WereldOuders Magazine 01

MAGAZINE

01

Steun ons met uw bijdrage op NL60 INGB 0000001171

WereldOuders is fondsenwerver voor Nuestros Pequeños Hermanos (NPH)

Bouwen op de puinhopen van

Haïti Mexico Liefde en veiligheid voorop

1 pick-up truck =

OneFamily

gevulde maagjes

Van opvang uit nood naar hereniging uit liefde

962

WE ARE FAMILY

MAGAZINE 01

2

HOOFDREDACTIONEEL

Beste lezer, WereldOuders wordt volwassen! Onze nieuwe strategische koers en positionering sluit naadloos aan op onze ijzersterke pay-off: We are family. Bij een volwassen organisatie hoort een volwassen magazine, vonden we. Vanaf nu ontvangt u elk kwartaal dit magazine, dat aandacht besteedt aan de verschillende landen waarin we actief zijn, onze visie en onze kinderen. Daarnaast kunt u zich op onze site voor actuele berichtgeving abonneren op de digitale nieuwsbrief.

In dit eerste magazine praten we u bij over het OneFamily-programma, de strategische koers van onze internationale partner NPH. Hierbij verschuift de focus naar het herenigen van de kinderen in onze familiehuizen met hun biologische familie op basis van een aantal programma’s. Met als doel: zowel de kinderen als hun gemeenschap structureel te versterken.

Dat we al langer verder kijken dan de huizen, leest u ook in het interview met twee mannen die bij ons opgroeiden in Haïti en zich nu inzetten voor hun NPH-familie.

We are Family. Zo voelt het echt voor mij. We bieden de thuisloze kinderen in onze huizen een familie en de kinderen die wel thuis kunnen wonen, steunen we met onze programma’s. Voor die programma’s werken we samen met partners over de hele wereld en zijn onze vrijwilligers en donateurs onmisbaar. We zijn ’s werelds eerste globale familie, hoe bijzonder is dat? Met elkaar maken we wel degelijk het verschil, dat merk ik elke keer als ik onze projecten bezoek. En deze ervaringen delen we maar wat graag met u in dit magazine. Ik wens u veel leesplezier.

Pauline Lemberger Directeur WereldOuders

Grootmoeder met kleinkind in Guatemala

3 HOOFDARTIKEL

OneFamily: voor kinderen ĂŠn hun familie Ons droomscenario: elk kind in LatijnsAmerika groeit op in een veilige, familiaire omgeving, waarin het in staat is het voor hun best mogelijke uit het leven te halen. Ons eerste wapen om die droom werkelijkheid te laten worden zijn onze familiehuizen. Die vormen onze kern, daar komen we vandaan. Maar onze focus is breder geworden. En daarmee ook ons aanbod. Behalve een veilig onderkomen voor thuisloze kinderen bieden we nu ook educatie en gezondheidszorg. Aan de kinderen in onze familiehuizen, maar ook steeds meer aan de omliggende gemeenschap.

OneFamily noemen we deze koers, die erop is gericht om de gemeenschap te verstevigen zodat de kinderen zoveel mogelijk kunnen opgroeien waar ze horen: bij hun familie.

I

In veel Latijns-Amerikaanse landen worden kinderen uit huis geplaatst omdat de ouders geen geld hebben om hen te kunnen verzorgen. De Verenigde Naties vinden uithuisplaatsing in deze gevallen niet wenselijk. Zij pleiten juist voor het versterken van de familie. Deze gedachte sluit naadloos aan bij de koers die wij varen. Maar in veel landen in Latijns-Amerika en het CaraĂŻbisch gebied worden kinderen nu overhaast teruggebracht naar hun familie, ook al is daar geen goede opvang voor ze.

