Pfimi Interlaken

Vo de Stärntaler u vom wahre Glück

Oder isch beides nur es Märli?

Äs Waisemeitschi verschänkt sis letschte Brot u de ouno d Chleidli, wos anne het. Es gseht Mönsche, wo meh Not hei. I sir Chindlechkeit überleits gar nid, dases sälber nüm chönnt ha. Es wird riich belohnt mit me nöie Chleidli u Stärntaler, wos sis ganze Läbe lang versorge. Was fürnes Glück!

Wie si mir unterwägs? Gliicht üsers Läbe are liechte Wanderig voll vo spannende Abentür u Begägnige? Oder isches e müehsami Abfolg vo Stiegige, töife Täler, Schatte u Hinderniss ohni gwüsses Ziel?

Enttüschige, Bschiss, Minderwärt, Stolz, Chrankheit, Sorge aller Art, Angscht, Undankbarkeit, Unzfriedeheit, Wohlstand, Armuet usw. si Sache, wo üse Wäg chönne beschwährlich mache. Es isch nid dSach an sich, wo das macht, sondern üsi Abhängigkeit u üse Umgang dermit. Eine het e ganz e schwäre Wäg. U doch läbt er fröhlech u dankbar. Het geng öpis zverschänke, es offnigs Ohr, es fründlechs Wort. U da isch e Andere, wo alles het u xund isch. U doch isch er mürrisch, gschtresst u ghetzt. Nimmt dMönsche um sich chum wahr u verletzt se.

U da isch Eine, dä het alles gha. Unermässliche Riichtum u Diener ohni Ändi. Er het das alles verlah u het bi Null nomal agfange u sis ganze nöie Läbe i Dienscht vo de Chranke, de Verlorene, de Bedürftige, de Hoffnigslose, dene voll Sehnsucht nach Liebi, de Verstossene u Verachtete gschtellt. Er het uf Karriere, Riichtum, Familie, Wohneigetum u am Schluss sogar uf Xundheit verzichtet. Will er di u mi im Blick het gha. Will är sich wünscht, das üsers Läbe – egal wie d Umständ si – are liechte Wanderig mögi gliiche, wo üse Läbesrucksack jede Tag mit nöier Chraft, Fröid, Liebi u Friede gfüllt isch u sogar dervo überfliesst! Alli Schuld, Lascht u Chrankheit isch ihm ufgleit. Nüm dir u mir. Es wird üs als Gschänk abote. Im Hie u Jetz, im Morn u in Ewigkeit. Dür Jesus Christus. Das isch wahrs Glück!

Daniela Francioli-von Allmen

www.pfimi-interlaken.ch