάζουν το περιβάλλον στο βωμό της «ανάπτυξης» και της αύξησης των κερδών για μερικούς. Οι πολιτικές που αφορούν

την προστασία του περιβάλλοντος, έχουν πέσει και αυτές θύμα της ισοπεδωτικής λιτότητας που εφαρμόζουν από την ημέρα που ανέλαβαν την εξουσία. Η άναρχη ανάπτυξη έχει συμβάλει πολύ στην όξυνση των περιβαλλοντικών προβλημάτων. Η έλλειψη ολοκληρωμένης πολιτικής που να αφορά το περιβάλλον, μας έχει οδηγήσει εδώ που είμαστε σήμερα, να είμαστε αντιμέτωποι με έντονα και πρωτοφανή για εμάς καιρικά φαινόμενα. Πρέπει επιτέλους οι κυβερνώντες να βάλουν στο επίκεντρο των πολιτικών τους, τους ανθρώπους και όχι τα κέρδη τους. Να σκεφτούν σε πιο περιβάλλον θέλουν να ζουν και τα παιδιά του, γιατί τα καιρικά φαινόμενα, δεν ξεχωρίζουν του απλούς ανθρώπους από τους κεφαλαιοκράτες. Δεν ζητάμε τίποτα το εξωπραγματικό, τίποτα το μη εφαρμόσιμο. Ως μαθητές ζητούμε τον σεβασμό και την εφαρμογή όλων των περιβαλλοντικών νομοθεσιών (σε όλα τα ζητήματα π.χ. φυσικό πλούτο, προστασία Natura 2000, ενέργειας, πυρκαγιές, παραλίες κ.α.) αλλά και την επιβολή αυστηρών ποινών σε όσους παρανομούν. Να εφαρμοστεί ένας ολοκληρωμένος σχεδιασμός που να αφορά τα πιο μικρά περιβαλλοντικά ζητήματα αλλά να ακουμπά και τα πιο μεγάλα ζητήματα και να σταματήσουμε να θυσιάζουμε το περιβάλλον και τη ζωή μας για τα κέρδη των λίγων. •Απόστολος Σωτηρίου ΠΕΟΜ Γ’ Τεχνικής Σχολής Λευκωσίας

ο Υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού, Νεολαίας και Αθλητισμού κατάφερε να στρέψει τα μάτια των μαθητών στο ζήτημα της στολής, με τους νέους και εξωφρενικούς κανονισμούς που συζητήθηκαν το Σεπτέμβριο. Αυτοί οι κανόνες περιλαμβάνουν κάποιες «υπερβολές» όσον αφορά την εμφάνιση των μαθητών που μας παίρνουν χρόνια πίσω. Σύμφωνα με το Υπουργείο, που αυτές είναι: τα γένια, τα νύχια, τα σκουλαρίκια , τα φουντωτά μαλλιά και πολλά άλλα. Ένα σκουλαρίκι, λίγο βαμμένο μαλλί ή ακόμη και βαμμένα νυχιά μπορεί να βοηθήσουν τον μαθητή στην ψυχολογία του. Κάτι που κάνει τον μαθητή να νιώθει άνετα με την εμφάνιση του και τον κάνει χαρούμενο σίγουρα έχει θετικό ρόλο και για τις επιδόσεις του. Δεν έχει κανένα δικαίωμα το Υπουργείο να στερήσει αυτά τα δικαιώματα από τους μαθητές, με τα οποία μπορεί και οι ίδιοι να νιώθουν πιο άνετα με τον εαυτό τους. Στο βιβλιάριο κανονισμών του Υπουργείου υπάρχει ένα κεφαλαίο που αναφέρει την ελευθερία έκφρασης του κάθε μαθητή. Αυτή είναι η ελευθερία έκφρασής μας; Δεν μπορούμε να φοράμε ή και να έχουμε κάτι το οποίο θα εκφράζει την προσωπική μας ταυτότητα.

