WereldOuders Magazine 04

04 Steun ons met uw bijdrage op NL60 INGB 0000001171

WereldOuders is fondsenwerver voor Nuestros Pequeños Hermanos (NPH)

‘Special needs’ voor gehandicapte kinderen

Wij zijn speciaal

Meer kwaliteit van leven begint bij een schaterlach WE ARE FAMILY

Geven na het leven:

Alles over nalaten

El Salvador: Uitzicht in een uitzichtloos bestaan

MAGAZINE 04 HOOFDREDACTIONEEL

Beste lezer, De laatste tijd ben ik veel in Haïti geweest. In ons kinderziekenhuis bezoek ik zonder uitzondering de abundant baby room. Abundant betekent letterlijk ‘overvloedig’; hier verblijven vaak gehandicapte kinderen die door hun familie in de steek zijn gelaten. Ze zijn voor hun zorg volledig afhankelijk van de (onvolprezen!) verpleegkundigen in het ziekenhuis.

Elke keer word ik bij de ingang verwelkomd door een jongen.

Op een stoeltje bij de ingang van de afdeling zit hij met een stralende glimlach in zijn handen te klappen. Bij elk bezoek heb ik zo met hem te doen. Als iemand écht aandacht aan hem zou besteden, is hij tot zoveel meer in staat dan dit.

Om die reden mijdt Gena, die het special needs-huis in ons Haïtiaans familiehuis leidt (lees het artikel hierover hiernaast) deze afdeling in het ziekenhuis. Ze vindt het moeilijk dat ze niets voor deze kinderen kan doen. Haar huis is vol; haar patiënten blijven hun hele leven bij haar. Alle bewoners van het special needs-huis zijn echt een familie; er lopen kinderen en volwassenen rond en iedereen geeft om elkaar.

Toen Gena eind vorig jaar toch langs de afdeling liep, sprong er letterlijk iemand in haar armen. Mijn kleine vriend. Gena kon hem niet weerstaan. Ze creëerde een plek voor hem in haar special needs-huis, waar zijn nieuwe ‘familie’ hem onvoorwaardelijk heeft geaccepteerd. Gena zei alleen maar: ‘Ik heb hem niet gekozen, hij koos mij.”

In deze editie staat het thema special needs centraal. Lees wat we bij WereldOuders doen voor deze bijzondere en extra kwetsbare kinderen die vaak niet door hun familie worden geaccepteerd.

Pauline Lemberger Directeur WereldOuders

2

3 HOOFDARTIKEL

Ook gehandicapte kinderen hebben recht op een mooi leven

Familie ben je voor het leven Vrienden kun je zelf uitkiezen, familie niet. De Ierse Gena Heraty ontfermt zich al een kwart eeuw in Haïti over kinderen met een handicap die zijn verstoten door hun echte familie. Ze woont in Kay Christine met een groep van 37 kinderen en jongvolwassenen in één huis.

Voor het leven. En Gena zou niet anders willen.

’B

ij mijn eerste blik op die kinderen, wist ik dat ik ze moest helpen. Ik ben ervan overtuigd dat er geen andere plek op aarde is waar ik meer kan doen om mensen te helpen dan hier. Als ik elke dag dat ik hier ben het leven van één kind kan verbeteren, dan heb ik mijn taak hier op aarde volbracht.’ In de jaren 90 werkte een piepjonge Gena zich bij de afdeling ‘special needs’ in het weeshuis in Haïti op tot directeur. Ze ontfermt zich sindsdien over het programma voor gehandicapte kinderen. Ze zorgt voor medische steun en educatie om hun mogelijkheden te vergroten en levens te verrijken.

Kinderen en hun moeders

Spijtig, maar waar: gehandicapte kinderen worden in Haïti 9 van de 10 keer achtergelaten bij ziekenhuizen.

Niet omdat hun moeders niet van ze houden, maar keihard omdat ze geen mogelijkheid zien voor hun kinderen te zorgen. Hulp ligt voor deze families in Haïti niet voor het oprapen. Gena’s levenswerk stopt niet bij de kinderen zelf, ze vindt het minstens zo belangrijk de moeders te steunen en op te leiden om voor hun kinderen te zorgen. Op deze manier hoopt ze minder verlaten kinderen met een handicap op te hoeven vangen. Honderden kinderen met een lichamelijke of geestelijke handicap krijgen dankzij Gena’s programma therapie en onderwijs.

