Indruk 9

België - Belgique P.B. - P.P. 9630 ZWALM 3/4505 P003981

indruk Driemaandelijks tijdschrift van vzw Dienstencentrum Mariaheem - Ter Wilgen Vu Geert Bonte Kasteeldreef 2 9630 Zwalm (Beerlegem) Nr 9 - september oktober november 2011 Afgiftekantoor Zwalm 1

MHTWeetjes Kun je uit de hemel vallen?

Muziek wat? Muziek hoe?

TIJDSCHRIFT VAN VZW DIENSTENCENTRUM MARIAHEEM-TER WILGEN

I

N

9

24

30

H

O

U

D

Voorwoord

1

Nieuws van het oudercomitĂŠ

2

Info uit de gebruikersraden

4

Incontinentiemateriaal

7

Kun je uit de hemel vallen: Beleving van de dood en rouwverwerking

9

Amen en uit

16

Verpleegkundige handelingen

19

Dagbesteding: Muziek wat? Muziek hoe?

22

MHTWeetjes

24

Sponsoring

38

Familienieuws

39

In en uit dienst

44

V

O

O

R

W

O

O

R

D

Voorwoord Beste lezer, Tijdens de zomer probeerden we uit de routine van alledag te treden, te onthaasten en te genieten. Dit kreeg vorm via menige uitstap en festiviteit. In dit nummer vindt u dan ook het relaas van diverse deugddoende activiteiten: het Mariaheemfeest, 29 jaar Ter Wilgen, het zomerfeest, pensioenviering, de barbecue, rock for specials,…

U zult vaststellen dat onze bewoners volop genoten hebben, ook al was de zon niet telkens uitbundig op de afspraak. Dat muziek hierbij een centrale plaats inneemt is alom geweten. Daarom besteden we een bijdrage aan het thema muziekbeleving.

September …

Eén voor één haken bladeren af …

Het bos laat het gebeuren.

In de voorbije zomerperiode werden we geconfronteerd met het overlijden van 3 bewoners en 1 collega-medewerkster. We vonden het dan ook gepast om een artikel te wijden aan hoe mensen met een verstandelijke beperking dood en rouwen beleven én hoe we als begeleider de gepaste ondersteuning kunnen bieden. Niets doen en zwijgen is duidelijk de verkeerde keuze.

Lachen naar het licht Oeverloos, overvloedig en hemels herfstlicht.

(Herman Van Rompuy)

Zoals beloofd geven we telkens een toelichting bij een realisatie uit het beleidsplan.

In 2011 kwam ons VTO-beleid (VTO staat voor vorming, training, opleiding) in een stroomversnelling. We illustreren dit aan de hand van de vorming die intern georganiseerd wordt rond het thema verpleegkundige handelingen.

Op organisatieniveau liggen dit najaar meerdere doelen voor. We denken hierbij o.m. aan: - uitwerken van de participatieve organisatiecultuur, - indienen van het lastenboek van ons nieuwbouwproject 32 bedden te Beerlegem, - voorbereiden van de herprofilering van de leefgroepen binnen de vestiging Kluisbergen, - zoektocht naar een nieuwe naam voor de voorziening, - voorziening in de kijker plaatsen (Ter Wilgenfeest, bezoek Prinsenpaar).

Langs deze weg hoop ik de nodige interesse opgewekt te hebben voor wat volgt.

Veel leesgenot.

Geert Bonte

1

2

O

U

D

E

R

C

O

M

I

T

E

Nieuws van het oudercomité Toelichting bij de verkiezing gebruikersraad Sonja Vanhaesebrouck benadrukte dat het de bedoeling was geweest om vertegenwoordigers van zoveel mogelijk verschillende huizen te kunnen betrekken. Deze oproep was zo succesvol dat daardoor een verkiezing nodig was om uiteindelijk 6 mensen te benoemen uit de 9 kandidaten. Dankzij de teruggestuurde formulieren werden verkozen: - Rita Blomme: secretaris, mama van Sara uit huis 1 - Inès Claeys: lid, mama van Guy uit het arbeidscentrum Gavere - Michel De Caesemaeker: lid, broer van Monique uit huis 1 - Griet De Cuypere: lid, mama van Ciel uit gedecentraliseerd wonen Gavere - Francis De Decker: lid van de klachtencommissie, wettelijk vertegenwoordiger van Monique uit gedecentraliseerd wonen Zingem, Carine (DIO) en Fabienne uit huis 4 - Sonja Vanhaesebrouck: voorzitter, mama van Greet uit gedecentraliseerd wonen Zingem De installatievergadering ging door op 19 mei.

Fovig  Vraagverduidelijking voor personen met een handicap Het is positief dat er tussen de minister van Welzijn en het VAPH een zekere welwillendheid bestaat ten aanzien van de veranderingen in de sector.

We juichen toe dat het beleid wil streven naar een zorg en ondersteuning die beter is afgestemd op de diverse en steeds veranderende

7 juni 2011

zorg- en ondersteuningsvragen van iedere persoon met een handicap. Mensen met een handicap wensen dat de kern van de zorgvernieuwing steunt op vier cruciale peilers: - een onafhankelijke vraagverduidelijking - een flexibel en gedereguleerd aanbod - een persoonsgebonden financiering van de zorg - een recht op ondersteuning van zodra iemand dit nodig heeft Het is de verantwoordelijkheid van de minister en van VAPH om ervoor te zorgen dat dit recht op ondersteuning afdwingbaar wordt.

Dit was tot vóór de provinciale vergadering van Fovig de info.

De aangestelde veranderingsmanager stelt in zijn document het te volgen traject voor: - de persoon met een handicap zoekt zijn ondersteuning in zijn eigen netwerk (familie, reguliere zorg, thuiszorg…)

- als dit uitgeput of ontoereikend is kan hij een vraagverduidelijking indienen - het multidisciplinair team beslist dan of die persoon op de centrale zorgregie van het VAPH een ondersteuning kan genieten Dit geldt voor een plaats van de minderjarige die een overstap naar een ondersteuning voor meerderjarigen verkiest, alsook van het dagcentrum naar een voorziening, maar ook van een dagbestedingstehuis niet-werkenden naar het nursingtehuis niet-werkenden.

Als dit doorgaat zal dit op niet veel bijval van de koepels, de gebruikers en gebruikersverenigingen kunnen rekenen  Nationaal voorzitter Toon Callewaert meldt dat hij wenst te stoppen als nationaal voorzitter als zijn tweede mandaat in 2012 afloopt. Een woord van dank voor zijn inzet in de federatie is dan ook op zijn plaats.

O

 Algemene vergadering Op de algemene vergadering van Fovig op 26 maart gaf dhr. Guy een boeiende uiteenzetting over het DIO project van Katrinahof (DIO = Diensten Inclusieve Ondersteuning).  Lof op artikels uit Indruk Op de vergadering kregen twee artikels, eerder verschenen in ons blad Indruk, veel lof: “Evaluerende visies in de zorg voor mensen met een beperking” en “Project vanuit inhoudelijk perspectief: model van Schalock”.

Er werd geopteerd deze te publiceren in het ledenblad van Fovig, waarvoor dank voor de toestemming van de auteur.

Nieuws van de directie Geert Bonte vermeldt dat in een recent besluit van 8 april geen nieuwe taakverdeling voorkomt. Ten gepaste tijd zal men melding geven van eventuele vernieuwingen.

Verder zullen tegen 1 januari 2013 alle cliënten beschermd wonen overstappen naar „Dienst Inclusieve Ondersteuning‟. Er wordt gevreesd dat, mocht DIO duurder uitvallen, men vanuit het beleid opnieuw hieraan zal sleutelen.

Kleine projecten Dhr. Robrecht Devriese legt de lijst met voorstellen voor sponsoring voor.

Lijst voor sponsoring, huidige stand van zaken, werd verdeeld op de vergadering.

De laatste 4 items werden, wegens hoogdringendheid of opportuniteit, reeds aangekocht met een deel van de te verwachten opbrengst van het zomerfeest 2011.

U

D

E

R

C

O

M

I

T

E

Recht op zorg Luc De Vos heeft een werkdocument gemaakt over de visie en de werking van „Recht op Zorg‟. Dit kan opgevat worden als een eindtekst met een oriëntering voor het toekomstig beleid. Er gebeurde een nieuwe briefschrijfactie. De brieven werden verstuurd naar de overheid, de commissie van welzijn, de koepels van werkgevers en werknemers, de gebruikers, de vakbonden, de universitaire opleidingen… Wat waren de reacties?

Mevr. Crevits zal ze doorgeven aan de minister van Welzijn dhr. Jo Vandeurzen.

Mevr. Gennez zou dit werkdocument meenemen naar de commissie ”maar we doen al zoveel”. Dhr. Alexander De Croo is van het probleem op de hoogte en zal het doorgeven aan mevr. Vera Van der Borght die zetelt in de Commissie van Welzijn. De voorzitter van het ACV belooft de evolutie nauwlettend te volgen. Minister Joke Schauvliege heeft de basisvisie grondig doorgenomen en doorgegeven aan dhr. Vandeurzen, evenals mevr.

Inge Vervotte die vond dat het schrijven de volle aandacht verdient.

Geen enkele gebruikersvereniging heeft gereageerd, alhoewel deze staan voor personen met een handicap! Waarom steunen ze zo‟n actie niet? Dragen ze eigenbelang in het vaandel? Dit stelt grote vragen bij de initiatiefnemers van “Recht op Zorg”. Binnenkort installeren die een beter werkende website.

Varia Dhr. Geert Bonte suggereert om tijdens het zomerfeest eens te wandelen naar „De Waakvlam‟. De pastorale stuurgroep gaf deze naam aan de herdenkingshoek in de tuin.

3

4

G

E

B

R

U

I

K

E

R

S

R

A

D

E

N

Info uit de gebruikersraden Gebruikersraad Ter Wilgen 9 juni 2011

Goedkeuring “Huishoudelijk Reglement” gebruikersraad Ter Wilgen Dhr. Bonte geeft toelichting bij het ontwerp van het vernieuwde Huishoudelijk Reglement.

De bestaande documenten, met name het huishoudelijk reglement en de code van goede praktijk, kenden tal van overlappingen.

Er werd gepoogd één document op te maken dat zal dienstig zijn in de beide voorzieningen. (uitgez. het lidgeld).

De inhoud werd artikelsgewijs besproken.

Het ontwerp van tekst wordt aangepast conform de gemaakte opmerkingen, alvorens ter goedkeuring voor te leggen. (Nvdr. zie ook verslag Gebruikersraad Mariaheem).

Folder gebruikersraad De bestaande folder werd besproken en dient aangepast waar nodig.

Infomoment ouders/wettelijk vertegenwoordigers Er is een infomoment gepland op 8 oktober in het Buurthuis Ter Wilgen. Diverse thema‟s kunnen aan bod komen, zoals daar zijn: - toelichting medicatie (vanaf jan. ‟12).

- herprofilering rond wonen (vanaf jan. ‟12): Welke bewoners passen in welk profiel?

Teamsamenstelling? Er dient op toegezien dat de bewoners niet onnodig ongerust worden gemaakt.

Een uitnodiging zal begin september aan de ouders en wettelijke vertegenwoordigers gestuurd worden met in bijlage opsomming van de agendapunten (cf. motivatie om te komen). Het ontwerp van uitnodiging wordt ter goedkeuring voorafgaandelijk aan de leden van de gebruikersraad rondgestuurd.

Op het infomoment zal een attentie voorzien worden voor de oud-leden.

Op de gebruikersraad van september wordt dit verder voorbereid.

Varia - Het financieel en algemeen jaarverslag 2010 wordt toegelicht op de gemeenschappelijke gebruikersraad van 27 okt. 2011.

- Volmachten rekening gebruikersraad BNPParibas dienen aangepast in het najaar 2011.

- Een warme oproep werd gedaan om aanwezig te zijn op het zomerfeest Mariaheem, het Ter-Wilgenfeest (op 18 september) en de Quiz (op 16 september in feestzaal Brugzavel).

G

E

B

R

U

I

K

E

R

S

R

A

D

E

N

Gebruikersraad Mariaheem

Folder gebruikersraad

23 juni 2011

Dhr. Dewaele heeft de folder herschreven in functie van de visietekst en beleidsplan 2011-2015.

We vinden de folder prima, doch vragen een consequenter gebruik van de termen cliënt/ gebruiker en een duidelijkere taakomschrijving.

De telefoonnummers van voorzitter en lid klachtencommissie zullen op de folder vermeld worden.

Welkom aan de gecoöpteerde leden De gebruikersraad Mariaheem heeft de kandidaten die niet verkozen zijn gecoöpteerd.

Wij zijn blij met hun aanwezigheid en heten hen welkom.

Huishoudelijk reglement en code van goede praktijk Bij de installatie van de nieuwe gebruikersraad hoort de ondertekening van het huishoudelijk reglement en code van goede praktijk. Beide werden aangepast aan de nieuwe regelgeving en fusie MHTW. We noteerden: - Er kunnen zowel gebruikers (bv. NAHRonse) als vertegenwoordigers van gebruikers lid zijn van de gebruikersraad.

- Het maximum aantal leden is nu onbeperkt, de gebruikersraad kan ten allen tijde leden coöpteren (ook tijdelijk bv. naar aanleiding van een specifiek onderwerp).

- Vervanging van leden wiens mandaat vrijkomt voor het verstrijken van de termijn is mogelijk.

- De gebruikersraad komt nu minimaal 4x ipv 3x samen.

- Procedure bij klachten over het functioneren van de gebruikersraad is opgenomen.

De wijzigingen worden goedgekeurd.

Het aangepast reglement zal volgende vergadering ondertekend worden.

Nieuwbouw 4x8 Het plan is nagenoeg definitief. Oplevering is voorzien voor eind 2013 begin 2014.

De nieuwbouw voorziet in 4 woningen voor 8 personen/woning: 31 kamers voor vaste bewoners en 1 logeerplaats.

Drie woningen zijn volledig gelijkvloers, twee woningen hebben voorzieningen voor rolstoelgebruikers. Eén woning heeft een verdiep en is bedoeld voor mobiele bewoners.

