Verve 02

2

nr.

dec 2007

Personeelsblad voor de mensen bij Van der Ende

Een bijna fatale verleiding • Kosmos • Beterschap • Schilders op Shell Pernis • De vrolijke tweeling • Herinneringen aan 40 jaar in dienst bij Van der Ende • Veilig werken wordt ­b eloond Oproep deelname zeevissen

Colofon Dit is de tweede uitgave van Verve, het personeelsmagazine van Van der Ende Straal- en Schilderwerken B.V.

Redactiegroet Beste lezers,

Verve informeert over wat er zoal binnen Van der Ende speelt.

Dit is alweer de tweede uitgave van ‘Verve’. Uit de positieve reacties die we hebben gekregen op het eerste nummer kunnen we concluderen dat jullie het leuk vinden om

Artikelen uit dit blad mogen worden

te lezen wat er zoal binnen Van der Ende speelt. Ook het idee om ons personeel haar

overgenomen, mits de redactie hier-

(niet directe) collega’s beter te laten leren kennen, is goed ontvangen. We zullen dan

van op de hoogte is gesteld. Bron-

ook proberen om deze items in elke uitgave van het blad terug te laten keren.

vermelding wordt op prijs gesteld.

Zo wordt dit keer het KOSMOS-project uitgelicht. Op pagina 10 t/m 12 kunnen jullie lezen wat er zoal bij komt kijken om deze zeer grote en complexe opdracht voor te

Kopij-oproep

bereiden. Ook kunnen jullie in dit blad kennismaken met de dames achter personeels-

Heeft u interessante ideeën voor het

zaken en het secretariaat en is er leuk stukje te lezen over Koos Wagenaar die al bijna

volgende nummer?

40 jaar in dienst is bij ons bedrijf. Uiteraard is het nog steeds onze intentie om een

Mail deze dan voor 1 maart naar:

blad voor én door het personeel te maken, maar om dit te laten slagen, hebben we

verve@vanderende.nl

jullie hulp hard nodig. Helaas hebben we na de eerste uitgave geen reacties mogen ontvangen op onze oproep om kopij in te leveren. Dus hierbij nogmaals het verzoek

Eindredactie:

om jullie bijdrage aan Verve te leveren. Bijvoorbeeld in de vorm van een verhaal over

Van der Ende redactieteam:

die bijzondere reis die je hebt gemaakt, zoals in dit nummer het reisverslag van Dave

Richard Dräer, ­Mariëlle Sluijter en

Peppelaar over zijn beklimming van de Mont Blanc. Misschien wil je vertellen over je

Peter van der Ende

hobby of iets dergelijks; laat het ons weten! Natuurlijk zijn anekdotes ook van harte welkom. En als jullie een idee hebben voor een bepaald artikel horen we dat graag.

Fotografie

Zie je er tegenop om zelf een verhaal te schrijven? Geen probleem, dan schrijven wij het

Bas van der Wel fotografie

voor je. We zien uit naar jullie inbreng voor het derde nummer en wensen jullie nu weer

Van der Kloet fotografie

veel leesplezier.

Vormgeving, copywriting,

De redactie

productie en begeleiding PICARD.

Voorwoord Met gepaste trots presenteren we je de tweede uitgave van Verve. Na het eerste nummer van afgelopen juni zijn er veel positieve reacties binnengekomen. Die hebben ons doen beseffen dat een personeelsblad in deze vorm, met veel­ zijdige artikelen, een leuke en belangrijke informatiebron over het bedrijf vormt. Ook onze opdrachtgevers wisten de eerste uitgave van Verve te waarderen.

vind je in deze Verve meer. Ook op BP Amsterdam Terminal timmeren we flink aan de weg. Hadden we vorig jaar een moeilijke start door de zeer uitgebreide veiligheidsregels, dit jaar hebben we grote verbeterslagen kunnen maken en zijn we met veel projecten bezig.

Het jaar is nog niet voorbij, maar qua veiligheid hebben we het zeer goed gedaan. Tot op heden hebben we geen registreerbare

De verhuizing naar het nieuwe kantoor in Barendrecht ligt al

ongevallen meegemaakt. We mogen terecht trots zijn op ons be-

weer negen maanden achter ons. Iedereen is gewend aan de

drijf en dat we met elkaar zo’n belangrijke prestatie neerzetten.

nieuwe situatie en de werksfeer is bijzonder goed te noemen.

We zijn voornemens om eind maart, begin april een groot

Er is dit jaar hard gewerkt om de nieuwe organisatie verder

personeelsfeest te organiseren. We zullen jullie hierover later

gestalte te geven. Het invoeren van de nieuwe software Gilde

informeren.

Mosaïk is complexer dan we eerst dachten. Maar de resultaten zijn veelbelovend. We maken een grote stap voorwaarts in het

2008 wordt een bijzonder druk jaar, met grote en afwisse-

optimaliseren van de projectbewaking. Dit is zeer belangrijk

lende projecten. Ook deze winter wordt er op tal van projecten

omdat de werken steeds complexer en groter worden. Via dit

doorgewerkt en om ze succesvol af te ronden zullen we met

programma kunnen we meten of de projecten qua tijd en kos-

zijn allen ons steentje bij moeten dragen. Verder rekenen we

ten volgens planning lopen.

erop dat al onze medewerkers actief meehelpen nieuwe collega’s te zoeken. We hebben een grote bonuspot beschikbaar voor

Inmiddels zit het schilderseizoen er voor een groot deel op en is

degenen die medewerkers weten aan te brengen. Verzilver de

er weer veel gebeurd.

aanbrengbonus in 2008!

Op het gebied van projecten is een groot contract binnengehaald voor het stralen en conserveren van bruggen, sluizen en stuwen in de provincies Noord-Brabant en Limburg, hierover

Oscar & Peter van der Ende

Het schildersvak is heel wat meer dan een kwast vasthouden

Het is een publiek geheim dat het de laatste jaren niet gemakkelijk is om aan goed geschoolde vakmensen op allerlei gebied te komen. Dat geldt ook voor de schilders­ branche, die met een matig imago heeft te kampen. Nog steeds hebben veel mensen het idee: als je niks anders kan vinden, dan kun je altijd nog schilder worden. En dat is een grote misvatting, want een goede schilder worden vereist veel vakmanschap en ervaring. Daarom besloot Van der Ende vorig jaar het probleem aan te gaan pakken en een speciale introductiecursus op te zetten.

