10 minute read
ONZE VRIJWILLIGERS
Vrijwilligers zijn de radertjes in de samenleving. Ze zijn onmisbaar binnen het hele veld van welzijnswerk, zorg, culturele en maatschappelijke instellingen. In deze nieuwe rubriek zetten wij vrijwilligers uit onze regio in het zonnetje. Omdat we ze niet kunnen missen en omdat we meer mensen nodig hebben zoals zij. Deze maand:
Advertisement
Ruben en Silke Galama uit Bolsward werken als vrijwilliger op de Global Mercy, een ziekenhuisschip van de christelijke organisatie Mercy Ships. De organisatie vaart met twee ziekenhuisschepen naar de armste landen in Afrika om daar medische zorg mogelijk te maken door training en operaties. Ruben is ‘hotel engineer’ en Silke ‘hospital quality manager’. Het stel voelt zich helemaal thuis aan boord en zet zich volop in voor de allerarmsten. “We hebben geleerd vanuit andere perspectieven te denken.”
In de royale hut van Ruben (33) en Silke (43) Galama hangt de Friese vlag trots boven de magnetron. Het geeft een vertrouwd gevoel, het gevoel van thuis, ook al is dat duizenden kilometers ver weg. Ruben filmt de hut, om ons een indruk te geven van het leven aan boord van de Global Mercy. Naast een eigen badkamer, zithoek met tv en een kitchenette staat er een groot tweepersoonsbed in de hut, met uitzicht op zee. “Ja, dit is wel wat anders dan thuis in Bolsward”, zegt Ruben met een lach. “Maar we hebben het ontzettend naar de zin.”
Ruben Galama groeide op in Bolsward waar hij naar de basisschool ging; het voortgezet onderwijs volgde hij in Sneek op de RSG. Daarna deed hij een technische studie Werktuigbouwkunde in Leeuwarden. Silke komt uit Duitsland en is van oorsprong anesthesie verpleegkundige.
DONATIES
“In 2016 maakte mijn moeder me attent op Mercy Ships”, vertelt Ruben. “’Is dat iets voor jou?’, vroeg ze toen. ‘Nee,’ antwoordde ik, ‘ik ga niet betalen om werk te doen’. Het concept van Mercy Ships is namelijk dat je betaalt voor kost en inwoning aan boord. De organisatie kan bestaan door middel van donaties van personen en bedrijven, ook kun je je persoonlijk laten sponseren, elke vrijwilliger krijgt een eigen account hiervoor. Ik was rond 2016 tekenaar, constructeur en mijn jaarcontract werd door de dalende olieprijs niet verlengd. Toen kwam Mercy Ships weer op mijn pad, ik deed een introductieweekend in Rotterdam en was hier heel enthousiast over. Er is zoveel techniek op een schip. Nu ben ik als hotel engineer onder andere verantwoordelijk voor de ventilatiesystemen, airconditioning, loodgieterij en daarnaast de medische gassen.”
MOOIE MISSIE
“Ik hoorde al in 2005 over Mercy Ships”, vertelt Silke. “Ik was onder de indruk van hun missie om professionele en goede zorg te leveren in Afrika door middel van een ziekenhuis aan boord. Ook hun christelijke waarden spraken mij aan: God liefhebben, anderen liefhebben en dienen, integer zijn en in alles streven naar uitmuntendheid. Ik werkte op dat moment in Zwitserland als verpleegkundige anesthesie maar ging voor drie maanden aan boord van Mercy Ships om het uit te proberen. Ik was meteen verkocht door de mooie missie en het goede werk dat de organisatie doet. Ik diende bij mijn oude werkgever mijn ontslagpapieren in en ging het nieuwe avontuur aan.
Tijdens een vijf weken durende training op het hoofdkantoor van Mercy Ships, in Texas in de Verenigde Staten, ontmoette ik Ruben. We trouwden en gingen gezamenlijk terug aan boord van de Africa Mercy. Sinds 2015 ben ik aan boord, en ik werk sinds 2018 als hospital quality manager; ik heb deze afdeling ook mee opgezet. In de praktijk betekent dit dat ik samenwerk met onze doktoren en verpleegkundigen uit veertig verschillende landen, om de processen voor de zorg van onze patiënten continu verder te verbeteren.”