Iedere woning beschikt over 8 slaapkamers, een living, keuken, sanitaire voorzieningen, overleg-, bergruimte en terras.

Naast de woongelegenheden is er ook een ruimte voor allerlei activiteiten en bijeenkomsten voorzien, om die voor iedereen toegankelijk te maken wordt er een lift geïnstalleerd.

Er is veel aandacht besteed aan veiligheid: toegang langs binnenweg Mariaheem en niet langs straatkant, omheining waar nodig.

Bewonersraad wordt cliëntenraad De vroegere bewonersraad is omgevormd tot cliëntenraad: naast bewoners kunnen nu ook deelnemers van het dagcentrum de vergade-

5

6

G

E

B

R

U

I

K

E

R

S

R

A

D

E

N

ringen volgen. Frequentie is tweemaandelijks.

- Inhoudelijk wil men werken rond: visietekst en het beleidsplan, - gebeurtenissen in Mariaheem, - rechten van personen met beperking.

Volgende vergaderingen - Gebruikersraad Ter Wilgen op 15 september om 19u30 - Gemeenschappelijke Gebruikersraad op 27 oktober om 19u30 in Ter Wilgen of Mariaheem (afhankelijk van de verbouwingen).

Op de agenda: algemeen en financieel jaarverslag, naamswijziging MHTW, aanpassing huishoudelijk reglement aan nieuwe regelgeving.

- Gebruikersraad Mariaheem op 24 november om 19u30

Gebruikersraad Ter Wilgen Dhr. Etienne De Waele, Dhr. Frank Dujardin, Dhr. Mark Hebbelinck, Dhr. Theo Lint, Mevr. VĂŠronique Vandewalle, Dhr. Luc Vlerick, Dhr. Geert Bonte, Dhr. Patrick Dewaele, Dhr. Robrecht Devriese, sociale dienst Gebruikersraad Mariaheem Mevr. Rita Blomme, Mevr. Ines De Meyer - Claeys, Dhr. Michel De Caesemaeker, Mevr. Griet De Cuypere, Meester Francis De Decker, Mevr. Sonja Meuleman - Vanhaesebrouck, Dhr. Geert Bonte, Dhr. Patrick Dewaele, Dhr. Robrecht Devriese, sociale dienst OudercomitĂŠ Mariaheem Dhr. Michel De Caesemaeker, Mevr. Ines De Meyer - Claeys, Dhr Geert De Smet, Dhr Hubert Van De Sijpe, Mevr. Sonja Meuleman - Vanhaesebrouck, Mevr. Agnes De Vos, Mevr. Maria De Zitter - De Groote, Mevr. Cecile De Vriese, Dhr. Geert Bonte, Dhr. Patrick Dewaele, Dhr. Robrecht Devriese, sociale dienst

S

O

C

I

A

L

E

D

I

E

N

S

T

Incontinentiemateriaal Wijziging regelgeving terugbetaling door VAPH

Bij het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap (VAPH) kan men een tussenkomst aanvragen voor de kosten van incontinentiemateriaal: wegwerpluiers, wegwerponderlakens, plastic broekjes en ook wasbaar incontinentiemateriaal.

Sinds januari 2011 wordt de tegemoetkoming in de kosten van incontinentiemateriaal toegekend in de vorm van een erkenning en toewijzing van een vast jaarlijks forfait.

De personen die momenteel een tussenkomst krijgen zijn allen aangeschreven door het VAPH en kregen reeds een nieuw aanvraagformulier toegestuurd.

Het forfaitair systeem houdt in dat de uitbetaling van de tegemoetkoming niet meer gekoppeld is aan het indienen van facturen maar aan de erkenning.

Facturen moeten enkel nog bijgehouden worden in functie van een mogelijke inspectie.

Onze gebruikers die hun incontinentiemateriaal aanvragen en toegeleverd krijgen via de voorziening moeten geen extra bewijzen voorleggen maar kunnen zoals vroeger hun kosten bewijzen aan de hand van hun maandelijkse factuur.

Ook voor het aanrekenen van verbruik binnen de voorziening verandert er niets.

Onze sociale dienst is reeds gestart met het opmaken van de nieuwe aanvragen.

Wij onderzoeken per dossier voor wie een overstap nu reeds kan of belangrijk is bvb omdat het forfait hoger is dan het huidig toegekend bedrag, of omdat de mate van incontinentie bij de gebruiker gewijzigd is.

Wij zullen de betrokken wettelijk vertegenwoordiger in deze situaties zelf contacteren en vragen om het aanvraagformulier te ondertekenen en door de behandelende arts te laten invullen.

Voor de bewoners van het tehuis kan de huisarts, verbonden aan de voorziening, het medisch luik invullen.

Gebruikers van het dagcentrum moeten het formulier laten invullen door hun externe specialist.

Alle lopende beslissingen waarvoor op 31 december 2012 geen nieuwe aanvraag wordt ingediend, zullen automatisch worden stopgezet.

Alle nieuwe aanvragen moeten vanaf heden niet enkel het aanvraagformulier indienen maar tegelijk ook nog een multidisciplinair verslag laten opmaken door een multidisciplinair team.

De nieuwe termijn van een goedkeuring van het VAPH voor een tegemoetkoming voor incontinentiemateriaal is maximaal 3 jaar.

Om de 3 jaar evalueert het VAPH het bedrag van de tegemoetkoming. Het VAPH zal de personen zelf aanschrijven met de vraag hun herziening aan te vragen.

Wie sinds 31/12/2001 bij het VAPH reeds een aanvraag indiende voor een of ander hulpmiddel kan in een overgangsfase van 2 jaar (uiterlijk tot 31.12.2012) via een eenvoudige procedure een nieuwe aanvraag indienen om over te stappen naar het nieuwe forfaitair systeem.

Voor alle dossiers die we dit jaar niet meer opstarten zullen wij u in de loop van 2012 het nodige doen om tijdig een nieuwe zorgvraag in te dienen.

De gebruiker of zijn/haar wettelijke vertegenwoordiger kan uiteraard zelf de nodige stappen zetten. Wij vragen om ons hiervan op de hoogte te houden.

7

8

S

O

C

I

A

L

E

D

I

E

N

S

De hoogte van dit vast bedrag wordt enerzijds bepaald door de leeftijd van de aanvrager (kind of volwassene) en anderzijds door de soort en mate van incontinentie.

T

Ter illustratie hierbij onderstaande refertelijst van het VAPH voor personen ouder dan 12 jaar.

Basisbedrag 01.01.2002

Refertebedrag op 01.01.2011

Personen met enkel incontinentie 's nachts

136,32

147,60

Personen met urine-incontinentie (dag en nacht) mĂŠt gebruik van sondes

249,91

270,59

Personen met urine-incontinentie (dag en nacht) zĂłnder gebruik van sondes

431,67

467,40

Personen met urine-incontinentie (dag en nacht) zĂłnder gebruik van sondes Voor personen met passieve zindelijkheid wordt het refertebedrag beperkt

249,91

270,59

Personen met fecale incontinentie of personen met fecale en urinaire incontinentie (dag en nacht)

704,30

762,59

Personen met fecale incontinentie of personen met fecale en urinaire incontinentie (dag en nacht) Voor personen met passieve zindelijkheid wordt het refertebedrag beperkt

249,91

270,59

Incontinente personen die permanent bedlegerig zijn (supplement)

90,88

98,40

OPGELET: WIJZIGING DATUM BEZOEKZONDAG IN MARIAHEEM Omdat nieuwjaarsdag op zondag valt werd besloten de bezoekzondag van januari te verplaatsen naar 8 januari!

W

O

N

E

N

Kun je uit de hemel vallen ?

Beleving van de dood en rouwverwerking door mensen met een verstandelijke beperking

Of iemand plots overlijdt of na een lange ziekteperiode, het moment van afscheid komt steeds onverwacht, steeds te vroeg.

Met draaiboeken proberen we vat te krijgen op de praktische aspecten bij het overlijden van een bewoner, maar hoe verwerk je het verlies van iemand die je dierbaar was? Hoe verloopt het rouwproces bij medebewoners en hoe moet je als familielid en/of begeleider hiermee omgaan?

Naar aanleiding van het recente overlijden van 3 bewoners en 1 collega-medewerkster vonden wij het gepast hier uitgebreid stil bij te staan

Sterven, rouwen en verdriet,‌ we praten er niet zo graag over. We hopen er zelf zoveel mogelijk van gespaard te blijven en als een ander ermee geconfronteerd wordt, weten we niet altijd goed hoe we die ander kunnen helpen of troosten.

Des te moeilijker wordt het als er van ons, als begeleider of familielid, verwacht wordt dat we onze bewoners gepast kunnen ondersteunen als ze geconfronteerd worden met verlies. Mensen met een verstandelijke beperking beleven dood en rouwen immers op hun eigen manier en soms begrijpen wij die niet.

Of we willen de bewoner het verdriet besparen door hem ervan weg te houden.

Het is nochtans belangrijk voor de bewoner dat het rouwen en het gemis een plaats krijgt

in zijn leven. Sterven en rouwen zijn onlosmakelijk met het leven verbonden. Overlijden van dierbaren voor mensen met een verstandelijke beperking heeft emotionele gevolgen, net zoals bij ons. Het niet betrokken worden bij het sterven van een dierbare kan echter nog meer emotionele gevolgen hebben waardoor er op de duur psychische klachten zoals continue vermoeidheid of depressie kunnen ontstaan.

In dit artikel willen we ingaan op hoe mensen met een verstandelijke beperking dood en rouwen beleven en hoe wij als begeleider de gepaste ondersteuning kunnen bieden. We haalden onze info uit de brochure: Kun je uit de hemel vallen? Van het Landelijk KennisNetwerk Gehandicaptenzorg.

Verstandelijke en sociaal-emotionele ontwikkeling Bij stervens- en rouwprocessen bij mensen met een verstandelijke beperking bestaan er overeenkomsten met de manier waarop normaal begaafde kinderen in een bepaalde leeftijdsfase omgaan met dood en rouw. De mate van verstandelijke beperking is te koppelen aan een bepaalde ontwikkelingsleeftijd. Het is wel belangrijk om te beseffen dat volwassenen met een verstandelijke beper-

king geen kinderen zijn en dus ook niet als kinderen benaderd moeten worden. Ze hebben al een heel leven achter de rug waarin ze zich een beeld hebben gevormd van de wereld om zich heen.

Ze bezien de wereld niet meer als kinderen maar functioneren wel op een vergelijkbaar denkniveau.

Het is ook belangrijk om als begeleider reke-

9

10

W

O

N

E

N

ning te houden met het feit dat er bij mensen met een verstandelijke beperking grote verschillen kunnen zijn tussen de verstandelijke ontwikkeling en de sociaal-emotionele ontwikkeling. Er wordt soms meer verwacht van de bewoner omdat hij verstandelijk meer kan dan hij emotioneel aankan.

Bij de bespreking van de rouwverwerking per ontwikkelingsniveau trachten we met beide aspecten rekening te houden.

Zeer ernstig verstandelijke beperking (ontwikkelingsleeftijd 0 tot ± 2 jaar)  Beleving Mensen die functioneren op dit onwikkelingsniveau beleven de wereld puur vanuit concrete ervaringen. Alleen wat ze zien, ruiken, proeven, voelen en horen heeft voor hen betekenis. Wat ze niet meer kunnen zien, ruiken,… houdt op te bestaan. Ze ervaren nog geen scheiding tussen hun lichaam (het ik) en de omgeving. Er is dan ook nog geen bewust besef van leven en dus ook geen bewust doodsbesef aanwezig. Het begrip is gebaseerd op zintuiglijke indrukken en ervaringen die worden opgedaan aan het eigen lichaam (onderzoek eigen lichaam, lichamelijk contact met anderen, voorwerpen) en het gebruik van de zintuigen. Er bestaan meestal ernstige zintuiglijke en motorische beperkingen, evenals beperkingen op het gebied van de communicatie en zelfredzaamheid.

Bij het overlijden van dierbaren voelen mensen met een zeer ernstig verstandelijke beperking vaak aan dat er iets aan de hand is door reacties van anderen, door een andere sfeer in huis of omdat iemand steeds in bed ligt. Ze kunnen niet via woorden hun emoties uitdrukken. We zien bovendien weinig reacties zoals huilen of verdriet. Het gemis uit zich in hun gedrag en de signalen hiervan zullen door de omgeving goed moeten worden opgemerkt. Wel zijn er reacties zichtbaar

in de vorm van zoeken naar de overledene, verzet of agressief gedrag.  Ondersteuning Mensen met een zeer ernstige verstandelijke beperking zijn zich er niet meteen van bewust dat iemand is overleden. Zij ervaren het verlies in de loop der tijd, soms pas na maanden of jaren. De ondersteuning dient zich dan ook niet te richten op proberen het begrip van het overlijden bij te brengen. Het betrekken bij het overlijden van iemand is gericht op het laten ondergaan en beleven van de veranderde sfeer en het zo concreet mogelijk de verandering te laten ervaren (bv aanraken van de overledene zodat ze kunnen ervaren dat de persoon niet meer leeft, dat hij koud wordt en dus ook niet slaapt.).

Belangrijk is dat er tijd en rust voor het afscheid genomen wordt, zodat iedereen dit op zijn eigen wijze kan beleven. Degenen die het gebeuren liever op afstand willen volgen, geven dit doorgaans goed aan.

Het ervaren van de dood ontstaat door het wegblijven van de dierbare persoon, hetgeen gevoelens van onveiligheid kan oproepen.

Het verlies betekent voor mensen met een zeer verstandelijke beperking vooral een breuk in vaste patronen. De handelingen van de overleden persoon worden gemist (de bezoekjes bvb.). Deze handelingen kunnen door iemand anders worden overgenomen zodat de vertrouwde patronen blijven bestaan.

