Kerstcadeautip

KERSTCADEAUTIP

KORT ZONDER LONTJE IS IN HEERLEN TE KOOP BIJ BOEK- HANDEL VAN DER VELDEN VAN DAM, IN MAASTRICHT BIJ DOMINICANEN EN IN SITTARD BIJ KRINGS. VAN ELK VERKOCHT EXEMPLAAR SCHENKT GER 3 EURO AAN HET TOON HERMANS HUIS. ALS LEKKER LEZEN MET EEN GOED DOEL GEEN MOOI LICHTPUNTJE IS…

Vanaf de eerste uitgave van het Wellermagazine schrijft Ger Prickaerts (85) een column voor ons in het Heëlesj plat. Vorige maand presenteerde Ger zijn nieuwste en vierde boek 'Kort zonder lontje' met 29 korte verhalen en illustraties van Sandra Hendrix. Dat vraagt om een interview. Zeker omdat dit zijn eerste boek in het Nederlands is. Voor het eerst kunnen dus ook niet-dialect-sprekers genieten van de verhalen van Ger, die zoals de schrijver zelf al in de titel aangeeft, ‘onwaar’ zijn. “Het zijn observaties of gebeurtenissen die ik mee heb gemaakt of meegemaakt zou kunnen hebben”, lacht Ger. “Maar, met een knipoog! Over een onverwacht bezoek aan de sportschool op zondagochtend bijvoorbeeld. De eeuwige voetbalanalyses op tv en het verschil tussen mannen- en vrouwenvoetbal. Een gesprek dat ik op het terras opving van een trotse oma die opschepte over haar kleinkind. Over de vraag waarom vrouwen voor mannen niet te begrijpen zijn. Maar ook over de integratie van een kater uit Maastricht in Heerlen. Ik zie het betrekkelijke van situaties en vergroot dit graag uit. De lezer begrijpt de humor wel.” Humor is meteen ook de reden waarom Ger aan de titel 'kort' de woorden 'zonder lontje' heeft verbonden. “In deze tijd die geregeerd wordt door korte lontjes, vind ik het belangrijk om aan te geven dat in mijn boek niemand beledigd wordt. Het zijn leuke verhaaltjes ‘voor tussendoor’; je pakt het boek, leest een verhaal en legt het weer weg voor een volgende keer.” Het eerste exemplaar werd 3 november in boekhandel Van der Velden Van Dam in Heerlen overhandigd aan wethouder Jordy Clemens. Een deel van de opbrengst schenkt Ger aan het Toon Hermans Huis in Heerlen. “De mensen in dit huis doen heel waardevol werk voor iedereen die met kanker te maken heeft: patiënten, ex-patiënten maar ook naasten en nabestaanden. Zij zijn erg blij met elke steun die zij krijgen. Door corona moesten we de boekpresentatie klein houden, met iedereen op afstand van elkaar. Maar dat wil niet zeggen dat het minder gezellig was. En dat is waar!” DE TAAL VAN DE MAM Natuurlijk onthouden we u de column van Ger in de taal van de mam niet. Ger werkt ook alweer aan een volgende bundel in het Heëlesj. Ondanks of juist dankzij zijn leeftijd heeft hij nog inspiratie genoeg om (bijna) iedere dag in de pen te

KORT ZONDER LONTJE

kruipen. < HUISWERK

WAAR IK MIJ AL ZO LANG OP VERHEUGD HAD, HEB IK NU: IK BEN MET PENSIOEN. MAAR WAT VALT DAT TEGEN! IK WAS ZO GOED GEWEND AAN MIJN SECRETARESSE: OM HALF TIEN KWAM ZE ME STEEVAST KOFFIE BRENGEN (MET KOEKJE). EN NU? NOG VÓÓR HALF TIEN STA IK AL OP DE LADDER, BEZIG HET PLAFOND AF TE STEKEN IN DE KEUKEN! NIKS KOFFIE EN AL HELEMAAL GEEN KOEKJE…

ZONDER LONTJE

WELLER HELDEN

JUIST IN TIJDEN WAARIN HET TEGENZIT STAAN MENSEN OP DIE HET VERSCHIL MAKEN. DOORDAT ZIJ DEUREN OPENEN DIE ANDERS DICHT ZOUDEN BLIJVEN. MENSEN BIJ ELKAAR BRENGEN. ANDEREN MOTIVEREN EN DE ENERGIE GEVEN OM IN BEWEGING TE BLIJVEN. WE NOEMEN HEN ONZE WELLERHELDEN EN KENNEN ER VEEL IN ONZE WIJKEN. EEN PAAR STRALENDE LICHTPUNTJES PLAATSEN WE MET PLEZIER HET VOETLICHT.

