Citerreeksmagazine 2019

Citerreeks magazine

De meest geliefde familie- en streekromans van uw favoriete schrijvers

CITER

REEKS

Met compleet jaaroverzicht van de te verschijnen boeken in de Citerreeks 2019 citerreeks V3.indd 1

07-11-18 11:35

Colofon

Welkom in het jaarprogramma 2019 van de Citerreeks!

ABONNEMENTENSERVICE T: 088 7002780 (op werkdagen van 9-12 uur) E: abonnementen @kok.nl W: citerreeks.nl

In dit magazine vindt u de splinternieuwe romans van uw Citerauteurs die wij dit nieuwe

Citerreeksmagazine, een uitgave van uitgeverij

jaar hopen te publiceren en het

KokBoekencentrum, bevat een overzicht van de

bevat veel extra's: u kunt nu al

nieuwe boeken die verschijnen in de Citerreeks.

Het magazine wordt verspreid onder abonnees en christelijke boekhandels in Nederland.

genieten van een fijn kort verhaal van Thea Zoeteman en een interview met auteur Nettie Dees, speciaal voor u als abonnee.

REDACTIE Petra Kruijt

We wensen u een fijn leesjaar

ONTWERP EN DTP Studio Font, studiofont.nl

en veel plezier met dit prachtige magazine!

FOTOGRAFIE Ietje van Dijken: ietjefotografie.com, Jacob Bremer en Nettie Dees

DRUK EMP

CITER

REEKS

Citerreeks Postbus 13288 3507 LG Utrecht

citerreeks V3.indd 2

07-11-18 11:35

Liefde. Je denkt dat je er iets over weet, maar in werkelijkheid ken je maar een piepklein stukje van een deel ervan.

- Adrian Plass

citerreeks V3.indd 3

07-11-18 11:35

4

citerreeks V3.indd 4

07-11-18 11:35

VERSCHIJNT DV FEBRUARI 2019

A. den Uil-van Golen

Gescheurd wolkendek Haar christenplicht vervullen was nog nooit zo moeilijk De vijfendertigjarige Lisette heeft collega’s die ondanks hun vragen – bijvoorbeeld over haar behoudende kledingstijl – veel waardering voor haar hebben. Dat verandert als er een nieuwe collega komt, Bram. Hij laat haar merken dat hij haar minacht om haar geloof. Bram grijpt elke gelegenheid aan om met Lisette in discussie te gaan en haar belachelijk te maken.

Dan komt hij op een dag niet meer op het werk. Van haar leidinggevende hoort Lisette dat Bram een behoorlijke depressie heeft. In zijn ziek-zijn zoekt hij steeds weer contact met haar. Ze voelt het als haar christenplicht om hem te helpen, maar het valt haar zwaar.

Gescheurd wolkendek is een verhaal over de levenskeuzes van een standvastige jonge vrouw die juist op het moment dat iemand haar het hardst nodig heeft, de meeste moeite heeft om haar geloof te leven. A. den Uil-van Golen geeft met deze roman een levensecht beeld van de strijd tussen weten wat juist is en doen wat juist is.

5

citerreeks V3.indd 5

07-11-18 11:35

6

citerreeks V3.indd 6

07-11-18 11:35

VERSCHIJNT DV FEBRUARI 2019

Thea Zoeteman-Meulstee

Vertrouw op morgen Drie vrouwen worstelen elk op hun eigen manier met hetzelfde gegeven

Wanneer Judith ontdekt dat ze geadopteerd is, roept dat allerlei vragen op over haar afkomst. Ze beseft dat haar biologische moeder de enige is die deze vragen kan beantwoorden en gaat steeds meer verlangen naar een ontmoeting.

Magda, Judiths adoptiemoeder, heeft het moeilijk. Ze had de adoptie geheim willen houden. Het liefst wil ze weer een goede verhouding, maar ze weet niet hoe.

Simone is gelukkig met haar man Jochem en haar twee kinderen. Toch blijft er iets knagen, want haar oudste dochter heeft ze bij de geboorte afgestaan. Dat geeft haar veel pijn en verdriet. Haar hoop is erop gevestigd dat Judith haar ooit zelf zal opzoeken.

