UT Nieuws - 9 juni 2011

Weekblad van de Universiteit Twente

www.utnieuws.nl nummer 17 - Donderdag 9 juni 2011

3

UT N I E U W S 9

7

‘Hoger onderwijs lijdt aan anorexia’

Pedagogy tinged with psychology

Anouk wil champagne en sushi

International page

Campuspop. Het podium voor - misschien wel de laatste – editie van Campuspop wordt opgebouwd. In de regen, dat wel. Bij het drukken van deze krant waren 8.000 kaartjes verkocht voor het optreden van vrijdag 10 juni, waar Ben Saunders, Caro Emerald,Waylon, Candy Dulfer en Anouk optreden. In het voorprogramma staat SunBurst (zie pag. 11). De toegangspoort naar de campus gaat om 14.00 uur open. Anouk is hekkensluiter en treedt op van 22.00 uur tot 23.30 uur. Voor het complete programma zie: www.campuspop-ut.nl Foto: Gijs van Ouwerkerk

cvb wil financiële risico’s niet meer dragen

Campuspop… hoe lang nog?

Op het terrein van de Universiteit Twente wordt hard gewerkt om alles in stelling te brengen voor het grote evenement van morgen: Campuspop. Artiesten met klinkende namen betreden straks het podium, ruim 8.000 bezoekers hebben een kaartje gekocht. Groot feest dus. Maar er hangt ook dreiging in de lucht: is dit de laatste editie van Campuspop?

In de Campusvisie, die recent openbaar werd gemaakt, staat het zonder omwegen. Het college van bestuur wil niet langer opdraaien voor de financiële risico’s van grote evenementen. Letterlijk staat in de visie: ‘In de toekomst worden er door de UT geen grootschalige evenementen, zoals Campuspop, meer georganiseerd. De financiële risico’s zijn te groot. De campus kan wel als evenemententerrein fungeren, mits het evenement past bij het imago van een universiteit en de UT slechts faciliterend is.’

Betekent dit dan dat morgen

de laatste Campuspop is?’

Anne Flierman, voorzitter van het college van bestuur, is stellig in zijn reactie. ‘Nee hoor.

Het hoeft niet per definitie de laatste keer te zijn. Als Mojo het voortaan wil organiseren, dan vinden wij dat prima.

Maar wij doen het niet meer.

De overheid kijkt immers ook kritisch mee naar onze uitgaven.We vinden zo’n evenement, in tijden van bezuinigingen, gewoon niet meer te verantwoorden.’

De totale begroting van Campuspop ligt rond de 300.000 euro. Er is ingezet op een bezoekersaantal van

10.000. Er zijn tot nu toe circa 8.000 kaarten verkocht.

Dat betekent dat de UT een financieel risico loopt van enkele tienduizenden euro’s.

Flierman laat weten dat de UT zich wil blijven richten op evenementen die primair voor eigen doelgroepen zijn. Te denken valt aan de Batavierenrace en Create Tomorrow. Campuspop valt daar volgens hem niet onder.

Staat het schrappen van Campuspop niet haaks op de visie om meer mensen van ‘buiten’ op het Campusterrein te ontvangen? Flierman vindt van niet. ‘Er blijven genoeg evenementen over. Zonder Campuspop is het hier heus niet opeens een dooie boel.’

De reacties op de Campusvisie zijn divers. David Korringa, directeur van het Facilitair Bedrijf, begrijpt de opstelling

van het CvB wel. ‘Er komen bij Campuspop ook nog eens ‘verborgen’ kosten bij, die niet in de begroting zijn opgenomen. Extra bewaking, verbruik van water en elektriciteit. En kijk eens naar het gras na zo’n festival. Dat moet ook weer in orde komen. In tijden van bezuinigingen snap ik deze stap. Misschien is er in de toekomst, in betere tijden, weer meer mogelijk.’

Tonnie Buitink, evenementenmanager aan de UT, zegt: ‘Toen ik de opmerking over Campuspop in de visie las dacht ik: dankjewel! Die visie staat haaks op de gedachte van een bruisende campus. Jammer dat alles zo zakelijk wordt.’

Lees ook het interview met Tonnie Buitink (pag. 9), Campusvisie (pag. 3) en reageer op onze stelling (pag. 12).

ADVERTENTIES

CARRIÈRE SWITCH? WWW.UTWENTE.NL/VACATURES

Huis op de campus te koop! www.reelaan25.nl

ut-univ twente 110509.indd 1

16-05-2011 11:02:25

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

2

Donderdag 9 juni 2011

Kroepoek met een flinke portie satésaus Es buah tropis, tempe mendoan, soto medan, agar agar en klepon. Het klinkt allemaal exotisch en mooi, maar waar gaat dit over? Het zijn namen van gerechten en snacks die afgelopen dinsdagavond werden geserveerd tijdens het Indonesian Food Festival. Het meer bekende gada gado stond natuurlijk ook op het menu. UT Nieuws was er bij en prikte een vorkje mee.

Sandra Pool

Waar zijn we?

Op het grasveld voor gebouw Vrijhof. De Indonesische studentenvereniging Persatuan Pelajar Indonesia (PPI) organiseert daar een eetfestijn.

De club telt zo’n zeventig leden. Ze willen vanavond hun eten en cultuur delen met andere studenten, zeggen Christanty en Alda, twee Saxionstudenten uit Java. ‘En we weten dat Nederlanders van Indonesisch eten houden,’ voegen ze er lachend aan toe.

Wat is er te doen?

Voor vijf euro kun je eten wat je wilt. Voor drie euro krijg je drie tickets in verschillende kleuren. Je kunt ze inruilen voor een snack, een hoofdgerecht en een dessert.

Het drinken is gratis. Met tweehonderd bezoekers is de foodbazaar uitverkocht. Er worden zelfs mensen teruggestuurd naar huis.

Wat zien we?

De eetkraampjes zijn opgesteld in een grote cirkel. In het midden staan enkele praattafels. Op het menu staan onder meer loempia’s, kokosnootsoep, zomerse toetjes met fruit, kokosnootrijstballetjes, gelatine met

Foto: Gijs van Ouwerkerk

kokosnoot, gado gado en tempé (een koek van sojabonen). Bij elke stand staat de naam van het gerecht plus wat er allemaal in zit. Op de achtergrond speelt een bandje Indonesische muziek.

Bevalt het?

Zeker. De gado gado gaat er goed in en bestaat uit taugé, tahoe, aardappeltjes, spinazie, een gekookt ei en natuurlijk kroepoek en een flink portie satésaus. De maaltijd wordt koud geserveerd. Dat vinden we een beetje jammer.Van de twee snacks bevalt het loempiaatje als vanouds en schuift de tempé, na een eerste hap, naar het bordje van de meegekomen collega. Als toetje kiezen we de vruchtendrank.

Zoet en fris. We proeven

mango, aardbeien en meloen.

De fruitmix doet sterk denken aan oma’s bowl en is een smakelijke afsluiter.

Wat vinden anderen ervan?

Christian en Daniëlle smikkelen van hun eerste snack.

‘Geen idee wat het is, maar het is wel lekker’, zegt Christian. ‘Het oogt als een omelet, maar dat is het niet,’ voegt Daniëlle toe.

Ze bestudeert het hapjes nogmaals. ‘Het lijkt ook een beetje op vlees.’ Student Beer Sijpesteijn kauwt op een glibberig, jelly-achtig toetje, wit met felgroen gekleurd. ‘Ja, het is lekker.

Wat dit gele is, weet ik niet.

Mango? Zou goed kunnen.’

Zijn kameraad vraagt zich af of wij Nederlanders ook een

stamppottenfeestje zouden geven in Indonesië. Beer: ‘Dit eten is zo lekker. Als het een Duits feestje was geweest, weet ik niet of ik zou gaan Ja, voor de bockworst en het bier allicht.’ Ze lopen verder naar de volgende eettent.

Micah Heldeweg en Andrej Uhrich van ESN Twente zitten aan de gado gado. ‘Ik vind ’m niet perfect,’ zegt Micah, ‘maar lekker is het wel. Ik had wel wat meer pindasaus gewild. En een beetje warmer was ook niet verkeerd geweest.’

Wat valt nog meer op?

In het oog springen de geleiachtige hapjes. Fel van kleur.

We zien ze in groen, wit en roze. ‘Het ziet er lekkerder uit dan het is,’ laten twee

Naam Studie Op weg naar

studenten weten. Verder ging de opstart van het festival echt op z’n Indonesisch: plan plan. Eenmaal aan het eten waanden we ons voor heel even op Bali, mede door het lekkere zonnetje die avond.

Eindconclusie: De Indonesische studenten weten goed waarmee ze kunnen scoren. ‘The Dutch like our food,’ zoals ze zelf al zeiden. Naar verluidt hebben ze ook een slimme Facebookcampagne opgezet om zoveel mogelijk bezoekers te trekken. Een geslaagde actie dus. Qua eten was er voldoende voor iedereen en er was eveneens genoeg variatie. Je had wat te kiezen. Kortom, het wachten was de moeite waard.

ut Nieuws Onafhankelijk weekblad voor personeel en studenten van de Universiteit Twente jaargang 48. Verschijnt donderdag op de campus; vrijdag/zaterdag buiten de UT. Oplage: 8.000 exemplaren.

Redactie-adres: Vrijhof kamers 315, 316, 317, 328, 319.

Postadres: Postbus 217, 7500 AE Enschede.

Telefoon: (053 – 489) 2029 zie verder onder redactie.

Fax: (053 – 489) 3439 E-mail redactie: info@utnieuws.utwente.nl.

Internet: www.utnieuws.nl of via de homepage van de UT. Redactie: Ditta op den Dries (hoofdredacteur, 4220) Désirée van Hattum (eindredacteur, 2028) d.vanhattum@utwente.nl Paul de Kuyper (4084) p.m.dekuyper@utwente.nl Maaike Platvoet (3815) m.c.platvoet@utwente.nl Sandra Pool (tel. 2936) s.pool@utwente.nl Office-management: Brigitte Boogaard (2029) b.j.boogaard@utwente.nl Vaste medewerkers: Cariene van Aart, Marloes van Amerom, Charlotte Boelens, Giels Brouwer, Rayke Derksen, Nynke Dirven, Maaike Endedijk, Robbin Engels, Janneke Kobus, Hans van de Kolk, Ruben Libgott, Catherine Ann Lombard, Ingrid Szwajcer.

Automatisering/internet: Ivar Engel Christina Höfer Foto's: Arjan Reef / Gijs van Ouwerkerk / Ingrid Szwajcer Redactieraad: prof.dr. E.R. Seydel (vz).

Advertenties: Bureau Van Vliet BV, Postbus 20, 2040 AA Zandvoort, Tel. 023 – 5714745.

Site: www.bureauvanvliet.com.

E-mail: zandvoort@bureauvanvliet.com.

Advertentietarieven op aanvraag.

HOP: UT Nieuws is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP).

Adreswijzigingen: Abonnees (ook studenten) dienen deze schriftelijk door te geven aan de redactie UT-Nieuws Postbus 217, 7500 AE Enschede of per e-mail: info@utnieuws.utwente.nl.

Stage of buitenlands studieverblijf: studenten die op stage gaan of in het buitenland gaan studeren kunnen UT-Nieuws op schriftelijk verzoek opgestuurd krijgen.

Wie prijs stelt op deze (gratis) service zendt een adreswijziging naar de redactie o.v.v. faculteit, stagelocatie en periode (zo nauwkeurig mogelijk).

Kopij: Bestemd voor de Infomededelingenrubriek dient per e-mail maandag voor 14.00 uur in het bezit te zijn van de redactie UT-Nieuws.

Abonnementen: Jaarabonnement: 44 euro. Abonnementen schriftelijk aan te vragen met vermelding van naam, adres, postcode, plaats, telefoonnummer en bank-/girorekening.

Abonnementen kunnen wekelijks ingaan.

Betaling via factuur. Het jaarabonnement wordt automatisch verlengd, tenzij men minimaal 1 maand voor afloop van de abonnementsperiode schriftelijk opzegt.

Technische vervaardiging: Wegener SpeciaalMedia Bezorging Campus: Motorsportgroep UT, coördinator Stefan Dams, tel. 053-4892029.

E-mail: info@utnieuws.utwente.nl Copyright UT-Nieuws: Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur artikelen schema's foto's of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken in enigerlei vorm of wijze.

Erik Vrenken (19) Eerstejaars International Business Administration De Ravelijn

‘Vandaag heb ik lekker op tijd kunnen lunchen omdat mijn college een uur werd ingekort. Het was mijn laatste college voor het vak Communication Skills en een evaluatiecollege. Het was meer een verplichting dat ik er moest zijn, want veel heb ik er niet geleerd. Mijn hele studie is in het Engels en om mijn Engels iets bij te schaven ga ik zo naar Business English. Hier leren wij de vaktermen die nodig zijn in het bedrijfsleven.’

‘Afgelopen zaterdag was de laatste wedstrijd van het hockeyteam dat ik coach bij hockeyclub PW in Enschede. In de zomer heb ik cursussen gevolgd die gegeven werden door de grote namen uit de hockeywereld en dit jaar mag ik dat allemaal toepassen bij de Jongens C1. Eigenlijk hoopte ik dat het team derde zou worden, maar helaas zijn we toch op de vierde plaats geëindigd. Ik vond het wel gaaf om die jongens een jaar lang te coachen en ga hier zeker mee door. Zelf hockey ik ook al meer dan zes jaar bij PW. Op dit moment zit ik in Heren 2 en dat gaat me vrij goed af. Omdat ik al hockeyde voor ik ging studeren ben ik niet bij Drienerlo gegaan en gewoon bij mijn oude club gebleven, want die is toch iets beter.’