CLARA SIMONS (85) BAKTE TIJDENS DE LOCKDOWN ELKE WEEK EEN VLAAI VOOR HAAR BUREN. OOK NAAIDE ZIJ MONDKAPJES VOOR ZORGMEDEWERKERS, BUREN EN VRIENDEN.

CLARA SIMONS / 85 “Niemand in ons appartementengebouw hoeft alleen te zitten. Voordat het coronavirus uitbrak organiseerden we met de bewonerscommissie activiteiten met carnaval, kerst, pasen, noem maar op. Die liggen nu stil. Daarnaast nodigde ik mijn directe buren regelmatig uit voor een kopje koffie met gebak. Of om samen oud en nieuw te vieren of de carnavalsoptocht te kijken. Na de optocht aten we dan nog samen. Door corona kan dit niet meer zomaar. In plaats van mijn buren uit te nodigen, bakte ik tijdens de lockdown elke week een vlaai en bracht ik mijn buren een stukje. Ik ben ook meteen achter de naaimachine gedoken om mondkapjes te maken voor zorgmedewerkers, buren en vrienden. Meer dan 100 heb ik er genaaid en weggegeven. Nu er voldoende beschermingsmiddelen zijn, hoeft dat niet meer. Sinds de zomer nodig ik mijn buren wel weer uit voor een kopje koffie met wat lekkers. Altijd binnen de regels en op anderhalve meter afstand. Ik doe het graag, want het samenzijn doet ons allemaal goed. Mijn buren waarderen het ook. Dat zie en voel ik aan alles.” >

CLARA SIMONS

IN BRUNSSUM-NOORD GAF SPORTINSTRUCTEUR LUC SMEETS OP INITIATIEF VAN OMAR NOURI VAN HET CMWW EN WELLER TIJDENS DE EERSTE LOCKDOWN BALKONGYMSESSIES BIJ DE HOOGBOUWFLATS. ANS EN ANNIE GYMDEN FANATIEK MEE.

ANS OOSTERBOSCH / 63 “Ik sportte voor de lockdown tweemaal per week bij de fysiotherapeut en een keer in de week bij Adelante. In beweging blijven helpt goed tegen mijn astma. Tijdens de lockdown vielen alle activiteiten stil. Als alternatief ben ik toen meer gaan wandelen met mijn man. Vanuit de flat richting het oude Clemenskerkje is een mooie route. De balkongym vond ik fantastisch. Ik heb alle oefeningen meegedaan. Een spierpijn dat ik de dag erna had! Dat deerde niet maar voelde in één woord juist goed. Ik sport sindsdien vaker met mijn buurvrouw. Dan lopen we de trappen in onze flat op; soms tot de twaalfde etage, als ik minder lucht heb tot de zesde. In feite hebben wij de sportschool gewoon in huis. Als je samen met je buren sport, is het niet alleen goed voor je lijf maar ook nog eens gezellig.”

ANS OOSTERBOSCH

ANNIE GORKA / 96 “Voordat corona uitbrak gingen elke week de voetjes van de vloer bij het volksdansen in Klaver 4. Tussendoor kregen we ook wel eens een lesje countrydansen. Ik was de oudste van ons clubje van 15 dames. Heerlijk vond ik de lessen. Je beweegt en bent onder de mensen. Ik begrijp het dat de lessen door corona niet meer door konden gaan maar vind het ook erg jammer. Ik dans mijn hele leven al en mis het echt. De balkongym vond ik een leuk alternatief. Vanaf de eerste etage kon ik de oefeningen goed volgen. Nu doe ik elke dag wat bewegingen in huis om mijn botten en spieren soepel te houden. En ik loop elke dag nog naar de winkel om mijn boodschappen te doen. Mijn kinderen en kleinkinderen willen graag helpen, maar zo lang oma het kan doet ze het zelf. Sinds kort wordt er in Klaver 4 ook weer gedanst, op anderhalve meter dan wel. Ik ga gauw eens kijken.”

ANNIE GORKA

“Normaal komen mensen uit de hoogbouwflats naar het wijksteunpunt Distelenveld om samen koffie te drinken of activiteiten te doen. Tijdens de lockdown hebben wij onze ondersteuning omgedraaid en de bewoners opgezocht. In de hoogbouw wonen veel ouderen die door de quarantaine ineens thuis moesten blijven. In overleg met het Welzijnsnetwerk Brunssum-Noord hebben we ervoor gekozen om hen te laten bewegen. Hierbij kregen we hulp van sportschool Luc Smeets. De lach op het gezicht van al die sportende mensen was onvergetelijk. Samen zijn we sterk bewijzen alle ‘coronainitiatieven’. Ze zorgen voor verbinding en bezorgen mij nog altijd kippenvel.”