Verantwoorde hereniging

OneFamily richt zich op een verantwoorde hereniging van kinderen met hun familie. Hiervoor wordt een uitgebreide reeks

MAGAZINE 01

programma’s voor kinderen, gezinnen en gemeenschappen actief ingezet. Met als belangrijkste pijler: de garantie dat de kinderen toegang hebben én houden tot onderwijs om zichzelf te kunnen ontwikkelen tot onafhankelijke, sterke volwassenen. Lokale gemeenschappen versterken we met bewustmakingsprogramma’s, multidisciplinaire ondersteuning en trainingen in gemeenschapscentra.

Een langetermijnaanpak

Het bijzondere aan onze aanpak is dat OneFamily niet stopt bij de hereniging van kinderen en hun families.

Ook de ondersteuning in het natraject wordt niet vergeten. Dit is in Latijns-Amerika niet gebruikelijk, maar wij zien hereniging niet als iets eenmaligs. Het is een langetermijnproces met verschillende fasen, die elk een ander soort ondersteuning aan families en kinderen nodig heeft. We zijn van mening dat we dan pas kunnen garanderen dat ‘onze’ kinderen ook buiten het familiehuis – in hun familieomgeving – hun volle potentieel kunnen bereiken.

4

Duurzame ontwikkelingsdoelen Met de OneFamily-strategie dragen we bij aan duurzame ontwikkelingsdoelen, zoals opgesteld door de Verenigde Naties: - Het beëindigen van armoede in al zijn vormen en overal ter wereld.

- Het uitbannen van honger, het realiseren van voedselzekerheid en verbeterde voeding en het bevorderen van duurzame landbouw.

- Het waarborgen van gezonde levens en het bevorderen van welzijn voor iedereen en alle leeftijden.

- Het zekerstellen van inclusief en rechtvaardig, kwalitatief hoogwaardig onderwijs en het bevorderen van levenslange leermogelijkheden voor iedereen.

Van start in Honduras

In Honduras is het eerste officiële voorbeeld van OneFamily zichtbaar: hier begonnen we op verzoek van de Hondurese organisatie voor jeugdzorg met het beheren van een tijdelijk familiehuis. Het huis biedt uitstekende tijdelijke zorg, coaching en herintegratie voor kinderen en jongeren. Psychologen en sociaal werkers begeleiden de kinderen bij de teruggang naar huis en jongeren met de overgang naar een zelfstandig leven. Op korte termijn komt er zo’n tweede huis in Honduras en wordt het voorbeeld gedupliceerd in Guatemala. In de komende jaren zullen de Dominicaanse Republiek, Peru en Mexico volgen, waarna we het programma willen uitrollen in alle landen waarin we actief zijn.

OneFamily-sociaal werker Jenny op bezoek bij een van onze kinderen om te kijken hoe het nu met haar gaat.

Externe zorg is niet nieuw De OneFamily-aanpak is niet nieuw voor ons. We zetten ons al een aantal jaar in voor kwetsbare kinderen en gezinnen in gemeenschappen buiten onze familiehuizen. In 2010, na de aardbeving in Haïti, openden we in het getroffen gebied de Father Wasson Angels of Light-school voor kinderen uit de omgeving. Wat begon als een tijdelijke schuilplaats voor kinderen die ouders uit het oog waren verloren of voor wie de ouders tijdelijk niet meer konden zorgen, is nu uitgegroeid tot een instelling die dagelijks door meer dan 800 kinderen wordt bezocht. Zoveel mogelijk kinderen zijn inmiddels weer herenigd met ouder(s) of familieleden, andere kinderen zijn opgevangen in het familiehuis St. Helene. En het bleef niet bij Haïti; bijna al onze onderwijsprogramma’s zijn toegankelijk voor kinderen uit nabijgelegen gemeenschappen die anders niet naar school kunnen. Omdat de impact hiervan zo groot blijkt, zijn we steeds meer gaan investeren in dergelijke programma’s voor mensen uit gemeenschappen rondom onze familiehuizen. Zo zijn ook ziekenhuizen bijvoorbeeld toegankelijk voor de gemeenschap.