Waar gaat dat heen...?

Foto: Arjan Reef

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

3

Donderdag 9 juni 2011

Sportcentrum kritisch over ‘voldongen feiten’ in Campusvisie Jan Willem Hidskes en Hannah de Vries, de hoofden van het Sportcentrum en het Cultuurcentrum, zijn blij dat er een Eenheid Campus komt. Ze steunen de roep om samenwerking met externe partijen, zoals die in de Campusvisie staat. Sterker, ze zijn die weg al ingeslagen. Wel stoort het Hidskes dat sommige maatregelen – zoals het verdwijnen van het binnenbad – haast als voldongen feiten worden gepresenteerd.

‘Goed dat deze visie er ligt, want zonder visie op de campus kunnen we niet verder. Het is belangrijk dat wat je doet breed gedragen wordt,’ reageert Hannah de Vries van het

Vrijhof Cultuurcentrum. ‘Het is een heel goed plan dat er een slagvaardige Eenheid Campus komt. Ik vind het ook belangrijk dat er een studentbestuur blijft voor sport en cultuur. Dat

is echt een unique selling point van onze campus.’

Jan Willem Hidskes van het Sportcentrum is kritischer.

Weliswaar toont ook hij zich verheugd over een nieuwe eenheid, maar waar De Vries volop ruimte ziet voor eigen initiatieven vindt Hidskes dat het stuk te veel op praktische invulling vooruitloopt. ‘Het is een mix van visie en maatregelen en ik vind dat in een visie niet allerlei maatregelen horen te staan. Er worden geen popconcerten meer gehou-

den, het binnenzwembad zal misschien verdwijnen, er moet iets met de sportkantine gebeuren. Zo kan ik nog wel veertig maatregelen bedenken.

Het lijken zo voldongen feiten. Daar worden mensen heel onrustig van. Je moet eerst de mogelijkheden onderzoeken.’

Een van de dingen uit de Campusvisie die Hidskes tegen het zere been stoot is dat gesteld wordt dat sluiting van het binnenzwembad een optie is als kan worden samengewerkt met het Slagmanbad. ‘We zijn

‘Hoger onderwijs lijdt aan anorexia’

Lees op www.utnieuws.nl een ingezonden brief van de Sportraad

Foto: Arjan Reef

Oud-partij- en fractievoorzitter van de Socialistische Partij Jan Marijnissen hield afgelopen maandag op uitnodiging van studievereniging Sirius een lezing. De toekomst van het hoger onderwijs stond hierin centraal. Volgens de oudpoliticus zijn we veel te veel afgedwaald van de essentie van het onderwijs: overdracht van kennis en inzicht.

‘Ik geef eigenlijk geen lezingen meer. Nog maar sporadisch. Waarom heb ik ja gezegd tegen deze dames en heren in die prachtige pakken,’ begint een ietwat recalcitrante Marijnissen, zelf gekleed in spijkerbroek en overhemd. ‘Het zal vast een aardige uitnodiging zijn geweest.’ Voor Marijnissen ingaat op het onderwerp, schetst hij in vogelvlucht zijn eigen schoolloopbaan.

Amusant vertelt hij dat-ie van een internaat in Oldenzaal naar een kostschool in Heeswijk, Brabant, ging.

Met klassieke talen had-ie niets. ‘Dat werd dus niet wat. Ik verkaste naar de hbs (Hogere Burger School).

Het waren de jaren zestig.

‘Een klein groepje scholieren maakte zich druk om zaken als de Vietnamoorlog. We voerden actie.’ Het leidde ertoe dat de protesterende

al jaren bezig te kijken hoe we het binnen- en buitenbad efficiënter kunnen maken. Er is zelfs onderzocht of er een overkapping gebouwd kan worden over het buitenbad, maar dat bleek onhaalbaar. Stel dat we zelf zwemlessen kunnen gaan verzorgen in het binnenbad.

Dan is het bad misschien helemaal niet meer te duur. Dat zijn allemaal ideeën waar we eerst over moeten praten.’

Hidskes en De Vries zijn allebei enthousiast over de oproep om samen te werken met externe partijen. Ze doen het zelfs al volop, benadrukken ze.

De Vries: ‘We werken samen met de Stadsschouwburg, Artez en de Volksuniversiteit.

Dat moet ook, want we zijn onderdeel van de stedelijke infrastructuur. Studenten krijgen vijftig procent korting op kaartjes in de ticketshop van de stadsschouwburg, met een Xtra-card kun je gratis lid worden van de openbare bibliotheek. Ik vind het interessant te onderzoeken hoe we het beter kunnen doen.’

Hidskes: ‘Twee weken geleden hadden we een sportdag voor een school in Haaksbergen.

Dat willen we vaker, we zijn bezig ons in de markt te zetten voor scholen en bedrijven.

Overdag of in de luwe zomermaanden, dus niet ten koste van uren voor medewerkers en studenten. Het mag nog meer.

Maar dan zou ik ook graag meer willen samenwerken met het Evenementenbureau en het Reserveringenbureau.

Als zij een groot congres op de campus organiseren, wil ik overleggen of we in de pauze de deelnemers sport en cultuur kunnen bieden.’

Marijnissen van school werd gestuurd. Hij ging naar een volgende onderwijsinstelling, in Nijmegen. Dat bood evenmin soelaas. ‘Voor het eindexamenjaar stopte ik.

Mijn moeder was resoluut.

Niet naar school, dan maar werken. Ik ging van een worstenfabriek naar een ijsfabriek en nu sta ik hier.’

Onderwijs moet volgens Marijnissen bijdragen aan het aanwakkeren van nieuwsgierigheid, verwondering en verbazing. ‘We moeten meer tijd en geld steken in de ontwikkeling van leerlingen. De discussies gaan tegenwoordig over geld, financiën en didactische trucjes. Er wordt steeds minder gepraat over de kinderen zelf en hoe we hen tot waardevolle, complete mensen kunnen maken.’ Het is volgens hem de essentie van school. ‘Daar staat iemand die wat weet en die vertelt dat aan iemand die dat nog niet weet. Kennis- en inzichtoverdracht dus. Daar zijn we veel te ver van afgedwaald.’

De veranderingen zijn volgens de oud-politicus niet bepaald een verbetering.

‘Wat hebben we gehad? De tweede fase, competentiegericht leren, het studiehuis.

Het is toch van de zotte om een groep leerlingen los te laten in een computerlokaal en te zeggen gaan jullie eens lekker samenwerken?’

Het hoger onderwijs blijft

ook niet gespaard en lijdt volgens Marijnissen aan anorexia. ‘hbo-instellingen zijn van vijfhonderd stuks naar vijftig gegaan. Er is sprake van een enorme schaalvergroting, van fusie, fusie en nog eens

fusie. Het bedrijfsleven dringt zich binnen in het onderwijs als vijfde geldstroom. Dat is prima, zolang de ondernemers zich niet gaan bemoeien met onderzoeksresultaten of het verdoezelen daarvan.’

Wat moeten we doen, vraagt Marijnissen. Hij sluit af met een echt socialistisch standpunt. ‘Welvaart en inkomen moeten we eerlijker verdelen en geef de leerlingen brood, kennis en cultuur.’

Wereldwijde ranking dichterbij Het is mogelijk om universiteiten en hogescholen wereldwijd met elkaar te vergelijken. Daar hoeft geen platte ranglijst met een mondiale nummer één uit te komen, denkt Frans van Vught.

Donderdag presenteert Van Vught de voorlopige resultaten van zijn poging om tot een nieuwe, wereldwijde vergelijking van instellingen in het hoger onderwijs te komen. ‘De conclusie zal luiden: het is te doen. Het is feasible.’

Onlangs nog leverde de vereniging van onderzoeksuniversiteiten LERU felle kritiek op het project. De data vallen niet alleen moeilijk te vergelijken, maar zijn ook te manipuleren. Bovendien voorzien deze universiteiten dat er steeds meer details gevraagd zullen worden, in de valse veronderstelling dat het beeld dan steeds scherper wordt.

Toch steunt de Europese

Unie de ontwikkeling van de zogeheten ‘U-Multirank’.

Van Vught, voormalig rector en bestuursvoorzitter van de Universiteit Twente, wil een ‘multidimensionele’ vergelijking maken, waarin studenten, overheden en de instellingen zelf allerlei accentverschillen kunnen aanbrengen. Vijf ‘dimensies’ ziet hij voor zich, waarvan sommige al bekend zijn: zo sluit hij aan bij de wereldwijde vergelijkingen van wetenschappelijk onderzoek op basis van citatiescores in de wetenschappelijke tijdschriften.

Het grootste obstakel voor zo’n wereldwijde vergelijking zijn de instellingen zelf.

Zullen die eerlijk zijn over de werkloosheid onder hun afgestudeerden of hun inkomen vlak na afstuderen? En hebben ze die cijfers eigenlijk wel? ‘Instellingen weten minder van zichzelf dan we hadden gedacht,’ zegt Van Vught. ‘In Scandinavische

landen weten ze iets meer, in mediterrane landen iets minder.’

Maar de kritische onderzoeksuniversiteiten voorzien meer problemen. Het is niet duidelijk waarvoor de U-Multirank zou kunnen worden gebruikt en of dit instrument dan wel bij het doel past, waarschuwen ze. Ook vrezen ze dat universiteiten hun beleid zullen laten afhangen van indicatoren en niet van de werkelijke kwaliteit, terwijl het andersom zou moeten zijn: de indicatoren moeten kwaliteit meten, maar niet vervormen.

Van Vught is niet onder de indruk van deze kritiek.

‘U-Multirank vervormt kwaliteit niet,’ zegt hij, ‘maar biedt de gebruikers juist de optie om naar eigen inzicht een kwaliteitsbeschrijving te maken die past bij wat ze willen weten.’

HOP, Bas Belleman

Onderwijsprijs

Koen van Andel, docent bij de faculteit CTW, is winnaar van de Centrale Onderwijsprijs 2011, die elk jaar door studenten wordt uitgereikt aan de beste UT-docent.Van Andel stond met collega-docenten Martijn van Velzen en Ronan van der Zee in de finale. Alle drie hielden een kort college, waarna het publiek kon stemmen. Het thema van de Centrale Onderwijsprijs 2011 was ‘De mens is de grens’.

Zien docenten zichzelf als de grens en gebruiken ze nieuwe technische hulpmiddelen om hun lesstof beter over te brengen? De winnaar ontving een geldbedrag van 2.500 euro.

Coureuse

Solar Team Twente rijdt in oktober voor het eerst met een vrouwelijke coureur in de World Solar Challenge. Voor de zonnewagenrace van ruim drieduizend kilometer dwars door Australië is masterstudent bedrijfskunde Alinda Nijhoff woensdag aangewezen als een van de vier coureurs. Zij zal in de cockpit worden afgelost door Jens Hegeman (technische bedrijfskunde), Joost Mulder en Barry Vree (beiden werktuigbouwkunde).

De race tussen Darwin en Adelaide begint op 16 oktober. Er doen ruim veertig teams mee uit twintig landen.

Op 23 juni presenteert het Twentse team de auto aan het publiek, om 16.00 uur in de Creatieve Fabriek in Hengelo.

Scriptieprijs

Masterstudenten Aleida Braaksma (toegepaste wiskunde), Annemieke Scholten en Daniëlle Ekkel (beiden gezondheidswetenschappen) zijn genomineerd voor de tweede Menzis UT Scriptieprijs. Die prijs wordt vanmiddag uitgereikt tijdens het symposium Trends in Trauma in de Grolsch Veste.

Annemieke Scholten deed onderzoek naar het inzetten van mantelzorgers bij acuut hartfalen, Daniëlle Ekkel onderzocht ehealth-toepassingen en Aleida Braaksma bekeek hoe de productiviteit van artsen kan worden vergroot door de patiënt meer centraal te stellen. De winnaar ontvangt 2.000 euro en een jaar lang een gratis zorgverzekering.

Kerstpakketten

Het is gedaan met de verschillen kerstpakketten voor de verschillende UT-afdelingen.

Het college van bestuur heeft vastgesteld dat vanaf dit jaar alle faculteiten, instituten en diensten eenzelfde kerstpakket moeten schenken aan hun medewerkers. Eind december kan iedereen een cadeaukaart ter waarde van 50 euro verwachten. De centrale inkooporganisatie krijgt de verantwoordelijkheid voor het gezamenlijke kerstpakket.

Erepenning

Henk Procee, hoogleraar wijsbegeerte in relatie tot academische vorming en tot deze maand hoofd van Studium Generale, heeft dinsdagmiddag tijdens zijn afscheid de Erepenning van de UT gekregen uit handen van rector Ed Brinksma. Deze onderscheiding gaat naar personen met bijzondere verdiensten voor de universiteit.

Brinksma prees Procee vanwege zijn rol in het intellectuele debat aan de UT.Verderop in de krant een interview met Procee.

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

4

Donderdag 9 juni 2011

afscheid professor koos krabbendam

‘Delegatie in China valt niet meer op’ De carrière van professor Koos Krabbendam aan de UT begon al in de jaren zestig. Toen hij na zijn propedeuse werktuigbouwkunde in Delft overstapte naar de baccalaureaatvariant aan de toenmalige Technische Hogeschool Twente. Heel wat jaren later werd hij er benoemd tot hoogleraar Technisch Management en Organisatiekunde. Gisteren ging hij met pensioen. ‘Het contact met al die jonge mensen, dat is een voorrecht van werken op de universiteit. En dat ga ik heel erg missen.’

