15 minute read
Huttentips
Brandalm, 1680 m Sfeervol tafereel
Tux-Finkenberg. Te midden van de bloeiende weiden en geurige bossen geniet je hier van een plek met een goede stemming. Je wordt immers heel hartelijk ontvangen met alpenmuziek en traditionele, stevige gerechten. Deze hut is te bereiken via veel wandel- en fietspaden en is dus ook heel geschikt om als fietsliefhebber te pauzeren.
Schwarzachalm, 1378 m Een echte idylle
Zell-Gerlos. Gelegen aan een ruisende beek, omgeven door sappige bergweiden met grazende koeien: deze mooie hut uit de 17e eeuw trekt iedereen aan. Het gezellige wandelpad is zelfs geschikt voor kinderwagens. Vanaf het riante terras heb je goed zicht op de nabijgelegen speeltuin.
Lattenalm, 1700 m Adembenemend uitzicht
Tux-Finkenberg. Met de zelfgemaakte karnemelk in de hand op het zonneterras zitten en de groene heuvels en majestueuze bergtoppen op je laten inwerken. Deze ontspannende pleisterplaats is lopend gemakkelijk te bereiken: vanuit het dal de berg op of vanaf het bergstation van de Eggalmbahn richting het dal.
’s Legal, 1905 m Kinderavontuur
Zell-Gerlos. Vanaf het populaire kasteel Fichtenschloss, gelegen bij het bergstation van de Rosenalmbahn, ben je al bijna bij het Legal. Dit wordt omringd door ruisende bergbeekjes met Kneippfaciliteiten en dieren zoals kalfjes, varkens, geiten en ezels. Naast plekjes om in de zon te liggen biedt de bergweide ook een groot speelterrein.
Filzenalm, 1908 m Grandioos genieten
Mayrhofen-Hippach. De recreatieve wandeling naar de Filzenalm is geschikt voor buggy’s en start bij het bergstation van de Ahornbahn. Op de kijkboerderij zijn veel dieren te zien en kun je genieten van heerlijke melk en melkproducten van de eigen koeien. Spannend is het uit de berg stekende uitzichtplatform met uitzicht op het dal.
Geolsalm, 1774 m Stevige kost
Fügen-Kaltenbach. Voor wandelaars die ’s zomers een mooie bergtocht met kinderen en mooie uitzichten willen beleven, is dit de ideale plek voor een pauze. Rustiek en oergezellig met de lekkerste Tiroolse gerechten. Vanaf het middenstation van de Spieljochbahn is de bergweide over een breed pad gemakkelijk te bereiken.
Tristenbachalm, 1200 m Landelijke levensvreugde
Mayrhofen-Hippach. Bij de iets andere pleisterplaats in het heel romantische Floitental heb je uitzicht op machtige rotswanden en altijd witte gletsjerflanken. Hier heerst steeds een levenslustige sfeer. Op het terras kun je het er eens goed van nemen. Ook met fiets en kinderwagen moeiteloos te bereiken.
Huberwinkelalm, 1370 m Charmant karakter
Fügen-Kaltenbach. Niet alleen de hut zelf heeft Tiroolse charme, maar ook het totaalpakket is betoverend: een prachtig uitzicht, vers bereide lekkernijen en een bijzonder sympathieke bediening. Een grapje is nooit ver weg. En de fraai gelegen hut is zowel lopend als met de fiets goed bereikbaar.
VOORGERECHT
Voor ca. 600 g boter Bereidingstijd: 20 minuten plus 2 uur koeltijd INGREDIËNTEN Voor de boter: 1 l slagroom 60 g gedroogde veenbessen 3 el gedroogde, gemengde bergkruiden 3 el gedroogde, gemengde weidebloemen
De slagroom in een keukenmachine ca. 10 minuten kloppen, tot het vet loskomt van de dunvloeibare karnemelk. De ontstane boter met schone handen uit de vloeistof tillen.
De boter in een kom met ijswater met de vingers uitpersen tot er geen melkachtige vloeistof meer uit komt. De boter in drie gelijke hoeveelheden verdelen.
De veenbessen jnhakken. Met een vork de gehakte veenbessen, bergkruiden en weidebloemen in telkens een stuk boter verwerken.