MAGAZINE 04

4

Honderden kinderen krijgen hulp

Het programma begon met Kay Christine, een huis dat onderdak zou bieden aan 24 verlaten kinderen met een handicap. Het programma bestaat nu uit grote projecten. Gena’s huis Kay Christine natuurlijk, maar ook Kay Germaine, een school waar 80 tot 90 kinderen vanaf 1 jaar worden ondersteund met therapie en onderwijs. Sinds de aardbeving in 2010 wordt hier ook therapie aan volwassenen aangeboden. In Kay Gabriel krijgen kinderen en volwassenen met neurologische

problemen therapie en in Kay Eliane worden de kleinste kinderen ondersteund zodat ze kunnen doorstromen naar Kay Germaine. En al die tijd verliest Gena ook de ouders niet uit het oog om er met ondersteuning (van geld tot medische zorg) voor te zorgen dat gehandicapte kinderen bij hun familie kunnen blijven wonen.

Zoals het klokje thuis tikt…

Gena woont zelf in Kay Christine. Hier krijgen de bewoners opvang, lichamelijke therapie, spraaktherapie, onderwijs en gezonde voeding. 37 mensen met een handicap, van milde tot zware, worden hier verzorgd en mogen Kay Christine hun thuis noemen.

Want in Kay Christine doet iedereen er z’n stinkende best voor om te streven naar een thuis- en familiegevoel. Zowel de bewoners als de verzorgers en de andere kinderen die in het familiehuis wonen. Omdat het huis op hetzelfde terrein staat als het ‘reguliere’ familiehuis komen de kinderen van Kay Christine continu in contact met de andere kinderen. Bovendien worden ze waar mogelijk zoveel mogelijk betrokken

bij de activiteiten met alle kinderen in het familiehuis.

En het mooiste is: net als bij een echte familie zijn ze verbonden voor het leven. De kinderen kunnen hier hun hele leven blijven. Dat moet wel een veilig gevoel geven.

Gena was net afgestudeerd toen ze tijdelijk (!) in Haïti ging werken. Ze is nooit meer weggegaan. Natuurlijk gaat ze nog geregeld terug naar haar geboorteland en haar Ierse familie, maar ze komt altijd ook weer thuis. Bij haar Haïtiaanse familie.

5 BERICHT VANUIT HET VELD

Saludos de Bolivia Het echtpaar Tom en Esther Kuiper runt ons familiehuis in Bolivia.

Tom werkt er als directeur van NPH Bolivia, Esther coördineert een aantal programma’s. In deze column vertelt Tom over hun ervaringen in het familiehuis.

‘V

orige keer vertelde ik dat Esther op het punt stond van bevallen. Nu kan ik vol trots melden: onze zoon Thomas is geboren. Als ik dit schrijf, zijn Esther en Thomas nog in Nederland en ben ik alleen in Bolivia. Ik mis ze erg, maar gelukkig geeft het werk me veel afleiding. En er is werk genoeg!

We maken mooie stappen in het professionaliseringsproces waarover ik eerder berichtte. We investeren veel tijd en energie in workshops voor onze tíos en tías , zoals het thema positieve discipline. We leren hen de pedagogische vaardigheden aan om het positieve in het kind te benadrukken. Dat gaat goed en ik hoop dat de kinderen het

verschil merken. En zo worden we elke dag een beetje beter; precies wat ik wil voor dit familiehuis.

We leren steeds meer en krijgen steeds scherper waar we heen willen.

We hebben deze zomer een flink aantal bezoekers over de vloer gehad. Twee weken lang was er een groep scouts die allerlei activiteiten met de kinderen deed. Het was een energieke groep en de kinderen werden er heel blij van.

Het is fijn dat Bolivia meer op de kaart komt: het aantal bezoekers stijgt en dat is altijd leuk. We hebben ruimte genoeg, we kunnen hier dertig bezoekers tegelijkertijd opvangen. Ook hebben we altijd behoefte aan vrijwilligers, met name in de administratieve ondersteuning, maar ook om bijvoorbeeld Engelse les te geven.

