dossier 2021-217.pdf

Uitspraak beroepsinstantie OVB/2021/217

Vlaamse overheid Beroepsinstantie inzake openbaarheid van bestuur en hergebruik van overheidsinformatie Afdeling openbaarheid van bestuur Havenlaan 88, bus 20 1000 BRUSSEL T : 02 553 57 25 Mail: openbaarheid@vlaanderen.be Dossiernummer: OVB/2021/217

DE BEROEPSINSTANTIE - Afdeling openbaarheid van bestuur Bevoegdheid beroepsinstantie Bestuursdecreet van 7 december 2018, titel II, hoofdstuk 3, afdeling 6.

Besluit van de Vlaamse Regering van 19 juli 2007 tot oprichting van de beroepsinstantie inzake openbaarheid van bestuur en hergebruik van overheidsinformatie.

Voorafgaande procedure Op 9 mei 2021 diende xxx (hierna vermeld als: verzoeker), een verzoek in bij het Agentschap Audit Vlaanderen om een afschrift te verlenen van alle gegevens (indiener en voorwerp klacht (email/telefonische registratie/brief…) met betrekking tot een klacht die zou zijn ingediend bij Audit Vlaanderen wegens mogelijke belangenvermenging in hoofde van xxx met betrekking tot het bedrijf xxx te Beveren en de resultaten van het onderzoek in dat verband.

Op 12 mei 2021 en 17 mei 2021 werd het openbaarheidsverzoek gedeeltelijk ingewilligd.

Met een mail d.d. 26 mei 2021 diende verzoeker beroep in bij de beroepsinstantie tegen de gedeeltelijke weigeringsbeslissing vanwege het Agentschap Audit Vlaanderen. Dit beroep werd geregistreerd op 26 mei 2021.

Ontvankelijkheid van het beroep Het oorspronkelijke verzoek van verzoeker dateert van 9 mei 2021.

De gedeeltelijke weigeringsbeslissingen dateren van 12 mei 2021 en 17 mei 2021 en maken geen melding van de beroepsmogelijkheid en -modaliteiten, zoals voorgeschreven in artikel II.43, §1, derde lid van het Bestuursdecreet. De beroepstermijn vangt bijgevolg pas aan vier maanden na kennisgeving van de beslissing.

www.vlaanderen.be

Het beroepschrift van verzoeker d.d. 26 mei 2021 is bijgevolg tijdig ingediend en wordt dan ook als ontvankelijk beschouwd.

Gegrondheid van het beroep Overeenkomstig artikel II.31, eerste lid Bestuursdecreet heeft het recht op passieve openbaarheid betrekking op bestuursdocumenten. Op grond van deze bepaling is elke instantie in principe verplicht aan eenieder die erom verzoekt inzage te geven in, uitleg te verschaffen over of een afschrift te bezorgen van de gewenste bestuursdocumenten.

De openbaarmaking kan slechts geweigerd worden mits toepassing wordt gemaakt van één of meerdere uitzonderingen, zoals gestipuleerd in de artikelen II.33 tot en met II.39 van voormeld decreet.

1.

Gedeeltelijke weigeringsbeslissingen

In antwoord op het openbaarheidsverzoek van verzoeker d.d. 9 mei 2021, werd op 12 mei 2021 volgend bericht gestuurd aan verzoeker vanuit het Agentschap Audit Vlaanderen: “Ik kan u bevestigen dat wij een melding ontvingen met betrekking tot mogelijke onregelmatigheden bij

het departement Omgeving, afdeling Handhaving. De identiteit van de melder kunnen wij u niet verstrekken omwille van de bescherming van persoonsgegevens door Audit Vlaanderen.

Het voorwerp van de melding betrof mogelijke belangenvermenging ten aanzien van (mestverwerkende) bedrijven. Concreet werden een aantal situaties aangehaald waaruit de mogelijke belangenvermenging zou blijken. Zoals u aangeeft, werd ook uw naam hierin genoemd. Het betrof: • het mogelijks niet naar behoren opvolgen van een klacht m.b.t. een illegale stortplaats in een bedrijf, meer concreet handelde dit over het uitblijven van een oplossing voor het wegwerken van een afvalberg in het betrokken bedrijf; • het mogelijks bevoordelen van een specifiek bedrijf, door te weigeren om het PV met vaststellingen te tekenen en niet akkoord te gaan met de maatregel die werd gekoppeld aan de vaststellingen.

