Toezicht op TiU

Peter Achterberg: de bunkerharde socioloog Verkiezingen: zieltjes winnen bij studenten

Toezicht op TiU

Onafhankelijk magazine van Tilburg University

no. 09 20 februari 2014

02. En passant

Dan weet je meteen: o jee, daar ga ik over twee jaar mee trouwen

Column

Overlijdensbericht Vorige week is een achterneef van mij overleden. Geheel onverwacht. Een beetje vreemde figuur, zelfs binnen mijn familie. Mijn achterneef was helderziende. Op verzoek voorspelde hij je de toekomst. Hij had een kristallen bol en een houten been. Toen ik een jaar of twintig was en de toekomst nog vóór mij lag in plaats van achter mij, heb ik hem een keer geraadpleegd. Ik belde bij hem aan. Wel vreemd eigenlijk, dat een helderziende een deurbel nodig heeft. Die wéét toch wanneer er iemand voor de deur staat, en wie het is en wat hij komt doen. Misschien had dat me moeten waarschuwen.

Ook vreemd was dat hij naar een speelfilm zat te kijken en dat hij die eerst even wilde af zien. Als je helderziend bent, weet je toch hoe die film zal eindigen? Waarom zou je er dan überhaupt nog naar kijken? Of naar een voetbalwedstrijd? Of naar de weersverwachting? Lijkt me eigenlijk een heel saai leven als helderziende. Dan zie je een vrouw op een feestje

en dan weet je meteen: o jee, daar ga ik over twee jaar mee trouwen. Toen ik de vrouw van mijn achterneef zag, kon ik me voorstellen dat dat een hele schok voor hem moet zijn geweest. Mijn achterneef voorspelde mij een schitterende toekomst, met een glansrijke carrière, een grote populariteit bij het vrouwelijke geslacht en veel geldelijk gewin en financiële meevallers. Daarvan is nog weinig uitgekomen. Wel heb ik één keer 15 euro gewonnen in de Staatsloterij. Vorige week is hij dus overleden, die achterneef. Hij stak de weg over en werd overreden door een vrachtwagen met aanhanger. Die had hij niet zien aankomen.

Erik-Jan Broers is docent aan de rechtenfaculteit. Lees zijn blogs op UniversOnline.

(Advertentie)

Tips?

Mail de redactie: univers@uvt.nl.

Tweeten kan ook: twitter.com/ universtweet.

Poetry & Beef Wil je Campusdichter 2014 worden? Stuur dan voor 13 januari drie gedichten naar Academic Forum. Als je wint ontvang je een stipendium van 500 euro en je mag minimaal 6 keer publiceren

Goed voorbereid op een succesvolle toekomst!

Mastervoorlichtingsavond:

19 maart 2014

Meld je aan www.tilburguniversity.edu/najebachelor

Univers 20 februari 2014

Inhoudsopgave .03 Colofon

18.

Adres Postbus 90153 5000 LE Tilburg univers@uvt.nl www.universonline.nl Basisontwerp Unit20: Yoe San Liem en Maud van Velthoven Cover Pascal Tieman (voor) Dolph Cantrijn (achter) Productie PrismaPrint Advertenties G.vandooren@uvt.nl Uitgave Univers is het driewekelijks onafhankelijk magazine van Tilburg University Volgende editie Univers 10 verschijnt op 20 maart 2014 Redactieraad Irene Claessens, Jasper Haenen, Annemarie Hinten, Hille van der Kaa, Antony Pemberton (voorzitter a.i.) , Lisa Reizevoort, Jos Straathof, Marcel Zeelenberg

08.

Dit nummer is gemaakt door Francine Bardoel, Maurice van den Bosch, Erik-Jan Broers, Dolph Cantrijn, Gerrie van Dooren, Adrian van den Eerenbeemt, Luuk Koelman, Sonia Kolasinska, Sylvia Kuijsten, Jane Peijen, Charles Peter, Iris Scherphof, Bart Smout, Mathijs Sukel, Pascal Tieman, Rik Wassens, Marten van de Wier, Jozien Wijkhuijs, Malini Witlox.

23.

Van de redactie

Soms is Facebook toch ergens goed voor. Het rommelde in december bij de Raden van Toezicht van universiteiten en hogescholen. Het toezichtsorgaan van onze universiteit ging plotseling van acht naar vijf leden, bij de HVA zat een Tweede Kamerlid in de Raad van Toezicht en Veerman vertrok bij de VU omdat hij ‘geen tijd had’. Op Facebook borrelden steeds meer berichten op over de samenstelling van de Raden van Toezicht van onderwijsinstellingen. “Je hebt meer kans als je bankier, boer of mediaman bent, dan als onderwijsexpert”, was de stelling. Vier zusterbladen sloegen de handen ineen en hebben alle Raden van Toezicht van de HBO’s en Universiteiten geanalyseerd. Een heftig karwei, lees de conclusies op pagina 13.

Francine Bardoel, hoofdredacteur F.Bardoel@uvt.nl

08.

Socioloog en karaoke-kanon

18.

Zieltjes winnen in de sociëteit

TiU’s kersverse cultuursocioloog Peter Achterberg

Met een schallend ‘Silencium!’ zwijgt de menigte, een

bestudeert culturele, politieke en religieuze verande-

mix van koorleden en genodigden. De debatleider

ring in het Westen. Hij wil vooral weten wat voor in-

introduceert kort de stellingen: vanavond proberen

vloed dit heeft op het denken van mensen. Daarnaast

lokale politici zieltjes te winnen bij Olof en Plato,

houdt hij van karaoke.

voor hun gemeente en Europa. Een verslag.

13.

Schaduwkabinetten in kaart gebracht

24.

Bulgarians and Romanians freed

Wie zijn de 122 mannen en vrouwen die de besturen van

Romanians and Bulgarians are free to work without

onze hoger onderwijsinstellingen in de gaten moeten

a license in the EU since 1 January. Right-wing Dutch

houden? En wat doen ze eigenlijk? Univers nam samen

politician Geert Wilders is worried, as is our national

met drie andere hoger onderwijsbladen ’s Neerlands

scientific counsel. But there’s no need, say Tilburg

academische Raden van Toezicht onder de loep.

University academics.

04. Buzz 06. Pics 08. Passion, fear & faith 12. TiU-Panel 13. Raden van Toezicht 16. Coverstory 18. Verkiezingen 20. Lifestyle 22. Science & society 23. Science & school 24. International 27. What’s in the world

Univers 20 februari 2014

04. Buzz

coördinatie Malini Witlox foto Univers 50 Jane Peijen

Knipoog

Nieuws

Univers 50 jaar Univers bestaat vijftig jaar. Naast een speciaal jubileumnummer, was er op 11 februari een symposium en feest in het Klasse Theater. Univers had verschillende sprekers uitgenodigd om te praten over de toekomst van de journalistiek. Cabaretier Dolf Jansen praatte de dag aan elkaar. Aansluitend was er een buffet en borrel met muziek van coverband de Corona’s.

Wouter Bax, oud-hoofdredacteur van Nu.nl, ziet de toekomst van de journalistiek in journalisten zelf. “Technologische innovatie is een trukendoos. Uiteindelijk komt het erop neer dat je een goede journalist wordt.” Hille van der Kaa, docent datajournalistiek aan Tilburg University vertelde hoe haar werkveld zich ontwikkelt: computers schrijven nu al zelf berichten. Een van haar eerste onderzoeken wees uit dat mensen de neiging hebben die berichten betrouwbaarder te vinden.

Bart Brouwers, voorheen baas van lokaal journalistiek platform dichtbij.nl en nu hoofd business development bij TMG, zei dat journalisten de boot hebben gemist. Veranderingen zijn moeilijk door te voeren want je “sleept de organisatie met je mee.

Juist aan de onderkant van het bedrijf staat de handrem er op”.

Columnist Koelman las vier van zijn columns voor. Cultuurjournalist Tim de Gier, van Vrij-Nederland en Literaturfest, sprak over een ‘andere taal’ die journalisten en schrijvers zijn gaan hanteren op het internet. “Die persoonlijke toon wekt meer vertrouwen op.”

Na afloop van het symposium was het tijd voor verpozing.

De combinatie van de muziek van de Corona’s en de open bar zorgde voor een feestelijke afsluiting van de dag.

;)

Afwashulp in tentamentijden Tentamentijd is vaak een bijzonder stressvolle periode. Een tijd waarbij andere zaken er nog wel eens bij inschieten. Boodschappen, de afwas, een lekke band plakken, het feliciteren van jarige vrienden. Je hebt wel wat anders aan je kop. Daarom heeft in Leuven LOKO, de Leuvense studentenraad, de facebookpagina SOS Blok opgestart. Twee weken lang kun je daar verzoeken, vragen en problemen kwijt.

“Is da nu serieus..?”, vraagt student Arno onder een bericht waarin een huisgenote om hulp en energy drinks vraagt, “ik snap het niet. Komen er echt mensen da doen omda ge da lief vraagt? Gratis?” Het antwoord blijkt ja. Ja, de gevraagde energy drinks worden naar zijn studentenflatgang gebracht. Ja, die deprimerende gang wordt versierd en voorzien van motivatieposters, en ja er wordt geholpen met de afwas: “Aangenaam, Arno. Wij zijn van LOKO!”.

Voor stressende studenten wordt gekookt of eten gebracht, oud papier en ander afval aan de straat gezet, worden (heel vaak) afwassen gedaan, fietsen naar de fietsenmaker gebracht, boodschappen thuisbezorgd, kopietjes en printjes gemaakt, wassen gedaan, jarigen toegezongen, moppen getapt, magnetrons uitgeleend en de nodige massages gegeven.

En ook de studente die vier uur voor de deadline van het paper het even niet meer ziet zitten staat er dankzij Sos Blok niet alleen voor. Zij wordt opgepept met de boodschap: 'Denk aan kaaskroketten'.

Met carnaval loop ik op: Bier

Skischoenen

(39%, 53 stemmen)

(8%, 11 stemmen)

SOA

Verkering

(27%, 36 stemmen)

(3%, 4 stemmen)

Kater

Koortslip

(21%, 28 stemmen)

(2%, 3 stemmen)

Totaal aantal stemmen: 135 Bas Timmermans (20, bachelor Psychologie) Ik ga elk jaar op skivakantie met een paar vrienden. Après-ski is daarbij vanzelfsprekend een erg belangrijk onderdeel, dus naast skischoenen horen ook bier en een kater in dit rijtje thuis.

Elise Janssen (21, bachelor Economie) Niets. Ik houd helemaal niet van carnaval.

Ik kruip onder een dekentje en wacht tot het gehos over is. Ik kan wel altijd mooi wat extra uren werken tijdens de carnavalsperiode, want mijn collega’s feesten wel. Iedereen blij.

Ga naar UniversOnline en stem op onze nieuwe poll.

Eijffinger maakt gehakt van ‘PVV-rapport’

UniversOnline Univers 20 februari 2014

Econoom Sylvester Eijffinger haalt het rapport dat stelt dat Nederland beter uit de EU en de Eurozone kan stappen, volledig onderuit. “Dit is geen bijdrage aan een serieuze discussie.”

Aanmelddatum onbekend

Negen procent van de mid­del­bare

scholieren (eindexamenkandidaten) weet niet dat ze zich uiterlijk 1 mei aan moeten melden voor een opleiding aan hogeschool of universiteit.