Mensen die functioneren op een zeer verstandelijk beperkt niveau hebben vooral behoefte aan veiligheid en vertrouwen. Door een overlijden kan dit worden aangetast. Het dagelijkse leven met zijn bekende patronen zoals vaste etenstijden en verzorgingsmomenten geeft houvast en dient zoveel mogelijk gecontinueerd te worden. Begeleiders kunnen via concrete ervaringen de mogelijkheid bieden om het verlies te laten beseffen (met bvb een herdenkingshoekje met foto’s

W

O

N

E

N

en belangrijke spullen van de overledene).

Gesproken taal is niet helpend om het verlies te begrijpen of te verwerken, maar het kan wel helpen om wanneer mensen onrustig zijn hen aan te spreken met een lage lieve stem, waarbij dan vooral de intonatie belangrijk is.

Het verlies van een dierbare kan zowel in fysiek als emotioneel opzicht opgevangen worden als de begeleiding goed aansluit bij

nuchter op het overlijden. Vragen over het overlijden hebben vaak betrekking op het wat, hoe en waarom. Hoe is het gebeurd, waarom nu? Ze beginnen verbanden te leggen tussen gebeurtenissen die elkaar opvolgen (mensen zijn eerst oud en ziek en gaan dan dood). Ze weten wat ziek zijn betekent en hebben daar concrete beelden bij (dan komt de dokter), die gebaseerd zijn op eigen

de behoeftes van de mensen, waardoor de overgang in de veranderde situatie soepel kan verlopen.

ervaringen. Het leggen van deze verbanden en het stellen van vragen is een groeiproces in deze ontwikkelingsfase waarbij dit meer zichtbaar is bij een ontwikkelingsniveau van 4 à 5 jaar dan bij een niveau van 2 jaar. Vragen over het doodgaan worden gevolgd door vragen over het leven van alledag zoals gaan we deze namiddag kleren kopen? Dit geeft aan dat ze bezig zijn met zaken die voor hen van belang zijn, maar ook zoeken ze hiermee de veiligheid van alledag.

Mensen die functioneren op dit niveau kunnen verstandelijk het doodgaan nog niet goed begrijpen. Ze blijven vaak vragen hebben over het doodgaan: waar blijft iemand, ligt hij in de kist in de hemel en valt hij daar niet uit? Ze koppelen het begrip dood vaak aan concrete ervaringen (dan lig je onder de grond). Ze zien de dood als iets tijdelijks, als een afscheid zoals bij op vakantie gaan. Het

Ernstig verstandelijke beperking (ontwikkelingsleeftijd van ± 2 tot 4 à 5 jaar)  Beleving Mensen met een ernstige verstandelijke beperking kijken naar de wereld om zich heen vanuit hun eigen perspectief. Ze kunnen onderscheid maken tussen zichzelf en anderen en zien zichzelf als het middelpunt van de wereld. Ze zijn bezig met de eigen ik-ontwikkeling en kunnen zich nog niet verplaatsen in de ander (ego-centrisch denken). Het geweten begint zich langzamerhand te vormen en daarmee ook bepaalde normen en waarden.

In eerste instantie reageren ze schijnbaar

11

12

W

O

N

E

N

kan dan ook voorkomen dat iemand bij de kist staat en zegt:” word nu maar weer wakker, het heeft lang genoeg geduurd”.

Ze gaan dood en verdriet aan elkaar koppelen doordat ze zien dat anderen verdrietig zijn. De leefwereld van mensen met een ernstig verstandelijke beperking is immers nog opgebouwd uit primaire indrukken en eerste verbanden die gelegd worden . Na een overlijden merken ze veranderingen in de gemoedstoestand van anderen en reageren daarop. Vlak na een overlijden kunnen ze verdrietige gevoelens uiten en huilen, maar dit is vaker een reactie op het verdriet van anderen dan dat het een uiting is van hun eigen verdriet. Op een later tijdstip komen het gemis en vaak daardoor pas eigen verdriet of gevoelens, zoals boosheid, naar boven.

Ook bij dit ontwikkelingsniveau is zichtbaar dat rouw in het gedrag tot uiting komt, bijvoorbeeld doordat mensen zich terugtrekken, of doordat ze niet meer willen eten.

Sociaal-emotioneel zijn deze mensen nog sterk afhankelijk van belangrijke mensen in hun omgeving. In moeilijke momenten wordt de behoefte aan hun nabijheid weer groter.

Fantasie en realiteit lopen nog door elkaar heen. Het is de fase van het magisch denken. Dit heeft tot gevolg dat er eigen fantasiebeelden bij de dood worden gevormd. Opgedane ervaringen worden zichtbaar in hun gedrag door fantasiebeelden en imitatie van het gedrag van anderen en worden niet geremd door logisch denken. Door hun verbeeldingskracht en het gebrek aan realiteitsbesef kunnen ze extreem angstig zijn voor de dood en alles wat daarmee te maken heeft. Deze angst kan ertoe leiden dat bvb iemand voor zichzelf en anderen niet wil toegeven dat hij ziek is of pijn heeft.

Met betrekking tot communicatie missen ze voldoende taal om verdriet te uiten. Ze kunnen hun gevoelens niet goed bespreekbaar maken. Het uiten van verdriet gebeurt vaak non-verbaal door middel van hun gedrag,

door bijvoorbeeld extra druk te doen.

De voorbeelden, stemmingen, daden en taal van belangrijke anderen hebben een krachtige en blijvende invloed. Dat maakt het belangrijk hoe voorbeeldfiguren met dood en verlies omgaan.  Ondersteuning Na een overlijden ontstaat langzamerhand het besef dat iemand niet meer terugkomt door het wegblijven van de dierbare. Afhankelijk van het ontwikkelingsniveau (op 2jarig niveau of 4 à 5jarig niveau) zal iemand na een overlijden met name de veranderde sfeer en dagpatroon opmerken of zal hij veel vragen stellen. In de ondersteuning vraagt dit een individuele benadering. Naast kennis op het gebied van rouwprocessen en het juist interpreteren van de signalen in hun gedrag is het bieden van nabijheid heel belangrijk.

Mensen in deze ontwikkelingsfase grijpen vaak terug naar bekende patronen in moeilijke situaties. Zij kunnen dan bijvoorbeeld meer ondersteuning nodig hebben bij bepaalde taken of meer lichamelijk contact zoeken.

Ze hebben behoefte aan veiligheid. Dit kan geboden worden door de dagelijkse gang van zaken duidelijk, overzichtelijk en herkenbaar te houden. Om de gebeurtenissen met betrekking tot het overlijden te ordenen en meer begrijpelijk te maken is het belangrijk om wat er gebeurt zo concreet mogelijk te maken. Alleen een concrete ervaring schept duidelijkheid en voorkomt dat zij daarover eigen fantasieën gaan ontwikkelen. Dit kan bijvoorbeeld door hen goed afscheid te laten nemen van de overledene, of in geval van een begrafenis hen aanwezig te laten zijn bij de feitelijke teraardebestelling. Het gebruik van visualisatie (foto‟s en dergelijke) kan tevens helpen om het afscheid duidelijk te maken en is ook in een latere fase belangrijk bij het verwerken van het verdriet.

Ondersteuners dienen zo goed mogelijk de vragen die gesteld worden te beantwoorden

W

en mensen te stimuleren zich te uiten over wat hen bezig houdt. Dit kan in beperkte mate via taal.

Vragen over de dood zullen op eenvoudige wijze dienen te worden uitgelegd. Mensen met een ernstig verstandelijke beperking zijn op zoek naar concrete verklaringen die ze kunnen begrijpen (de hemel is hoog in de lucht). Woorden kunnen letterlijk worden opgevat en hierdoor verkeerd begrepen. Dit kan leiden tot angstgevoelens, bijvoorbeeld als gezegd wordt dat de overledene slaapt (soms durft iemand zelf niet meer te gaan slapen uit angst niet meer wakker te worden).

Er worden vragen gesteld die wel te beantwoorden zijn en vragen waarop ook ondersteuners geen antwoord weten. Dan is de boodschap dat sommige vragen niet beantwoord kunnen worden voldoende.

Het is voor mensen die functioneren op dit niveau vaak nog te moeilijk om emoties onder woorden te brengen. Concrete symbolen (bv foto) en afscheidsrituelen (bv afscheidsdienst) zijn daarom belangrijke punten in het verwerkingsproces. Ze maken meer dan woorden duidelijk wat er is gebeurd en geven houvast tijdens het rouwen.

In de verwerking van verdriet sluiten middelen zoals spel, verhalen of tekenen beter aan dan praten over gevoelens van verdriet.

Matig verstandelijke beperking (ontwikkelingsniveau 4 à 5 jaar tot 7 à 8 jaar)  Beleving Wat beschreven staat bij mensen met een ernstige verstandelijke beperking geldt in grote lijnen ook voor mensen met een matig verstandelijke beperking. Het egocentrisch denken is nog wel aanwezig, maar het vermogen om zich in een ander in te leven is groter. Het begripsvermogen is groter evenals de mogelijkheid zich uit te drukken via taal. In hun vragen komt tot uitdrukking

O

N

E

N

dat ze op zoek zijn naar logische verklaringen van het gebeuren. Bvb; “hij was ziek en daarom is hij nu dood, ik ben niet ziek en ik ga dus nog niet dood.” Ze denken dat leven en dood elkaar afwisselen en zijn in eerste instantie vooral geïnteresseerd in de lichamelijke en uiterlijke kenmerken van de dood. Het besef begint te komen dat de dood onomkeerbaar is, maar het begrip van wat doodgaan echt inhoudt is nog moeilijk en dit maakt het erg verwarrend voor hen. Ze beginnen tevens te beseffen dat iedereen dood kan gaan wat angstgevoelens kan oproepen.

Op sociaal-emotioneel gebied reageren ze vaak met meer afhankelijk gedrag als reactie op rouw. Ze zijn extra kwetsbaar omdat ze meer begrijpen maar nog niet goed in staat zijn om goed met alle informatie om te gaan.

Er is een groter besef dat de ander met bepaalde gevoelens reageert bij een overlijden maar vaak kleuren ze deze gevoelens nog wel zelf in. Bijvoorbeeld na het overlijden kan de reactie komen dat het heel erg is omdat de overledene niet mee kan op vakantie. Dit maakt ze dan verdrietig omdat ze dat zelf ook erg zouden vinden. Fantasie en realiteit lopen nog door elkaar, al groeit het realiteitsbesef steeds meer. Het magisch denken heeft nog effect op bepaalde ideeën en gevoelens. Hierdoor kunnen bvb schuldgevoelens ontstaan (zij is overleden omdat ik boos was op haar) of kan er gedacht worden zaken zoals ziekte en dood te kunnen bezweren, door bvb elke ochtend een kruisteken te maken.

Ook bij mensen met dit ontwikkelingsniveau komt het voor dat in eerste instantie nuchter gereageerd wordt op een overlijden. Veel wordt nog op zichzelf betrokken. Het huilen komt in eerste instantie nog als reactie op het verdriet van anderen. De rouwreacties komen op het moment dat het gemis ervaren wordt of wanneer het besef van de onomkeerbaarheid doordringt.

Mensen met een matig verstandelijke beper-

13

14

W

O

N

E

N

king zijn in zekere mate in staat gevoelens te verwoorden.  Ondersteuning Mensen in deze ontwikkelingsfase kunnen veel verdriet ervaren vanwege het naderende afscheid van diegene die gaat overlijden. Een overleden persoon wordt ook op lange termijn in alle facetten gemist. Er wordt een

het afscheid is veel herhaling nodig. De mensen vragen niet alleen ondersteuning in hun eigen verdriet maar bieden vaak ook troost aan de ondersteuners. Als ondersteuner hiervoor open staan en waardering tonen, heeft een positief effect op hen.

Uit ervaring is gebleken dat mensen met een matig verstandelijke beperking zelf aangeven wat zij aankunnen rondom de dood van een dierbare. Het is van belang dat het leven van alledag doorgaat met bekende en vertrouwde zaken. Door het positief laten beleven van huidige situaties kan nieuwe veiligheid worden opgebouwd.

Licht verstandelijke beperking (ontwikkelingsleeftijd 7 à 8 tot ong. 12 jaar)

langere periode veel gevraagd naar het waarom en hoe, doordat het begripsvermogen groter is. Ze zijn op zoek naar logische verklaringen. Het is dan ook belangrijk om duidelijk antwoord te geven op hun vragen. De dood is niet concreet aan te tonen en daardoor moeilijk te begrijpen.

De begeleiding dient zich enerzijds te richten op het concreet maken van het dood zijn en anderzijds op de verwerking van het verdriet.

Het begint, zoals bij alle mensen, bij het betrekken van de mensen bij het overlijden van een dierbare en het goed afscheid laten nemen. Daarna is het belangrijk om erover te praten, samen herinneringen ophalen,foto‟s te bekijken en verschillende keren het kerkhof te bezoeken.

Herhaling is de manier waarop geleerd wordt, dus ook voor het begrijpen van de dood en

 Beleving Mensen met een licht verstandelijke beperking zijn in staat tot logisch denken, gekoppeld aan concrete voorstellingen (oorzaakgevolg relaties). Dit houdt bijvoorbeeld in dat ze beseffen dat iemand die ongeneeslijk ziek is, uiteindelijk dood zal gaan. Er is een bewust doodsbef. Ze hebben een reëel beeld van wat ziek zijn en doodgaan betekent en zijn zich bewust van de onomkeerbaarheid.

Afscheid nemen en de daarbij behorende gevoelens zijn dan ook al zichtbaar vanaf het ziekteproces. Over het algemeen maken deze mensen rouwprocessen door die te vergelijken zijn met die van mensen zonder mentale beperking. Ze zijn wel impulsiever in hun reacties. Als ze verdrietig zijn laten ze dat merken en verstoppen ze hun verdriet niet omdat het niet zou passen in de situatie. Na het overlijden kunnen emoties optreden die te vergelijken zijn met die van mensen zonder mentale beperking, zoals verdoving, ontkenning, gevoel van ontreddering en sterke emotionele uitbarstingen (bvb huilen, boosheid). Naast de belangstelling voor de uiterlijke dingen die bij een sterfgeval horen, inte-

W

resseren zij zich ook voor wat er na de dood gebeurt. Ze gaan nadenken over het mysterie van leven en dood, zijn op zoek naar verklaringen. De dood roept angst op omdat niet alles wat ermee te maken heeft te verklaren en te begrijpen is. De dood wordt nog niet als onvermijdelijk of als voor iedereen geldend gezien (eerst gaan alle oudere mensen dood, of erg zieke mensen. Ik en de mensen in mijn omgeving zijn niet ziek of oud en gaan dus nog niet dood).

