ZON 2023#2

SAMEN DANSEND DOOR DE DAG

Investeer in lokale samenwerking ‘We brengen werelden bij elkaar’ 5X

2023 #2

Samen komen we verder

Beste Zonnebloemers,

We kennen allemaal wel van die tegeltjeswijsheden als ‘Alleen ga je sneller, maar samen kom je verder’. En of we ze nu leuk vinden of niet, er zit een kern van waarheid in. Bij de Zonnebloem hoor ik vrijwilligers en beroepskrachten soms mopperen dat dingen zo langzaam gaan en dat zo veel mensen er iets van moeten vinden. En toch is dat de sleutel van ons succes. Want juist doordat veel mensen zich met iets bezighouden, wordt een onderwerp van meerdere kanten belicht. Het besluit komt dan later tot stand, maar er is wel goed over nagedacht.

Als je ervoor openstaat, is samenwerken en ervaringen delen juist heel inspirerend. Zo was ik dit voorjaar op de Gelderse Zonnebloemdag in Doetinchem.

Daar zat ik aan tafel met een groepje vrijwilligers uit verschillende afdelingen en een van hen stelde mij vragen over besluiten die de vereniging genomen had. Kans om te antwoorden kreeg ik niet, omdat een andere vrijwilliger me te vlug af was. Die begon te vertellen hoe zij het geregeld hadden. En zo ontspon zich een levendige discussie waarin vrijwilligers elkaar hielpen met oplossingen vinden voor de dingen waar ze tegenaan liepen. Er werd zelfs aangeboden om dingen samen te organiseren of om eens bij elkaar te komen kijken. Ik heb me op een gegeven ogenblik maar langzaam uit het groepje losgemaakt; ze hadden mij niet meer nodig.

We zijn op dit moment, samen met vrijwilligers en beroepskrachten, bezig om ons jubileumjaar invulling te geven. Kijk eens op Mijn Zonnebloem wat er zoal bedacht is om van volgend jaar één groot feest te maken. Want ook feesten doen we samen! Ik wens je een mooie zomer.

Hartelijke groet,

Marc Damen Directeur

De oplossing van de puzzel: ‘een helpende hand toesteken’

Hoofdredactie:

Alexander van Zijp zon@zonnebloem.nl

Concept en realisatie:

ZUID Creatives, zuid.com

Fotografie: Madeleine Sars

INHOUDSOPGAVE ZON 2023 #02, JUNI 2023

4

Verder in deze editie:

10 Uit de oude doos

14 Rolstoelvriendelijk Eindhoven

15 Column Frans Duijts

16 Stellige stelling

18 Kaartje van Dinny

19 Het boordjournaal van Jolle Wietse

22 Er kan meer dan je denkt

23 Puzzeltijd

24

VrijwilligersVoordeel

Aan dit nummer werkten o.a. mee: Inge Schaleven, Carlijn van de Sanden, Loek van den Boogaart, Peter Kusters, Robbert-Jan van IJzendoorn, Jessica Zeeman, Birgitta Langen, Sterre Cijsouw

Kijk voor onze privacyverklaring op zonnebloem.nl of Mijn Zonnebloem. Geen internet? Vraag dan een papieren versie aan via 076 - 564 64 64.

Bijblijven?

zonnebloem.nl

mijnzonnebloem.nl

facebook.com/dezonnebloem

@DeZonnebloem

@dezonnebloem

Een bakkie met Jolanda

Het ochtendritueel van Jolanda

Om op te eten

Al vijftien jaar is Jolanda Scheffers de jongste bij Zonnebloemafdeling Geleen. Ze is er wereldberoemd, maar óók daarbuiten. Want ze kan in haar woonplaats Geleen absoluut niet anoniem over straat. “Mensen zeggen vaak gekscherend: daar komt ons zonnestraaltje.” Haar vrolijkheid en hart van goud brachten Jolanda een netwerk vol dankbare mensen.

“Ik vraag mezelf elk weekend weer af: wat heb ik deze week nou allemaal gedaan?”

Jolanda zegt het met een knipoog, in haar geliefde Limburgse accent. “Ach ja, ich geneet van het laeve.” Ze werkt 24 uur per week als taxichauffeur en gaat graag op pad met vrienden en familie. De rest van haar tijd steekt ze in de Zonnebloem: ze doet zo’n beetje alle soorten vrijwilligerswerk die er zijn. Van bezoekwerk tot bestuurslidactiviteiten. “Uit de Zonnebloem haal ik zoveel plezier en waardering, daar kan ik geen genoeg van krijgen.”

Rake tegelwijsheid

Jolanda werkte in de zorg en schrok van de eenzaamheid bij mensen. Verontwaardigd verzucht ze: “Mijn hondje ging er vaker op uit dan zij.” Daarom zet ze nu alles op alles om mensen een leuke dag te bezorgen. Als ze móet kiezen, liggen activiteiten organiseren en bezoekwerk haar dan ook het meest na aan het hart. “Dan zie ik de mensen genieten. Na de paasactiviteiten kreeg ik wel zestien ‘Vrolijk Pasen’-kaartjes. Ik ben zelf ook attent, hoor. Ik zeg altijd: een kaartje sturen is een kleine moeite en een groot plezier!”

Even op de rem

Haar drukke leven dwingt Jolanda om goed te plannen. Vooral de momenten met haar dierbaren. “Mijn man heeft net als ik drukke weken in de garage. Het weekend is voor ons samen.” Jolanda weet dat het

niet vanzelfsprekend is om tijd door te brengen met geliefden. “Mijn broer, moeder en schoonmoeder overleden kort na elkaar, ik heb alleen mijn man en mijn 75-jarige vader nog. Tel daarbij op dat ik veel op de gevaarlijke weg zit met de taxi. Ik kwam tot de conclusie: we moeten stilstaan bij onze nalatenschap. Al leven we beiden hopelijk nog heel lang.”