• het mogelijks niet correct opnemen van vaststellingen in het inspectieverslag bij een incident m.b.t. de lozing van mest door een specifiek bedrijf. De vaststellingen zouden zeer voorwaardelijk zijn geformuleerd in het verslag en ruimte geven voor interpretatie.

Audit Vlaanderen onderzocht deze melding en trof in het vooronderzoek geen forensische aanknopingspunten aan. Audit Vlaanderen besliste bijgevolg geen verder gevolg te geven aan deze melding.”

Vervolgens werd nog een tweede bericht gestuurd vanuit het Agentschap Audit Vlaanderen aan verzoeker op 17 mei 2021, waarin werd gesteld : “Ik begrijp de in uw mails geuite frustratie, maar ik kan/mag in het kader van de bescherming van de

persoonlijke levenssfeer de identiteit van de melder/meldster niet prijsgeven.

Ik verwijs naar mijn eerder antwoord van 12/05/2021, waarin ik u meedeelde dat Audit Vlaanderen geen forensische aanknopingspunten vond in de betrokken melding en bijgevolg besliste om geen audit op te starten.”

https://www.vlaanderen.be/openbaarheid-van-bestuur

uitspraak beroepsinstantie OVB/2021/217

pagina 2 van 5

2. Inhoud van het beroepschrift Verzoeker stelt het volgende in zijn beroepschrift aan de beroepsinstantie : “Onlangs werd ik slachtoffer van een ter kwader trouw ingediende klacht bij Audit Vlaanderen. Ik werd

concreet beschuldigd van belangenvermenging met een mestverwerkend bedrijf en het onvoldoende optreden tegen een illegale stortplaats.

Gelet op de inhoud van deze klachten dien ik te concluderen dat deze klacht met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid afkomstig is van binnen de eigen organisatie. Ofwel van een collega toezichthouder of van een manager.

Ik had immers (m.i. terechte) kritiek bij de voorgestelde aanpak door het management en een collegatoezichthouder van het mestverwerkend bedrijf. Mijn kritiek was gebaseerd op wettelijke criteria, analyseresultaten en eerdere ervaringen met een vergelijkbaar dossier. Mijn bedenkingen werden helaas onmiddellijk geïnterpreteerd als onwilligheid/onbetrouwbaarheid.

De ingediende klacht bij Audit Vlaanderen gaf het management het nodige voorwendsel mij van het dossier te zetten. Het dossier werd overgenomen door de collega-toezichthouder. Mogelijks handelde het management zelf ter goeder trouw tenzij managers zelf zouden betrokken zijn.

Dat geïnsinueerd werd dat ik niet integer zou zijn, komt des te harder aan omdat dit zowat mijn hoogste persoonlijke doelstelling is, zowel op het werk maar ook daarbuiten. Indien nodig kan ik meerdere collega’s en managers dit laten beamen.

Indien de klacht effectief door een collega of manager werd ingediend wijst dit zonder meer op een strategisch manoeuvre. Door ons intern dossieropvolgingssysteem DOS te raadplegen had de indiener immers onmiddellijk kunnen zien dat ik effectief en afdoende had opgetreden tegen de illegale stortplaats en het mestverwerkend bedrijf. En dat bijgevolg de klacht al bij voorbaat ongegrond was.

Tot deze conclusie kwam ook Audit Vlaanderen. Er werd geen forensisch onderzoek opgestart.

Gelet op het feit dat deze klacht als een strategisch middel werd misbruikt en om te vermijden dat ik verkeerdelijk mensen zou argwanen die dit niet verdienen, herhaal ik mijn verzoek alle gegevens met betrekking tot deze klacht (indiener en voorwerp klacht (e-mail/telefonische registratie/brief…) te ontvangen.

Momenteel denk ik aan drie personen die m.i. betrokken kunnen zijn. Het zou mij geruststellen twee van deze medewerkers te kunnen schrappen. Liefst nog drie, indien zou blijken dat deze klacht vooralsnog van een derde afkomstig zou zijn. Zoals een concurrerend bedrijf.”

