News from the Studios – A life-affirming show | Group Exhibition | 09/06/2020-31/07/2020

Νέα από το Ατελιέ˙ Επιβεβαιώνοντας τη ζωή News from the Studios˙ A life-affirming show

ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ | GROUP EXHIBITION ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ 11 ΙΟΥΝΙΟΥ – 31 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020 DURATION OF THE EXHIBITION JUNE 11th – JULY 31st 2020

Προσεγγίζοντας τη ζωή ως μια διαδικασία συνεχούς μεταμόρφωσης. Η άνοιξη του 2020 σηματοδότησε μία πρωτόγνωρη εμπειρία για την γενιά μας. Ο κόσμος σταμάτησε, και η μέχρι τώρα ακατάπαυστη μηχανή έκανε παύση, δίνοντας μας αυτό το διάλειμμα που πάντα ζητούσαμε. Τι κάνουμε όμως με όλο αυτόν τον χρόνο που ξαφνικά βρέθηκε στη διάθεση μας, όταν πλέον τα χρονικά περιθώρια καθίστανται ανούσια;” “Έχω περισσότερο χρόνο από όσο έχω μάθει να διαχειρίζομαι…” (Ηώ Αγγελή, Μάρτιος 2020) Ενώ όλα τα μελλοντικά σχέδια ξαφνικά ακυρώθηκαν, η τέχνη επιμένει, επιβεβαιώνοντας τη δύναμή της, ίσως πιο πολύ από κάθε άλλη στιγμή. «Νέα από το Ατελιέ: Επιβεβαιώνοντας τη ζωή» είναι η πρώτη έκθεση μετά από 45 μέρες εγκλεισμού και απομόνωσης, καθώς βρισκόμαστε μπροστά σε έναν νέο τρόπο ζωής. Ξετυλίγοντας τα νήματα μιας από τις ίσως λιγότερο ενεργές περιόδου της ζωής μας. Η έκθεση περιλαμβάνει έργα τα οποία δημιουργήθηκαν σε μια αταξινόμητη περίοδο, όπου η έμπνευση -ακόμα και για την ίδια την ζωή- είχε θολώσει. Μια περίοδο όπου ο χρόνος δεν είχε καμία αξία· όπου θλιβερά νέα ταξίδευαν αμέσως από τη μία άκρη της γης στην άλλη, ενώ οι άνθρωποι όχι· έμεναν ακίνητοι παρατηρητές. Όπου σαν πρωταγωνιστές ταινίας φαντασίας, είχαμε χρέος να περιοριστούμε ανάμεσα στους τοίχους των σαλονιών μας ώστε να σώσουμε την ανθρωπότητα. Καλούμαστε λοιπόν να αναπροσαρμόσουμε τις ζωές μας και τις αξίες μας εν μέσω συνθηκών παγκόσμιας επισφάλειας. Οι καλλιτέχνες όμως ήταν ανέκαθεν εκτεθειμένοι σε καταστάσεις αβεβαιότητας και έβρισκαν καταφύγιο στα ατελιέ τους. Ιστορικά, -τουλάχιστον στο πλαίσιο της δυτικής Iστορίας της Tέχνης- οι καλλιτέχνες ήταν αυτοί που έκαναν συχνά την διαφορά σε ταραχώδεις καιρούς. Είναι σαν μια έμφυτη ευθύνη - ανάγκη του καλλιτέχνη ν’ αφουγκραστεί, ν’ αποτυπώσει και να δώσει μορφή, ως απάντηση στη νέα κατάσταση πραγμάτων. Σε καιρούς αδράνειας η αναγέννηση έρχεται μόνο μέσα από όσους μπορούν να οραματιστούν νέες προοπτικές. Επομένως, χρειάζεται η εύρεση νέων εικόνων και γλώσσας που να μιλούν για την καινούρια πραγματικότητα. “Δουλειά εκ φύσεως μοναχική” (Μίλτος Γκολέμας, Μάρτιος 2020) Η ζωή μας ίσως ν΄αλλάζει, αλλά ο τρόπος της καλλιτεχνικής δημιουργίας, όχι. Η έκθεση «Νέα από το Ατελιέ: Επιβεβαιώνοντας τη ζωή», αποδίδει φόρο τιμής στην τέχνη, αναδεικνύοντας την καλλιτεχνική πρακτική ως υπαρξιακή σταθερά. Τα έργα που πλαισιώνουν την έκθεση δεν προέκυψαν στο πλαίσιο μιας έκθεσης ή ανάθεσης, αντ’ αυτού, δημιουργήθηκαν ως μια επιβεβαίωση της συνέχισης της ζωής και της δημιουργίας, ανεξαρτήτων συνθηκών. Κείμενο: Γεωργία Λιάπη

Life as an ongoing process to a continual transformation.

This past March and April of 2020 marked an unprecedented time for our generation. The world came to a standstill and for once the machine paused, giving us that break we have always sought for. But what do we do with all this time we are left with when deadlines are rendered meaningless?

“I have more time than what I know how to manage…” Io Angeli, March 2020.

All future plans are suddenly cancelled. However, art persists, affirming its power more than it might have done before.

Emerging out of 45 days of imposed self-isolation, we have had to embark on a new way of life. This exhibition disentangles the threads of perhaps one of the least vigorous times of our life. A time when devastating news would reach from one side of the world to the other immediately, while humans were forced to become idle recipients, in seclusion, in their own dwellings.

All of a sudden, we are called to adjust our way of living and our values upon a global precariousness. Yet artists are no strangers to this. They have always been exposed to uncertain conditions and found shelter in their studios.

Historically, -at least within the framework of western art history- artists were those who have always made a difference during turbulent times, and it is almost like an inherent ‘responsibility’ for them to deepen their grasp and respond to new realities. In a time of inertia, revival can only come through a shift in perspective. Therefore, we need the invention of a new imagery, and a new language to talk about the current state and the future.

“A lonely profession by nature.” Miltos Golemas, March 2020.

Our life might have changed but the ways most artists create have not. This exhibition is a tribute to the arts and the artistic practice, embracing it as an existential constant. The works displayed were not initiated in the occasion of an exhibition or a commission, instead they were conceived and made as an affirmation of life. Artists’ prolongation of creation is an authentic unresolved longing despite living conditions, so that art will continue to inspire, transform us and lead the way into the new order of things.