Testament op tafel

“Mijn man en ik wisten direct dat we wilden nalaten aan een goed doel. We kozen de Zonnebloem, omdat dit zo veel voor mij betekent.” En vader Gerrit dan, is hij het eens met de beslissing over wat nu nog zijn erfenis aan Jolanda is? “Die staat er ook helemaal achter. Na de afspraak bij de notaris dineerden we met zijn drieën en overhandigde ik hem een kopie van het testament.” Een feestelijk moment, natuurlijk met Jolanda’s kenmerkende humor. ‘Zo pap, nu ben je echt alles kwijt’, zei ik tegen hem.”

Zondags pyjama-ontbijtfeest

Hét bewijs dat het helemaal goed zit met de familieverhoudingen is het zondagritueel. “Zondag is pyjamadag. Dan slapen we uit en eten we in pyjama beschuit met roze muisjes. Dat is ons momentje. Rond een uur of tien wachten we aangekleed en wel mijn vader op. Samen met hem maken we er een leuke middag van, vaak gevuld met Limburgse muziek en vlaai. Mijn lijfspreuk is: wat je in je hart bewaart, heb je altijd bij je!”

Meer informatie over nalaten aan de Zonnebloem kun je eenvoudig opvragen bij Nicole van Dorst via specialedonaties@zonnebloem.nl

Of kijk op zonnebloem.nl/nalaten

Twee maatjes organiseren samen activiteiten

In een advertentie zag Hanan dat de Zonnebloem vrijwilligers zocht. Het leek haar wel wat om aan de slag te gaan bij de afdeling Rotterdam

Delfshaven-Centrum. Maar niet zonder haar maatje Marchel. Samen zijn ze verantwoordelijk voor de activiteiten.

“Hanan komt met de leuke ideeën, vervolgens nemen we samen de organisatie op ons”, vertelt Marchel.

‘Als de deelnemers genieten, genieten wij’

Zo’n vijf jaar geleden ontmoetten Hanan en Marchel elkaar in een activiteitencentrum. Marchel werkt er een dag per week als vrijwilliger. Voor Hanan is het haar ‘vaste stekkie’. Iedere dinsdag treffen ze elkaar hier. Wat ze dan doen? “Een beetje babbelen en leuke dingen ondernemen”, vat Marchel het kernachtig samen.

Hanan: “Marchel is mijn maatje geworden, hij is echt een steun en toeverlaat.”

Marchel: “En ik waardeer Hanan net zo erg. Bijzonder hoe onze vriendschap is gegroeid. We zijn er voor elkaar als het nodig is.”

Hoe ontstond jullie samenwerking voor de Zonnebloem?

Hanan: “Ik heb ons ingeschreven. De dag erna werd ik gebeld en stelde ik voor om samen met Marchel activiteiten voor de afdeling te gaan organiseren. Zelf ben ik er altijd bij, maar Marchel laat wel eens verstek gaan, haha.”

Marchel, lachend: “Hanan is iets fanatieker dan ik … Ik ben actief op meerdere vlakken en heb helaas niet altijd tijd om mee te doen. Maar omdat Hanan het zo leuk vindt, vind ik het ook leuk. We pakken het vrijwilligerswerk voor de Zonnebloem mooi op als een duobaan.”

Jullie zijn vrijwilliger, maar hebben net als onze deelnemers zelf allebei een lichamelijke beperking. Hoe is dat voor jullie?

Hanan: “Ik ben ooit begonnen als deelnemer van Jongeren Rotterdam, zo’n achttien jaar geleden alweer. Toen die groep ophield te bestaan, heb ik me opgegeven als vrijwilliger. Ik vind het gewoon heel leuk om te doen. Door mijn beperking laat ik me niet tegenhouden. Ik heb last van ongecontroleerde bewegingen in mijn hele lichaam. En een van mijn benen is door botkanker afgezet tot boven de knie, waardoor ik niet kan lopen.”

Marchel: “Ik heb een incomplete dwarslaesie, die is ontstaan door een ruggenmergontsteking. Van de ene op de andere dag raakte ik verlamd. Ik moest met behulp van zware therapie opnieuw leren op mijn benen te staan. Gelukkig lukt dat me inmiddels en kan ik zelfs weer korte stukjes lopen. Tegelijkertijd heb ik veel afleiding nodig, omdat ik te maken heb met intense pijnen. Heel mijn lichaam doet zeer, dus hoe meer ik mijn gedachten kan verzetten, hoe beter. Het samen organiseren van activiteiten biedt afleiding.”

‘We pakken het vrijwilligerswerk mooi op als een duobaan’

Gaat er veel werk zitten in het organiseren van activiteiten?

Hanan: “Best wel. Het meeste werk doen we op dinsdag, omdat we dan toch al samen zijn. De ene keer hebben we het drukker dan de andere keer.”

Marchel: “Op onze vaste dag samen zijn we altijd wel bezig met de Zonnebloem. Ik help Hanan waar mogelijk, maar ik wil toch zeggen dat de grootste eer voor haar is. Zij zit boordevol leuke ideeën en die werken we vervolgens samen uit.”

Hoe pakken jullie het organiseren van een activiteit aan?

Hanan: “Vlak voordat Marchel en ik als vrijwilligers aan de slag gingen, was er een enquête afgenomen binnen onze afdeling. Deelnemers konden aangeven wat voor activiteiten ze graag georganiseerd zien. Daar kwamen een heleboel leuke ideeën uit voort, die wij nu proberen te organiseren. Eerst kijken we op de activiteitenkalender of er plek is. Dan bellen we met de locatie. We proberen zo min mogelijk budget te gebruiken en vragen altijd of er een korting mogelijk is voor de Zonnebloem.