Directeur Stefan Feuerstein van NPH Honduras neemt afscheid van Stephanie, die teruggaat naar haar familie.

5 BERICHT VANUIT HET VELD

Kerstgeschenk voor familiehuis Bolivia Het verhaal van Roberto Zijn moeder stierf in 2005 toen ze beviel van zijn zusje. Hij was toen amper negen jaar oud en zijn vader was financieel niet in staat voor hem te zorgen.

Sindsdien woont Roberto met zijn vier broers en zussen in ons familiehuis in Bolivia.

Wie hem nu treft, ziet een gelukkige 21-jarige jongeman met hoop voor de toekomst.

D

De negenjarige Roberto groeide in zijn nieuwe omgeving op tot een jonge, zelfbewuste man. Hij rondde zijn school af, ging een jaar in het leger en kwam terug naar NPH voor zijn zogenaamde ‘servicejaar’. Het is een goede gewoonte in de familiehuizen dat ‘onze’ kinderen verantwoordelijkheidsgevoel krijgen door na hun middelbare school een jaar te blijven helpen in het huis: er is altijd wel wat te doen!

Klaar voor de toekomst

Roberto was in zijn servicejaar een tío (oom in het Spaans). In die

rol zorgde hij in het huis voor de jongens van 16 tot 18. Het smaakt naar meer, Roberto weet na dit jaar dat hij graag zou blijven om definitief als verzorger aan de slag te gaan. Dat zou op een dag ook zeker kunnen gebeuren, maar Roberto weet als geen ander dat het belangrijk is je mogelijkheden open te houden. Daarom wil hij ook een goede opleiding volgen voor zijn toekomst. In februari start hij met de opleiding Computertechniek.

Hoop

Roberto houdt van voetballen, zingen, muziek schrijven, maar vooral van tekenen. Menig tía en tío heeft al een ‘echte

Roberto’ aan de muur hangen, want de kunstenaar geeft al zijn portretten weg. Hier zie je zijn schilderij ‘Hoop’, dat hij ter ere van Kerstmis voor zijn huis heeft gemaakt. “De grote hand is mijn NPH- familie”, legt hij uit. “Ik voel me hier als een plant die aarde en water krijgt om gezond te blijven en om iemand te worden met de juiste houding en bedoelingen in het leven.” Zijn nieuwe grote familie betekent veel voor hem en met kerst geniet hij dan ook het meest van hun samenzijn. Waarom het schilderij ‘hoop’ heet? “Voor mij is hoop net als geloof. Een geloof in iets wat je niet kunt zien of aanraken, maar waarvan je zeker weet dat het er is.”

MAGAZINE 01

6

REPORTAGE/INTERVIEW

Het is 2010. Kenson en Jean Francois, twee vrienden van 23 jaar, studeren en runnen een cybercafé in Port-Au-Prince, Haïti. De toekomst lijkt voor

hun open te liggen. Maar dan beweegt de aarde onder Haïti.

Ruim 200.000 doden eist de aardbeving en het land ligt in puin.

Door Barbara Brian

Bouwen op de puinhopen van Port-Au-Prince

7

P

Port-Au-Prince ligt 25 kilometer van het epicentrum. De overlevenden hebben geen dak meer boven hun hoofd en dolen zwaar getraumatiseerd door wat ooit hun stad was. Kenson en Jean Francois overleven de beving. Hun woning en het internetcafé niet. maar ze redden wat er te redden valt. Zo beschikken ze over een projector en een groot scherm waarmee ze op straat films vertonen aan kinderen. Gewone films, over leuke, onschuldige dingen. Ze laten de zwaar getraumatiseerde bevolking weer even lachen en aan andere dingen denken. Het zijn kleine dingen, maar ze helpen wel. En de jongens helpen Father Rick, directeur van NPH Haïti, bij de opvang van de vele gewonden en ontheemden. Ze slapen in tenten met de vele vrijwilligers die vanuit de hele wereld toestromen om het zwaar getroffen land te helpen.

