et verhaal van Robin zijn contactgezin

“Toen ik aankwam bij mijn contactgezin merkte ik dat Fahvad* niet helemaal lekker in zijn vel zat. Ik help hem al bijna drie jaar met het verbeteren van zijn Nederlands, maar eerder had ik hem niet zo gezien. Ik besloot hem te vragen wat er was. Hij vertelde dat zijn zoon Rayan* racistisch was behandeld tijdens zijn stage bij een ICTbedrijf.

Al langer had Rayan het gevoel niet welkom te zijn bij het bedrijf, maar toen hij zich op een dag had verslapen ontving hij een heftige mail. Daarin stond dat ze hem niet meer als stagiair wilden en hij beter in een andere branche kon gaan werken. Een overdreven reactie op slechts een keer te laat komen, Rayan liep er al een tijd lang stage en was alle andere dagen op tijd geweest. Ook stuurde het ICT-bedrijf een lijst van andere ICT-bedrijven waar hij wellicht stage zou kunnen lopen. Het absurde was dat al deze bedrijven allemaal in Syrië zijn gevestigd! ‘Ga maar terug naar je eigen land’, was de ondertoon die hieruit bleek. Fahvad was gekwetst en boos en vroeg mij om hulp.

Samen hebben we een nette brief gestuurd naar het bedrijf, hierna zijn we z’n drieën op gesprek geweest. Hoewel we niet tevreden zijn met de stappen die tegen deze stagebegeleider zijn ondernomen, ben ik blij dat mijn contactgezin me weet te vinden voor dit soort problemen. Ze vertrouwen mij en weten dat ik ze kan bijstaan.”