Nu de botermassa’s ieder op een stuk bakpapier (ca. 30 × 30 cm) leggen en stevig inrollen. De uiteinden in elkaar draaien, a inden en de boter in de koelkast minstens 2 uur lang koud zetten.
Voor 4 personen Bereidingstijd: 45 minuten plus 20 minuten kooktijd HOOFDGERECHT
Schupfnudeln met dooierzwammen
INGREDIËNTEN Voor de Schupfnudeln: 500 g kruimige aardappels 1 ei 80 g grof tarwemeel 1 snufje versgemalen nootmuskaat zout
Voor de topping: 300 g dooierzwammen 1 ui 2 el boter 100 g Zillertaler bergkaas 1 handvol rucola zwarte peper uit de pepermolen
De aardappels wassen en met schil in een pan met gezouten water 15–20 minuten gaar koken. Afgieten, koud laten schrikken en schillen. Nog warm door de pureepers drukken, laten uitwasemen. Tip: hoe meer water er verdampt, des te zachter worden de Schupfnudeln.
Ondertussen de dooierzwammen schoonmaken. De ui schillen en in kleine blokjes snijden. De boter in een pan laten smelten en de ui daarin glazig fruiten. De zwammen toevoegen en op middelhoog vuur bakken, tot ze gaar maar nog wel knapperig zijn (duurt ca. 5 minuten). De pan van het vuur halen en warmhouden.
De aardappelmassa met ei, meel, nootmuskaat en ½ tl zout kneden tot er een glad deeg ontstaat. Stukken van het deeg afsnijden, je handen inwrijven met meel en de stukken deeg tot Schupfnudeln vormen die zo lang zijn als je handpalm.
De Schupfnudeln in licht kokend, gezouten water gaar laten worden tot ze aan de oppervlakte drijven.
¾ van de bergkaas jnraspen. De pan met de zwammen weer op het vuur zetten en met een kleine opscheplepel Schupfnudelwater blussen. De kaas erdoor roeren tot deze gesmolten is. Op smaak brengen met zout en peper.
De Schupfnudeln met een schuimspaan uit het water tillen en direct in de pan doen. Door elkaar mengen en nog een keer kort laten koken. Daarna op borden scheppen, met rucola garneren, de resterende bergkaas erover schaven en met versgemalen peper bestrooien.
NAGERECHT
Panna cotta met blauwe bosbessen
Voor 4 personen Bereidingstijd: 25 minuten plus minstens 2 uur koeltijd INGREDIËNTEN Voor de panna cotta: 4 blaadjes gelatine 1 vanillestokje 500 ml slagroom 60 g fijne kristalsuiker
Voor de saus: 250 g blauwe bosbessen 1 tl maiszetmeel 2 el limoensap 1 takje citroenmelisse
De gelatine in koud water laten weken. Het vanillestokje met een mesje in de lengte opensnijden en het merg eruit schrapen. De slagroom met vanillemerg en 40 g suiker in een pan even laten koken. Van het vuur halen.
De gelatine met de handen goed uitpersen en met een garde door de slagroom roeren, tot de gelatine is opgelost.
De slagroommassa in vier vormen of glazen doen, met vershoudfolie afdekken en op kamertemperatuur laten a oelen. Vervolgens in de koelkast minstens 2 uur koud zetten.
50 g blauwe bosbessen apart houden voor de decoratie. De resterende 200 g met 50 ml water en 20 g suiker in een pan even laten koken, tot ze uit elkaar vallen. Met een staafmixer jnpureren en de saus door een jne zeef laten lopen.
Maiszetmeel en limoensap gladroeren. De bosbessensaus met het maiszetmeel-mengsel in een pan door elkaar roeren en verhitten tot de saus indikt. Laten a oelen.
De panna-cotta-vormpjes kort in een kom met heet water plaatsen en vervolgens de panna cotta op een bord storten. Garneren met de bosbessensaus, de resterende bessen en de citroenmelisse.
Recept: Andreas Hotter
Bereidingstijd: 3 minuten (als alle bestanddelen klaarstaan) COCKTAIL
Alcoholvrije Marilly Vanilly
INGREDIËNTEN Voor 1 cocktail: 10 cl natuurtroebel appelsap 2 cl frambozenpuree 2 cl abrikozenpuree 1 cl citroensap 4 cl vanilleyoghurt van de Zillertaler Sennerei 1 cl vanillesiroop
Voor de vruchtenpuree**: 250 g frambozen 250 g abrikozen een beetje abrikozensap
Aanvullend**: ½ appel 10 frambozen verse munt ijsblokjes cocktailprikkers
VOORBEREIDING Voor de frambozenpuree de frambozen wassen, met een vork jnmaken en door een jne zeef halen.