Over de cursus die hij samen met Van der Ende opzette, zegt

Van der Ende benaderde voor het samenstellen van zo’n cursus

Hele schilderproces

Rotterdam Painting Consultance (RPC). Wim Bonestroo van

“Tijdens de tweedaagse cursus volgen we het hele schilderpro-

RPC was degene die deze taak op zich nam. Bonestroo (46) is

ces, omdat instructie vanuit de praktijk over het algemeen veel

gepokt en gemazeld in het schildersvak. Na de mbo-opleiding

meer aanspreekt,” vervolgt hij. “Ik begin altijd met de vraag:

aan de Zwolse schildersschool werkte hij van 1983-1985 bij een

waarom moet een object eigenlijk worden geschilderd? Dan heb

verffabriek in Saoedi-Arabië. Vervolgens tot 1993 bij de inmid-

je ’t automatisch over corrosie en het ontstaan van dat pro-

dels opgeheven verffabriek Fortis en vanaf dat jaar bij RPC, waar

bleem. Vervolgens bespreken we het verwijderen van corrosie,

hij technisch manager is.

de voorbehandeling, het aanbrengen van de verf en de verschil-

hij: “We hebben twee doeleinden. Ten eerste willen we aan de hand van de cursus demonstreren dat het vak zeer veel inhoud heeft. Dat doen we onder andere door uitgebreid in te gaan op de verschillende verftechnieken en –systemen. Ten tweede stellen we de ook al uitgebreide regelgeving aan de orde. Eigenlijk is er nog een derde doel: we willen de cursisten ook enthousiast maken voor dit mooie vak. Grote objecten, zoals bruggen en opslagtanks, spreken altijd tot de verbeelding. Dan zie je als schilder heel goed het resultaat van al je werk.”

lende systemen die er zijn. Dan bespreken we vragen als: waar

Select gezelschap

pas ik welk systeem toe? Waarom zijn er zoveel soorten? Welke

Wim Bonestroo geeft in die hoedanigheid tal van cursussen en

aanbrengtechniek gebruik ik?”

opleidingen in het schildersvak, sinds 2000 ook voor de Amerikaanse NACE, the National Association for Corrosion Engineers.

“Tussen neus en lippen door hebben we het dan ook over de

Daarmee behoort hij tot het selecte gezelschap van ca. veertig

soms behoorlijk ingewikkelde regelgeving. Als je die regels

engineers die wereldwijd de CIP cursus (Coating Inspector Pro-

koppelt aan de praktijkvoorbeelden, begrijpen de cursisten ze

gram, een certificeringsprogramma voor verfinspecteurs) mogen

veel beter en zien ze ook de noodzaak in zich er aan te houden.

geven.

Werk je bijvoorbeeld met hoge druk spuitapparatuur, dan is het logisch dat je veel aandacht moet besteden aan de veiligheid.

Tenslotte hebben we het ook over de verschillende testmoge-

De cursisten, die vorig jaar en dit jaar werden afgeleverd,

lijkheden om de kwaliteit van het schilderwerk te beoordelen,”

reageerden over het algemeen positief op het gebodene. Som-

aldus Wim Bonestroo.

migen waren wat afhoudend in verband met de ingewikkelde regelgeving. “Toch realiseerden alle deelnemers zich heel sterk

Brede cursus

dat er bij het schildersvak veel meer komt kijken dan alleen

De cursus is opzettelijk breed gehouden en gaat niet al te diep,

een kwast vasthouden. Het is heel belangrijk dat je schilders-

omdat de cursisten in twee dagen toch al veel informatie moe-

in-opleiding vooral praktijkgerichte informatie geeft. Dat spreekt

ten verwerken. Voor het verdiepen van hun kennis hebben zij

veel meer aan dan lange rijtjes op te moeten dreunen. Een

de beschikking over een uitgebreide informatiemap, die als een

aantal cursisten komt ook gewoon de kat uit de boom kijken:

soort naslagwerk voor schilders is bedoeld. Bonestroo:

is dit wat voor mij? Ik heb begrepen dat een groot deel van de

“Je kunt niet iemand in twee dagen tot een volleerd industrie-

cursisten daadwerkelijk bij Van der Ende aan de slag is gegaan.

schilder maken, daar heeft hij de noodzakelijke praktijk­erva-

En daar doen we immers het voor!”

ring nog niet voor. De nadruk ligt in de cursus vooral op veilig ­werken. Esthetische aspecten zijn veel minder belangrijk.”

In het afgelopen voorjaar had ik met een klimvriend het plan opgevat om samen een hoge berg in de Alpen te gaan beklimmen. Al snel viel de keus op de Mont Blanc. Jaarlijks trekken enkele duizenden bergsporters, zowel ervaren al onervaren naar deze berg om de hoogste top van WestEuropa op hun palmares bij schrijven. Helaas heeft deze populariteit ook een keerzijde. Door de toestroom van alpinisten staat het milieu op de Mont Blanc onder druk.

Daarnaast komen er door de aantrekkingskracht die deze berg heeft op soms onervaren en ongetrainde avonturiers jaarlijks enkele tientallen mensen om het leven.

Toen kort voor vertrek bleek dat mijn klimpartner door familieomstandigheden niet mee kon, stond ik voor de keuze: ook thuis blijven of alleen gaan. Ik besloot tot het laatste. Zonder enige alpine-ervaring ging ik eind juli op pad. Maar niet zonder me goed te laten informeren over de risico’s die een dergelijke tocht met zich meebrengt. Daar was mijn uitrusting dan ook op afgestemd. Voorzien van helm, pickel, stijgijzers, touwen en gordel ging ik op pad. Verder nog een tentje, slaapzak, warme kleding, benzinebrander , kookgerei, eten voor vier dagen, alles had ik in de rugzak zitten.

In de ochtendmist ging ik op pad, maar van 1400 meter naar 4800 meter met achttien kilo op je rug bleek zwaarder dan verwacht. Na de eerste anderhalf uur afzien bleek het treintje dat me vanuit het dal alvast een eindje op weg moest helpen niet te rijden, omdat een stenenlawine het spoor geblokkeerd had.

Dit betekende dat ik de eerste dag nog 700 hoogtemeters extra had af te leggen. Tussen de middag begon de mist een beetje op te trekken en kon ik – eindelijk - een glimp van de top zien.

Wat was dat ver! Wat was hij hoog! Voor het eerst begon ik te twijfelen aan de haalbaarheid.

Een bijna

fatale verleiding Dave Peppelaar, is 40 jaar, woont in Schiedam en heeft 2 kinderen. Sinds mei 2006 is hij in dienst bij Van der Ende als calculator/werkvoorbereider. Momenteel is hij werkzaam op het terrein van BP Raffinaderij Rotterdam B.V.

Ik besloot me niet te veel op de top te fixeren, maar gewoon

De tweede dag begon voorspoedig. Mijn rugzak was alweer

drie dagen lang omhoog te blijven klimmen en te zien waar het

wat lichter, ik was redlijk gewend en schoot goed op. Helaas

schip zou stranden. Aan het eind van de eerste dag was het

begon het steeds harder te waaien en was het inmiddels ook

weer best opgeklaard en was ik toch mooi opgeschoten. Ik be-

gaan sneeuwen. Aan het einde van de tweede dag was de wind

sloot mijn tentje op te zetten op de rand van een sneeuwveld.

inmiddels tot storm aangewakkerd en was er al een flink pak

De volgende morgen was het flink bewolkt en was inmiddels

sneeuw gevallen. Ik ging mijn tentje opzetten vlakbij de laatste

een klein windje opgestoken. Vanaf nu was het alleen nog maar

berghut. Na met veel moeite een flinke kuil gegraven te hebben

steil omhoog over rots, sneeuw en ijs.

voor mijn tent ging ik hem opzetten. Dat was geen goed idee.