Fractie SAM opent meldpunt

Fractie SAM gaat inventariseren bij welke vakken studenten extra geld moeten betalen om te

kunnen slagen. Volgens de Wet op Hoger Onderwijs mogen bijdrages bovenop het collegegeld niet verplicht worden gesteld.

Nieuwe voorzitter Uraad

Eindelijk heeft de Universiteitsraad een nieuwe voorzitter. Voormalig medewerker planning en controle Rien Wijnhoven neemt per 1 maart de functie van Dick Akerboom

Buzz .05

Een tragisch autoongeluk, of is dat niet speciaal genoeg?

ff bellen

Column

met Jan Magnus

Tennissers die serveren met nieuwe ballen hebben helemaal geen voordeel. Dat concludeert Jan Magnus, emeritus hoogleraar economie aan de Universiteit van Tilburg in het boek Analyzing Wimbledon.

Waarom dit boek?

Televisiecommentatoren roepen vaak van alles, bijvoorbeeld dat de spelers die serveren met nieuwe ballen voordeel hebben of dat beginnen met serveren in een set een voordeel is. Bijna al die uitspraken blijken onwaar, als je de wedstrijden statistisch analyseert. Nieuwe ballen hebben bijvoorbeeld platte haartjes, waardoor de bal meer snelheid krijgt. Bij een oudere bal die fluffy is, heb je echter meer controle en kun je beter richten. Die effecten heffen elkaar op. Hetzelfde geldt voor de uitspraak dat tennissers die meerdere punten na elkaar maken in een winning mood zijn. Dat kan zo zijn, maar het hoeft niet. Vergelijk het met een dobbelsteen.

Statistisch is de kans veel groter dan men denkt dat je drie keer achter elkaar een zes gooit. Mensen verwarren statistiek met geluk. We hebben ook gekeken naar het kansverloop om de wedstrijd te winnen en naar optimale servicestrategie.

Zijn er ook uitspraken van commentatoren waar?

Eigenlijk maar een: dat spelers uit de internationale top 10 op belangrijke momenten in de wedstrijd beter presteren dan anderen. Dat heeft niet zozeer te maken met hun algemene niveau te maken (al ligt dat natuurlijk ook hoger), maar ze zijn beter in staat er mentaal een schepje bovenop te doen.

Proost

Drie op een rij Prijzen, prijsjes, benoemingen, subsidies, schouderklopjes en veren in de reet; het academische wereldje zit er vol mee. Univers licht er de mooiste uit.

Hij kwam, zag en overwon. Met de toewijzing van een Vici-subsidie weet hoogleraar Bert-Jaap Koops zich verzekerd van zo’n anderhalf miljoen euro voor onderzoek naar bescherming van de privacy in de 21e eeuw. Hiermee heeft Koops als een van de weinige onderzoekers alle typen NWO-subsidies (Veni, Vidi, Vici) binnen weten te halen, en dat is wel een felicitatie waard, dachten wij. Maar ook een verhaal over hem en zijn vakgebied. Je leest het op pagina 22 van deze Univers.

over. Op dit moment zit Wijnhoven in de Raad van Toezicht van de Universiteit voor Humanistiek en is hij Senior Advisor Higher Education. Hij adviseert besturen van Hoger Onderwijs over IT-oplossingen.

Tot zover het oude nieuws. Elke dag vers nieuws? Ga naar Univers­Online!

Biggest loser “Een deelnemer aan The Biggest Loser is 60% van d’r lichaamsgewicht afgevallen! Bizar!’’, roep ik tegen vriendlief terwijl we in de auto zitten. “Ik zou echt direct meedoen aan zo’n programma, dan zou ik misschien ook eens ECHT afvallen”, mompel ik vervolgens verbolgen.

“Schatje, jij zou echt niet kunnen meedoen aan zo’n programma hoor”, reageert hij, terwijl hij ondertussen als een maniak langs twee auto’s scheurt. Ik klem me voor mijn lieve leven vast aan de handgreep boven de deur, terwijl ik een gil probeer te onderdrukken. “Waarom niet?”, gooi ik voorzichtig een hengeltje uit, vissend naar het complimentje dat ik toch echt niet dik genoeg ben voor zo’n programma.

“Jij hebt niet zo’n zielig huil-verhaal. Dan kom je er heus niet tussen hoor”, zegt meneer echter droog. En terwijl ik overweeg of een auto-ongeluk het me waard is om even duidelijk te maken dat ik toch een lievere opmerking had verwacht, besef ik dat hij gelijk heeft. Zonder verhaal ben je tegenwoordig nergens meer. Kijk maar naar Masterchef USA. Deelnemers doen hun uiterste best om maar een zo zielig, indrukwekkend of interessant mogelijk verhaal te verzinnen. Dan komen ze tenminste in het programma. Dit werd deze week alleen maar bevestigd toen een blinde deelnemer door de voorrondes wist te komen. Een blinde. In een kookshow. Echt?

Zeker nu ik bijna klaar ben om me in de oorlog van de banenmarkt te storten begin ik steeds meer te denken dat ik een verhaal nodig heb. Je moet je toch ergens mee onderscheiden om op te vallen, competenties betekenen niks meer wanneer je niet opvalt tussen de honderd andere sollicitanten. Ik kan echter niet zo goed kiezen. Zal ik gaan voor een tragisch autoongeluk, of is dat niet speciaal genoeg?

Zoë-Amber Wolters (23) is student Communicatie. Haar blogs zijn te lezen op UniversOnline.

Tweets

Heerlijk even gewandeld in de pauze hier in het bos achter de #UvT. Het lijkt wel lente!

Beveiliging loopt zoekend rond in de bieb naar etende studenten en deelt briefjes(?) uit aan overtreders?! #TilburgU #UvT

@1986Marieke op 6 februari

@esthermaassen op 4 februari

Een gesprek tussen 2 Limburgse eerstejaars over of je een professor met ‘du’ of ‘Sie’ aanspreekt kan echt alle vreugde uit een mens wegnemen

Dus nee, waarom zou je het boek lezen, oppervlakkige herkenning van de lectureslides should do it... #perverseprikkel #UvT #5enhalfcultuur

@arnoudvanhulst op 5 februari

@PaulaUvT op 3 februari

Univers 20 februari 2014

06. Pics

fotografie Dolph Cantrijn

Univers 20 februari 2014

Pics .07

Voorpret Carnaval; voor velen is de voorpret misschien wel net zo belangrijk als het feest zelf. Neem Edwin Dekkers (24, rechtenstudent aan TiU) en zijn carnavalsvereniging de Nachtbroakers. Met zijn twaalven werken ze al weken aan hun wagen die begin maart meerijdt in de optocht van Boemeldonck (Prinsenbeek). Maar dat is straks. Eerst moet er nog gelast

worden, metaal gevlochten en poppen van papier-maché maken. Het thema van de Nachtbraokers is dit jaar ‘Mee karnaval zijn we wir BRAK’, een verwijzing naar de kindertijd. Brakken betekent namelijk kleine kinderen in het Brabants dialect.

Univers 20 februari 2014

08. Passion, fear & faith

Je zult altijd mensen hebben die denken dat sociologie nattevingerwerk is

Univers 20 februari 2014

Passion, fear & faith .09

tekst Bart Smout fotografie Dolph Cantrijn

Bunkerharde socioloog en karaoke kanon Bunkerhard. Bij dat woord denk je niet meteen aan sociologie. Maar kersverse hoogleraar Peter Achterberg houdt niet van halfzacht gedoe. Gelukkig valt er ook genoeg te lachen. Een gesprek over oplegkroketten, anti-institutionalisme en karaoke.

B

ekijk het twitteraccount van Peter Achterberg en je trekt gegarandeerd een wenkbrauw op. Je zou verwachten dat er onder zijn fotootje iets staat als: “Hoogleraar Cultuursociologie in Tilburg.” Of in ieder geval gewoon “wetenschapper.” In plaats daarvan lees je: “In zijn vrije tijd is hij actief als vrijwilliger bij de lokale Fast Food beweging en is hij verantwoordelijk voor het Presidium Boeren Goudse Oplegkroketten.” Huh? Wanneer ik Achterberg vraag wat die tekst in godsnaam betekent, schiet hij in de lach. “Oh, dat”, grinnikt hij. “Het betekent niets, joh. Gewoon een geintje.” Achterberg vertelt dat hij ooit een collega had die op haar professionele homepage vermeldde dat ze lid was van het Presidium Boerengoudse oplegkaas en van de internationale slowfoodbeweging. “Toen ik dat las dacht ik: wat staat hier nou? Het is toch ongelooflijk dat mensen dat soort dingen doen? Fascinerend. Dus besloot ik er een parodie op te maken.” Het duurde anderhalf jaar voordat de collega Achterbergs actie opmerkte. “Toen heb ik van haar een kaasje gekregen. Echte Boerengoudse oplegkaas.”

De actie is kenmerkend voor Achterberg. De kersverse hoogleraar Cultuursociologie houdt wel van een geintje. Sinds 1 februari is hij in dienst van Tilburg University. Daarvoor werkte Achterberg als universitair hoofddocent aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Als ik hem spreek is hij nog druk bezig om zichzelf te installeren. “Het schijnt dat je zo’n Outlook-agenda ook kan delen met collega’s”, zegt Achterberg terwijl hij naar het computerscherm staart, “heb jij enig idee hoe?”

Als cultuursocioloog bestudeert Achterberg culturele, politieke en religieuze verandering in het Westen. Hij wil vooral weten wat voor invloed dit heeft op het denken van mensen. En om hierachter te komen hanteert Achterberg geen halfzachte onderzoeksmethoden. Bij het emeritaat van zijn collega Mark Elchardus pleitte hij samen met een collega afgelopen januari nog voor een “bunkerharde cultuursociologie”. In een speciaal Peter Achterberg (1977) is hoogleraar Cultuursociologie aan Tilburg University. Zijn interesse gaat uit naar de bestudering van culturele, politieke en religieuze veranderingen in het Westen. Achterberg werd geboren in Dordrecht en groeide op in Hendrik-Ido-Ambacht. Vader was douaneambtenaar, moeder apothekersassistente. Hij studeerde aan de

geschreven essay schrijft Achterberg: “Het gaat hierbij om een cultuursociologie die wetenschap radicaler van moraal beoogt te scheiden dan in de sociologie gebruikelijk is; die de keuze voor cultuursociologie niet definieert als een kwestie van smaak, maar van intellectuele urgentie.”

Dat zijn sterke woorden.

“Vind je? Valt wel mee, toch? Maar een goed methodologisch apparaat ontbreekt weleens in de cultuursociologie. Er wordt vaak gewerkt met thick description. Dat is een kwalitatieve methode, waarbij je als cultuursocioloog heel gedetailleerd beschrijft wat je allemaal observeert. Daar heb ik niet zoveel mee. Ikzelf gebruik liever het experiment als methode om te laten zien dat cultuur ertoe doet. Ik houd meer van een harde, kwantitatieve aanpak.”

Cultuursociologie wordt nog weleens weggezet als een weke wetenschap. Wil je het imago zo wat opvijzelen?