Het einde van de zomer betekent dat we alweer vooruit kijken naar 2019. Het is nog een ideetje, het zoemt nog rond in mijn hoofd, maar ik wil volgend jaar graag de ondernemersgeest in de kinderen aanwakkeren. Dat klinkt heel Hollands, ik weet het, maar ik ben ervan overtuigd dat ze hier veel aan kunnen hebben in de rest van hun leven. Hoe dit verder gaat, weet ik nog niet, maar het is al inspirerend om hiermee bezig te zijn. Leuke ideeën of suggesties zijn van harte welkom.’

MAGAZINE 04

6

Periodiek schenken

Geven na het leven Als u nog één keer op wilt komen voor wat u belangrijk vindt

Veel van onze lezers zijn donateur van WereldOuders. U heeft een sponsorkind, heeft eens een donatie gedaan of doet dat op regelmatige basis. Dankzij uw giften kunnen wij steeds meer kinderen in LatijnsAmerika een toekomst bieden in onze familiehuizen of bij hun familie.

Een toekomstperspectief dat zonder uw hulp onmogelijk was geweest.

Uw donaties zijn onmisbaar voor deze kinderen! Daarom praten we u in dit artikel bij over de mogelijkheid om na uw overlijden geld na te laten aan een goed doel als het onze. Want ook dan kunt u ons blijven steunen en werken wij verder aan uw idealen.

E

en schenking doet u bij leven, een nalatenschap is een belastingvrije schenking na overlijden. Overweegt u zo’n nalatenschap?

Dan is het belangrijk dat u dit opneemt in uw testament. Het is niet voldoende om het zelf op papier te zetten: een rechtsgeldige nalatenschap legt u vast bij de notaris. U snapt dat het nooit te vroeg is om hierover na te denken. Zoals u ook nadenkt over uw testament als u een huis koopt, trouwt of kinderen krijgt. Als u WereldOuders ook na uw leven wilt blijven steunen, kan dat op verschillende manieren. U kiest de manier die het beste bij u past.

Een erfstelling

Bij een erfstelling benoemt u WereldOuders voor een bepaald percentage tot mede-erfgenaam. U laat dan bijvoorbeeld alles aan uw kinderen na minus het percentage dat u ons schenkt. Uiteraard kunt u WereldOuders ook als enige erfgenaam benoemen.

Legaat

Bij een legaat laat u een vast deel van de erfenis na. U kunt hierbij denken aan een object, zoals een huis of een kunstwerk, maar ook aan een van tevoren vastgesteld bedrag. In het geval van een legaat legt u dus nu al het exacte bedrag vast dat u na uw overlijden aan WereldOuders wil schenken.

Fonds op naam

Wilt u zelf bepalen waaraan WereldOuders uw schenking besteedt omdat u bijvoorbeeld affiniteit heeft met een bepaald land of thema waarvoor wij ons hard maken? Vanaf 50.000 euro is er ook de mogelijkheid om u aan een concreet project te verbinden of ons een gerichte opdracht te geven. In dit geval bespreken wij dit heel graag persoonlijk met u, zodat we samen precies kunnen vaststellen waaraan uw geld ten goede komt. Vervolgens neemt u een ‘fonds op naam’ op in uw nalatenschap.

7

Belastingvrij

In bovenstaande gevallen hoeft u geen belasting te betalen over uw schenking. WereldOuders is als goed doel vrijgesteld van erfbelasting (successierecht). Uw nalatenschap komt dus geheel ten goede aan ons werk voor de kinderen in Latijns-Amerika.

‘Een fluitje van een cent’

Meneer Lombert uit Arnhem (91 jaar) schenkt met grote regelmaat aan WereldOuders en heeft de stichting ook opgenomen in zijn testament: “Mijn buurman was in Latijns-Amerika in aanraking gekomen met het werk van WereldOuders en vertelde me dat het geld daar ontzettend goed terechtkomt, wat niet bij elke liefdadigheidsinstelling het geval is”, vertelt hij.

Sindsdien steunt meneer Lombert ons. “Vorig jaar heb

ik bijvoorbeeld voor 10.000 euro een huisje laten bouwen voor een gezin in Haïti: Huize Lombert!

Dat vond ik een mooi project waar ik graag aan wilde meewerken. Maar de volgende keer dat ik zo’n bedrag besteed, wil ik dat het terechtkomt bij een grotere groep kinderen die het direct nodig heeft. Een voedselproject bijvoorbeeld. Daar heb ik ook over gesproken met WereldOuders. In mijn testament heb ik samen met de notaris via een erfstelling een percentage van mijn nalatenschap gereserveerd voor WereldOuders. Een fluitje van een cent was het!’