Mensen met een licht verstandelijke beperking kunnen zich enigszins verplaatsen in een ander. Gevoelsmatig richten zij zich nog hoofdzakelijk op hun eigen gevoelens. Pas na de ontwikkelingleeftijd van 11 à 12 jaar ontstaat ten volle het vermogen mee te leven met het verdriet van anderen. Ze beseffen dat het verlies blijft bestaan. In het rouwproces kan het voorkomen dat iemand slechter gaat presteren of dat er lichamelijke (psychosomatische) klachten ontstaan.

In de communicatie is er een uitgebreider gebruik van taal. Het redeneringsvermogen is groter. Er bestaat een grote behoefte aan praten met iemand over wat er gebeurd is.

In de beleving verblijft de overledene op een concrete plaats. Men denkt dat er wederzijds contact mogelijk is met de overledenen en dat zij het leven en de levenden kunnen beïnvloeden.  Ondersteuning Deze mensen hebben evenals alle andere mensen met een verstandelijk beperking behoefte aan nabijheid en het samen delen van verdriet wanneer een dierbare ziek is en overlijdt. Rituelen en symbolen kunnen ook hen ondersteunen.

Daarnaast kunnen zij soms moeilijke vragen stellen (bvb over euthanasie, of vragen over het leven na de dood). Het is belangrijk na te gaan wat er achter de vraag kan steken. Is iemand bang, bang voor het onbekende of misschien bang alleen over te blijven in zijn

O

N

E

N

familie? Speelt bezorgdheid mee of verdriet.

Deze overwegingen zijn zinvol voordat de vraag beantwoord wordt.

Mensen in dit ontwikkelingsniveau hebben behoefte aan waardering voor het medeleven en de zorg die zij voor de ander tonen. Zij ervaren ook waardering als zij verantwoordelijkheid kunnen dragen tijdens het stervensproces en het afscheid van een dierbare; Zij zijn zelf in staat aan te geven wat zij hierin willen en aankunnen.

Verhalen (bvb levensverhalen van anderen of Bijbelverhalen) kunnen helpen om het gebeuren en het verdriet een plaats te geven.

Tot slot Binnen Mariaheem-Ter Wilgen hebben we een grote groep ouder wordende en bejaarde bewoners.

Begeleiders en bewoners worden meer met verlies en rouwen geconfronteerd. We vinden het binnen de voorziening belangrijk dat de bewoners de gepaste ondersteuning krijgen.

Wanneer een bewoner sterft, krijgen onze bewoners de kans om afscheid te nemen van de overledene. We maken een herdenkingshoekje, halen herinneringen op, gaan naar het graf, …

In de nabije toekomst willen we binnen Ter Wilgen opstarten met een werkgroep rond dit thema zodat we de bewoners zo goed mogelijk kunnen begeleiden in hun rouwproces.

In Mariaheem is recentelijk een herdenkingsruimte „De Waakvlam‟ geopend (vroeger het barbequehuisje in de tuin) die vrij toegankelijk is voor iedereen. Leefgroepen kunnen er een begeleid rouwmoment organiseren met de pastor waarbij de waakvlam aangestoken wordt.

illustraties: blz 11 links Christine Garez, rechts Emmy Duwel, blz 14 Yvette De Pauw

15

16

A

M

E

N

E

N

U

I

T

TW sluit pastoraal werkjaar muzikaal af Wanneer u dit leest is de zomervakantie achter de rug, zijn de batterijen terug opgeladen en zijn we vol goede moed gestart aan een nieuw pastoraal werkjaar. Toch willen we samen met u nog even terugblikken. „Klanken kleuren je levenâ€&#x;, met dit thema zijn we een gans jaar aan het werk gegaan. Muziek vormde een rode draad doorheen alle pastorale momenten. Rustige muziek bij ingetogen momenten, zoals de herdenkingsviering voor onze overleden bewoners; opgewekte muziek bij vrolijke aangelegenheden zoals het afsluiten van het pastorale werkjaar.

En die afsluiter, dat werd een grandioos succes. We mochten een heuse fanfare verwelkomen!

Stappend door de tuin lieten ze ons genieten van hun prachtige melodietjes. Iedereen genoot met volle teugen, de sfeer zat er goed in.

Tijdens de afsluiting van het werkjaar werd er ook stilgestaan bij het feit dat we tijdens het afgelopen jaar afscheid hebben moeten nemen van Eric en Marc, 2 mensen wiens leven door klanken werd gekleurd en die met hun eigen klanken ons leven gekleurd hebben! Met een liedje en een dansje brachten we hen hulde.

Wij willen ook nog even terugblikken op de vastenactie die we in Ter Wilgen op touw hebben

gezet. Zoals u in de vorige Indruk kon lezen hebben we gespaard voor Sunshine 4kids, een project dat schoolkinderen in Kenia ondersteunt. Met het geld dat we inzamelden zullen schoolbankjes, schoolgerief en schooluniformen gekocht worden.

Tijdens een gesprek met de verantwoordelijke van dit project kwam naar voor dat de kinderen heel graag tekeningen ontvangen. Het leek ons dan ook een goed idee om tijdens de zomervakantie een kleurnamiddag te organiseren hiervoor. Maar liefst 21 enthousiaste creatievelingen schoven aan en gaven het beste van zichzelf om van hun kleurprenten kunstwerkjes te maken. Deze werkjes zullen in september meegenomen worden naar Kenia en aan de kinderen daar overhandigd worden. Ze zullen daar ongetwijfeld heel wat lachende gezichten opleveren!

Pastorale werkgroep Ter Wilgen.

A

M

E

N

E

N

U

I

T

Intussen zijn we de herfst binnengestapt Beste lezers Bij het schrijven van dit pastoraal rubriekje, halfweg augustus, loopt de zomer stilaan op zijn einde en zijn de meesten al terug uit vakantie.

Eerst bieden we je graag een terugblik op de pastorale werking tijdens de zomermaanden.

De inzet van de zomer vierden we met een Woord- en Communieviering op vrijdag 1 juli in de FEESTTENT aan de Beekmeers. Met deze Viering werden meteen het Zomerfeest EN de vakantietijd ingezet. Heel veel bewoners en personeelsleden waren aanwezig.

Het werd een fijne Viering in een feestelijke vakantiesfeer!

Alle leefgroepen hadden een puzzelstuk bij dat deel uitmaakte van een grote zomerlandschapstekening waarvoor Jan Geldhof had gezorgd. In elke groep hadden ze vooraf op hun puzzelstuk hun vakantiedromen neergeschreven. Alle puzzelstukken werden naar voor gebracht, de vakantiedromen werden door bewoners uitgelegd waarna de stukken aangebracht werden in de grote tekening!

Met enkele feestelijke liederen brachten we een toost uit op de komende vakantie en het zomerfeest!

Het werd een rustige zomer in Mariaheem.

Wel trokken een aantal mensen er even tussenuit: sommigen gingen op kamp, anderen op reis, nog anderen op bedevaart naar Lourdes of Fatima,‌ maar velen bleven ook thuis waar het slechte weer regelmatig de grote spelbreker was.

Op 25 augustus trokken we met de deelnemers aan het Pastoraal Atelier op bedevaart naar Oostakker. De zon was, zij het wat aarzelend, deze keer WEL van de partij.

Drie keer werden we tijdens de zomermaanden opgeschrikt door een trieste gebeurtenis: op 29 juni het overlijden van Rita Van Beneden uit huis 1, op 6 augustus het overlijden van Mariette Van Crombrugge uit huis 10 en op 8 augustus van Viviane Van den Borre (medewerkster van Huis 4).

We geloven dat zij nu mogen verder leven in de vrede van de Heer.

Allen die rouwen om hun heengaan wensen we veel sterkte toe!

Nu nadert september !

We vliegen er weer in !

De dagbesteding draait terug op volle toeren en bijna alle cliĂŤnten en medewerkers zijn terug uit vakantie. Er wordt opnieuw gepland, vergaderd en gewerkt, met en voor allen die beroep op ons doen. Samen gaan we weer op weg! We delen lief en leed met elkaar en zullen elkaar steunen als het nodig is.

Zo willen we van Mariaheem opnieuw een goede plek maken om te wonen en te werken... ieder op zijn eigen plaats.

Wat de komende periode brengen zal, weten we niet, maar zoals altijd zal er wel weer een deel vreugde en een deel verdriet bij zijn.

17

18

A

M

E

N

E

N

U

I

T

VREUGDE zal er in ieder geval zijn WANT… er wordt heel wat GEFEEST in september!

Op 16 september wuiven we met zijn allen Luc Branswijk uit die met pensioen gaat.

Namens de pastorale dienst wensen we Luc alle goeds toe voor de nieuwe levensfase die voor hem nu aanvangt.

Op 21 september wuiven we Prins Filip en Prinses Mathilde welkom die hier op bezoek komen en vooral willen kennis maken met de werking van De Beekmeers. Een hele eer voor Mariaheem!

Op 29 september is er Jubilarissenfeest. Om 10.30u vieren we onze medewerkers die 25 jaar in dienst zijn in Mariaheem in een fijne Woord- en Communieviering. Daarna zullen ze op een passende manier gehuldigd worden door ons allen. We wensen hen nu reeds proficiat!

Intussen zijn we de HERFST binnengestapt!

Het seizoen waarin alles verkleurt, verstilt… waarin dood doet uitzien naar nieuwe leven!

Graag bied ik jullie, beste lezers, als herfstmijmering, een tekst aan van Peer Verhoeven.

Een Herfstmijmering…

Kijk goed naar de bloemen, ze verwelken.

Naar het blad, het verkleurt.

Naar de takken, ze worden kaal.

Zie wat er gebeurt: we kunnen er van leren.

Mooi getooid en kaal berooid horen bij het leven.

Let goed op de vogels, je hoort ze amper.

Let goed op de dieren, ze kruipen weg.

Zie wat er gebeurt: we kunnen er van leren.

Het wordt tijd ons terug te trekken en te schuilen bij elkaar.

Steek je neus eens buiten en voel aan den lijve dat het koud wordt.

Kijk eens naar de lucht en zie met eigen ogen dat het vroeger donker wordt.

Zie wat er gebeurt: we kunnen er van leren.

Wij zullen voor elkaar licht en warmte moeten zijn.

Van harte Mia De Meyer, pastor Mariaheem

M

E

D

I

S

C

H

E

I

N

F

O

Verpleegkundige handelingen U raadt het reeds aan de hand van de nevenstaande cartoon: volgende topic gaat over handelingen stellen en verantwoordelijkheden dragen.

Inleiding Jaren geleden stelden verpleegkundigen handelingen die eigenlijk enkel door artsen mochten gesteld worden, bvb infuus plaatsen. Dit gebeurde gewoon, het werd geaccepteerd. Maar wat als er iets mis liep?

In 1990 bepaalde de wetgever welke handelingen door een verpleegkundige mochten worden uitgevoerd en een lijst bepaalde welke technische verpleegkundige handelingen mochten gesteld worden zonder en met voorschrift van de arts. De grijze zone waarin de verpleegkundigen werkten klaarde op.

Onze opvoedkundigen stellen echter ook verpleegkundige handelingen. Opnieuw een grijze zone. Indien we de wet strikt toepassen zouden alle opvoedkundigen moeten vervangen worden door verpleegkundigen. Kortom een strikte toepassing van de wetgeving zou het werk in de welzijnssector totaal immobiliseren.

De wetgever zag de nood aan opklaring van ook die grijze zone met het Decreet Zorg –en Bijstandsverlening (2008). Een wettelijk kader voor de welzijnswerker werd gecreÍerd waardoor de welzijnswerker verzorgende taken kan en mag opnemen.

Lichamelijke zorg, psychosociale ondersteuning, agogische hulp zijn dimensies waarop

het decreet op Zorg- en Bijstandsverlening van toepassing is.

Om de opvoedkundige te helpen in die taak is het de plicht van de werkgever om zijn werknemer hierin alle nodige hulp te geven door oa. bijscholing of opleiding voorzien.

En hierin kadert het vormingstraject verpleegkundige handelingen.

Met dit artikel, beste lezer,willen wij u in een notendop, laten kennismaken met het hoe en waarom van het vormingstraject verpleegkundige handelingen.

Vormingstraject Vepleegkundige handelingen Mariaheem/Ter Wilgen Het vormingstraject Verpleegkundige handelingen bestaat uit een basisvorming (oa uitleg over epilepsie), een EHBO-opleiding en specifieke vormingen afhankelijk van de medische problematiek die zich stelt ( bvb. diabetes).

De vestigingen die deel uitmaken van het dienstencentrum Mariaheem/Ter Wilgen hebben ruimte om eigen accenten te leggen

19

20

M

E

D

I

S

C

H

E

I

N

F

bij de opleidingen. Deze basisvorming wordt gegeven door de directeur zorg/agogiek, de huisarts en de verpleegkundigen van de betreffende vestiging.

Een basisvorming neemt een halve dag in beslag. Per sessie tellen we een 20-tal opvoedkundigen. Elke uiteenzetting wordt nadien door de opvoedkundigen geëvalueerd en indien nodig bijgeschaafd.

EHBO wordt in het dienstencentrum gegeven door Mevrouw Bockstaele, stafmedewerker personeelsbeleid.

Specifieke vormingen kunnen gegeven worden door medewerkers van de paramedische diensten, diëtiste, of medewerkers van buiten de instelling (bvb info over peritoneale dialyse).

Basisvorming van nabij bekeken Medicatie Dit luik wordt gegeven door de huisarts.