Voor de abrikozenpuree de gewassen abrikozen bij de steelaanzet met een scherp mes kruiselings insnijden en maximaal één minuut in kokend water leggen. Onder koud water laten schrikken, schillen, in vieren delen, ontpitten en met een scheut abrikozensap in de mixer jnmaken. Daarna de massa door een jne zeef halen.
BEREIDING Alle cocktail-ingrediënten met veel ijsklontjes krachtig in de shaker schudden tot de shaker beslaat. Daarna in een voorgekoeld longdrinkglas op verse ijsklontjes strainen.
Van een halve appel dunne schij es snijden en deze met verse frambozen op een cocktailprikker steken. Garneren met de prikker en versgeplukte munt.
**Met de hier aangegeven hoeveelheden kunnen ongeveer 10 drankjes worden bereid.
Modeshoot in het Zillertal. Voor de modellen was het poseren op de weiden en met de prachtige bergen als achtergrond een heel aantrekkelijke uitdaging.
Rebekka Ruetz – de ontwerpster voelde zich geïnspireerd door de schoonheid van het Zillertal.
Modekunst
DE ONTWERPSTER:
Rebekka Ruetz werd op 17 oktober 1984 in Zams geboren, bezocht de modeschool in Innsbruck, studeerde in München, ging in de leer in Londen en begon in 2009 voor zichzelf als ontwerpster.
DE STIJL:
De onconventionele kunstenares maakt „mode voor de moderne amazone”, heeft een voorliefde voor een asymmetrische, vrouwelijke snit, wijde modellen en grote prints.
DE ZILLERTAL-MAGIE:
Rebekka Ruetz wilde haar vaderland eren. Ze koos voor het Zillertal om speciale modecollecties te ontwerpen en te presenteren.
Soms is het leven heel simpel. „Ik zocht voor het eerbetoon aan mijn vaderland naar de perfecte plek”, zegt modeontwerpster Rebekka Ruetz. „En ik vond het Zillertal.” Maar het waren niet alleen de indrukwekkende bergen en de grootse weidsheid van het dal die haar in emotionele verbondenheid stimuleerden tot buitengewone collecties en speciale fotoshoots. Het was niet alleen het adembenemende panorama dat ze als krachtbron zag en als inspiratie ervoer. Het waren ook de mensen. Toen de 37-jarige inwoonster van Innsbruck haar ideeën in het Zillertal presenteerde, werd er geen moment sceptisch gereageerd. „Integendeel”, zegt Rebekka enthousiast, „ik heb vanaf het eerste moment nieuwsgierigheid, belangstelling en een hartelijke welwillendheid ervaren.”
Vervlochten met de natuur. Zo zou je de gedachten van de kunstenares het beste kunnen beschrijven. En hoewel traditie ook hier wordt gekoesterd, was men direct bereid om met moedige en moderne uitgangspunten het beeld van het Zillertal te tonen. „Ik vind het geweldig dat de verantwoordelijken de samenwerking hebben aangedurfd en ondersteund. En voor de modellen was het prachtige landschap een grandioos podium” – de natuur als catwalk, als het ware.
Stijl, overtuiging, droom Als kind al dacht Rebekka, van wie de ouders een sportwinkel hebben, graag anders en tekende ze veel. In combinatie met de belangstelling voor mode en de fascinatie van een kleurrijke wereld was haar verdere levensweg geen echte verrassing. Eerst doorliep ze de modeschool in Innsbruck. Daarna wilde ze haar horizon verbreden en naar het buitenland kijken. Of het dat hal aar in India („een grote cultuur als inspiratie”), de academie voor mode en design in München („belangrijk voor het ambachtelijke bewustzijn”) of het werk in London voor het label Peter Pilotto („de rechterhand van Vivienne Westwood”) is geweest – Rebekka Ruetz begon een stijl, een overtuiging, een droom te ontwikkelen.