Nadenken over de eindigheid van het leven is niet gemakkelijk, maar weet dat u ook na uw overlijden nog van betekenis kunt zijn voor anderen.

De campagne Toegift.nl Wilt u meer lezen over het nalaten aan goede doelen? Op de website toegift.nl leest u meer over de mogelijkheid om na te laten aan een goed doel en leest u verhalen van mensen die u voorgingen in het opstellen van hun nalatenschap. Zo kunt u een weloverwogen keuze maken hoe u uw idealen wilt laten voortleven. Toegift.nl is een initiatief van samenwerkende erkende goede doelen.

MAGAZINE 04

8

DE ACTUALITEIT VAN…

EL SALVADOR Diefstallen, gewelddadige overvallen, carjacking, aanrandingen en verkrachtingen zijn er aan de orde van de dag.

Een enkele dag zonder moorden is in El Salvador zelfs zeer zeldzaam. Door geweld, criminaliteit, natuurrampen en sociale ongelijkheid weet het land de verwoesting na de burgeroorlog van 1980 tot 1992 maar niet te boven te komen. In ons familiehuis in El Salvador geven we kinderen die hier de dupe van zijn toch nog een kans op een toekomst.

R

uim 200 kinderen wonen in het in 1999 opgerichte familiehuis.

Ze zijn opgegroeid in erbarmelijke omstandigheden en bij ons opgevangen omdat hun families niet in hun basisrechten konden voorzien. Alle kinderen gaan naar school, ook de kleuters. Ze worden er klaargestoomd voor een universitaire studie of krijgen bijvoorbeeld een vakopleiding tot bakker of naaister.

De studenten worden niet aan hun lot overgelaten in Santa Ana. Ze worden in de stad in een studentenaccomodatie opgevangen.

(on)logische basisbehoeften

De kinderen krijgen de basis die ze thuis hebben ontbeerd: van luiers en een zacht dekentje tot hulp bij het verwerken van traumatische herinneringen tot medicijnen om beter te worden. Maar ook de andere dingen die wij in Nederland allemaal zo logisch vinden: een opleiding voor

hun toekomst, gezonde voeding om groter te worden en een bal of een springtouw om kind te kunnen zijn. In een familiesfeer worden de kinderen liefdevol begeleid naar een betere toekomst.

Salvador niet dezelfde mogelijkheden om naar school te gaan als jongens. Vaak blijven ze thuis wonen om op jongere broertjes en zusjes te passen of om klusjes te doen. Yamileth: “Ik denk dat zowel jongens als meisjes dezelfde vaardigheden hebben om te leren.

Ik begrijp niet waarom ouders meisjes niet naar school sturen. Ik wil al lerares worden sinds ik klein ben omdat ik andere kinderen wil leren wat ik heb geleerd toen ik bij WereldOuders kwam wonen.”

“Ik begrijp niet waarom ouders meisjes niet naar school sturen” Girlpower

De nu zestienjarige Yamileth bijvoorbeeld. Ze was zeven toen ze over de drempel van het familiehuis stapte. Haar moeder liet haar in de steek en haar vader heeft ze nooit gekend. Haar oma ving haar op, maar kon haar niet alles geven wat ze nodig had, zoals onderwijs.

Haar uitzichtloze bestaan heeft nu een uitzicht; Yamileth wil lerares worden en werkt er stapje voor stapje aan om haar droom uit te laten komen. Meisjes hebben in El

Op leven en dood

Onderwijs, of het gebrek daaraan, is niet het enige probleem in El Salvador. Het land staat geboekt in de categorie ‘meest gevaarlijke Latijns-Amerikaanse landen.

Voornamelijk door de gruwelijke bloedige, gewelddadige acties van de ‘Maras’, grote jongerenbendes van soms wel duizenden leden. De bendes houden zich bezig met alle mogelijke vormen van criminaliteit en bevechten elkaar op leven en dood.