Text: Georgia Liapi

Ηώ Αγγελή / Io Angeli Lockdown, σκόρπιες σκέψεις για μια αλλόκοτη Άνοιξη When life gives you lemons, make lemonade! Ο άνθρωπος βρίσκει τον τρόπο να προσαρμόζεται στις συνθήκες που αλλάζουν… ενώ διαβάζω αυτά σ’ ένα post και τα βρίσκω αισιόδοξα, ακούω δυσοίωνους αριθμούς στο ραδιόφωνο. Μούδιασμα, stay the fuck home, ένα κάλεσμα που μας κάνει αυτόματα κομμάτι της παγκόσμιας κοινότητας με όρια και σύνορα ερμητικά κλειστά. Μου έρχεται στο μυαλό ο τίτλος της ταινίας του Βέρνερ Χέρτζοκ , ''Ο καθένας για τον εαυτό του και ο Θεός εναντίον όλων''. Μ’ αρέσει να μένω σπίτι, μ’ αρέσει να μένω με τις ώρες στο εργαστήριο. Εγώ και ο εαυτός μου είμαστε καλά εκπαιδευμένοι στους τέσσερις τοίχους. Τώρα όλα είναι αλλιώς, εγώ σε ρυθμούς άτακτους, ξεκινάω κάτι που το αφήνω για κάτι άλλο, και μετά ειδήσεις, ενημέρωση σε αριθμούς. Αφαιρούμαι και βλέπω κόκκινο κρασί να ρέει άφθονο σε γλέντι με ντέφια αξημέρωτο.

Τα βράδια κρατάω σημειώσεις στο ημερολόγιο καραντίνας. Μια αλλόκοτη Άνοιξη. Η φύση μάς κερνάει πάλι τα φλογερά της κόκκινα, τα φρέσκα πράσινα, ίδια όπως και πέρυσι. Is it a trap? Η έκθεσή μου πέρυσι τέτοια εποχή. Σαν να πέρασαν δεκαετίες. Σκέφτομαι το έργο με το ελάφι που διασχίζει μια υπόγεια διάβαση. Πριν λίγο είδα μια αλεπού, σε ανάρτηση, έξω από το Deree, και ένα πούμα να περιπλανιέται στους έρημους δρόμους στο Σαντιάγο. Ο άνθρωπος, το μέτρο των πραγμάτων. Εδώ και τώρα μετριέται με το ήθος, την αξιοπρέπεια, τα μικρά πράγματα που γίνονται σπουδαία. Ένα μήνυμα, ένα αστείο, μια σαχλαμάρα, κυρίως αυτή, ένα ξέσπασμα σε νευρικό γέλιο. Το διαδίκτυο αναβαθμίζεται και γίνεται η απόλυτη επικοινωνία, ακούω τον μαθηματικό από το κάτω διαμέρισμα να προετοιμάζει τους μαθητές του για τις Πανελλήνιες μέσω Skype, ο υπολογιστής μου φίλος και εχθρός. Τα δεδομένα διαρκώς ανατρέπονται. Έχω περισσότερο χρόνο από όσο έχω μάθει να διαχειρίζομαι, με κινήσεις μηχανικές και αμήχανες ασχολούμαι με χλώρια, αντισηπτικά, μαγείρεμα, κλάδεμα και σχέδια πολλά, άλλα με μολύβια και άλλα του φευγάτου μυαλού μου. Αυτά τα σχέδια της φαντασίας με καύσωνες, θάλασσες και αγκαλιές παίρνουν μαγικές διαστάσεις και γίνονται βάλσαμο, προστασία από κάθε κακόβουλο ιό.

25. 03. 2020

Ηώ Αγγελή | Io Angeli

Έγχρωμα Εσωτερικά I | Colored Interiors I 2020 Ακρυλικά σε ξύλο | Acrylic on wood 44 x 53 εκ. | cm

Ηώ Αγγελή | Io Angeli

Έγχρωμα Εσωτερικά I | Colored Interiors I 2020 Ακρυλικά σε ξύλο | Acrylic on wood 22 x 26 εκ. | cm

Ηώ Αγγελή | Io Angeli

Έγχρωμα Εσωτερικά II | Colored Interiors II 2020 Ακρυλικά σε ξύλο | Acrylic on wood 22 x 26 εκ. | cm

Ηώ Αγγελή | Io Angeli

Έγχρωμα Εσωτερικά III | Colored Interiors III 2020 Ακρυλικά σε ξύλο | Acrylic on wood 22 x 26 εκ. | cm

Ηώ Αγγελή | Io Angeli

Έγχρωμα Εσωτερικά IV | Colored Interiors IV 2020 Ακρυλικά σε ξύλο | Acrylic on wood 22 x 26 εκ. | cm

Ηώ Αγγελή | Io Angeli

Έγχρωμα Εσωτερικά V | Colored Interiors V 2020 Ακρυλικά σε ξύλο | Acrylic on wood 22 x 26 εκ. | cm

Ηώ Αγγελή | Io Angeli

Έγχρωμα Εσωτερικά VI | Colored Interiors VI 2020 Ακρυλικά σε ξύλο | Acrylic on wood 22 x 26 εκ. | cm

Γιάννης Αδαμάκης | Yiannis Adamakis

Άνοιξα τα τετράδιά μου. Έψαξα στις λίστες μου. Χρώματα, βερνίκια, medium, πινέλα, τελάρα. Αγχώθηκα να προλάβω πριν κλείσουν τα μαγαζιά. Το κακό είναι ότι ψωνίζω από διάφορα. (Είμαι και παράξενος. Το ένα μου μυρίζει τ’ άλλο μου βρωμάει.) Τι λείπει αναρωτήθηκα. Τίποτα.

Κι όμως πάντα κάτι λείπει.

Γιάννης Αδαμάκης | Yiannis Adamakis

Εσωτερικό | Interior 2020 Ακρυλικά σε μουσαμά | Acrylic on canvas 100 x 70 εκ. | cm

Γιάννης Αδαμάκης | Yiannis Adamakis

Ένα όνειρο | A dream 2020 Ακρυλικά σε μουσαμά | Acrylic on canvas 30 x 40 εκ. | cm

Αλεξάνδρα Αθανασιάδη | Alexandra Athanassiades

Η μοναξιά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Υπάρχουν μέρες ή και εβδομάδες που δεν φεύγω μακριά από το εργαστήριο. Η καραντίνα είναι άσκηση συμβίωσης του καθενός με τον εαυτό του. Εγώ λόγω δουλειάς το έχω συνηθίσει. Σε άλλες εποχές είναι εύκολο και σε άλλες δύσκολο. Είναι όμως γνώριμο. Το γεγονός ότι η απομόνωση δεν είναι από επιλογή, την κάνει επώδυνη. Μας θυμίζει ότι είμαστε θνητοί. Ενδεχομένως να κάνουμε απολογισμούς που μέσα στους τέσσερις τοίχους, χωρίς τη δυνατότητα απόδρασης, να επιφέρουν σοβαρές αλλαγές θεώρησης. Ελπίζω το αποτέλεσμα της ενδοσκόπησης να είναι θετικό για τους περισσότερους. Αισθάνομαι τυχερή που έχω τον χώρο που εργάζομαι. Εδώ και ένα χρόνο περίπου πειραματίζομαι με τη δημιουργία ενός αρχέτυπου τοπίου σε εσωτερικό χώρο. Αφαιρετικά μου δίνει την αίσθηση που αντλώ από τη θάλασσα και τη φύση. Εύχομαι σε όλους να βρούνε τρόπους να αποδράσουν στη φαντασία τους και να παραμείνουν ψυχικά και σωματικά υγιείς.