Meestal krijgen we dat geregeld.”

Marchel: “Samen hebben we een algemene e-mail opgesteld, waar we alleen wat kleine aanpassingen aan hoeven te doen voordat we hem de deur uit doen richting een organisatie. Dan hoeven we niet telkens het wiel opnieuw uit te vinden.”

Wat zijn de leukste activiteiten die jullie tot op heden hebben georganiseerd?

Hanan: “Bij mij komt het bezoek aan de dierentuin als eerste naar boven. Een heerlijke dag.”

Marchel: “Ik ben fanatiek beoefenaar van boccia. Je kunt het vergelijken met jeu de boules, maar dan met zachte ballen. Bij de school waar ik train, organiseerden we ook een toernooitje voor deelnemers van de Zonnebloem. Dat was erg leuk.”

Hanan: “Zelf deed ik niet mee, maar ik zag hoe de deelnemers ervan genoten. En daar geniet ik dan weer van.”

Marchel: “Ja, prachtig om te zien hoe fanatiek mensen meedoen. Dat is precies waarvoor Hanan en ik dit werk doen.”

Hanan (45)

Vrijwilliger afdeling Rotterdam DelfshavenCentrum. Woont in de Kop van Zuid en is achttien jaar actief bij de Zonnebloem.

Marchel (59)

Vrijwilliger afdeling Rotterdam DelfshavenCentrum. Woont vlakbij het Zuiderpark en is een jaar actief bij de Zonnebloem.

Corné Kwakernaak is jullie verenigingsconsulent vanuit het nationaal bureau. Werken jullie ook wel eens samen met hem?

Marchel: “We kennen Corné wel, maar hij heeft vooral contact met Mireille, onze voorzitter.”

Hanan: “In de toekomst hoop ik vaker contact met hem te hebben. Ik wil graag toetreden tot het bestuur van onze afdeling. Ik vind het fijn om die rol te kunnen spelen voor onze deelnemers. Ik voel me echt betrokken bij de Zonnebloem.”

Marchel: “En ik hoop nog heel lang Hanans maatje te blijven, zodat we samen de deelnemers van onze afdeling blij mogen blijven maken met activiteiten!”

Samenwerken is de sleutel tot succes

Corné Kwakernaak is als verenigingsconsulent de schakel tussen het nationaal bureau en 36 Zonnebloemafdelingen. Hij werkt dan ook samen met heel wat mensen, ook van de afdeling Rotterdam Delfshaven-Centrum. Corné deelt zijn inzichten.

Uit het slop Hoe intensief Corné samenwerkt met een afdeling, hangt af van de ontwikkelfase waarin een afdeling zit. “Met Mireille van Rotterdam DelfshavenCentrum, waar ook Marchel en Hanan bij horen, heb ik de laatste tijd veel contact. Mireille is een buitengewoon vlotte en enthousiaste voorzitter. Sinds een paar jaar trekt ze, samen met medebestuurslid Jan Hooft, de hele afdeling uit het slop, want die was behoorlijk op sterven na dood. We lieten de afdeling bewust wat kleiner worden, om hem met nieuwe mensen weer op te bouwen.”

‘Ik vertel niet hoe het moet’ Welke rol speelt Corné als verenigingsconsulent in de samenwerking? “Als beroepskracht help ik afdelingen bij alles wat zich voordoet. Van adviseren over het werven van vrijwilligers tot hoe het allemaal werkt bij de Zonnebloem. Ik probeer te acteren naargelang de behoefte. Het is vooral niet mijn taak om even te komen vertellen hoe het allemaal moet. Ik geef tips en ik motiveer en stimuleer. Daarnaast bewaak ik de visie en doelstellingen van de Zonnebloem.”

Gemeenschappelijk doel

“Zie me als een vliegende kiep”, zegt Corné, die als verenigingsconsulent verantwoordelijk is voor de

regio ‘groot Rotterdam’. “Waar ik nodig ben, ben ik aanwezig. Daarnaast schuif ik aan bij regioen bestuursvergaderingen. En één dag per maand ben ik aanwezig op het nationaal bureau in Breda. Ook daar verloopt de samenwerking prettig. Ik zie het als mijn taak om de kloof te dichten tussen vrijwilligers en het nationaal bureau. Die samenwerking is wat mij betreft de sleutel tot succes voor de Zonnebloem. Uiteindelijk doen we allemaal onze stinkende best voor hetzelfde doel: een glimlach op het gezicht van onze deelnemers toveren.”

Drang om samen te werken

“De Zonnebloem kent meer dan duizend afdelingen, met ieder hun eigenheid en couleur locale. Die fijnmazigheid is ook onze kracht”, deelt Corné zijn kijk op de vereniging. “Ik ben ervan overtuigd dat er winst te behalen valt als afdelingen onderling meer samenwerken. Maar dat forceren heeft geen zin. De drang om samen te werken moet uit de afdelingen zelf komen. Als verenigingsconsulent kan ik dat stimuleren en faciliteren. Zo zie ik kansen voor onderwerpgerichte samenwerkingen door heel het land. Maar dat moet in kleine stapjes ontstaan. Ik deel graag goede voorbeelden en leg contacten. Dus meld je vooral bij je verenigingsconsulent als je meer wilt halen uit de samenwerking met andere afdelingen.”

Ons archief puilt zowat uit. Het is een schatkamer vol stukken die de rijke historie van de Zonnebloem laten zien. Iedere ZON duikelen we er eentje voor je op en zetten ’m in de spotlight.