Vertrouw op morgen vertelt over drie vrouwen die elk op hun eigen manier ontdekken dat het leven niet altijd gaat zoals je het graag zou willen. Ondanks het feit dat ze het niet naar hun hand kunnen zetten, ontdekken ze wat ze wĂŠl hebben. Deze roman van Thea Zoeteman-Meulstee is een liefdevol en warm laatste deel in de trilogie Een nieuwe morgen, waarin eerder Nieuw begin en Moedig verder verschenen.

Eerder verschenen in deze serie, tegen abonneeprijs na te bestellen zolang de voorraad strekt

7

citerreeks V3.indd 7

07-11-18 11:35

citerreeks V3.indd 8

07-11-18 11:35

NETTIE DEES SCHREEF EEN VERVOLG OP HAAR ROMANDEBUUT DE DERDE DOCHTER:

‘Lezers vonden dat het verhaal niet af was’ Schrijfster Nettie Dees hoopt dit jaar een vervolg te brengen op haar eerder in de Citerreeks verschenen roman De derde dochter. Het boek, Beter dan gedacht, gaat vooral over loslaten. Een thema dat door het hele leven heen loopt, ook dat van Nettie zelf, vertelt ze. Maar er komt ook altijd weer ruimte voor iets nieuws. Juist doordat ze haar kinderen heeft zien uitvliegen, is ze bijvoorbeeld romans voor volwassenen gaan schrijven.

WAT IS UW EIGEN ERVARING MET LOSLATEN? “Om te beginnen heeft iedere moeder te maken met loslaten. Dat begint al bij de bevalling en gaat door tot de kinderen hun draai in het leven gevonden hebben. Zelfs langer dan dat. Het verlies van een goede gezondheid is een voortdurend proces waarbij ik moet leren afstand te nemen van verwachtingen en idealen. Ik voel me prettig in een vertrouwde omgeving en ja, het komt voor dat je situatie anders is geworden en je het moet laten gaan.”

9

citerreeks V3.indd 9

07-11-18 11:35

Word maar niet verliefd op morgen.

Zie de schoonheid van vandaag - Jildou Bakker -dagelijkse broodkruimels

citerreeks V3.indd 10

07-11-18 11:35

EERDER SCHREEF U VOORAL KINDERBOEKEN. WAT INSPIREERDE U TOT HET SCHRIJVEN VAN EEN ROMAN? “Tussen de kinderboeken en mijn eerste roman zitten een aantal ‘lege’ jaren waarin het verlangen groeide het schrijven weer op te pakken.

Inmiddels waren mijn eigen kinderen al lang en breed het huis uit en had ik geen direct contact meer met de belevingswereld van kinderen in deze tijd. Het verhaal over Franny (hoofdpersoon van beide romans, red.) zat al een tijdje in mijn hoofd voordat ik het erop waagde.”

DE DERDE DOCHTER IS UW ROMANDEBUUT DAT VORIG JAAR VERSCHEEN. WAAROM HEBT U EEN VERVOLG GESCHREVEN? “Lezers vonden dat het verhaal niet af was, ze wilden weten hoe de verhouding tussen Franny en haar moeder zich zou ontwikkelen en eerlijk gezegd was ik daar zelf ook benieuwd naar. Ik hoopte dat ze sterker zou worden in de loop van een aantal jaren, en gelukkiger. Bijzonder is dat het verhaal zich als het ware vanzelf geschreven heeft, zonder dat ik van tevoren precies in beeld had hoe een en ander zich zou ontwikkelen.”

WAT VINDT U DE GROTE WAARDE VAN ROMANS IN DE CITERREEKS? “Zoveel verschillende mensen er zijn, zoveel verschillende lezers. Het is fijn dat er voor iedereen boeken zijn die aansluiten op specifieke behoeften.

Romans die in de Citerreeks worden uitgegeven, zijn gegarandeerd veilig: met eerbied voor God, zonder aanstootgevende scènes.

Tegelijk zijn het verhalen over mensen die midden in deze maatschappij staan.

De meeste kennen een happy end. Dat is niet altijd realistisch, maar biedt wel hoop; hoop op een betere wereld.”