Binnen een minuut was ‘ie helemaal kapot gewaaid. Stokken gebroken, doek gescheurd, niets meer van over. Gelukkig kon ik in de berghut een plekje op de grond krijgen om te slapen.

Op de derde ochtend was het weer nog niet opgeklaard. De storm en zeker een halve meter verse sneeuw maakten het klimmen erg zwaar. Slechts enkele touwgroepen besloten een toppoging te wagen. Ook ik besloot op pad te gaan. In de verte zag ik een andere solo-klimmer en ik begon me te haasten om hem in te halen, om samen verder te klimmen. Toen ik na een uurtje deze Fransman eindelijk had ingehaald, bleek hij de uitputting nabij. Het was inmiddels nog harder gaan waaien, en het leek me niet verstandig om onder deze omstandigheden met hem aan één touw omhoog te gaan. Sterker nog, ik besloot dat het met deze wind te riskant was om mijn toppoging door te zetten.

Met veel moeite kon ik de Fransoos ervan overtuigen samen met mij terug te keren naar het dal. Daar aangekomen bleken er die dag drie man te zijn omgekomen op de Mont Blanc.

Dat dit mij niet is overkomen, komt mede omdat ik me goed had voorbereid, een goede uitrusting had meegenomen en geen onnodige risico’s heb genomen. Laat dit voor ons allen een wijze les zijn: TRA’s, werkvergunningen, PBM’s, ze zijn er niet voor niets. Ken ze en gebruik ze. En doe er je voordeel mee!

Gijsbert van Ooijen en Aart van Masbergen

Bij de Gasunie doen zij het onderhoud aan de leidingen, constructies, flenzen, bruggen, bordessen, tankdaken en alles wat maar schilderwerk nodig heeft. Gijsbert van Ooijen en Aart van Masbergen kennen het klappen van de zweep: eerst ontroesten, dan schoonmaken en bijplekken voordat het eigenlijke schilderwerk begint: meestal drie Gijsbert van Ooijen lagen, als er gestraald is vier. is 40 jaar, getrouwd en woont in Hedel. Sinds 2005 is hij in dienst bij Van der Ende en werkt op diverse locaties voor de Gasunie Aart van Masbergen is 27 jaar en woont in Wijk en Aalburg. Hij werkt nu vier jaar bij Van der Ende. Samen met Gijsbert werkt hij door het hele land voor Gasunie.

8

Veel conserveringswerk door

zoute zeelucht en ertswolken Gijsbert van Ooijen (40) komt uit Hedel. Hij is getrouwd en heeft

en heb ook de lts gedaan, maar dan de bouwopleiding. Tot m’n

geen kinderen. Zijn belangrijkste hobby is het leiden van een

negentiende heb ik het leren kunnen combineren met werken

jeugdelftal bij de voetbal. “Ik ben geboren in Neder-Hemert en

in de bouw. Ik begon als metselaar, daarna heb ik werkelijk van

heb na de lagere school lts-elektro gedaan. Dat werk heb ik ook

alles gedaan: klusjesman, tegelzetter en stucadoor. Toch vond

een jaar of tien gedaan, bij een tuinderbedrijf: de verlichting,

ik het geen werk om lang in door te gaan. Dus ben ik anderhalf

verwarming, beluchting, eigenlijk alle installatiewerk. Ik moest er

jaar schilderwerk gaan doen bij een groot bedrijf.”

weg wegens een ‘reorganisatie’, zeg maar inkrimping. Zo kwam ik terecht bij een champignonkwekerij in Kerkdriel, waar ik al-

Vier jaar geleden kwam Aart via via bij Van der Ende. “Twee

lerlei werkzaamheden deed. Dat beviel me best goed, het was

jaar heb ik lantarenpalen geschilderd, daarna een tijd gewerkt

afwisselend, maar wel zwaar.”

aan de spoorbrug bij Zaltbommel. Sinds februari zit ik bij de Gasunie, voor langere tijd bij LNG Terminal op de Maasvlakte.

Hij vervolgt: “Op een gegeven moment stopte de eigenaar er-

Daar heb ik ’t prima naar m´n zin.” Bij de Gasunie moeten ze

mee en ik maakte de overstap naar de technische cleaning. Het

wel heel veel werk verzetten, want er is sprake van achterstallig

ging daar om de schoonmaak van koelhuizen en verdampers

onderhoud. Gijsbert zegt: “De zoute zeelucht en de ertsoverslag

van airco’s. Soms deden we ook wel renovatiewerk. Dat heb ik

hebben ongetwijfeld met die roestvorming te maken.”

niet zo lang gedaan, want via Albert Struijk kwam ik met Van der Ende in aanraking. Ik werk hier nu voor het derde seizoen.

Ze werken meestal met z’n tweeën op uiterst systematische

Bij de Gasunie ben ik begonnen en daar werk ik nu nog steeds.

wijze de delen van de installatie af. Dagelijks hebben ze te

Het bevalt me hier goed.”

maken met alle veiligheidsvoorschriften . “Het gebeurt hier wel eens dat mensen van het terrein worden verwijderd omdat ze

Aart van Masbergen (27) woont sinds drie jaar in Wijk en

zich niet aan de regels houden. Dat zal ons niet gebeuren,”

Aalburg, voordien in Veen. Zijn grootste hobby’s zijn vissen en

besluit Gijsbert.

een biertje drinken. Hij vertelt: “Ik ben in Den Bosch geboren

Kosmos Een veelzijdig megaproject

Rijkswaterstaat heeft de afgelopen jaren een zogeheten contractopname verricht, een inventarisatie van de staat van onderhoud van alle objecten die zij beheert. Werden er vroeger vervolgens bestekken aanbesteed, tegenwoor­ dig krijgen aannemers vraagspecificaties voorgelegd. Een aannemer draagt in zijn offerte oplossingen aan, waarin verwerkt zijn de levensduur, de mate van verkeershinder die de opdracht veroorzaakt en uiteraard de prijs. Via een aantal formules rolt daar dan de aanbestedingssom uit.

Ook Van der Ende deed mee aan het verwerven van een aantal opdrachten. Het resultaat is de opdracht voor het Kosmos-project: 21 bruggen, stuwen en sluizen in de pro­ vincies Noord-Brabant en Limburg.

Precieze eisen “In de vraagspecificatie is aangegeven aan welke eisen het object gedurende de garantieperiode moet voldoen,” zegt Richard Dräer. “De opdrachtnemer moet aangeven hoe hij aan die eisen zal gaan voldoen.” Harry Boogert vult aan: “Vervolgens moet de opdrachtnemer in overleg met Rijkswaterstaat oplossingen voor elk afzonderlijk object uitschrijven. Uiteindelijk moet daar na de nodige aanpassingen en wijzigingen dan een versie uitkomen die voor Rijkswaterstaat acceptabel is.”