Maaike Platvoet

China en de gezondheidszorg. Om die twee onderwerpen draaide een groot deel van de wetenschappelijke carrière van Krabbendam. En die twee onderwerpen stonden ook weer centraal in het afscheidsprogramma dat gistermiddag in de Vrijhof plaatsvond. ‘Mijn interesse voor China ontstond na een studiereis die ik er maakte en nadat ik benoemd werd tot gasthoogleraar aan een Chinese universiteit. Het was eind jaren negentig fascinerend om te zien hoe de innovatie zich ontwikkelde binnen de Chinese industrie, dat wilde ik als wetenschapper meemaken. Tegen de toenmalige rector Frans van Vught heb ik destijds wel eens gezegd: de UT zou eigenlijk een dependance in China moeten hebben.

Toen was dat een heel revolutionair idee.’

Krabbendam is dan ook van mening dat de UT toen een kans had. ‘Nu gaan er zo veel delegaties naar China, je valt niet meer op.

De allerbeste universiteiten, onder andere in Peking, hebben inmiddels samenwerkingsverbanden met universiteiten als Stanford en het MIT. Natuurlijk is het nog wel van belang dat de grote bazen zo nu en dan afreizen om te werken aan relaties met Chinese

universiteiten. Maar dan moet het vooral gaan om herbevestiging van contacten. Bij het opbouwen van structurele contacten is het veel beter om als één grote technische universiteit richting China op te treden. Dat maakt veel meer indruk. Het Nederlandse onderwijs moet zich hoe dan ook niet versnipperd aanbieden.’

Het gebied van de gezondheidszorg is een ander onderdeel van Krabbendams werk. Jaren geleden werd hij door professor Vierhout, chirurg in het Medisch Spectrum Twente, benaderd met de vraag of de UT iets kon betekenen om het management van ziekenhuizen te verbeteren. Uit die contacten vloeide de gezondheidstrack voort, een afstudeerrichting bij technische bedrijfskunde. Die track groeide uit tot een groot succes. ‘De studenten van toen zijn inmiddels op erg goede posities terecht gekomen. En nog steeds is er veel vraag naar dit soort managers.’ Krabbendam vindt het dan ook jammer dat de track inmiddels is opgegaan in de opleiding gezondheidswetenschappen en dat daarmee het technisch bedrijfskunde karakter min of meer verlaten is.

Dertig jaar was Krabben­

Foto: Arjan Reef

dam werkzaam aan de UT. Direct na zijn afstuderen vertrok hij naar Ivoorkust voor een ontwikkelingsorganisatie en was daar twee jaar lang leraar wiskunde.

Daarna vond hij werk bij de Nationale Woningraad en de afdeling Automatisering van de Belastingdienst, maar in 1981 keerde hij terug naar de campus. Daar kwam hij in de vakgroep van professor Hulshof terecht. Na de benoeming tot hoogleraar, in 1991, volgde ook de aanstelling tot decaan van de toenmalige faculteit Technologie & Management. Voor Krabbendam brak in 1998 een moeilijke periode aan toen hij een inhoudelijk

De week van...

Hoe verloopt je eerste werkweek op de UT? ‘Heel enerverend. De tijd vliegt om. Omdat alles nieuw is, beleef je het erg intensief. Het is natuurlijk een week die in het teken staat van kennismaking.

Ik probeer zo veel mogelijk gezichten en namen te onthouden.’

Wat is je opgevallen?

‘Dat ik me hier op de UT meteen thuis voel. Ook vind ik dat er niet heel grote verschillen zijn tussen werken voor de UT of voor de Twentsche Courant Tubantia. Journalistiek is journalistiek. Ook nu bekijk ik met de redactie hoe we verhalen aanpakken en hoe we de krant indelen. Verschil is wel dat het nu om een

Ditta op den Dries (53) is sinds 1 juni hoofdredacteur van het UT-Nieuws. Daarvoor was zij chef eindredactie bij de Twentsche Courant Tubantia.

weekblad gaat in plaats van een dagblad. Ik moet dus nog even wennen aan het feit dat ik niet aan het einde van elke werkdag een product aflever.’

Gaan de lezers nog iets merken van jouw komst als nieuwe hoofdredacteur?

‘Ik begin vlak voor de zomervakantie. Dat is een gunstig moment omdat ik dan eerst kan meekijken met hoe de redactie

nu te werk gaat. Grote veranderingen vinden dus niet meteen plaats. Daarna zullen we gezamenlijk – in de zomerperiode – gaan nadenken over de nabije toekomst van UT-Nieuws, zowel de gedrukte versie als de website. Wat ik sowieso wil doorvoeren in de krant is meer opinie, dat staat hoog op mijn lijstje. Ik vind het belangrijk dat UT-Nieuws er als onafhankelijk en kritisch orgaan voor zorgt

conflict kreeg met CvBvoorzitter Frans van Vught over de TSM Business School. Dat conflict liep zo hoog op dat Krabbendam zijn functie als decaan neerlegde. De professor vindt het niet gemakkelijk om op die periode terug te kijken.

‘Nu zou ik het anders hebben gedaan, het heeft me een lange tijd gekost om er bovenop te komen.

Ik had de confrontatie niet openlijk moeten opzoeken en niet zo impulsief moeten reageren.’ Lacht: ‘Misschien was dat nog een restant van mijn wilde jaren? Ik heb er in ieder geval veel van geleerd. En Frans van Vught en ik schudden elkaar nu gewoon de hand.’

Hij beaamt als eerste dat het voor wetenschappers belangrijk is om een goede relatie te onderhouden met het college van bestuur.

‘Dat heb ik nu ook, vooral met rector Ed Brinksma.

Hij is niet voor niets voorzitter tijdens mijn afscheid.’

Straks, na zijn afscheid, liggen er nieuwe uitdagingen te wachten. Via PUM, Netherlands Senior Experts, een initiatief van VNO NCW zal hij binnenkort als vrijwilliger worden uitgezonden naar Sumatra. Daar werkt hij mee aan twee projecten: de ontwikkeling van een trainingsprogramma voor personeel van een autobedrijf en het verbeteren

van het management van een hogere technische school. ‘Ik ben me nu al druk aan het voorbereiden voor deze projecten, heb daar ook erg veel zin in.’

Daarnaast zijn er natuurlijk nog promovendi die hij begeleidt en neemt hij het eerstejaarscollege productiemanagement op zich. ‘De onderwijslast is nu eenmaal hoog, ik wil mijn collega’s graag blijven ondersteunen.’ Dat hij nou net de eerstejaars onder zijn hoede krijgt, vindt de professor juist leuk. ‘Eerstejaars zijn nog zo spontaan. Rumoerig zijn ze bij mij nooit.’ Voegt daar lachend aan toe: ‘Ze hebben natuurlijk ontzag voor mijn grijze haren.’

Ditta op den Dries dat de lezer zelf een mening vormt. Betrokkenheid speelt daarin een belangrijke rol.

UT-Nieuws wil betrokken zijn bij wat er op de UT speelt, maar wel op een onafhankelijke en journalistieke manier.’

Je valt wel met de neus in de boter: in je eerste werkweek al direct naar Campuspop.

‘Ja leuk, ik ga absoluut.

Het verbaast me alleen dat dit mogelijk al de laatste keer Campuspop is, zo las ik in de Campusvisie. Naar mijn idee haalt zo’n groot concert mensen naar de UT, zoiets heeft toch enorme uitstraling? Die discussie die hierover ontstaat, zal ik als hoofdredacteur hoe dan ook kritisch gaan volgen.’

Foto: Gijs van Ouwerkerk

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

5

Donderdag 9 juni 2011

groeistadia gras met satellietbeelden in kaart brengen

Wilde watervogels verspreiden H5N1 Niet pluimveebedrijven maar wilde watervogels zijn de grootste verspreiders van het vogelgriepvirus H5N1, stelt de Chinese promovenda Yali Si van de faculteit ITC. Met satellietbeelden bracht ze in beeld welke graslanden in welk seizoen populair zijn bij trekkende watervogels. Bij een volgende uitbraak van het virus kan zo de verspreiding onder controle blijven.

Paul de Kuyper

Het hoogtepunt van de uitbraak van het H5N1vogelgriepvirus was net achter de rug toen Yali Si (28) in 2007 aan haar promotieonderzoek begon.

De wetenschap was toen (en is nu nog) verdeeld in twee kampen. Aan de ene kant onderzoekers die dachten dat de verspreiders van het virus vooral op grote pluimveebedrijven moesten worden gezocht en daartegenover wetenschappers die ervan overtuigd waren dat wilde watervogels zorgden voor de verspreiding van de ziekte. Si, die volgende week promoveert, rekent zichzelf bij die laatste groep.

‘Door in experimenten trekvogels te infecteren, kon worden aangetoond dat watervogels het virus inderdaad verspreiden,’ vertelt Si. Tegenstanders van die theorie weerleggen dat omdat ze niet geloven dat trekvogels de vogelgriep de hele wereld overbrachten.

Als ze het virus dragen zijn ze ziek en verzwakt en dan vliegen ze niet over zulke grote afstanden, zo luidt hun redenering. Bovendien, hoe verklaar je dat in Azië, Afrika en Europa H5N1 veel schade aanrichtte terwijl er geen besmettingen waren in Australië en Amerika? Een antwoord op die vraag heeft

Yali Si verdedigt volgende week donderdag haar proefschrift. Foto: Gijs van Ouwerkerk

Si niet. ‘It’s still a puzzle. Je kunt ook niet zeggen dat pluimveebedrijven helemaal niet bijdroegen aan de verspreiding van de ziekte, maar ik ben ervan overtuigd dat watervogels een veel grotere rol speelden.’

Om een volgende uitbraak van het vogelgriepvirus onder controle te houden, is het volgens Si belangrijk dat je de vliegbewegingen van trekvogels kent. ‘Dat is

lastig. Ringen en tellen geeft onnauwkeurige data, daarom gebruik ik gegevens van satellietbeelden.’

‘Trekvogels selecteren hun leefomgeving vooral op de afstand tot hun geboorteplaats en de aanwezigheid van voedsel,’ legt de Chinese uit. ‘Watervogels zoeken gebieden met veel voedsel van hoge kwaliteit. Ze willen gras met een hoge dichtheid aan biomassa, hun

voedingsstoffen. Maar het moet niet te lang gegroeid zijn want dan wordt het stug en kost het te veel moeite om te bijten.’

‘De groeistadia van gras kun je met satellietbeelden in kaart brengen’, vervolgt de promovenda. ‘Bijvoorbeeld aan de hand van de hoek waarin de bladeren groeien.

Als je weet hoe gras groeit, kun je ook voorspellen wat de beste periode is

voor watervogels om in het gebied neer te strijken.’ Si testte haar model op enkele graslandgebieden in NoordNederland.

Ze heeft hoge verwachtingen van haar methode, maar in de strijd tegen de verspreiding van een vogelgriepvirus is dit slechts het begin, zegt ze zelf.

‘Om tot een accuraat systeem te komen, zou je ook andere vegetatietypen in kaart moeten brengen. Bovendien moet

je het dan opschalen naar een mondiaal niveau.’

‘En dan nog houd je een virusgolf er niet mee tegen,’ realiseert Si zich. ‘Het is meer een manier om te monitoren dan om een uitbraak tegen te gaan. Als je weet wanneer watervogels naar een bepaald gebied komen, kun je eerder en efficiënter maatregelen nemen om verdere verspreiding te voorkomen. Zo kun je de schade beperken.’

‘Ik voel me helemaal op mijn plaats’ Waar zit je ergens?

‘Ik woon in een studentenhuis in Hamilton, Ontario. Het is een uurtje rijden van Toronto. Canada heeft me altijd al gefascineerd.

Afbeeldingen in reisgidsen van de grote natuurreservaten met walvissen, beren en andere wilde dieren die hier nog voorkomen spraken me aan, maar Canada heeft ook een grote naam op het gebied van de geneeskunde, robotica en technologische ontwikkeling.

Het werd tijd om dat zelf eens te onderzoeken.’

Wat doe je precies?

‘Via professor Broeders van de opleiding TG ben ik terecht gekomen bij een bedrijf dat is gelieerd aan het ziekenhuis van Hamilton, het Centre for Surgical Invention & Innovation. Ik kreeg de kans om mee te werken aan een robot die in een MRI (Magnetic

Resonance Imaging) -scanner medische interventies gaat uitvoeren. Het is een superleuk en gevarieerd project waarbij het ziekenhuis, de universiteit en het bedrijfsleven samenwerken. Ik voel me met mijn medisch en technische achtergrond dus helemaal op mijn plaats.’

Hoe is het om te wonen en werken in Canada?

‘Echt alles doet men hier met de auto. Daar moest ik aan wennen, maar inmiddels kan ik het me best voorstellen, zeker met alle sneeuwstormen. Ik heb er eentje van meegemaakt. Als een echte Hollandse probeer ik me natuurlijk op de fiets te redden Daar is men hier niet aangewend. Zonder fietsstroken op een vierbaansweg rondtoeren heeft me al aardig wat avonturen opgeleverd.’

Als je terugkomt, wat neem je mee naar Nederland?

‘Wat ik ontzettend waardeer aan de Canadezen is hun enorme positieve houding tegenover buitenlanders.

Dit volk van immigranten staat open voor buitenlandse invloeden en dat is ook zeker te merken in de keuken. Ik ben nog steeds op zoek naar de typisch Canadese gerechten, maar afgezien van de befaamde Maple Syrup en de Tim Hortons koffiecorners heb ik er nog geen gevonden. Wel zijn er overal Europese, Afrikaanse en Indiase restaurants te vinden.’