Na een algemene uitleg over medicatie: wat is een medicijn, vormen, hoe medicatie bewaren, vervallen geneesmiddelen, nevenwerkingen, medicatie beveiligen enz. licht de arts de richtlijnen toe voor het klaarzetten en toedienen van medicatie. Toedienen van medicatie moet kunnen gebeuren in alle rust en concentratie…. Laat de telefoon op dit moment rinkelen of een vraag wachten.

Vergissingen dienen in principe steeds gemeld aan de medische dienst of permanentie.

Wijzigingen in de permanente medicatie van de bewoner resulteert in een nieuwe medicatiefiche.

Tijdens dit luik wordt ook de huisapotheek onder de loep genomen.

Huid en Decubitus De verpleegkundigen van de vestiging Maria-

O

heem geven vervolgens uileg over: wat is de huid, welke functies heeft de huid?

Onze cliënten hebben vaak een drogere huid.

Welke zijn de gevolgen daarvan? Dit zijn enkele vragen die we bij dit thema beantwoorden.

Het is van het grootste belang de broze huid van onze bewoners met de grootste zorg te omringen willen we problemen van jeuk, pijn, eczema enz… voorkomen.

Gebruik geen badschuim! Het droogt de huid van onze bewoners nog meer uit en maakt hun huid uiterst kwetsbaar.

Gezien heel wat bewoners bedlegerig zijn wordt uitgebreid ingegaan op doorligwonden of decubitus, het voorkomen ervan door goede hygiëne en wisselhoudingen. Ook wordt stil gestaan bij de verzorging van decubituswonden. Ook brandwonden komen aan bod waarbij we vooral onthouden: Water – de rest komt later!

Het hart Bij dit thema gaan we kort in op de anatomie van het hart en de bloedvaten.

Wanneer spreken we van hypertensie, hypotensie? Wat is een normale bloeddruk? Wat is bovendruk? onderdruk? Welke zijn de gevolgen van hypertensie? Hoe hypertensie voorkomen? Hoeveel en wat is een normale polsslag?

Praktijkles bloeddrukmeting en pols: opvoeders leren bloeddruk en pols meten met de digitale bloeddrukmeter. Een week de bloeddruk en pols volgen bij een bewoner tijdens zijn dagdagelijkse bezigheden kan noodzakelijk zijn bvb bij het opstarten van medicatie tegen hoge of lage bloeddruk.

We gaan ook nader in op bloedafname bij de bewoners. Labocontroles gebeuren ondermeer bij elke nieuwe bewoner, bij het nemen

M

van bepaalde medicatie (bvb schildklierhormoon), bij bewoners met epilepsie, bij het optreden van bepaalde medische problemen, ter controle…

Osteoporose Vele van ons bewoners zijn menopauzaal.

Botontkalking is één van de gevolgen.

Wist je dat naast gezonde voeding, „blijven bewegen‟ een belangrijk wapen is in het voorkomen van osteoporose?

Urologisch Bij dit deel gaan we in op de anatomie van het urologisch stelsel, incontinentieproblematiek, correct nemen van een urinestaal voor verder onderzoek en de behandeling van urineweginfecties.

Darmstelsel Het voorkomen en de gevolgen van obstipatie en diaree worden besproken.

Epilepsie Wat is epilepsie ? Welke zijn mogelijke oorzaken? Onder welke vormen manifesteert epilepsie zich? Hoe wordt de diagnose gesteld?

Behandeling, wat te doen bij een epileptische aanval en praktijkfilmpje komen aan bod.

De basisvorming verpleegkundige handelingen betekent voor de deelnemers een intens gevulde namiddag met nieuwe of opgefriste info. Er is steeds ruimte om vragen te stellen en in dialoog te treden.

De verpleegsters Nadine, Griet en Lut Medische dienst Mariaheem

E

D

I

S

C

H

E

I

N

F

O

21

22

D

A

G

B

E

S

T

E

D

I

N

G

Muziek wat? Muziek hoe?

Het hoeft niet meer te worden benadrukt dat muziek voor onze bewoners een erg dankbaar medium is. Bijna allemaal staan ze ervoor open en worden ze erdoor beïnvloed. Remmingen kennen de meesten niet (of althans veel minder dan wij) en ze zijn dan ook meer in staat om zich spontaan in de muziek „te verliezen‟. Maar als je het, in je omgeving, over muziekbegeleiding hebt denken de meeste mensen aan „passief naar muziek luisteren‟.

Vanzelfsprekend kan dat waardevol zijn, maar toch wil ik -in mijn sessies- de lat hoger leggen en streven naar muziekbeleving en actief muziek spelen. Natuurlijk moet je, bij muziekbegeleiding, rekening houden met verschillende niveaus.

Het is niet mijn bedoeling om hier een gedetailleerd beeld te geven van gans mijn atelierwerking. Toch wil ik graag een woordje uitleg geven bij de basale muziekbeleving en bij het actief musiceren.

Bij basale muziekbeleving ONDERGAAT de bewoner vooral de muziek. Via eenvoudige muziekinstrumenten wordt hem, in zijn zeer nabije omgeving, muziek aangeboden. Terwijl de bewoner dicht bij mij zit of ligt speel ik op zacht klinkende instrumenten zoals een lier, sansula, strumstick (computerfreaks vinden deze instrumenten ongetwijfeld terug op Google of Youtube). Door deze nabijheid ervaren ze de trillingen die deze instrumenten veroorzaken intenser. Je kan die sensatie nog verhogen door hen bijvoorbeeld zelf over de snaren te laten strijken of het instrument tegen hun lichaam te houden. Ook de stem kan hierbij een belangrijke rol spelen. Deze heb je altijd bij je en voor veel bewoners is dat het enige „instrument‟ dat ze kunnen bespelen…

Je kan ook via geluiden een sfeer of stemming teweegbrengen. Door middel van oa. een regenbuis, oceaantrommel of donderbuis (zie Google of Youtube) kan je zowel een zomers strand als een regenachtige winteravond evoceren. Uiteraard zijn er nog tal van andere manieren om bewoners muziek te laten beleven. Maar ik hoop met deze voorbeelden, toch al een beeld te hebben gegeven van de mogelijkheden.

Bewoners die over een grotere handvaardigheid of een betere muzikaliteit en ritmegevoel beschikken kunnen we aanzetten tot actief muziek spelen. Dit gebeurt meestal in een ontspannende en aangename sfeer.

Het sleutelwoord hierbij is „harmonie‟. Door gebruik te maken van gelijkgestemde, eenvoudig te bespelen, instrumenten kan je wonderen verrichten. Je zorgt ervoor dat de instrumenten in dezelfde toon gestemd staan. Bij samenspel geeft dit altijd een goed klinkend resultaat. De begeleider kan, op deze grondklanken improviseren en de bewoners hebben dan de indruk dat ze een onderdeel zijn van een harmonische klinkend geheel (wat natuurlijk ook zo is). Als je dat dan verbaal nog ondersteunt door te zeggen dat het orkest goed speelt en de muzikanten fantastisch zijn, krijgen de bewoners echt het gevoel dat ze iets presteren. Andere hulpmiddelen, zoals bvb een micro of versterking van de instrumenten doen hun optreden nog „echter‟ lijken.

Bepaalde bewoners die niet beschikken over de motorische vaardigheden om mee te doen, geef ik de opdracht te luisteren naar de anderen en mij te verwittigen als er „vals gespeeld‟ wordt. Op die manier is iedereen

D

altijd betrokken bij de activiteit.

Net als bij het basaal muziek beleven zijn er hier ook nog tal van andere mogelijkheden om de bewoners aan te zetten tot actief muziek spelen. Maar ik hoop, met enkele voorbeelden en binnen de plaatsruimte van één artikel, toch te hebben aangetoond dat muziek begeleiden veel verder gaat dan „naar een CD luisteren‟.

Carlos Liviau Muziekbegeleider TW illustratie: Wim Leys

A

G

B

E

S

T

E

D

I

N

G

23

24

M

H

T

W

e

e

t

j

e

s

MHTWeetjes In de MHTWeetjes blikken we terug op enkele „lentefeesten‟ en laten we u meegenieten van de vele leuke momenten van de voorbije zomer.

Dat we de regen niet aan ons hart lieten komen mag duidelijk blijken uit de selectie van artikels uit de Flitsen en Zevenblad!

Barbecue Ter Wilgen Op 5 juli 2011 was het opnieuw zover, de jaarlijkse barbecue van Ter Wilgen. Het werd een zonnige dag waarop medewerkers en cliënten van Ter Wilgen hun culinaire wensen opnieuw mochten vervullen.

De bezinning en de inzet van de vakantie vormden het begin van een feestelijke namiddag. De cliënten van Ter Wilgen die de voorziening vertegenwoordigden op de Special Olympics werden in de bloemetjes gezet. Ook stonden we even stil bij wat vakantie voor ons betekent, en herdachten we de cliënten die spijtig genoeg niet meer in ons midden vertoeven.

Opeens hoorden we in de verte muziek spelen. Iedereen keek om zich heen om te weten waar die muziek vandaan kwam.

De deuren gingen open en opeens stond er een echt orkest!

Een ware verrassing voor iedereen! Toen was de tijd gekomen om de beentjes te strekken, en iedereen werd uitgenodigd om mee te doen met een speciaal dansje.

Van al dat dansen kreeg iedereen een beetje honger en dorst.

De tuin was het decor voor de receptie met lekkere hapjes en verkoelende sangria.

Na de receptie mocht iedereen aan tafel schuiven om aan de barbecue te beginnen. Wat was dat lekker!

Het werd opnieuw een heel leuke namiddag om niet te vergeten. We kunnen al niet wachten tot volgend jaar!

Pieter Jouretz

M

H

T

W

Hoedje af! op het Mariaheemfeest Een bolhoed of een strohoed? Stijl jaren ‟70 of eerder hip en trendy? Kerstmuts of papieren hoed?

De hoofddeksels van de Engelse jetset op de paardenrennen in Ascot verdwijnen in het niets bij zoveel creativiteit van de gezamenlijke Mariaheempopulatie. Zit mijn jasje goed? Staat mijn hoedje recht? We zijn klaar voor een feestje.

De misviering geeft het startschot. Met het thema „Tijd en ruimte voor en met ELKAAR! Ook dat is FEESTvieren!‟ zetten we het doel van ons huisfeest in de kijker: elkaar ontmoeten in de woon- en werkgemeenschap die Mariaheem is. En als

de tonen van „Alle kleuren van de regenboog‟ wegsterven, is het tijd voor frietjes. Maar we moeten nog even wachten voor we ze mogen opeten.

De frietjes op het podium zijn enkel om naar te kijken. Ze steken een pluim op de hoed van iedereen die hier 10, 15, 20, 25, 30, of 35 jaar woont of werkt: bedankt om er te zijn!

Bedankt voor je inzet!

We hebben geen hoge hoed op van de weerman vandaag.

Wind en regen trekken over de streek, maar de frietjes smaken er niet minder om. En zeker als Filip Piens op het podium verschijnt, zijn alle donkere wolken verdwenen. Hij tovert de beste songs uit zijn hoed en velen gaan al vlug helemaal uit de bol(hoed). Armen in de lucht! Met de poepe schudden en luidkeels meezingen. Moe van al dat dansen komen we nog even op adem terwijl we de sportievelingen die zullen deelnemen aan de Special Olympics aanmoedigen.

Dan mogen we weer zeggen: ‟t Is mooi geweest dit jaar.

Hoedje af voor zo‟n feest!

Ilse Bockstaele

e

e

t

j

e

s

25

26

M

H

T

W

e

e

t

j

e

s

Met dyNAHmo naar Zeeland Het wordt stilaan een kleine traditie om er elk jaar in de maand mei met ons fietsgroepje op uit te trekken. Het werd dan ook tijd dat we ons „kindje‟ een naam gaven. Een inspirerende avond op café bracht ons op de naam “dyNAHmo”.

DyNAHmo bestaat uit 5 cliënten uit NAH-Ronse en hun twee begeleiders Piet en Geert. We proberen om er regelmatig een dagje op uit te trekken met de bedoeling onze conditie wat te onderhouden en er gewoon een dag van tussenuit te zijn.

Heerlijk genieten van het fietsen, weg van de dagdagelijkse routines. Onderweg doen we het rustig aan. Regelmatig maken we tijd voor een zelfgemaakt potje koffie en een versnapering.

Het jaarlijks hoogtepunt is onze fietsvakantie. Ontegensprekelijk hét evenement van het jaar! Deze keer kozen we ervoor om onze fietsvijfdaagse in Zeeland door te brengen. Niet te ver, mooie landschappen, prima fietsfaciliteiten en een plat parcours  .

We werden door onze chauffeur in de buurt van Het Zwin gedropt. Vanaf dat punt begonnen we al fietsend aan onze op voorhand uitgestippelde fietslus. Al snel waren we gecharmeerd door de mooie omgeving. Het enige wat ons een beetje zorgen baarde was een dreigend wolkendek… zouden we het dit jaar droog houden?

Reeds na een 10-tal kilometer kwamen we aan de overzet in Breskens alwaar we de veerboot namen naar Vlissingen. De boottocht op zich was al een belevenis, wat zou er ons nog allemaal te wachten staan….

Eens aan de overzijde van de Westerschelde fietsten we via knooppunten naar onze eerste overnachtingplaats.

Zoals steeds boekten we 2 trekkershutten. Deze keer lagen die op een kleine gezellige camping in Oostkapelle.

Een trekkershut biedt een minimum aan comfort: 2 stapelbedden, een klein kookfornuis en meestal ook een koelkast. Voor ons meer dan prima en lekker goedkoop! s‟ Avonds maakten we traditiegetrouw nog een wandeling in de omgeving. Het strand was vlakbij, dus lag de bestemming voor de hand.

En zo ging ons verhaal verder. Elke dag via fietsknooppunten naar een volgende bestemming. Onderweg nemen we onze tijd om schaamteloos te genieten. We stoppen regelmatig aan een bankje, bij voorkeur in het kader van een mooi stukje natuur. Daar drinken we dan een potje koffie alvorens weer op de fiets te springen en onze tocht verder te zetten. Eens aangekomen op onze bestemming pakken we al onze bagage uit en installeren we ons in een trekkershut, alwaar we ons een paar uur later moe maar voldaan te slapen leggen.