Το Υπουργείο επίσης συζητάει το θέμα για την επαναφορά άσπρου πουκάμισου και γκρίζου παντελονιού σύμφωνα με πληροφορίες που προκύπτουν από συζητήσεις στην Επιτροπή κανονισμών. Ως μαθητές καταδικάζουμε τέτοιες συντηρητικές θέσεις. Μετά από χρόνια διαμαρτυριών και αγώνων κατάφερε το μαθητικό κίνημα με μπροστάρη την ΠΕΟΜ να καταργήσει αυτή την στολή και το Υπουργείο προσπαθεί να πάρει και αυτό το δικαίωμα από τα χέρια μας. Τέτοια απόφαση θα πάρει χρόνια πίσω το εκπαιδευτικό σύστημα στην Κύπρο. Το Υπουργείο με τις πράξεις του τα τελευταία χρόνια, μας έδειξε πολύ καλά πως το μόνο του ενδιαφέρον δεν είναι η παιδεία του μαθητή, άλλα το πως θα μετατρέψουν τα σχολεία σε στρατόπεδα, αφού οι βαθμοί μας θα αποφασίζονται από την εμφάνιση μας, διάφορους δείκτες και ποσοστά και όχι με το αν είμαστε άνθρωποι με κριτική σκέψη και ωφέλιμοι για την κοινωνία. Τονίζουμε ότι θα αγωνιστούμε ενάντια σε κάθε προσπάθεια επαναφοράς της μαθητικής στολής και δεν θα σταματήσουμε μέχρι την τελική κατάργηση της στολής, μέχρι να γίνει το σχολείο ανθρώπινο και δημοκρατικό. •Χρίστος Λοΐζου ΠΕΟΜ Λυκείου Κοκκινοχωρίων Φώτη Πίττα

ια εμάς τους μαθητές πάνω από όλα τα θέματα, όπως και για το λαό μας, μπαίνει το Κυπριακό. Συμπληρώνονται φέτος 36 χρόνια από την παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκράτους στο νησί μας. Στις 15 Νοεμβρίου του 1983, εννέα χρόνια μετά το δίδυμο ιμπεριαλιστικό έγκλημα του πραξικοπήματος και της εισβολής εις βάρος της πατρίδας μας, η Τουρκία προέβηκε στην ανακήρυξη του ψευδοκράτους στα εδάφη της κατεχόμενης μας πατρίδας. Η παράνομη ανακήρυξη της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» ήταν το αποκορύφωμα των διχοτομικών προσπαθειών της Τουρκίας, το οποίο κρίθηκε κατακριτέο από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ το οποίο κήρυξε την ενέργεια αυτή παράνομη και κάλεσε όλα τα κράτη μέλη να μην αναγνωρίζουν το ψευδοκράτος. Δυστυχώς σήμερα 45 χρόνια μετά το δίδυμο έγκλημα η πατρίδα μας παραμένει σκλαβωμένη και η διχοτόμηση εδραιώνεται. Ο λαός μας βιώνει ακόμα

τα αποτελέσματα του πραξικοπήματος, της εισβολής και της κατοχής. Εκατοντάδες αγνοούμενοι μένουν ακόμα χωρίς να ταυτοποιηθούν, ο λαός μας ζει εδώ και δεκαετίες βίαια διαχωρισμένος, ο εποικισμός των κατεχομένων συνεχίζεται και ζούμε συνεχώς με το φόβο ενός θερμού επεισοδίου. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο μόνος τρόπος να επιλυθεί το Κυπριακό είναι μέσα από διαπραγματεύσεις για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση που θα τερματίζει την κατοχή και θα επανενώνει τον τόπο και τον λαό μας. Στόχος μας είναι το μαθητικό κίνημα να συνεχίσει τον αντικατοχικό αγώνα μακριά από εθνικιστικές εξάρσεις, για απελευθέρωση και επανένωση, για μια λύση βιώσιμη και λειτουργική, μια λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Καλούμε λοιπόν άμεσα τον πρόεδρο Αναστασιάδη και τον Μουσταφά Ακιντζί να κάτσουν άμεσα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να συνεχίσουν από εκεί που έμειναν στο Κραν Μοντάνα το καλοκαίρι του 2017 ώστε να φτάσουμε στην πολυπόθητη λύση.