Een instituut met familiewaarden

Terwijl Jean Francois na zijn studie Bedrijfskunde in Seattle voor een master naar Oxford vertrekt, krijgt Kenson stukje bij beetje de leiding over het gehele Angels of Light-programma in Port-au-Prince. Naast de school, waar bijna 900 kinderen heengaan, is er een familiehuis en een opvanghuis voor kinderen met een beperking.

“Zo veel mensen hebben het moeilijk en doen dan een beroep op mij. Ik kan eenvoudigweg niet iedereen helpen en dat levert soms kwade gezichten op.”

Dat is best lastig, vertelt hij: “De organisatie is gebaseerd op familiewaarden maar inmiddels zijn we wel een echt instituut geworden en dan moet je toch ook zakelijk kunnen zijn.” Hij legt uit hoe moeilijk dat soms voor hem is omdat hij iedereen kent in de stad.

‘Zo veel mensen hebben het moeilijk en doen dan een beroep op mij. Ik kan eenvoudigweg niet iedereen helpen en dat levert soms kwade gezichten op. En ook wordt er wel eens misbruik van me gemaakt als ik bijvoorbeeld iemand een dienst verleen. Dat maakt het allemaal best ingewikkeld.’

Dit is mijn familie

En dan is daar Jean Francois weer, de jongen die inmiddels een master heeft in bestuurskunde. De VS, het Verenigd Koninkrijk: de wereld ligt aan zijn Kenson en Jean-Francois voeten, maar Jean Francois kiest ervoor terug te gaan naar Haïti om zijn vriend te helpen. Met zijn mooie merkschoenen staat hij letterlijk in de puinhoop die New York Haïti zeven jaar na de aardbeving nog steeds is. “Dit is Zeven jaar later ontmoet ik Jean Francois en Kenson tijdens een bezoek aan de projecten van WereldOuders mijn land en dit is mijn familie. Doordat ik ben weggein Haïti. 30 jaar zijn ze nu en nog steeds dikke vrienden. weest kan ik met wat meer afstand naar de mensen “We kennen elkaar al uit het familiehuis waar we samen kijken. Ik kan daardoor wat zakelijker zijn en Kenson helpen de NPH-projecten te managen.” opgroeiden”, vertelt Kenson. Dat moet Kenscoff zijn, denk ik, het familiehuis van WereldOuders dat ik juist Lichtpuntje bezocht heb. Ik vraag hoe ze het vonden om daar op te groeien. “Het was het paradijs”, zegt Kenson en zijn De situatie in sloppenwijk Cité Soleil is hartverscheurend. Er is geen elektriciteit, geen schoon water, ogen lichten op, “We noemden het New York.” geen riolering en geen afvalverwerking. Wat er wel is, is geweld en armoede, ziekten en honger. Wat Kenson Angels of Light-school en Jean Francois hier bereiken met de NPH-projecten is Ze vertellen hoe het ze is vergaan sinds 2010. De ongelooflijk. De projecten en de resultaten vormen het aardbeving heeft ook de meeste scholen in de lichtpuntje in de puinhoop die Port-Au-Prince nog altijd hoofdstad verwoest en het is zaak dat er snel een is. Voor de kinderen die bij NPH terecht zijn gekomen, vervangende school komt om de op straat rondhangende kinderen op te vangen. De bij NPH aangesloten opent zich opeens een toekomst die in Cité Soleil zelf organisaties, waaronder natuurlijk WereldOuders, gaan ondenkbaar lijkt. Zij zijn opgenomen in de grote familie van NPH. En die familie blijft groeien omdat mannen onmiddellijk op zoek naar financiering en maken het als Jean Francois en Kenson, die als kind opgroeiden in mogelijk in allerijl het Angels of Light-programma op het familiehuis, verbonden blijven aan de organisatie. te starten voor ontheemde kinderen uit de omgeving.

