Level 13 Game Over

AVI M6

Level 13 Game over

Mats is gek op de game Zombie Zooi!.

Een spel waarin je moet zien te overleven in een wereld die geplaagd wordt door zombies.

Hij heeft maar één doel: level 13 bereiken.

Als Mats eindelijk het level bereikt, verdwijnt hij plotseling in het spel.

In het echt blijkt de game veel minder leuk.

Zal het Mats lukken om terug te keren naar de echte wereld?

Esther van Lieshout

Sluit aan bij leesmethode

NUR 283

gamen, vriendschap

Esther van Lieshout

zwijsen.nl Zwijsen, dé leesspecialist sinds 1846

33569_est_gr6_fictie_l13go_os.indd Alle pagina's

9+

11-04-18 13:23

Zwijsen, dé leesspecialist sinds 1846. Ruim 80% van de kinderen leert op school lezen met Zwijsen. Lezen is de basis voor leren: van rekenen tot schrijven, van geschiedenis tot aardrijkskunde.

Zwijsen, voor een leven lang leesplezier!

gamen, vriendschap

1e druk 2018 ISBN 978.90.487.3356.9 NUR 283 © Uitgeverij Zwijsen B.V., Tilburg, 2018 Tekst: Esther van Lieshout Illustraties: Richard Verschraagen Foto auteur: Bart van Dijk Foto illustrator: Paul Leurs Vormgeving: Masja Mols Voor België: Uitgeverij Zwijsen.be, Antwerpen D/2018/1919/3 Behoudens de in of krachtens de Auteurswet van 1912 gestelde uitzonderingen mag niets uit deze uitgave worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Voor zover het maken van reprografische verveelvoudigingen uit deze uitgave is toegestaan op grond van artikel 16 h Auteurswet 1912 dient men de daarvoor wettelijk verschuldigde vergoedingen te voldoen aan de Stichting Reprorecht (Postbus 3060, 2130 KB, Hoofddorp, www.reprorecht.nl).

Voor het overnemen van gedeelte(n) uit deze uitgave in bloemlezingen, readers en andere compilatiewerken (artikel 16 Auteurswet 1912) kan men zich wenden tot de Stichting PRO (Stichting Publicatie- en Reproductierechten Organisatie, Postbus 3060, 2130 KB Hoofddorp, www.cedar.nl/pro).

33569_est_gr6_fictie_l13go_bw.indd 6

11-04-18 10:51

Wie is wie?

8

De gamehal

11

Level 13

17

Gevangen

24

Niet alleen

32

Zombie Zooi!

41

Het spel verslaan

49

De held vanbinnen

58

Josje en Asa in het echt

63

Tot slot

72

Tips voor je boekbespreking

75

33569_est_gr6_fictie_l13go_bw.indd 7

11-04-18 10:51

Mats is een verlegen jongen die niet zo makkelijk vrienden maakt.

Hij is gek op superhelden en zou zich het liefste ‘verstoppen’ in zijn favoriete game:

Josje is een pittig meisje

Zombie Zooi!.

dat gek is op gamen.

Ze kan iedere jongen in haar klas verslaan als het om computerspelletjes gaat. Ze is een beetje brutaal en een goede vriendin van Asa.

8

33569_est_gr6_fictie_l13go_bw.indd 8

11-04-18 10:51

Asa is een stille, rustige jongen. Hij leerde Josje

Theo is de uitbater

kennen in het spel

van de gamehal.

Zombie Zooi! en sindsdien

Hij weet meer

zijn ze bevriend. Asa is

van Zombie Zooi! af

een computerwhizzkid.

dan hij loslaat.

Amsterdam is natuurlijk de hoofdstad van Nederland.

Bekende plekken in de stad zijn het Anne Frank Huis, het Rijksmuseum en de Dam. Het Vondelpark is het beroemdste park van Amsterdam.

Het is genoemd naar Joost van den Vondel, een Nederlandse dichter die leefde van 1587 tot 1679.

9

33569_est_gr6_fictie_l13go_bw.indd 9

11-04-18 10:51

33569_est_gr6_fictie_l13go_bw.indd 10

11-04-18 10:51

De gamehal was een sombere hal. Het lage plafond met de kille tl-verlichting. De lelijke vloerbedekking die al veel te veel voetzolen had gezien. En iedereen was verdiept in zijn of haar favoriete videogame. Maar sfeer en gezelligheid waren niet de redenen waarom Mats hier was.