Εμείς ως μαθητές και συνεπώς ως το μέλλον αυτού του τόπου, έχουμε χρέος απέναντι στην ιστορία και απέναντι στο λαό μας να αγωνιστούμε με σθένος για την επίλυση του Κυπριακού, την απελευθέρωση και την επανένωση του τόπου μας. Με την θύμηση του παρελθόντος και την προσταγή του μέλλοντος οφείλουμε να σταθούμε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για επανένωση, για να διεκδικήσουμε μια Κύπρο ελεύθερη, μάνα όλων των παιδιών της και μακριά από εθνικιστικές-σοβινιστικές εξάρσεις. Ακόμα καθήκον μας να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα σε όλους αυτούς που σπέρνουν με κάθε ευκαιρία την διχόνοια στον τόπο μας ότι επιδιώκουμε και θα πετύχουμε την ειρηνική συμβίωση Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Αρμένιων, Μαρωνιτών και Λατίνων στον τόπο που τους γέννησε. Έχοντας αυτά κατά νου καλούμε όλους τους μαθητές να δώσουν μαζικά το παρόν τους στις αντικατοχικές εκδηλώσεις της ΠΣΕΜ σε όλες τις επαρχίες για να στείλουμε μαζί μηνύματα απελευθέρωσης και επανένωσης, μηνύματα επαναπροσέγγισης με τους τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, μηνύματα ενάντια στον εθνικισμό-σοβινισμό, για να βροντοφωνάξουμε: ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΚΑΤΟΧΗ – ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΕΠΑΝΕΝΩΣΗ. •Γιάννης Λαπήθιος ΠΕΟΜ Β’ Τεχνικής Σχολής Λευκωσίας Πρόεδρος ΠΣΕΜ

ολυτεχνείο. Τι είναι το πολυτεχνείο; Σκεφτείτε ένα πουλί που ετοιμάζεται να πετάξει και ξαφνικά το φυλακίζεις. Υπάρχει κάποια εξήγηση που αποφάσισες να το φυλακίσεις; Με βάση τη λογική, καμιά! Υπάρχει καμιά δικαιολογία; Με βάση τη λογική επίσης καμία! Διότι, καμιά δικαιολογία δεν είναι αρκετή για τη στέρηση της ελευθερίας. Η αντίσταση είναι η μόνη διέξοδος στον αυταρχισμό, στη χούντα, στη δυσωδία του φασισμού. Είναι φυσιολογικό για ένα νέο σαν εμάς, να θέλει να εκφραστεί, να ερωτευτεί, να διαφωνήσει, να απαιτήσει, να διεκδικήσει αυτά που δικαιούται, να ζήσει ελεύθερα! Ακόμα και τα πιο απλά δεν ήταν επιτρεπτά από την Χούντα των Αθηνών που ανέβηκε στην εξουσία με πραξικόπημα στις 21 Απριλίου 1974 και με τις ευλογίες των ΗΠΑ, της CIA και του ΝΑΤΟ. Η Χούντα με στυγνή βία, απαγορεύσεις κυκλοφορίας, φυλακίσεις και εξορίες προσπάθησε να καθυποτάξει το λαό. Ο διακαής πόθος των φοιτητών, των μαθητών και γενικότερα του λαού για την ελευθερία οδήγησε στα γεγονότα του Πολυτεχνείο τον Νοέμβριο του 1973. Λίγο πριν να προσέλθει στην πύλη το τανκς, μερικοί σκέφτηκαν να φύγουν, σκέφτηκαν τις συνέπειες της τολμηρής τους δράσης. Κι όμως δεν έφυγαν! Μαθητές της αντίστασης όπως ονομάστηκαν φάνηκαν πολύ περισσότερο θαρραλέοι από οποιοδήποτε άλλο. Έμειναν εκεί αψηφόντας τον θάνατο. Έμειναν εκεί για να τους θυμόμαστε εμείς σήμερα και το παράδειγμά τους όχι απλά να μας συγκινεί αλλά να μας δημιουργεί αυτή την αίσθηση του χρέους να κάνουμε κι εμείς το αντίστοιχο όποτε χρειαστεί.