9 COLUMN Ook armoede houdt het land in zijn greep. 40 procent van de bevolking kan nauwelijks in hun levensonderhoud voorzien, vooral op het platteland. Deze groep is niet opgeleid en leeft voornamelijk van de teelt van weinig lucratieve gewassen als maïs en bonen. Ze hebben amper toegang tot de commerciële- en arbeidsmarkt.

Kortom in El Salvador is een veilige en voorspoedige toekomst maar aan een kleine groep gegeven.

“Een klein (of eigenlijk groot) geluksmomentje”

Nog onzekerdere toekomst

In het kader van de verscherping van de immigratiewetten heeft president Trump besloten migranten uit El Salvodor (zo’n 200.000!) terug te sturen naar hun geboorteland.

De Amerikaanse president maakt op deze manier korte metten met een programma dat zijn voorgangers gebruikten om burgers van landen die waren getroffen door onder andere natuurrampen tijdelijk te laten blijven in de VS. Iets wat El Salvador ook deed opschudden. Veel bewoners van El Salvador zijn afhankelijk van het geld dat familie uit het buitenland overmaakt. Bovendien kan het land de terugkeer van zoveel landgenoten helemaal niet aan. Het land staat hiermee voor een nog grotere uitdaging dan het al stond.

Onze familie in El Salvador Opgericht in: 1990 Locaties: - Casa Sagrada Familia in Santa Ana: kinderen vanaf 0 tot 18 jaar - Casa Guadelupe en Casa San Fransico de Asis in Santa Ana City: studenten Aantal kinderen: - In het familiehuis: 228 - Buiten het familiehuis met gedeeltelijke ondersteuning: 56 - Totaal aantal kinderen dat hulp krijgt: 284

Nienke Boersma (24) vertrok in januari naar ons familiehuis in Honduras waar zij een jaar als vrijwilliger werkzaam is als fysiotherapeut.

‘Ik ben echt op mijn plek hier op de ranch in Honduras. Geen dag is hetzelfde. Mijn werk is onwijs afwisselend en er gebeurt elke dag wel iets bijzonders. Dat komt ook doordat ik op verschillende locaties werk. Zo werk ik met kinderen op de ranch en in de school, met externe patiënten in het chirurgiecentrum en ben ik een dag actief in een van onze huizen voor kinderen met special needs, Casa de los Angeles. Hier wonen zestien kinderen met verschillende handicaps. Stiekem moet ik zeggen dat dit een van mijn favoriete plekken is. De helft van de kinderen gaat overdag naar speciale scholen, de andere helft blijft thuis en krijgt therapie. Soms voel ik me verloren; we kunnen lang niet altijd geven wat nodig is. Het huis is beperkt in zijn voorzieningen en materialen. Dat zijn de dagen waarop ik besef hoe bijzonder onze zorg in Nederland is.

Maar vandaag geen gepieker, alle kinderen zitten in de tuin en ik doe buiten mijn therapie. Heerlijk! Een klein (of eigenlijk groot) geluksmoment heb ik met twee van de zwaar meervoudig gehandicapte meisjes in het huis. Een van hen ligt vrijwel altijd in bed, waar ze niet eens in staat is zichzelf om te draaien. Ik vraag me bij haar voortdurend af hoe ik haar een beetje meer kwaliteit van leven kan geven. Op deze mooie dag til ik haar uit bed en ga samen met haar op de schommel zitten. We voelen de warme zon op onze huid, de wind in ons gezicht en het heen en weer gaan van de schommel.

Aan haar gezichtsuitdrukking zie ik dat ze net zo geniet als ik.

Dezelfde middag mag ik met een ander meervoudig gehandicapte meisje ‘lopen’. Met de juiste ondersteuning kunnen we samen een rondje maken door de tuin. Het meisje schaterlacht vanaf de eerste stap tot het moment dat we weer gaan zitten. Zulke momenten koester ik enorm en maken dat ik me hier ontzettend thuis voel.’

MAGAZINE 04

10

HULP GEVRAAGD

Kinderen met een beperking in Bolivia Veel kinderen die bij ons in Bolivia komen wonen – er wonen nu 113 kinderen – hebben in de eerste jaren van hun leven geen of onvoldoende scholing gekregen. De meeste kinderen hebben dan ook speciale begeleiding nodig om hun leerachterstand in te halen.

Een aantal heeft door ondervoeding, gezondheid van hun moeder tijdens de zwangerschap, een trauma of genetische factoren nog intensievere hulp nodig.