11

citerreeks V3.indd 11

07-11-18 11:35

12

citerreeks V3.indd 12

07-11-18 11:35

VERSCHIJNT DV AUGUSTUS 2019

Nettie Dees

Beter dan gedacht Een verhaal over loslaten in de breedste zin van het woord Als hun kinderen Niels en Nikki de deur uit zijn, zijn Franny en Stefan weer met z’n tweetjes. Stefan wil verhuizen, maar Franny is daar nog niet aan toe. Ze houdt nog vast aan haar oude leven en kan er maar moeilijk aan wennen dat Nikki en Niels op kamers wonen. Tegelijkertijd moet Franny haar moeder noodgedwongen loslaten, want door de afasie kan ze niet meer echt contact met haar maken. Op de achtergrond speelt Franny’s eigen kwetsbaarheid, ook al heeft ze begeleiding gehad om te leren omgaan met de gevolgen van emotionele verwaarlozing in haar jeugd. Zal ze de hoop op ooit helemaal herstellen ook moeten loslaten?

Nettie Dees debuteerde vorig jaar in de Citerreeks met De derde dochter, waarin hoofdpersoon Franny werd geschetst als een lieve, maar piekerende vrouw.

Haar verhaal was nog niet uitverteld. In dit abonneemagazine vertelt de auteur waarom ze terugkeerde naar Franny.

13

citerreeks V3.indd 13

07-11-18 11:35

14

citerreeks V3.indd 14

07-11-18 11:35

VERSCHIJNT DV AUGUSTUS 2019

Jan W. Klijn

Onrecht in de Alblasserwaard De belevingswereld van een moordenaar komt tot leven De roofmoord op Arie Blokland, veevoeder- en fouragehandelaar uit de Alblasserwaard, vormde in 1994 de rode draad van het boek Moord in de Alblasserwaard. Dit is het vervolg: een boek dat gaat over de dader van die misdaad. De boer uit Groot-Ammers die Blokland om het leven bracht, werd gepakt doordat hij onder andere zo stom was om 39 aardappelen te bewaren met bloed erop. Waarom weggooien, zal hij gedacht hebben, als ze nog heel goed eetbaar zijn? In deze roman beschrijft Jan W. Klijn het verhaal van een moordenaar die even gewiekst is als soms onmetelijk dom.

Jan W. Klijn kreeg de unieke kans om de stukken over de zaak-Arie Blokland door te nemen ten behoeve van dit boek, Onrecht in de Alblasserwaard. Het is voor hem een geheel nieuwe ervaring om een boek te schrijven met een onomstotelijke misdadiger als hoofdpersoon. Van de moord tot aan het leven in de gevangenis neemt hij de lezer mee in de belevingswereld van een moordenaar. Met een verrassend plot.

Heruitgave verschijnt ook DV augustus 2019

15

citerreeks V3.indd 15

07-11-18 11:36

Hanna

Aangrijpend kort verhaal van Thea Zoeteman over een moeder met alzheimer

Hanna komt juist binnenstappen met een zware boodschappentas, als ze de telefoon hoort gaan. Haastig schuift ze de tas in een hoek van de keuken en ze loopt snel de kamer in om de telefoon te pakken. Een beetje buiten adem noemt ze haar naam.

‘Dag mevrouw Bakker,’ hoort ze aan de andere kant zeggen. ‘Met Marinda Versnel. Receptioniste van De Horizon.’

Hanna’s hand omklemt steviger de hoorn. Ze recht gespannen haar rug. Wat wil deze vrouw van haar? Er wordt nooit gebeld vanuit het verzorgingshuis. Dat het nu wél gebeurt, zal vast verband houden met haar moeder. Er is toch niets bijzonders met haar?

‘Ja?’ reageert ze kortaf.

Er wordt aan de andere kant diep ingeademd.

Hanna hoort het en het doet bij haar nog meer alarmbellen rinkelen.

‘Uw moeder is weggelopen.’

Dit zinnetje zet voor Hanna de wereld op zijn kop. Haar moeder weggelopen…

‘Waar is ze naartoe?’ vraagt ze tegen beter weten in.

‘Dat is het hem juist, mevrouw Bakker.’ De stem van de receptioniste klinkt gespannen. ‘Omdat het vandaag prachtig weer was, hebben veel bewoners buiten op het terras hun koffie gedronken. Uw moeder ook. Toen de meeste bewoners weer naar binnen waren, misten we uw moeder.’

‘Kan ze niet naar haar kamer teruggegaan zijn?’