Zo vlogen de dagen voorbij en kwam er al snel een onvermijdelijk einde aan ons jaarlijks fietssprookje….

Ondertussen dromen we van een volgend fietsavontuur. Volgend jaar wordt een jubileumeditie. Dan trekken we er voor de vijfde maal op uit en wie weet… beleven we ons volgend fietssprookje in Denemarken?

NAH Ronse

M

H

T

W

e

e

Een blik van buiten …

Het jaarlijkse zomerfeest is „op den hof‟ van Mariaheem telkens weer een heel gebeuren.

De tent komt! Dan wordt het uitkijken naar een gans weekend eten, muziek en animatie.

Bewoners en medewerkers van de Buitenhuizen en van Ter Wilgen waren er ook bij.

Zij geven een blik van buiten.

Bewoners en medewerkers Zingem:

Zon Optredens Muziek Eten Rommelmarkt Familie Energie Enthousiasme Sfeer Tent

In Gavere beleefden ze het Zomerfeest zo: Douze points go to … Zomerfeest voor: de sfeer, Vlaamse muziek, de ontmoetingsplaats bij uitstek voor familie, vrienden, kennissen, buren, sympathisanten, ex-bewoners en begeleiders!

Het zomerfeest voor Herzele: Zijn er zangers van de partij, dan zit Herzele op de eerste rij!

Ook met enkele bewoners van huis 2, 3 en 4 van Ter Wilgen wilden we de sfeer gaan opsnuiven.

De oproep van Jeannot konden we niet weerstaan.

We negeerden de stralende zon zodat we geen streepje muziek misten.

Natasha en Staf waren niet van de dansvloer weg te slaan en Monique “komt volgend jaar zeker terug”.

Brigitte en Lut zijn nog steeds op zoek naar het telefoonnummernummer van Marina‟s stylist.

t

j

e

s

27

28

M

H

T

W

e

e

t

j

e

s

Huis 7 viert 30 jaar pleegouderschap Donderdag 21 april ‟11 was een bijzonder feestelijke dag in huis 7. Vinciane en Marcel, pleegouders van Mathilde werden in de bloemetjes gezet. Ja, het is reeds 30 jaar dat zij, eerst als vrijwilligers, later als voogd, de zorg opnemen voor Mathilde. Wij vonden dat een gelegenheid die gevierd moest worden.

Het werd een schitterende en zonnige dag van feest waarbij er gespeecht, gekookt, gebakken, gelachen en gedronken werd, alsook geschenken gedeeld, want de bewoners en opvoeders van huis 7 wilden deze familie van harte bedanken.

Marcel had voor de gelegenheid een speech geschreven die wij graag met u delen.

Mathilde, Zo noemden wij jou dertig jaar geleden.

Ondertussen mag ik Mattie zeggen, want zoals iedereen in ons gezin heb jij ook jouw troetelnaampje gekregen.

En soms, zo rond midden februari mag ik zelfs „mijn liefste Valentia‟ zeggen!

Ja, de afgelopen 30 jaar hebben wij samen wel wat meegemaakt!

Veel feestjes, veel plezier, en ook wel en beetje verdriet.

Maar vandaag is een dag van „Mercietjes‟. Zonder jou hadden we nooit Marie-Ange De Bodt gekend, zonder wie wij vandaag hier waarschijnlijk niet hadden gezeten. Frank Cuyt, Lut Van de Vijver en Georges De Poovere ook niet! Dank u wel aan al die mensen!

Toen we jou leerden kennen bij de Pinokkio‟s waren we heel blij om Katrien, Rita, An, Jo en Marie-Jeanne te ontmoeten want anders liepen wij waarschijnlijk verloren in dit grote huis. Merci allemaal!

Na een korte passage in huis 1, waren we welkom in het toenmalige huis 4 waar ik mijn goede vriend Eric heb leren kennen, en ook Claudine, Viviane, Marleen, Ginette – toen al!- en natuurlijk „ons‟ Martine.

Mathilde, De afgelopen dertig jaar hebben wij veel ongelooflijk leuke momenten gekend: jouw eerste bezoek bij ons thuis bijvoorbeeld. Je weende tranen met tuiten… gelukkig maar één keer!

Mooie vakanties hebben we beleefd in de Ardennen, in Frankrijk en in Texel, veel plezante familiedagen en verjaardagsfeestjes meegemaakt en vooral iedere keer als wij je zien: die blinkende oogjes van “YES”!!!

Was het allemaal om te lachen die afgelopen 30 jaar? Neen, wij hebben mijn zus haar kindje Silvie verloren na 10 dagen, Parrain en Bommama zijn er al veel te lang niet meer, en nu onlangs nog bompa.

M

Jij hebt daar ook veel verdriet om gehad, en jij hebt ons proberen troosten.

Je hebt gaandeweg ondervonden wat een familieleven betekent: geboortes en sterven.

Familie, vrienden, kennissen, buren… dit was allemaal nieuw voor jou. Hoe vaak krijg je geen „goeiedag‟ elke keer als je in Wachtebeke bent? Dit doet ons steeds goed.

Je was er getuige van hoe ons Ellen Stijn leerde kennen. En wat daarop volgde… na een kusje hier en daar, trouwen en kindjes krijgen. Eerst Karsten en nu ook Jasmijn. En op slag werd jij „tante Mathilde‟.

Bij nonkels en tantes, neven en nichten en al de kleintjes die er intussen bijkwamen in de familie, heb jij een plaatsje in hun hart veroverd.

Waar we heel blij mee zijn is dat jij ook jouw mama hebt leren kennen. Jouw mama, waarvan wij nu weten dat deze vrouw het allerbeste voor jou heeft willen doen. Nooit heb ik een mama zo fier naar haar dochter zien opkijken als die laatste keer dat wij in haar huisje in Gent waren!

En dan komen we terug in huis 7. Ook hier zijn wij heel welgekomen. Als Patricia, Christine, Karen, Ginette, Stephanie er niet waren… dan moesten ze dringend uitgevonden worden!!!

Op een moment dat Vinciane en ik een beetje kwaad en verloren liepen in Mariaheem (nvdr. naar aanleiding van een interne verhuis van Mathilde) hebben zij ons terug een goed gevoel gegeven, en mogen wij gerust zijn dat jij in goede handen bent. Veeeeel dank daarvoor aan iedereen!

Mag ik tenslotte een extra „wel bedankt‟ uitspreken voor de persoon van wie wij weten dat ze jouw hartsvriendin is, jouw blind vertrouwen heeft en dus ook ons diepste respect verdient: Martine.

Martine, wij zien je graag en danken je voor alle mooie momenten die je Mathilde bezorgt.

Wij hopen onze inzet nog eens 30 jaar te kunnen verlengen.

Dan zitten we waarschijnlijk samen in onze rolstoel te vertellen hoe leuk deze dag vandaag wel geweest is.

Maar eerst nog een verrassing voor Mathilde: morgen komen we je halen om je te verwennen met een dagje Brugge.

Vanwege Marcel Van Pamel en Vinciane Leyman

H

T

W

e

e

t

j

e

s

29

30

M

H

T

W

e

e

t

j

e

s

Rock for Specials 2011 Als fervente festivalganger stond ik te popelen om mijn eerste festival mee te pikken van dit jaar. Toegegeven, ik keek er even hard naar uit als de cliënten.

 10u30: De bussen staan klaar om te vertrekken richting festivalweide in Evergem. Eenmaal aangekomen zochten we een mooi plekje op de wei. Omdat de weergoden een beetje wispelturig waren installeerden we ons onder een paar bomen. Toevallig helemaal vooraan rechts van het podium, als ervaringsdeskundige weet ik dat dit het ideale plekje is, we moesten slechts enkele stappen zetten en we stonden op de eerste rij en achter ons waren er de drank - en eetstrandjes, het kon niet beter zijn.

 12u30: Na het verzamelen van bijna alle stoelen en tafels die er te vinden waren en deze op te stellen, was het stilaan tijd voor een picknick in onze geïmproviseerde eetzaal.  14u00: Nadat Peter Van De Veire de weide bijéén had geschreeuwd was het tijd voor de Gentse hiphoppers, Rauw en Onbesproken. De mensenmassa pakte zich samen voor het podium en kwam stilaan in beweging. Het enthousiasme van de hiphoppers was erg aanstekelijk ze riepen uit volle borst "everybody say hooooooooooooo...", het publiek antwoordde met het vanzelfsprekende hooooooooooo... Bijna op het einde van het optreden moesten de festivalgangers nog eens hun best doen om te weten te komen welke kant van de weide dit het luidst kon roepen, ik ben er absoluut zeker van dat onze kant de winnaar was.  15u15: En toen was het tijd voor de rauwe postrock metal van Steak Number Eight. Ik dacht bij mezelf dit is te hard voor Rock For Specials, niets was minder waar. Iedereen haalde de luchtgitaar boven en speelde gitaarsolo's als volleerde gitaristen. De adoratie voor de groep steeg ten top toen ze de tijd namen om massaal handtekeningen uit te delen. Menig meisjeshart klopte sneller na de „meet and greet‟ met de groepsleden, "kijk, kijk, kijk, ik heb een handtekening op mijn arm", "ik sta samen op de foto met die knappe zanger".  16u30: Gorki maakte zijn opwachting. Als een ware jukebox speelden ze de ene na de andere hit, bijna iedereen zong mee, "Anja de laatste dans......." "Lieve kleine piranha verscheur mij........." op het einde van het optreden werd het stil en de eerste noten van "Mia" werden ingezet Iedereen wiegde mee op het kabbelende ritme van het nummer.  18u00: Tijd voor rock & roll. Triggerfinger verscheen op het podium en zette de festivalweide in vuur en vlam. Spontaan werden voor de tweede keer de luchtgitaren bovengehaald, vergezeld met een paar luchtdrums die helemaal uit de bol gingen tijdens de drumsolo van Triggerfinger.

M

H

T

W

e

e

t

j

e

s

ď‚ž 19u00: het was tijd om stilaan de festivalweide te verlaten en huiswaarts te keren. Bij het naderen van de kerktoren in Gavere keek ik in mijn achteruitkijkspiegel en zag ik dat iedereen moe maar voldaan was met deze geslaagde dag in Evergem.

Het is fijn dat er iets bestaat als Rock for Specials, een pluim voor de organisatoren, ik hoop dat ze nog jaren kunnen doorgaan.

Op naar volgende jaar, enkele suggesties voor de affiche van 2012, The Rolling Stones, U2 en David Bowie, het is misschien wat hoog gegrepen, maar een ding is zeker: ze weten niet wat ze missen...

Jo de chauffeur

Een mooie tijd in huis 2 Ik deed van januari tot juli mijn stage in huis 2. Het was voor mij een unieke ervaring, ik leerde veel bij en vond het super leuk om met de bewoners om te gaan.

Na mijn stageperiode kreeg ik de kans om mijn vakantiejob hier te doen. Dat was heel fijn want ik kende hier al goed mijn draai en kon zo extra ervaring opdoen. Ik beleefde fantastisch leuke momenten met de bewoners en de opvoeders. We bakten grote taarten, maakten macaroni en spaghetti en aten onze buikjes rond. Ook knutselden en kleurden we, want het weer viel niet altijd mee. En als het weer dan toch eens meeviel maakten we een grote wandeling of gingen we fietsen langs de Schelde.

Er werden ook activiteiten georganiseerd door de verschillende huizen. Zo werden we verwend in een beauty farm, mochten we gaan genieten van heerlijke desserts, mochten we onze oren de kost geven in Burgzavel of mochten we onze sportschoenen aantrekken tijdens het netbal! Kortom er was altijd wel iets te beleven in Ter Wilgen!

Ik sluit een leerrijke stage en vakantieperiode af hier in huis 2. Ik werd hier vanaf het begin goed onthaald en zal al de warme momenten hier in Ter Wilgen koesteren.

Annelies Van Goethem Huis 2 TW

31

32

M

H

T

W

e

e

t

j

e

s

Vrolijke vrienden dat zijn wij Op 11 juli vertrokken Anita, Jerome, Robert, Lisette, Rosette, Leen en Maai richting Diksmuide, naar hun alom bekende en vertrouwde kampplaats. De weergoden waren hen gunstig gezind, althans de eerste twee dagen. Daarna werden de regenjassen uitgehaald voor de rest van de week.

Profiteren van een hapje en een drankje en kaartjes kopen hoorde er natuurlijk bij. En wat genoten we daarvan!!

Op woensdag kwamen Etienne, Monique en Sofie op bezoek.

De ontvangst was hartelijk en we werden verwend met Sangria en heerlijke hapjes! Tegen 13u keerden we terug richting Kluisbergen. We lieten echter Monique daar en brachten Lisette terug mee. Onderweg stopten we nog bij frituur Tyrol voor lekkere frietjes.

Donderdag werd er alweer hoog bezoek verwacht! Mathieu en Annemie kwamen naar jaarlijkse traditie op bezoek. Ze gingen eerst enkele uren winkelen met Robert en keerden dan terug naar de kampplaats voor een aperitiefje en kaasplank. Allen genoten ervan met volle teugen en Jerome maakte de gezelligheid kompleet met zijn prachtige imitatie van Nonkel Bob. Vrolijke, vrolijke, vrienden, dat zijn wij!!

Intussen zijn we vrijdag. Helaas, het kamp zit er bijna op. Valiezen maken, alles opruimen, afscheid nemen van boer Wullepit en ju vooruit, richting Ter Wilgen. Onderweg nog stoppen in de Steenstraete voor een lekker middagmaal. Dat is de allerlaatste halte voor we terug zijn in TW. Allen genoten van het kamp, maar zijn ook blij om hun medebewoners terug te zien. Straks nog valiezen uitpakken en dan kan alles terug zijn gewone gangetje gaan. Hopelijk mogen we volgend jaar terug!

Sofie, Huis 4 TW

Laat de zon maar komen!!!

Na de aanleg van ons eigen terrasje is nu ook ons tuinmeubilair toegekomen!