Omar Nouri van het CMWW

ANNIE JUNGGEBURT

IN HEERLERBAAN ORGANISEERDE EEN TEAM VAN ALCANDER, HEERLEN STAND-BY EN WELLER SPORTIEVE EN MUZIKALE ACTIVITEITEN ‘OP AFSTAND’ VOOR DE BEWONERS VAN DE CORISBERG.

ANNIE JUNGGEBURT / 101 “In de meer dan 100 jaar dat ik leef, is de coronacrisis niet de eerste gezondheidscrisis die ik meemaak. In mijn tienerjaren heersten tyfus en roodvonk. Daarna kwam de oorlog. Ik denk dat ik door deze ingrijpende gebeurtenissen het leven aanvaard zoals het zich aandient. Ook nu. Ik pas mij aan en blijf zo veel mogelijk binnen. De activiteiten die voor ons werden georganiseerd, zorgden voor een leuke onderbreking. Want, voor je het weet zit je dus elke dag in je uppie. Ik heb mijn leven lang veel gesport en heb met plezier meegedaan met de balkongym. De sfeer met al die sportende buren was enig. En ook van het draaiorgel en het muziekoptreden heb ik samen met mijn buren genoten. De activiteiten houden de deur open en ze houden je in beweging. Dat is belangrijk op mijn leeftijd. Ik doe daarom elke dag nog mee met de strekoefeningen op tv. Ik doe ook mijn boodschappen zelf en ik kook zelf. Zo lang het nog kan, houd ik de touwtjes in handen.”

MARLIES HEIJNENS

IN DE VOGELSANCK STAAT ELKE DAG VAN DE WEEK EEN TEAM VAN VRIJWILLIGERS KLAAR OM ACTIVITEITEN TE ORGANISEREN VOOR DE BEWONERS. MARLIES HEIJNENS STAAT AL MEER DAN 30 JAAR KLAAR VOOR HAAR BUREN.

MARLIES HEIJNENS “Het gevoel dat ik had toen op 13 maart 2020 de lockdown werd afgekondigd zal ik nooit vergeten. Hoe moet dat dan met al die ouderen in ons huis, dacht ik. Ons team is gelukkig niet bij de pakken gaan neerzitten. Meteen hebben we alternatieve activiteiten georganiseerd. We hebben soep, bloemen en plantjes, kopjes koffie, chocomel en strikken uitgedeeld. Een hoogtepunt was de serenade die Martin Hurkens voor onze bewoners heeft gebracht. Hartverwarmend gewoon. Op 22 juni mocht ons dienstencentrum weer open. Samen met ons superteam van vrijwilligers hebben we de ruimtes gepoetst en op anderhalve meter ingericht. Sindsdien mogen de bewoners weer samen koffie drinken, eten, kaarten en biljarten. Ook de zityoga gaat weer door. Alles op afstand en als mensen door de ruimte lopen dragen ze een mondkapje. Daar zien we echt op toe, maar eigenlijk hoeft dat niet. Iedereen houdt zich aan de regels. Daarvoor vinden we allemaal het samenzijn veel te belangrijk.” <

PAUL LEUFKENS ADVISEUR VASTGOEDBELEID BIJ WELLER BRAM SMEETS MEANDER ZORGGROEP

PATRICK HERMANNS MEANDER ZORGGROEP

HOGEROP HEERLERBAAN MET EEN +

DE ROMEINSE CIJFERS I T/M IV BOVENOP DE FLATS VAN HEERLERBAAN ZIJN EEN LICHTBAKEN IN DE NACHT. PRECIES DAAR ONDERZOEKEN WE EEN INNOVATIEF WOONZORGCONCEPT VOOR ONZE BEWONERS.