Το ότι τα παιδιά αυτά σκοτώθηκαν από Έλληνες συμπατριώτες τους μόνο σ'ένα συμπέρασμα μας οδηγεί. Το ότι κάτι παρόμοιο έγινε λίγο αργότερα με τους δολοφόνους της ΕΟΚΑ Β, μάς οδηγεί και πάλι στο ίδιο συμπέρασμα. Ο φασισμός δολοφονεί και καθυποτάσσει κάθε αντίθετη άποψη, κάθε άποψη που οδηγεί σε μια κοινωνία δημοκρατική, κάθε φωνή που αντιστέκεται και παλεύει για ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση. Αυτό είναι κάτι που δε δικαιολογούμαστε πλέον να μην το κατανοούμε. Πόσο μάλλον να προβάλλουμε εθνικιστικά ιδεώδη και φασιστικές αντιλήψεις. Το ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που έχουν στο μυαλό τους μια αγιοποιημένη εικόνα της Χούντας είναι κάτι το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε καθώς για τη σημερινή κατάσταση της πατρίδας μας φέρει τεράστια ευθύνη η Χούντα και η ΕΟΚΑ Β’ που με το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου άνοιξαν το δρόμο στην Τουρκία για να εισβάλει. Έχουμε χρέος λοιπόν, ως μαθητές και το μέλλον αυτού του τόπου, να ακολουθήσουμε το παράδειγμα αυτών των παιδιών που έδειξαν στην πράξη τη θέληση τους για την ελευθερία και τη δημοκρατία. Με επίκεντρο τον άνθρωπο θα πρέπει να παλέψουμε ενάντια στο φασισμό και στον ιμπεριαλισμό που μέχρι σήμερα αιματοκυλίζει τους λαούς. Ας δώσουμε μαζικά το παρόν μας στις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής του Πολυτεχνείου που διοργανώνει η ΠΣΕΜ, την Δευτέρα 18 Νοεμβρίου, με προσυγκέντρωση στην ΠΑΣΥΔΥ στη Λευκωσία και ακολούθως πορεία στην Αμερικάνικη πρεσβεία. •Εφραίμ Χρίστου ΠΕΟΜ Εμπορικής Σχολής Λεμύθου

ε τον όρο ρατσισμό εννοούμε τη διάκριση σε βάρος ατόμων, κοινωνικών ομάδων ή κατηγοριών ατόμων, που προσδιορίζονται με βάση τα φυλετικά ή και πολιτισμικά τους χαρακτηριστικά, με συνέπεια την ανάπτυξη αισθήματος υπεροχής και ανωτερότητας προς αυτούς. Ο ρατσισμός σαν κοινωνικό φαινόμενο απασχολεί την ΠΕΟΜ αφού τέτοιες συμπεριφορές παρατηρούνται και στα σχολεία. Παρόλο που θα έπρεπε το εκπαιδευτικό σύστημα να διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια για μια καλύτερη κοινωνία, αφού έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει τους ανθρώπους να φτάσουν σε ένα τέτοιο επίπεδο, που να μπορούν να διεκδικούν και στη συνέχεια να απολαμβάνουν τα δικαιώματά τους, δυστυχώς όμως αυτό δεν γίνεται στο δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα. Αντιθέτως βλέπουμε τη δραματική άνοδος του ρατσισμού στα σχολεία ολοένα και περισσότερο. Αυτό αποδεικνύει ότι οι ρατσιστικές πράξεις των μαθητών αλλά και των καθηγητών, είναι αποτέλεσμα της παραμέλησης και της αδιαφορίας του Υπουργείου παιδείας για τέτοιου είδους θέματα. Σκοπός του εκπαιδευτικού μας συστήματος είναι το κυνήγι του βαθμού και όχι η διάπλαση ανθρώπων με συνείδηση, αλληλεγγύη και αγάπη για τον άνθρωπο.