D

e kinderen halen hun leerachterstand relatief snel in zodra ze bij ons komen wonen. Ze gaan meteen naar school, krijgen huiswerkondersteuning, voldoende gezonde maaltijden en een goede nachtrust.

De kinderen met beperkte cognitieve en/of fysieke capaciteiten hebben naast deze intensieve begeleiding nog extra aandacht nodig.

Extra ondersteuning

In ons familiehuis in Bolivia krijgen op dit moment dertien kinderen deze extra ondersteuning. Een aantal heeft een cognitief-intellectuele beperking; van een laag IQ tot autisme in alle vormen waarin zich dat voordoet. Anderen hebben een motorische beperking; een houdings- en bewegingshandicap of een stoornis in het bewegen.

Bij anderen zijn de beperkingen psychosociaal; psychische klachten door sociale problemen. Er wonen

ook kinderen met psychiatrische problemen. De meesten hebben geen fysieke beperkingen, dus de kinderen kunnen wel met de dagelijkse routine in het huis meedoen. Op school daarentegen, kunnen ze niet mee op het niveau van hun leeftijdsgenoten.

Bijzondere aandacht voor bijzondere kinderen

Deze bijzondere kinderen die op school extra ondersteuning nodig hebben willen wij de juiste aandacht geven. In de overtuiging en hoop dat ze zich ten volle zullen ontplooien. Want ook zij verdienen de begeleiding die ze nodig hebben, ook zij verdienen een toekomst.

Hiervoor is jaarlijks onderzoek naar hun beperkingen noodzakelijk. Om vooruitgang te boeken zijn ook specifieke therapieën wenselijk, zoals cognitieve therapie, logopedie en psychologische- of pedagogische therapie. Bovendien worden kinderen met neurologische en psychiatrische problemen

geholpen door de neuroloog en psychiater.

Helpt u mee?

Deze speciale begeleiding en ondersteuning zijn kostbaar en drukken op het basisbudget van het familiehuis.

Er moeten noodgedwongen keuzes worden gemaakt, want zonder financiering dreigen de specialistische behandelingen in de vorm van therapieën niet door te gaan.

Spijtig genoeg blijven de kinderen daardoor achter in hun ontwikkeling.

Dat laten we toch niet gebeuren?

Uw bijdrage is heel erg welkom.

Als u dit project wilt ondersteunen, kunt u uw bijdrage overmaken op IBAN NL60INGB0000001171 t.n.v. WereldOuders in Hilversum, o.v.v. Speciale projecten Bolivia

11 KORTE BERICHTEN

Chapeau!

Wereldouder gezocht Dit is Kervens! Dol op dansen en vrolijke muziek, heel sociaal en een echte kletskous. Kervens is zes jaar en woont in ons familiehuis in de Dominicaanse Republiek. Toen Kervens’ moeder haar strijd tegen kanker verloor – Kerven was toen amper 1 jaar oud – was zijn vader niet in staat om voor Kervens en zijn broertjes te zorgen. Ruim een jaar geleden kwam hij bij WereldOuders wonen.

Kervens heeft extra aandacht en verzorging nodig, want hij heeft het Syndroom van Down. Sinds hij extra begeleiding en therapie krijgt, gaat het heel goed met hem! Vorig jaar bewoog hij zich nog voort op handen en voeten, maar hij kan inmiddels zelfstandig lopen.

Wie helpt Kervens verder en wordt wereldouder? Neem contact op met finke@wereldouders.nl.

V.l.n.r.: directeur Pauline Lemberger, Thera Demuynck (winnares), Gert Hoenderdos (weduwe van Berd Grün en Finke Holsteijn (fondsenwerver WereldOuders)

O

p 11 september ontving Thera Demuynck de Chapeau prijs. Met deze wisseltrofee zetten we elk jaar iemand in het zonnetje die veel voor de stichting doet. Thera zet zich al vijftien jaar vol overgave in als vrijwilliger voor WereldOuders! Directeur Pauline Lemberger: “De betrokkenheid en gedrevenheid van Thera is een inspiratie voor velen en van grote waarde voor WereldOuders. Thera heeft deze prijs dubbel en dwars verdiend!”

