3 minute read
Gewoon wonen mét zorg
Next Article
In de Kruiskamp hebben Bert en Berry ieder een zorgwoning van Fokus. Vanbuiten is daar niets van te zien. En dat is precies de bedoeling. ‘We willen zo normaal mogelijk wonen, in een gewoon complex met allerlei verschillende mensen. Dit is ideaal.’
De 60-jarige tweeling – Bert is 10 minuten ouder – is geboren en getogen in Drunen. Tien jaar geleden bleek dat zij een spierziekte hebben. Een nogal late diagnose, want als kind al hadden ze moeite met lopen. Inmiddels zijn beiden aan een elektrische rolstoel gekluisterd. Berry: “Het gaat nu best hard, we gaan snel achteruit.” Bert, nuchter: “Tja, het kan zomaar gebeurd zijn, dus leef met de dag.”
Eigen leven leiden
De twintig Zayaz-appartementen zijn in beheer van Fokus, een landelijke zorgorganisatie die het anders aanpakt. Manager Youssef Marwan legt uit: “De bewoners huren bij Zayaz en kopen bij ons zorg in. Onze cliënten zijn mentaal gezond en hebben volledige regie over hun eigen leven. Zij kunnen 24 uur per dag een beroep doen op ADL-ondersteuning; hulp bij dagelijkse handelingen zoals opstaan, douchen of steunkousen aantrekken. Die eigen regie, daar gaan we ver in. Wil iemand zijn medicijnen niet, dan dringen we niet aan. Onze medewerkers zeggen ook niet: ‘u ziet er wat zwakjes uit, eet u wel genoeg groente?’ Dat zou jij toch ook niet willen?”
Niet bezwaard voelen
Veel vrijheid dus en op elk moment iemand in de buurt voor hand- en spandiensten. Dat hebben Bert en Berry weleens anders meegemaakt. Bert: “Ik wil niet dat de verpleging om zeven uur voor de deur staat. Ik bepaal zelf wanneer ik opsta, al is het om half elf.” Berry: “Of de thuiszorg meldt ineens dat je voortaan een mantelzorger moet vragen voor je steunkousen. Dat is geen doen. Ik heb meestal twee keer per dag hulp nodig, Bert zo’n vier tot vijf keer. We kunnen op elk moment bellen en je hoeft je nooit bezwaard te voelen. Ideaal.”
Bert woont hier nu vijf jaar, Berry kwam er 2,5 jaar geleden bij. Bert: “Op zich erg genoeg dat Berry ook aangepast moest gaan wonen, maar tegelijkertijd wel gezellig. Eerst pakte ik de bus om hem op te zoeken. Nu zien we elkaar elke dag.” Ze drinken koffie, helpen elkaar en doen samen de boodschappen; om de paar dagen naar de Helftheuvelpassage. Verder bezoeken ze graag rommelmarkten, vooral de Snuffelmarkt in de Brabanthallen of de Miniatuurbeurs in Houten.
Twee techneuten
Sinds twee, drie jaar lukt werken helaas niet meer. Berry was autocad-tekenaar en Bert computerreparateur. Het blijven echter techneuten: Berry is dagelijks in de weer met zijn 3D-printer en Berts woonkamer lijkt wel een reparatiehal vol snoeren en stekkers. Kortom, aan het koppie mankeert niks. En gelukkig maar, want die vrijheid heeft ook een keerzijde.
‘Tja, het kan zomaar gebeurd zijn, dus leef met de dag’
Bert: “Je moet alles zelf regelen. Omdat je gewoon huurder bent en zorg inkoopt, heb je geen eigen begeleider of tussenpersoon. Zo wilden we beiden een nieuwe, ruimere badkamer. Deels omdat die verouderd was, maar ook omdat onze rolstoelen een flinke draaicirkel hebben. Een hele verbouwing dus. We hebben dat zelf via de WMO, met Zayaz en de aannemer geregeld. Maar daar komt wat bij kijken, hoor.”
Berry: “Veel mensen weten niet hoe ze zaken moeten regelen, ze zeggen: ‘welke brief, hoe, wat, laat maar zitten’. Niet slim, want in deze situatie heb je nu eenmaal recht op verschillende regelingen. ”De broers houden dan ook alles bij in dossiers, kennen de instanties en wetgeving en houden nieuwe ontwikkelingen nauwlettend in de gaten, zoals nu de energiemaatregelen. “Dat moet ook wel, denk je eens in wat onze elektrische stoelen, bedden en deuren aan stroom kosten.” Dus we kunnen jullie wel inhuren als woon-zorgadviseurs? Ze moeten er beiden hartelijk om lachten. “Ja gerust, maar wel uurtje-factuurtje, hè!”