In de liefde en het verantwoordelijkheidsgevoel die Father Rick plaatst Kenson aan het hoofd van deze school. Jean Francois krijgt via NPH een beurs om in de samengaan met het hebben van een familie, daar ligt de hoop voor de toekomst van Haïti.

VS te gaan studeren. De vrienden gaan uit elkaar.

MAGAZINE 01

8

DE ACTUALITEIT VAN…

MEXICO Een zeer hevige aardbeving zette Mexico 19 september op z’n kop; het land is zwaar getroffen.

Gelukkig zijn onze kinderen, medewerkers en vrijwilligers ongedeerd, maar de gebouwen en faciliteiten van onze familiehuizen liepen aanzienlijke schade op. In Casa San Salvador in Miacatlán, het grootste familiehuis, zijn onder meer de gemeenschappelijke eetkamer, kinderkamers, keuken en de middelbare school enorm beschadigd en in ons familiehuis Casa Buen Señor in Cuernavaca zijn de slaapzalen en de middelbare school flink gehavend. Maar intussen gaat het leven natuurlijk gewoon door in Mexico.

Door Marloes Levie

O

Onze partner NPH is al sinds 1954 actief in Mexico met de opvang en scholing van thuisloze kinderen. Familiehuizen zijn in de loop der tijd uitgegroeid tot hele gemeenschappen waar kinderen in een veilige omgeving opgroeien en kind kunnen zijn. Bijna 750 kinderen krijgen de liefde, aandacht, (medische) zorg en schoolopleiding die ze verdienen. Ileana en haar broertje Brando, bijvoorbeeld. Hun alleenstaande, werkloze vader zag

zeven jaar geleden geen andere mogelijkheid dan zijn toen zevenjarige dochter en vijfjarige zoon onderdak bieden bij Casa San Salvador. Ileana is dolblij met de mensen die voor hen zorgen en van hen houden, en haar broertje vindt dat er geen betere plek voor ze bestaat.

Tweede kans

Rafael Bermúdez was een klein jongetje toen hij met vijf oudere broers en zussen in een familiehuis van NPH terechtkwam. ‘Rafa’, zoals

hij liefdevol wordt genoemd, staat inmiddels als directeur dertien jaar aan het roer van NPH Mexico. “Als kinderen hier arriveren, geven wij ze veiligheid; het is een tweede kans in het leven die ze oorspronkelijk – door uiteenlopende redenen binnen hun eigen families – werd ontzegd. Als ze eenmaal bij ons zijn, ontvangen ze alle liefde en waarden van een echt gezin.” Na de recente aardbeving wil WereldOuders die veiligheid vanzelfsprekend zo snel mogelijk herstellen. Dankzij de steun van onze donateurs is een begin gemaakt met de wederopbouw van onze familiehuizen in Mexico. We zijn er echter nog niet: donaties zijn nog altijd zeer welkom.

Op www.wereldouders.nl kunt u rechtstreeks doneren voor noodhulp aan Mexico.

Kerstmis

Intussen wordt in de familiehuizen al uitgekeken naar Kerstmis.

“Mijn favoriete kerstverhaal is dat van Oswaldo”, vertelt Rafael.

“Afgelopen jaar zijn hij en zijn vier broertjes en zusjes opgenomen in ons huis. In de aanloop naar kerst hielp ik Oswaldo met het optuigen van de kerstboom. Ik was verrast toen hij mij vertelde dat hij nog nooit een kerstboom had gezien. Ik vertelde over onze kersttradities en

9 COLUMN

Meer dan je best kun je niet doen

Oswaldo werd enorm enthousiast.

Zijn broertje Hector onderging vlak daarna een operatie aan zijn misvormde hand. Ik ben zo blij dat deze operatie goed is gegaan en dat Oswaldo, zijn broertjes en zijn zusjes de kans hebben gekregen om, voor de eerste keer in hun leven, met zijn allen deel te nemen aan de prachtige tradities van hun nieuwe familie.”

