Nieuw in de Dome: Serengeti

08 09

Serengeti is een nieuwe film en we hebben dan ook de Europese én wereldpremière in huis! Michael Dalton-Smith begon in 2018 met zijn nieuwe Afrika-film. Na jaren van voorbereiding maakte COVID-19 het project nog even onzeker, maar het is de Canadese regisseur gelukt een prachtige film te maken, een film speciaal voor de grootbeeldfilmtheaters.

Het leven op de Serengeti is uniek. De meest iconische dieren van Afrika hebben hier hun thuisbasis. Het is de plek waar een van de grootste natuurspektakels ter wereld plaatsvindt: de jaarlijkse migratie van de gnoes. De natuur heeft er op ingenieuze wijze voor gezorgd dat alles dat hier leeft, van de kleinste insecten tot de grootste zoogdieren, een duidelijke rol heeft. Samen zorgen ze voor een balans in het ecosysteem. Dit schitterende natuurgebied is ontstaan door een serie van gebeurtenissen die in de film aan de orde komen. Maar ook de Serengeti heeft te maken met veranderingen. Als de leefomgeving van de dieren langzaam verdwijnt, kunnen wij ze dan redden en beschermen? De film is een onvergetelijke safaritocht langs olifanten, leeuwen, luipaarden maar ook langs allerlei soorten vogels en insecten en maakt je onderdeel van de trektocht die miljoenen gnoes jaarlijks maken. Zo krijgen wij meer begrip voor de relatie tussen al het leven op de Serengeti.

Dalton-Smith aan het woord Waarom heb je deze film gemaakt? ‘Ik ben in mijn filmcarrière op heel veel plekken geweest, maar de Serengeti heeft me altijd het meest geboeid. Het is een plek waar ik me altijd fijn voel en tot rust kom. Ik ben er heel vaak geweest en door de mensen die ik er heb ontmoet, heb ik er veel ontdekt en ben ik vaak op plekken geweest waar andere mensen niet komen. De Serengeti is enorm, heel divers en verbazingwekkend. Van de uitbarstende vulkaan, de eerste mensachtigen tot een van de grootste migraties op aarde, het heeft alles. Ik wilde deze film maken om mensen de

Serengeti te laten zien zoals ik die ken, een plek die zo biodivers is dat hij de ware schittering van de natuur laat zien.’

Wanneer ben je begonnen met filmen en hoe lang duurde het hele proces om deze film te maken? ‘Ik ben zeker drie jaar lang met de film bezig geweest.’

Veel filmmakers hebben hun projecten moeten uitstellen als gevolg van Covid-19 en de maatregelen, zoals beperkt reizen en beperkte contacten. Heb jij nog last ondervonden van de pandemie? ‘COVID was eigenlijk een zegen voor ons. Door COVID was er geen toerisme meer in Tanzania, dus een groot deel van 2020 hadden we de Serengeti voor onszelf. We zijn weken onderweg geweest zonder ook maar één enkele auto te zien. En daarom konden we alle weidse opnamen, de vergezichten, filmen zonder voertuigen in het shot. Ook waren de beroemde rivierovergangen helemaal voor onszelf. Zonder COVID zou het een enorme uitdaging zijn geweest om de reikwijdte van de migratie vast te leggen zonder voertuigen erin. Dit was de kans om de Serengeti te ervaren zoals het honderd jaar geleden was.’

Wat is je favoriete scène in de film? ‘Dat is een nachtscène met twee leeuwen. Ons doel die dag was om de gnoes te filmen tegen het licht van de opkomende volle maan. Vanuit het niets kwamen twee prachtige mannetjesleeuwen. We konden ze volgen met behulp van een enorme gyrostabilisator die we aan de auto hadden bevestigd. Ze kwamen net op het perfecte moment omhoog om de volle maan achter zich te krijgen.’

Serengeti is vanaf 20 april exclusief, Nederlands gesproken, in MuseonOmniversum te zien. De Engelse versie kan via een headset beluisterd worden.

Alexandra van der Zee