‘Nee. Uiteraard hebben we ook daar gekeken. Ze was daar niet. Er zijn al enkele mensen aan het

zoeken. We wilden dat u hiervan op de hoogte was.’

‘Ja, logisch,’ reageert Hanna kortaf. ‘Ik ga ook zoeken. Waarschijnlijk heb je geen idee welke kant ze uit gegaan kan zijn?’

Tegelijk beseft ze dat dat een domme vraag is.

Natuurlijk weten ze dat niet! Anders hadden ze haar wel tegengehouden en teruggebracht naar haar kamer.

‘Nee, mevrouw Bakker. Ik…’ Hanna laat haar niet uitpraten. ‘Ik ga nu meteen.’

Zonder gedag te zeggen, drukt ze het gesprek weg. Nu Pieter bellen. Waarom zit hij uitgerekend vandaag voor zijn werk zo’n eind weg?

Haar man neemt gelukkig meteen op.

‘Weggelopen?’ herhaalt hij verschrikt. ‘Hoe is dat mogelijk? Kunnen ze niet beter op haar letten?’

‘Verwijten helpt niet, Pieter. Het is gebeurd. Ik ga zoeken.’

‘Ik kan nu niet zo snel bij je zijn,’ zegt hij met bezorgde stem. ‘Ik zit anderhalf uur rijden bij je vandaan.’

‘Ik weet het. Ik houd je op de hoogte.’

‘Graag. Doe voorzichtig, Han. En ik doe mijn best om hier de boel af te ronden en naar huis te komen.’

‘Ik hoop dat ze voor die tijd gevonden is. Ik ga nu.’

Ze loopt de kamer weer uit. O ja, snel een briefje neerleggen voor Peter en Joanne. Als ze thuiskomen uit school, moeten ze wel weten waar zij is. Gelukkig hebben ze ieder de sleutel zodat ze erin kunnen.

Gehaast pakt ze even later haar fiets uit de

16

citerreeks V3.indd 16

07-11-18 11:36

citerreeks V3.indd 17

07-11-18 11:36

schuur die ze een kwartier eerder er netjes in had gezet. Ze gunt zich amper de tijd om ook de schuurdeur op slot te draaien en de poort achter zich te sluiten.

Eerst maar zo snel mogelijk in de richting van De Horizon.

Ze beseft opeens dat ze vergeten is te vragen hoelang haar moeder vermist is. Het kan misschien wel meer dan een uur zijn. Dat betekent dat het mogelijk is dat ze een heel eind uit de buurt is. Hanna’s hart bonst van onrust.

In gedachten ziet ze haar moeder lopen, achter haar rollator. Ze is vijfentachtig jaar en is sinds een jaar verward. Alzheimer, werd er door de dokter geconstateerd. Het was een enorme klap voor haar, Hanna. Nadat haar vader al jong was overleden, zij was toen zes jaar, is haar moeder altijd een steun en toeverlaat voor haar geweest.

Ze was een lieve, zorgzame moeder die alles voor haar dochter overhad. Altijd wijs en verstandig in het nemen van beslissingen. En wat is er nu van over? Verdrietig staart Hanna voor zich uit.

Haar moeder is een hulpbehoevende vrouw geworden die erg in de war is. Soms heeft ze nog wel heldere momenten en die koestert Hanna.

Helaas komen die momenten steeds minder voor. En nu is haar moeder dus weggelopen.

Eenmaal bij het verzorgingshuis kijkt ze zoekend om zich heen alsof ze haar moeder hier zomaar op straat aan kan treffen.

Nieuwe spanning zet zich in haar vast als ze het drukke verkeer om zich heen ziet. Stel dat haar moeder zomaar de weg oversteekt en een ongeluk krijgt?

Ze haalt diep adem en vecht tegen de paniek die haar overspoelt. Dit heeft geen enkele zin.

Ze moet het hoofd koel houden en proberen rustig te blijven. Zouden de medewerkers de politie inmiddels hebben ingelicht? Ook dát is ze vergeten te vragen. Even twijfelt ze of ze nog naar binnen zal gaan om het de receptioniste te vragen. Nee, toch niet. Dat is verloren tijd. Ze

moet nu onmiddellijk gaan zoeken.