De Chapeau prijs is een beeld gemaakt door Bernd Grün, oudvoorzitter van het bestuur van WereldOuders. Bernd is in 2013 overleden. We doen ons uiterste best om in nagedachtenis Bernds idealen te realiseren. Zijn prijs werd dit jaar voor de vierde keer uitgereikt door zijn weduwe, Gert Hoenderdos.

Zelf ook iets doen voor de kinderen in Latijns-Amerika? Kijk dan op www.inactievoorwereldouders.nl.

Periodiek schenken met belastingvoordeel Voor wie nog niet wil nadenken over een testament (waarover u elders in dit magazine las) maar wel het werk van WereldOuders wil steunen, bestaat de mogelijkheid tot periodiek schenken met belastingvoordeel. Zo’n periodieke schenking hoeft niet te worden

vastgelegd in een notariële akte (en er zijn dus geen notariskosten aan verbonden). Een zogeheten ‘onderhandse akte’ volstaat in dit geval.

Deze akte is gratis op te vragen (of te downloaden) op onze website.

Bij een herhaalde schenking van minimaal vijf jaar is deze aftrekbaar

van de belasting. De hoogte van de teruggave is afhankelijk van uw inkomen, maar kan oplopen tot 52%.

Voor meer informatie, bezoek onze website of vraag het factsheet met ‘geefmogelijkheden’ bij ons op.

MAGAZINE 04

12

KORTE BERICHTEN

WereldOuders Island Challenge Het is bijna zover! Op 23 november vertrekt de zeer gemotiveerde en getrainde ploeg mountainbikers naar de Dominicaanse Republiek voor een unieke sportieve uitdaging: WereldOuders Island Challenge. De afgelopen maanden staken zij ontzettend veel energie in het trainen en organiseren van acties om geld op te halen voor onze projecten in LatijnsAmerika. De mountainbikers leggen straks ruim 400 kilometer af door de schitterende binnenlanden van de Dominicaanse Republiek en bezoeken daarnaast de mooie projecten van WereldOuders.

Om veiligheidsredenen is de Nicaragua Volcano Challenge dit jaar verplaatst naar de Dominicaanse Republiek. De bekende mountainbiketocht gaat nu verder onder de naam 'WereldOuders Island Challenge' en heeft een nieuw logo.

Het WereldOuders Gala 2018 Ook het jaarlijkse charity gala van WereldOuders heeft een nieuwe naam, logo én locatie.

Op zaterdag 3 november vindt het voormalige Angels of Light-gala voor de zevende keer plaats. In navolging van vorige jaren belooft ook deze editie een magische avond te worden met een indrukwekkend programma, speciale veilingkavels en volop entertainment voor volwassenen én kinderen! Dit jaar zijn we te gast op een prachtige locatie aan zee: Hotel van Oranje in Noordwijk. Kijk op wereldoudersgala.nl voor het programma en het laatste nieuws.

Colofon Dit magazine verschijnt vier keer per jaar en is een uitgave van WereldOuders.

Redactie: Esther Cammelot (hoofdredacteur), Daniëlle Hartemink

(eindredactie), Pauline Lemberger, Daniëlle Heere,

Finke Holsteijn, Barbara Brian Concept & Design: Bourne Design, Amsterdam Drukwerk: Tromp Drukkerij, Rotterdam

WereldOuders maakt zich er hard voor dat elk kind in Latijns-Amerika de kans krijgt om tot een familie te behoren. Elk kind heeft recht op verzorging en een knuffel en elk kind moet voelen dat het ergens thuishoort. Wij zijn deze familie. De eerste wereldwijde familie ter wereld.

We helpen kwetsbare en thuisloze kinderen in Latijns-Amerika zich te

WE ARE FAMILY ©WereldOuders

Contact Stichting WereldOuders Oude Enghweg 2 1217 JC Hilversum 035-626 45 78 info@wereldouders.nl www.wereldouders.nl

onttrekken aan een situatie van verwaarlozing, analfabetisme, misbruik, drugs, geweld en armoede. We bieden hen een stabiele en liefdevolle omgeving, bestaande uit andere kinderen, vrijwilligers en professionals. Naast liefde, aandacht en verzorging krijgen ‘onze’ kinderen scholing en een vakopleiding.

Zo groeien zij op tot zelfbewuste mensen voor wie de toekomst open ligt.

Doneren Giro: 1171 IBAN: NL60 INGB 0000 0011 71