VERSCHILLENDE NATIONALITEITEN Ruben en Silke liggen op dit moment met het nieuw gebouwde schip de Global Mercy bij Tenerife, maar varen in februari naar Senegal. Daar blijft het schip vijf maanden liggen om de Africa Mercy af te lossen en de werkperiode van dit schip af te ronden.
Ruben en Silke op de kade bij het schip ‘Global Mercy’
“Omdat je met zoveel verschillende nationaliteiten aan boord bent, is de voertaal Engels”, legt Silke uit. “Wat heel fijn is, dat wij met onze eigen vrijwilligers samenwerken met zogenaamde dagwerkers / daycrew. Vrijwilligers die uit de lokale bevolking komen en die worden opgeleid door ons. Zij zijn echt nodig om bijvoorbeeld te helpen bij het tolken. Als je nagaat dat in een land als Kameroen er al 250 verschillende talen zijn, dan begrijp je waarom wij zo blij zijn met deze dagwerkers. Ook werken we in ieder land samen met het Ministerie van Volksgezondheid. Zij moeten achter ons staan, want we hebben schoon water, elektriciteit en medicatie nodig voor de lokale ziekenhuizen om het zorgsysteem in zijn geheel te verbeteren. We produceren zelf elektriciteit en schoon water aan boord; medicatie komt door middel van containers aan boord vanuit Mercy Ships distributiecentrums in Rotterdam of de Verenigde Staten.”
NOOIT SAAI
Het leven aan boord gaat 24/7 door. Er zijn ongeveer 650 bemanningsleden op de Global Mercy en 450 op de Africa Mercy en die werken, eten, slapen en ontspannen allemaal aan boord.
Ruben: “We beginnen ’s ochtends vroeg rond kwart voor zeven met het ontbijt in de gezamenlijke eetzaal. Daarna gaan we aan het werk tot twaalf uur, en dan lunchen we een uur. Tussen vijf en zes dineren we en daarna hebben we vaak een vergadering, of we doen spelletjes of er draait een film. Donderdagavond hebben we altijd een communicatiemeeting, waarbij het
Ken jij een vrijwilliger die een plek in ons magazine verdient? Geef het aan ons door via gianna@yingmedia.nl
TEKST AMANDA DE VRIES // FOTO’S ABIGAIL BEINETTI EN JOHN SEDDON
Silke in de OK op het schip
hele schip samenkomt. We wisselen nieuwtjes uit of laten de verschillende afdelingen aan elkaar zien. Op zondagavond is er een kerkdienst. In mijn functie heb ik ook storingsdienst; er kunnen natuurlijk altijd technische storingen zijn.” “Of het alarm gaat af”, zegt Silke met een lach. “Of er is een brandoefening. Iedere dag is anders op het schip, saai is het hier nooit. Je moet daarom goed opletten dat je niet teveel werkt. Werk en privé lopen hier vaak door elkaar. Maar het schip voelt als thuis voor ons, we hebben veel vrienden aan boord en ik kan het werk echt iedereen aanraden.”
GESPLETEN LIP
In het ziekenhuis aan boord worden allerlei verschillende operaties uitgevoerd. En die zijn niet alleen levensreddend en -veranderend voor de patiënt zelf, maar ook voor hun familie en hele leefomgeving.
Silke: “We krijgen patiënten binnen die bijvoorbeeld vergroeide benen hebben, of een tumor in de kaak, bijvoorbeeld door een tandontsteking die nooit behandeld is. Ook zien we veel baby’s met een gespleten lip. We hebben een tijd in de buurt van Benin gelegen, een land in het westen van Afrika waar voodoo een grote rol speelt in het dagelijkse leven. Kinderen met een gespleten lip worden vaak uitgesloten, omdat de bevolking denkt dat het van de duivel komt. Wij leggen dan uit dat het een medische oorzaak heeft en dat we het kindje gaan opereren. Ook zien we veel vrouwen die uitgesloten worden, nadat ze een miskraam of en doodgeboren kindje hebben gekregen. De moeders zijn dan vaak erg ziek en kunnen zonder zorg van de familie niet overleven. Maar wij helpen hen en daarna gaan ze gezond weer terug naar hun dorp, waar ze weer geaccepteerd worden door de gemeenschap.
De operaties en behandelingen van Mercy Ships hebben een blijvende impact op veel mensen. En dat is zo mooi om te zien!”