En in 2009 ging de Tiroolse het wagen als zelfstandige. „Misschien was het destijds naïef, maar ik wilde met mijn designs een eigen taal creëren, mijn vrijheidsgedachte
Rebekka Ruetz zegt graag: „Er is veel moois wat je misschien pas op het tweede gezicht mooi vindt.” Het model draagt een manteljurk met leeuwentandmotief, symbool voor de vervlechting met de natuur. De jurk werd gemaakt van een pistekaart met een print van de Zillertaler panoramakaart. Daarbij – heel vaderlandslievend – de brutaal-grappige rood-wit-rode sokken.
door het werk de niëren en met conventies breken.” Daarvoor waren een lange adem en een vaste overtuiging nodig. Maar nu heeft Rebekka Ruetz met haar eigen online-verkoop de naam die vroeger nog maar een droombeeld was. Dankzij de extreme snit, de toewijding aan kwaliteit en duurzaamheid en ook de feministische passie.
Streven naar perfectie Bovendien strijdt ze voor eerlijke stofproductie en sociaal begrip: „We moeten allemaal iedere dag een beetje het bewustzijn hebben dat we de wereld willen redden.” Ze doet dus een oproep: „Als we iets willen veranderen, moeten we letten op kwaliteit. Liever minder kopen maar iets goeds langer dragen. Je hoeft niet per se iedere trend te volgen.” Perfectie is er in ieder geval niet voor de avant-gardiste, die „mode voor de moderne amazone” ontwerpt en haar prêt-à-porter-lijn „rebekka ruétz” graag in harmonie brengt met haar streetwear-collectie „You know you want it”. „Maar het streven naar perfectie” is zeker altijd een drijfveer.
En waar anders dan in het Zillertal kun je een grote stap zetten richting dit doel? Waar de materiaalmix wordt verrijkt door regionale producenten en toeleveranciers. Waar de natuur als schitterend voorbeeld dient voor Rebekka’s voorliefde voor een asymmetrische, vrouwelijke snit, wijde modellen en grote prints. En waar daardoor mode ontstaat die uitnodigt tot kijken en aanraken. Voor een jurk bijvoorbeeld gebruikte Rebekka een pistekaart, in de geest van het upcyclen. Ze liet haar model poseren met een panoramakaart aan het lijf. Soms voelt de ontwerpster zich „nog niet moedig genoeg”. Maar wat dat betreft kan het Zillertal bergen verzetten.
Voorzichtig legt Larissa de ene steen op de andere. Vijf zomers heeft de studente als vrijwilliger al doorgebracht op de almen in de Zillertaler Alpen, om te helpen bij projecten zoals de herbouw van de oude stenen muur. „Ik word er ontspannen van”, zegt ze. En: „Het geeft een trots gevoel om actief te zijn voor zo’n mooi, belangrijk project.” Dan zoekt ze naar de volgende steen en plaatst deze perfect. De muur moet een beetje van buiten naar binnen geheld zijn. Er mogen ook niet te veel holle ruimtes ontstaan. Als dat toch gebeurt, vult Larissa de holtes op met kleine stenen en aarde. „Er is een wijze spreuk”, zegt Willi Seifert, directeur van het Hooggebergtenatuurpark Zillertaler Alpen, die het project in samenwerking met de Alpenverein heeft gestimuleerd. „Als je een steen vier keer omdraait, past hij overal in.”
Hansi Hinterseer keek ervan op De Loschbodenalm, waar de stenen muur staat, ligt op de Tuxer Hauptkamm tussen 1700 en 2000 meter hoogte. De muur is een historisch document en, volgens de schatting van Seifert, minimaal 150 jaar oud. Destijds konden op bergweiden alleen muren en gebouwen van gestapelde stenen worden opgericht. Cement of gebluste kalk waren duur en de almen moeilijk bereikbaar.
In de loop der jaren is de stenen muur er door weer en wind echter ouder uit gaan zien dan hij echt is. Daarom was de restauratie ervan vanaf 2018 onderdeel van een drie jaar durend natuurbeschermingsplan. Zelfs de Oostenrijkse presentator Hansi Hinterseer was met een lmteam hier in het Zillertal, om de stille schoonheid op televisie te
Over bijna een kilometer kronkelt de stenen muur door het landschap. Hij is vanaf de „Flach”, het met 2248 meter hoogste punt in de directe omgeving, prachtig te zien.