Η παιδεία θα έπρεπε να δημιουργεί ανθρώπους με κοινωνικές ευαισθησίες και όχι μαθητές της στείρας αποστήθισης και μη ύπαρξης κριτικής σκέψης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το πρόσφατο περιστατικό με τον διευθυντή στο Λύκειο Αποστόλου Βαρνάβα που έδιωξε μαθήτρια με μαντήλα. Αυτός δεν τιμωρήθηκε από το Υπουργείο παιδείας, αλλά απλά έγινε η μετάθεση του σε άλλη διευθυντική θέση. Η "αντίδραση" του Υπουργείου παιδείας, ήταν ένα κακό παράδειγμα στους μαθητές για την αντιμετώπιση του ρατσισμού. Δεν θα είναι λοιπόν παράξενο αν ένα παρόμοιο περιστατικό συμβεί ξανά στα σχολεία μας. Δεν πρέπει να περιμένουμε το Υπουργείο, να λάβει μέτρα για αυτό το πρόβλημα, αφού όπως δείχνουν οι πράξεις τους ενισχύουν αντί να επιλύουν το πρόβλημα. Γι' αυτό, ως ΠΕΟΜιτες και ΠΕΟΜίτισσες θεωρούμε καθήκον μας την αντιμετώπιση του ρατσισμού, ενημερώνοντας και ευαισθητοποιώντας τους συμμαθητές μας για μια ανθρώπινη κοινωνία της ισότητας, του σεβασμού, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης. Για ένα σχολείο δημοκρατικό και ανθρώπινο. •Beisan Ibraheem ΠΕΟΜ Λυκείου Βεργίνας

ατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ιδρύθηκε στο Λονδίνο, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Νεολαίας, το οποίο προς το τέλος του πολέμου, συγκάλεσε την Παγκόσμια Συνδιάσκεψη της Νεολαίας όπου στις 10 Νοεμβρίου του 1945 ιδρύθηκε η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών (ΠΟΝΔ). Ιδρυτικά μέλη της έγιναν Κομμουνιστικές νεολαίες, νεολαίες εργατικών κομμάτων, αλλά και πολλές άλλες οργανώσεις. Ανάμεσα στα ιδρυτικά μέλη της ΠΟΔΝ ήταν και η ΕΔΟΝ. Η ΠΟΔΝ, αποτελεί μία οργάνωση με τεράστια εμπειρία στη ζωή και τη δράση της. Στέκεται αλληλέγγυα στους αγώνες των λαών σε κάθε γωνιά του κόσμου. 66 χρόνια μετά την ίδρυση της ΠΟΔΝ στη Λισσαβόνα το 2011, όπου πραγματοποιήθηκε η 18η Γενική Συνέλευση της ΠΟΔΝ, η ΕΔΟΝ, εκλέχθηκε στην προεδρία του ιστορικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος νεολαίας. Η ΕΔΟΝ, από την πρώτη στιγμή έθεσε ως στόχο της την εμβάθυνση της συζήτησης γύρω από τον ιμπεριαλισμό ούτως ώστε να ενδυναμωθεί πρακτικά η δουλειά της ΠΟΔΝ με τα απαραίτητα θεωρητικά εργαλεία, διατηρώντας ταυτόχρονα την πλατιά συνοχή της ομοσπονδίας που αγκάλιασε διάφορα κινήματα. Η πρώτη αποστολή της νέας ηγεσίας της ΠΟΔΝ, έλαβε χώρα τον Δεκέμβριο του 2011 στη Δυτική Σαχάρα, όπου ήταν και η πρώτη από τις πολλές αποστολές αλληλεγγύης, σε συνέχεια των παραδόσεων της ΠΟΔΝ. Επιπλέον , η επόμενη αποστολή ήταν στη Συρία την άνοιξη του 2012, όπου δεν είχε μόνο συμβολικό χαρακτήρα. Τα μέλη της ΠΟΔΝ που βρισκόταν εκεί μετέφεραν στους λαούς αυτούς την ελπίδα πώς οι

