RKVV Tongelre

IN HET BELANG VAN RKVV TONGELRE

NU ER MAAR WEINIG TE MELDEN VALT OVER UITSLAGEN, STANDEN EN KAMPIOENSKANSEN IN DIT VOETBALLOZE TIJDPERK, LATEN WE TWEE MENSEN AAN HET WOORD DIE ONGETWIJFELD BIJ DE LEZERS GOED BEKEND ZULLEN ZIJN. Henk Foederer die al een halve eeuw een onmisbare vrijwilliger is voor de club. Het is dan ook bijna onmogelijk om al zijn activiteiten beknopt weer te geven. In 2016 gedecoreerd met een Koninklijke Onderscheiding. In zijn jonge jaren jeugdleider/trainer. Nu al heel lang bekend als de man binnen RKVV Tongelre waar je met alles terecht kunt. Wedstrijdcommissaris van de pupillen en iedere zaterdag al vroeg aanwezig. Ook op de trainingsavonden altijd aanspreekbaar voor leiding, spelers, trainers en ouders. Henk is van onschatbare waarde om het jeugdvoetbal van de vereniging draaiende te houden.

Katja Kilsdonk is sinds bijna twee jaar onze voorzitter, die 28 september 2019 tijdens een interview voor het Eindhovens Dagblad haar mening gaf over de enige Tongelrese voetbalclub: “Ik zie RKVV Tongelre als een Feniks die uit de as verrijst. Met minder dan niets beleefde de club een nieuw begin, maar het kan dan ook alleen maar beter gaan”. Ondanks goed bedoelde adviezen aan haar om beter geen voorzitter te worden in een extreem moeilijke periode, heeft ze toch de handschoen opgepakt. En met succes! “RKVV Tongelre is een kleine, overzichtelijke club met een supermooie accommodatie. Onze vrijwilligers zijn van toen en nu. Ik wilde vanaf het begin helpen op alle fronten”.

Henk is die uitgesproken vrijwilliger van toen en nu: “Alles wat ik doe, doe ik niet

voor mezelf, maar voor de jeugd”. Henk is ook nog coördinator van de Woutjes en indien nodig, terreinknecht of kantineman (!). Hij pleit voor een grotere groei van vrijwilligers: “Zodat ik iets meer rust kan pakken; ben ondertussen ook niet meer de jongste”. Tegelijkertijd zorgt hijzelf voor nieuwe aanwas door bijvoorbeeld vaders, die hun kinderen komen aanmelden, enthousiast te maken om zelf ook een jeugdteam te begeleiden.

Het werk van Katja resulteerde in het opzetten van sociale activiteiten en een nieuw sponsorplan. Contributieachterstanden worden op een sociale manier ingehaald. Ook het vrouwen en-meisjesvoetbal komt nu van de grond, met als resultaat een eerste damesteam. “Iedereen weet dat we niet zonder vrijwilligers kunnen. Het is dan ook zaak om deze mensen te koesteren, naar ze te luisteren en te leren van hun ervaringen.”

Zoals bijna iedereen, lijden ook Henk en Katja onder de sportieve gevolgen van de pandemie. Toch zijn zij beiden optimistisch over de voortgang van RKVV Tongelre. Ze verwachten een behoorlijke aanwas te krijgen. Zeker omdat de ouders straks weer volop betrokken mogen zijn. Nu worden Katja en Henk naar voren geschoven, maar er zijn talloze vrijwilligers die hiervoor in aanmerking komen. Ben jij de volgende?

Met sportieve groeten, Peter Laurier

Gidsen online

Om bij scouting toch een beetje contact te houden met de kinderen, draaien wij FEBR. 2021 iedere zaterdag een online programma. Wij begonnen op 2 januari met een klein P. 27 feestje ter ere van het nieuwe jaar! En bij een feestje hoort iets lekkers. Daarom hebben de meiden een recept opgezocht om een taart, cake of koekjes te maken. Ook de boodschappen werden door de kinderen zelf gedaan en dat blijkt toch iedere keer moeilijker dan gedacht. Sommigen hebben de winkel meerdere keren bezocht om de missende ingrediënten te halen. Ook het bakken viel niet mee. Vooral zonder weegschaal blijkt het gokken van de hoeveelheden niet zo makkelijk! Maar uiteindelijk hebben ze allemaal iets lekkers kunnen presenteren en hebben ouders en broertjes en/of zusjes ons verteld wat ze ervan vonden! Afgelopen zaterdag was het tijd om eens aan de slag te gaan met zichzelf. Wie ben ik en hoe zie ik mijzelf? Maar ook, hoe zien anderen mij? Hiervoor mochten ze een tekening maken van zichzelf en van de rest van hun ronde. Daarnaast schreven zij per lid van hun ronde op wat kenmerkende karaktereigenschappen zijn. Er klonk veel gekraak bij de online opkomst, aangezien het toch best moeilijk is om jezelf te omschrijven! Uiteindelijk is het toch gelukt en hebben we allemaal leuke tekeningen ontvangen.

Myrthe van Poppel Gidsenstaf

Zo was het …

Met weemoed denk ik terug aan de buurttuin, waar het heerlijk toeven en wandelen was. Natuurlijk, we wisten allemaal dat het van korte duur zou zijn, alhoewel we er toch nog een aantal jaren heerlijk van kunnen hebben genieten. Hoe we ook denken over het verdwijnen van de groene stukken uit de stad, er moeten nieuwe huizen komen. Een dak boven je hoofd gaat nu eenmaal voor. Toch nog even nagenieten van hoe het was....