Tussen het drukke verkeer door haast ze zich in de naaste omgeving van het verzorgingshuis.

Ze zal het minutieus uitkammen. Ze moet haar moeder vinden. Een stil gebed komt in haar omhoog. ‘Heere, help me mijn moeder te vinden.’

Dat maakt haar voor een moment een beetje rustiger. Maar nadat ze om het verzorgingshuis is heen gefietst en daarna een groter rondje gemaakt heeft, voelt ze opnieuw wanhoop. Ze moet vragen hoelang haar moeder weg is en of de politie is ingelicht. Gelukkig heeft ze haar mobieltje bij zich. Natuurlijk kan ze onderweg gewoon naar het verzorgingshuis bellen.

Het nummer staat in het geheugen. Door de spanning heeft ze daar niet eerder aan gedacht.

Terwijl ze verder fietst, belt ze naar de receptioniste. Zij vertelt dat haar moeder inmiddels al een uur weg is. En ja, ze hebben meteen de politie ingeschakeld.

Dat stelt Hanna een beetje gerust. Dat ze al een uur weg is, minder. Dat betekent dat ze al een heel eind uit de buurt kan zijn!

Hanna trapt nog harder. Ze laveert haastig tussen het drukke verkeer door en trekt zich niets aan van claxonnerende automobilisten.

Buiten adem komt ze aan de rand van de stad.

Nu beseft ze pas goed hoe groot die is. Hoe zou ze ooit haar moeder kunnen vinden?

Waar is haar vertrouwen gebleven? Is er geen God in de hemel die alles weet en voor alles zorgt? Zou Hij niet over haar moeder waken?

Hanna slikt. Ze moet tot haar schaamte bekennen dat ook dát vertrouwen op dit moment weg is. Het is toch immers niet vanzelfsprekend dat God gebeden verhoort en dat haar moeder niets overkomen kan?

Haar mobieltje gaat. Ze ziet meteen dat het Pieter is. Hij vraagt bezorgd of ze al wat meer weet.

‘Nee, ik ben aan het zoeken,’ zegt ze. ‘Ik had

18

citerreeks V3.indd 18

07-11-18 11:36

nooit beseft dat het hier zo groot is. Misschien is ze inmiddels wel buiten de bebouwde kom.’

‘Ik kom naar huis,’ zegt Pieter.

‘Heeft het zin?’ vraagt Hanna zich af.

‘Op deze manier kan ik me ook niet concentreren op mijn werk, Hanna. Over anderhalf uur hoop ik thuis te zijn. Ik hoop uiteraard dat het voor niets is en dat ma inmiddels gevonden is.’

Toch bemoedigd doordat ze haar man heeft gesproken, fietst Hanna verder.

Ze komt langs het park, dat óók al zo groot is. Hanna kijkt langs de rand. Natuurlijk geen bejaarde vrouw achter een rollator. Toch maar het park in gaan?

Hanna denkt niet langer na en fietst het eerste het beste pad op dat dwars door het park heen gaat.

Er lopen meer wandelaars en mensen met honden. Hier en daar vraagt ze of ze een bejaarde vrouw hebben gezien. Vermoedelijk achter een rollator.

‘Nee,’ krijgt ze steeds te horen. ‘Niet gezien.’

Dan opeens is het toch raak. Een jonge vrouw knikt meteen als Hanna haar de vraag stelt.

‘Bij de vijver zit inderdaad een bejaarde vrouw.

Ik heb haar gevraagd of ik haar thuis moest brengen, maar ze weigerde. Ze mompelde iets wat ik niet kon verstaan. Eerlijk gezegd vertrouwde ik het niet helemaal omdat er ook een rollator bij het bankje stond. Ik wist niet wat ik moest doen. Voor hetzelfde geld wilde ze gewoon een ommetje maken en was er niets aan de hand.’

Hanna knikt maar wat en bedankt haar. Snel fietst ze verder. Naar de vijver. Als ze er nog

maar zit… Als het werkelijk haar moeder mocht zijn tenminste.

Bij de vijver is het bankje inderdaad bezet door een bejaarde dame. Hanna herkent haar meteen als haar moeder.

Een snik van opluchting ontsnapt haar en ze remt bij het bankje af.

‘Ma, wat doet u hier?’