Αλεξάνδρα Αθανασιάδη | Alexandra Athanassiades

Μανία Καθαριότητας!!! | Cleaning Frenzy!!! Μάρτιος | March 2020 Ξύλο, πλαστικό οξυγονοκόλλησης και καπάκια μπουκαλιού, σκουπάκια και φαρασάκια Wood, plastic goggles and bottle caps, dustpan and brooms 50 x 50 x 15 εκ. | cm

Αλεξάνδρα Αθανασιάδη | Alexandra Athanassiades

Μαλλί της Καραντίνας | Bad Hair Month Μάιος | May 2020 Μπουκάλι από Soupline, σφουγγαρίστρα, μάσκα Soupline bottle, mop, mask 42 x 30 x 22 εκ. | cm

Αλεξάνδρα Αθανασιάδη | Alexandra Athanassiades

Σουπερμάρκετ Ήρωας | Supermarket Hero 2020 Μάσκα αερίου | Gas mask 34 x 28 x 20 εκ . | cm

Αλεξάνδρα Αθανασιάδη | Alexandra Athanassiades

Όνειρο Θερινού Μηνός | Midsummer’s Daydream Μάιος | May 2020 Ξύλο, σκούπα, μάσκα θαλάσσης, αναπνευστήρας και βατραχοπέδιλα Wood, broom, mask, snorkel and flippers 92 x 46 x 15 εκ. | cm

Διαμαντής Αϊδίνης | Diamantis Aidinis

Ανησυχία, φόβος και απορία, μόνο οι εξωγήινοι και οι transformers λείπουν από την ταινία που ζούμε κάθε μέρα. Το παλεύουμε από το σπίτι με δημιουργική ανασφάλεια, ουσιαστική επικοινωνία με φίλους από μακριά, αλλά ποτέ τόσο κοντά και… εξονυχιστική απολύμανση. Όταν ξυπνήσουμε από τον εφιάλτη που βιώνουμε, ίσως θα είμαστε όλοι καλύτεροι άνθρωποι.

Διαμαντής Αϊδίνης | Diamantis Aidinis

Ο Διαμάντης | O Diamantis 2020 Ακρυλικά σε χαρτί | Acrylics on paper 38 x 38 εκ. | cm

Διαμαντής Αϊδίνης | Diamantis Aidinis

Χωρίς Τίτλο | Untitled 2020 Φωτογραφικό κολλάζ | Photo collage 30 x 24 εκ. | cm

Διαμαντής Αϊδίνης | Diamantis Aidinis

13033 2020 Ακρυλικά σε χαρτί | Acrylics on paper 70 x 50 εκ. | cm

Βανέσσα Αναστασοπούλου | Vanessa Anastasopoulou

Οι καθημερινές πρακτικές λίγο έχουν αλλάξει. Δεν είναι καινούργια συνθήκη η απομόνωση και η ησυχία, απαραίτητη μάλλον θα έλεγα. 'Αλλoτε συνοδεύεται από ευγνωμοσύνη και μεγάλη ευχαρίστηση, τελευταία εναλλάσσεται με ερωτηματικά, αγωνία, φόβο για τους δικούς σου, τους συνανθρώπους σου, την επόμενη μέρα, τη μετά εποχή, τις ελευθερίες μας. Βάλσαμο η αγάπη, το χιούμορ, η τέχνη και οι σοκολάτες. Αναζητώντας, αλλά και συχνά χάνοντας την πίστη, ελπίζω πως αυτή η κρίση θα μας ωθήσει ατομικά και συλλογικά προς ένα καλύτερο αύριο. Λέτε τελικά να πέφτει ο ουρανός στο κεφάλι μας;

Βανέσσα Αναστασοπούλου | Vanessa Anastasopoulou

Jack's tree 2010 Μεικτή τεχνική σε χαρτί | Mixed media on paper 180 x 92 εκ. | cm

Γιώργος Αυγέρος | Giorgos Avgeros

Το Σάββατο 28 κανονικά θα είχα έκθεση και εγκαίνια στα Χανιά που μένω. Φρονίμως ποιών πριν ακόμα εξαγγελθούν τα μέτρα την είχα αναβάλει. Η ανακοίνωση των μέτρων με βρήκε σε μία στιγμή που είχα ολοκληρώσει έναν μικρό κύκλο νέων έργων και χωρίς ενοχές και “υποχρεώσεις” προς την τέχνη αποφάσισα να ασχοληθώ με την Άνοιξη - που εδώ έχει προχωρήσει αρκετά – και τα μελίσσιά μου που τώρα έχουν ανάγκη από φροντίδα. Τα έργα σκεπάστηκαν με νάιλον για να προφυλαχθούν από σκόνες και ένα μέρος του εργαστηρίου μετατράπηκε σε μελισσοεργαστήριο. Το έντυπο κυκλοφορίας δεν καλύπτει την περίπτωσή μου όταν θέλω να πάω στα μελίσσια και είμαι λίγο παράνομος όταν πηγαίνω, αν και είναι εδώ κοντά. Και στο παρελθόν όταν με έβλεπαν να κάνω μελισσοκομικές δουλειές με ρωτούσαν αν είμαι μελισσοκόμος. Όταν τους έλεγα ότι το επάγγελμα μου είναι ζωγράφος και το χόμπι μου μελισσοκόμος με κοίταζαν περίεργα, γιατί πίστευαν ότι το αντίθετο συμβαίνει.