Zo doorzichtig als wat

In 2008 ontvangt toenmalig Zonnebloemdirecteur Marijke van Eck de prestigieuze Transparant Prijs, de prijs voor het beste jaarverslag van een goed doel.

Juryvoorzitter Alexander Rinnooy Kan prijst het winnende jaarverslag vanwege zijn leesbaarheid en de manier waarop het de gedrevenheid weergeeft van de Zonnebloem en de mensen die er werken. Aan deze vijfde editie van de Transparant Prijs nemen 177 goede doelen deel. Met een 8,5 winnen we niet alleen in de categorie grote instellingen, maar slepen we ook de overall prijs in de wacht.

Samen geni e ten van een kleurrijk

Mirjam blijft eeuwig jong bij de Zonnebloem

Gezien de regen die eerder viel, was het een blubberige onderneming om bij Paaspop te komen. Maar deelnemer Mirjam de Jonge en haar vriendin Alma Wennekes lieten zich er niet door tegenhouden. “Je kunt overal wel over zaniken, maar dat zit niet in mij.” En ja hoor, de zon ging spontaan schijnen.

Paaspop

Een feestje en een biertje

Na enig zoeken en manoeuvreren vinden Mirjam en Alma een plek vlak bij de ingang van het festivalterrein. “Die invalidenparkeerkaart is geen overbodige luxe”, zegt Mirjam met een glimlach. Het is laat in de middag en de dames zijn wel toe aan een feestje én een biertje. De bewegwijzering op het terrein vormt echter een uitdaging, waardoor de twee even onderweg zijn voordat ze de juiste ingang bereiken. Maar Mirjam hoor je niet klagen: “Je kunt overal wel over zaniken, maar dat zit niet in mij.”

‘Brabanders hè’

Na een eerste inspectie blijkt het met de rolstoeltoegankelijkheid van het kleurrijke Paaspopterrein wel snor te zitten. “Er staat zelfs keurig een man voor het invalidentoilet om de

deur open te houden en na afloop weer op slot te doen”, complimenteert Alma de organisatie. “Fijn, want dan kan niet Jan en alleman gebruikmaken van zo’n toilet.” Op het festivalterrein is Mirjam

heup gebroken, dus hij zit tijdelijk in een rolstoel. Wat voor hem, niet geheel vreemd, een associatie met de Zonnebloem oproept.”

De man en zijn vrienden bieden Mirjam en Alma een biertje aan. “Wat een lieve mensen hier”, concludeert Alma. “Brabanders hè”, is de nuchtere conclusie van Mirjam.

niet de enige met een lichamelijke beperking. “Hé, Zonnebloem!”, wordt haar toegeroepen door een man in een rolstoel, die op haar af komt rijden. Maar hoe weet hij dat Mirjam van de Zonnebloem is? “Niet dus”, lacht ze na een geanimeerd gesprek. “Hij heeft net een ongeluk gehad en zijn

Dag of vier hersteltijd Mirjam zit zo’n vijftien jaar bij de Zonnebloem. “Vrienden om mij heen gingen settelen en kregen kindjes, waardoor ik op zoek ging naar extra contacten. Via de Zonnebloem kwam ik in contact met een hoop leuke mensen.” Ook al is ze inmiddels 52 jaar, ze maakt nog altijd deel uit van de jongerenafdeling Eindhoven. “Bij de Zonnebloem blijf ik eeuwig jong”, zegt ze met een grote lach. Mirjam heeft cerebrale parese (CP), een houdings- en

een beschadiging van de hersenen. “Je hebt allerlei vormen en gradaties, ik heb het voornamelijk aan mijn rechterarm en -been. Met behulp van intensieve fysiotherapie en veel beweging lukt het me om niet volledig afhankelijk te zijn van mijn rolstoel. Maar zo’n intensieve dag als nu op Paaspop kost mij wel een dag of vier hersteltijd.”

Toegankelijk Paaspop Paaspop is een toegankelijk festival. Er zijn parkeerplekken en toiletten voor mensen met een beperking, er is een brede gasteningang en het complete festivalterrein is voorzien van houten vlonders. De Apollo-tent heeft een rolstoelverhoging.

‘Via de Zonnebloem kom ik in contact met een hoop leuke mensen’

Druk, druk, druk

Stilzitten doet Mirjam bepaald niet. Ze werkt twee dagdelen per week als dtp’er bij een zorggroep, zit in het College voor de Rechten van de Mens, in de cliëntenraad van een stichting voor mensen met een beperking en in de Wmo-adviesraad en Weeftafel van de gemeente Geldrop-Mierlo. “En omdat ik me hard maak voor de inclusie-agenda, stelde ik mezelf verkiesbaar voor het CDA tijdens de afgelopen Provinciale Statenverkiezingen. Ik stond op plek 37 en heb het niet gehaald, maar ik kreeg wel 128 voorkeursstemmen”, zegt Mirjam trots. “Mijn speerpunten zijn het blijven voeren van de eigen regie voor mensen met een PGB, voldoende openbare invalidentoiletten en een beter toegankelijke horeca.” Mensen vragen haar regelmatig waar ze de

energie vandaan haalt.

“Die energie heb ik eigenlijk niet, maar kan ik toch opbrengen omdat ik zo in het doel geloof.”

Mooie avonturen met de Zonnebloem

Alma trekt als vriendin veel op met Mirjam. “Afgelopen jaar gingen we kamperen in een trekkershut, dat was geweldig. Mirjam pakt sowieso alles aan, ze is nergens bang voor. Ze gaat ook gewoon parasailen en skiën. Hoe dan? Ik kan dat niet eens …” Ook met de Zonnebloem heeft Mirjam in de loop der jaren al heel wat mooie avonturen beleefd. “Zo heb ik graffiti gespoten op rolstoelwielen en doen we rolstoelzumba met onze afdeling.”