Verzoeker vraagt daarom alsnog de openbaarmaking van de identiteit van de indiener van de melding bij het Agentschap Audit Vlaanderen.

3. Standpunt van de beroepsinstantie De beroepsinstantie heeft contact opgenomen met het agentschap Audit Vlaanderen, waarbij werd gevraagd om aan te geven over welke documenten ze exact beschikken met betrekking tot dit dossier.

https://www.vlaanderen.be/openbaarheid-van-bestuur

uitspraak beroepsinstantie OVB/2021/217

pagina 3 van 5

Uit de ingewonnen informatie is vooreerst gebleken dat wat betreft de melding/klacht wordt vastgesteld dat de melding in dit dossier mondeling gebeurde aan het Agentschap Interne Audit. Er is in dit geval dus geen schriftelijke klacht/melding ontvangen door het Agentschap Intern Audit.

In artikel I.4, 3° van het Bestuursdecreet wordt een bestuursdocument gedefinieerd als de informatie, ongeacht de drager ervan, die in het bezit is van een overheidsinstantie. Het recht op openbaarheid kan aldus maar uitgeoefend worden voor zover het gaat om informatie die gematerialiseerd werd op een drager.

In casu wordt evenwel door de beroepsinstantie vastgesteld dat het Agentschap Interne Audit niet in het bezit is van het door verzoeker opgevraagde document (de melding/klacht), daar het een onbestaand document betreft. Daar kan uiteraard geen afschrift van verleend worden.

Het beroepschrift dient bijgevolg, wat betreft dit onderdeel (de melding/klacht), als ongegrond te worden beschouwd.

Daarnaast kon de beroepsinstantie vaststellen dat er wel een inschattingsformulier werd opgemaakt bij het agentschap Interne Audit, waarbij wordt nagegaan of het aangewezen is om een forensische audit op te starten naar aanleiding van de gedane melding.

De beroepsinstantie kon zelf vaststellen dat het inschattingsformulier enorm veel gegevens bevat die kunnen leiden tot de identificering van de persoon die de melding heeft gedaan. De identiteit van de persoon die de melding heeft gedaan is zonder enige twijfel een gegeven dat behoort tot de persoonlijke levenssfeer van de betrokkene. De beroepsinstantie is dan ook van oordeel dat deze gegevens niet openbaar kunnen gemaakt worden in toepassing van artikel II.34, 2° van het Bestuursdecreet.

Voormelde decreetbepaling bevat immers de verplichting om, behoudens toestemming van de betrokkene, een aanvraag af te wijzen als de openbaarmaking afbreuk doet aan de bescherming van de persoonlijke levenssfeer. Deze bepaling laat niet toe dat gegevens worden verstrekt die de identificatie van derden mogelijk maken, in de mate dat daarmee afbreuk zou worden gedaan aan de bescherming van hun persoonlijke levenssfeer.

Hoewel het hier om een absolute uitzonderingsgrond gaat waardoor er geen belangenafweging moet plaatsvinden tussen het door de uitzonderingsgrond beschermde belang met het belang van de openbaarheid, vertoont de in artikel II.34, 2° van het Bestuursdecreet voorziene uitzonderingsgrond niettemin een relatief aspect. De decreetgever was weliswaar van oordeel dat er geen afweging vereist is met het openbaar belang dat met de openbaarheid is gediend, maar wijst er desondanks op dat telkens in concreto moet worden geoordeeld of er al dan niet een inbreuk is gepleegd op de bescherming van de persoonlijke levenssfeer (Vlaams Parlement, Parl. St. 2017-2018, nr. 1656/1, blz. 58).