“Nee. Met het imago van de cultuursociologie ben ik niet bezig. Ik wil gewoon goed onderzoek doen en onderzoek dat mij interesseert. Van mij hoeft ook niet de hele sociologie de kwantitatieve methode te omhelzen. Uit kwalitatief onderzoek komen vaak heel rijke ideeën voort, vind ik bijvoorbeeld. Van mij mag het naast elkaar bestaan. Dat ik het één promoot, betekent niet dat ik het ander kwijt wil. Alleen voel ik mij beter thuis in het kwantitatieve onderzoek. Kijk, je zult altijd mensen hebben die denken dat sociologie nattevingerwerk is. Die ga je toch niet overtuigen van het tegendeel. Daar doe ik het niet voor.”

Waar ga jij je de komende jaren op richten?

“Ik ga vooral onderzoek doen naar anti-institutionalisme.

Waarom vertrouwen sommige mensen het rechtssysteem niet meer? Waarom vinden ze wetenschappers smeerlappen die hun mening als waarheid willen verkopen? Hoe komt het dat de steun voor de verzorgingsstaat wegsijpelt? Dat vind ik interessante vragen.” → Erasmus Universiteit in Rotterdam en heeft daar ook jarenlang gewerkt als universitair hoofddocent. Daarnaast was hij actief als columnist voor het universiteitsblad Erasmus Magazine. Sinds 1 februari is Achterberg werkzaam in Tilburg. Hij woont in Kudelstaart, een dorp in de gemeente Aalsmeer. Achterberg is getrouwd en heeft twee kinderen.

Univers 20 februari 2014

10. Passion, fear & faith

Man, we konden zelfs tweestemmig Boudewijn de Groot zingen

Is dat kenmerkend voor deze tijd, anti-institutionalisme?

“Dat kun je wel zeggen, ja. Volgens mij zitten we er tot onze nek in.”

Hoe komt dat?

“In de jaren ’50 was Nederland een stuk overzichtelijker. De samenleving was nog verzuild, je keuzevrijheid was beperkt.

Stel dat ik in die tijd was opgegroeid, dan was ik misschien wel douane­ambtenaar geworden, net zoals mijn vader. De vaste structuren zijn verdwenen. De samenleving is veel diverser geworden. Nu is het zo dat hoger opgeleiden diversiteit vaak als positief beoordelen. Lager opgeleiden daarentegen zien het meer als iets negatiefs. Die hebben meer behoefte aan een vaste orde. Zij kunnen minder goed overweg met dergelijke diversiteit, ervaren een gevoel van algehele culturele malaise. Instituties krijgen dan al snel de schuld. Die krijgen het verwijt dat ze er niet in slagen om de zo vurig gewenste orde te brengen en worden daarom gewantrouwd.”

Er is dus sprake van een kloof tussen hoger opgeleiden en lager opgeleiden?

“Qua waarden wel. De hoger opgeleiden hebben andere waarden dan lager opgeleiden en het wordt steeds moeilijker om een vertaalslag te maken. Ze begrijpen elkaar steeds slechter.”

Maak jij je daar zorgen over?

“Nee. Ik wil geen mensen helpen, ik wil ze bestuderen. Daarom ben ik geen politicus maar wetenschapper geworden. Processen begrijpen en inzichtelijk maken, daar is het mij om te doen.

Andere mensen mogen zich vervolgens over die informatie druk maken.”

Aan de andere kant spreek jij jezelf wel graag uit. Drie jaar lang ben je columnist geweest voor Erasmus Magazine, het universiteitsblad van Rotterdam. Je nam niet altijd een blad voor de mond.

“Ik probeerde vooral een beetje leuk te doen.”

In je column “Waar zijn de chips?” haalde je flink uit naar een decaan die een stijlcollege voor excellente studenten had georganiseerd.

“Niet alleen naar die decaan, ook naar de studenten die na dat college niet eens hebben geprotesteerd tegen dergelijke flauwekul. Luister eens, dat soort dingen zijn toch ook absurd!

Univers 20 februari 2014

Dan ga je excellente studenten vertellen wat het verschil is tussen oranje truien (‘vrolijk’) en gele colberts (‘creatief’). En hoe je die kleuren zo kan combineren dat ze uitstralen wie jij bent. Dat soort dingen die je gewoon in de Libelle kunt lezen hoef je de allerbeste studenten toch niet voor te schotelen? Ik ben na die column overigens wel op het matje geroepen door de desbetreffende decaan.”

Je duikt ook regelmatig op in de media. Meng jij je graag in het publieke debat?

“Ik vind het niet erg om soms wat duiding te geven. Als wetenschapper word je betaald uit publieke middelen. Dan vind ik dat je ook iets terug moet doen. Dat betekent niet dat iedereen moet geloven wat ik zeg. Misschien vinden mensen mijn onderzoeken wel onzin. Prima. Het gaat mij erom dat ze in staat zijn om er kennis van te nemen.”

Moet de wetenschap dat meer doen, naar buiten treden?

“Er is op dit moment in Nederland een grote tendens richting

Passion, fear & faith .11

wederkerigheid. Als jij iets krijgt van de overheid, moet je er iets voor terugdoen. Dat idee. Hetzelfde wordt steeds meer verwacht van wetenschappers. Je moet bijdragen aan een gezonde economie, valoriseren, vermarkten... Soms schiet het te ver door. Voor je het weet loop je als wetenschapper dingen te doen die helemaal niet bij jouw vakgebied horen. Daar moet je op letten. Maar goed, een beetje duiding geven af en toe, dat kan best.”

Heel goed. Wat doe jij graag wanneer je even geen duiding geeft of bunkerharde sociologie bedrijft?

“Ik ben een groot fan van karaoke.”

Aha. “Serieus. Samen met een collega in Rotterdam huurden we tijdens vakgroepborrels van ons eigen geld karaoke-apparatuur.

Dan gingen we lekker zingen. Onze collega’s werden daar een beetje gestoord van, maar wij vonden het leuk. Man, we konden zelfs tweestemmig zingen. ‘Avond,’ van Boudewijn de Groot

bijvoorbeeld. Zongen we van voor tot achter probleemloos tweestemmig. Geweldig.”

Heb jij een mooie stem?

“Nee.” Jammer.

“Nou, het is ook geen heel lelijke stem. Maar dat ik niet goed kan zingen is voor karaoke juist goed. Mensen horen je dan kwelen en denken: tsjongejonge, die gast staat ook voor lul. Waardoor ze eerder geneigd zijn mee te doen. Een matig tot slechte stem werkt drempelverlagend bij karaoke. Mensen gaan sneller meezingen, waardoor het gezelliger wordt.”

Nog favoriete nummers?

Naast ‘Avond’ van Boudewijn de Groot? Het hele repertoire van André Hazes. Dat kan ik zo van a tot z meezingen. Maar zonder Amsterdamse tongval, daarvoor heb ik te lang in Rotterdam gewerkt.”

Univers 20 februari 2014

12. TiU-panel

coĂśrdinatie Mathijs Sukel

Scriptiehulp: verbieden of

toestaan?

TiU-panel

Univers 20 februari 2014

Studenten en hun scriptie; ze vormen zelden een gelukkig huwelijk. Maar wie worstelt met zijn of haar scriptie kan op steeds meer hulp rekenen. Scriptiebureaus schieten als paddenstoelen uit de grond en bieden hulp bij het opstellen van onderzoeksvragen en zelfs bij het trekken van conclusies. De Onderwijsvakbond is hier kritisch over en vindt het een taak van hogescholen en universiteiten. Sommige onderwijsinstellingen verbieden zelfs scriptiehulp. Dit is terecht.

Taak van de universiteit

Examenmonster

Hans van Dooremalen (46), docent Tilburg School of Humanities Scriptiebegeleiding is een taak van de universiteit. Als scriptiehulpbureaus zo succesvol zijn, dan kan dat een indicatie zijn dat er iets mis is met die academische scriptiebegeleiding of met de schrijfcursussen eerder in het curriculum. Het lijkt me dat het succes van deze bureaus een onderzoek daarnaar rechtvaardigt: waarom nemen studenten zulke bureaus in de hand? Als zulke bureaus scripties schrijven is dat natuurlijk fraude en dient de student die dat laat doen nooit een universitair diploma te krijgen. Een scriptie even door laten lezen door iemand die onbekend is met het onderwerp om te kijken of er dingen onduidelijk zijn, of om er taal-, stijl- en spelfouten uit te halen, is verstandig: je leest immers vaak over je eigen foutjes heen.

Arnoud van Hulst (24), student theologie De scriptie is Het Grote Examenmonster voor veel studenten; maandenlang worstelen met een onderwerp dat je vaak zelf niet hebt gekozen, en hopen op een klik met je scriptiebegeleider. Daarom is het goed dat studenten extra begeleiding kunnen krijgen als dat nodig is. Het Scriptorium van deze universiteit doet op dit gebied fantastisch werk en ook particuliere scriptiebureaus kunnen studenten goed helpen. Door hulp van buitenaf kun je gemotiveerd raken en feedback krijgen, zeker wanneer je scriptiebegeleider geen tijd voor je heeft. Bovendien zijn het nog steeds je eerste en tweede lezer die de uiteindelijke controle uitvoeren en de kwaliteit van het eindresultaat beoordelen.

Of je nu hulp van buiten hebt gehad of niet.

Want ook hulp durven vragen is een academische vaardigheid.

Meer oefenen

Mirjam Siesling (35), subsidieadviseur bij Tilburg school of Economics and Management Je kunt de komst van deze bureautjes niet tegenhouden. Blijkbaar voorzien ze in een behoefte en ze passen in de maatschappelijke trend van toegenomen huiswerk- en studiebegeleiding. Algemene feedback en advies lijken mij prima, maar de ondergrens is dat de scriptie het eigen werk van de student is: de schrijfvaardigheid die je ermee opdoet, is belangrijk voor je carrièreperspectief. Signaal richting universiteit: laat studenten meer oefenen met individuele schrijfopdrachten tijdens hun studie.

Coverstory .13

tekst Jozien Wijkhuijs illustratie Pascal Tieman

De schaduwkabinetten van academisch Nederland

Wie zijn de 122 mannen en vrouwen die de besturen van onze hoger onderwijsinstellingen in de gaten moeten houden? En wat doen ze eigenlijk? Univers nam samen met drie andere hoger onderwijsbladen ’s Neerlands Raden van Toezicht onder de loep.

D

an veranderen we toch de statuten? Dat was de reactie van de Hogeschool van Amsterdam toen bekend werd dat in haar Raad van Toezicht iemand plaatsnam die er niet in thuishoorde. Op Facebook ontstond naar aanleiding van de kwestie een discussie. Buiten het bestuur bleek namelijk niemand goed voor ogen te hebben wie de mensen in de raad eigenlijk zijn of waar hun lidmaatschap op gebaseerd is. Wie zijn de toezichthouders die de academische praktijk zo sterk kunnen beïnvloeden?

Allereerst wat feitjes voor rond de waterkoeler. Tweederde van de mensen die zitting nemen in de besturen is mannelijk, hoewel praktisch iedere profielschets rept over een ‘evenwichtige verdeling tussen mannen en vrouwen’. Voor zover politieke voorkeuren bekend zijn, kiezen veruit de meesten voor de PvdA en het CDA, met een lichte voorkeur voor de sociaaldemocraten van Samsom.