Zoals iedere avond liep Mats meteen door naar achteren.

Hij zwaaide in het voorbijgaan naar Theo.

Theo knikte kort terug. De nors kijkende man zat zoals altijd op zijn plek achter de kassa. Met een pot koffie en een bord koude spaghetti voor zich, wezenloos starend naar een draagbaar teeveetje. Als er iemand langskwam om geld te wisselen, keek hij niet eens op. Dan graaide hij het geld van de toonbank en gooide wat munten terug.

Mats negeerde de rij met luidruchtige videogames en liep verder. Hij keek naar een groepje dat over een spel gebogen stond. De kinderen lachten en riepen terwijl ze blijkbaar een volgend level bereikten.

Een beetje jaloers keek Mats toe. Het was niet dat hij nou zo graag in zijn eentje in de gamehal rondhing. Hij had gewoon niemand om mee rond te hangen. Op de een of andere manier viel hij op school een beetje buiten de boot.

Misschien omdat hij zo stilletjes en verlegen was, een beetje op zichzelf. Hij was niet goed in sport en hij was niet goed in het maken van vrienden. Mats was een dromer.

11

33569_est_gr6_fictie_l13go_bw.indd 11

11-04-18 10:51

En omdat hij zo vaak met zijn hoofd in de wolken liep, werd hij op school een beetje gepest. Daardoor trok Mats zich meer en meer terug in zijn schulp. Hij verstopte zichzelf in zijn games en zijn comics met superhelden.

Strips waarin buitenbeentjes veranderden in de grootste helden. Mats was er gek op. Batman, The Flash, Spiderman, Captain America ... Mats kende ze allemaal. De kinderen op school vonden die strips maar flauw. Ze begrepen niet wat hij in die stomme helden zag. Maar Mats haalde juist kracht uit zijn superhelden.

Niet Superman, die vond hij niks. Die kwam van een andere planeet. Dus dat telde niet. Nee, de helden waar Mats van hield, waren juist doodnormaal. Gewone mensen die plots superkrachten kregen en daardoor de held in zichzelf ontdekten. Mats vroeg zich af wanneer de superheld in hĂŠm eens naar buiten kwam. Dat viel niet mee als je je ook nog eens schuldig voelde. Zijn moeder vond het niet goed dat hij hier zoveel tijd doorbracht.

Zeker niet nu het op school zo slecht ging. Na het eten had ze Mats daarom naar zijn kamer gestuurd met de opdracht zijn huiswerk te maken. In plaats daarvan was Mats het raam uitgeglipt. Via de grote eik die naast het huis stond, was hij naar beneden geklommen. En hij was naar de gamehal gerend. Mats had een doel.

Hij verdween in een donkere nis helemaal achter in de zaak. Alles leek hier van ver te komen. Het knipperen van

12

33569_est_gr6_fictie_l13go_bw.indd 12

11-04-18 10:51

de lichten. Het gerinkel van de munten. Het ratelen van de flippers in de flipperkasten en het andere rumoer dat van de videogames afkomstig was. In de stoffige hoek van de gamehal stond een zwarte kast met daarop in grillige, groene letters: Zombie Zooi!.

Niemand speelde het spel ooit. Daarom had Theo het in de vergeten hoek neergezet. Mats mocht er zelfs gratis op spelen. Het was Mats’ favoriete game.

Hij snapte niet waarom niemand het spel speelde, want het was superspannend. In het spel moest je zien te overleven in een wereld die geplaagd werd door zombies. Maar de échte reden waarom Mats gek was op het spel, was level 13.

Hij keek naar de scorelijst. Hij kon zien dat het spel op verschillende plekken gespeeld werd. Blijkbaar waren alle Zombie Zooi!-games met elkaar verbonden. Er waren een paar spelers die, net als hij, level 12 al bereikt hadden.

Ene Josje en iemand die zich Asa noemde. Het was nog nooit iemand gelukt om level 13 te bereiken. En Mats was vastbesloten om de eerste te zijn.