Esmée Veerdig (24) vertrok in november 2016 naar het familiehuis in Jinotepe, Nicaragua om als dramatherapeut haar verschil te maken.

Locaties: - Miacatlán: Casa San Salvador: kinderen van

0 tot middelbare schooltijd-leeftijd

- Cuernavaca: Casa Buen Senor: middelbare schoolleerlingen - Monterrey: Casa San Luis: universiteitsstudenten - Matamoros: Ciudad de los Ninos: kinderen

van 0 tot middelbare schooltijd-leeftijd (Dit

huis is opgericht door een Amerikaans

echtpaar dat kinderen in dit door drugsoorlog

geteisterde gebied wilde helpen. In 2009

hebben wij het van hen overgenomen)

Aantal kinderen: - In het familiehuis: 743 - Buiten NPH met gedeeltelijke ondersteuning: 400 - Totaal aantal kinderen dat hulp krijgt: 1.143

“Ik heb handen groot genoeg om de wereld te redden en klein genoeg om een kind in slaap te wiegen.” Dit gevoel bekruipt me in mijn eerste weken in het familiehuis. Mijn handen lijken niet groot genoeg voor al deze jongens en meisjes. Het liefst wil ik er voor alle kinderen zijn. Maar ik moet keuzes maken. Ik moet namelijk ook voor mezelf zorgen, anders kan ik er voor niemand zijn.

Deze kinderen hebben op jonge leeftijd geen veiligheid, begrenzing of liefde ervaren waardoor ze een manier van overleven hebben ontwikkeld. Ze hebben moeite met hechting en vertrouwen, worden agressief en trekken anderen te sterk naar zich toe of stoten mensen juist angstvallig af. Op sommige dagen kan ik er goed mee omgaan, maar op andere ochtenden sta ik al op met de gedachte: dit wordt een lange dag. Dan trek ik de hele dag in twijfel wat ik hier aan het doen ben.

- Kinderen met een Nederlandse sponsorouder

(‘Wereldouder’): 113

Onder ‘gedeeltelijke ondersteuning’ verstaan we bijvoorbeeld beurzen voor onderwijs binnen NPH of op een externe school, maar het kan ook ondersteuning zijn in de vorm van maandelijkse medicatie of de financiële ondersteuning betreffen van jongvolwassenen die nog niet voldoende verdienen om volledig in hun eigen onderhoud te kunnen voorzien.

Vandaag was zo’n dag. Ik zet de radio aan en The Backstreet Boys schallen uit de speakers. Ze brengen me terug naar de tijd waarin ik me zorgen maakte over proefwerken, dat ik geen regenjas wilde aantrekken omdat dat niet stoer was en niemand mocht weten dat ik stiekem nog met barbies speelde. Ik vind het zo jammer dat ik me daar druk om maakte. Tegelijk komt het besef dat ‘je zorgen maken’ iets is van alle tijden. Is het niet fijner om gewoon tevreden te zijn en te zeggen ‘meer dan mijn best kan ik niet doen?’ Ik sta op, doe alsof mijn lepel een microfoon is en krijs mee met de muziek. Morgen weer een dag!

MAGAZINE 01

10

HULP GEVRAAGD

Zonder pick-up truck geen voedseltransport Gezocht: een wagen die de wegen in Haïti trotseert, de veiligheid van het personeel garandeert en er bovenal voor zorgt dat onze kinderen voldoende te eten krijgen. In elke editie van ons nieuwe magazine vragen we uw speciale aandacht voor een project dat nog financiering nodig heeft. In dit nummer: een pick-up truck voor voedseltransporten in Haïti.

N

Normaliter rijdt er meerdere keren per week een pick-up truck in Haïti van het familiehuis in bergdorp Kenscoff 25 kilometer naar de markt in hoofdstad Port-au-Prince om eten in te slaan. De pick-up is oud en onbetrouwbaar en de hoge onderhoudskosten drukken enorm op het budget van het familiehuis.