Gieren van het lachen

Ook al is ze niet van het klagen, Mirjam heeft zo af en toe een rotdag. “Het is nu eenmaal zo dat ik een beperking heb en meestal weet ik daar prima mee

te dealen. Maar als ik er even doorheen zit, bel ik een vriendin. Dan klaag ik een paar minuten flink, hebben we het daarna over iets leuks en sluiten we af met een lach.” Dat beaamt Alma: “We lachen heel wat af met zijn tweeën, daar kun je een boek over vol schrijven. Als mensen aan Mirjam vragen wat ze mankeert, zegt ze: ‘Ik mankeer niks, ik ben gewoon lui.’ Dan staat ze op uit haar rolstoel en ga ik erin zitten en rijdt zij mij. Daarna gieren we het uit van het lachen.”

Opgaan in de menigte

De avond valt en de verlichting van Paaspop gaat aan. “Al die kleuren, een echte belevenis”, zegt Mirjam verwonderd. Het is de hoogste tijd voor live muziek. De dames trekken richting Flemming, de Nederlandstalige superster van dit moment. Daarna is het tijd voor de band DI-RECT. Na een tijdje toegekeken te hebben vanaf het rolstoelplatform achterin de tent, besluiten Mirjam en Alma naar voren te trekken en op te gaan in de menigte. Op naar een onvergetelijke avond.

‘Ik mankeer niks, ik ben gewoon lui’

Rolstoelvriendelijk Eindhoven 5X

Mirjam woont in Geldrop, maar is regelmatig tien minuutjes verderop in Eindhoven te vinden. Ze deelt drie tips voor rolstoelvriendelijke activiteiten in de Brabantse stad. Wij doen er daar nog twee bovenop.

GLOW

Mirjam: “GLOW is het jaarlijkse lichtkunstfestival in het centrum van Eindhoven. De lichtkunstwerken zijn met elkaar verbonden door middel van een wandelroute. De route van GLOW is geheel rolstoeltoegankelijk. Op sommige momenten is het erg druk en kan het wat donkerder zijn. Het is daarom verstandig je rolstoel te verlichten met een lampje, zodat je goed zichtbaar bent voor je omgeving.”

Philips Museum

Mirjam: “Een mooi museum in hartje Eindhoven, waar ik een paar jaar terug ben geweest. Het is gewijd aan de rijke geschiedenis van Philips, dat in 1891 werd opgericht. Er is een grote collectie historische Philips-producten, waaronder radio’s, televisies, huishoudelijke apparaten en medische apparatuur. Het museum heeft een lift die toegang biedt tot alle verdiepingen van het museum. Ook zijn er aangepaste toiletten aanwezig.”

Kroegen in Geldrop

Mirjam: “In Geldrop is uitgaan top! Bijna alle kroegen zijn toegankelijk voor mensen in een rolstoel. Zeker voor zo’n dorp vind ik dat best bijzonder. Wil ik er ‘s avonds op uit, dan hoef ik dus niet ver. Ook op het populaire Stratumseind in Eindhoven kom je de meeste kroegen binnen met een rolstoel.”

Restaurant VANE

Dit restaurant bevindt zich op de bovenste verdieping van het NH Collection Eindhoven Centre Hotel. VANE biedt een verfijnde keuken en een prachtig uitzicht over de stad, met name bij zonsondergang. Het restaurant is volledig toegankelijk voor rolstoelgebruikers en heeft ook een aangepast toilet.

Nachtje blijven slapen

In Eindhoven kun je je prima meerdere dagen vermaken. Eet je bij het hierboven genoemde VANE, dan kun je meteen in het NH Collection Eindhoven Centre blijven slapen. Dit hotel heeft ruime kamers die rolstoeltoegankelijk zijn en beschikt over aangepaste faciliteiten, waaronder aangepaste toiletten en douches. Het hotel heeft ook een lift en alle openbare ruimtes zijn rolstoeltoegankelijk.

Foto: vane-eindhoven.nl

Foto: philips.nl

Foto: gloweindhoven.nl

Zanger Frans Duijts is onze trotse Zonnebloem-ambassadeur. Kriskras reist hij het hele land door voor optredens. Ook bezoekt hij regelmatig activiteiten van onze afdelingen.

en kun je niks’ Frans Duijts

Als vrijwilliger zet jij onze deelnemers in de spotlight. Zonnebloemambassadeur Frans Duijts staat zelf zo’n 136 keer per jaar in de spotlight. Maar zonder zijn team is hij nergens. Ook voor Frans is samenwerken van groot belang.

Alleen ken je niks, ben je niks en kun je niks. Dat is voor mij een feit. Als je alle mensen om mij heen bij elkaar optelt, kom je op een team van 23 professionals uit. Dat zijn managers, boekers, geluidsmensen, bandleden en mensen van het platenlabel en de studio. Ik heb alleen al drie managers: een day-to-day manager die mijn afspraken plant, een strategisch manager die meekijkt naar waar we over vijf jaar willen staan en een tourmanager die mij van A naar B brengt.

Dat ik altijd maar in de spotlight sta, is denk ik niet lastig voor de mensen met wie ik samenwerk. Die vinden het juist mooi, want mijn succes is ook hun succes. Daarom zeg ik altijd: ik werk voor het merk Frans Duijts. Samenwerken betekent meer dan alleen samen werken, het draait ook om vertrouwen. Bij mij is het een kwestie van fingerspitzengefühl of ik de mensen om me heen vertrouw. Het is wel eens misgegaan in het verleden, maar gelukkig klopt mijn eerste indruk van iemand bijna altijd.