18% 8% 31%

3%

Witte mannen Ondanks grote woorden over internationalisering in het hoger onderwijs, zijn in de toezichtsorganen schokkend weinig mensen van niet-Nederlandse afkomst te vinden, laat staan van verder dan onze directe buurlanden. Aan onze universiteit zetelt wel een Surinaamse, Ingrid Doerga. Verder vinden we de eveneens Surinaamse Lilian Gonçalves-Ho Kang You aan de Radboud Universiteit en zijn er nog enkele namen te vinden die een allochtone afkomst doen vermoeden, maar waarvan dat niet met zekerheid kan worden gezegd. De gebruikelijke Duitser kan niet verhullen dat er ongelofelijk weinig vermenging plaatsvindt op dit gebied. In combinatie met het grote verschil in aantal tussen mannen en vrouwen, blijkt maar weer dat ook in deze tak van de maatschappij de witte mannen heersend zijn.

Verstand van onderwijs Je zou verwachten dat een meerderheid uit het onderwijs of uit de academische wereld komt, want dat zijn de mensen die verstand van onderwijs hebben. Helaas: slechts 14 procent is afkomstig uit de academische wereld en 10 procent uit het onderwijs.

Het overgrote deel heeft een achtergrond in het bedrijfsleven

Mannen 85

Vrouwen 44

3%

37%

Vertegenwoordiging politieke partijen in Raden van Toezicht

(27%), maar ook de politiek levert veel bestuurders af (14%).

Praktisch zonder uitzondering hebben de toezichthouders een waslijst aan nevenfuncties, zitten ze in talloos veel raden en kan er een minstens zo indrukwekkende lijst aan vroegere functies aan hun cv worden toegevoegd. Een goed voorbeeld is Karla Peijs van de TU Delft, die alle hoeken van de bestuurswereld verkend lijkt te hebben. Zo was ze onder andere voorzitter van het Zeeuws tijdschrift, voorzitter van de Alzheimerstichting, lid van de Raad van Commissarissen van Aegon en lid van het Europees Parlement voor het CDA.

Katholieke grondslag Tilburg University is een private instelling, in tegenstelling tot de meeste universiteiten in Nederland. Het is gesticht op katholieke gronden en heeft een Stichtingsbestuur in plaats van een Raad van Toezicht. Voor een Stichtingsbestuur gelden andere regels dan voor een Raad van Toezicht, omdat in de verzuilde samenleving van vroeger de overheid minder invloed had op private instellingen. Als onze universiteit had besloten om iemand aan te stellen die tevens in de Eerste Kamer zat, zoals op de Hogeschool van Amsterdam gebeurde, dan zou dit geen probleem zijn. In Tilburg zat Tweede Kamerlid Willibrord van Beek in het Stichtingsbestuur, no problemo, sinds de herfst van 2012 is hij Commissaris van de Koning in Utrecht. Op één van de twee andere private universiteiten die ons land telt, de Radboud Universiteit in Nijmegen zit nog steeds een kamerlid op een toezichtstoel. Voorzitter Loek Hermans is voor de VVD actief in de Eerste Kamer. →

Univers 20 februari 2014

14. Coverstory

Univers 20 februari 2014

Coverstory .15 1% Sport

9% Ambtenarij

15% Academisch

7% Bankwezen

28% 11% Zorg

Bedrijfsleven

6% Onderwijs

14% Politiek

4% Juristerij

1% Journalistiek

2% Landbouw

2% Cultuur

Achtergronden leden Raden van Toezicht

De schaduwkabinetten van academisch Nederland Wat Tilburg University precies van het Stichtingsbestuur verwacht, is vastgelegd in de profielschets. Zo staat er dat ‘leden van het Stichtingsbestuur [...] de katholieke grondslag positief [dienen] te onderschrijven, [...] dat wil zeggen dat de instelling een plaats biedt aan allen die de grondslag respecteren en openstaan voor de dialoog met andere levensbeschouwingen.’

Op dit moment wordt dus niet meer strikt verwacht dat er katholieken in het bestuur zitten, als ze maar positief tegenover het katholicisme staan. Verder zijn er nog een aantal andere eisen, zoals ‘een onafhankelijke kritische opstelling’ en ‘ervaring met het besturen van grote organisaties’.

Nevenfuncties als baan Een andere eis die Tilburg University in de profielschets stelt aan de leden van het Stichtingsbestuur is dat ze ‘een breed, dat wil zeggen, relevant netwerk’ hebben. Uit nieuwsgierigheid naar hoe het netwerk van deze onderwijsbestuurders er landelijk uitziet, heeft Univers samen met Folia (Amsterdam), ANS (Nijmegen) en Erasmus Magazine (Rotterdam) bekeken wie er in de Nederlandse Raden van Toezicht van de universiteiten en hogescholen zitten, en hoe zij zich onderling verhouden.

De Tilburgse politieke kleuren zijn gelijkmatig verdeeld. Voor zover het bekend is, telt ons Stichtingsbestuur een CDA-coryfee, een PvdA-aanhanger en een VVD’er. Het bevat op dit moment drie vrouwen en vier mannen. De gemiddelde leeftijd van de bestuurders ligt rond de 65, met Ruud Lubbers, geboortejaar 1939, als bestuursoudste. Ook hier komen ze hoofdzakelijk uit het bedrijfsleven en de politiek.

Goed boeren In ons kleine landje komen de verschillende bestuurders elkaar dan ook regelmatig tegen. Zo zal TiU’s eigen Ella Kalsbeek in haar Tweede Kamer-verleden al wel eens een borrel hebben gedronken met Job Cohen van Wageningen. Ook haar huidige collega, voorzitter Ruud Lubbers, zal ze uit die tijd kennen. En een hele sloot aan toezichthouders heeft ooit in het bestuur van werkgeversorganisatie VNO-NCW gezeten. Ook bij de KNAW zijn en waren veel toezichthouders te vinden en ook het ministerie van Onderwijs zat er logischerwijs vol mee.

Sterk aanwezig zijn de mannen die een verleden hebben bij bedrijven uit ‘harde’ sectoren zoals banken, en bedrijven als Shell.

Dit laat duidelijk zien dat universiteiten in het huidige klimaat

steeds meer weg krijgen van bedrijven en dat hier ook actief op wordt ingezet. Het verklaart ook deels waarom de man/ vrouw verdeling niet, conform de profielschetsen, evenwichtig is verdeeld. In de sectoren waar de bestuurders vandaan worden getrokken is die gelijkheid er immers ook niet.

Gelijksoortige mensen Vrijwel iedere hoger onderwijsinstelling heeft dezelfde soort profielschets. Ze zijn over het algemeen breed geformuleerd, zodat veel bestuurders aan het profiel zullen voldoen. Dit zorgt ervoor dat er veel gelijksoortige mensen in de raden zitten. Een uitzondering is Wageningen UR, die Harm Evert Waalkens aan de Raad heeft toegevoegd. Waalkens is biologisch melkveehouder en heeft geen hoger onderwijs genoten. Hij zit daar puur als maatschappelijke vertegenwoordiging, Wageningen is een universiteit met een sterk landbouwkundig karakter en heeft iemand ‘uit het veld’ in de Raad gehaald. Onlangs is hier bij Tilburg University besloten om de raad te verkleinen, van zeven naar vijf leden, omdat het volgens de woordvoerder vooral belangrijk is dat het Stichtingsbestuur zich intensief bezighoudt met de universiteit. Een kleiner, sterk bestuurlijk onderlegd bestuur zou volgens Tilburg University gerichter te werk kunnen gaan dan een brede delegatie vol maatschappelijke diversiteit. Het is gissen naar of dit echt de reden is. Vroeger werd de nadruk hier, net als in Wageningen, juist gelegd op binding met de maatschappij.

In de rol van de toezichthouder treedt dus per universiteit verschil op. Wat wel enigszins frappant is, is dat Tilburg University als slagzin ‘understanding society’ heeft. Die binding moet dus op dit moment ergens anders vandaan komen.

Hoger onderwijsinstellingen bepalen zelf welke kwaliteiten zij belangrijk achten voor hun bestuurders. Hierin treden wel degelijk verschillen op, maar uiteindelijk vist iedere Raad van Toezicht of Stichtingsbestuur uit een beperkte vijver. Het ‘Old Boys Network’ is weliswaar een cliché te noemen, maar nog immer van toepassing op een van de machtigste groepen onderwijsbestuurders van ons land. Dit is ook niet zo gek, omdat er door de verschillende instellingen sterk wordt vastgehouden aan bestuurlijke kwaliteiten en dat degene met de langste lijst nevenfuncties hierbij al snel in het oog springt. Het toezicht op het bestuur van universiteiten wordt door een kleine groep elitebestuurders verdeeld en bedreven.

Univers 20 februari 2014

16. Coverstory

tekst Rik Wassens illustratie Pascal Tieman

Wie heeft de macht op onze campus

Alle wegen leiden naar Rome?

De mededeling kwam onverwacht en maakte nieuwsgierig: het Stichtingsbestuur krimpt in 2014 van zeven naar vijf personen. Daarmee verliest het orgaan dat het College van Bestuur controleert bijna een derde van haar omvang. Deze ogenschijnlijke formaliteit zette Univers aan tot een speurtocht naar de machtsstructuur op onze campus. Eerste conclusie: rondom het Stichtingsbestuur is niets transparant.

V

oor Univers schrijf ik vaak over de medezeggenschap op Tilburg University. Er wordt op onze campus regelmatig gediscussieerd over de rechten van zo’n medezeggenschapsorgaan. Heeft bijvoorbeeld de Universiteitsraad recht op bepaalde informatie, of kunnen ze over een bepaalde kwestie alleen advies uitbrengen?

Of is het nog anders en is hun instemming vereist voordat het College van Bestuur de plannen kan doorvoeren?

Hierdoor ben ik enigszins bekend met wie waar de baas is en wat de regelingen zijn. Helemaal bevatten doe ik het echter niet en op de secretarissen van de Universiteitsraad na – in de wandelgangen het ‘juridische geweten’ van de campus genoemd – denk ik dat niemand de organisatiestructuur van TiU helemaal doorgrondt.

In brede termen leidt het College van Bestuur, bestaande uit Rector Magnificus Philip Eijlander en collegevoorzitter Koen Becking dagelijks de universiteit. Zij worden gecontroleerd door het Stichtingsbestuur. Het Stichtingsbestuur is een soort van Raad van Toezicht, maar heet nu eenmaal anders omdat Tilburg University onder een stichting valt: de Stichting Katholieke Universiteit Brabant. In het Stichtingsbestuur is plaats voor vijf tot negen man en/of vrouw.

Wat het Stichtingsbestuur doet: naast toezicht houden op het College van Bestuur en de universiteit, waakt het voor de katholieke identiteit van de universiteit. Daarom is het benoemen en ontslaan van het Stichtingsbestuur voorbehouden aan de Nederlandse Bisschoppenconferentie. De Bisschoppen staan in de statuten en hebben aanzienlijke macht – zonder hun zegen zijn statutenwijzigingen bijvoorbeeld niet rechtsgeldig.

Over de Nederlandse Bisschoppenconferentie had ik wel eens eerder gehoord, maar ik ging er van uit dat zij niet veel macht zouden hebben. Maar op basis van de statuten, zou je kunnen concluderen dat in feite zij de baas zijn: zij bewaken de bewakers van onze universiteit.

De Nederlandse Bisschoppenconferentie In de Nederlandse Bisschoppenconferentie zitten alle bisschoppen en hulpbisschoppen uit Nederland. Het is echter niet zo dat de Bisschoppenconferentie zelf mensen aanwijst om in het bestuur plaats te nemen. Dat doet het zittende Stichtingsbestuur zelf. Zij kiest haar nieuwe leden uit, maar wint eerst, in vertrouwen, advies in van het College van Bestuur en de Universiteitsraad. Daarna stuurt ze het benoemingsvoorstel door naar de Bisschoppenconferentie. Zij verleent vervolgens wel of niet haar goedkeuring.