Sinds eind oktober rijdt deze pick-up definitief niet meer. We zoeken een pick-up die de wegen in Haïti kan trotseren, de veiligheid van het personeel kan garanderen en er bovenal voor zorgt dat onze kinderen voldoende te eten krijgen.

Samen gezond opgroeien

De 434 kinderen tussen de drie en veertien jaar in familiehuis Kay

St Hélène in Haïti zijn wees of verlaten door hun ouders. Elk huis op het terrein biedt onderdak aan vijftien tot twintig kinderen en hun twee verzorgers. De kinderen krijgen (medische) zorg, onderwijs én de kans om in een veilige omgeving met elkaar op te groeien.

Daarnaast verwelkomt de school op het terrein dagelijks 528 externe kinderen van wie de ouders het financieel niet makkelijk hebben.

Tegen een kleine vergoeding kunnen ook zij toch naar school en krijgen ze dagelijks een gezonde maaltijd.

Het belang van goed eten

Het is ongelooflijk belangrijk dat we er op een verantwoorde manier voor kunnen zorgen dat alle kinderen dagelijks minimaal één voedzame maaltijd krijgen.

Dit komt niet alleen hun lichamelijke

Als u dit project wilt ondersteunen, kunt u uw bijdrage overmaken op IBAN: NL60INGB0000001171 t.n.v.

WereldOuders in Hilversum, o.v.v. “truck Haïti”

gezondheid ten goede, waardoor ze zich beter kunnen ontwikkelen, maar met een gevulde maag kunnen de kinderen zich ook beter concentreren op school. Betere schoolprestaties dragen uiteraard weer bij aan de toekomstperspectieven van de kinderen.

Helpt u mee?

De nieuwe pick-up die we op het oog hebben, is bestand tegen de slechte staat van de weg.

Hij bevat bovendien voldoende capaciteit om al de benodigde etenswaren te vervoeren. Deze Mitsubishi kost 53.271 euro, waarvoor wij donateurs zoeken.

Wilt u ons helpen? Elke bijdrage is heel erg welkom!

11 KORTE BERICHTEN

Wereldouder gezocht

Recordopbrengst voor Angels of Light Gala De zesde editie van het WereldOuders Angels of Light Gala heeft maar liefst 400.680 euro opgebracht. Onder de noemer ‘We Are Family’ stond deze avond de stille kracht en positieve invloed van familie centraal.

De netto-opbrengst van het benefietgala gaat naar verschillende projecten in de landen waarin WereldOuders actief is. Het geld wordt geïnvesteerd in onderwijs, nieuwe bedden in de familiehuizen, de bouw van woningen en de algemene financiering van zorg, onderwijs, huisvesting en begeleiding. Maar de kinderen krijgen ook knuffels.

“We vinden het essentieel om de kinderen, bovenop de basisbehoeften, met liefde en aandacht te begeleiden. En daar horen knuffels bij”, vindt directeur Pauline Lemberger.

Benefiet dóór en vóór kinderen

Angels of Light is in Nederland het enige gala voor en door kinderen.

Hun ouders mogen ook mee, maar de kids spelen op dit jaarlijkse bal de hoofdrol. Dit jaar was de presentatie van de avond in de kundige handen van Julian Gerschtanowitz, zijn vader Winston was zijn side-kick. Luuk van der Boom had zijn vader Jeroen uitgenodigd om speciaal voor het gala samen met hem op te treden. De avond werd verder opgeluisterd met verrassende optredens en een veiling van unieke ervaringen van aanbieders als Tony Chocolonely en Max Verstappen. Lieke van Lexmond en veilingmeester Junior Zegger zwaaiden de scepter over de veiling. WereldOuders is ongelooflijk blij met deze magische avond en apetrots met het fantastische resultaat.

Een record!