Γιώργος Αυγέρος | Giorgos Avgeros

Navigating Reality I 2020 Σκόνες ζωγραφικής | Powder Pigment Coloration 35 x 32,5 εκ. | cm

Γιώργος Αυγέρος | Giorgos Avgeros

Navigating Reality II 2020 Σκόνες ζωγραφικής | Powder Pigment Coloration 35 x 34 εκ. | cm

Γιώργος Αυγέρος | Giorgos Avgeros

Navigating Reality II 2020 Σκόνες ζωγραφικής | Powder Pigment Coloration 35 x 33,5 εκ. | cm

Μίλτος Γκολέμας | Miltos Golemas

Ξεκινώ νωρίς για το εργαστήριο, όπως κάθε μέρα. Στο δρόμο ελάχιστοι διαβάτες με μάσκες και γάντια, ηλεκτρισμένοι με ομώνυμα φορτία απωθούνται. Το ανθοπωλείο δίπλα από την είσοδο κλειστό, όπως και τα υπόλοιπα γραφεία του κτηρίου. Ανεβαίνω στον τρίτο όροφο από τις σκάλες. Μόνος στο κτήριο. Πρώτη κίνηση να βάλω μουσική, να αλλάξω ρούχα και να φτιάξω καφέ. Εδώ μέσα δεν έχει αλλάξει τίποτα, είναι ο χώρος που διαβάζω, ακούω, σκέφτομαι, ονειρεύομαι, δημιουργώ και ενίοτε καταστρέφω. Δουλειά εκ φύσεως μοναχική. Καθημερινότητα… Με τα νέα δεδομένα περνάω περισσότερο χρόνο στο εργαστήριο και πλένω τα χέρια μου συχνότερα. Χωρίς καμία πίεση, χωρίς καμία διάσπαση, οργανώνομαι καλύτερα, τακτοποιώ τα υλικά, ξαναβλέπω έργα που δεν έχουν ολοκληρωθεί. Έκανα τις αναγκαίες προμήθειες σε χρώματα, νέφτια και τελάρα και κάμποτο για καινούργια έργα. Αυτές τις μέρες ασχολούμαι με το άχαρο αλλά σημαντικό κομμάτι της προετοιμασίας. Τελαρώνω το ύφασμα και απλώνω με φαρδύ πινέλο επάλληλα αραιά στρώματα ζεστής κόλλας. Η μυρωδιά της ποτίζει τον χώρο. Στο μπαλκόνι πίσω από τα ακουμπισμένα τελάρα που στεγνώνουν παίζει κρυφτό μια δεκαοχτούρα. Με επισκέπτεται τα μεσημέρια και τσιμπάμε κάτι παρέα. Βγαίνω να της ρίξω λίγους σπόρους. Εκεί έξω κάποιοι μάχονται στην πρώτη γραμμή σκέφτομαι, ενώ ο σφυγμός της πόλης γίνεται όλο και πιο αργός… Ψάχνω στην τσέπη για τη χειρόγραφη άδεια κυκλοφορίας κι επιστρέφω σπίτι. Ελπίζω αυτή την αναπάντεχη εξέλιξη που σκοτείνιασε τη φετινή άνοιξη, να ακολουθήσει ένα ηλιόλουστο φωτεινό καλοκαίρι…

Μίλτος Γκολέμας | Miltos Golemas

Ορχιδέα | Orchid 2020 Κάρβουνο σε χαρτί | Charcoal on paper 69 x 49 εκ. | cm

Μίλτος Γκολέμας | Miltos Golemas

Σιωπηρή Συντροφιά | Silent Company 2020 Κάρβουνο σε χαρτί | Charcoal on paper 40 x 28 εκ. | cm

Μίλτος Γκολέμας | Miltos Golemas

Ανθισμένη Ορχιδέα | Blooming Orchid 2020 Λάδι σε καμβά | Oil on canvas 40 x 28 εκ. | cm

Δημήτρης Εφέογλου | Dimitris Efeoglou

Το συλλογικό βίαιο χτύπημα του ιού επιφέρει τον αναγκαστικό περιορισμό στον προσωπικό μας χώρο. Ο εγκλεισμός προκαλεί στατικότητα: η αρχή και το τέλος μιας ακόμη ημέρας που αλλοιώνει τον ενδιάμεσο χρόνο της παραγωγικής διαδικασίας. Ταυτόχρονα, δημοσιεύονται δεκάδες οδηγίες με τρόπους διαβίωσης, πώς να είμαστε απομονωμένοι στο δωμάτιο. Σε πολλές περιπτώσεις το σπίτι είναι το εργαστήριο και το εργαστήριο είναι το σπίτι. Η κατάσταση της ακινησίας μπορεί να εξελιχθεί καλλιτεχνικά, περνώντας στη δημιουργία μιας χορογραφικής βραδύτητας. Ζώντας στο περιβάλλον του εργαστηρίου, η δική μου κινησιολογική εμπειρία πραγματοποιείται από τις δυνάμεις των χεριών, αναπτύσσοντας μια ρυθμική, επαναλαμβανόμενη διάτρηση, που επιδιώκει την αλλαγή της πρωταρχικής λειτουργίας του πράγματος. Σπρώχνοντας το αιχμηρό εργαλείο προς την αντίθετη πλευρά του υλικού σώματος, η διάτρηση μετατρέπεται σε σκίσιμο. Το αντικείμενο πάλλεται. Μετασχηματίζεται η δομή του. Επιφέρει τη σταδιακή ανασύνθεση του, φτάνοντας στα όρια της φθοράς.

Δημήτρης Εφέογλου | Dimitris Efeoglou

Χωρίς τίτλο Ι | Untitled I 2020 Λάδι σε ξύλο | Oil on wood 40 x 45 εκ. | cm

Δημήτρης Εφέογλου | Dimitris Efeoglou

Χωρίς τίτλο ΙΙ | Untitled ΙI 2020 Λάδι σε ξύλο | Oil on wood 40 x 45 εκ. | cm

Δημήτρης Εφέογλου | Dimitris Efeoglou

Χωρίς τίτλο ΙΙΙ | Untitled IΙΙ 2020 Λάδι σε ξύλο | Oil on wood 40 x 45 εκ. | cm

Φίλιππος Θεοδωρίδης | Philippos Theodorides

Εδώ και 2 εβδομάδες μένω στο σπίτι. Τις προάλλες προσπάθησα να πάω στο στούντιο, αλλά η Αιόλου ήταν έρημη και το κτήριο που στεγάζεται το στούντιο μου έμοιαζε κρύο και μουντό. Στο σπίτι έχω τα βιβλία μου, τη μουσική μου και την οικογένειά μου. Βγαίνω ελάχιστα καθημερινά για να τρέξω. Μαγειρεύουμε καθημερινά με τη γυναίκα μου και βλέπω την κόρη μου που είναι 6 μηνών να μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Συνήθως πολύ πρωί και αργά το βράδυ σχεδιάζω. Στην αρχή έκανα κάποια τοπία και σήμερα άρχισα να σχεδιάζω πρόσωπα λίγο προβληματισμένα, περιορισμένα, απομονωμένα ,ακίνητα, κάποια μέσα σε βάζα, χωρίς χέρια για να μην αγγίζουν το πρόσωπό τους.