Niet iemand kan in het Stichtingsbestuur van de universiteit plaatsnemen. Er is een eisenlijstje opgesteld: een zogenaamde profielschets. In de praktijk een A4t-je met wensen voor effectieve bestuurders. In mijn zoektocht naar de machtsstructuren

Univers 20 februari 2014

is de profielschets een document dat niet mag ontbreken, maar dit document bleek lastig boven water te krijgen.

Code Goed Bestuur De recente veranderingen in de samenstelling van het Stichtingsbestuur vormde voor Univers de aanleiding om deze profielschets boven water te krijgen. Kan er effectief toezicht gehouden worden als het Stichtingsbestuur gereduceerd wordt in omvang? Moeten de eisen aan de individuele bestuurders dan ook niet aangepast worden? Wat voor eisen stelt Tilburg University aan ons hoogste toezichtsorgaan?

Het leek een korte zoektocht te worden, want de profielschets hoort openbaar te zijn, las ik. Dat stelt een soort branchecode, de Code Goed Bestuur van de Vereniging van Samenwerkende Universiteiten in Nederland, beter bekend als de VSNU. Maar op de website van de universiteit vind ik niets.

Voor de Code Goed Bestuur geldt een ‘pas toe, of leg uit’principe. Er mag van afgeweken worden, maar dan is het wel wenselijk om uit te leggen waarom. Nergens wordt echter uitgelegd waarom de profielschets van TiU niet online staat.

Een telefoontje naar de VSNU en ik hang aan de lijn met Gertine van der Vliet. Zij leidt de afdeling Governance & Financiën. “De code is door de sector zelf opgesteld.

Het is aan de leden om zich daaraan te houden. De achterliggende reden is dat je transparant wilt zijn. Het is de Code Goed Bestuur: de sector vindt deze punten bij goed bestuur belangrijk.”

Profielschets onvindbaar In de tussentijd belanden stukken van de Universiteitsraad op mijn bureau – de stukken waarop de fracties hun advies of oordeel baseren. Ik lees dat de Code Goed Bestuur geactualiseerd wordt op onze universiteit: er worden allerlei documenten online gezet en regelementen in lijn van de Code aangepast. In het kader van transparantie.

Het volgende scenario speelt zich dus af: de universiteit is bezig met het updaten van haar beleid, maar de profielschets blijkt vooralsnog onvindbaar. Dan bedenk ik me dat je ‘openbaar’ op verschillende manieren kan interpreteren. Wat mij betreft, betekent openbaar dat iets op internet staat. Van der Vliet van de VSNU beaamt dit. Ook de stappen die de universiteit neemt, wijzen in die richting. Maar openbaarheid op afroep, bestaat natuurlijk ook. Dat je een stuk moet opvragen. Niet écht transparant, maar afijn.

Het Stichtingsbestuur is niet dagelijks aanwezig op de universiteit. Ze vergaderen enkele keren per jaar met het College en er is jaarlijks een ontmoeting met – een afvaardiging van – de Universiteitsraad. Het is dus niet zo dat ik bij voorzitter Ruud Lubbers op zijn deur kan kloppen en kan vragen of ik een kopie-

Coverstory .17

tje van de profielschets kan krijgen. Maar, het Stichtingsbestuur wordt ondersteund door een secretariaat en daar kan ik wel te rade gaan.

Lubbers Als ik daar de profielschets opvraag, hoor ik dat de profielschets inderdaad openbaar dient te zijn, dat ik recht heb om zoiets in te zien, maar dat het vanwege ‘een zorgvuldigheidsding’ niet gaat.

Ik krijg de profielschets niet omdat dit eerst met Ruud Lubbers, tot juni de voorzitter van het Stichtingsbestuur, besproken moet worden. Ik e-mail over en weer en krijg uiteindelijk de profielschets zoals deze vastgesteld is in 1998.

In de profielschets staat onder het puntje identiteit dat leden van het Stichtingsbestuur ‘de katholieke grondslag positief dienen te onderschrijven’. Het woord katholiek is sinds 2001 uit de naam van de instelling verdwenen – toen werd Katholieke Universiteit Brabant, Universiteit van Tilburg – maar in de statuten en profielschetsen staat het nog steeds.

De Bisschoppenconferentie lijkt dus in de statuten te staan om de katholieke identiteit van Tilburg University te bewaken.

Daarom benoemen de bisschoppen het toezichthoudende Stichtingsbestuur. Maar in tegenstelling tot het Stichtingsbestuur zijn er geen documenten te vinden waarin de relatie tussen de bisschoppen en de universiteit uit de doeken gedaan wordt.

Alleen op basis van statuten opschrijven wat ze doen, hoeft geen goede afspiegeling van de praktijk te zijn.

Vroeger was Nederland sterk verzuild. En bij die zuil hoorde toen, naast een eigen krant en omroep, ook een onderwijsinstelling. Ik kan me voorstellen dat de katholieke identiteit niet alleen uit de naam van de instelling is verdwenen, maar ook uit de

bestuurlijke praktijk. Dat de statutaire rechten van de Bisschoppenconferentie overblijfselen van vroeger zijn.

Maar dat is niet zo, vertelt diaken Peter Broeders van het Bisdom Den Bosch. “De band tussen de Tilburgse universiteit en de Bisschoppenconferentie is er op de eerste plaats via het Stichtingsbestuur. In beginsel is er ook jaarlijks een ontmoeting tussen het Stichtingsbestuur, aangevuld met de voorzitter College van Bestuur en de Rector Magnificus, en een delegatie van de conferentie. Vaak wordt er daarbij een hoogleraar uitgenodigd, die iets kan tonen van de wijze waarop de universiteit actueel vorm geeft aan haar identiteit. Deze ontmoeting wordt veelal afgesloten met een gezamenlijk diner, om de onderlinge band ook op een meer informele wijze te bestendigen.” De Tilburg School of Catholic Theology heeft een bijzonder band met Rome. Het is de enige door het Vaticaan goedgekeurde universitaire katholieke opleiding in Nederland.

Het blijft onduidelijk of de bisschoppen simpelweg de voordracht van het Stichtingsbestuur overnemen – dus blind een krabbel zetten – of daar actief mee bezig zijn. Broeders zegt daar geen zicht op te hebben. Het blijft onduidelijk waaraan voordachten getoetst worden door de Bisschoppenconferentie: wordt gekeken of iemand een vrome Katholiek is, een goede toezichthouder, of beide?

Het blijft een beetje geheimzinnig, of op zijn minst niet erg transparant. Zo is de profielschets nog steeds niet vrijgegeven op internet. Met een vleugje achterdocht en verbeeldingskracht zou je zeggen dat in het geval van Tilburg University, alle wegen wel eens naar Rome zouden kunnen leiden.

Univers 20 februari 2014

18. Politiek

tekst Rik Wassens fotografie Maurice van den Bosch

Verkiezingsstrijd in studentenland

Verkiezingstijd! Niets mooiers dan je democratische grondrecht uitoefenen, kibbelende lijsttrekkers in levende lijve zien en gezellig een biertje drinken.

Studentenraad Tilburg organiseert samen met studenten- en studieverenigingen van Tilburg University diverse debatten in aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen (19 maart) en de verkiezingen voor het Europees parlement (22 mei).

Univers bezocht die bij Olof en Plato.

H

et is je vast niet ontgaan: de lokale partijen zijn zieltjes aan het winnen. Om elke lantaarnpaal zitten affiches en politici verlaten het Binnenhof om partijgenoten in de provincie te ondersteunen. Ze dringen zelfs door tot in de sociëteiten van studentenverenigingen Olof en Plato. Op een woensdag in februari debatteren Paul van Meenen (D66), Mohammed Mohandis (PvdA) en Mark Verheijen (VVD) bij Olof, tussen jassen, dassen en matten. Drie stellingen staan er op het menu vanavond, die vooral van toepassing zijn op de verkiezingen van het Europees parlement.

Met een schallende ‘Silencium!’ zwijgt de menigte, een mix van corpsleden en genodigden. De debatleider introduceert kort de stellingen: vanavond gaat het over de toenemende macht van Europa, het sociaal leenstelsel en resocialisatie versus zwaardere straffen. Studenten kunnen meestemmen over de stellingen via een geprojecteerde Presenter’s Wall.

Over Europa zijn de politici het snel eens. VVD’er Verheijen zegt dat het tijd is dat Europa moet gaan leveren, in plaats van haar machtsbasis uit te breiden. Van Meenen is het met het laatste eens. “Nederland is bepaald geen eiland. Er is geen enkel belang om supranationaal te worden, wel om slagvaardiger, transparanter en democratischer te zijn. Dat is wat Europa moet worden.”

Zijn betoog leidt tot een ‘hear-hear’ en een mix van geroffel en geklap, waarbij de Olof-leden zich onderscheiden met het aanstampen van de vloer met hun nette schoenen. Corpsleden klappen immers niet. Mohandis van de PvdA komt vervolgens met een genuanceerder verhaal: “Je moet kijken naar wat Nederland goed kan, en naar wat je Europees zou moeten regelen.” Volgens Mohandis ben je niet voor of tegen Europa. “Wij zijn Europa.”

Univers 20 februari 2014

fractie. Toch krijgt Van Meenen kritiek van Mohandis, die hem en zijn partij verwijt te ‘dromen’ over Europa, en van Verheijen, die Van Meenen beschuldigt in een blauwe pyjama met gele sterren te slapen. De D66’er pareert: “Je moet dromen. Geen enkele partij is kritischer over Europa dan D66. We zijn in het geheel geen blinde aanhangers van meer Europa. Transparanter, democratische en slagvaardiger, daar gaat het om.” Je moet verder kijken dan economische belangen, zegt de D66’er. Volgens hem kijkt de VVD alleen daar naar. “Geld en asfalt”, vat Van Meenen de neoliberalen samen. Op het politieke gestoei na, is er wel degelijk consensus. Maar in het publiek is het anders: 38 procent van de 68 stemmen zijn voor een federaler Europa.

Sociaal leenstelsel Het debat over het sociaal leenstelsel levert nog minder conflicten op dan Europa: het leenstelsel komt er, ter vervanging van de studiefinanciering, en misschien nog wel voor de zomer.

Mohandis: “Het hoger onderwijs moet uitdagender. Het geld moet naar kwaliteit, niet naar studiefinanciering.” Volgens Paul van Meenen moet de studiefinanciering sneuvelen om ook in de toekomst goed onderwijs te kunnen garanderen. En de toegankelijkheid moet gehandhaafd worden: de D66’er benadrukt dat de aanvullende beurs behouden blijft. Mark Verheijen laat noteren het sociaal leenstelsel niet asociaal te vinden. “Het is redelijk om er zelf iets aan bij te dragen.” Het vrijgekomen geld gaat ook volgens de VVD’er weer terug naar het onderwijs. Het publiek is verdeeld tot op het bot: de helft van aanwezigen vindt het sociaal leenstelsel asociaal, de andere helft niet. Na de stelling over veiligheid is het debat ten einde en klinkt er weer (knorren) geklap, iets wat één corpslid te veel wordt: “Al die zeehonden hier!”