De Peruaanse Matías is drie jaar oud en heeft één oudere broer (José) en twee zussen (Camila en Dania). De kinderen leefden in een onveilige situatie en in zeer armoedige omstandigheden. Voordat de kinderen bij ons in het familiehuis zijn komen wonen, verbleven ze apart in diverse opvanghuizen. Gelukkig zijn de broers en zusjes weer bij elkaar sinds januari 2017.

Voor Matías zoeken we een wereldouder, die voor 25 euro per maand bijdraagt aan een belangrijk deel van zijn zorg, opvoeding en scholing.

Wie wil Matías helpen?

Neem dan contact op met Finke Holsteijn via 035-626 45 78 of finke@wereldouders.nl.

MAGAZINE 01

12

KORTE BERICHTEN

Fietsen voor kinderen in Nicaragua De Nicaragua Volcano Challenge van WereldOuders is de ultieme uitdaging voor sportieve vrouwen en mannen. In negen dagen mountainbiken ze ruim vierhonderd kilometer door de schitterende, ongerepte binnenlanden van Nicaragua. De stip aan de horizon? Dat zijn die thuisloze kinderen in het land, die ze met deze actie helpen aan onderdak, verzorging, educatie en familie.

In november vond de fantastische tocht voor de zesde keer plaats. Wie meldt zich aan voor de zevende editie van 23 november t/m 2 december 2018?

Toe aan een uniek avontuur volgend najaar?

Wil je je negen dagen lang onderdompelen in een wereld die uniek is en prachtig, ongerept en rauw, confronterend en wonderschoon, gastvrij

en authentiek? Wil je ervaren hoe mensen in Nicaragua leven en een topprestatie leveren met een team Nederlandse mountainbikers? Geef je dan nu op voor de Nicaragua Volcano Challenge en vraag je omgeving jou te sponsoren in deze uitdaging. Tijdens de tocht ontmoet je de kinderen voor wie WereldOuders zich inzet en zie je met eigen ogen waar jouw sponsorgeld terechtkomt.

Geschikt voor iedereen De tocht is geschikt voor zowel beginnende als ervaren mountainbikers. Trainingen en het volgen van clinics in de voorbereiding zijn voor beginnende mountainbikers wel verplicht. De fietstocht zelf vindt plaats onder professionele begeleiding en een lokale gids. Meer informatie vind je op www.inactievoorwereldouders.nl onder evenementen.

Colofon Dit magazine verschijnt 4x per jaar en is een uitgave van WereldOuders.

Redactie:

Tekst: Concept & Design: Drukwerk:

Esther Cammelot (hoofdredacteur), Daniëlle Hartemink (eindredacteur), Pauline Lemberger, Daniëlle Heere, Finke Holsteijn Barbara Brian, Daniëlle Hartemink, Marloes Levie Bourne Design, Amsterdam Tromp Drukkerij, Rotterdam

WereldOuders maakt zich er hard voor dat elk kind in Latijns-Amerika de kans krijgt om tot een familie te behoren. Elk kind heeft recht op verzorging en een knuffel, elk kind verdient de liefde van broertjes en zusjes en elk kind moet voelen dat hij ergen thuishoort. Wij zijn deze familie. De eerste globale familie ter wereld.

WE ARE FAMILY

Contact Stichting WereldOuders Oude Enghweg 2 1217 JC Hilversum 035-626 45 78 info@wereldouders.nl www.wereldouders.nl

We helpen kwetsbare en thuisloze kinderen in Latijns-Amerika zich te onttrekken aan een situatie van verwaarlozing, analfabetisme, misbruik, drugs, geweld en armoede. We bieden hen een stabiele en liefdevolle omgeving, bestaande uit andere kinderen, vrijwilligers en professionals. Naast liefde, aandacht en verzorging krijgen ‘onze’ kinderen scholing en een vakopleiding.

Zo groeien zij op tot zelfbewuste mensen voor wie de toekomst open ligt.

Doneren Giro: 1171 IBAN: NL60 INGB 0000 0011 71