Φίλιππος Θεοδωρίδης | Philippos Theodorides

Corrections of summer 2020 Ακρυλικό, τέμπερα & μολύβι σε καμβά | Acrylic, gouache & pencil on canvas 160 x 140 εκ. | cm

Φίλιππος Θεοδωρίδης | Philippos Theodorides

Χωρίς τίτλο | Untitled 2020 Ακρυλικό, τέμπερα & μολύβι σε καμβά | Acrylic, gouache & pencil on canvas 120 x 100 εκ. | cm

Φίλιππος Θεοδωρίδης | Philippos Theodorides

“%..|/” 2020 Ακρυλικό, τέμπερα & μολύβι σε καμβά | Acrylic, gouache & pencil on canvas 120 x 100 εκ. | cm

Φίλιππος Θεοδωρίδης | Philippos Theodorides

While talking to Alex 2020 Ακρυλικό, τέμπερα & μολύβι σε καμβά | Acrylic, gouache & pencil on canvas 80 x 60 εκ. | cm

Χρήστος Κεχαγιόγλου | Christos Kechagioglou

Ο χρόνος σαν να σταμάτησε… Ένας ολόκληρος κόσμος αιωρείται. Πτήσεις δωματίου. Ο τίτλος της πρώτης ατομικής μου έκθεσης στη γκαλερί. Πριν 20 χρόνια. Ένας ιδιότυπος ήρωας, ο πιλότος ΚΕΧ με το μικρό του σκάφος- ατελιέ, αιωρείται απαλά πάνω απ’ τον κόσμο, μες στη σιωπή του σύμπαντος ονειρεύεται, καταγράφει. Με μια παιδική, μοναχική ματιά, χαρτογραφεί τον κόσμο μ’ έναν τρόπο εσωτερικό, από ψηλά, από μακριά. Και να ‘μαστε, που μας τις ζητούν σήμερα αυτές τις μοναχικές πτήσεις, υποχρεωτικά, με αστυνόμευση. Πώς όμως ανεκπαίδευτος μπορείς ν’ αρχίσεις να πετάς, σιωπηλά με τον εαυτό σου και με το δωμάτιο μαζί και να διασχίζετε μια χαρά ολομόναχοι τα σύμπαντα; Πρέπει να ξαναγίνεις λίγο παιδί και το ατελιέ είναι ο καλύτερος δάσκαλος. Τόπος περίεργος, περίκλειστος, σαν κάψουλα διαστημική, ακίνητος κι αέναα μετακινούμενος και μεταλλασσόμενος, γεμάτος σκέψεις και μνήμες κι άχρηστα για τον κόσμο υλικά, τελάρα και χαρτιά, χρώματα και σχέδια, έτοιμα να γίνουν παραμύθια. Όταν κλείνεσαι μέσα του κι αρχίζει να περιδινίζεται, δύσκολο να πεις πού ακριβώς βρίσκεσαι, μέσα ή έξω, σε ποιον ακριβώς χρόνο, μόνος ή με ένα σωρό κόσμο, αόρατους φίλους και δασκάλους. Τώρα που το έξω, από πολύ «κοινωνικό» και «πραγματικό» που ήτανε, έγινε τελείως εξωπραγματικό κι επικίνδυνο, το ατελιέ σταματάει να είναι προνόμιο των ζωγράφων. Αποκτάει μια γοητεία, ένα είδος «φυσικότητας» που το κάνει καθολικό. Ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει το αεροπλανάκι του, να μετατρέψει τον προσωπικό του χώρο σε «ατελιέ». Ας κλειστεί εκεί κι ας βάλει μπρος τις μηχανές, ν’ αρχίσουν οι εκπαιδευτικές πτήσεις δωματίου. Να φτιάχνει, να παίζει με ό,τι αγαπά, να μαστορεύει χωρίς επαγγελματισμό, μόνο για το ταξίδι.

Χρήστος Κεχαγιόγλου | Christos Kechagioglou

Το όνειρο με τα νούφαρα I I Waterlily dream I 2020 Ακρυλικό σε καμβά | Acrylic on canvas 80 x 70 εκ. | cm

Χρήστος Κεχαγιόγλου | Christos Kechagioglou

Το όνειρο με τα νούφαρα ΙI I Waterlily dream IΙ 2020 Ακρυλικό σε καμβά | Acrylic on canvas 80 x 70 εκ. | cm

Χρήστος Κεχαγιόγλου | Christos Kechagioglou

Το όνειρο με τα νούφαρα ΙΙI I Waterlily dream IΙΙ 2020 Ακρυλικό σε καμβά | Acrylic on canvas 80 x 70 εκ. | cm

Χρήστος Κεχαγιόγλου | Christos Kechagioglou

Το όνειρο με τα νούφαρα IV I Waterlily dream IV 2020 Ακρυλικό σε καμβά | Acrylic on canvas 80 x 70 εκ. | cm

Χάρης Κοντοσφύρης | Harris Kondosphyris

Σκοπιά Φλώρινας / Skopia Florinas 19/3/2020 Οι πολιτικές προϋποθέσεις βιωσιμότητας των ανθρώπων καθιστούν ανεξιχνίαστα ευάλωτες τις ανθρώπινες ζωές. Η καθησυχαστική αδράνεια προέρχεται από τη μετατόπιση των αφηγούμενων τραυμάτων, από το πρώτο πρόσωπο στο τρίτο, π.χ. το κινέζικο ή όποιο άλλο. Η "τρωτότητα" μιας συστηματικής συνήθειας της ζωής, της επιβίωσης, αλλά και του αυτοεγκλεισμού, όχι ως ψυχαναγκαστική πρακτική, αλλά περισσότερο ως μια εκδοχή κοινωνικού προσανατολισμού, είναι μορφή ελευθερίας που η κοινοτική ζωή δεν το αποδέχεται εύκολα. Η "κοροναϊκή" απομόνωση είναι μια ευκαιρία για ευσυγκίνητη, σωματοποιημένη, συναισθηματική, ηθική ρητορική για απώθηση του πόνου, του πένθους και του φόβου αντί για τη σκωπτική δημιουργικότητα, που σε επαναφέρει η συγκατοίκηση σε χώρους με απεριόριστο και απροσδιόριστο χρόνο για ρεμβασμό. Αυτές τις μέρες ολοκλήρωσα ένα τρίπτυχο πάνω στην Ευαγγελική αποκάλυψη του τόπου του Ιωάννη με κενών ουρανό και γη, όπου όλα είναι δημιουργημένα και αφιερωμένα στο κενό: Το αφτιασίδωτο Πάτμιο σπίτι στον νυχτερινό ουρανό και ο κενός ουρανός στην νυκτώδη Πατμία. Ανάμεσα στους λιγοστούς ήλιους της Φλώρινας, από τους χάσκοντες διήμερους χιονιάδες του ανοιξιάτικου οροπεδίου της Πελαγονίας, στην ευρυχωρία της αυλής του παλιού στάβλου, δίπλα απ' τις "ματιασμένες" ανοιξιάτικες κερασιές. Τα έργα πολύμηνα και άκαιρα οδεύουν στην ολοκλήρωσή τους. Η ελευθεριακή απομόνωση μιας παραμεθόριου πόλης είναι το κενό αγνάντεμα ενός εικαστικού καθηλωμένου στο παγωμένο Φλωρινιώτικο σινιάκι ή στο χιονισμένο τοπίο ή στο τριβόλισμα των πουλιών. Καλή απόμακρη συναναστροφή.