Blauwe pyjama met gele sterren

Bij Plato: minder structuur, wel gezelliger

De consensus op hoofdlijnen is voorspelbaar, geeft Mohandis toe: D66, VVD, en PvdA zitten allemaal in dezelfde Europese

De bijeenkomst bij Plato, twee weken eerder, is minder gestructureerd – want voorgezeten door Univers-columnist E.J. Broers.

Politiek .19

Het is wel gezelliger hier, en er is een diverser politiek geluid te horen: negen van de veertien verkiesbare partijen hadden afgezanten naar Plato gestuurd.

Uiteindelijk gaat het ook hier over landelijke politieke zaken zoals het sociaal leenstelsel. Hans Kokke, SP, vreest met grote vrezen voor het sociaal leenstelsel. “Mensen kiezen eerder om niet te gaan studeren en dat gaat ten koste van het studentenleven”.

Ook de lijsttrekker van GroenLinks Tilburg, Joris Bengevoord, vreest voor de toegankelijkheid van het onderwijs. Vervolgens discussiëren de lijsttrekkers over meer landelijke punten: de ovjaarkaart, een bindend studieadvies in het tweede jaar – zaken waar de lokale politiek weinig invloed op heeft. Roel Lauwerier van VVD Tilburg grijpt daarom in. “De gemeenteraad gaat niet over landelijke politiek. Los het vooral zelf op. Ik ben er niet van om te kissebissen over iets waar we na 19 maart niets aan kunnen veranderen.”

Tegengewerkt door de gemeente Na de pauze branden de lijsttrekkers dan eindelijk los over Tilburgse zaken. Kunnen studentenverenigingen een positieve bijdrage leven aan het imago van de stad, is de vraag? Vanuit de zaal spreekt Plato’s voorzitter Sven van Grunsven. Hij betoogt dat studentenverenigingen wel willen laten zien dat het verenigingsleven meer is dan ‘brallen en zuipen’, maar dat ze daarin tegen gewerkt worden door de gemeente.

De lokale partijen reageren vergelijkbaar: Joost van Puijenbroek van Trots op Tilburg, de lokale dependance van Trots op Nederland, vertolkt het sentiment het best. “Natuurlijk kunnen studenten een positieve bijdrage leveren, maar niet door te concurreren met de lokale horeca.” VVD’er Roel Lauwerier gaat er met gestrekt been in. Volgens hem zit Tilburg niet te wachten op “zwaar gesubsidieerde para-commerciële instellingen die horeca-ondernemertje spelen”. En, in de woorden van Jordy Sweep namens PvdA Tilburg: “Binding met de stad, krijg je niet door de tent tot vier uur open te houden.”

Ook de bekostiging van studentenevementen is voer voor discussie: al twee jaar op rij worden de aanvragen voor evenementen als de TOP, de TUC en het Tilburg Studentenfestival in eerste instantie afgewezen. Studenten willen dat de gemeente structureel geld vrijmaakt voor deze activiteiten, iets dat tot op heden niet gebeurd is. D66 is voor. Als het aan ligt wordt dit vanaf 2014 structureel geregeld vanuit het budget evenementen van de gemeente, via de Studentenraad.

Studentencentrum in de stad De stadsmensa, een project - het liefst in de Spoorzone – dat zou moeten zorgen voor binding met de stad én extra werkplekken, lijkt gedoemd. Het opkopen en exploiteren van het

Studenten moeten niet concurreren met de lokale horeca Duvelhok door de universiteit ging mis wegens geldgebrek. Het realiseren van de stadscampus op de Spoorzone ging ook al niet door omdat de Fontys op het laatste moment de hand op de knip hield.

Toch zijn de lokale partijen voorstander van een stadsmensa.

Maar de gemeente die kar moet trekken, daar zijn de partijen het niet over eens. Dat het er moet komen, staat voor hen buiten kijf. Peter van Gool, D66 zegt: “Het kan snel geregeld worden, geef de sleutel aan de Studentenraad.” Rosanne Broekhuizen, vicevoorzitter van de Studentenraad, is bij de pinken en vraagt direct wanneer ze de sleutel mag ophalen.

Univers 20 februari 2014

20. Lifestyle

coördinatie Francine Bardoel

Ik google me suf op intellectuele onderwerpen

Column

Ik, Roy Donders Zeg mij welke advertenties op uw Facebook prijken en ik zeg u wie u bent. Ja, we mogen dan afgeluisterd worden door onze eigen AIVD, maar Facebook kan er ook wat van. Want Facebook volgt ons als een drone. Het registreert welke sites we bezoeken en welke pagina’s we raadplegen - zelfs wanneer we zijn uitgelogd. Het doel? Zo kan Facebook ons een ‘persoonlijke aanbieding’ doen. Reclame dus.

Zo kocht ik laatst volleybalschoenen online. En ja hoor, een uur later prijkte er op mijn facebook-pagina een advertentie voor volleybalschoenen. Precies dezelfde! Geen idee waarom de marketing-jongens en -meisjes van Facebook denken dat ik nóg een paar zou willen. Dat vond ik toen grappig, maar inmiddels lach ik niet meer. Het gaat van kwaad tot erger. Sinds enkele dagen is Facebook namelijk van mening dat ik wel in ben voor een huispak. Eerst dacht ik aan een vergissing, maar de betreffende advertentie wil maar niet verdwijnen. Daar breek ik mij nu het hoofd over. Welke boodschap heb ik met mijn surfgedrag afgegeven, dat Facebook denkt mij een huispak te kunnen slijten? Heb ik het woord ooit in een Facebook-chat gebruikt? Of per ongeluk in Google ingetikt? Of is enkel het feit dat ik in Tilburg woon, het thuishonk van Roy Donders, al voldoende? Geen idee.

Ik probeer nu uit alle macht het tij te keren. Ik google me suf op intellectuele onderwerpen, ter compensatie. Zoals poëziebundels van Rainer-Maria Rilke en de geschiedenis van de theoretische natuurkunde tussen 1840 en 1850. Ook heb ik nog twee middagen het hele internet afgezocht naar mengkranen, en de pornofilm Deep Drilling 3 - in de hoop zo zand in de Facebookadvertentieraderen te strooien. Maar niets helpt. Het is vechten tegen de bierkaai. Dit is het en hiermee zal ik het moeten doen.

Voor Facebook ben ik Roy Donders in een huispak.

Luuk Koelman is columnist voor Univers

I-con

Steeds andere confectiematen

Na de master? “Ga ik een tweede master volgen! Ik wil mijn eerstegraads docentbevoegdheid halen.

Weet nog niet zeker of ik het onderwijs inga, maar wil die optie wel openhouden.”

Muzieksmaak? “Veel uit de seventies. Rolling Stones, Neil Diamond, dat soort dingen. Maar ik houd ook van een goede feestplaat. Een lekker carnavalsnummer of een goede schlager, daar kun je me ’s nachts voor wakker maken.”

Carnavalsoutfit? “Nog geen idee.

Meestal stel ik lukraak wat samen.

Met carnaval ben ik een soort karikatuur van mezelf.”

Favoriete serie? “Wie is de Mol.” Spijt van? “De eerste studiejaren heb ik iets te hard gefeest. Waardoor ik steeds grotere confectiematen nodig had. Het heeft lang geduurd om dat recht te zetten.”

Trots op? “Voor mijn studie ben ik alleen uit Limburg hierheen verhuisd. Dat ik hier toch mijn plekje heb gevonden en bij een leuk dispuut zit, daar ben ik trots op.”

Bijbaan? “Postbezorger. Prima werk.

Tim Simons (22 jaar) master Accounting

Je hebt geen baas die de hele tijd meekijkt, dat bevalt me wel.”

Slechte gewoonte? “Te lang in bed blijven liggen.”

Vakantieplannen? “Ik ga in maart een weekje naar Rome. Er is daar veel geschiedenis en cultuur, dat trekt me wel.”

Trendspotting

Condoom beanie Wat zijn de laatste trends op de Tilburgse campus?

Univers zit bovenop alles wat hip & happening is.

Deze keer: de high beanie.

Univers 20 februari 2014

Lifestyle .21 Snoep

Milka & Tuc: niet vies, wel stoer

Wè nou?

Foute straf of goede stok Als student moet je 25 euro aan administratiekosten ophoesten als je je te laat inschrijft voor tentamens.

Onredelijk of goede stok achter deur?

De eerste keer dat je je vergeet in te schrijven krijg je nog geen boete, dat vind ik netjes. Op zich is zo’n boete – want zo zie ik die administratiekosten – niet verkeerd, ik denk wel dat studenten daardoor beter opletten. Ik heb zelf al een keer moeten betalen en dat heeft geholpen.

Rosalie Oosterling, 22, bachelor Communicatie- en Informatiewetenschappen Het is niet verkeerd dat er administratiekosten worden gerekend bij te laat inschrijven, maar 25 euro lijkt me wel wat aan de hoge kant. Daarnaast zou de inschrijftijd wat korter mogen, je moet je nu maanden van te voren al inschrijven. Wel is het fijn dat je een paar weken voor de sluitingsdatum nog een inschrijfherinnering krijgt om je in te schrijven voor je tentamens.

Astrid Jansen, 23 jaar, bachelor Psychologie Ik snap de regeling wel, maar de universiteit moet zelf ook beter opletten. Zo werd er laatst een tentamen verzet van december naar januari, waardoor mijn inschrijving verviel. Ik had me toen niet op tijd opnieuw ingeschreven, waardoor ik de volgende keer dat ik te laat ben, moet betalen. Dat vind ik niet eerlijk. Een oplossing zou automatische inschrijving voor het tentamen kunnen zijn wanneer je je aanmeldt voor een vak, eventueel met een afmeldingssysteem.

Martijn de Vries, 20 jaar, bachelor Econometrie Ik vind het belachelijk dat je 25 euro aan administratiekosten moet betalen terwijl het eigenlijk maar één druk op de knop is. Voor studenten is dat erg veel geld. Daarnaast is het aanmeldsysteem wat onoverzichtelijk, temeer omdat ik vakken uit verschillende jaren volg en er daardoor wel eens eentje over het hoofd zie.

Jennifer van der Weijde, 22 jaar, bachelor Psychologie

De ‘high beanie’, zoals de muts die je overal ziet flatterend wordt omschreven, komt naar u toe deze winter. Met schreeuwende witte letters op de voorhoofden van talloze hipstermeisjes en een enkele verwarde jongen, welteverstaan. Tot nu toe was het enige, grote minpunt van de mutsen dat aan de bovenkant lucht over hoort te blijven, zodat de gelijkenis met een condoom zich blijft opdringen als een blije puppy. Hier komt bij dat teksten als ‘SWAG’, ‘EAT SLEEP...’ of het natuurlijk veel beschaafdere ‘FUGLY SLUT’ de voorkant sieren. De winter blijft dit jaar niet voor niets uit, mensen. Take the hint.

De paarse koe van Milka en de op-de-bank-koekjes van Tuc vertegenwoordigen voor mij twee compleet verschillende werelden. Het eerste staat voor stiekeme schranssessies met die ene vriendin met liefdesverdriet, en de ander voor een zaterdagavond met een film. Toch heeft iemand het opvallende idee gehad om de twee concepten samen te voegen in een Milka-paarse wikkel.