Wat doe je in je vrije tijd?

‘Uiteraard probeer ik alle vrije tijd zo goed mogelijk te vullen om de Canadese gebruiken en invloeden een beetje mee te krijgen. Ik ben naar Port Dover geweest, een dorpje aan Lake Erie, waar op

vrijdag de dertiende ontzettend veel motorrijders verzamelen en hun gepoetste tweewielers tentoonstellen. Het waren er dit jaar ‘slechts’ 75.000, vooral Harleys.’

Wat doe je als de stage is afgelopen?

‘Na deze stage wacht in Nederland alweer de volgende stage, dus

ik ga eerst optimaal van Canada genieten. In de weekenden ben ik al naar de Niagara Falls, Toronto en de Mennonites geweest. Straks vertrek ik verder naar het noorden om hopelijk daar de walvissen te zien.’

Sandra Pool

Esther Rozeboom (24) zit in Hamilton, Canada, voor haar masterstage bij Technische Geneeskunde. Ze volgt de master track Robotics & Imaging.

Bellen met het buitenland Tips voor deze rubriek? Info@utnieuws.utwente.nl

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

6

Donderdag 9 juni 2011

afscheid henk procee met boek intellectuele passies

Hoe wordt een student een ‘kenner’?

‘Dan begrijp je het beter.

De uitgangspunten in dat eerste hoofdstuk gaan vooral leven als je ziet hoe ze in het onderwijs toegepast kunnen worden. In de andere hoofdstukken ga ik dieper in op academische vaardigheden zoals waarnemen, redeneren, presenteren en reflecteren.

Hoe je als docent studenten daarbij op weg kunt helpen.’

Henk Procee: ‘Je kunt zeggen: kennis is alles dat in boeken staat. Maar als geen mens ze leest, is het dan nog steeds kennis?’ Foto: Arjan Reef

Academische vorming is het ontwikkelen van de kenner, niet zozeer de overdracht van kennis, vindt Henk Procee. Hij was de afgelopen tien jaar bijzonder hoogleraar wijsbegeerte in relatie tot academische vorming. Deze week ging hij met emeritaat.

‘Studenten die hier alleen komen omdat ze later veel geld willen verdienen, redden het niet.’

Paul de Kuyper

‘Je merkt hoe ik praat. Zinnen die ik niet afmaak, te veel ideeën in mijn hoofd. Als je vraagt wat ik geleerd heb van studenten, dan is het: neem rust, neem pauzes.’ Verstrooid en tegelijk scherp. Zo typeert hij zichzelf. Afgestudeerd scheikundige, maar nu vooral filosoof. ‘Je hebt verschillende typen hoogleraren. De hoog-

leraar die in de frontlinie staat, veel geld binnenhaalt en een flinke groep mensen om zich heen heeft werken.

En een ouderwets type zoals ik. Iemand die vooral in z’n eentje werkt en graag met zijn neus in de boeken zit.’

Ruim tien jaar geleden werd Henk Procee benoemd tot bijzonder hoogleraar wijsbe-

geerte in relatie tot academische vorming, naast zijn baan als directeur van Studium Generale. ‘Wat is dat eigenlijk, academische vorming,’ vroeg UT-Nieuws hem daags na zijn aanstelling. Zijn antwoord: ‘Dat vragen we ons al 2.300 jaar af.’

Heb je na tien jaar een beter beeld gekregen van academische vorming?

‘Ik heb in dat interview waarschijnlijk verteld dat er twee grote scholen zijn. De ene stelt de wetenschappelijke discipline centraal en vindt dat je je vooral moet ontwikkelen door kritisch te onderzoeken. Dat is de lijn van Von Humboldt.

De andere school, van onder anderen Newman, beschouwt academische vorming als een

middel dat mensen helpt op een intelligente manier maatschappelijk te functioneren.

Voor beide tradities valt iets te zeggen. Bij Von Humboldt is onderzoek wezenlijk, alleen door zelf onderzoek te doen, kun je de diepte ingaan. Daar sta ik dichtbij. Na tien jaar zeg ik: academische vorming is mensen een sterk onderzoekend karakter meegeven. Niet alleen in de wetenschap, ook in andere aspecten van het leven.’

Als afscheidscadeau voor de UT schreef Procee Intellectuele passies. Een lastig boek, erkent de auteur, en daarom adviseert hij het eerste hoofdstuk over te slaan en tot het laatst te bewaren.

In het boek stel je de kenner centraal, niet de kennis. Waarom?

‘Ik heb veel nagedacht over wat kennis is. Je kunt zeggen: alles wat in boeken staat.

Maar als geen mens ze leest, is het dan nog steeds kennis?

Om te bepalen of iets kennis is, heb je een kenner nodig die begrijpt wat er gebeurt en wat dat betekent. Als studenten klaar zijn met hun opleiding, zijn het dan mensen die meer kennis hebben of mensen die kritisch naar zichzelf en naar problemen kunnen kijken? Ik denk dat laatste.Voor mij bestaat er een essentieel onderscheid tussen kenner, kenproces en kenproduct. Academische vorming is het ontwikkelen van de kenner aan de hand van het kenproces, namelijk methodologie, en het kenproduct, al bestaande kennis. Hoe ga je met een student om zodat hij een kenner wordt, dat hij zijn verantwoordelijkheden leert en zijn eigen weg zoekt in een vakgebied? Daarover gaat mijn boek.’

De drie intellectuele passies waarnaar de titel verwijst, zijn nieuwsgierigheid, willen begrijpen en kritisch denken.Welke is het belangrijkst?

‘Dat verschilt per persoon.

Zelf neig ik naar willen begrijpen. Je moet van alles al iets hebben wil je in een wetenschappelijke context kunnen opereren. Studenten die niet nieuwsgierig zijn, niet willen begrijpen, geen kritisch onderscheid kun-

nen maken, maar hier alleen komen omdat ze veel geld willen verdienen, die redden het niet. In het onderwijs moeten we een sfeer creëren die aan alle drie de passies recht doet.’

Hoe kijk je tegen de voorgestelde onderwijsvernieuwingen aan?

‘Daar schuilt naast een onderwijskundige een financiële discussie achter.

Natuurlijk vind ik het jammer dat opleidingen die mij na aan het hart liggen misschien verdwijnen omdat de instroom te laag is. Het model zelf ken ik niet goed genoeg om er iets van te vinden. Waar ik overigens veel moeite mee heb, is de voortdurende roep om excellentie. Dat woordgebruik heeft effect op de overige 96 procent van onze studenten die gewoon een opleiding goed wil afronden.

Zij kunnen de indruk krijgen dat ze tekortschieten.

Ook voor die studenten is deze universiteit er. Zij worden onzichtbaar door het excellentiejargon.’

Je hebt jarenlang studenten ‘gevormd’, maar hoe hebben zij jou gevormd?

‘Ik heb een heleboel dingen uitgeprobeerd op studenten om te kijken hoe het uitpakte. Daar geniet ik van.

Wat ik ook iedere keer weer zo leuk vind aan studenten is hun onverschrokken eagerness. Wat ben ik soms toch gemakzuchtig, denk ik dan, terwijl zij gaan uitzoeken hoe iets echt zit.’

Afgelopen dinsdag nam Henk Procee afscheid. Hij gaf daar zijn boek Intellectuele passies als cadeau aan de UT-gemeenschap. UT-docenten die niet aanwezig waren en toch graag zijn boek willen hebben, kunnen een exemplaar aanvragen bij Studium Generale (sg. info@gw.utwente.nl).

Duurzaam alternatief voor traditionele airco’s De starter Rubriek met portretten van jonge bedrijven, gestart door studenten of medewerkers van de UT.

Tekst: Sandra Pool ‘We ontwikkelen compacte, duurzame en betaalbare verwarming- en koelsystemen op basis van thermische aandrijving,’ begint Johannes Burger. ‘Het idee komt voort uit het basisprincipe van adsorptiekoeling, een technologie waarbij warmte gebruikt wordt om koude te generen.’ Het bedrijf gebruikt daarvoor zonnecollectors om zonnewarmte of industriële afvalwarmte op te vangen.

‘De warmtepomp wordt thermisch aangedreven en verbruikt dus nauwelijks elektriciteit. Het is daarmee

een duurzaam alternatief voor traditionele airco’s en biedt vooral veel mogelijkheden in warme landen.’

Koelen met hulp van warmte is niet nieuw. ‘Het nadeel van bestaande machines is dat ze groot, duur en niet zo efficiënt zijn. Door slimme technologische vernieuwingen, waar wij een patent op hebben aangevraagd, kunnen we een compact en efficiënt systeem ontwikkelen.’

De thermisch aangedreven warmtepomp kan ook worden toegepast als gasgestookte warmtepomp. Burger ziet veel potentie in verwarmingsmarkt. ‘We kunnen een complete HR-ketel vervangen en daarmee de gasrekening voor de eigenaar met een derde tot de helft reduceren.

Daarvoor werken we samen met een grote fabrikant. De klant zal aanvankelijk meer betalen voor het systeem an sich, maar verdient dat weer terug op de energierekening.

Een terugverdientijd van vijf tot zeven jaar is realistisch en moet een prikkel zijn voor

particulieren en woningcorporaties om over te stappen op een duurzaam alternatief.’

Maar zo ver is het nog niet.

Een eerste proefopstelling wordt op dit moment in het laboratorium getest. ‘Op basis van de verkregen data bouwen we een nieuwe versie van de warmtepomp.

Die moet het rendement en de specificatie leveren die wij claimen. Daarmee gaan we vervolgens veldtesten uitvoeren.’ Tot slot wordt er een prototype gebouwd.

‘Dat doen we niet alleen.

We werken samen met grote partijen die al actief zijn in de betreffende marktsegmenten en wij leveren hen de know how.’

Het ondernemerschap is voor Burger een heel nieuwe wereld. ‘Het is een kans om me breder te ontwikkelen.

En in onze samenleving hebben we een grote verantwoordelijkheid om ons energieverbruik te verduurzamen.

Het is heel mooi om een product te maken dat daar aan bijdraagt.’

Foto: Gijs van Ouwerkerk

Naam Johannes Burger (41)(rechts op de foto; midden op de foto Stefan van Uffelen en links Robert Jan Meijer). Studie Elektrotechniek aan de UT, afgestudeerd in 1995. Daarna een PhD bij Technische Natuurkunde en vervolgens onderzoeker bij de researchgroep Energy, Materials and Systems van hoogleraar Marcel ter Brake, Oprichter en directeur van Cooll Sustainable Energy Solutions BV, Core business Het ontwikkelen van thermisch aangedreven warmtepompen voor het verwarmen en koelen van woningen of gebouwen, Locatie Carré, kamer 2025, Omzet en salaris ‘Commercieel nog niet. We leven voornamelijk van subsidies en investeringen. Daar zit ook eigen geld bij.’, Medeoprichters Robert Jan Meijer (31) en Stefan van Uffelen (37), Personeel Marco Stempher , Over vijf jaar ‘Zijn we behoorlijk gegroeid. Qua personeel zitten we dan tussen de tien en twintig man. Ook is er een pilot geweest of al een marktintroductie van het product.’, Eigen baas omdat ‘Ik er aan toe was en deze kans zich voordeed.’

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

7

Donderdag 9 juni 2011

tonnie buitink in aanloop naar campuspop

Anouk wil champagne en sushi te houden. Binnen het evenementenbureau lig ik wel eens slap van het lachen over het bureau.’

Hij is wel gewend om te organiseren. Al is een Campuspopconcert voor 8.000 à 9.000 man ook weer geen wekelijkse kost. Evenementenmanager Tonnie Buitink draait er zijn hand in elk geval niet voor om. Maar in deze laatste dagen, in de aanloop naar Campuspop, noemt hij zichzelf af en toe ‘hyper’ en heeft hij last van een flinke portie spanning. ‘Ik moet alles wel heel strak in de hand houden, anders gaat het mis.’

Tekst: Maaike Platvoet Foto's: Gijs van ouwerkerk

Maandagmorgen 10.00 uur. Nog vijf werkdagen te gaan tot Campuspop.

Evenementenmanager Tonnie Buitink heeft zijn ploeg bij elkaar geroepen voor de laatste grote overlegvergadering met alle betrokken partijen. De gemeente Enschede, de campusbeveiliging, externe security, campusmanagement, de lustrumcommissie, politie, hotel Drienerburght, iedereen is van de partij. In vlot tempo wordt de agenda doorgelopen. Tonnie zit de vergadering voor en vertelt meteen dat het verwachte aantal bezoekers van 10.000 niet gehaald gaat worden.

‘Dat is bijgesteld naar 8.000 tot 9.000 man. Waar het aan ligt? Geen idee.

Alle festivals en concerten hebben tegenwoordig last van een tegenvallende ticketverkoop.’ Voor alle duidelijkheid voegt hij daar aan toe dat minder bezoekers niet betekent dat er ook minder beveiliging aanwezig is. ‘Daar mag je nooit op bezuinigen.’

Een vertegenwoordiger van de gemeente Enschede wil weten hoe het zit met de constructie van het podium. Constructeurs van de gemeente willen de tekeningen en berekeningen zien. Belangrijk voor de vergunningen, voegt ze toe. ‘En de tijd begint te dringen.’ Tonnie knikt, begrijpt de urgentie.Voor de technische productie is zijn rechterhand Jelmer verantwoordelijk. Wordt geregeld.

Iemand van de campusbewaking vraagt waar de EHBO-posten komen, die staan niet meer op de plattegrond. En welke ingangen zijn voor ambulances? Ook over veiligheid en drankbeleid wordt lang gesproken.