Χάρης Κοντοσφύρης | Harris Kondosphyris

“Η ιστορία του έργου αφορά ένα ατύχημα σε καΐκι φορτωμένο καρπούζια. Ανατρέπεται και οι παρόντες μαζεύουν τα διασκορπισμένα και επιπλέοντα καρπούζια. Οι παρουσίες αποτελούν παρόντες και σε μια ακουαρέλα του Σπύρου Παπαλουκά:

Η παραλία του Παπαλουκά αν διευρύνονταν σαν πλάνο θα αποκάλυπτε όλο το γεγονός του ατυχήματος που εικονίζω εγώ.”

"Η παραλία του Παπαλουκά" | Papalouka’s beach 2020 Πλαστικοποιημένο τσιμέντο πάνω σε μεταλλική λαμαρίνα Plastic cement on iron sheet 58 x 76 x 7 εκ. | cm

Τζένη Κωδωνίδου | Jenny Kodonidou

''δεν το λέω εγώ...οι γιατροί στη βόρεια Ιταλία το λένε...''

Τζένη Κωδωνίδου | Jenny Kodonidou

Exit blocked 2020 Μεικτή τεχνική σε χαρτί | Mixed media on paper 100 x 70 εκ. | cm

Κυριάκος Μορταράκος | Kyriakos Mortarakos

“'Εμεινα μέσα, κάρφωσα και το παράθυρο!”

Κυριάκος Μορταράκος | Kyriakos Mortarakos

Μέσα, Μάϊος 2020 | Inside May 2020 Λάδι σε μουσαμά & σινική μελάνη σε διαφάνεια Oil on canvas & Indian ink on transparency 70 x 50 εκ. | cm

Κυριάκος Μορταράκος | Kyriakos Mortarakos

Inside and out Μάιος 2020 | May 2020 Λάδι, φωτογραφία επιζωγραφισμένη, σε κόντρα πλακέ Oil, painted photograph on plywood 53 x 64,5 εκ. | cm

Κυριάκος Μορταράκος | Kyriakos Mortarakos

Μέσα 2 | Inside 2 2020 Λάδι, σινική μελάνη σε MDF | Oil, Indian ink on MDF 56 x 32,5 εκ. | cm

Νίκος Μόσχος | Nikos Moschos

Μετά την τελευταία του ατομική έκθεση με τίτλο “Συνθήκες Προσαρμογής” στη γκαλερί Ζουμπουλάκη (13 Φεβρουαρίου-7 Μαρτίου 2020), ένα άδειο τελάρο περιμένει στο καβαλέτο του. Έδωσε τον τίτλο ''Day one for King Stone Grower'‘ σε συνέχεια της έκθεσης.

Νίκος Μόσχος | Nikos Moschos

Common Desire 2020 Ακρυλικό σε λινό | Acrylic on linen 80 x 80 εκ. | cm

Νίκος Μόσχος | Nikos Moschos

Common Desire (study no 2) 2020 Ballpoint στυλό σε χαρτί | Ballpoint pen on paper 70 x 50 εκ. | cm

Βένια Μπεχράκη | Venia Bechrakis

Χωρίς λέξεις | Without words 2020 Κολλάζ από εφημερίδα | Collage from newspaper 30 x 28 εκ. | cm

Ζάφος Ξαγοράρης | Zafos Xagoraris

Σχέδια ήχου Χ | Sound Drawings X 2013 Υδατοδιαλυτά χρώματα σε χαρτί | Water based colors on paper 120 x 65 εκ. | cm

Αχιλλέας Παπακώστας | Achilleas Papacostas

Εγκλεισμός. Σκληρή λέξη, ας μην τρομάζουμε όμως. Για τόσο κόσμο, αιώνες τώρα, μια ιδιαίτερη επιλογή με προορισμό μια δημιουργική πράξη. Τώρα μια διαφορετική ευκαιρία για όλους!

Αχιλλέας Παπακώστας | Achilleas Papacostas

Ανυπόμονη Άνοιξη | Impatient Spring 2020 Λάδι σε καμβά | Oil on canvas 33 x 41 εκ. | cm

Αχιλλέας Παπακώστας | Achilleas Papacostas

Φυσικό Κενό | Natural Void 2020 Λάδι σε ξύλο | Oil on wood 28,5 x 35 εκ. | cm

Σοφία Παπακώστα | Sophia Papacosta

Έξω επικρατεί ησυχία. Στο εργαστήρι-σπίτι ανησυχία κάνει τις εποχές να αλλάζουν. Σκέφτομαι πως όταν βγούμε από δω, δεν θα φοβόμαστε ο ένας τον άλλον;

Σοφία Παπακώστα | Sophia Papacosta

When I stare behind 2020 Μολύβι σε βαμβακερό χαρτί | Pencil on cotton paper 57 x 76 εκ. | cm