We kunnen nu met volle teugen genieten van het zonnetje en dat te midden van onze zelf aangelegde groentetuin!

Vele groetjes vanuit de tuin in Mariaheem, Huis 5 MH

M

H

T

W

e

e

Opendeurdag in het Air Traffic Control Centre (ATCC) in Semmerzake Op vrijdag 20 mei trokken we met onze 5 mannen (Kenneth, Bert, Koen, Ward en Wim) en 3 begeleiders per auto richting Semmerzake. Het was een stralende dag en we zouden er iets speciaals beleven. En jawel hoor, toen we op het terrein aankwamen stond het vol met tanks, jeeps, helikopters, straaljagers, enz…. We waren namelijk aangekomen op de opendeurdag van de militaire basis van Semmerzake.

Kenneth was niet te houden, hij wees daar, en daar en daar. Hij straalde bij het zien van zoveel militair materiaal.

We konden direct aanschuiven voor een rit met de jeep.

Per 3 mochten we meerijden. We raasden door de bossen en het zand, en we vlogen bijna uit de bocht.

Koen en Ward wilden wel nog een 2de ritje maar voor Bert, Kenneth en Wim was het genoeg geweest.

Wim wilde wel eens zien hoe een F16 er van binnen uitzag en hij had nog geluk ook want hij mocht er zelf in plaatsnemen. “Amaai, al die knopjes, das mooi zeg!”.

Koen had z‟n ogen laten vallen op een Seaking. Na al z‟n charmes gebruikt te hebben was de piloot bereid Koen in z‟n toestel een plaats te laten nemen. Koen glunderde.

En daar wij zelf geen fototoestel mee hadden waren er andere bezoekers bereid een foto van Koen te nemen bij de Seaking en hem door te mailen.

De stand van de posters van de helikopters werd dan ook niet zomaar voorbij gewandeld.

Iedereen wilde wel enkele helikopters op z‟n kamer uithangen.

Bij de brandweerpost waren Ward en Bert niet meer te houden. Ze wilden graag hun spuitkunsten eens tonen. De deuren en vensters van het huisje vlogen open door de kracht van het water. En Bert vloog bijna in de armen van de brandweerman, zo‟n kracht had het water.

Onder de grond was er ook één en ander te beleven. In de bunkers was het wat frisser dan buiten en dat was onze bewoners ook opgevallen. Ze stapten snel door om terug van het zonnetje te kunnen genieten.

Na zo‟n belevenissen kregen we allen ferm dorst. Terwijl we onze cola of ice-tea uitschonken genoten we van de straaljagers die boven ons hoofd vlogen en allerlei figuren maakten in de lucht.

Tevreden keerden we huiswaarts terug waar de bewoners (en wij ook een beetje) honderduit vertelden wat ze allemaal beleefd hadden.

Van 1 ding waren we zeker, volgend jaar keren we terug!

Huis 5 TW

t

j

e

s

33

34

M

H

T

W

e

e

t

j

e

s

The Final Countdown

Pensioenviering Roland “Ze kwamen op de hof gestormd. Wat een gevoel van samenhorigheid dat gaf voor mijn laatste werkdag.” Zo omschreef Roland zijn collega‟s toen ze hem kwamen ophalen om hem voor zijn laatste werkdag naar Mariaheem te brengen. De mannen van de technische dienst hadden voor een keer hun werkbroek ingeruild voor een pitteleer.

“Wat een schone madam is dat daar naast Roland”, zei Lydia. Pas dan herkende ze Colette met wie ze jaren huisje 1 had gedeeld. Ook voor de vrouw van Roland was het een bijzondere dag, een dag van

weerzien en toch ook weer van afscheid nemen. Omhuld door in het rood geklede collega‟s en bewoners (Nvdr. De dresscode was rood gezien Roland vakbondsafgevaardigde van het ABVV was) telde Roland zijn laatste uren af. Daarin zag hij door de woorden van Frank zijn ganse loopbaan nog eens passeren: “In het jaar „98 wou men in de technische dienst iemand met ervaring in elektriciteit. „Jij‟ was de uitverkorene en zo begon op 4 januari „99 je carrière in Mariaheem als elektricien - onderhoudswerkman, toen nog bij Mevr. Van De Vijver, MariePaule Denijs en Geert Moens!

Twee jaar later kwam ik erbij als opvolger van Geert Moens.

Samen met je collega‟s vormde je een team waarop ik kon rekenen. Je nam toen vooral de elektrische werken en het busvervoer voor jouw rekening. Je kende de ritten en de voertuigen zoals je broekzak. Toen de jobcoaches iemand zochten om Albert te begeleiden bij zijn werkjes in de technische dienst, stelde jij je kandidaat. Alberke van huiseke 6 werd dan ook je maatje. Je was fier op je werk en gaf met plezier opleiding en pluimen aan collega‟s. Je was ook niet altijd „de geakkelijkste‟. Je ging soms iets „dieper in‟ op de feiten, maar je meende het goed. Ook veiligheid was en is nog altijd je dada.

Meerdere malen kaartte je problemen aan of kwam je met voorstellen om op dit vlak meer initiatieven te nemen.”

Maar als Roland al had gerekend op een rustig afscheid, dan was dat duidelijk een misrekening. Twee dames in een wit pak vonden het de hoogste tijd om de heer Scheir te verwijderen.

Net als het asbest waar hij zich zo fel tegen had verzet. Weg ermee op de tractor! Maar neen, niet veilig en al zeker niet milieuvriendelijk. De duwkar dan maar. Neen, niet goed genoeg. Gelukkig schoot Jan met zijn Vespa te hulp! Jasper bracht „Born to be wild‟ en we klonken een glaasje. Met de naaste collega‟s was er dan de maaltijd. Na vijf gangen was Roland voldaan. Van het eten, maar nog meer van een geslaagde loopbaan in Mariaheem.  Ilse Bockstaele

M

H

T

W

e

e

t

j

e

s

Allen naar Popeiland Het is alweer een jaarlijkse traditie geworden, de laatste woensdag van juni nemen al onze bewoners verlof. We zetten de zomer goed in en trekken die dag naar Wachtebeke voor POPEILAND. Gepakt en gezakt met strandstoelen en picnic komen we toe en vleien ons neer op de festivalweide. De ambiance zit er goed in.

Enkele van onze bewoners staan al te popelen om de randanimatie te verkennen. Snel even ons telefoonnummer noteren en weg zijn ze.

De rest zit lekker te chillen in het zonnetje, genietend van de sfeer en muziek.

Onze nieuwe bewoonster Lara gaat voor het eerst mee op uitstap. Aangezien muziek en dansen 2 van haar hobbyâ€&#x;s zijn is dit alvast

een geslaagde activiteit. De andere bewoners nemen haar graag me op sleeptouw en Lara geniet met volle teugen.

Terwijl idool Kevin, Jill en Lauren, Ian Thomas en vele anderen het podium sieren genieten we van een ijsje. Bij de randanimatie is ook een standje waar kinderen hun ouders kunnen achterlaten als ze ze beu zijn. Wij mochten ook eens langsgaan en werden er hartelijk verwelkomd met een tasje koffie. Daar hingen wel wat opdrachten aan vast maar uiteindelijk verdiende iedereen een goedgewerkt-stempel. En de koffie smaakte des te beter.

Alweer een mooie zomerdag voorbij.

Herzele MH

Zon, zee en relaxen Dit jaar was het voor het eerst een vakantieweek binnenshuis. De week bestond dus vooral uit daguitstappen.

Zo zijn we naar zee gegaan, gezellig gaan wandelen in het park, gaan relaxt uit eten op restaurant, een ontspannend snoezelbadje...

We zorgden ervoor dat iedereen een aangepast aanbod kreeg, met als doel: EEN HELE WEEK PUUR GENIETEN! Huis 8 MH

35

36

M

H

T

W

e

e

t

j

e

s

Mijn restaurant @ het belevingscentrum Vakantie betekent genieten! Medewerkers gaan dan in verlof, waardoor de bezetting dikwijls op minimum valt.

Op 6 juli 2011 waren wij echter nog voltallig. Hier moesten we van profiteren. Het belevingscentrum werd omgevormd tot „MIJN-RESTAURANT‟, inclusief sterrenchefs en de verschillende sterren uit de huizen en de basisgroepen van het activiteitencentrum en het belevingscentrum.

Iedereen had er veel zin in. De zon was er, maar werd soms verdrongen door de wolken. Af en toe begon het te regenen, maar dit kon ons niet deren. We besloten toch om buiten te eten. Er was ook een deel die binnen kon eten.

Alles werd in gereedheid gebracht. Chef-kok Martine had haar barbecue mee en nam bij deze haar verantwoordelijkheid om te bakken. Dit zou niemand zich beklagen. Binnen werd er ook ijverig gewerkt. Zo werd er in de basisgroep van het activiteitencentrum sla en tomaten gekuist. Christine zorgde voor een zelfgemaakte aperitief op basis van vlierbloesems. Griet en Johanna hielpen mee met Marieke om de steeltjes van de rode bessen te plukken. Lieven en Frederik gingen met de driewielers om het vlees, drank, aardappelen, sausen,…

Iedereen had zo zijn taken. Sommige bewoners en deelnemers genoten reeds van de sfeer. Jessica zat met plezier te kijken van op ons massagekussen. Radio Nostalgie zorgde voor de ambiance. Christophe zong mee, Evelyn begon te dansen,…

Rond 12:00 begonnen we aan het aperitief en de maaltijd. Je zag iedereen naar hartenlust eten. Het smaakte zichtbaar.

Clement, Johanna en Patrick konden het biertje erbij echt appreciëren!! Na de barbecue zaten de deelnemers en bewoners rustig te genieten in de zetel of buiten aan tafel.

Rond 14:00 gingen de bewoners terug naar de huizen. In hun plaats kwamen andere bewoners afgezakt naar het „IJssalon‟, want Marieke trakteerde voor haar verjaardag met “een vanille-ijsje met rode vruchten van eigen kweek”. Dit werd afgewerkt met een vleugje slagroom en een beetje chocolade.

Heerlijk gewoon!

Ondanks de grote groep, viel de stilte op. Iedereen was in stilte aan het genieten van z‟n crème en een potje koffie.

Het was een leuke namiddag, die zeker voor herhaling vatbaar is. Van Clement mogen we het alvast nog doen!

Frederik, woensdag 6 juli 2011

M

H

T

W

e

e

t

j

e

s

29 jaar Ter Wilgen

1

2

3

4

5

6

Op 31 mei vierden we in Ter Wilgen het 29 jarige bestaan van de instelling en alle bewoners en medewerkers die 10 jaar en 25 jaar in Ter Wilgen wonen en werken.

Foto 1: Geert overhandigt Ward, bewoner huis 5, een medaille voor zijn 10-jarig wonen in Ter Wilgen.

Foto 2: Ward is superblij met zijn medaille Foto 3: De bewoners genieten van een glaasje tijdens de receptie.

Foto 4: Tijdens de middag kwam een heel grote „frietkot‟ vrachtwagen voor de poort van Ter Wilgen staan waar iedereen zijn frietjes kon komen halen.

Foto 5: En … iedereen kwam achter zijn frietjes Foto 6: De twee medewerkers die dit jaar gevierd werden voor hun 25 jarige dienst: Stefan Van Maelsaeke en Marijke Desmet.

37

38

S

P

O

N

S

O

R

I

N

G

Nieuwe liftbus in Ter Wilgen In 2011 mocht Ter Wilgen een mooi bedrag ontvangen van het United Fund for Belgium.

Dit bedrag werd aangewend voor de aankoop van een nieuwe liftbus voor Ter Wilgen.

Het United Fund for Belgium is een onafhankelijke non-profit organisatie die tot doel heeft mensen die hulpbehoevend zijn in België te helpen. Het biedt de in België gevestigde (inter)nationale bedrijven de gelegenheid hun sociaal maatschappelijk engagement op te nemen.

Philippe De Meulenaere en ikzelf mochten op 23 juni 2011 naar de jaarlijkse officiële overhandigingsceremonie van United Fund for Belgium in het Europees hoofdkantoor van de firma Cargill in Mechelen. Het werd een feestelijke avond met heel veel blije gezichten, inclusief de onze!

De nieuwe liftbus betekent voor Ter Wilgen een grote hulp in het aanbieden van activiteiten, vervoer, uitstappen,… Dit vergemakkelijkt de werking voor onze medewerkers, en komt heel voordelig uit voor onze cliënten.

En hoe blij deze zijn kan U alvast zien op deze foto, waarbij een aantal cliënten van huis 4 gewillig poseren bij onze nieuwe bus!

Pieter Jouretz

F

A

M

I

L

I

E

N

I

E

U

W

S

Familienieuws De huizen en de sociale dienst reiken de redactie het familienieuws van onze cliënten aan.

Wij proberen hier zo volledig en correct mogelijk in te zijn. Mochten er toch gegevens ontbreken of onjuist zijn, meld dit dan gerust aan de sociale dienst of rechtstreeks aan de redactie.