Geen drank in glazen, dat

moge duidelijk zijn. Drugs zijn verboden.

Maandagmiddag 14.00 uur.

Op het terras van hotel Drienerburght vindt opnieuw overleg plaats. Nu tussen Tonnie, het management van het hotel en Carla en Anja die de artiesten begeleiden. Gezamenlijk worden de contracten nog eens doorgelopen.

Wie wil iets geks of heeft bijzondere wensen? ‘Zodra Caro Emerald in de bus zit, moet de airco uit,’ meldt Tonnie. ‘Slecht voor haar stembanden.’ Iedereen knikt.

Want als voor iemand het optreden op Campuspop spannend is, dan is het wel voor Caro Emerald.

De populaire zangeres zal vrijdag voor het eerst sinds een half jaar weer optreden.

perfectionist.’ Met een crew van veertig man krijgt de popster een aantal kamers in de Drienerburght ter beschikking. Die wil Tonnie zo nog even persoonlijk checken.

Tonnie: ‘Hoe zit het met Anouks wensen wat betreft de catering?’ Carla: ‘Waar ze zin in heeft, kunnen we ter plekke regelen.

Waarschijnlijk is dat sushi.

‘Het is hard werken en ik neem graag het voortouw’ Lange tijd had ze last van stemproblemen.

Carla informeert of hotel Drienerburght voldoende handdoeken voor de artiesten heeft. Tonnie zegt dat er gewoon honderd nieuwe moeten worden besteld.

Carla: ‘Caro Emerald en haar crew willen zeventien kleine handdoeken en zeventien grote.’ Iedereen lacht. Geen punt, ook dat wordt geregeld.

De komst van ster Anouk maakt menigeen net een tikje zenuwachtiger. Ze is een diva, en zo kan ze zich ook gedragen. Tonnie: ‘Maar Anouk heeft geen sterallures, ze is vooral een

De crew kan gewoon aan het buffet.’ Carla: ‘En ze wil champagne, dat wisten we al.’

‘Sigaretten, hebben we daar aan gedacht? Waar halen we die vandaan?’, roept de evenementenmanager.

Bas, manager van het hotel, benadrukt nog wel dat er niet gerookt mag worden.

‘Natuurlijk niet, maar we moeten ze wel een pakje sigaretten kunnen aanbieden. Dan kopen we zelf wel een paar sloffen Camel en Marlboro in.’

Dinsdag 08.00 uur. ‘Ik heb heerlijk geslapen,’ klinkt het monter aan het ontbijtbuffet

in hotel Drienerburght. ‘Bij grote evenementen neem ik altijd mijn intrek in dit hotel,’ verklaart hij de locatie. ‘Ik heb het dan zo druk, dan wil ik geen afleiding.

Ik wil me puur focussen op het werk.’

Nu er even tijd is voor een rustig gesprek – zo tussen de boterhammen en gekookte eitjes door – wil hij graag benadrukken dat het organiseren van een popconcert keihard werken is. ‘Iedereen denkt ah, zo’n feestje van Tonnie, gezellig.

Dat is ook zo, maar het gaat niet vanzelf. Het is hard werken en ik neem graag het voortouw. Niet voor niets heb ik zo’n harde kop.

Ik zorg er altijd voor dat ik zichtbaar ben, dan kan je ook mensen aanspreken op hun verantwoordelijkheden.

Alleen, als je er zo intensief mee bezig bent, dan komt het ook extra hard aan als het mis gaat.’

Bij een tweede kop koffie: ‘We hebben een fantastisch team. Kaj, Jelmer en Carla, iedereen heeft zijn eigen kwaliteiten. Wil je dat alsjeblieft vermelden?’

Hij hapt nog een boterham weg en vertelt dat-ie in november 2012 stopt met werken, wegens vervroegd pensioen. Bij het organise-

ren van allerlei evenementen heeft hij daarom de hele tijd in zijn achterhoofd ‘dit is de laatste keer’. En dat voelt best gek. ‘Volgend jaar moeten de jongens het zelf doen, maar daar heb ik alle vertrouwen in.’

Zijn werk werd er de laatste tijd niet altijd gemakkelijker op door alle bezuinigingen en veranderingen op de UT. ‘Het wordt zo zakelijk. Dat is op bepaalde gebieden goed, maar ik mis wel eens een stukje waardering.’

Daar komt nog eens bij dat Tonnie veel lichamelijke klachten heeft. Een hernia, reuma, dat maakt het niet altijd gemakkelijk.

‘Veel lachen, dat is de enige manier om het vol

Woensdag 09.30 uur. De regen valt met bakken uit de hemel, maar de opbouw van het podium gaat gestaag door. Tonnie fietst regelmatig het afgebakende festivalterrein op. Even kijken hoe ‘zijn jongens’ het doen. Zijn telefoon rinkelt continu.

Ook de gekste dingen komen bij hem binnen: mensen die willen weten of er wel een invalidentoilet aanwezig is. Overal heeft Tonnie een antwoord op.

‘Ik wil alle mensen met vragen zelf te woord staan.

Waarom? Omdat ik vind dat de Universiteit Twente altijd positief in het nieuws komen. Lastige dingen los ik dan liever zelf op.’

Zo gaat hij nog even naar zijn kantoor, in de Vrijhof.

Even checken hoe het vandaag met de ticketverkoop staat. Want ja, dat is toch een angst. Dat er niet voldoende tickets worden verkocht.

Een andere zorg bij het organiseren van dit soort evenementen is altijd het weer. Twee jaar terug brak er zulk noodweer uit dat het festivalterrein op de campus moest worden ontruimd.

Alle bezoekers werden toen in het Sportcentrum ondergebracht. En hoewel het ook deze woensdagmorgen regent, zijn de weersvooruitzichten voor vrijdag goed.

Een opluchting voor de evenementenmanager, dat staat vast. ‘En als het wel regent?

Ach ja, het is niet anders.’

Zijn telefoon rinkelt weer.

ADVERTENTIE

Ontdek de masterspecialisatie

Statistical Science for the Life and Behavioural Sciences in Leiden.

17 Juni van 14:30 - 17:00 in Wageningen 23 Juni van 14:30 - 17:00 in Leiden

www.math.leidenuniv.nl/statscience/

Universiteit Leiden. Universiteit om te ontdekken.

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

8

Donderdag 9 juni 2011

‘we

kunnen het oxfordmodel zo overnemen’

Studenten selecteren aan de poort Selectie aan de poort, daar wordt het onderwijs beter van, zeggen voorstanders. Maar critici wijzen op de valkuilen: zo eenvoudig is het niet om de juiste studenten eruit te pikken.

U bent onvoldoende gemotiveerd. U geeft geen blijk van bijzondere talenten. U hebt geen aanbevelingsbrief meegestuurd. Het zijn allemaal redenen om iemand af te wijzen die zich heeft aangemeld voor een opleiding fysiotherapie, een university college of een hogeschool voor de kunsten.

Steeds meer opleidingen mogen aankomende studenten s e l e c t e re n .

Binnenkort behandelt de Eerste Kamer de wet die regelt dat opleidingen met iets extra’s – zoals kleinschaligheid en een hoger niveau – vooraf mogen selecteren en meer collegegeld mogen vragen. In juni presenteert VVD-staatssecretaris Halbe Zijlstra plannen die mogelijk nog verder gaan. Hij zal reageren op de commissieVeerman die adviseerde om het hoger onderwijs selectiever te maken.

Werkt het?

De meningen zijn verdeeld.

Lang niet iedereen is er van overtuigd dat selectie aan de poort zinvol is. Op basis van experimenten in het hoger onderwijs concludeerde de commissie-Ruim baan voor talent in 2007 dat selectie aan de poort op z’n best nuttig is om zwakke studenten buiten de deur te houden. De beste selecteren was een stuk moeilijker.

‘Wij twijfelen niet en gaan er mee door,’ zegt Axel Themmen, directeur van de bacheloropleiding geneeskunde van de Erasmus Universiteit Rotterdam.

Daar wordt de helft van de studenten ‘decentraal geselecteerd’. Het gaat om vwo’ers die gemiddeld lager dan een acht voor hun eindexamen haalden en dus eigenlijk zouden moeten loten. Uit de aanmeldingen worden jongeren gepikt die ‘iets extra’s’ meebrengen.

Bijvoorbeeld dat ze al jaren vrijwilligerswerk doen of op hoog niveau sporten of musiceren.

‘We zagen de afgelopen jaren dat die geselecteerde studenten het bijna net zo goed deden als de achtplussers,’ vertelt Themmen.

‘Ze vallen zelden uit en studeren goed door. Alleen vielen hun cijfers een beetje tegen: die waren niet hoger dan van de studenten die via loting zijn binnengekomen.

Maar als ze tijdens hun coschappen in de praktijk aan

de slag gaan, blijken ze wel beter te functioneren.’

Zo werkt het niet altijd.

De Universiteit Leiden was de eerste instelling die met enig tromgeroffel wereldkundig maakte dat ze aan de poort wilde gaan selecteren op eindexamencijfers. Maar een proef leidde tot een andere slotsom. Weliswaar deden studenten met hoge eindexamencijfer s het gemiddeld beter in Leiden dan studenten die op grond van hun lagere cijfers zouden zijn afgewezen. Maar bij die laatste groep bleken toch ook veel goede studenten te zitten. En die wilde de universiteit niet wegsturen. Daarom selecteert

honours-programma dat in het tweede jaar begint, legt een woordvoerder uit.

De Landelijke Studenten Vakbond was altijd al tegen selectie aan de poort. De winst is simpelweg te onduidelijk om het invoeren van selectie te verantwoorden, vindt voorzitter Sander Breur. ‘Ik heb een jaar naar het bewijs gezocht dat selectie werkelijk werkt, want ik snap het probleem van bestuurders best. Ze hebben weinig geld en willen toch goed onderwijs bieden.

Maar als er al een effect op de studieprestaties is, kan dat ook te maken hebben met de studievoorlichting die zorgvuldiger is en het selectiegesprek dat plaatsvindt.’

Hij is daarom wel voorstander van ‘matching’-gesprekken die er voor zorgen dat studenten terechtkomen bij een opleiding die goed bij hen past. ‘Het voordeel is

student echt op de juiste plek willen krijgen, moeten ze eerst maar eens hun glanzende wervingsfolders naar het oud papier brengen, vindt Breur. Al jaren fileren de studenten van de LSVb de reclamecampagnes van hogescholen en universiteiten. Wie goed voorlicht, hoeft volgens hen niet te selecteren.

Maar hoe sympathiek dat ook klinkt, volgens Olchert Brouwer is het geen sterk argument. Brouwer kent het hoger onderwijs van binnen en van buiten. Hij was betrokken bij de oprichting van accreditatieorganisatie NVAO en is net afgezwaaid als bestuursvoorzitter van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Hij weet wat selectie is: van oudsher moeten kunsthogescholen een schifting maken in de aanmelders.

‘Met voorlichting bereik

Bovendien kan een studie ook na eerlijke voorlichting in de praktijk tegenvallen, dat merk je pas als je hem doet. Toen ik een jaar had gestudeerd, was de helft van mijn klasgenoten alweer van opleiding gewisseld omdat ze niet goed over hun keuze hadden nagedacht. Zo ging dat toen en zo gaat dat nu nog steeds.’

Daarom is selectie volgens hem wel degelijk een goed idee voor opleidingen die hun capaciteit moeten beperken. ‘Alles beter dan loten, nietwaar? Studenten moeten het gevoel krijgen dat ze hun eigen toekomst kunnen beïnvloeden.’

Later kiezen Dwars op deze discussie staat een ander idee: waarom stellen we de studiekeuze niet iets langer uit? Daar pleit Hans Adr iaansens voor. Hij roeide in Utrecht

Steeds meer opleidingen mogen aankomende studenten selecteren. De bacheloropleiding geneeskunde van de Erasmus Universiteit Rotterdam, bijvoorbeeld, selecteert studenten op ‘extra bagage’.Vwo’ers die op hoog niveau sporten of musiceren of al jaren vrijwilligerswerk doen, worden eruit gepikt.

De Universiteit Twente kent geen selectie aan de poort. Wel hebben twee UT- opleidingen komend jaar een numerus fixus.

Voor technische geneeskunde worden maximaal 120 en voor psychologie maximaal 350 studenten toegelaten.Voor 2012 zijn er plannen een University College te starten. Daarvoor zullen alleen de beste studenten worden toegelaten. Foto: Ingrid Szwajcer Leiden niet of nauwelijks.

Alleen een kleine groep scholieren van een beperkt aantal middelbare scholen mag bij geneeskunde en biomedische wetenschappen instromen als ze een speciale vooropleiding hebben afgerond. Verder selecteert Leiden haar beste studenten liever voor het

dat studiekiezers zich dan serieuzer oriënteren, want je zou wel gek zijn om totaal onvoorbereid naar zo’n gesprek toe te gaan. En als we de uitval van studenten terugdringen, verdienen we de extra kosten snel terug.’

Folders Als opleidingen de juiste

je weinig,’ zegt hij.

‘Neem de website www. studiekeuze123.nl of de ranglijsten van Elsevier en de Keuzegids Hoger Onderwijs. Die hebben nauwelijks effect. Hoe redelijk je de voorlichting ook maakt, jongeren hebben er domweg onvoldoende belangstelling voor.

ADVERTENTIES

MINI SEMINAR:

Tips over het schrijven van een paper?

Kijk op STUDENTEN op de B&A website

CAN OUR UNIVERSITY SET AN EXAMPLE FOR A SUSTAINABLE USE OF WATER?

Peter-Paul Verbeek and Arjen Hoekstra will reflect on the implementation of technologies that might enhance a more sustainable use of water.