Hij keek naar de figuurtjes op het scherm. Die leken al te wachten totdat iemand de controllers in de hand zou nemen en ze zou sturen. Hij keek naar zijn score van de vorige avond. Toen had hij bijna – echt bijna – level 13 gehaald. Nu hij wist hoe hij level 12 door moest komen, en de zombie in de put kon verslaan, zou het niet lang meer duren voordat hij level 13 zou bereiken. Hij was benieuwd wat hem daar te wachten stond.

13

33569_est_gr6_fictie_l13go_bw.indd 13

11-04-18 10:51

Mats koos zijn vaste avatar – de stoere held met de kruisboog – en pakte de controller. Het duurde niet lang of hij ging helemaal op in het spel. Hij versloeg de ene zombie na de andere. Hij wist uit een schuur vol wandelende doden te ontsnappen. En hij redde vijf gillende dames die vastzaten in een winkel, omringd door zombies.

Soms kwam hij een van de andere spelers tegen. Hij zag een meisje met een lange, zwarte vlecht. Ze zwiepte een zombie van een dak met haar zweep. In de verte zag hij een knul met een cowboyhoed en een revolver twee zombies tegelijk in de pan hakken. Hij twijfelde even of hij contact zou zoeken met ze, aangezien de spellen met elkaar in verbinding stonden en je het met meerderen tegelijk kon spelen. Eigenlijk leek het hem wel leuk om samen verder te gaan. Maar zelfs in deze gamewereld durfde hij niet zo goed contact te maken. Dus ging Mats alleen verder in het spel.

De klok in de gamehal sloeg elf uur.

Mats voelde dat hij ging winnen. Het zweet stond in zijn handen. De controller glipte haast uit zijn vingers. Hij had net de zombie in de put uit level 12 verslagen. Level 13 was nu zo dichtbij, dat hij de overwinning kon voelen.

Als bezeten joeg hij door het spel, totdat ...

Het spel leek te bevriezen. Er kwam een raar figuurtje in beeld. Een soort lachend monstertje van roze bont,

14

33569_est_gr6_fictie_l13go_bw.indd 14

11-04-18 10:51

dat totaal uit de toon viel in de grauwe zombiewereld.

Zonder erbij na te denken drukte Mats op de controller in een poging de roze griezel weg te krijgen. Plotseling begon alles om hem heen te draaien. Hij werd duizelig en dacht even dat hij flauw zou vallen. Het scherm van het spel leek op te gaan in een draaikolk van beelden.

Kleuren en geluiden. Mats had het gevoel dat hij meegezogen werd. Toen werd alles donker om hem heen.

15

33569_est_gr6_fictie_l13go_bw.indd 15

11-04-18 10:51

Het was inmiddels middernacht. De gamehal was verlaten en stil. Op het getingel en flitsen van de kasten na. Theo staarde naar de rommel die was achtergebleven. De lege zakjes chips. De platgetrapte blikjes frisdrank en de popcorn die in de vloerbedekking geplet was.

‘Die jongelui ook,’ gromde hij zachtjes.

Hij krabde aan zijn buik en kwam langzaam overeind. Hij klom van zijn hoge stoel achter de kassa en liep naar het kantoor. Ondertussen deed hij wat lichten uit. Hij borg de kas op in de kluis, pakte zijn jas en sjokte naar de voordeur.

Hij stond wat met zijn sleutels te rommelen, toen hij iets bedacht. Hij draaide zich om en liep terug naar de donkere nis helemaal achter in de zaak. Hij wist dat daar die jongen met die superhelden-T-shirts altijd in zijn eentje stond te spelen. Hoe heette hij ook alweer? Max? Nee – Mats. Ja, dat was het.

De nis was donker en leeg. Het spel Zombie Zooi! was uit, het scherm zwart. Theo fronste zijn wenkbrauwen. Hij kon zich niet herinneren dat hij de jongen had zien weggaan.

Theo haalde zijn schouders op. Misschien had hij hem net gemist. Hij deed de lichten in de gamehal uit, liep naar buiten en sloot de deuren achter zich.

16

33569_est_gr6_fictie_l13go_bw.indd 16

11-04-18 10:51

Mats werd langzaam wakker.

Een fel wit licht scheen in zijn gezicht en hij zweette.

Hij knipperde met zijn ogen. Het licht was te fel om ze te openen. Hij draaide zich op zijn zij en probeerde het nogmaals.