Familienieuws bewoners / deelnemers / cliënten Welkom aan 30/05/11 27/06/11 12/07/11 Overlijdens 29/06/11 28/07/11 06/08/11 08/08/11 12/08/11 27/08/11 Geboortes 24/07/11

Stefaan Carpentier, NAH Ronse Lara Cornelis, nieuwe bewoonster gedecentr. Wonen Herzele Marie Viaene, dagcentrum NAH Ronse

Mevr. Rita Van Beneden, bewoonster van huis 1 MH Dhr. Marc Festjens, bewoner van huis 3 TW Mevr. Mariëtte Van Crombrugge, bewoonster van huis 10 MH Mevr. Suzanne Coppens, moeder van Peter Van der Hauwert, deelnemer dagcentrum MH Dhr. Frans De Vreese, voogd van Jeannine Claeys, bewoonster huis 1 MH Dhr. Albert Dooms, vader van Antoon Dooms, bewoner van huis 3 TW

Lasse, kleinzoon van Annie De Schamphelaere, zus van Odette De Schamphelaere, bewoonster gedec. Wonen Zingem

Familienieuws medewerkers Geboortes 19/05/11 19/05/11 20/05/11 05/06/11 08/06/11 08/07/11 10/07/11 28/07/11 04/09/11

Jiel, kleinzoon van Jozefa Baeke, woonbegeleidster huis 3 MH Nicolas, kleinzoon van Nadine Gelas, medewerkster dagbesteding MH Fons, kleinzoon van Regine Van Holder, medewerkster dagbesteding Jona, zoon van Tijs Quartier en Heidi Messiaen, woonbegeleidster huis 6 TW Aida, kleindochter van Gaby Goemaere, woonbegeleidster huis 3 en Chris Demets, medewerker keuken MH Maud, dochter van Karen Vandecasteele en Frederik De Clercq, medewerker dagbesteding MH Boris, kleinzoon van Liliane Hubrechts, medewerkster receptie MH Noah, kleinzoon van Margo Ceelen, medewerkster dagbesteding MH Thomas, zoon van Koen Vercruyssen en Martien Mollet, woonbegeleidster huis 6 TW

39

40

F

A

M

I

Overlijdens 25/06/11 05/06/11 15/07/11 25/07/11 27/07/11 29/07/11 08/08/11 20/08/11

L

I

E

N

I

E

U

W

S

Mevr. Anna De Wulf, moeder van Nicole Vercruyssen, nachtdienstbegeleidster MH Mr. Ides De Noyette, schoonvader van Mieke Deschaumes, medewerkster dagbesteding MH Mr. Julien De Gusseme, schoonvader van Rita Vindevogel, voormalig woonbegeleidster huis 1 MH Mevr. Victoire Mons, moeder van Jan Noerens, medewerker dagbesteding MH Mevr. Monique De Ganck, moeder van Linda Baudewijns, psychiater MH Mevr. Mieke Vanallemeersch, zus van Leen Vanallemeersch, ateliermedewerkster TW Mevr. Viviane Vanden Borre, woonbegeleidster huis 4 MH Mevr. Martha Demeulemeester, grootmoeder van Martien Mollet, woonbegeleidster huis 6 TW

Afscheid van …

Mariëtte Van Crombrugge 6 augustus 2011

Mariëtte, lieve Mariëtte je was zoveel voor ons, een gulle glimlach een warm hart een zoet mondje reikende handen één oogje toegeknepen blij was je met elke sprokkel aandacht met een kus, een aai met verse tomaatjes een tijdschrift met blinkende baby‟s je was puur Mariëtte een geschenk voor de wereld rondom.

F

A

M

I

L

I

E

N

I

E

U

W

S

Rita Van Beneden 29 juni 2011

Rita, Zoveel keer vroeg je aan ons hoe ‟t met ons was, en met onze kinderen, en onze ouders, en als we antwoordden: “goed” dan was jij blij. Als we dan vroegen hoe ‟t met jou was antwoordde je altijd: “goed” of “beter”, ook al wisten we dikwijls dat het niet zo was.

Ziek zijn kon niet bij jou! Ook al domineerde een zware medische zorg al zoveel jaren je frêle leven.

Vrolijk zijn, lachen, zingen, dansen, in de zomer buiten genieten, op je kamer met een boekje. Je liefde voor dieren, in het bijzonder de poezen, je had er altijd wel één gezien, voor wij het merkten! Je ontdekte zelfs ooit een eekhoorntje in de boom naast de leefgroep.

Je kon zo sappig anekdotes van vroeger vertellen. Je begon altijd met: “weet ge da nog?” En je eindigde je verhaal altijd met: “Da was leutig hé!”

Zo dikwijls zei je ons: “„k zie ou geren” en vereerd zoals we waren antwoordden we: “Ho Rita nu maakt gij mij nogal gelukkig en blij hoor”, en onmiddellijk erna vroeg je: “En ziede gij mij ook geren?” “Maar natuurlijk Rita, vree geren!” en dan blonken je ogen van blijdschap!

Rietje, Samen met je broer en tante, je ganse familie, vrienden en de bewoners gaan we je ongelofelijk hard missen. We hebben dikwijls gedacht als je zo erg ziek was dat je het niet zou halen, en ineens, toen we dachten dat je jezelf weer eens had overwonnen, ben je onaangekondigd onverwacht weggegaan.

Gelukkig liet je ons zoveel mooie herinneringen na, we gaan ze ophalen, en nog eens je vrolijkheid voelen. We zullen ons laten beïnvloeden door je aanstekelijk enthousiasme, en ons warmen aan de liefde die je ons gaf!

Je was een fantastische sterke vrouw!

We wensen je een goede thuiskomst ginds aan de overkant bij hen die je zo liefhad!

Rita Vindevogel - Aandachtsbegeleidster Rita Van Beneden“op rust”

41

42

F

A

M

I

L

I

E

N

I

E

U

W

S

Marc Festjens 28 juli 2011

Postume brief aan Marc Festjens Lieve liedjescompagnon, trouwe zangmaat, goede kleinkunstvriend, Onze muzikale wegen kruisten elkaar 29 jaar geleden en zijn sindsdien nooit meer uit elkaar gegaan. Ze overlappen elkaar volledig en kronkelen broederlijk door ons leven heen. Een leven dat bol staat van melodieën, ritmes, harmonieën, noten… En nochtans kunnen we beiden geen muzieknoot lezen.

Muzieknoten ZIJN gewoon ons leven. We staan ermee op en gaan ermee slapen. Ze vullen ons hart, ons hoofd en onze ziel.

micro om je muzikale kunnen aan anderen over te brengen.

Vooral kleinkunst is onze passie. We kennen ze allemaal: Willem, Ramses, Jan, Boudewijn en… onze grote held Dimitri Van Toren. Jaren geleden zijn we hem –tijdens de pauze van een optreden te Kluisbergen- gaan bezoeken in zijn loge. Ik zag je stralen!!! Ik vraag me nog steeds af wie van ons beiden toen het gelukkigst was. Na zijn optreden ben je hem trouwens nog gaan „berispen‟ omdat hij „Suzanne, jaag de katten uit je warme bed‟ niet had gezongen. Hij betoonde daar, tot jouw grote genoegdoening, zijn volle spijt voor…

Lieve vriend, ik schrijf deze woorden bewust in de tegenwoordige tijd, omdat ik niet wil aanvaarden dat ze eigenlijk in de verleden tijd horen te staan. Met jou verlies ik een „soulmate‟, een boezemvriend. Zonder jouw begeesterend enthousiasme zullen mijn muzieksessies nooit meer dezelfde zijn. En in de toekomst zal ik „Suzanne, jaag de katten uit je warme bed‟ alleen nog kunnen zingen met een gebroken stem en jouw gelukzalig gezicht –achter de micro- (wazig van de tranen) op mijn netvlies gebrand…

We vormen samen een muzikale, Siamese tweeling. Een paar klanken van een lied heb je maar nodig, vooraleer je probleemloos invalt. Perfect op de juiste toon, met je typerend en onnavolgbaar, nasaal geneurie. De ogen- in volle overgave- toegeknepen en de mondhoeken tot aan je oren… Zo zal ik mij je ook altijd blijven herinneren; fier achter je

Rust in vrede, Marc. Ik blijf de kleinkunst consequent doorzingen, om jou ter ere te zijn!

Je treurende vriend, Kaboe (Carlos Liveau) PS Pas wanneer je iemand mist, weet je hoeveel je van hem houdt …

F

A

M

I

L

I

E

N

I

E

U

W

S

Viviane Vanden Borre 8 augustus 2011

Viviane, Madame Viviane Zoals veel bewoners in Mariaheem haar vaak aanspraken, vandaag over haar spreken en haar voor altijd zullen herinneren… Madame Viviane.

Ikzelf leerde Viviane een goeie 10 jaar terug kennen… ze verscheen als een flamboyante dame, een bijzonder mooie vrouw. Stijlvol en punctueel. Krachtig en energiek in woord en daad. Altijd in de weer, altijd bezig. Vanuit die kenmerken gaf ze op haar unieke manier vorm aan haar job, haar werk. Het was MEER dan de job van haar leven – de job WAS haar leven… enfin niet helemaal natuurlijk… er was nog zoveel meer…haar partner Kris, de kinderen, de zon, reizen, vrienden, genieten en niet te vergeten haar grote hart voor dieren… Er was zoveel dat haar leven kleurde maar toch… haar werk als opvoedster van zovele bewoners was een doel in haar bestaan maar tegelijk ook een middel. Want Viviane kleurde gedurende meer dan 35 jaar Mariaheem maar ook Mariaheem kleurde gedurende al die tijd het bestaan, het leven van Viviane.

In haar contact met bewoners was Viviane vol overgave betrokken op elk individu dat ze mocht begeleiden. Ze was helder en duidelijk, ze was zacht en vriendelijk. Een baken van veiligheid en rust waar bewoners vertrouwen en zekerheid aan ontleenden.

Viviane haar hart lag dicht bij onze bewoners. Ze benaderde hen vanuit een groot gevoel van zorg en evenwaardigheid. Viviane behandelde hen zoals ze graag zelf werd behandeld.

Ik hoef er geen kanttekening bij te maken dat haar persoonlijke stijlvolle en smaakvolle verschijning weerspiegeld werd in de stijlvolle en smaakvolle verschijning van al wie in haar huis woonde net zoals het werd weerspiegeld in de smaakvolle inrichting van het huis zelf waar ze werkte.

Viviane liet haar stempel na! Haar uiterst persoonlijke stempel. De uitdrukking van haar individuele zijn teruggekaatst in het leven van al die bewoners waar ze jaar na jaar een hechte, persoonlijke band mee opbouwde. Waarmee ze op weg is gegaan, doorheen alle fasen van haar leven net als doorheen alle fasen van hun leven. Ups en downs, vreugde en verdriet, frustratie en opluchting… het leven zoals het is…

De zorg evolueerde sterk, de wijze waarop professionelen omgingen met personen met een beperking veranderde in al die jaren enorm. Alles veranderde en Viviane veranderde mee. Maar doorheen al die evoluties bleef ze werken, steeds weer opnieuw vanuit haar grootste talenten, die waarmee ik dit schrijven begon. Stijlvol en punctueel. Krachtig en energiek in woord en daad.

En mag ik er tot slot nog een laatste talent aan toevoegen, een bijzonder talent, haar grote innerlijke gevoeligheid. Haar gevoeligheid die haar tot die opvoedster maakte die ze was. Die ervoor zorgde dat ze steeds met Hart en Ziel aanwezig was in dat wat ze deed. Zo Viviane, wil ik mij jou herinneren.

Krachtig maar vanuit een uitzonderlijke gevoeligheid, een open en liefdevol hart dat zoveel, zoveel heeft gegeven.

Riet Van Nevel, Diensthoofd wonen MH

43

44

I

N

E

N

U

I

T

D

I

E

N

S

T

In en uit dienst In dienst 06/06/11 06/06/11 06/06/11 09/06/11 17/06/11 20/06/11 27/06/11 06/07/11 08/07/11 11/07/11 13/07/11 20/07/11

Carina De Coninck, medewerker poetsploeg TW Ann Cruypenninck, sociaal-medisch verpleegster NAH Bieke Maes, opvoedster huis 1 TW Vanity Dewaele, woonbegeleidster huis 4 MH Julie Boddu, nachtdienstbegeleidster MH Jolien De Lepeleere, woonbegeleidster huis 5 MH Elke Vanderbeken, medewerkster keuken MH Lien Beyaert, woonbegeleidster Herzele MH Hannah Dejonghe, woonbegeleidster huis 9 MH Julie Boddou, nachtdienstbegeleidster MH Jolien De Lepeleere, opvoedster NAH Ronse Carole Carlier, woonbegeleidster huis 3 MH

Uit dienst 23/05/11 24/05/11 31/05/11 05/06/11 12/06/11 26/06/11 27/06/11 29/06/11 30/06/11 30/06/11 03/07/11 25/07/11 28/07/11 31/07/11 02/08/11 04/08/11

Nils Droeshaut, opvoeder NAH Jolien Blommaert, opvoedster huis 6 TW Jolien De Lepeleere, opvoedster NAH Ronse Steffi Vandepontseele, woonbegeleidster Zingem MH Saray Colpaert, woonbegeleidster huis 5 MH Celine Hutse, opvoedster huis 4 TW Linh Nguyen Thi Nhat, medewerkster keuken MH Niels De Groote, opvoeder huis 1 TW Julie Boddou, nachtdienstbegeleidster MH Michèle Van Loocke, medewerkster poetsploeg MH Roland Scheir, medewerker technische dienst MH Marc Vanden Abeele, medewerker techn dienst TW Fahmy Husseiny Ali Sahloul, medewerker keuken TW Lisa D’Hondt, woonbegeleidster huis 10 MH Carole Carlier, woonbegeleidster huis 3 MH Hannah De Jonghe, woonbegeleidster huis 9 MH

I

A

G

E

MARIAHEEM 8 oktober 7 november 15 u 22 december 14 u

N

D

N

A

TER WILGEN

Infomoment voor ouders en wettelijke vertegenwoordigers Herdenkingsviering overledenen Kerstviering

9 november 19 u

Herdenkingsviering overledenen

23 december 15.30 u

Kerstviering

S P O N S O R I N G Busje komt zo, busje komt zo‌.

Mede dankzij een financiĂŤle gift van het United Fund for Belgium moet er niet langer geduld geoefend worden. Een nieuwe liftbus voor Ter Wilgen is immers reeds geleverd.

Lees meer hierover op pagina 38.

C

O

L

O

F

O

N

Redactie: Geert Bonte, Pieter Jouretz, Carine Cosijns Viviane Van De Vijver, Stefan Van maelsaeke, Ellen Arens Met dank aan allen die een bijdrage leverden voor dit nummer.

Coverillustratie: Werk van Christine Garez onder begeleiding van Kim Note Zetwerk: Carine Cosijns Layout: Ellen Arens

D

R

U

K

Kasteeldreef 2 9630 Zwalm-Beerlegem Tel. 055 33 96 96 Fax. 055 49 57 79 E-mail secretariaat@mhtw.be www.mhtw.be