Hij vervolgt: “In september werd de planning opgesteld en werden de werkplannen gedetailleerd gereedgemaakt. In wezen is daarmee een eigen bestek geschreven. Eind september, begin oktober is het eigenlijke veldwerk van start gegaan. In 2007

Kosmos staat voor Kunstwerk Onderhoud Samen Met de markt

werken er naar schatting 10 à 15 medewerkers van Van der Ende

Onder Systeemgerichte contractbeheersing. Een hele mond

aan, in 2008 zal dat aantal sterk worden verhoogd tot 35 à 40.

vol. Harry Boogert, hoofd projectleiding Kosmos, Ries Blom,

Een deel van het werk zal in shop worden uitgevoerd, dat wil

projectcoördinator Kosmos, Henk Ras, verftechnisch inspecteur

zeggen in de straalloods van Van der Ende in IJmuiden (KBR

en arbovertegenwoordiger bij Kosmos en Richard Dräer, Hoofd

Staalstraal). Het betreft de demontabele en vervoerbare delen

bedrijfsbureau, speciaal gericht op de arbo- en milieuwetgeving

van een object.”

geven tekst en uitleg over het enorme project.

Stuw bij Roermond “Alle objecten – kunstwerken – in Nederland die onder Rijkswa-

Het eerste project dat wordt aangepakt – gedeeltelijk als shop-

terstaat vallen, werden per twee provincies aanbesteed,” steekt

project – is de stuw bij Roermond. Deze wordt gedemonteerd

Harry Boogert van wal. “Voor ons kwam het duo Noord-Brabant

en de delen worden naar IJmuiden gebracht waar ze worden ge-

en Limburg eruit. In totaal 21 objecten moeten we volgend jaar

conserveerd bij KBR Staalstraal. Ries Blom: “Brugdelen, jukken,

oktober gereed hebben. Aanvankelijk stonden er twee seizoenen

schuiven, alles wordt gestraald en corrosietechnisch geconser-

voor, maar die heeft Rijkswaterstaat in verband met andere con-

veerd. Het gaat in totaal om 54 schuiven, achttien jukken en

tractors teruggebracht tot ruim één jaar. Het gaat om een order

zeventien brugdelen. Logistiek is het ook een karwei met een

van zo’n elf miljoen euro; dat is voor van Van der Ende en het

behoorlijke impact. De brugdelen en de schuiven moeten name-

betrekkelijk korte tijdsbestek waarin het karwei geklaard moet

lijk te allen tijde beschikbaar blijven: in noodsituaties moeten

zijn, een echte uitdaging.”

de onderdelen meteen terug en herplaatst kunnen worden, nat

de lagen met loodijzermenie er vanaf moeten worden gehaald,

van de verf of niet.”

omdat die menie sinds half jaren ’90 verboden is. Dat werk moet onder een speciaal loodregime worden uitgevoerd, te ver-

Aan dit bijzondere project werd op 28 oktober jl. in het tv-

gelijken met een werkmethode zoals asbest wordt verwijderd,”

programma ‘Vakwerk.nl’ aandacht besteed. Het ging in dat

aldus Ries Blom.

programma met name over de renovatie van dit sluizencomplex.

Ook onze activiteiten daarvoor in IJmuiden werden uitgebreid op

Vijf ophaalbruggen

tv vertoond. Deze opname is binnenkort te zien op de website

Het onderhoudswerk aan vijf ophaalbruggen rondom Eindhoven,

www.kbrstaalstraal.nl.

over de Zuid-Willemsvaart en het Wilhelminakanaal, is ook een aansprekend deel van het Kosmosproject. “Het werk daar wordt

Een ander bijzonder project zijn de twee monumentale bruggen

gerealiseerd in veertien dagen per ophaalbrug. In september

bij Bunde en Geulle. Het gaat om twee boogbruggen van circa

werd de eerste brug bij Stad van Gerwen volledig gedemonteerd

60 meter lengte met een geklonken constructie uit de jaren ’30

en in shopwerk geconserveerd. Alleen de opleggingen konden

van de vorige eeuw. Wegens de karakteristieke constructie met

niet worden verwijderd. Die werden ter plekke geconserveerd. Je

die klinknagels vallen ze onder monumentenzorg. “Daarom moe-

ziet: Kosmos is een behoorlijk veelzijdig project, waar heel veel

ten de reparaties met authentieke materialen worden verricht,

bij komt kijken. En wat dat jaar betreft dat we voor de hele klus

waarbij de voorkeur uitgaat naar hergebruik van de oorspron-

hebben: dat gaan we halen!” besluit Harry Boogert.

kelijke onderdelen. Meestal lukt dat ook wel. Bijzonder is dat

Wist je dat…?

Onze Project controller Borne van Elteren tijdens zijn vakantie

sain, zagen dit en hebben geholpen het slachtoffer uit de wagen

op de Filippijnen getrouwd is met zijn vriendin Cynthia?

te halen. Op datzelfde moment kwam er beveiliging van BP en

En hij daarbij traditionele Filippijnse kledij droeg?

onze collega William Zilver aanrijden. Na gezamenlijk overleg zijn zij begonnen om het slachtoffer te reanimeren.

Aad van Wijk een straalbedrijf in Turkije is begonnen?

Binnen afzienbare tijd arriveerde de brandweer en ambulance, zodat broeders de behandeling hebben overgenomen en het

Mariëlle Sluijter (secretariaat Bedrijfsbureau) op 28 september is

slachtoffer naar het ziekenhuis hebben gebracht.

getrouwd met Raymond van den Heuvel?

Helaas hebben we later die ochtend van Mourik Cleaning gehoord dat de man in het ziekenhuis is overleden.

Pluim voor hulpverleners van Van der Ende

Mourik Cleaning heeft inmiddels de medewerkers van Van der

Op vrijdagmorgen 14 september jl. heeft zich een tragische

Ende gecomplimenteerd voor hun handelen.

gebeurtenis voorgedaan op BP Raffinaderij Rotterdam B.V. Een

Uiteraard zijn wij er ook trots op dat onze medewerkers niet

medewerker van Mourik Cleaning, bijrijder op een vacuum­

getwijfeld hebben om hun hulp te verlenen. Zoals ook zij ge-

wagen, werd niet lekker en kreeg het ontzettend benauwd. Zijn

leerd hebben bij de trainingen Bedrijfshulpverlening en EHBO is

collega, chauffeur op de vacuumwagen, merkte dit en heeft de

handelen altijd beter dan niets doen. Helaas heeft het voor deze

wagen langs de kant gezet.

man niet mogen baten.

2 medewerkers van Van der Ende, Sajjad Khaliq en Zaheer Hus-

Berichten uit de media

Michel Keijnemans legt de laatste hand aan de Maarsserbrug.

Jos Scherff is 15 jaar bij Van der Ende in dienst geweest en is in 2006 ZZP-er geworden.