Νατάσσα Πουλαντζά | Natassa Poulantza Πολλά ερωτήματα δημιουργούνται με την επιδημία του κορωνοϊού, όχι τόσο σε σχέση με τον επιβεβλημένο αυτοπεριορισμό του καθενός μας στον χώρο του, όσο σε σχέση με θέματα ηθικής και διλλημάτων που υποχρεούνται να αποφασίσουν επιστήμονες όταν, θα πρέπει να επιλέξουν ποιόν θα σώσουν και ποιόν θα εγκαταλείψουν λόγω αδυναμίας κάλυψης όλων των νοσούντων. Επίσης διλλήματα που αφορούν τις αποφάσεις που θα πρέπει να παρθούν σε σχέση με την οικονομική καταστροφή που μέλλεται μετά από αυτήν την στάση της παγκόσμιας εμπορικής δραστηριότητας· αξίζει στις γενιές που έπονται να κουβαλήσουν το βάρος της καταστροφής επειδή δειλιάσαμε μπροστά σε μερικές χιλιάδες παραπάνω νεκρούς; Ποιά είναι η στάση της παγκοσμιοποιημένης μας κοινωνίας απέναντι σε κάθε τι ζωντανό, σε κάθε τι «ωραίο»; Είναι το σημερινό σύστημα μία απόλυτα αναισθητική-αντιαισθητική θεωρία–πρακτική; Δεν γυρνάει η γη γύρω από τον ήλιο εάν δεν πληρώσουμε το ρεύμα; Ποια είναι η σχέση μας με τον πραγματικό κόσμο στις σύγχρονες κοινωνίες; Πόσο ευκολότερα σε σχέση με το παρελθόν μπορούμε να καλύψουμε τις παγκόσμιες ανάγκες του ανθρώπινου και του ζωικού βασιλείου; Αρκούν άραγε μερικές αλλόκοτες εικόνες, γαλήνης και ομορφιάς στην φύση, που έχουν προκύψει λόγω αυτής της αναγκαστικής παύσης και που έχει βιώσει ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του κόσμου, για να μηδενίσουμε και να το ξανακοιτάξουμε από την αρχή, όπως σε εκείνη την αφήγηση με τον Παράδεισο, χωρίς τον όφη αυτήν την φορά; ακούγεται μάλλον σαν αστείο… Κι όμως μέσα στην απομόνωση και την σιωπηλή ομοφωνία που ζούμε αυτό το τόσο μικρό χρονικό διάστημα, παράλληλα με τόσους ανθρώπους που δουλεύουν ακούραστα για να βοηθήσουν τόσους άλλους, αυτή η σκέψη δεν μοιάζει παράλογη, μοιάζει σαν κάτι ρεαλιστικό να υπάρχει μέσα της· όταν ένα πούμα περιπλανιέται στους έρημους δρόμους στο Σαντιάγο, ένα σπάνιο Malabarcivet εμφανίζεται μετά από χρόνια εξαφάνισης σε κεντρικό δρόμο πόλης στην Ινδία, ελάφια και γαζέλες στο Αν. Λονδίνο, στη Νάρα, στο Ντουμπάι, πάπιες στο Παρίσι, ένα καγκουρό χοροπηδά ευτυχισμένο στο κέντρο της Αδελαΐδας, πρόβατα παίζουν χαρούμενα σε παιδική χαρά στο Λάνκασάιρ και μία αλεπού κοιμάται ήρεμη και νοιώθοντας ασφαλής στην γωνία Αγ. Ιωάννου και Γραβιάς στην Αγ. Παρασκευή, ακόμα και ο μικρός πρίγκιπας δεν μοιάζει για παιδικό παραμύθι. «…όλοι οι μεγάλοι ήταν παιδιά πρώτα. (Αλλά λίγοι το θυμούνται)» (απόσπασμα από τον Μικρό Πρίγκηπα του AntoinedeSaint-Exupéry) Νατάσσα Πουλαντζά / Απρίλιος 2020 / μικρές σκέψεις εν μέσω κορωνοϊού

Νατάσσα Πουλαντζά | Natassa Poulantza

Inside-Outside Spring_1 2020 Ψηφιακή εκτύπωση σε αρχειακό χαρτί 350 γρ. και επικόλληση σε DiBond Digital Print on archive paper 350 gr. and pasted on DiBond 40 x 26,5 εκ. | cm Σε 3 αντίτυπα | Edition of 3

Νατάσσα Πουλαντζά | Natassa Poulantza

Inside-Outside Spring_4 2020 Ψηφιακή εκτύπωση σε αρχειακό χαρτί 350 γρ. και επικόλληση σε DiBond Digital Print on archive paper 350 gr. and pasted on DiBond 40 x 26,5 εκ. | cm Σε 3 αντίτυπα | Edition of 3

Νατάσσα Πουλαντζά | Natassa Poulantza

Inside-Outside Spring_5 2020 Ψηφιακή εκτύπωση σε αρχειακό χαρτί 350 γρ. και επικόλληση σε DiBond Digital Print on archive paper 350 gr. and pasted on DiBond 40 x 26,5 εκ. | cm Σε 3 αντίτυπα | Edition of 3

Νατάσσα Πουλαντζά | Natassa Poulantza

Inside-Outside Spring_8 2020 Ψηφιακή εκτύπωση σε αρχειακό χαρτί 350 γρ. και επικόλληση σε DiBond Digital Print on archive paper 350 gr. and pasted on DiBond 40 x 26,5 εκ. | cm Σε 3 αντίτυπα | Edition of 3

Νατάσσα Πουλαντζά | Natassa Poulantza

Inside-Outside Spring_17 2020 Ψηφιακή εκτύπωση σε αρχειακό χαρτί 350 γρ. και επικόλληση σε DiBond Digital Print on archive paper 350 gr. and pasted on DiBond 40 x 26,5 εκ. | cm Σε 3 αντίτυπα | Edition of 3

Ιωάννα Ράλλη | Ioanna Ralli

Καραντίνα ημέρα 3η λόγω άφιξης από το εξωτερικό. Η ζωή μου δεν αλλάζει και πολύ, έτσι κι αλλιώς τις μέρες μου στο εργαστήρι τις περνώ. Ίσα ίσα με ανακουφίζει ότι δεν έχω καμία υποχρέωση εξωτερική. Ο εσωτερισμός, λοιπόν, σε όλο του το μεγαλείο. Παρήγγειλα ψώνια, μου τα' βαλε στο ασανσέρ κι εγώ με τη σειρά μου τα χρήματα στο ασανσέρ. Σύγχρονος ερημίτης…αντί καλάθι… ασανσέρ...

Ιωάννα Ράλλη | Ioanna Ralli

Παρακολουθώντας την Κίνα σήμερα | Watching over China today 2020 Φωτογραφία metal print | Metal print photograph Χειροποίητη κατασκευή | Handmade construction 10 Αντίτυπα | Edition of 10 70 x 70 εκ. | cm

Στέφανος Ρόκος | Stefanos Rokos

Μέσα σ' αυτές τις κοσμογονικές αλλαγές που ζει αιφνιδιαστικά και συντονισμένα όλη η ανθρωπότητα, αισθάνομαι ακόμα τυχερός, κυρίως επειδή οι δικοί μου άνθρωποι κι εγώ είμαστε υγιείς. Κάθε μέρα έχω έντονες ψυχολογικές διακυμάνσεις, αλλά τα πράγματα που αγαπώ είναι εδώ και αυτά που λείπουν λογικά θα ξανάρθουν (εκτός από αυτά που δεν θα ξανάρθουν). Προς το παρόν παρακολουθώ με τρόμο τις εξελίξεις και επεξεργάζομαι την καινούργια καθημερινότητα και τον θόρυβο που υπάρχει στο κεφάλι μου, ζωγραφίζοντας όλα όσα κέρδισα και έχασα από το πρόσφατο ταξίδι μου στην Ιαπωνία.