De beroepsinstantie merkt op dat bij het onderzoek naar de uitzonderingsgrond met betrekking tot de persoonlijke levenssfeer moet worden nagegaan of er al dan niet sprake is van informatie in een bestuursdocument die op de persoonlijke levenssfeer betrekking heeft. In casu stelt de beroepsinstantie vast dat in het inschattingsformulier van het agentschap Interne Audit heel wat informatie voorkomt die kan leiden tot de identificatie van de indiener van de melding/klacht en dus de naam zou vrijgeven van die persoon. Tevens worden ook nog namen vermeld van andere natuurlijke personen. Dergelijk gegevens behoren ontegensprekelijk tot de persoonlijke levenssfeer en het privéleven van de betrokkenen. Het vrijgeven ervan zou wel degelijk een inbreuk uitmaken op de eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer van die personen. Het privéleven vormt de kern van de persoonlijke levenssfeer (F. SCHRAM, Het decreet openbaarheid van bestuur. Een juridische analyse in historisch perspectief, Brugge, Vanden Broele, 247; Concl. Adv.Gen. bij HvJ 8 april 2014, nr. C-293/12, Digital Rights Ireland Ltd, nr. 61).

https://www.vlaanderen.be/openbaarheid-van-bestuur

uitspraak beroepsinstantie OVB/2021/217

pagina 4 van 5

Het openbaar maken van deze gegevens heeft aldus betrekking op de kern van een belang – het door artikel 22 van de Grondwet en het door artikel 8 EVRM aan eenieder toegekende recht op eerbiediging van zijn privéleven – dat de uitzonderingsgrond uit artikel II.34, 2° van het Bestuursdecreet wenst te beschermen tegen de openbaarheid van bestuur (RvS, nr. 234.609 dd. 2 mei 2016).

De beroepsinstantie is, na kennisname van de inhoud van het inschattingsformulier, van oordeel dat dit document heel wat persoonsgegevens bevat van natuurlijke personen. De beroepsinstantie is bijgevolg van oordeel dat de openbaarmaking van voormelde gegevens afbreuk doet aan het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer van de betrokkenen en dat deze gegevens dan ook moeten worden afgeschermd in toepassing van artikel II.34, 2° van het Bestuursdecreet.

Artikel II.34, 2° van het Bestuursdecreet laat echter wel de mogelijkheid dat dergelijke gegevens toch openbaar worden gemaakt, mits toestemming van de betrokken personen. De beroepsinstantie heeft evenwel uit de dossiergegevens duidelijk kunnen afleiden dat deze toestemming in casu niet voorhanden is.

De beroepsinstantie heeft voorts zelf kunnen vaststellen dat het inschattingsformulier werkelijk doorweven is van gegevens die hetzij expliciet wijzen op de identiteit van de melder of andere natuurlijke personen, hetzij impliciet gegevens bevatten waaruit de identiteit van die personen kan worden afgeleid. Aangezien het openbaar maken van dergelijke gegevens -zonder belangenafweging- dient te worden afgewezen, kan het inschattingsformulier in casu niet openbaar gemaakt worden, in toepassing van artikel II.34, 2° van het Bestuursdecreet.

Het ingestelde beroep wordt, wat betreft dit onderdeel (het inschattingsverslag) dan ook als ongegrond beschouwd.

Voor de volledigheid geeft de beroepsinstantie nog mee dat er vanuit het agentschap Interne Audit heel wat inspanningen werden gedaan om verzoeker toch zo volledig mogelijk te informeren in dit dossier. Zo werd in hun mail d.d. 12 mei 2021 aan verzoeker eigenlijk een zeer correcte samenvatting weergegeven van de feiten die gemeld werden aan het agentschap Interne Audit en waaromtrent door voormeld agentschap werd beslist dat er geen forensische aanknopingspunten werden aangetroffen in het dossier en dus geen gevolg te geven aan de melding. Daarmee heeft het agentschap Interne Audit voldaan aan de in het Bestuursdecreet voorziene behulpzaamheidsverplichting ten aanzien van verzoeker.

Na beraadslaging,

BESLUIT: Het beroepschrift van xxx d.d. 26 mei 2021 tegen de weigeringsbeslissing van het agentschap Interne Audit wordt als ontvankelijk doch ongegrond beschouwd.

Brussel, 17 juni 2021 Voor de beroepsinstantie, afdeling openbaarheid van bestuur, Bruno ASSCHERICKX Voorzitter

https://www.vlaanderen.be/openbaarheid-van-bestuur

uitspraak beroepsinstantie OVB/2021/217

pagina 5 van 5