...en zo is het

FEBR. 2021

Buurtgenoten

Een ommetje met…

Esther

Tekst en foto Linda van de Ven

WAT EEN WEEK! KERST, OUD EN NIEUW EN DAARTUSSEN NÓG EEN WEL HEEL BIJZONDERE DAG VOOR ESTHER BROERS (47). HAAR ZOON THIJN (10) MOCHT ZIJN UITVINDING PRESENTEREN AAN MATTHIJS VAN NIEUWKERK IN ZIJN NIEUWE TV-SHOW MATTHIJS GAAT DOOR. OUDEJAARSAVOND WAS DE UITZENDING.

Kinderen zijn de toekomst

“We zijn echt in een rollercoaster terecht gekomen”, lacht de zichtbaar trotse moeder. “Zoveel reacties! Mensen die willen helpen, die willen dat de uitvinding ook echt gerealiseerd gaat worden!” Voor een schoolproject bedacht Thijn een rolstoelglijbaan en maakte ook een voorbeeld van karton. “Zelfs een Franse camping voor gehandicapten heeft ons benaderd, zij willen er ook één!”

Het begon allemaal al tijdens de eerste lockdown in maart vorig jaar. De klas van Thijn (basisschool De Boschakker) was een musical aan het voorbereiden over uitvindingen. Omdat de musical niet door kon gaan, bedachten leerlingen ieder zelf een uitvinding. Dat was onderdeel van een landelijke wedstrijd, waar de school via De Ontdekfabriek aan mee deed. “Heel leuk. Er zijn toen allemaal filmpjes gemaakt. De redactie van Matthijs was ondertussen op zoek naar leuke verhalen over kinderen en de toekomst… en toen vonden zij het filmpje van Thijn.”

Inmiddels zijn we een paar dagen na de uitzending en bruist Esther nog een beetje na. “Ik was zo zenuwachtig met de opnames! Gelukkig Thijn helemaal niet!”

Dicht bij stad en natuur

FEBR. 2021

Esther woont samen met haar man Harold (48) al twaalf jaar in Doornakkers. Hier groeiden ook hun twee zoons op, Jorn (14) en Thijn. “Wij waren zo ongeveer de eerste bewoners van Berckelbosch. En nog steeds wonen we hier heel erg graag. Zo dicht bij het centrum en toch ook bij de natuur… heerlijk.”

En inmiddels is hond Billy ook al twee jaar onderdeel van het gezin. Tijdens het interview rent ze druk alle kanten op, speelt met alle hondjes die voorbij komen. “Binnen is ze altijd heel rustig, maar buiten is ze echt een spring-inhet-veld. Dat is niet altijd zo geweest. Billy is een kruising Appenzeller-Toller. De Appenzeller zie je niet in haar uiterlijk, maar dat hebben wij in het begin heel erg gemerkt in haar karakter. Ze was zo terughoudend en zelfs een beetje bang. Wij hebben haar toen steeds meegenomen naar school om de kinderen op te halen. Die kinderen waren altijd zo enthousiast met haar begroeten, dat heeft ze overgenomen.”

“IEDEREEN LAAT BILLY ÉÉN KEER PER DAG UIT. DAARMEE KAN BILLY AL VIER KEER PER DAG NAAR BUITEN EN BILLY IS OOK ECHT VAN IEDEREEN.”

FEBR. 2021

Sinterklaas

Vóór Billy hadden zij een witte herder, Kyra. Toen die overleed, wilden de kinderen zo graag een andere hond. Daarmee hebben zij eerst even gewacht. “Op een gegeven moment wilde Thijn geen cadeautjes meer van Sinterklaas, maar vroeg hij een hondje. Dat lukte Sinterklaas niet meer op zo’n korte termijn, maar toen zijn wij in het nieuwe jaar gaan kijken.”

Eigenlijk wilden Esther en Harold een ander ras. Ze gingen kijken naar een nestje van de kruising Toller – Golden retriever. “Die honden waren zó druk, dat vond ik helemaal niks. De fokker zei toen dat hij nog een nestje had en daar zat Billy in een hoekje heel zielig te kijken. Toch kwam ze meteen naar ons toe. Toen wist ik dat het goed zat.”

Wandelen

De wandelingen zijn heel erg welkom. Door een ongeluk moest Esther twee jaar geleden in beweging blijven en haar spierkracht gaan opbouwen. Maar daarbuiten geniet Esther ook erg van de wandelingen, om gewoon even buiten te zijn, zeker nu tijdens de lockdown. Esther werkt in de kinderopvang. “Er zijn nu wel meer kinderen bij de opvang dan vorig jaar bij de eerste lockdown. Vorig jaar vier, nu twaalf. Dat is nog steeds veel minder dan buiten de lockdown natuurlijk.” Esther en haar collega’s werken nu ieder in diensten, en daarbuiten thuis. “Maar ja, er zijn maar beperkte taken die je thuis kunt doen!” Natuurlijk is Esther niet de enige die Billy uitlaat. “Daar hebben wij afspraken over gemaakt en daar houden wij ons ook echt allemaal aan. Iedereen laat Billy één keer per dag uit. Daarmee kan Billy al vier keer per dag naar buiten en Billy is ook echt van iedereen.”