June 16, from 12.30, Ravelijn hall To sign up: www.utwente.nl/duurzamecampus

tegen de stroom in als oprichter van het allereerste university college, dat in 1998 de deuren opende en aanvankelijk van alle kanten werd bekritiseerd als elitair en onwenselijk. Maar hij hield vol en liet zien hoe studenten beter onderwijs kunnen krijgen. Sinds 2004 staat hij aan het hoofd van de Roosevelt Academy in Middelburg.

‘In Nederland hebben we geen selectie aan de poort,’ aldus Adr iaansens, ‘want we hebben helemaal geen echte poort: we hebben honderden kleine poortjes.

Hoe kan iemand van zeventien nu weten of hij in de wieg is gelegd voor pakweg sociale geografie of politicologie? Hoe zouden wij iemand kunnen selecteren voor zo’n smalle opleiding?’

Bij university colleges (er zijn er intussen zes) kan dat volgens hem wel: hij

selecteert studenten op intelligentie en doorzettingsver mogen, niet op aanleg voor een specifiek vakgebied. Zijn studenten krijgen eerst een ‘breed’ onderwijsaanbod. Pas na hun eerste jaar kiezen ze een major en minor, ofwel een hoofdvak en bijvak. Dat er in de rest van het hoger onderwijs zoveel studenten uitvallen heeft volgens hem meer te maken met vroege studiekeuze dan met intelligentie of gebrek aan enthousiasme. ‘Op bezoek in Harvard sprak ik een student die bij binnenkomst dacht dat hij letteren wilde studeren. Maar in zijn eerste jaar werd hij gegrepen door astrofysica. Dat werd zijn major. Toen ik hem vertelde dat hij in Nederland al veel eerder had moeten kiezen, zei hij: dan zullen jullie wel veel uitvallers hebben.’

Olchert Brouwer sluit zich bij die redenering aan. ‘Ik was het haast vergeten, maar laatst verwees iemand naar een rapport van een commissie waar ik de voorzitter van was. Halverwege de jaren negentig pleitten wij er voor om het aantal opleidingen in het hbo te beperken tot een stuk of dertig à zestig. Studenten konden dan weloverwogen een afstudeerrichting kiezen. Dat was een verdomd goed idee, al zeg ik het zelf, maar er is toen niets mee gedaan.’

Inmiddels raken steeds meer mensen overtuigd.

Ook het alom bejubelde rapport van de commissieVeerman brak een lans voor brede bachelorstudies: er zijn nu te veel smalle opleidingen en jongeren moeten te vroeg kiezen.

Oxford Een opleiding die studenten selecteert, is nog lang niet klaar. Het onderwijs moet ook op orde zijn, anders krijg je na de poort gewoon weer een zesjescultuur.

Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

‘In Nederland heerst de cultuur dat studenten zich niet zo op de studie hoeven te concentreren,’ meent Brouwer. ‘Talloze lieden raken pas gemotiveerd ná hun studie, als ze eenmaal aan het werk zijn of gaan promoveren. Het is enorm moeilijk om zoiets om te gooien. Als je opeens veel gaat eisen van studenten, zullen er allerlei protesten losbarsten.’

Adriaansens wijst op de universiteit van Oxford, die ongeveer even groot is als de Universiteit Leiden.

‘Oxford heeft 39 colleges, allemaal met een vergelijkbaar studieprogramma.

Het ene college kan beter roeien, het andere heeft een Nobelprijswinnaar afgeleverd, en zo hebben ze allemaal iets om trots op te zijn.

Maar het belangrijkste is dit: ze hebben geleerd hoe ze massaliteit kleinschalig kunnen organiseren. Dat zouden wij ook moeten doen. We kunnen dat model gewoon overnemen, we hoeven het wiel niet zelf uit te vinden.’

HOP, Bas Belleman

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

9

Thursday 9 June 2011

WHAT'S NEW Fastest Switch

Physicists from UT’s MESA+ Institute for Nanotechnology have contributed to creating the fastest optical switch in the world. The switching time within a semiconductor device is at speeds of 0.3 picoseconds, where a picosecond is a millionth of a millionth second, approaching the limit set by the speed of light.

Switches are omnipresent in computers as they are crucial to manipulating information encoded as bits. These faster switches are expected to yield ultrafast optical data communication, tiny on-chip light sources and lasers, and perhaps even switches for quantum bits of information.

Read more about the discovery on Joerg Heber’s blog on developments in physical science at blog.joerg.heber.name/2011/04/

Pedaling Art

For a fresh look at art, hop on your bike from 12-13 June and follow the Art Route from Lonneker to Roombeek.You can bike or walk along a 6km tour and enjoy the beautiful landscape and temporary objects, installations, and performances created by 50 professionals. Start pedaling or walking from either Dorpsplein in Lonneker or from the Twentse Museum.

Data Storage

You can now improve the visibility of your research, citation score and impact of your research.

The 3TU.Datacentrum, an initiative of the libraries of the UT, TU Delft, and TU Eindhoven, offers a long-term archive for storing scientific research data.

It also allows you to more easily share your data and even access or execute software that you used years ago to analyze your data. For more information, see datacentrum.3tu.nl

Coordinator: Robbin Engels/UT-Nieuws | Contributors: Catherine Ann Lombard, Marloes van Amerom, Egbert van Hattem and Leila Nahidi Azar | Send press releases, comments and suggestions, email: me@robbinengels.com | For previous editions, see: www.utnieuws.nl

Pedagogy tinged with psychology ‘I need to know that my research results will be used, not just disappear into some drawer,’ says proactive student Marita Espey on her activities in Educational Science & Technology. Under threat of having to close down its Educational Science & Technology Studies program, the Faculty of Behavioural Sciences is feeling the UT’s budget crunch. To gain a better view of the educational program, UT Nieuws talks to Marita Espey, who recently obtained her Bachelor in Educational Science.

What made you decide for Educational Science & Technology?

‘After following a pedagogy-oriented subject at high school, I became fascinated by how people learn – and how the learning process can be improved. But I did not want to become a teacher. So, I already knew I wanted to study pedagogy, but had not immediately thought of Twente.

I did know that I did not want to stay in Germany, where the system is rather hierarchical. Plus I really wanted to study at a university where pedagogy had a strong psychology component, in order to better understand how people absorb and process information. Then someone from the Germany Promotion Team – the company that recruits German students for the UT through the use of currently enrolled German students – visited my school. Their ‘ambassador’ informed me of the UT’s Bachelor program in Education Science & Technology. I visited the attendance day and was sold!’

Once enrolled as a student, how did you experience your studies?

‘On the whole, I really liked it, including the fact we had to apply theory in a six-month ‘Atelier’ project.

Together with two other students, I helped the Observatory in Oldenzaal

Campusth Pop

On Friday 10 of June the UT’s second Campus Pop Festival will take place. Dutch singer Anouk shines as the festival’s main act.

Besides her, Caro Emerald, Waylon and Ben Saunders will perform, as will saxophonist Candy Dulfer. The festival starts at 2pm. As part of the UT’s lustrum celebrations, UT employees were offered one free ticket to Campus Pop or two tickets to an Orkest van het Oosten concert.The deadline for the offer was 7 June.

English Tour

On Sunday 19 June a tour in English will be organized at Enschede’s synagogue. Besides viewing one of Europe’s most beautiful synagogues, various aspects of the Jewish religion and culture will be explained. Tickets costs €6, including a coffee or tea afterwards. It is not necessary to make a reservation. Visitors are requested to dress appropriately, by covering arms and shoulders. Men are also requested to cover their head. Visit synagogeenschede.nl for further info.

Rembrandt

For the first time in the history of Enschede’s Rijksmuseum a painting by Rembrandt will be on display. His ‘portrait of an unknown man’ can be viewed in Rijksmuseum Twenthe running until 26 June 2011. Rembrandt’s painting will be on display in the portrait gallery, accompanied by the museum’s most beautiful portraits. The painting has been loaned from Aken’s SuermondtLudwig Museum and was painted by Rembrandt in 1632.

International page

‘Putting theory into practice by designing ‘real life’ educational programs boosted my confidence’, reflects Marita Espeys. Photo: Gijs van Ouwerkerk

prepare an educational multi-media program for primary school children.

Virtual fantasy figures, Jippie en Joepie, took them on a virtual trip through space, explaining the consistency of stars. Knowing better what to expect ‘in the real world’ gave me a lot of confidence. And I like to engage in socially relevant research projects.

Not just ‘write for the university’ and hand it in and that’s it.’

What did your dissertation explore?

‘The effectiveness factors of the Erkenning van Verworven Competenties (Accreditation of Prior Learning), or the so-called EVC project. EVC trajectories involve the valuation of prior learning. They formally recognize relevant working experience or knowledge obtained outside the

formal school system – for example, at the workplace or through hobbies – or through an ‘experience’ certificate. After a set of pre-selected criteria indicates that the knowledge and skills in question are of a sufficiently high level. The Dutch Ministry of Education, Culture and Science suggested the research, involving a research consultancy, which in turn approached the UT and the University of Amsterdam for assistance. Improving the position of people with migrant backgrounds, whose talents may not be immediately visible when transferred to a Dutch diploma, is an important goal of the EVC program. But EVC is not a typically Dutch program. Many European countries have similar systems.’

What did you learn about the effects?

‘The system is not always transparent to companies and communication within the implementing governmental agencies can be experienced as a lengthy process.

Consequently, employers potentially interested in setting up EVC programs may drop out, fearing impending bureaucracy.’

After completing your Bachelor, do you want to continue to study EVC-related issues?

‘Actually, I also hope to continue to study EVCs in my upcoming Masters.

Thus far I have focused particularly on company-run EVC programs, but there is so much more to explore.’

Marloes van Amerom

The first European who reached New Zealand was a Dutch explorer: Abel Tasman.

Centuries later, a PhD found himself equally astonished by a country of mysteries, with as far as he could see – not a cow in sight.

Cows are roaming on the UT campus, chewing cud in the golden sun – even on rainy days, and generally they feel euphoric, all the while grazing in the meadows on campus.

Most students enjoy the Twente landscape, when the weather is pleasant.

Andrew Fussell, however, joined the Optic-Physics group last winter at a time when cloudless skies represented only an elusive desire for the sun.

When you’re a stranger in a strange land, it’s sometimes impossible to notice what is right underneath your nose. Not guilty of ignorance, he wanted to know if anyone had ‘herd’ or seen cows? Once discovered, he felt the first pangs of nostalgia for his homeland.

‘I recently attended a lunch meeting, where I was served a container of milk, along with my meal, and this struck me as odd in a number of ways.

But it also got me thinking: ‘Where are all of the cows?’ In New Zealand, we have approximately four million cows, 40 million sheep, and four million people, which goes to show that the cows have almost started to outnumber the people. You do not have to go far to see some form of farm life. They will find you on the roads while driving or walking somewhere.

As a child, I enjoyed frequent trips to my uncle’s farm, where I would chase the sheep, be chased by the cows and sometimes even be shocked by the electric fence. It was all part of growing up in my homeland.

In my country, we have a breed of cows called Friesian, originating

from the Netherlands, so I knew that there must be cows somewhere in the Netherlands! I didn’t know very much about the real ‘Dutch life’ before I came here: all I knew was that Friesian cows came from here and so did André Rieu (he is very popular in New Zealand). However since arriving here, I had not met either of them.

I was sure one day I’d find the illustri-

ous Dutch cows, and be sure to thank them for my lunchtime milk.

Yeah, I might grumble a little bit about Dutch licorice and elaborate too much on its peculiar taste. But in all honesty, nothing tastes better with my glass of milk than a packet of Dutch licorice.Yet the main issue is that there are so many varieties to choose from, that it’s hard to decide which licorice

to eat. In New Zealand, we don’t have much of a licorice selection, so the choice becomes easy. Nevertheless, this is not the case in the Netherlands, there are so many varieties: hard, soft, sweet, salty, salmiak and double salty.

I will just have to try them all, even if I can’t find a sympathetic cow!’

Leila Nahidi Azar

Andrew Fussell, PhD candidate, Optical Sciences group, Faculty of Science and Technology Photo: Gijs van Ouwerkerk

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

10

Donderdag 9 juni 2011

‘besluitvorming

ontzettend gecompliceerd’

Uur U nadert voor CvB en U-raad De universiteitsraad uitte de afgelopen maanden kritiek en zette vraagtekens bij de Route14+plannen van het college van bestuur. Over twee weken komt het eropaan. Het CvB vraagt instemming. Komt die niet, dan moeten de onderwijshervormingen en de reorganisatie van de leerstoelen naar achteren worden geschoven.

De raad is verdeeld en niemand waagt zich aan een voorspelling.

Paul de Kuyper

Verschillende U-raadsleden noemen het besluitvormingsproces rond de strategienota Route14+ ‘ontzettend gecompliceerd’.

Het college maakt het de raadsleden nog lastiger door op de komende overlegvergadering van woensdag 22 juni niet voor het gehele document om instemming te vragen. Gekozen is voor

gedifferentieerde instemming. Gevraagd wordt in te stemmen met ‘voornemens, visies en uitgangspunten’, nog niet met uitwerkingen.

Dat doet het college slim, meent URekawoordvoerder Pieter Willems. ‘Door nu in te stemmen met het principe maken ze het ons lastig later niet in te stemmen met het

uitgewerkte document.’

Dat kan overigens wel. Het college komt in het najaar bijvoorbeeld met een nota bacheloronderwijs en een bachelorportfolio waarin alle nieuwe opleidingen worden vastgelegd. Daarover heeft de universiteitsraad opnieuw instemmingsrecht, ongeacht eerdere steun.