Nu het volop voorjaar is, betekent dat voor mij topdrukte. Ik sta op heel wat festivals en feesten de komende tijd. Zo stond ik laatst nog op Paaspop, waar Mirjam en Alma van de Zonnebloem ook waren (zie pagina 11, red.). We zaten tot onze nek toe in de blubber, maar dat mocht de pret niet drukken. Het mooie aan mijn ‘hobby’: iedereen heeft zin in een feestje.

Tot halverwege juli is het superdruk, maar dan ga ik vier weken naar Kroatië voor de broodnodige ontspanning. Ik hoop dat jij ook een mooie zomer hebt, met lieve mensen om je heen en leuke activiteiten op de planning.

‘ Alleen ken, ben

Stellige stelling:

“De kracht van de Zonnebloem vind ik de lokale afdelingen en bijbehorende connecties.” Piet Snaphaan is redelijk nieuw bij de Zonnebloem, maar ziet sinds zijn aantreden als voorzitter van de afdeling Made volop kansen op het gebied van lokale samenwerking.

Collega-vrijwilliger Marita zoekt regionaal de samenwerking op met zorgopleidingen en verbindt zo generaties. De twee vertellen hoe hun lokale en regionale samenwerkingen eruitzien.

Breed lokaal samenwerken

“Investeren in lokale samenwerking loont op meerdere vlakken. We hebben goede contacten met de gemeente, lokale ondernemingen en lokaal weekblad ‘t Carillon. Binnenkort vieren we ons 60-jarig jubileum met zo’n 130 deelnemers en 30 vrijwilligers. De gemeente Drimmelen ondersteunt dit evenement met een royale bijdrage uit de regeling ‘Dorpsgericht werken, samen aan de slag’. De lokale bakker zorgt voor een gebakje bij de koffie voor iedereen. Het zalencentrum waarin we ons jubileum vieren, geeft een fikse korting. Het podium voor de optredens van de lokale cabaretgroep en La Donna Mobile kunnen we zo gebruiken. En de plaatselijke gerberakwekerij verzorgt de gerbera’s voor de tafelversiering. Een reporter van het weekblad komt langs om foto’s te maken en een artikel te publiceren, waardoor onze afdeling goed onder de aandacht

komt. Langs alle kanten zie je zo mooie samenwerkingen ontstaan.”

“Ook onderhouden wij een fijne relatie met het verzorgingshuis in Made, waar we met enige regelmaat een ruimte huren om activiteiten te organiseren. Het komt voor dat deelnemers van onze afdeling worden opgenomen in het verzorgingshuis. Formeel zijn ze dan geen deelnemer meer, maar wij gaan daar redelijk coulant mee om. Ook omdat we regelmatig activiteiten organiseren in het verzorgingshuis, waar we dan een affiche ophangen. De kracht van de Zonnebloem vind ik de lokale afdelingen en bijbehorende connecties. Daar maken wij met de afdeling Made volop gebruik van. Ik raad dan ook iedere afdeling aan te investeren in een actieve samenwerking met een verscheidenheid aan lokale partijen.”

Piet Snaphaan

Voorzitter

afdeling Made

‘Investeren in lokale en regionale samenwerking loont’

Samen met de hogeschool

“In de regio Den Haag werken wij samen met De Haagse Hogeschool. Voor eerstejaars zorgstudenten is in hun opleidingscurriculum opgenomen dat ze een maatjesproject moeten doen. Op die manier verdienen ze studiepunten, het is dus niet vrijblijvend. Door deze regionale samenwerking koppelen we steeds weer een groep jonge mensen aan onze deelnemers, het gehele studiejaar door. Het klikt niet altijd meteen. Voor de kerstvakantie zijn er soms nog wat wisselingen in maatjes, maar die ruimte moet er ook zijn. Dit jaar gaat het om een groep van dertig studenten die gekoppeld is aan dertig deelnemers, verspreid over de acht Zonnebloemafdelingen in deze regio.”

“De samenwerking is een initiatief van verenigingsconsulent Esmé van der Helm, waarbij ik ben aangehaakt. Wat voor mij de samenwerking lonend maakt, is dat we iets leuks doen voor onze deelnemers en tegelijkertijd een jonge generatie bekend maken met vrijwilligerswerk voor de Zonnebloem. Vrij recent was er een bijeenkomst met de studenten die dit studiejaar als vrijwilliger aan een deelnemer waren gekoppeld. Een aantal gaf aan de contacten met deelnemers graag te willen voortzetten, ook als dat geen onderdeel meer uitmaakt van hun studieopdracht.”

“Als maatschappij moeten we het in de toekomst steeds meer met elkaar doen. Als zorgprofessional zul je ook de vaardigheden moeten hebben om anderen in de maatschappij te activeren iets te doen voor mensen met een beperking of ziekte. Die waardevolle vaardigheden doen de studenten door de samenwerking met de Zonnebloem nu al tijdens hun studie op. Gezien het succes van deze regionale samenwerking kijken we of we de blauwdruk ook kunnen implementeren bij mbozorgopleidingen. Een van de taken die ik in het regiobestuur heb, is om te ontdekken hoe we kunnen groeien en verjongen in zowel deelnemers als vrijwilligers.”

“Jaarlijks is er vlak voor de zomervakantie een afsluitend evenement op locatie bij De Haagse Hogeschool. Hier mogen onze deelnemers ook bij aanwezig zijn. Voor de mensen die kunnen komen is het echt een uitje, ze vinden het geweldig om gewoon eens binnen te komen in zo’n hogeschool. Door deze regionale samenwerking brengen we werelden bij elkaar die in de praktijk niet snel met elkaar te maken hebben. En dat komt zowel onze deelnemers als de studenten ten goede.”