HOGEROP HEERLERBAAN+ KOMT TOT STAND MET STEUN VAN MEANDER ZORGGROEP, IBA PARKSTAD, STICHTING STREET ART EN DE HUURDERSBELANGENVERENIGING HOOGBOUW. Woonplezier gaat voor Weller verder dan stenen alleen. Voor iedereen is woonplezier ook iets anders. Nu steeds meer senioren langer bij ons blijven wonen zien we dat prettig wonen steeds vaker verweven is met zorg en ondersteuning. Maar, Weller is geen zorgaanbieder, Meander is dat wel. Samen onderzoeken we bij ‘HogerOp Heerlerbaan+’ hoe we wonen + zorg + welzijn kunnen verbinden. Zodat onze ouder wordende huurders langer zelfstandig en fijn thuis wonen. “HogerOp Heerlerbaan+ is een vervolg op het renovatieproject HogerOp Heerlerbaan”, vertelt projectleider Paul Leufkens van Weller. “Bij dit project hebben we vier hoogbouwflats duurzamer en toegankelijker gemaakt en een wijksteunpunt gebouwd. Vanuit dit centrum organiseert Meander de thuiszorg voor de wijk en bewoners kunnen er deelnemen aan activiteiten. Toen de renovatie klaar was, zijn we met Meander aan tafel gaan zitten om te bekijken hoe we de persoonlijke zorg bij de mensen thuis ‘achter de voordeur’ kunnen verbeteren.”

VEEL WENSEN Bram Smeets en Patrick Hermanns zijn allebei innovatieadviseur bij Meander. Zij gingen het experiment met Weller graag aan. “Als eerste hebben we de bewoners gevraagd aan welke zorg zij behoefte hebben”, vertelt Bram. “De reacties verschilden zodanig, dat er maar één antwoord was: maatwerk. Wel konden

DE XXL GALLERY HEERLERBAAN WORDT VOLGEND JAAR, ALS ALLE ACHT MURALS OP DE GEVELS VAN DE GERENOVEERDE HOOGBOUW- FLATS GESCHILDERD ZIJN, TIJDENS EEN BUURTFEEST GEOPEND.

we veel vragen terugleiden naar de behoefte aan meer (sociale) controle. Een bewoonster vertelde bijvoorbeeld dat zij elke ochtend een bloempotje op haar vensterbank zet; als het potje er niet staat, mag de buurvrouw binnenkomen. Anderen gaven aan dat zij bang zijn om thuis te vallen. Of dat zij moeite hebben met het op tijd slikken van medicatie, het monitoren van gezondheidsgegevens zoals bloeddruk en bloedsuiker of, meer algemeen, met het verbeteren van hun leefstijl.”

NIEUWE THUISZORG “Als antwoord op deze vragen hebben we ‘virtuele thuiszorg’ ontwikkeld”, vervolgt Bram. “Dat is een digitaal systeem voor zorg op afstand dat in slimme oplossingen voorziet, die wij op maat kunnen inzetten. Denk aan een horloge die beweging monitort, valdetectie in huis, een app die automatisch gezondheidsgegevens doorstuurt naar zorgverleners of een ‘slim’ pillendoosje. Als de gebruiker het doosje niet binnen de afgesproken tijd opent, kunnen wij of een mantelzorger inspringen. Dat geeft een veilig gevoel. Niet alle ondersteuning is trouwens virtueel. Aan de nieuwe thuiszorg zijn ook échte coaches verbonden die de bewoners thuis begeleiden bij het halen van hun gezondheidsdoelen.”

SOCIAAL NETWERK Weller legt momenteel slimme intercoms aan in de woningen. In de entreehal komen schermen voor narrowcasting voor het tonen van buurtgerichte informatie. En we leggen glasvezel om voorbereid te zijn op toekomstige ontwikkelingen. “Tegelijk bekijken we met de bewoners hoe we de sociale controle in en rond de flats kunnen bevorderen”, vervolgt Patrick. “Er wordt al veel georganiseerd. De XXL-murals zijn hier een voorbeeld van; die komen samen met de bewoners tot stand. Maar ook kleinere activiteiten, zoals samen wandelen of samen naar muziek luisteren, zorgen voor verbinding. Ze kunnen, nu we door corona aan huis gekluisterd zijn, bovendien ‘coronaproof’ georganiseerd worden. Samen met de bewoners stellen we een programma samen. Alle nieuwtjes daarover gaan we via de nieuwe tv-schermen in de centrale hal van de hoogbouwflats delen. Zodat meer mensen meedoen, elkaar leren kennen en elkaar thuis kunnen ondersteunen.” <

IN PETER SCHUNCKSTRAAT 360 IS EEN MODELWONING MET VIRTUELE THUISZORG INGERICHT. U KUNT DEZE OP AFSPRAAK BEZICHTIGEN. NA DE PILOT BEKIJKEN WE HOE WE DE TECHNOLOGIE OOK KUNNEN INZETTEN IN ANDERE (WELLER) COMPLEXEN.