Bij Shell Pernis verzorgt een ploeg van Van der Ende alle schilderonderhoud in en aan de tanks. Dat daar heel wat bij komt kijken, daarvan kan Arnold Verweij getuigen. Zijn collega Theo van den Bogaard komt de ploeg bij Shell bin­ nenkort versterken. “Sommige nieuwelingen durven een lege tank nog niet direct binnen te gaan, want daar sta je dan midden in zo’n enorme, tamelijk donkere ruimte. Maar na een tijdje wen je er wel aan. En tijdens het werk is het binnenste van de tank altijd goed verlicht, anders zou er immers niet veilig kunnen worden gewerkt.” Een kennis­ making met Arnold en Theo.

“De lts in Culemborg heb ik niet afgemaakt,” lacht Arnold Verweij, “want werken was op dat moment het belangrijkste, tenminste dat dacht ik. We zaten in het fruit, appels, peren, kersen, pruimen en die moesten worden geoogst precies in de periode dat het ook druk op school was met tentamens en zo. Van m’n dertiende tot m’n zeventiende heb ik in het fruit gewerkt. Het was allemaal pachtwerk dat er op een gegeven moment uit ging. Dus moest ik wat anders gaan zoeken.”

Arnold Verweij (39) werd geboren in Culemborg, maar groeide

Arnold Verweij (rechts) is 39 jaar, getrouwd en al zo’n acht jaar

op in Geldermalsen. Na zijn kortstondige carrière in het fruit

werkzaam bij Van der Ende op Shell Pernis. Naast stralen en

viel het niet mee wat anders te vinden, want eind jaren ’80 was

schilderen verzorgt hij als voorman ook de benodigde ver­

er weinig werk. “Dus ben ik maar voor mezelf begonnen in de

gunningen om het werk te mogen uitvoeren.

autohandel, samen met mijn vader. Dat hebben we drie jaar gedaan. Toen ik twintig was verloor ik binnen elf maanden mijn

Theo van den Bogaard (hierboven) is 51 jaar, getrouwd en

beide ouders en zat ik alleen thuis. Nou had ik op m’n negen-

heeft twee kinderen. Sinds 2003 werkt hij bij Van der Ende,

tiende mijn vrachtwagenrijbewijs gehaald en daarmee kon ik

momenteel nog op het terrein van Team Terminal in Euro-

chauffeur op een zuigwagen worden. Maar het beviel me voor

poort, maar binnenkort bij Shell Pernis.

geen meter, dus dat heb ik precies 24 uur uitgehouden.”

Vervolgens stapte Arnold over naar het constructieschilderwerk.

Hij besluit: “Ik heb niet veel hobby’s; ik heb een vrouw! Maar

Hij zegt: “Mijn hele familie zat er in. Daar kwam bij dat ik er

ik vind ‘t wel leuk om thuis te klussen en te tuinieren en bezig

bijna twee keer zoveel kon gaan verdienen, dus de beslissing

te zijn met de kalkoenen, konijnen, de hond en m’n vissen.

was gauw genomen. Mijn eerste klus was de Velsertunnel. Tot

En natuurlijk om bij mooi weer lekker buiten te zitten met een

1999 werkte ik voor een bedrijf in Oud-Beijerland. Nou kende ik

biertje…”

projectleider Aad van Wijk en via hem ben ik bij Van der Ende in dienst gekomen. Op een gegeven moment moest ik voor ‘een

“Ik werk nu vier jaar bij Van der Ende,” begint Theo van den

klein klusje’ naar de Shell op Pernis. Ik zit er nu nog.”

Bogaard (51) uit Kerkdriel. “Daarvoor heb ik allerlei verschillende betrekkingen gehad, waardoor ik wel van alle markten thuis

Over het werk op de raffinaderij zegt hij: “Als je straal- en schil-

ben.” Theo begon zijn loopbaan na de lts, waar hij de opleiding

derwerk in tanks doet, moet je beslist niet bang zijn in het don-

tot timmerman had gedaan, met een baan in zijn eigen vakge-

ker. Je ziet ’t bij jongens die hier voor het eerst komen werken,

bied, bij een aannemer in Kerkdriel. Hij werkte er zo’n tien jaar

die durven vaak niet zomaar een lege tank in te lopen. Dat is in

in de nieuwbouw en de renovatie, meest kleinschalige projecten.

het begin ook best een beetje eng, middenin zo’n tamelijk donkere ruimte. Maar tijdens het werk is er altijd veel licht, anders

Begin jaren ’80 ging het in de bouw erg slecht, zodat hij zijn

kun je niet veilig werken. Als je aan de buitenkant van een tank

baan kwijtraakte. “Via mensen uit mijn omgeving ben ik toen

werkt, moet je geen hoogtevrees hebben, want sommige tanks

als constructieschilder aan de slag gekomen bij RZB in Rotter-

zijn knap hoog, hoor!”. Ook hier geldt dat er altijd veilig wordt

dam. In het begin was het wel een ontzettende omschakeling. Je

gewerkt, dankzij allerlei veiligheidsmaatregelen.

moet je voorstellen: als je de bouw gewend bent in een betrekkelijk rustige omgeving en je komt ineens te werken op een raf-

Schilders op Shell Pernis Geen last van hoogtevrees en claustrofobie finaderij of een scheepswerf met al die herrie. Man, in het begin

te zijn, dus heb ik ja gezegd. Ik zit nu nog in de ploeg bij Team

wist ik niet hoe ik ’t had!”

Terminal, maar ga binnenkort mijn collega’s bij Shell versterken.

We werken met vier tot acht mensen in zo’n ploeg, waardoor je

Na zestien jaar constructieschilderwerk kwam Theo van den

ook nog een beetje sociale contacten hebt, dat vind ik belang-

Bogaard in de ww terecht. Enige tijd later vond hij een nieuwe

rijk voor een goede werksfeer. Bij Team Terminal werk ik in een

baan bij een klein bedrijf waar hij badkamers ging betegelen,

klein team; bij Shell is dat allemaal wat meer gestructureerd,

sanitair aanleggen en open haarden metselen. “Dat werk beviel

omdat er veel meer mensen werken.”

me erg goed, vooral de afwisseling en het zelfstandig je werk uitvoeren. En ik kwam bij de mensen thuis, wat meestal erg ple-

Theo’s grootste hobby is verbouwingswerk. “Ik werk erg graag

zierig was. Maar ook daar kwam een eind aan, want na vijf jaar

aan de verbouwing van het boerderijtje dat mijn zoon heeft

moest ik weg. Ik heb nog steeds het gevoel dat ze me te oud

gekocht. We zijn er een tijdje geleden mee begonnen, maar dat

– en dus te duur – vonden worden, hoewel dat nooit met zoveel

gaat wel twee jaar duren. Het voordeel is dat ik alles zelf kan:

woorden is gezegd. Ja, en dan zit je thuis op je vijfenveertigste.

timmeren, schilderen, betegelen, loodgieterwerk enzovoorts. Ver-

Solliciteren, maar geen specifieke papieren en je leeftijd tegen.

der speel ik één dag per jaar Zwarte Piet voor de kindertjes in

Hoe vaak ik niet te horen heb gekregen: u hoort nog van ons.