λαοί του κόσμου αναγνωρίζουν τον αγώνα τους, ενώ παράλληλα έφερναν πίσω στις πατρίδες τους το μήνυμα για αλληλεγγύη αλλά και την ανάγκη ενίσχυσης του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα. Αξίζει βέβαια, να τονιστεί πώς η Γενική Συνέλευση της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαίων [ΠΟΔΝ], η οποία πραγματοποιείται κάθε 4 χρόνια, θα πραγματοποιηθεί μεταξύ 2 και 6 Δεκεμβρίου του 2019 στην Κύπρο, κάτι που αποτελεί κορυφαία στιγμή για την οργάνωση μας. Οι Γενικές Συνελεύσεις της ΠΟΔΝ, αποτελούν το ανώτατο όργανο της ομοσπονδίας και εκεί λαμβάνονται οι σημαντικότερες αποφάσεις της. Η τελευταία φορά που η συνέλευση αυτή, φιλοξενήθηκε στην Κύπρο ήταν πριν 20 χρόνια, το 1999. Η φιλοξενία της 20ης Γενικής Συνέλευσης της ΠΟΔΝ στην Κύπρο, θα αποτελέσει το επιστέγασμα αυτών των 8 χρόνων που η ΕΔΟΝ βρισκόταν στην προεδρία της και θα ολοκληρώσει με τον καλύτερο τρόπο την θητεία της. Εύκολα λοιπόν οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι με τον ίδιο ζήλο και την ίδια αποφασιστικότητα θα παραμείνουμε στην πρωτοπορία του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα και θα συνεχίσαμε την πάλη για έναν κόσμο καλύτερο, μέχρι που η ανθρωπότητα θα έχει απαλλαγεί μια για πάντα από την βαρβαρότητα του ιμπεριαλισμού. •Ζωή Παπαπέτρου ΠΕΟΜ Λυκείου Εθνάρχη Μακαρίου

τις 9 Σεπτεμβρίου 2019 «έφυγε» ξαφνικά από τη ζωή ένας σπουδαίος καλλιτέχνης της ελληνικής ροκ σκηνής, ένας διαχρονικός και πιστός φίλος και συνοδοιπόρος της Οργάνωσης μας, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας.

Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας γεννήθηκε στις 5 Νοεμβρίου, στη Νέα Ιωνία του Βόλου. Μετά τη στρατιωτική του θητεία ξεκινά τη μουσική του πορεία, ξεκινώντας να συνεργάζεται με τον Πάνο Τζαβέλα τραγουδώντας αντάρτικα στη «Συντροφιά». Στη συνέχεια, στα 20 του χρόνια ξεκινά συνεργασία με τους Παύλο Κιρκιλή και Τάκη Βασαλάκη όπου ξεκινά η σταδιοδρομία του μέσα από το συγκρότημα P.L.J. το οποίο μετονομάζεται σε «Τερμίτες». Από το 1989 μέχρι και την ημέρα που μας εγκατέλειψε, ακουλουθούσε μια πλούσια προσωπική σταδιοδρομία πλέον, τόσο ως συνθέτης όσο και ως ερμηνευτής. Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της πορείας συνεργάστηκε με πολλούς σημαντικούς καλλιτέχνες μεταξύ των οποίων: η Μαρία Φαραντούρη, Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Δημήτρης Μητροπάνος, ο Γιώργος Νταλάρας, Χαρούλα Αλεξίου, Πυξ Λαξ και άλλοι πολλοί. Συμμετείχε ανελλιπώς με τα τραγούδια του σε κάθε μας κάλεσμα, στηρίζοντας με αυτόν τον τρόπο τους καθημερινούς μας αγώνες για τα δίκαια αιτήματα μας αλλά και το διαρκή αγώνα μας για ειρήνη στην Κύπρο και επανένωση του τόπου και του λαού μας.

Χιλιάδες νέοι, μαθητές, έφηβοι, σε Κύπρο και Ελλάδα, μεγάλωσαν με τραγούδια που σημάδεψαν σημαντικές στιγμές της ζωής τους όπως το «Ρίξε κόκκινο στη νύχτα», «έλα ψυχούλα μου», το «πόσο σε θέλω», το «Μικρό Τιτανικό» και άλλα αμετρητα κομμάτια που μας αφήνει παρακαταθήκη και κληρονομιά». Ο ίδιος, μιλώντας για τη συμμετοχή του στο 30ο Παγκύπριο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών της ΕΔΟΝ, το 2017, δήλωνε: «Είναι συνυφασμένη η ιστορία μας με το Φεστιβάλ (της ΕΔΟΝ). Τις καλύτερες συναυλίες που έχω κάνει εδώ στην Κύπρο είναι με το Φεστιβάλ.»

