7 minute read
Projecten in de kijker
from Winter 2023
Copyright: Tom Verbruggen
Advertisement
Gesprek met Pieter Duysburgh, lesgever en coördinator van het project ‘Ondersteuning Digitale Oefenkansen’
Het project Ondersteuning Digitale Oefenkansen (ODOK) richt zich tot mensen in een kwetsbare situatie en wil hun digitaal zelfvertrouwen en digitale vaardigheden verbeteren. Freelancers met expertise in e-inclusie en digitale oefenkansen geven op maat gemaakte workshops aan de medewerkers en vrijwilligers van organisaties die werken met kwetsbare groepen. Ze ondersteunen hen om in hun dagelijkse werking digitale oefenkansen te creëren voor hun kwetsbare doelgroep. De doelgroep wint aan digitaal zelfvertrouwen en digitale vaardigheden. Het traject loopt in 40 organisaties, verspreid over vijf regio’s. Een toolbox verzekert de duurzaamheid van dit project. We spraken met Pieter Duysburgh, die de workshops geeft én recent ook projectcoördinator is.
Pieter Duysburgh: “Ik heb een master in de sociologie en volgde ook een aanvullend jaar journalistiek. Het verband tussen de digitale wereld en de maatschappij heeft mij altijd al gefascineerd. Ik heb er nog een thesis of masterproef over geschreven, toen was dat nog een relatief nieuw onderwerp. Gedurende lange tijd heb ik gebruikersonderzoek gedaan voor nieuwe digitale
innovaties bij imec-SMIT, VUB en werkte ik ook een aantal jaar als projectleider digitale inclusie bij wat vandaag District 09 heet. Die gecombineerde ervaring met m’n job als operationeel coördinator van het Kenniscentrum ‘Data & Maatschappij’ maakt dat ik intussen goed thuis ben in het onderwerp digitale inclusie. Tegelijk vind ik het ook heel verrijkend om freelance dit soort van projecten te kunnen trekken, want zo voel je ook goed wat leeft op het terrein.” Van waar de nood van dit project? Duysburgh: “Sinds de hele samenleving in sneltempo digitaliseerde dankzij de coronacrisis, staat digitale inclusie op de politieke agenda. Dat is geweldig, want heel lang was het een onderbelicht onderwerp waar weinig middelen voor vrij werden gemaakt. Tegelijk “Eén op twee Belgen zou nu toont de recentste digitaal kwetsbaar zijn” barometer ‘Digitale Inclusie’ van de Koning Boudewijnstichting dat ondanks die versnelling de digitale kloof niet kleiner is geworden. Eén op twee Belgen zou nu digitaal kwetsbaar zijn, terwijl dat bij de vorige bevraging twee jaar geleden maar 4 op 10 was.
Dat heeft alles te maken met de vaststelling dat, samen met de technologie, ook de digitale vaardigheden evolueren. Sommige digitale vaardigheden, zoals online bankieren of je uitslag van je medische test online nakijken, worden steeds minder optioneel. Om goed te functioneren in onze samenleving vandaag moet je digitaal vaardiger zijn dan pakweg twee jaar geleden.” “ODOK is maar een puzzelstukje van de oplossing. Er zijn middelen vrij gemaakt voor bijvoorbeeld ‘digibanken’, een soort digipunten waar materiaal, begeleiders en cursussen beschikbaar worden gesteld. ODOK richt zich tot die mensen die zelfs daar niet geraken, die ontmoedigd zijn door de digitale wereld, er zo veel mogelijk van weg blijven en er liever weinig mee te maken hebben. Hen willen we een ‘digitale prikkel’ geven, een kleine positieve digitale ervaring op de plekken waar ze sowieso komen. Als ze ongemerkt en misschien onrechtstreeks fijne digitale ervaringen hebben, dan hebben begeleiders een aanknooppunt om misschien toch eens een cursus te suggereren. Dan verkleint misschien de drempel. Het zijn heel kleine, niet-spectaculaire ingrepen die in al hun bescheidenheid, geloven wij, toch het verschil kunnen maken en drempels kunnen wegnemen.” Wat doe jij precies binnen het project? Duysburgh: “Ik werk freelance voor Avansa. Avansa heeft samen met de werking digitale inclusie van District09 het project uitgewerkt en ingediend. Ik heb op basis daarvan het traject verder uitgewerkt dat organisaties kunnen volgen om tot oefenkansen te komen op maat van hun organisaties. Ik werkte ook aan een ‘inspiratieset’ met digitale oefenkansen voor organisaties. Bij elke organisatie passen andere oefenkansen, afhankelijk van de mensen die ze bereiken, de activiteiten die ze organiseren en de mensen die er werken, al dan niet vrijwillig. Je moet daarom telkens per organisatie bekijken hoe zij best kunnen inzetten op oefenkansen. Daarnaast begeleid ik ook de trajecten voor een aantal organisaties in verschillende regio’s. En door een loopbaanonderbreking van de projectcoördinator, doe ik nu ook de projectcoördinatie.” Aan welke soort organisaties geven jullie de workshops? Duysburgh: “De organisaties zijn heel verschillend. De recentste barometer toont wel opnieuw aan dat de digitale kloof het grootst is bij mensen die ouder zijn dan 55 jaar. Dus heel wat organisaties waar we mee samenwerken richten zich op die doelgroep. Denk aan lokale dienstencentra of afdelingen van OKRA (dé grootste vereniging voor senioren in Vlaanderen en Brussel, nvdr.). Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is digitale inclusie niet alleen een verhaal dat bij hen van tel is. Ook factoren als inkomen en opleiding spelen een rol: mensen met een lager inkomen en een lagere opleiding, zijn opvallend vaker digitaal kwetsbaar. Daarom hebben we ook trajecten met armoedeorganisaties afgelegd, al is dat niet altijd evident omdat de noden daar zo divers en groot zijn. Ook instanties die zich richten tot vluchtelingen en bibliotheken doen mee. Digitale oefenkansen kunnen dus in heel wat contexten een rol spelen.” Waar heeft het project al een verschil kunnen maken? Duysburgh: “Oefenkansen zijn niet spectaculair. Integendeel, ze moeten net ingebed zitten in bestaande activiteiten. Ze maken het verschil op heel subtiele manieren, de impact is daarom niet altijd zo gemakkelijk vast te stellen. Maar om een aantal voorbeelden te geven: Ik hoorde van een groep biljarters die de afstand tussen hun biljartballen ook eens ging opmeten met een smartphone. Of een lokaal dienstencentrum die in de jaarlijkse quiz ook een ‘oneerlijke’ ronde stopten waarin de deelnemers net wél iets mochten opzoeken met hun telefoon. Ik heb ook weet van een groep nieuwkomers waarbij de begeleiders samen met hen op Google Maps eens gingen kijken naar de plaatsen van hun herkomst. Het lijken kleine dingen en dat zijn het ook, maar die kleine prikkels leiden in bepaalde gevallen soms tot meer.”
PRAKTISCH: Merk je bij de bezoekers van jouw organisatie ook dat de meest kwetsbaren niet meer mee kunnen met de digitale versnelling? Wil je die groep ondersteunen door hen laagdrempelige oefenkansen te bieden? Grijp dan nu je kans! Avansa biedt een reeks van drie gratis workshops aan om je medewerkers en/ of vrijwilligers op te leiden. Bezorg ons jouw gegevens via charly.maes@avansa-regiogent.be en wij maken een afspraak voor een verkennend gesprek.
Projecten in de kijker
Wensmens Pieter en beatbokser Serdi zorgden voor de gedetineerden voor een onvergetelijke dag.
Wensmens verzamelt wensen in de gevangenis van Gent
“Ik wil graag mijn vrijheid terug”, grijnst de man met de zwarte krullen. “Ik wil een wereld zonder oorlog”, zegt de jonge kerel vanonder zijn kap. “En ik,” glimlacht de donkere man, “wil dat mijn zoon het goed doet op school.” “Ik wens mogelijkheden om me te verdiepen in kunst en cultuur, want deze zijn hier schaars”, zegt de jongen met de blauwe ogen. “Ik wil graag een gevangenissysteem dat mensen beter maakt,” fluistert de man met de diepe rimpels in het gelaat, “en begeleiders met een hart.” “Het enige wat ik wil,” zegt de man met het rode trainingspak, “is omringd worden met goede mensen.” “En ik,” zegt de tiener met veel overtuiging, “wil een toekomst met meer geluk en kansen, zodat ik iets kan maken van mijn leven.” “Mijn enige wens,” zegt de boom van een kerel, “is dat mijn moeder gelukkig is. Zij is alles wat ik heb.” Hij heeft tranen in zijn ogen. “Ik wil clean zijn,” zucht de jongen met het litteken op het voorhoofd, “mijn leven uitbouwen en justitie achter mij laten.” “En ik,” zegt de jonge knaap, “wil graag iemand vinden die mij écht graag ziet.” Dit is slechts een greep uit de wensen van de bewoners van de gevangenis van Gent. De wensmens mocht er voor één keer op bezoek. Het was een zonnige dag. Serdi, de bekende Gentse beatbokser, gaf er samen met enkele getalenteerde gedetineerden een optreden, buiten op de koer. De sfeer zat goed. Ondertussen gingen wensmensen Pieter en Nancy met de mannen aan de slag. Ze noemen zichzelf optimistische wereldverbeteraars, spreken mensen aan en vragen hen naar hun grootste wensen. En af en toe zorgen zij ervoor dat een wens in vervulling gaat. Wensmens is een project, bezield door een groepje enthousiaste jongeren, waarin verschillende activiteiten georganiseerd worden rond de wensen en dromen van mensen. Het wil een platform creëren waar er materiaal klaarligt om dromen te verwezenlijken en mensen te engageren om hun dromen achterna te gaan en de verzuring tegen gaan.