Kerkdriel. Dat vind ik altijd het hoogtepunt van het jaar. En m’n

Nou, het eerste telefoontje moet nog komen.”

werk? Daar heb ik bepaald geen hekel aan. Ik heb ’t bij Van der Ende heel goed naar mijn zin. Ik hoop hier tot mijn pensioen te

Alweer via een collega kwam hij in contact met Van der Ende waar ze ervaren mensen als Van den Bogaard graag hebben. “Bij navraag bleek ’t een betrouwbaar en goed georganiseerd bedrijf

kunnen blijven werken.”

Aad van Wijk heeft zijn werk overgedragen aan Fred van Meeteren.

We wensen Aad veel succes in Turkije en Fred in zijn nieuwe functie als projectleider BP Rotterdam.

Herinneringen aan 40 jaar in dienst bij Van der Ende Koos Wagenaar is 60, bijna 40 jaar getrouwd en heeft een dochter, een zoon en vier kleinzoons. Dit jaar is Koos 40 jaar in dienst en haalt wat herinneringen op uit zijn tijd bij Van der Ende.

Meteen na de lagere school, op z’n dertiende, ging Koos Wagenaar aan het werk. Zo verging het veel kinderen in de jaren vijftig, zestig; leren was er niet bij. Eerst werkte hij een tijdje in een supermarkt, voor twintig gulden per week.

Maar al gauw kwam hij in het schilderwerk terecht, waar hij ‘een paar baasjes had’, bij schildersbedrijven en bij de autospuiterij van Chrysler in Rotterdam. “Ik herinner me nog dat ik bij schildersbedrijf Broeremans werkte. Op een gegeven moment maakte de eigenaar een ongelukkige val en was op slag dood. En ik was m’n baan kwijt. Zo ben ik bij Van der Ende terechtgekomen. En ik ben er gebleven, bijna veertig jaar!”

moest ik maar zien hoe ik er kwam. Dan liep je met je ladder van de ene naar de andere paal en werkte je in één dag alle lantarenpalen af over een afstand van zo’n drie kilometer. En ’s avonds weer terug met die ladder op je nek.”

Het probleem was: waar moest Wagenaar zijn ladder en schilderspullen tot de volgende ochtend laten? “Eigenlijk was dat in die tijd nog geen probleem, want de ladder legde ik in de bosjes, soms met een kettinkje aan een paal of boom vast en de verf en kwasten ergens onder de struiken. Kun je nu niet meer aan beginnen, want dan zijn je spullen de volgende ochtend foetsie.

Na twee jaar heb ik zelf met m’n zwager, met wie ik inmiddels samenwerkte, een oude bakkerskar gekocht. De verf en de

Koos Wagenaar kan smakelijk vertellen over zijn vele jaren bij

kwasten erin en de ladders erop, dat was al een hele verbete-

Van der Ende, waar hij zijn werk altijd met een zeker plezier

ring. Als het regende kropen we zelf in de bak om een beetje

heeft gedaan. “Ik ben begonnen bij grootvader Van der Ende.

droog te blijven, want een keet had je toen nog niet.”

Leo werkte toen ook al in de zaak. Dat ging in die tijd nog zo gemakkelijk, je kwam vragen of ze werk voor je hadden en dan

Dingen die je bijblijven

kon je gewoon meteen beginnen. Ik moest lantarenpalen gaan

Koos Wagenaar (60) werd in de buurt van de Persoonshaven

schilderen op de Linker Rottekade. Daar werden twee ladders

geboren. Toen hij nog klein was, verhuisde het gezin naar Zuid.

neergegooid en een paar potjes verf met wat kwasten. Zelf

“Mijn vader heeft van alles gedaan, van behanger tot chauffeur.

Ik had drie zussen en was zelf het tweede kind. ’t Was een erg

Veertig jaar volmaken

gezellig gezin; alles wat m’n ouders hadden, was voor de kin-

Vorig jaar viel hij bij het knippen van de heg van het trapje opzij

deren. Met vakantie gingen we op de fiets naar Noord-Brabant,

met zijn hoofd tegen een container. Hij bleek een beschadigde

vader en moeder met elk een kind voorop en eentje achterop.

nekwervel te hebben en hield er een permanente pijn in zijn

Dan sliepen we bij de boeren in het hooi. ’s Ochtends gingen we

rug aan over. “Zo verzeilde ik in de ziektewet. Met Peter heb ik

dan een vers eitje bakken, mochten we zelf uit het kippenhok

afgesproken dat ik de veertig jaar zal volmaken. Daarom werk ik

halen. Dat zijn van die dingen die je altijd bijblijven.”

hier tot mijn pensioen nog voor halve dagen.” Koos zal zich na zijn pensionering geen moment vervelen. “Nee, want ik heb mijn

Hij vervolgt het verhaal van de eerste jaren bij Van der Ende:

duiven nog. Daar

“Naderhand kocht Van der Ende een oude hoogwerker van de

vlogen. Ik was

heb ik jarenlang wedstrijden mee ge-

brandweer die nog met de hand moest worden bediend en

Rotterdam en

heb er een leuk centje mee

verplaatst. Zo moest je ’t maar zien te rooien. Nog weer later

gewonnen. Ik

ben er een tijdje mee

werd er een moderne hoogwerker aangeschaft op een vrachtwa-

gestopt, maar

twee jaar geleden

gen. Daar reed ik mee zonder rijbewijs. ’t Was nog in de tijd van

weer begonnen.”

achttien jaar lang kampioen van

de loonzakjes. In de werkplaats lag elke vrijdag je geld klaar op een paar verfblikken. We werkten toen nog op tariefbasis,

Koos heeft ook honden en vis-

een soort aangenomen werk. Met z’n tweeën haalden we soms

sen. Verder verzamelt hij antiek,

wel honderd tot honderd veertig palen per dag. Dat was hard

houtsnijwerk en bronzen beelden.

werken.”

De gouden ketting met de adelaar om zijn nek verraadt een andere

Rillen voor de inspecteur

liefhebberij: zijn Pontiac Firebird

Maar er waren ook tijden dat hij een dergelijke hoge productie

en de Chevrolet Camaro. “Ja, ik ben

niet haalde. “Ik had wel eens een maat die ik elke maandag-

wel een gewoon schildertje, maar

ochtend aan een touwtje, dat hij aan zijn teen vastbond en uit

ik heb wel een hoop mooie spul-

het raam hing, moest wakker trekken. Die zoop zo veel in het

len, hoor. En dit werk? Als ik ’t over

weekend, dat ‘ie ‘s maandags niet echt veel waard was. En je

moest doen, zou ik ’t gewoon weer

werk moest je wel goed doen, want de kwaliteitscontrole was

doen. Bij Van der Ende heb ik echt

weliswaar anders, maar behoorlijk streng. Ik kreeg echt wel eens

een goede tijd gehad.”

de rillingen als er een opzichter kwam controleren.”

Ook met Peter en Oscar van der Ende heeft Koos Wagenaar wel eens gewerkt. “Die jongens moesten het vak van de grond af aan leren. Peter begon met lantarenpalen schilderen, Oscar was meer een huisschilder. Begin jaren 80 heb ik met zowel Peter als Oscar “in de kost gelegen” in Roermond. We schilderden hier jaarlijks op een depot van Shell. Kregen we vier avonden per week draadjesvlees te eten.