Haar moeder kijkt op. Het haar zit een beetje in de war. Enkele pieken zijn losgegaan uit de grijze wrong achter op haar hoofd. Haar bril is ietsje afgezakt. Automatisch schuift Hanna hem verder op haar neus.

‘Ma, ik heb u overal gezocht. Was u zomaar gaan wandelen?’

Ze kijkt in de lege, vertroebelde blik van haar moeder. ‘Nee,’ zegt ze. ‘Ik ben naar mijn moeder toe. Ik ben de weg kwijtgeraakt. Wil jij mij naar haar toe brengen? Ze verwacht me.’

Het snijdt Hanna door haar ziel. Oma is ruim twintig jaar geleden overleden.

Ze dwingt zichzelf nu haar gevoel even uit te schakelen. Later mag ze erom huilen. Nu moet ze eerst De Horizon bellen om te vertellen dat ze haar moeder heeft gevonden.

Als ze even later het gesprek heeft afgerond, heeft haar moeder haar eigen conclusie al getrokken. ‘Fijn dat je mijn moeder hebt laten weten dat ik eraan kom. Anders zit ze voor niets op me te wachten en maakt ze zich ongerust.

Raar ding trouwens, zo’n losse telefoon. Wat ze tegenwoordig al niet verzinnen…’

Hanna laat dit zo. Tegenspreken zou haar moeder alleen maar onrustig maken.

‘Loopt u met me mee naar de rand van het park?’ vraagt ze. ‘Daar wordt u opgehaald.’

Het is toch immers niet vanzelfsprekend dat God gebeden verhoort en dat haar moeder niets overkomen kan?

19

citerreeks V3.indd 19

07-11-18 11:36

Haar moeder knikt, pakt haar rollator en loopt gewillig met Hanna mee. Hanna houdt haar fiets aan de hand en kijkt met deernis naar haar moeder.

Wat is een mens? Wat blijft ervan over? Deze verdrietige gedachten laten haar niet los.

Als ze aan de rand van het park zijn, staat er al iemand van De Horizon met de auto op haar moeder te wachten. Het is de huismeester.

‘Dag, mevrouw Van der Elst,’ zegt hij. ‘Gaat u met mij mee? Dan breng ik u met de auto weer naar huis.’

Hanna’s moeder schudt haar hoofd. ‘Niet naar huis. Ik ga naar mijn moeder.’

De huismeester knikt rustig. ‘Dan breng ik u toch naar uw moeder?’ praat hij met haar mee.

Zonder problemen stapt mevrouw Van der Elst nu in. Hanna kijkt de auto na, terwijl ze zelf op de fiets stapt. Ook zij gaat naar De Horizon.

Als ze daar haar fiets in de standaard schuift, belt ze eerst naar Pieter om hem te vertellen dat haar moeder terecht is. Daarna gaat ze naar binnen, waar ze wordt opgewacht door twee verzorgsters die haar schuldbewust aankijken.

‘We zijn blij dat uw moeder weer terecht is,’ zegt de jonge vrouw. ‘Het is onze schuld. Wij zijn verantwoordelijk voor de bewoners die buiten koffie zaten te drinken.’

‘Zullen we hier niet over schuld praten?’ zegt Hanna rustig. ‘Dit hadden jullie ook geen van beiden verwacht. Het is immers nog nooit eerder gebeurd dat mijn moeder weggelopen is. Wel wil ik aan jullie vragen, en uiteraard ook aan de rest van het personeel, dat mijn moeder nooit meer zonder begeleiding buiten komt. Als er niemand bij haar is, moet ze echt binnenblijven.’

‘Dat spreekt vanzelf,’ zegt de ander. ‘Wij zijn er heel erg van geschrokken en dit is voor ons ook een les.’

Dan gaat Hanna naar de tweede verdieping, waar haar moeder haar kamer heeft.

‘Ik moest naar mijn moeder,’ zegt mevrouw Van der Elst tegen haar dochter. ‘Nu ben ik weer thuis.’

Hanna schuift een stoel naast die van haar moeder en legt een hand op de hare.

‘Volgende keer gaan we samen. Vindt u dat goed? Het is nu toch al veel te laat geworden.’

Tot Hanna’s opluchting accepteert haar moeder dit antwoord.