Niemand durft een inschatting te maken van de stemverhoudingen op 22 juni. Enige zekerheid is de tegenstem van Dick Meijer van de CC-fractie (zeven leden). Hij is het volkomen oneens met nut en (financiële) noodzaak van de operatie.Volgens hem pakt het begrotingstekort kleiner uit dan het college voorspiegelt en nu ook het marktaandeel in de vooraanmeldingen groeit, ziet hij helemaal geen

reden meer om drastisch in te grijpen. Bovendien laakt hij de gang van zaken rondom de reorganisatie van de leerstoelen. Zijn zes fractiegenoten delen die zorgen, maar de vraag is of ze net zo ver door willen bijten als hij.

In aanloop naar het instemmingsmoment vergadert de universiteitsraad over een conceptbesluit. Doorgaans bestaat dat uit de constatering dat de raad instemt mits het college een aantal toezeggingen doet.Volgens voorzitter Frits Lagendijk hebben de raadsleden zo veel vraagtekens dat het voor de hand ligt het nu te formuleren als ‘Geen instemming, tenzij’. Hij denkt dat het college dan harder zijn best moet doen om de gevraagde toezeggingen ook daadwerkelijk uit te voeren.

Na instemming

Als de universiteitsraad woensdag 22 juni instemt met alle deelplannen die het college voorlegt, komt er direct na de zomer een reorganisatieplan. Dat gaat in september ter advies naar de U-raad en een maand later ter instemming. Ook de vakbonden, verenigd in het Overlegorgaan Personeelszaken UT (OPUT), worden hierbij betrokken. Als er volgens het reorganisatieplan gedwongen ontslagen zullen vallen, wordt een sociaal plan opgesteld. Hierover moet eind september overeenstemming zijn met het OPUT. Mocht de universiteitsraad niet instemmen met de voornemens van het college van bestuur, dan raakt het hele proces vertraagd. Het CvB hoopt nog eind 2011 formeel te kunnen beginnen met reorganiseren, maar zal daarvan af moeten zien als er geen overeenstemming komt over het reorganisatieplan en het sociaal plan. Het tijdpad dat het college aanhoudt, wordt als ambitieus gezien. Er hoeft maar iets te gebeuren en dat schema wordt niet gehaald.

ADVERTENTIE

Studentenrestaurant De Waaier Maandag 13 juni Tweede Pinksterdag (gesloten)

Uitgelicht: de vraagtekens Naast de nog onbekende personele gevolgen van een reorganisatie springen grofweg drie punten uit het Route14+-plan in het oog. Die punten zijn reorganisatie van de leerstoelen, het invoeren van een modulair onderwijsmodel en de start van een University College. Wat wil het college en wat zijn de vraagtekens, zorgen en twijfels van de universiteitsraad?

Reorganisatie leerstoelen CvB:

Speerpunten zijn nanotechnologie, biomedische technologie, ICT, groene energie en governance.

Onderzoek dat niet van hoge kwaliteit is en/of niet past binnen het UT-profiel zal niet worden voortgezet.

Daardoor zullen leerstoelen verdwijnen.

U-raad:

Vraagtekens staan bij de criteria die het college hanteert.

De U-raad vindt bovenal dat er te weinig aandacht is voor het onderwijsgerelateerde onderzoek. Sommige leerstoelen zijn simpelweg nodig voor het voortbestaan van (master-)opleidingen. Grootste kritiekpunt is dat het college de verkeerde volgorde hanteert. Eerst is bepaald welk onderzoek aan de criteria voldoet, daarna is gekeken wat dit betekent voor het onderwijs. Dat moet omgekeerd zijn: eerst bepalen welk onderwijs en onderzoek je wilt aanbieden en pas dan kijken welke leerstoelen daarvoor van belang zijn.

Onderwijsmodel CvB:

Het aantal bachelors wordt teruggebracht. Studenten kiezen eerst voor een brede opleiding en pas in de loop van het eerste jaar voor een major. Het onderwijs wordt in modules van 15 EC aangeboden met daarin veel projectonderwijs. Studenten krijgen maximale flexibiliteit om hun eigen studieprogramma op te stellen en de uitval wordt teruggedrongen.

U-raad:

De raad heeft vraagtekens bij het toetsniveau en de waarborging van de wetenschappelijke kwaliteit en diepgang.

Men is bezorgd over meeliftgedrag in projecten: de individuele student moet worden beoordeeld. Twijfels heeft de universiteitsraad over de marketingkant van het verhaal. Er is niet bewezen dat vwo-scholieren zitten te wachten op een model waarbij hun keuze voor een major wordt uitgesteld. Ook vraagt de raad zich af of het verstandig is bestaande goedlopende opleidingen te laten sneuvelen om ze vervolgens in een nieuwe vorm te gieten. Als het model wordt ingevoerd, wil de U-raad dit gefaseerd doen, iets dat het college niet ziet zitten.

University College CvB:

In september 2012 wil het college starten met een University College voor excellente studenten die belangstelling tonen voor vraagstukken op het snijvlak van technologie en maatschappij. Door selectie wil de UT alleen de beste studenten toegang bieden tot deze bacheloropleiding. Leiden, Amsterdam, Utrecht en Maastricht hebben al een University College, Eindhoven heeft plannen in die richting.

U-raad:

Omdat instemming hiervoor pas in oktober wordt verlangd, is er nog weinig over gedebatteerd. Belangrijkste zorgen van de raad betreffen de financiële onderbouwing en het elitaire karakter van een University College.

Is het alleen voor de beste of alleen voor de rijkste studenten?

Dinsdag 14 juni Kip saté, steak grille, vegetarische balletjes Satésaus, Stroganoffsaus Doperwten, tjaptjoi Pommes sautees, nasi goreng Woensdag 15 juni Twentse stoofpot, boerenspies, groentesoufflé Tomatensaus Rode kool, spruitjes Frites, aardappelpuree Donderdag16 juni Thaise kip , Twentse gehaktbal, tomaten-metmozzarellataartje Stroganoffsaus Spinazie, Romanoboontjes Gekookte aardappelen, rijst Vrijdag 17 juni Penne, kibbeling, omelette met champignons Bolognaisesaus, ravigottesaus Harricots verts, wortelen Frites

De Stek Week 24 Hap aan de tap € 6,95 Babi ketjap met witte rijst Kroepoek, atjar en sambal

Facultyclub Week 24 Zoals gewoonlijk verandert Faculty Club regelmatig zijn kaart en werkt op die manier seizoensgebonden

Theatercafé Vrijhof Gelegen aan de vijver, voorzien van een zonnig terras ligt theatercafé Vrijhof.

In de gezellige sfeer van dit theatercafé kunt u naast ons standaard assortiment genieten van warme broodjes uit de oven, uitsmijters, broodjes hamburger en zelfgemaakte smoothies.

Wij heten u van harte welkom voor lunch of een drankje tussen 10.00 en 16.00 uur.

For the English menu: www.utwente.nl/fb/catering/ studentenrestaurant Voor informatie + openingstijden: UT-Catering: www.utwente.nl/fb Reserveringen Faculty Club en De Stek online via www.utwente.nl

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

11

Donderdag 9 juni 2011

winnaar bandjeswedstrijd batavierenfeest in voorprogramma

SunBurst in voorprgramma Campuspop Met hun onderscheidende jazzy, groovy en funky muziekstijl werd ‘SunBurst’ uitgeroepen tot winnaar van de bandjeswedstrijd van het Batavierenfeest 2011. De beloning? De opening van Campuspop vrijdag 10 juni, waar ook artiesten als Anouk, Waylon, Carol Emerald en Ben Saunders optreden.

Een mooie prestatie voor een band die slechts vier keer eerder met elkaar op het podium heeft gestaan.

Gitarist Rik Groenen: ‘Improvisatie en de spontaniteit van onze act is onze grote kracht.’

Ingrid Szwajcer

SunBurst is geïnitieerd door Rik Groenen, promovendus aan de Universiteit Twente op het gebied van nanotechnologie. ‘Dat was eigenlijk puur toeval,’ vertelt Rik, die van jongs af aan al fanatiek gitaar speelt. ‘Er

CULTUUR KIJK VOOR DE CULTUURAGENDA OP: www.cultuur.utwente.nl

was een band uitgevallen tijdens het openingsfeest van het Nanolab in november 2010. Aan mij de vraag of ik een oplossing wist. Ik was toen net gestopt met mijn band maar had in Enschede eens een heel gaaf jazzy en funky optreden gezien van een bandje met enkele bekenden, allemaal goede muzikanten van het conservatorium.’ Daarmee was SunBurst geboren.

SunBurst bestaat uit Nadya Bolhaar (jazz-zangeres), Daniel von Piekartz (toetsenist en zanger), Jamie Peet (drums), Mark Lucassen (saxofoon) en Ruben de Wilde (basgitaar). ‘We hadden precies een middag tijd

voor onze eerste gezamenlijke repetitie. Nog dezelfde avond stonden we op het podium in Atak. Het optreden ging echt fantastisch!’

Dat was dus het begin van het succesverhaal. Want dat ene optreden smaakte naar

meer. ‘We besloten vaker met elkaar te spelen. Zo mochten we meedoen met de bandjescontest op het Batavierenfeest. We hebben een half uur gespeeld in een lege tent. Later die avond hoorden we tot onze

verrassing dat we hadden gewonnen en nu staan we dus in het voorprogramma van Campuspop. Echt fantastisch en best onwerkelijk dat we op zo’n groot evenement als Campuspop mogen optreden,’ vertelt

Rik die al ‘gezonde spanning’ voelt. ‘We gaan ervan genieten!’

Wat kunnen we verwachten van SunBurst? ‘Onze stijl is niet straightforward maar funky en groovy. Ons zul je nooit een feestnummer van Jan Smit horen spelen. We pakken bekende nummers zoals ‘I Wish’ of ‘Superstition’ van Stevie Wonder en geven hier volledig onze eigen draai aan, waarbij de essentie van het nummer wel overeind blijft.

We vullen elkaar aan en wisselen elkaar af met zang en gitaar- en saxofoonsolo’s.

Ook hoor je veel jazz­ invloeden in onze muziek en dat is iets wat je niet vaak meer tegenkomt in de popmuziek,’ vertelt Rik. De kracht van onze band is dat we het publiek entertainen met improvisatie en het spontane karakter van ons optreden. En dat willen we graag zo houden.’

De deur van Campuspop gaat om 14.00 uur open. SunBurst speelt om 15.00 uur op het Campusterrein van de Universiteit Twente.

Titel voor superieure korfballers SPORT

REDACTIE: HANS VAN DER KOLK TEL.: 0541 - 519187

Uitslagen en ander kort sportnieuws verschijnen online. Stuur leuke, actuele foto’s voor de website naar info@utnieuws.utwente.nl.

Ze waren er met verschillende tweede en derde plaatsen in het verleden vaak dichtbij, maar steeds was het net niet. Dit seizoen is alles anders. Beter vooral.

Vakgericht is kampioen van de derde klasse en promoveert voor het eerst in de geschiedenis van de vereniging naar de tweede klasse.

Een verklaring van het succes van de Drienerlose korfbalploeg is volgens aanvoerder Michiel Tromp dat de ploeg al drie jaar lang met dezelfde spelers korfbalt. ‘Na drie jaar was het tijd om te oogsten,’ zegt Tromp. ‘We zijn elkaar in de loop van de jaren steeds beter gaan vinden en zijn uitgegroeid tot een stabiele ploeg.’ Het team speelt bovendien met een aantal routiniers. Zelf is Tromp 25 jaar en de gemiddelde leeftijd van de rest van de ploeg ligt niet eens zo

veel lager.

Halverwege het veldseizoen werd al duidelijk dat de Drienerlose formatie weinig punten weg zou geven.

‘Toen kwam ook bij ons ook voor het eerst besef dat we wel eens kampioen zouden kunnen worden,’ zegt de aanvoerder. ‘We zaten al een aantal jaren dicht tegen promotie aan, maar het was steeds net niet. Dan weer tweede en dan weer derde.

Dit jaar klopte alles. Ik vind dat we verdiend kampioen zijn. Alleen onze laatste wedstrijd verloren we, maar toen was de titel al binnen.’ Tot aan het kampioenschap van vorige week won Vakgericht alle wedstrijden en werd er slechts in één duel gelijkgespeeld.

De euforie van het binnenhalen van de titel was groot. Groot is ook het vertrouwen dat volgend seizoen niet direct weer wordt gedegradeerd uit de tweede klasse. Handhaven heeft de hoogste prioriteit. Tromp ziet kansen. ‘Het verschil tussen de tweede en derde klasse is vrij groot,’ legt de aanvoerder uit. ‘Je ziet veel ploegen in het eerste seizoen ook weer degraderen.

Maar omdat ons team ook volgend jaar intact blijft zie ik het positief in. Bovendien hebben wij een vrij technische ploeg en dat spreekt in ons voordeel, want het spel in de tweede klasse is ook

Toernooi bij Golfclub Driene De UT, het UT-sportcentrum en de golfverenigingen ’t Sybrook en Driene hebben de handen ineen geslagen bij de organisatie van een toernooi voor studenten en medewerkers aan de UT. Het toernooi wordt gehouden op 23 juni (13 uur) op het terrein van golfvereniging Driene. Voorwaarde van deelname is dat spelers in het bezit moeten zijn van een Golf Vaardigheids Bewijs (GVB). De inschrijving is geopend. Voor meer info: www.sport.utwente.nl.

een stuk technischer. Fysieke ploegen hebben het op dit niveau normaal gesproken iets zwaarder. Bovendien zijn wij als studenten ook niet van die rauwdouwers.’