Muurwerk
HET NATUURBESCHERMINGSPLAN:
Van 2018 tot 2021 is de oude stenen muur gerenoveerd op initiatief van het Hooggebergtenatuurpark Zillertaler Alpen en de Alpenverein. Talloze vrijwilligers deden mee met het realiseren van het drie jaar durende natuurbeschermingsplan. Zonder hen zouden de almen dichtgroeien en cultuurgoederen zoals de stenen muur steeds verder vervallen.
HET MONUMENT:
De ouderdom van de stenen muur wordt geschat op minstens 150 jaar. De muur is 60 centimeter hoog en ongeveer een kilometer lang. Over twee derde van het traject kunnen wandelaars langs de muur wandelen en deze verkennen.
HET LEEFGEBIED:
De muur dient vandaag de dag nog steeds als natuurlijke grens tussen Loschbodenalm en Elsalm. Hij wordt gezien als cultuurgoed en biedt de perfecte leefomgeving voor zeldzame planten en dieren, zoals hagedissen en insecten.
Zonder de teamgeest van de vrijwilligers zouden bouw en onderhoud van de muur niet mogelijk zijn. Het werk versterkt de saamhorigheid en geeft een trots gevoel.
Het plaatsen is cruciaal. Bij het bouwen van de muur mogen niet te veel holle ruimtes ontstaan. De stenen worden voorzichtig gerangschikt, de muur is ook een belangrijk leefgebied voor dieren.
Een echt paradijs voor wandelaars. Boven de Loschbodenalm lokt niet alleen het geweldige uitzicht op de Zillertaler bergwereld, maar ook de schoonheid van de bloemenzeeën.
krijgen. „Fantastisch”, zei hij en hij feliciteerde Seifert met het project. „De muur heeft iets monumentaals”, zegt Seifert. Trots kijkt hij uit over het ongeveer 60 centimeter hoge en toch imposante bouwwerk. De muur kronkelt ongeveer een kilometer door het landschap. Hij is vanaf de „Flach”, het met 2248 meter hoogste punt in de directe omgeving, prachtig van bovenaf te zien. Het gaat hier om een van de langste stapelmuren van de Oostalpen. De muur scheidt de Loschbodenalm van de Elsalm.
Ooit was de stapelmuur bedoeld om een natuurlijke grens te trekken tussen de almen van verschillende eigenaars. Zodat de koeien wisten waar ze thuishoorden. Zo is het nog steeds. Voor wandelaars zijn er echter drie smalle doorgangen. Wie een moment stilstaat, ontdekt een eigen, kleine wereld.
„Hier is iets gaande”, zegt Seifert. Kleine knaagdieren bewonen de muur, maar ook verschillende soorten hagedissen. „We hebben ook al alpenwatersalamanders gezien.” Op mooie dagen kun je de reptielen bekijken bij het zonnebaden. Ook planten zoals muurpeper en huislook houden van de warme, droge plek. Spinnen en andere insecten maken het zich gemakkelijk in de muur, waar heerlijk koele plekjes in de schaduw te vinden zijn.
Klokgelui en kaiserschmarrn Seifert is tevreden. „Het is een goed gevoel als je met een project bedreigde leefgebieden kunt behouden.” En ook de wandelaars komen op hun tochten niet tekort, als ze op weg van de Höllensteinhütte naar de Tettensjoch langs de stenen muur wandelen. De berghut van de familie Erler ligt 400 meter lager. Hier bereiden de broers Thomas en Michael heerlijke Zillertaler lekkernijen en serveren ze hun beroemde kaiserschmarrn, die je in de zomer met verse bosbessen kunt krijgen. En wie in de berghut overnacht, wordt de volgende morgen gewekt door het zachte klokgelui van de meer dan honderd koeien.
De hut en de koeien bezorgen de broers veel werk. Ze zijn de vrijwilligers des te dankbaarder. Zij hebben niet alleen de stenen muur vernieuwd, maar ook weiden vrijgemaakt van stenen en met takkenscharen aangepakt. „Anders zou de alm dichtgroeien”, zegt Michael Erler. „Alleen zou het ons niet gelukt zijn.”
Het was voor de broers dus ook vanzelfsprekend dat ze de helpers heel veel kaiserschmarrn serveerden – met verse bosbessen welteverstaan.