Stil zitten ze een poosje naast elkaar. Hanna laat deze middag de revue passeren. Het is of de spanning er nu goed uitkomt. Vooral als ze de herinneringen van vroeger toelaat. Hoe haar moeder toen was. Een wijze, verstandige vrouw.

Ze kan het niet helpen dat er plotseling twee tranen over haar gezicht glijden. Mama, ach ma toch…

Dan opeens is er een geaderde hand op de hare.

‘Je hebt verdriet, hè?’ hoort ze haar moeder opeens helder zeggen. ‘Zal je erom denken, Hanna, dat je alles bij de Heere mag brengen?

Hij zorgt voor ons.’

Dan zet ze met haar oude, krakende stem een psalmvers in: De HEER’, de God der legerscharen, Is met ons, hoedt ons in gevaren, De HEER’, de God van Jacobs zaad, Is ons een burg, een toeverlaat.

Hanna probeert mee te zingen, maar bij de tweede regel knijpt ontroering haar keel dicht.

Stil luistert ze tot haar moeder uitgezongen is.

Als ze later weer naar huis fietst, neuriet ze zachtjes de melodie van het versje.

Bemoedigd stapt ze tien minuten later haar eigen huis weer binnen.

20

citerreeks V3.indd 20

07-11-18 11:36

Ware liefde heeft geen behoefte aan beloning.

Het werk van

de liefde is haar beloning.

- J.C. Ryle (1816- 1900)

citerreeks V3.indd 21

07-11-18 11:36

AUGUSTUS 2019

FEBRUARI 2019

Verschijningskalender

22

citerreeks V3.indd 22

07-11-18 11:36

Abonnementsinformatie

Informatie over de Citerreeks Wie abonnee is van de Citerreeks, ontvangt tweemaal per jaar een zending van twee nieuwe romans en wordt door middel van het abonneemagazine op de hoogte gehouden van de nieuwe boeken. U kunt op elk moment, tot wederopzegging, lid worden voor minimaal één volle jaargang.

NIEUW EN BOEIEND Elk boek in de Citerreeks is nieuw geschreven door bekende Nederlandse auteurs onder wie Nettie Dees, Jetty Hage, A. den Uil-van Golen, Hanny van de Steeg, Thea Zoeteman-Meulstee en Jan W. Klijn. Christelijke romans, passend in de traditie van de gereformeerde gezindte. De boeken zijn van een uitstekende kwaliteit en van begin tot eind boeiend en vlot leesbaar. Prachtige vierkleurenomslagen en gedrukt in een duidelijke, gemakkelijk leesbare letter. Degelijk gebonden in een stevige band met 224 bladzijden. Romans in de Citerreeks worden speciaal geschreven voor deze reeks.

HOGE KORTING Abonnees van de Citerreeks genieten een flinke korting op de losse winkelprijs.

Abonnees betalen slechts € 9,25 per Citerreeks-roman (+ € 2,00 portobijdrage). De winkelverkoopprijs bedraagt € 17,50. Een abonnement biedt dus een voordeel van ruim 40% per boek! Betaling geschiedt per zending door automatische afschrijving van uw bank- of girorekening. Wie geen automatische afschrijving wenst, betaalt met een overschrijving per zending € 1,50 extra.

COMFORTABEL Als abonnee ontvangt u uw Citerreeks-zending per post thuisgestuurd. Vertrouwd en gemakkelijk. Desgewenst kunt u met een boekhandelabonnement uw zending zelf ophalen in de boekhandel. U betaalt dan geen portokosten.

Voor informatie over de Citerreeks kunt u contact met ons opnemen: Postbus 13288, 3507 LG Utrecht tel. 088 7002780 (op werkdagen van 9-12 uur) e-mail: info@citerreeks.nl

23

citerreeks V3.indd 23

07-11-18 11:36

2019: 17e JAARGANG VAN DE CITERREEKS!

[cadeautip] Geef iemand een (jaar)abonnement!

Nieuw in 2019 - voorzien van een leeslintje in kleur!

- GRATIS verzending bij extra bestellingen boven € 20

CITER

REEKS

Postbus 13288, 3507 LG Utrecht tel. 088 7002780 (op werkdagen van 9-12 uur) e-mail: info@citerreeks.nl citerreeks.nl

citerreeks V3.indd 24

07-11-18 11:36