De reep ziet er uit als een kleine rij televisies, door de vorm die in de chocolade is gedrukt en de koekjes die er als een beeldscherm op zijn gelegd. Eén van de vrienden die ik tot proefpersoon bombardeer, merkt op dat het grappig is dat de koekjes nog herkenbaar zijn als Tuc, zij het een aantal maten kleiner. De aanvankelijke scepsis over de vreemde combinatie doet sommigen voorzichtig in de chocolade happen. Zoute koekjes die over een stuk melkchocola zijn geplakt, werkt dat?

Nee, maar toch is Milka & Tuc niet vies, omdat de Tuc niet naar Tuc smaakt. De koekjes zijn nauwelijks zout. Heel af en toe denk je: ‘Hey, was dat...?’, maar dat moment is net zo snel weer weg als dat het komt. Milka heeft nog meer combinaties met andere soorten snoep bedacht, bijvoorbeeld met Oreo en Daim. Die zijn meer aan te raden.

Want hoewel het heel stoer klinkt dat je de combinatie Milka & Tuc durft te eten, uiteindelijk is deze chocoladereep gewoon chocola met biscuit en wie is daar niet groot mee geworden? Jozien Wijkhuijs Milka & Tuc koop je bij de AH to go voor € 1.40

Boek

Biografie van de Tilburgse koning Homo, bi of hetero, wat was koning Willem II eigenlijk? Tilburgers weten dat allang: Willem II had een zwak voor plaatselijke schonen van beiderlei kunne. Maar Willem II was ook een gevierd militair en wereldreiziger, wat deed hij nu uitgerekend in Tilburg?

Met die vraag dook ik in de biografie van Willem II, een dikke pil over de man die slechts negen jaar koning is geweest. Het is doorzetten, want het boek is te uitgebreid. Jeroen van Zanten beschrijft het hele politieke spectrum in die tijd en daar moet je van houden. Een mooi portret van een roerige tijd met een getormenteerde koning.

Sleeze en dirt staan er in, maar heel summier en je moet goed opletten dat je er niet overheen leest. Van Zanten legt een direct verband tussen de democratisering van Nederland en de chantabele Willem II. Wat de koning nu aantrok in Tilburg, daar komt geen antwoord op. Het boek is goed, maar niet gemakkelijk te lezen. Niet aan beginnen als je weinig tijd hebt. Francine Bardoel

Koning Willem II, biografie € 39,90 bij de boekhandel

Univers recenseert alles. Ook op UniversOnline.

Univers 20 februari 2014

22. Science & Society

text Malini Witlox photography Mike Herbst

‘Reinventing privacy because of

smart phones and Google Glass’

It caused a minor scandal on the internet. Customers of Dixons, Mycom and iCentre are being followed via the wireless connection (wifi) of their smart phones as they walk through and past the shops. The sales employees know exactly at which products customers stopped and what route they take. Technologically it’s a piece of cake but if customers aren’t aware of it, it’s illegal.

That’s why privacy legislation needs changing, believes BertJaap Koops, Professor of ‘regulating technology’ at Tilburg University.

I

n 2014, companies and authorities can follow us around the clock via our smart phones and tablets. People carry their entire private lives with them on smart phones or in the cloud, and can be followed in the public space by cameras and drones. Google Glass is on it’s way. That’s why privacy needs reinventing, says Koops, who works at the Tilburg Institute for Law, Technology, and Society (TILT).

Wifi-tracking by shops in itself isn’t illegal, Koops continues.

“Dutch privacy laws state that if data are traceable to persons, the handling of such data must meet all kinds of guarantees.

The shops claim they don’t register any personal details and that customers are therefore anonymous. However, MAC-addresses are registered. These are unique identification numbers that link cell phones to their owners and therefore traceable. This doesn’t mean to say that wifi-tracking is banned by law, but customers must be notified that they are being followed by putting up signs at the entrance, for example. This scandal is a good example of the area of tension between technology and privacy.”

Lightning developments The last couple of years, technological developments have been very rapid. Google is currently testing the Google Glass and they’re improving facial recognition technology. However, it often takes years to change the concerning laws. According to Koops you shouldn’t make laws too specific otherwise you’re continuously being overtaken by developments. “Laws are always fairly general. For instance, the Penal Code only states that you’re not allowed to murder people. It doesn’t mention anything about the various methods such as with a knife, a gun or with poison. And it’s not just about the literal text but also about how you interpret a law; judges can include recent developments in

Univers 20 februari 2014

their interpretation. In law, you must look ahead, what are we facing in the next ten years?”

In January it was announced that Koops will receive one and a half million Euros from the Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek ( Dutch Organization for Scientific Research) or NWO, to study the protection of privacy in the 21st century. Koops wants to focus his research on new ways of protecting privacy by law, without linking this protection to a specific location. He calls it the Inviolability of the Home 2.0. “Before the days of smart phones and tablets, you used to keep all your correspondence at home.

The same applied to your books, your music, your photos, your diary. If the police detained a suspect, they’d need a search warrant to haul over the bookcase at home or to go through your correspondence. Nowadays, all this information is readily available on our smart phones. When the police arrest someone, they can read out the cell phone as it was confiscated in the public domain.”

What is allowed?

How often the police do this, is unknown to Koops. Partly as there haven’t been any lawyers who have openly made a point of it, yet. “It probably doesn’t happen very often but it is possible.

Perhaps lawyers don’t know whether the police do it or can do it.

This is something we need to think about. What powers do the police have, what is and what isn’t allowed? The same applies to the Google Glass. In the near future, you’ll be able to recognize people in the streets with it. These things need to be arranged much better, the law needs to be changed in this field. I often discuss this with the policy makers at the Ministry of Safety and Justice.”

The coming five years, Koops will study technology and privacy.

He wants to focus on eight different countries. Besides the Netherlands these include Germany, Italy, Canada, the USA and the UK. The other two remaining countries aren’t known yet.

The NWO’s Vici-subsidy enables him to set up his own research group. “I want to appoint two foreign PhD students. The names of the two remaining countries depend on which judicial systems the PhD students know. Preferably, I’d like to add a Scandinavian or East-European country. I want to investigate how things are arranged in each individual country. Our recommendations will also be interesting for those countries.”

Science & School .23

text Bart Smout photography Eureka Sasan Saidi

Masterpiece

The inbalance of schizophrenic perception Schizophrenic patients have a distorted perception of emotions and as a result, they become disconnected from their environment. Psychiatrist Sjakko de Jong gained his PhD with his dissertation Seeing Voices and Hearing Faces.

“When I have a psychotic episode, it is always signaled by the same indicators. When everything else still seems fine, it starts with how other people look at me. As though they’re looking down on me and as if I’m a thing, not a person. When they speak, they sound hollow and mechanical.”

These are the words of a schizophrenic patient in de Jong’s dissertation. De Jong tried to understand what triggers such impressions in order to understand schizophrenia better. He focused on the multisensory perception of facial and vocal emotions of psychotic patients. De Jong uses the term multisensory because nearly all impressions are built up through various senses.

“When you’re talking with someone, you process several observations at the same time. You hear the words, but also register someone’s facial expression”, de Jong explains. “Mentally healthy people register these observations early on and preconciously, and integrate them in a balanced way. It enables us to make a good judgment of someone’s state of mind.” That is not the case for schizophrenics since for them, the integration of multisensory

observations is disturbed. It is unbalanced.

Animal shrieks This may be down to sensory underresponsivity. That’s when schizophrenic patients have trouble linking congruent emotions; seeing a happy face is not automatically connected to hearing a happy voice. However, it can also be down to sensory over-responsivity. An experiment in which schizophrenic patients watched films showing various types of body language while listening to human and animal shrieks, proved this. The auditory impressions prevailed and influenced their observations.

“Both types are seen as social handicaps,” de Jong says. “In the case of sensory under-responsivity, too few impressions are processed in order to form a full picture. In the case of sensory over-responsivity, there are too many impressions.” De Jong compares it to talking with someone at a party. A healthy person can suppress the voices around him or her, in order to keep up with the person they’re talking with. When there is too much integration, the patient is overwhelmed by the voices around them.

De Jong hopes that his research will contribute to a better understanding of schizophrenia.

Non-profit Pensions

Eureka!

Smaller World

The internet broadens your world, right? Internet expert Arnold Roosendaal claimed the exact opposite during the TEDx Tilburg event. All your search actions on the internet are catalogued, resulting in tailormade information. Roosendaal has dubbed this ‘the information trap’. “It’s similar to tunnel vision,” the expert explains. You run into your own preferences everywhere on the internet, which actually makes it less likely that you come across the unknown.

The internet mostly narrows your world.

Roosendaal gained his PhD at Tilburg University.

The Netherlands need a non-profit organization that provides simple supplementary old-age provisions.

This is the conclusion of researcher Gerard Staats, who is affiliated to the Tilburg University Fiscal Institute since 2001. According to Staats, the free market has not proved a suitable mechanism to guarantee people’s pensions. The arrangements are too complicated and the costs charged by pension funds are too high. Providers tend to focus on the profitability of the financial product, which means that the client is not their primary concern. Staats says governments should take their responsibility and create a nonprofit organization that makes it easier for people to save for their old age. Pensions do not belong on the free market.

Fear of Robots

Will robots take over our jobs? Google executive Eric Schmidt stated at the World Economic Forum that in the future robots

Sjakko de Jong

will push out workers on the labor market.

Time to panic! Or not? A more reassuring voice can be found on our own campus.

Labor economist Ronald Dekker thinks that it certainly won’t happen overnight. “During the Industrial Revolution, many people feared the steam engine would take over their jobs,” he explains in the newspaper of Limburg province, Dagblad De Limburger. “The same fear existed when the IT age just began, but it never really happened.”

On the contrary, more people than ever before are working in the Netherlands. We can safely put aside our fear of robots for a while.

Univers 20 februari 2014

24. International

Text Marten van de Wier photography Dolph Cantrijn

The Bulgarians and Romanians are coming!

Will there be a tide of Eastern Europeans coming to the Netherlands? Politicians fear that that is the case, but Tilburg University academics believe it won’t come to that. “Bulgarians do know our streets aren’t paved with gold.”

R

ight-wing Dutch politician Geert Wilders visited the Romanian embassy in the Netherlands last year, touting a home-crafted traffic sign. ‘No access’, it said, both in Dutch and Romanian. Wilders wanted to make clear that Romanians and Bulgarians are not welcome on the Dutch labor market. He even suggested throwing them out of the EU. Eastern Europeans steal Dutch jobs and cause trouble, Wilders says. Nevertheless, the Romanian ambassador received him kindly.

Wilders didn’t get his way. Romanians and Bulgarians are free to work without a license in the EU since 1 January. Wilders isn’t the only one to worry though. The WRR, the Dutch Scientific Council for Government Policy, announced that the Dutch government does well by the Eastern European workers, but it also warned of repeating mistakes from the past, bearing in mind the ‘tragic history of the migrant workers’.

Difficult integration process

Zhivko Todorov:

‘People don’t see me as the guy who takes their job’ Univers 20 februari 2014

The WRR refers with ‘history of migrant workers’ to the time Turkish and Moroccan workers came to the Netherlands in the 1960s, and the difficult integration process that followed. This is now course material for the Intercultural Communication Bachelor’s and Master’s courses, and Humanities academics Abder El Aissati and Ad Backus know all about it. Can you compare that migration wave to the arrival of Eastern Europeans today?