Marita Bossers-Nabben Bestuurder regio Den Haag

De kracht van een kaartje. Hoe meer e-mails en appjes we vluchtig verzenden, des te groter de betekenis van een handgeschreven bericht. In deze ZON deelt deelnemer Dinny mooie woorden uit aan vrijwilliger Jacqueline.

Jacqueline van der Waarden, voorzitter afdeling Ravenstein en omgeving: “Nadat mevrouw na een fietsongeluk lichamelijk niet meer alles kon zoals voorheen, kwam ze bij de Zonnebloem. Ons eerste contact ontstond zo’n zes jaar geleden, toen ik haar graag wilde meenemen op de duofiets. Onlangs bezochten we voor de tweede keer het tuincentrum, waar we ook heerlijk lunchten. Daarna hebben we nog wat geshopt in een kledingzaak en bezochten we haar man Frans, die voor revalidatie in een verzorgingshuis verbleef. Het was een volle, gezellige middag, waar ze op en top van genoot. Ik geniet er dan weer van als ik zie wat zo’n klein gebaar met iemand doet. Ik ben er dankbaar voor dat ik dat mag doen.”

Het boordjournaal van Jolle Wietse Visser

‘De leukste bemanning ter wereld’

Als kapitein van MPS de Zonnebloem voelt Jolle Wietse zich soms wat ongemakkelijk bij mensen die tegen hem opkijken. “Ik ben de eindverantwoordelijke voor het schip en de passagiers, maar ik voel me niets beter dan de vrijwilligers. Zij doen hun werk belangeloos, daar heb ik ontzettend veel respect voor.”

Volgende keer in Van wal: Femke en Carolien

Recent begonnen

Femke Attema en Carolien van Meel aan hun duobaan als Coördinator Reizen. We kijken uit naar hun boordjournaal.

2005: Dag en nacht onderweg

“Op mijn zestiende ben ik gaan varen. Ik begon in de vrachtvaart. Eens in de zes weken ging ik twee weken naar school om mijn theorie te halen, maar het echte varen leer je aan boord. Vijf jaar later slaagde ik voor mijn examens, doorstond ik de medische keuring en haalde ik mijn vaarbewijs. Ik was 21 jaar en kon als schipper gaan varen op een wat kleiner schip, zo’n 85 meter lang. Dag en nacht verscheepte ik containers tussen de havens van Rotterdam, Amsterdam en Antwerpen.”

2009: Varen, varen, varen

“De financiële crisis brak uit en ik raakte mijn werk kwijt. Ik besloot mijn geluk te beproeven op de Rijn en dat beviel goed. Een jaar

later kocht ik samen met een compagnon een schip waarmee ik veelal over de Moezel voer. Met kolen, oud ijzer, papier, graan, noem het maar op. Tot ik tegen de dertig begon te lopen en helemaal klaar was met dat alsmaar varen, varen, varen. Het gebrek aan sociaal contact brak me op en ik wilde mijn vriendin wel eens meer dan drie dagen per maand zien. Daarom maakte ik de overstap naar de passagiersvaart. Dat bleek een gouden match.”

Februari 2020: Anderhalf jaar stilliggen

“Twee weken voer ik als kapitein op MPS de Zonnebloem toen corona om de hoek kwam kijken. Een paar dagen voordat premier Rutte aankondigde dat het land op slot zou gaan, besloten we al het

schip uit de vaart te halen. In eerste instantie dachten we voor drie weken. Dat werden uiteindelijk bijna achttien maanden. In die periode hebben we het schip onderworpen aan groot onderhoud.”

“Een bijzondere tijd die nu al mijlenver achter ons lijkt te liggen. Het was verdrietig dat mensen met een tijdelijk contract geen deel meer konden uitmaken van de bemanning. En natuurlijk was het pijnlijk dat we onze gasten tijdelijk geen onvergetelijke reis konden bezorgen. Tegelijkertijd bood het mij de kans om het Zonnebloemschip door en door te leren kennen. En ik was ineens veel meer thuis dan normaal. Daardoor kreeg ik veel van mijn dochter mee, die toen net geboren was. Maar uiteindelijk wil je als kapitein gewoon varen.”

2022:

Uniek team

“Het voelde als een zegen toen we weer van wal mochten met het Zonnebloemschip. Het is heel bijzonder om samen te werken met de vrijwilligers. Wij hebben de meest enthousiaste bemanning ter wereld, zeg ik daar vaak over. Iedere week krijgen wij 63 nieuwe medewerkers die binnen de kortste keren een hecht team vormen, dat is uniek.”

Mei 2023:

Thuis aan boord

“Wat mensen vaak niet verwachten, is dat ik als kapitein maar zo’n twintig procent van mijn tijd besteed aan varen. De tweede kapitein vaart een hoop meer dan ik. Vanuit mijn functie houd ik me vooral bezig met het hele proces op het schip, van buiten tot binnen. Het leukste onderdeel van mijn vak? Het manoeuvreren. Zo’n reusachtig schip tot op de vierkante meter nauwkeurig besturen, dat geeft een kick. Het meest blij word ik van de hele dynamiek aan boord en de contacten met gasten, vrijwilligers en bemanningsleden. Ik voel me thuis aan boord van het schip.”

‘Op dinsdag merk je niet eens meer dat we met vrijwilligers werken’

Vanuit je rolstoel 61 meter de hoogte in

Er kan zoveel meer dan je denkt. Ook op het gebied van activiteiten. Wat dacht je van het beklimmen van de 61-meter hoge Plechelmustoren in Oldenzaal vanuit je rolstoel?