Hij lag op een harde zandgrond. Hoe was hij daar terechtgekomen? Mats had zijn ogen nu open en staarde verbaasd om zich heen.

Hij lag in een veld. De zon stond warm en hoog aan de hemel. Zo te zien was het midden op de dag. Maar ... het laatste wat hij zich herinnerde was dat hij Zombie Zooi! aan het spelen was in de gamehal. En de laatste keer dat hij op de klok gekeken had, was het half twaalf ’s avonds geweest.

Hij herinnerde het zich nog zo goed, omdat hij toen aan zijn moeder moest denken. En aan hoe erg hij op zijn donder zou krijgen als ze ontdekt had dat hij uit zijn slaapkamer ontsnapt was.

Mats kwam voorzichtig overeind. Waar was hij? Hij herkende deze plek helemaal niet. Zover hij kon zien was er niets dan velden en groen. En een verlaten weg rechts van hem. Was hij in de gamehal in slaap gevallen en gaan slaapwandelen? Dat zou tenslotte niet de eerste keer zijn.

EĂŠn keer had zijn moeder hem de volgende ochtend in de

17

33569_est_gr6_fictie_l13go_bw.indd 17

11-04-18 10:51

schuur gevonden. Een andere keer was hij in de tuin van de buren in de hangmat gaan liggen. Maar hij was nog nooit zo ver van huis gegaan.

Mats werd een beetje nerveus, maar schudde dat gevoel van zich af. Er moest een goede verklaring voor zijn. Hij keek om zich heen of hij ergens een stad of dorp kon ontdekken in de verte. Helaas was er nergens een kerk of andere toren die boven het groen uitkwam. De meest logische optie leek hem de weg te volgen. En hoewel hij niet wist welke kant hij op moest, wist hij dat een weg altijd ergens naartoe leidde.

Ergens waar mensen waren.

Ergens waar hulp was.

Dan kon hij zijn moeder bellen. Die zou hem komen ophalen. En hem waarschijnlijk vier jaar huisarrest geven, maar dat had hij ook verdiend.

Mats stond op. Hij veegde het zand en gras van zijn shirt en begon in de richting van de weg te lopen.

Toen zag hij in de verte opeens een figuur naderen.

Mats kneep zijn ogen tot kleine spleetjes in de felle zon.

Er kwam iemand aan. Gelukkig. Hij zou die persoon om hulp vragen. Aangezien hij of zij rustig aan de wandel leek te zijn. De wandelaar zou vast weten waar ze ergens waren. Misschien konden ze samen naar het dichtstbijzijnde dorp lopen. Het zou fijn zijn om niet langer alleen te zijn op deze verlaten plek. Op een of andere manier bezorgde de omgeving hem de rillingen.

18

33569_est_gr6_fictie_l13go_bw.indd 18

11-04-18 10:51

33569_est_gr6_fictie_l13go_bw.indd 19

11-04-18 10:51

Hij keek ineens angstvallig in de richting van de bossen aan de andere kant. Hij huiverde. Wie weet zaten hier wel wolven!

Mats begon zachtjes te zingen. Dat deed hij vaker als hij zich niet zo dapper voelde. Het gaf hem moed.

20

33569_est_gr6_fictie_l13go_bw.indd 20

11-04-18 10:51

Spiderman, Spiderman.

Doet alles wat een spin ook kan.

Hakt alle boeven in de pan.

Het donker van de nacht geeft hem juist meer spinnenkracht.

En als alles hopeloos lijkt duikt hij op, net op tijd.

Mats ging in de berm zitten en wachtte op de wandelaar in de verte. Hij luisterde naar de geluiden rondom hem.

Of liever, het gebrek daaraan. Hij hoorde geen verkeer.

Hij hoorde niet eens vogels fluiten.

Nee, het was volkomen stil.

TĂŠ stil.

Een akelig gevoel bekroop hem.

Hij staarde naar de wandelaar die maar traag dichterbij kwam. Nu Mats nog eens goed keek, leek de persoon haast over de weg te zwalken. In ieder geval liep hij niet heel erg stabiel.

Had hij weer ... Die ene persoon die hij tegenkwam, was dronken! Mats besloot toch even te wachten. Misschien had de wandelaar alleen last van de hitte.