Zelf speelt Tromp al korfbal vanaf zijn zevende. Altijd voor kleinere clubs. De gemengde cultuur waarbij mannen en vrouwen samen spelen spreekt hem aan.

‘Korfbal bevalt mij wel. Het

is ook minder een machocultuur dan bij een louter mannensport.’ Zijn rol als aanvoerder past hem ook.

Ook al is hij geen type dat zijn teamgenoten in het veld voortdurend op de huid zit ‘Onze spelers zijn veel te eigenwijs om zich te laten aansturen. Maar dat ben ik zelf ook en op de een of andere manier weten we elkaar goed te vinden. Komt

natuurlijk ook omdat we veel ervaring in huis hebben.’

Die ervaring fungeert dus als de kurk waar de ploeg in de tweede klasse op moet blijven drijven. Het jaar daarna verwacht Tromp wel een leegloop. ‘Maar dat zien we dan wel weer. Bovendien spelen we dan een niveau hoger en dat kan een aanzuigende werking hebben

Michiel Tromp: ‘Je ziet veel ploegen in het eerste seizoen ook weer degraderen. Maar omdat ons team intact blijft zie ik wel kansen.’ Foto: Gijs van Ouwerkerk

op nieuwkomers. Ik heb er wel vertrouwen in dat we ons ook dan staande kunnen houden.’

Naam Leeftijd Studie Sport Club

Michiel Tromp 25 Fysiotherapie (Saxion) Korfbal Vakgericht

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

12

Donderdag 9 juni 2011

Studentenleven

Weekblad van de Universiteit Twente

www.utnieuws.nl nummer 17 - Donderdag 9 juni 2011

3

UT N I E U W S 9

7

‘Hoger onderwijs lijdt aan anorexia’

Pedagogy tinged with psychology

Anouk wil champagne en sushi

InternatIonal page

Deze krant woensdag- avond al digitaal lezen?

GA NAAR: www.utnieuws.nl

Campuspop. Het podium voor - misschien wel de laatste – editie van Campuspop wordt opgebouwd. In de regen, dat wel. Bij het drukken van deze krant waren 8.000 kaartjes verkocht voor het optreden van vrijdag 10 juni, waar Ben Saunders, Caro Emerald,Waylon, Candy Dulfer en Anouk optreden. In het voorprogramma staat SunBurst (zie pag. 11). De toegangspoort naar de campus gaat om 14.00 uur open. Anouk is hekkensluiter en treedt op van 22.00 uur tot 23.30 uur. Voor het complete programma zie: www.campuspop-ut.nl Foto: Gijs van Ouwerkerk

cvb wil financiële risico’s niet meer dragen

Campuspop… hoe lang nog?

Op het terrein van de Universiteit Twente wordt hard gewerkt om alles in stelling te brengen voor het grote evenement van morgen: Campuspop. Artiesten met klinkende namen betreden straks het podium, ruim 8.000 bezoekers hebben een kaartje gekocht. Groot feest dus. Maar er hangt ook dreiging in de lucht: is dit de laatste editie van Campuspop?

In de Campusvisie, die recent openbaar werd gemaakt, staat het zonder omwegen. Het college van bestuur wil niet langer opdraaien voor de financiële risico’s van grote evenementen. Letterlijk staat in de visie: ‘In de toekomst worden er door de UT geen grootschalige evenementen, zoals Campuspop, meer georganiseerd. De financiële risico’s zijn te groot. De campus kan wel als evenemententerrein fungeren, mits het evenement past bij het imago van een universiteit en de UT slechts faciliterend is.’

Betekent dit dan dat morgen

de laatste Campuspop is?’

Anne Flierman, voorzitter van het college van bestuur, is stellig in zijn reactie. ‘Nee hoor.

Het hoeft niet per definitie de laatste keer te zijn. Als Mojo het voortaan wil organiseren, dan vinden wij dat prima.

Maar wij doen het niet meer.

De overheid kijkt immers ook kritisch mee naar onze uitgaven.We vinden zo’n evenement, in tijden van bezuinigingen, gewoon niet meer te verantwoorden.’

De totale begroting van Campuspop ligt rond de 300.000 euro. Er is ingezet op een bezoekersaantal van

10.000. Er zijn tot nu toe circa 8.000 kaarten verkocht.

Dat betekent dat de UT een financieel risico loopt van enkele tienduizenden euro’s.

Flierman laat weten dat de UT zich wil blijven richten op evenementen die primair voor eigen doelgroepen zijn. Te denken valt aan de Batavierenrace en Create Tomorrow. Campuspop valt daar volgens hem niet onder.

Staat het schrappen van Campuspop niet haaks op de visie om meer mensen van ‘buiten’ op het Campusterrein te ontvangen? Flierman vindt van niet. ‘Er blijven genoeg evenementen over. Zonder Campuspop is het hier heus niet opeens een dooie boel.’

De reacties op de Campusvisie zijn divers. David Korringa, directeur van het Facilitair Bedrijf, begrijpt de opstelling

van het CvB wel. ‘Er komen bij Campuspop ook nog eens ‘verborgen’ kosten bij, die niet in de begroting zijn opgenomen. Extra bewaking, verbruik van water en elektriciteit. En kijk eens naar het gras na zo’n festival. Dat moet ook weer in orde komen. In tijden van bezuinigingen snap ik deze stap. Misschien is er in de toekomst, in betere tijden, weer meer mogelijk.’

Tonnie Buitink, evenementenmanager aan de UT, zegt: ‘Toen ik de opmerking over Campuspop in de visie las dacht ik: dankjewel! Die visie staat haaks op de gedachte van een bruisende campus. Jammer dat alles zo zakelijk wordt.’

Lees ook het interview met Tonnie Buitink (pag. 9), Campusvisie (pag. 3) en reageer op onze stelling (pag. 12).

ADVERTENTIES

CARRIÈRE SWITCH? WWW.UTWENTE.NL/VACATURES

Huis op de campus te koop! www.reelaan25.nl

ut-univ twente 110509.indd 1

Over en...

Campuspop

Groen Green Vibrations, ‘het ongedwongen campusfestival in een ontspannen sfeer’, trok op Hemelvaartsdag maar liefst 25.000 bezoekers. Dat was tien jaar terug, toen Green Vibrations haar eerste editie had, wel even anders: zestig studenten liepen er toen rond. Het evenement biedt een podium aan bands die geen landelijke bekendheid genieten, maar wel populair zijn binnen hun scene. Meer dan vijftig acts waren er deze keer te beluisteren: van hiphop tot metal, van disco tot dance, van reggae tot minimal en alles daartussen. Ook was er een speciale loungeruimte en een picknickarea op het Carillonveld. Foto: Gijs van Ouwerkerk

voor SPEK & BONEN Pastasalade van mijn moeder op eigen wijze 40 minuten (plus doorkook- en afkoeltijd)

Italiaanse kruiden, 1 eetlepel suiker - pan, vergiet, mengkom, koekenpan

Dit recept is grotendeels van de hand van mijn moeder, maar na een paar jaar studeren heb ik het recept wat aangepast.

Het is eenvoudig te maken voor een grote groep. Ik heb deze pastasalade dan ook wel eens voor mijn hockeyteam gemaakt.

Daar vraagt een aantal mensen al tijden om het recept. Dames, bij dezen!

Bereiding Kook de pasta gaar volgens de aanwijzingen op de verpakking. Giet de pasta af in een vergiet en zet hem een tijdje onder een stromende koude kraan. Bak in een koekenpan de spekjes knapperig en giet het overtollige vet af. Tijdens het koken van de pasta heb je alles als in blokjes gesneden (zie ingrediëntenlijst).

Meng in een kom de komkommer, sla, paprika, ui, tomaten, kaas, salami, spekjes.Voeg hier de koude pasta aan toe.

Maak nu de dressing in een apart schaaltje. Roer door een flinke scheut olie (slaolie of olijfolie) een even grote scheut azijn. Olie en azijn mengen, dus niet schrikken als je oliedruppels ziet drijven. Hierdoor roer je de mayonaise, ketchup, mosterd en suiker. De aangegeven hoeveelheden zijn richtlijnen maar doe er naar smaak gerust meer of minder door. Dit mengsel breng je op smaak met Italiaanse kruiden, peper en zout. Ben je tevreden, voeg het dan

Nodig Voor 4 personen als hoofdgerecht - 5 00 gram pasta (liefst strikjes of fusilli) - 150 gram salami (een pakje broodbeleg snijden of een salamiworst in stukjes snijden) - 1 pakje magere spekblokjes - 200 gram oude/extra belegen kaas in blokjes - 1 ui, 1 paprika, ½ komkommer, 3 tomaten in stukjes - 1 zakje gesneden sla naar keuze - voor kaasliefhebbers: 1 bolletje mozzarella - d ressing: olie, azijn, 2 eetlepels mayonaise, 1 eetlepel ketchup, ½ eetlepel mosterd, peper, zout,

Onder redactie van: Maaike en Rayke voorspekenbonen.utnieuws@gmail.com

toe aan het pastamengsel.

Variatie en inspiratie Pastasalades zijn er in soorten en maten. Een paar interessante combinaties: - Pasta met pesto, cherrytomaat, mozzarella en gegrilde kipstukjes. Afmaken met dunne plakjes Parmezaanse kaas.

- Pasta met rucolamix, mangostukjes, zachte geitenkaas, tomaat, honing, walnoten/pijnboompitten en een beetje olijfolie, peper, zout en balsamicoazijn - Pasta met rode ui, paprika, feta, komkommer, zwarte olijven, tomaten en een sladressing naar keuze (de naturel variant uit de supermarkt doet het prima bij deze combinatie) Rayke Derksen

Alles moet tot in de puntjes verzorgd zijn wanneer grote artiesten zoals Anouk en Caro Emerald komen optreden. Onze evenementenmanager weet er alles van, lezen we in deze krant.

Al weken lang rent hij zich de benen uit het lijf om het voor de artiesten van campuspop zo aangenaam mogelijk te maken. De beste man doet dat allemaal met hart en ziel. Zo is hij. Het mag hen aan niets ontbreken. Comfort en gemak. Daar draait het om.

Een heuse rider moet daar bij helpen. Het is een lijst van verzoekjes die de popsterren hebben voor hun optreden. De wensen gaan over de inrichting van hotelkamers, het vervoer, eten en drinken. Sommige popsterren gaan best ver met hun wensen. Elton John eiste dat zijn kleedkamer ’s zomers 15,5 graden was en in de winter 21,1. Amy Winehouse eist wijn, bier en sterke drank in haar hotelkamer. Wodka en champagne zijn een must.

Na het optreden wil zij pizza van goede kwaliteit. Ook voor de crew. Het lijstje van de jonge Justin Bieber is nog clean. Wat nootjes, chips, thee en water staan erop.

Lady GaGa kan er al wel wat van. Haar lijst varieert van een half liter melk tot vier blikjes Red Bull light, vier vitaminedrankjes, verschillende soorten fruitsap en frisdranken. Honing staat er ook op. En enkele plakjes kaas. Gekoeld. Ze mogen niet stinken en niet zweten. Je zult maar concertorganisator zijn. Een heavy job. Gelukkig hebben wij Caro en Anouk.

Zeventien grote en zeventien kleine handdoeken. Een flesje champagne. Portie sushi.

Lekker gewoon. Daar houden we van.

16-05-2011 11:02:25

Coonen

Bijna zeven jaar lang was hij decaan van de faculteit Gedragswetenschappen en opeens was ie weg. Met stille trom vertrokken. Niemand die sindsdien nog iets van Hubert Coonen heeft vernomen.

Natuurlijk, wij hebben hem gebeld. We hadden nog wat vragen. Geen belangstelling, liet hij laatdunkend weten.

‘Dan moet ik zeker met jullie de hoogte- en dieptepunten doornemen? Alles wat ik zou willen zeggen, heb ik al eens gezegd.’

Zou je denken? Als een van onze fotografen over de campus struinde, stond de decaan met zijn neus vooraan. Als wij er dan met ons kladblokje achteraan hobbelden, vertelde hij met een zelfgenoegzame glimlach maar al te graag hoe geweldig zijn faculteit presteerde en hoe goed hij het voorhad met het onderwijs en onderzoek bij GW. Iemand die nooit te beroerd was om zichzelf in de spotlights te zetten, iemand die de commissie voorzat die Route14(+) inleidde, iemand die bovendien het laatste jaar een faculteit leidde waar vakgroepen moesten fuseren en waar de opleiding onderwijskunde op de tocht kwam te staan, zo iemand heeft vast nog wel iets te vertellen. Dachten wij. Niet dus. Hoe belangrijk we Hubert ook maakten, voor een keer was hij zijn ijdelheid de baas. ‘Ik heb alles al gezegd,’ herhaalde hij. Vervolgens nooit meer iets van hem gehoord.

Tot kortgeleden. Bam, een uitnodiging in onze brievenbus.

Een middagvullend afscheidsprogramma van prof. dr. Hubert W.A.M. Coonen op 27 juni.

Met direct een telefoontje erachteraan of we een mooie fotoreportage komen maken.

Op verzoek van Hubert zelf.

Ons verbaast het niks, maar nu geven wij niet thuis. Ons argument: alles wat we van Hubert Coonen zouden willen fotograferen, hebben we al eens gefotografeerd.

...sluiten

UT-Nieuws stelling v/d week Ondanks financiële risico's moet de UT Campuspop blijven organiseren GA naar: www.utnieuws.nl Uitslag vorige stelling:

Er moet een referendum komen over route'14 EENS

67%

ONEENS

33%