Στέφανος Ρόκος | Stefanos Rokos

Μόνο χρήσιμα αντικείμενα και φυτά εσωτερικού χώρου Only useful items and houseplants 2020 Μεικτή τεχνική σε χαρτί | Mixed media on paper 70 x 100 εκ. | cm

Στέφανος Ρόκος | Stefanos Rokos

3 λεπτά μετά το διάγγελμα 22.03.20 | 3 minutes after lockdown 22.03.20 2020 Μεικτή τεχνική σε χαρτί | Mixed media on paper 70 x 100 εκ. | cm

Μυρτώ Σταμπούλου | Myrto Stampoulou

Χαμογελάμε τώρα | Big smile now 2019 Μολυβοκάρβουνο σε χαρτί ακουαρέλας Fabriano Charcoal pencil on Fabriano watercolour paper 81 x 108 εκ. | cm

Μυρτώ Σταμπούλου | Myrto Stampoulou

Υπνωτιστική γοητεία καθώς ξετυλίγεται μέσα από αστραφτερά στολίδια. Κρύβεται σε κοινή θέα. Δρόμο καταπίνει και πίσω έρημο αφήνει.

Hypnotic charm as it unfolds through shimmering ornaments. Hides in plain sight. Swallows road and leaves desert behind.

2020 Μολυβοκάρβουνο σε χαρτί Fabriano | Charcoal pencil on Fabriano paper 80 x 110 εκ. | cm

Νίκος Τρανός | Nikos Tranos

Γλυπτό «Αναβάτης» | Sculpture “Rider” Από την σειρά Terrain (Πεδία) & Οικιακό έπιπλο, 2017 From Terrain series & Home furniture, 2017 Άργιλος ψημένος και εμφιαλωμένος δύο φορές στους 1.040°C Clay baked twice in 1.040°C 84 x 26 x 4 εκ.| cm

Μανώλης Χάρος | Manolis Charos

Αυτή είναι η 17η νύχτα στο εργαστήριο απ΄όταν κλειστήκαμε μέσα. Υλικά υπάρχουν, διάθεση καλή, καφέδες κ.λπ., ΟΚ. Πηγαίνω όταν ξημερώνει (όπως πάντα πήγαινα) και κλείνω γύρω στις 8 με διάλειμμα το μεσημέρι, χωρίς να χτυπά τηλέφωνο και χωρίς να πρέπει να φεύγω. Έβαλα στόχο να τακτοποιήσω τις μεριές που μαζεύουν πράγματα, το τραπέζι και τα ράφια.

2 ράφια έφτιαξα (μόνο) όλες τις μέρες και καταχάρηκα με αυτά που βρήκα. Κανονική αρχαιολογία!!!! Τώρα που ακούω ότι παρατείνεται η καραντίνα μπορεί και να πετύχω τον στόχο!!!

Μανώλης Χάρος | Manolis Charos

Εκπληκτική εμφάνιση | Amazing appearance 2020 Ακρυλικό και λάδι σε μουσαμά | Acrylic and oil on canvas 80 x 60 εκ. | cm

Μανώλης Χάρος | Manolis Charos

Η κατάσταση των πραγμάτων | The state of things 2020 Ακρυλικό και λάδι σε μουσαμά | Acrylic and oil on canvas 70 x 60 εκ. | cm

Μανώλης Χάρος | Manolis Charos

Παρόλα αυτά | Nevertheless 2020 Ακρυλικό και λάδι σε μουσαμά | Acrylic and oil on canvas 70 x 60 εκ. | cm

Cacao Rocks

Jean-Batiste Pedalo 2020 Ακρυλικό σε καμβά | Acrylic on canvas 63 x 96 εκ. | cm

Cacao Rocks

Summer is waiting for you 2020 Ακρυλικά σε καμβά | Acrylic on canvas 120 x 100 εκ. | cm

Georgia Fambris “Ως ζωγράφος, κλεισμένη αρκετές ώρες μέσα στο εργαστήριό μου, δεν βιώνω έντονες αλλαγές στην καθημερινότητά μου. Η απομόνωση είναι πολλές φορές το ζητούμενο για να εργαστώ και να συγκεντρωθώ και αυτό το απολαμβάνω ακόμα περισσότερο αυτές τις μέρες. Όσο είμαι στο ατελιέ ζωγραφίζοντας και ακούγοντας μουσική ή online βιβλία είμαι σε ιδανική συνθήκη, όμως η αίσθηση του «έξω κόσμου» που προσλαμβάνω έχει αλλάξει. Τα συναισθήματα μου είναι διφορούμενα. Υπάρχει παύση έξω, μια αλλόκοτη ησυχία, σαν οι άνθρωποι να κρατάνε την ανάσα τους, ή να περπατάνε στις μύτες, μέχρι να γλιστράνε με ασφάλεια και να κλειδωθούν πίσω από τις πόρτες. Όταν έρχομαι με «άδεια κυκλοφορίας» μέχρι το στούντιο φαντάζομαι ότι είμαι κατάσκοπος σε κάποια ταινία μυστηρίου και το διασκεδάζω λίγο...όμως αγωνιώ για το τι γίνεται «εκεί έξω» και πολύ περισσότερο, διότι συγγενείς και φίλοι μου μένουν στη βόρειο Ιταλία και γνωρίζω από κοντά πόσο τρομακτική είναι η κατάσταση.

Μιλώντας καθημερινά μαζί τους είμαι πεπεισμένη ότι είναι σημαντική η μείωση των επαφών και των μετακινήσεων μας και είναι μεγάλη άσκηση αυτοπειθαρχίας, επαναπροσδιορισμού των αναγκαίων και σεβασμού προς τους ανθρώπους γύρω μας. Βέβαια είναι μόνο η αρχή και πιστεύω ότι θα δοκιμαστούνε τα όρια μας. Αυτό που χαίρομαι μέσα σε αυτή τη δυσκολία είναι ότι, όπως φαίνεται, όσο εμείς κρατάμε την ανάσα μας, η φύση παίρνει μεγάλη ανάσα από μας”.

Georgia Fambris

She and the senseless vortex of the top 2020 Ακρυλικό και παστέλ σε καμβά | Acrylic and pastel on canvas 96 x 101 εκ. | cm

contemporary@zoumboulakis.gr / www.zoumboulakis.gr

20 Kolonaki Square 10673 Athens T +30 (0) 2103608278

Tue. 11-3 & 5-8 Thu. Fri.11-8 Wed.& Sat.11-3 Sun. & Mon. closed