Na achttien jaar ging ik kantoren schilderen en het interieur van schepen, ook in het buitenland, bijvoorbeeld Bremerhaven. Op raffinaderijen heb ik tanks en pijpleidingen geschilderd.

Toen we bij de RDM werkten, gingen we nogal eens naar de plaatselijke Chinees.

Lekker lang tafelen, flink drinken en dan ’s nachts weer aan het werk: hutten en gangen op zo’n schip schilderen. De laatste vijf jaar heb ik bijna het hele kantoor van Shell Pernis van binnen geverfd.”

19

Personeelszaken Winterwerkloosheid

door Elard Schouten

WW-uitkering Om in aanmerking te komen voor een WW-uitkering na beëindiging van je arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd of verlenging daarvan dien je je zo spoedig mogelijk te melden bij het CWI. Men zal hier ondermeer vragen naar je arbeidsovereenkomst(en) en de loonstroken van de afgelopen periode(n). Vervolgens zal het UWV de werkgever een formulier werkgeversverklaring toezenden. Deze zal door Van der Ende aan het UWV worden geretourneerd.

Aanvullende uitkering A&O Services Werknemers met een WW- of Ziektewetuitkering kunnen onder voorwaarden recht hebben op een aanvulling op de uitkering vanuit het Aanvullingsfonds. De voorwaarden staan vermeld op de website van A&O Services www.ao-services.nl onder de tab ‘regelingen schilders’.

Het aanvraagformulier kun je aanvragen bij de klantenservice van A&O services. Het algemene telefoonnummer van A&O Services is 070-3366111.

Bonus voor aanbrengen nieuw personeel Voor het komend jaar hebben wij weer dringend behoefte aan nieuwe en ervaren schilders en/of stralers. We willen je nogmaals attenderen op de bonusregeling voor het aanbrengen van personeel zoals vermeld in de personeelswijzer. Voor iedere door jou aangebrachte werknemer vanaf 18 jaar met een maximum leeftijd van 21 jaar bij aanvang dienstverband, die een seizoen bij ons werkt, ontvang je een aanbrengbonus van € 500,- bruto!

Voor ieder volgend seizoen dat de door jou aangebrachte medewerker bij ons blijft en naar tevredenheid het seizoen heeft gewerkt, ontvang je opnieuw € 500,- bruto met een maximum van drie jaar. Dit geldt voor een aangebrachte medewerker met een maximum leeftijd van 21 jaar bij aanvang dienstverband.

Een nieuwe medewerker kan je dus € 1.500,- bruto opleveren.

Ook ervaren medewerkers kunnen we goed gebruiken. Voor een nieuwe medewerker van 22 jaar of ouder met minimal twee jaar ervaring ontvang je een eenmalige bonus van € 500,- bruto.

Verhoging garantie-uurlonen per 1 januari 2008 Met ingang van week 1 van 2008 zullen de garantie-uurlonen en het met de werknemer UTA overeengekomen loon met 1% worden verhoogd. De jeugdlonen die zijn gebaseerd op het wettelijke minimumloon, vermeerderd met een door Cao-partijen vastgestelde toeslag, worden gewijzigd wanneer de landelijke overheid de hoogte van het wettelijk minimumloon wijzigt.

KAM-zaken Veilig werken wordt beloond… door Richard Dräer

De laatste jaren is er steeds meer aandacht gekomen voor veilig werken. Werkgevers, maar ook opdrachtgevers ontplooien allerlei activiteiten om mensen te wijzen op het belang van veilig werken. Hoewel iedereen aan het eind van de werkdag graag weer gezond thuis wil komen, worden al die veiligheidsregels nog wel eens als vervelend ervaren. Toch dient men zich te realiseren dat deze regels wel degelijk bedoeld zijn de eigen veiligheid te garanderen en dat het opvolgen van de veiligheidsregels uiteindelijk op verschillende manieren beloond wordt.

Allereerst hebben we een tastbare beloning in de vorm van de door Van der Ende verstrekte bonussen voor veilig werken. Elke schilder krijgt aan het eind van het jaar een bonus. De hoogte van dit bedrag is mede afhankelijk van de veiligheidsprestaties. Indien er geen veiligheidsovertredingen gemaakt zijn, dan zal er geen inhouding plaatsvinden op de bonus. Daarnaast hebben we voor het werken op raffinaderijen en in fabrieken een aanvullende bonusregeling. Deze bonusregeling is vooral bedoeld om de ‘kleine’ veiligheidsovertredingen (zoals het niet dragen van een veiligheidsbril of de voorgeschreven gehoorbescherming) die overigens ook grote gevolgen kunnen hebben, te voorkomen. Door het simpelweg opvolgen van de veiligheidsvoorschriften kan er dus een aardig bedrag extra worden verdiend.

Behalve de bonus die zich direct vertaalt in extra inkomen, wordt veilig werken nog op andere manieren beloond. In de eerste plaats natuurlijk omdat je door veilig te werken voorkomt dat je slachtoffer wordt van een ongeval. Dit is wat ons betreft de allerbelangrijkste beloning voor veilig werken! Daarnaast zorg je er door veilig te werken voor dat onze opdrachtgevers graag met ons samen willen werken. Geen enkele opdrachtgever zit te wachten op een bedrijf dat onveilig werkt en daardoor regelmatig ongevallen heeft. Veilig werken garandeert dus ook de werkgelegenheid binnen ons bedrijf. En dat lijkt me ook een hele aardige beloning…

21

Personeelspagina C. Gerritse (Chris)

Wie gaat er mee zeevissen?

Op zaterdag 8 maart 2008 ­organiseren we een dagje zee­ vissen op de Oosterschelde.

Heb je zin om mee te gaan en wil je zoon of dochter ook wel een visje vangen, dan kun je je tot

15 december 2007 ­

opgeven bij Richard Dräer, Tel: 010-4721188 Aan deelname zijn geen k ­ osten verbonden.

Informatie omtrent vertrekplaats en -tijden worden je tegen die tijd meegedeeld.

Leeftijd: 52 jaar Woonplaats: Buren In dienst per: 11-06-2007 Functie: uitvoerder

Beterschap!

De volgende collega’s zijn al geruime tijd ziek.

Vanaf deze plek wensen wij ze veel sterkte en van harte beterschap toe.

Johan van Schijndel Andries van Wijk Wilt u deze zieken persoonlijk een hart onder de riem steken door bijvoorbeeld een kaartje te sturen, dan kunt u het privéadres opvragen bij Bianca Remmig of Jessica Visker.

Ter nagedachtenis...

Derk (Dik) Johannes Verwoert is op ­dinsdag

Dik wilde liever geen gebruik maken van

20 november na een kort ­ziekbed op

de VUT-regeling en nog een paar jaar door-

61 jarige leeftijd overleden in het ­ziekenhuis.

werken. Helaas heeft dit niet zo mogen zijn.

