Grinta | Toon Broekx

Toon Broekx, operationeel directeur bij Franssen Keukens

Puur power aan boord

Als kajakker behoorde Toon Broekx (32) tot de besten van de wereld. Een ervaring die hem een topconditie en een ijzeren wil opleverde. Puur power ook, op de werkvloer en daarbuiten.

Wie Broekx zegt, zegt kajak, zegt Neerpelt. “Mijn grootvader richtte de Neerpeltse Watersportclub op. Al gauw draaide die exclusief om kajak. Mijn vader en zijn broers kregen de smaak te pakken en kajakten een prachtig palmares bijeen. Ik ben op mijn negende met kajakken begonnen en ben er sindsdien niet meer mee gestopt.”

Toon blonk vooral uit in de lange afstanden en rijfde twee zilveren medailles binnen op de wereldkampioenschappen voor junioren. Aan welke prestatie hij de mooiste herinneringen heeft? “Op het wereldkampioenschap U23 in Canada in 2013 behaalden mijn broer Piet en ik de vijfde plaats in de finale van de K2 1000 meter. Dat leverde dan wel geen medaille op, maar sportief gezien was die prestatie groter dan mijn zilveren medaille enkele jaren eerder op het WK in Portugal. Fantastische ervaring.”

Vijf eiwitpieken per dag

Fantastisch, maar niet voor doetjes. “Op dat niveau meedraaien, is keihard investeren. Ik trainde vier tot vijf uur per dag, zes, soms zeven dagen per week. In de winter vooral in het buitenland. Een streng eetschema van vijf eitwitpieken per dag hoorde er ook bij. Door middel van microfinetuning en data­analyse ga je je prestaties nog meer perfectioneren. Maar je moet vooral ook mentaal sterk staan. Je wordt een beetje een robot. Je programmeert jezelf om je grenzen te verleggen en te pieken wanneer het moet. Uiteindelijk is het altijd weer de chrono die telt. De druk is soms randje ondraaglijk.”

Lijf en boot als één geheel

“De meesten denken dat kajakkers over uitzonderlijke armspieren beschikken, maar in realiteit gebruik je spieren in heel je lichaam. Je werkt met je armen, je romp, je buikspieren, je benen. Kajak is een totaalsport. Je lijf en de boot moeten als één geheel werken.”

Alsof het een fluitje van een cent was, behaalde Toon ondertussen zijn diploma TEW en een master­na­-master in fiscaliteit. Zonder topsportstatuut dan nog. “Al leefde ik 200 procent voor mijn sport, op sommige momenten was ik meer student dan topsporter. (lacht) Ik koos mijn momenten uit wanneer het wat losser kon. Maar als ik er weer moest staan, dan stond ik er ook, in een soort hyperfocus.”

Topsport in keukenbouw

In 2015 stopt Toon met topsport. “Wat na de sport? Ik had geen flauw idee. Eén ding wist ik zeker: de stap naar het bedrijfsleven zou niet gemakkelijk zijn. Ik wist dan wel wat hard werken was, maar had nul ervaring.” Bij Franssen Keukens wisten ze Toons spirit wel te smaken. Het respect was wederzijds. “Een succesvolle keukenzaak bouw je niet op één dag. Het is een prachtig familiebedrijf dat er staat, ondanks zware competitie.” Toon stapt aan boord als rechterhand van de zaakvoerder, wordt daarna productieleider en is vandaag operationeel directeur. “Hier doen we elke dag aan ploegsport: strakke doelen stellen, ‘stick to the plan’ en alles geven.”

Sportief tot op de bodem gaan, doet Toon nog steeds graag. Hij kajakt, loopt, fietst, zwemt en fitnest. Die triatlon gaat er ooit van komen. “Ik ben ook nog altijd betrokken in de Watersportclub als actief lid en bestuurder. Het is heerlijk om mijn liefde voor de sport over te brengen op de jeugd.” Nu niks meer moét, is kajakken puur genieten. “Sporen trekken in rimpelloos water bij het stille ochtendkrieken, mooier kan een dag niet beginnen.”

Als topsporter word je een soort robot. Je programmeert jezelf om te pieken.