Let’s start with the ‘tragedy’ of the past. The Netherlands invited the Turks and Moroccans to come here and to work in our industries. They were called ‘gastabeiders’, literally guest workers, since they were meant to be visiting and would return later on.

“But why return, when you’re enjoying a higher living standard and have gone through so much trouble to come here?,” El Aissati says. In practice, the workers mostly stayed and brought their families to the Netherlands. Currently, the Moroccan-Dutch are three times more likely to be unemployed than other groups.

They generally have lower wages and little education.

Dutch bureaucracy “The idea that the men who came here would also return was unrealistic,” says Ad Backus, Linguistics and Sociolinguistics professor. “It caused us to underestimate the problems. These

International .25

‘UK more popular than the Netherlands’ Exchange students comfort worried Dutch people “We are really not with that many people,” Bulgarian student Zhivko Todorov says to comfort the Dutch. “Bulgaria has about 7 million inhabitants. Only a small percentage of them leave Bulgaria. And when they do, they prefer the UK over the Netherlands. They don’t know about the situation here, and see the UK as a bigger country with more opportunities.” Zhivko, first-year Bachelor Global Law student at TiU, doesn’t think much will change. “Bulgarians were already traveling here for work or to study, only before, they needed to get a permit at city hall.”

His fellow countryman and exchange student Viktor Dobrikov agrees that the Dutch shouldn’t worry about Bulgarian workers. Having been here for almost two years, Viktor (second-year Bachelor International Business Administration

student) finds it hard to say whether people at home in Bulgaria are eager to come to the Netherlands. But he does think it’s an improvement that they can do so without a lot of paperwork.

“Most Bulgarians are qualified workers,” Viktor says.

On the other hand, many of them aren’t as qualified as the Dutch, Zhivko thinks. Many of them won’t be able to come and take the jobs the Dutch are doing now. Still, he can understand why some of the Dutch are afraid. “I saw a TV program on Bulgarian television about a big company in the Netherlands. Some Bulgarians were working there and the manager said he doesn’t care where his employees come from.”

Although the Dutch aren’t as tolerant of foreigners as they used to be, Viktor and Zhivko haven’t

had any problems with the Dutch. “I made a lot of Dutch friends very fast,” Viktor says. “I don’t see any discrimination,” Zhivko explains. “I play football, and most of my teammates are Dutch.

They treat me well. But I live in an environment with many international students. People don’t see me as the guy who takes their job.”

Although Zhivko hates the weather - “it doesn’t rain very often in Bulgaria” - he would like to stay here after his studies. “If I have the opportunity. It’s hard to find a job in Tilburg when you don’t speak Dutch, but I might find one in Amsterdam. Why not?” Viktor isn’t sure, but is attracted to that appealing country on the other side of the English Channel. “I might go there to do my Masters.”

were unschooled people who found it hard to find their way in the Netherlands. And we hardly, or not at all, prepared them for a long-term stay. These migrant workers were unable to navigate our Dutch bureaucratic organizations and our education system.

That is how we created a generation that worked tirelessly, but was virtually unable to participate in our society.”

However, it is unlikely the same thing will happen to the Eastern Europeans, lecturer El Aissati says. “Bulgarians and Romanians are not entirely unskilled. There are also less cultural differences between them and the Dutch. Religion-wise as well: they might adhere to other traditions, we still have the cross symbol in common,” he jokingly says. Backus explains: “Moroccans encounter discrimination more often because of their skin color. So, you may well wonder if the experiences of the Turks and Moroccans, or any other migrant group for that matter, can be compared to this new group?”

Insufficient control Labor economist Ronald Dekker at the Tilburg Law School doesn’t think so. He expects that only a small group of Romanians and Bulgarians will come to the Netherlands “Not even as big as the Polish. This group came before the financial crisis got underway, when here was lots of work in the Netherlands, which is an important pull factor for migrants. “Bulgarians do know that the streets in the Netherlands aren’t paved with gold.” According to Dutch daily Trouw, 146 Bulgarians and 333 Romanians have registered in the Netherlands in January.

Unemployment is on the rise among the Dutch, which exacerbates the fear of the migrants ‘stealing jobs’. Undeservedly so, Dekker says. “The majority of migrants will be doing the jobs that we feel are beneath us. Employers say that Dutch people on benefits don’t have the skills for harvesting jobs in the horticulture industry. The Dutch who are suitable have other jobs that pay more.” People who are working in the cleaning and meat industry may encounter some competition due to migrants though, Dekker says. “But that won’t be on a large scale. Let’s not get ahead of ourselves.” Dekker’s biggest worry is that migrant workers will have to contend with bad working conditions and lower wages.

“That is something the government should actively control, which is not happening adequately at the moment.” →

Viktor Dobrikov:

‘I made a lot of Dutch friends very fast’ Univers 20 februari 2014

26. International

Silly dancing in a living room when your parents are not home

Column

Rediscover Your Passion

Being honest

Have you ever given up on a hobby? Every one of us is a quitter sometimes, and not necessarily the good kind that kicks a bad habit. Did you stop ballroom dancing because you didn’t have a partner? Tossed your guitar in the corner because your fingers got blisters? Quit your favorite sport because you thought you were not good enough?

Try to get back to your childhood memories and ask yourself what made you truly joyful. Singing to a hairbrush in front of the mirror? The smell of a tennis court during summer evenings? Or just silly dancing in a living room when your parents were not home?

It’s especially difficult to invest in your old hobby when you live in a foreign country and don’t know the language. Let’s face it: a horse riding lesson in Dutch can turn out to be a disaster. But if you keep an open mind and are prepared to have a little distance to yourself, you won’t regret picking up again what you really love doing.

Instead of imposing restrictions on yourself (don’t eat this, don’t drink that, don’t smoke) and dragging your ass to the park every morning even though you hate jogging, try adding to your life something that really, truly and genuinely makes you laugh. Even though you haven’t done it for a few years and you feel a bit shaky at it, I guarantee it will make you happier.

Sonia Kolasinska

Univers 20 februari 2014

The Bulgarians and Romanians are coming

Back to the Turks and Moroccans; they stayed in the Netherlands while the government thought they would return. Our current government also assumes that the Eastern Europeans’ stay here will be temporary. Is that realistic?

Professor Backus explains: “The Turks travelling to the Netherlands was comparable to the Dutch emigrating to America. But the Polish, Romanians and Bulgarians can hop on a plane to go home. Or, they can travel on to Germany or Great Britain. But there will always be migrants who decide to stay.”

The Netherlands must take its responsibility A lesson has to be learned from the past when it comes to that group, Backus says. The government must make it possible for migrants to integrate. At the moment, the government no longer pays for Dutch language lessons. “People say it the migrant’s responsibility, but that is a big mistake,” Backus says. “You cannot enjoy the fruits of their labor and go on to say: ‘Now it’s up to you’. The Netherlands must take its responsibility, but that is not a message that voters want to hear.”

Backus also says that the political debate is too often peppered with simple slogans about migrant workers. “Politicians are permanently in campaign mode, sometimes spreading fear along the way. Instead, they should be honest about the pros and cons of migration and explain that history does not simply repeat itself.”

What’s in the world .27 edited by Mathijs Sukel

Sci Robo roaches Tokyo – February 4

Cyborgs we know: half man, half machine and usually very terrifying. Luckily those are still in the domain of science fiction. But are they really? A Japanese research team from Osaka University and the Tokyo University of Agriculture and Technology have created cockroach powered fuel cells.

A tiny cell is attached to the roach, like a little backpack, and uses sugar in the roaches’ bodily fluids for fuel.

Thus producing 50.2 microwatts of power. Not enough to power your cell phone, but a small wireless sensor? No problem. http://japandailypress.com/japan-developing-cyborg-cockroaches-to-formwireless-sensor-network-0443522/

Height matters

Houston – February 10 Short people have no reason to live, according to the song

by Randy Newman. The song is from 1978, but it may refer to a recent study by Houston’s Rice University and the University of North Texas: Does Height Matter? An Examination of Height Preferences in Romantic Coupling. It’s conclusion: yes it does, if you are a woman.

No matter how much girls might argue that ‘size is not that important,’ in reality it is. Nearly half the women

only want to date men who are taller than they. This preference for big boys presumably stems from a desire to feel protected and more feminine. http://www.sciencedaily.com/releases/2014/02/140210114542.htm

Smell you later

Madrid – February 4 Researchers from the Universidad Politécnica de Madrid claim they are working on a friendly biometric technique to identify people: they want to use your body odor. Even though a person’s smell can vary considerably due to diseases, diet changes or even mood swings, the Spanish researchers claim a 85% success rate in their first experiments with recognizing personal patterns in body odor. They call it a novel technique with enormous potential.

Biometric techniques that are already used for identification, like fingerprints or iris recognition are of course highly dependable, but also associated with criminal records and therefore people might be less willing to cooperate with identifying themselves with those. The researchers expect a device that scans a person’s body smell will be experienced as less invasive.

After wandering in the maze of the Prisma building for a while, we end up at the office of Marieke (61). She welcomes us by offering a chair almost instantly. “I’m not really fond of being photographed in public,” she tells us, winking her eye. We are however allowed to take a picture of her, sitting behind her laptop.

C a m p u s corners

Marieke and our campus go back to 1999, when she was appointed here for her first job. Before that, she worked in de corporate sector. “One of the advantages of working at a university, is its

“There is a big shortage in international cooperation and knowledge. Obtaining evidence is also a problem. Transferring money to someone abroad is not automatically a legal offense.”

Professor Jan van Dijk (Tilburg Law School) says our police is not ready to cope with the shifting of traditional crime to cybercrime.

(Source: newspaper Leeuwarder Courant)

Spotted!

Auditorium, February 13th, 13.37 hrs. - No limits A lively discussion takes place at the entrance of TEDx-Tilburg­ University. The first edition in Tilburg revolved around the idea of Living Limitless. Living, because the social, cultural and economic developments will change our live and improve our society, stated the organization of the event. This will not be the case immediately, but we just might be one step closer after this TEDx. Is there more to come next year?

http://www.upm.es/internacional/UPM/ UPM_Channel/News/f7bf4f7ec9bf3410VgnVCM10000009c7648aRCRD

Jack of all trades Univers covers the campus from corner to corner. ‘Raiding’ random staff and students in their university habitat. In Prisma building we met Marieke Timmermans, secretary of the department of Methodology and Statistics.

Vox Prof

ide

wo ence rld w

structure. Jobs and their descriptions are clearer in the academic world, than in the corporate world. You know who to speak to in case of any questions.” A nice sense of collegiality roams around at her department, she tells us. “Colleagues have a lot of respect for each other and tasks are supported if needed. We can talk about bottlenecks and at the same time find space to attend special social events.

Things I have learned to appreciate a lot, since this wasn’t always the case in other workplaces.”

Her job as a secretary is very divers. “A range of administrative and organizational tasks, outside the academic field.

Next to that, I have leading and executing proceedings for the congresses which we organize on an almost yearly basis.” Supporting scientists and professors at her department; this is the beauty of her job.

“It’s my impression this enables our staff and PhD’s to focus extra on their jobs.”

Do you have a funny photo?

Send it to univers@uvt.nl.

Or post it on our facebook page facebook.com/ universonline

Univers 20 februari 2014

International starts here

We need new privacy laws Don't be a afraid of the robot

Welcome Bulgarians

no. 09 Februari 20, 2014

Independent magazine of Tilburg University