Dik is op 12 maart 2001 op 54 jarige leeftijd bij ons in dienst getreden in de functie

Vrijdag 19 oktober was de laatste werkdag

gritstraler / spuiter.

van Dik in de straalloods op BP Rotterdam.

Na eerst een korte tijd op BP Rotterdam

Hij voelde zich die dag al niet erg goed,

te hebben gewerkt als 1e spuiter is Dik

maar heeft wel tot het laatst doorgewerkt.

vrij snel na de overname van KBR in 2000

Eenmaal thuis gekomen is hij vrij snel

samen met Henk Smaling in IJmuiden

daarna met spoed opgenomen in het

­begonnen als straler en spuiter.

ziekenhuis, waar zware problemen aan zijn

Ruim 3 jaar heeft hij samen met Henk

hart werden geconstateerd, die hem uitein-

gewerkt bij KBR Staalstraal.

delijk fataal zijn geworden.

Sinds de pensionering van Arie Pouli in

Dik is op maandag 26 november begraven

2004 is Dik 1e man geworden in de straal-

in zijn woonplaats Opheusden.

loods op BP Rotterdam. Deze functie heeft

Hij laat zijn vrouw Herma, zijn twee

hij altijd met veel inzet uitgevoerd.

­kinderen Willem en Jolanda en twee klein­

Geen dag verzuimd en altijd goed werk

kinderen Ellen en Daylaine achter.

geleverd. Betrouwbaar ook, op Dik kon je bouwen. Werk wat af moest, kwam ook af.

We wensen hen namens alle medewerkers

Dik was iemand van de ouderwetse

heel veel sterkte met het verwerken van

­stempel, niet zeuren gewoon doorgaan.

het enorme verlies.

Naast zijn werk waren vogels zijn grote passie. In de loop der jaren heeft hij een prachtige volière opgebouwd. Hij vertelde er graag over.

23

Van der Ende Zomerbarbecue 19 juli jl. hebben we voor het kaderpersoneel en hun partners een avond georganiseerd, waarbij we informatie hebben uitgewisseld over de markt en de rol van ons bedrijf hierin in het bijzonder.

Ook is Aad van Wijk, die inmiddels ons bedrijf heeft verlaten, ludiek onder handen genomen door een zogenaamde “ton praoter�. Hierom zijn vele tranen van het lachen gelaten.

De

vrolijke tweeling van het secretariaat

Wie in Barendrecht het kantoor van Van der Ende bin­ nengaat, heeft een goede kans een van de tweelingzusjes Visker tegen te komen. Bianca en Jessica werken beiden voor het secretariaat en doen daarnaast personeelszaken en ander administratief werk dat zich voordoet. Een ding is duidelijk: de zusjes houden van hun werk, maar ook van lachen. Tijdens de fotoshoot barsten ze herhaaldelijk in lachen uit. Een vrolijk relaas over het leven als tweeling, in het werk en privé.

Ze zegt: “Bianca had het er aanvankelijk best moeilijk mee dat ik, naar het eruit zag, voorgoed naar een ander land ging. Maar na anderhalf jaar zijn we toch weer naar Nederland teruggegaan.

Ik ben toen bij een uitzendbureau gaan werken, later gevolgd door een paar andere bedrijven. En Bianca en ik waren blij dat we weer bij elkaar in de buurt woonden! Maar door ons drukke leven zien we elkaar privé helaas niet zo vaak.

Toen Jessica zwanger werd, bleek Bianca dat ook te zijn.

De kinderen werden negen dagen na elkaar geboren. Bij beide

“We komen uit een gezellig gezin en we hebben het altijd goed

zussen zou er nog een zwangerschap volgen. Bianca heeft twee

gehad. We hebben altijd heel veel - bijna alles - samen gedaan.

jongens, Jessica twee meisjes. Ondanks de drukke gezinnen met

Samen spelen, vooral jongensachtige spelletjes, naar dezelfde

jonge kinderen zijn ze allebei wel blijven werken. Bianca: “Bij

school, in dezelfde klas, behalve dan één klas op de basis-

Van der Ende hadden ze iemand voor drie dagen nodig. Nou,

school. Dat vonden we voor een jaartje niet erg, hoor. Na de

daar wist ik wel een gegadigde voor. Zo kwam mijn zus ook bij

mavo hebben we de driejarige meao-opleiding gedaan. Onze

ons bedrijf. Het werk loopt gesmeerd, kunnen we wel zeggen,

stage liepen we ieder bij een ander bedrijf, maar wel in het-

omdat we elkaar natuurlijk door en door kennen.” Buiten het

zelfde gebouw.”

werk draait hun leven vooral om de kinderen. Jessica: “Aan l­ezen, een van mijn grootste hobby’s, kom ik dus nauwelijks toe.”

Na het behalen van het diploma bleef Jessica bij haar stagebedrijf werken, terwijl Bianca haar geluk beproefde via een

Bij Van der Ende hebben Bianca en Jessica twee hoofdtaken: het

uitzendbureau. “We hebben allebei wel altijd secretarieel-admi-

secretariaat en personeelszaken. Jessica: “Voor het secretariaat

nistratief werk gedaan,” vult Bianca aan. “Veertien jaar geleden

verzorgen wij de projectadministratie, boeken wij de gemaakte

kwam ik via een uitzendbureau bij Van der Ende terecht. Eigen-

uren en regelen we de facturen en de uitgaande brieven, eigen-

lijk wilde ik na een paar weken al weer weg, maar ze wilden me

lijk alle mogelijk voorkomende administratieve werkzaamheden.

hier graag houden. Dus heb ik het nog een tijdje aangekeken

Met name in het boeken van de uren en het werken met het

en ben tenslotte toch gebleven en daar heb ik nog steeds geen

nieuwe systeem gaat veel tijd zitten. Maar we hopen dat dat

spijt van.”

tijdelijk is; op den duur zal het wel veel gemakkelijker gaan.”

Jessica verhuisde op haar negentiende naar ­Turkije. Eerder had ze daar haar grote – Turkse – liefde ontmoet in een hotel.

Voor personeelszaken houden de zusjes bij wie er in dienst en

Eenstemmig constateren ze: “We werken hier op een leuke

uit dienst treden. Bianca: “Dat melden we bij de instanties en

afdeling en het loopt allemaal lekker. Het werk is gevarieerd en

we verzamelen alle papieren die de werknemer nodig heeft.

samenwerken kunnen wij natuurlijk prima. De contacten met

Verder houden we de ziekteverzuimregistratie bij, plaatsen

de mensen op de werkvloer zijn prima, maar ze zijn meestal op

we de vacatureadvertenties en maken de contracten op in de

afstand: telefonisch of per e-mail. We zouden ze wat vaker op

basisvorm. Het is belangrijk alle individuele dossier goed bij te

kantoor moeten zien.!”

houden om zo alle gegevens sneller te kunnen opzoeken.”

Zwolseweg 62 | 2994 LB Barendrecht | Postbus 476 | 2990 AL Barendrecht t +31(0)10 - 472 11 88 | f +31(0)10 - 416 22 60 | info@vanderende.nl | www.vanderende.nl