Mats zuchtte. Hij had dorst en de zon brandde in zijn nek en op zijn hoofd. Hij werd er een beetje slaperig van.

Misschien kon hij even zijn ogen sluiten. Mats keek naar de wandelaar in de verte. Heel even ... totdat de hulp hier was.

21

33569_est_gr6_fictie_l13go_bw.indd 21

11-04-18 10:51

Mats schrok wakker van een traag, kreunend geluid. EĂŠn piepkleine seconde wist hij niet meer waar hij was en keek verward om zich heen. Toen drong het weer tot hem door.

Het gegrom was nu vlakbij. Mats’ ogen schoten wagenwijd open. Net op het moment dat de wandelaar wankelend en met uitgestrekte armen op hem afkwam.

Alleen was dit geen gewone wandelaar ... De man droeg versleten, gescheurde kleren en zijn gezicht ... zijn gezicht!

Mats gilde het uit. Dit was geen man. Dit was een zombie!

Mats veerde overeind juist op het moment dat de zombie zich grommend boven op hem stortte.

Mats begon wild om zich heen te slaan en te trappen. De handen van de zombie grepen wezenloos om zich heen.

Mats wist niet precies wat de zombie van hem wilde, maar hij had vaak genoeg Zombie Zooi! gespeeld om te weten dat het niet veel goeds kon zijn. Hij plantte zijn ene voet in de buik van de zombie en trapte zo hard hij kon. De zombie viel achterover op de weg en bleef spartelend liggen. Mats sprong overeind en zette het op een lopen.

Na een minuutje stopte hij en draaide zich om.

De zombie lag nog steeds grommend op de grond.

Hopeloos gevangen, als een schildpad op zijn rug.

Zwaar hijgend bleef Mats staan. Dit kon niet waar zijn.

Zombies bestonden helemaal niet! Hij staarde naar de felle zon. Zou hij een zonnesteek hebben opgelopen?

Wat was het laatste wat hij zich herinnerde voordat hij hier beland was?

22

33569_est_gr6_fictie_l13go_bw.indd 22

11-04-18 10:51

Mats pijnigde zijn hersenen: hij was in de gamehal. Hij had level 12 uitgespeeld en level 13 bereikt, toen dat roze monstertje verschenen was. Mats had gedacht dat het een easter egg was. Een grapje, een geheime opdracht of een puzzel. Hij had op het monstertje geklikt om te kijken wat er zou gebeuren. Daarna wist hij niets meer en was hij wakker geworden in het veld.

De radertjes in Mats’ hoofd begonnen razendsnel te draaien. Hij herkende deze plek niet, maar alles wees erop dat hij in het spel Zombie Zooi! beland was. Maar ... hoe was dat mogelijk?

Hij keek nog eens goed om zich heen. Dat hij niets herkende, was niet zo gek. Als hij gelijk had, dan was dit level 13. En aangezien hij dat nog nooit gespeeld had, wist hij niet hoe dat eruitzag.

En erger: hij had geen idee wat hem te wachten stond.

Angstig om zich heen kijkend liep Mats verder.

Waarnaartoe? Hij had geen idee. Het enige wat hij kon doen, was de weg volgen en hopen dat hij iemand tegenkwam. Iemand die hem zou kunnen helpen ontsnappen uit het spel. Iemand die hem zou kunnen helpen terugkeren naar zijn eigen wereld.

23

33569_est_gr6_fictie_l13go_bw.indd 23

11-04-18 10:51

AVI M6

Level 13 Game over

Mats is gek op de game Zombie Zooi!.

Een spel waarin je moet zien te overleven in een wereld die geplaagd wordt door zombies.

Hij heeft maar één doel: level 13 bereiken.

Als Mats eindelijk het level bereikt, verdwijnt hij plotseling in het spel.

In het echt blijkt de game veel minder leuk.

Zal het Mats lukken om terug te keren naar de echte wereld?

Esther van Lieshout

Sluit aan bij leesmethode

NUR 283

gamen, vriendschap

Esther van Lieshout

zwijsen.nl Zwijsen, dé leesspecialist sinds 1846

33569_est_gr6_fictie_l13go_os.indd Alle pagina's

9+

11-04-18 13:23