FLEXIBEL VANUIT BOLSWARD
Ruben en Silke hebben allebei nog een contract tot augustus 2023 bij Mercy Ships. Daarna is Silke van plan om voor het hoofdkantoor van de organisatie te gaan werken.
Silke: “We hebben nu twee schepen in actie en we gaan kijken hoe we veertig jaar ervaring en kennis kunnen inzetten om beide schepen goed te laten samenwerken. In de IT- branche valt ook nog een hoop te leren voor Mercy Ships. Ik kan dit werk gewoon flexibel vanuit Bolsward doen. Het werk aan boord heeft ons zoveel voldoening gebracht: mooie contacten, kennismaken met andere culturen. Ik ben er heel flexibel door geworden.”
Ruben: “Ik denk dat ik een baan aan de wal ga zoeken in Nederland. Ik wil mezelf verder opleiden in de koeltechniek, misschien in een werk- en leertraject. En ik sluit absoluut niet uit dat ik voor een aantal weken of maanden weer terug aan boord ga. Het werk heeft me zoveel voldoening gebracht en er zijn maar weinig organisaties waar ik mijn werk op deze manier kan doen. Maar eerst nog de Global Mercy naar Senegal brengen.”
Bouwe Krol en Brant Bruinsma ‘Wij zij n er trots op om bij Empatec te werken’
Bouwe Krol (1963) en Brant Bruinsma (1965) zij n beiden werkzaam bij Groente- en fruitgroothandel Smeding in Sint Annaparochie. Bouwe is voorman en Brant is medewerker bij het bedrij f waar ze via Empatec gedetacheerd zij n. De mannen hebben ook alle twee al een lange historie bij de voorlopers van Empatec.
Bouwe werkte eerst bij een loonbedrij f. “Daar was ik niet meer nodig en toen heb ik na twee jaar aangeklopt bij de Sociale Dienst.” Hij werkt achtereenvolgens in een bloemenkas, in het witlof en daarna in een rozenkwekerij . Alle drie al voorlopers van Empatec. Bij de rozenkwekerij werkte hij als voorman en gaf leiding aan ongeveer 80 medewerkers. “Ik heb daar een aantal cursussen voor gevolgd. Eerst meewerkend voorman, toen voorman en ook nog assistent-werkleider.” Bouwe is overigens een liefhebber van Thais eten. “Ik ben getrouwd met een Thaise”, lacht hij .
Opruimen is leuk
Brant gaat met 17 jaar van school af en gaat werken bij Noardergea (voorloper Empatec) in de plantsoenen. “Bij heel veel gemeenten waren we verantwoordelij k voor het groenonderhoud. Daar hoorde ook asfalteren en egaliseren van paden bij en opruimwerkzaamheden.” Daarna draait hij kantinediensten en werkte hij in de catering. Als Brant kan opruimen is hij in zij n element. “Dat is gewoon heel leuk werk en je hebt eer van je werk. Ik werd daar helemaal blij van.” Het werken in de kantine heeft hij tot 2014 gedaan. “De laatste twee jaar waren minder leuk.” Daarna kan hij aan de slag bij Smeding. “Ik zou hier maar tij delij k, drie maanden, werken. Ik vond het hier gezellig en leuk.” Later wordt hij vanuit Empatec gedetacheerd bij Smeding. Afgelopen april vierde Brant zij n 40-jarig jubileum. “Daar ben ik heel trots op.” Brant, is in zij n vrij e tij d te vinden op de kermis. “Ik ben een echte kermisfan.”
Samenwerken
Zowel Bouwe als Brant genieten van hun werk bij Smeding. Ze zij n verantwoordelij k voor het sorteren van verschillende soorten maten kratten aan de lopende band en het stapelen op pallets. “We doen het als groep met elkaar”, zegt Bouwe die de groep van tien tot veertien man aanstuurt. “Het is mooi, schoon en droog werk”, zegt Brant. “Ik hoef niet meer in de buitendienst.” De mannen worden begeleid door jobcoach Maria van der Molen. “Zij begeleidt ons en we kunnen met al onze vragen bij haar terecht.”
De mannen zij n ongeloofl ij k trots op Empatec. “Het is een heel innoverend bedrij f met veel mogelij kheden. Ze doen heel veel voor ons en wij verdienen hiermee ons eigen brood en hoeven onze hand niet op te houden.”
www.empatec.nl