Σε ευχαριστούμε για τις ανεπανάληπτες στιγμές που μας χάρισες μέσα από τις συναυλίες σου. Τα τραγούδια σου, θα είναι αιώνια συντροφιά στους αγώνες μας, Αείμνηστε Λαυρέντη Μαχαιρίτσα! •Κωνσταντίνος Επαμεινώνδας ΠΕΟΜ Λυκείου Πολεμιδιών

τους σχολικούς μας χώρους τον τελευταίο καιρό αναπτύχθηκαν διάφορα φαινόμενα και ένα από αυτά το οποίο είναι και βασικό είναι η νεανική παραβατικότητα. Το φαινόμενο αυτό έχει αναπτυχθεί στα σχολεία μας, κάτι το οποίο φυσικά είναι δυσάρεστο διότι εκθέτει εμάς τους μαθητές και την κοινωνία μας και δίνει την ευκαρία στο Υπουργείο και σε άλλους φορείς να ενισχύσουν τα κατασταλτικά μέτρα. Έχουν ήδη τοποθετηθεί ιδιωτικές υπηρεσίες ασφαλείας για φρούρηση στα ενώ έβαλαν και ψηλά κάγκελα αφαιρώντας την έννοια του ανθρωποκεντρικού σχολείου. Ο τρόπος επίλυσης του προβλήματος είναι μονόδρομος και έχει να κάνει με την επένδυση στην πρόληψη. Eπιτέλους ας μας ακούσει το Υπουργείο εφαρμόζοντας μέτρα ευαισθητοποίησης και συνειδητοποίησης έτσι ώστε ο μαθητής να μην ενεργεί με σκετπόμενος μόνο τον εαυτό του. Θεωρούμε ότι πρέπει να ενδυναμωθεί η πρόληψη και η κοινωνική αντιμετώπιση του προβλήματος και να μην αντιμετωπίζεται το σχολείο σαν σωφρονιστικό ίδρυμα. Δυστυχώς αυτή είναι η εικόνα των σχολείων σήμερα γεγονός για το οποίο ευθλυνεται το Υπουργείο με τις δράσεις και τα μέτρα που εφάρμοσε.

Δυστυχώς τα μέτρα ενισχύουν την εχθρότητα μεταξύ των μαθητών και των αρμόδιων φορέων της δημόσιας παιδείας. Επιπλέον τα μέτρα ενισχύουν την παραβατικότητα μεταφέροντας την απλά εκτός σχολείων. Η καταπίεση που δεχόμαστε ως μαθητέςοδηγεί αναμφίβολα στην παραβατικότητα καθώς είναι γεγονός ότι όταν ο μαθητής δεν νιώθει ευτυχισμένος στο σχολείο και νιώθει συνεχώς πίεση είναι πιο εύκολο να οδηγηθεί σε πράξεις βίας. Επιπρόσθετα το Υπουργείο οφείλει να σταματήσει την εφαρμογή των εξετάσεων ανά τετράμηνο καθώς ενισχύει τον ατομικισμό, το άγχος και τη βαθμοθηρία έχοντας ώς συνέπεια την αύξηση της παραβατικότητας. Το εκπαιδευτικό σύστημα οφείλει να προωθεί την κριτική σκέψη και την συλλογικότητα ώστε να δημιουργηθούν τέτοιες αντιστάσεις στους μαθητές που θα τους κρατούν μακριά από τέτοια φαινόμενα. Ακούστε επιτέλους τις φωνές των μαθητών, εστιάστε στην ρίζα του προβλήματος και μην ασχολείστε με κάγκελα και τρίχες! •Ανδρέας Παναγίδης ΠΕΟΜ Τεχνική Σχολή Λάρνακας