De activiteit

De Plechelmus beklimmen met een virtual reality-bril. Digitaal, welteverstaan. De toren is van boven tot beneden gescand en zo voor iedereen toegankelijk gemaakt, ook als je slecht ter been bent of in een rolstoel zit. Zo’n ‘klim’ met een VR-bril op is best spannend. Mensen met hoogtevrees kunnen het gevoel krijgen echt te kunnen vallen. Met de bril zijn de kleinste details zichtbaar. De oplettende kijker kan zelfs een dode duif spotten als je vanuit de toren naar beneden kijkt.

Aan het woord

Carla Smidt, voorzitter van afdeling Oldenzaal.

“Wij zijn een actieve afdeling. Naast de grote activiteiten, zetten we ook steeds meer in op een-op-een activiteiten. Een aantal jaar terug begonnen we met een wensboom, waar deelnemers ideeën voor activiteiten in kunnen ophangen. Zo stemmen we ons aanbod af op hun wensen.”

De dag

“Met een groep van twintig deelnemers bezochten we het Palthehuis, een historisch museum in Oldenzaal. Daar hebben ze zes brillen voor het ‘beklimmen’ van de toren. We werden helemaal meegenomen in het verhaal, zowel in het echt als virtueel. Als je de bril op hebt, zie je een stipje in beeld waar je je blik op kunt richten. Op die manier beweeg je door de ruimtes en ga je de trappen op en af.”

De reacties

“De deelnemers vonden het een erg leuke en bijzondere ervaring. Sommige mensen vonden het een beetje spannend. Ik merkte dat ik er zelf ook bij moest gaan zitten, want je kunt een beetje duizelig worden. Uiteindelijk is het iedereen gelukt de toren te beklimmen. Vanaf de top heb je een prachtig, weids uitzicht over Oldenzaal. De ervaring bracht veel herinneringen aan de omgeving waarin ze opgroeiden naar boven bij onze deelnemers.”

Voor herhaling vatbaar?

“Zeker! Zolang onze deelnemers hier interesse in hebben, blijven we dit aanbieden!”

• M O N ST E RV E RB ON D

• N OT U LE N

• PA RT NE R

• PRO J EC T

• R E DDIN G

• SCH O O L

• S O C I AA L VERDR AG

• ST E U N

• ST U T

• T E A M

• T E AM WO R K

• TRAK TA AT

• U N I E

• V E N N O OT

Woordzoeker

Streep ze weg

Of je nu een snelle streper, krasse krasser of zekere zoeker bent, aan deze woordzoeker beleef je hoe dan ook plezier.

© Sanders puzzelboeken

• AGENDA

• ASSISTENTIE

• BEMIDDELING

• BONDGENOOTSCHAP

• BRANCHES

• BURENHULP

• COLLEGA

• DEELNEMING

• DIENSTBETOON

• EENHEID

• GESPREK • GROEP

Woordzoeker in ‘t kort

•

De woorden in het diagram zijn kriskras verborgen. Streep ze een voor een weg en vorm met de ontbrekende letters een zin. Benieuwd of je het goed hebt? Kijk op pagina 2 of de oplossing klopt.

Met VrijwilligersVoordeel zomers eropuit

Ga je mee eropuit deze zomer? Als dank voor het geweldige werk dat jij doet. Met tal van zomerse activiteiten, maar ook met lees- en puzzelplezier. Maak er een stralende zomer van!

Onze kwartaaltoppers: 100 gratis kaartjes voor attractiepark Slagharen en 100 gratis kaartjes voor ZooParc Overloon (2 weken om je aan te melden, kaartjes worden verloot)

300 gratis kaartjes voor diverse boottochten (op=op)

2.000 gratis kaartjes voor dagjes uit naar musea, (dieren)parken en andere bezienswaardigheden (op=op)

150 gratis abonnementen van 3 maanden op BookChoice (op=op en stopt automatisch)

150 gratis exemplaren van de Braintraining Omnibus (op=op)

8 gratis fietsroutes met korting op lunch of op koffie met lekkers onderweg (voor alle vrijwilligers)

Uitgebreid kortingsaanbod met kortingen van minimaal 35% (onbeperkt)

Kijk vanaf maandag 19 juni 18.00 uur op mijnzonnebloem.nl en bestel

• Geen internet? Kijk of een familielid, kennis of collegavrijwilliger voor je kan bestellen.

• Lukt dat niet? Bel dan (076) 564 64 64 (werkdagen: 9.00 – 12.00 uur en 13.00 - 16.00 uur én maandag 19 juni 18.00 - 20.00 uur).

• Je kunt je voor 2 gratis kaartjes voor een van onze kwartaaltoppers t/m 2 juli aanmelden. Ze worden daarna onder alle aanmelders verloot. Win je 2 kaartjes voor deze kwartaaltopper, dan kun je niet meeloten voor de volgende kwartaaltopper(s) in september.

• Je kunt eenmalig gebruikmaken van de op=op-aanbiedingen.

• Je kunt 1 of 2 toegangskaartjes bestellen, 1 BookChoice-abonnement of 1 Braintraining Omnibus.

• Alle vrijwilligers kunnen alleen of samen met iemand gebruikmaken van de gratis fietsroutes met korting op de lunch of koffie met lekkers onderweg.

• Zijn de gratis kaartjes op? Dan kun je voor Slagharen gebruikmaken van een speciale korting van 50%. Daardoor betaal je nog € 16,75 per kaartje.

• Gratis kaartjes, een BookChoice-abonnement, een Braintraining Omnibus en fietsroutes aanvragen kan t/m 20 september 2023, tenzij bij het aanbod anders is aangegeven.