Jong& hoogleraar

De verkiezingen, de emoties De sterke arm van de campus

Stapel voorbij Bevrijdingsfestival Tilburg

Jong & hoogleraar

no. 12 10 mei 2012

Onafhankelijk magazine van Tilburg University

02. BroersNieuws

Echt zo’n type dat zijn werkeloosheidsuitkering verdrinkt in het café

Column

Een paar passen goederen. Ik liep verdorie achter een heuse crimineel. Dan was hij vast herhaaldelijk met politie en justitie in aanraking geweest, en had hij een tijdje gezeten – wegens autodiefstal bijvoorbeeld, of afpersing, en zeker ook voor geweldsdelicten.

Ik was slechts een paar passen verwijderd van een bruut, een ploert, een onmens. Een paar passen! Benieuwd wat hij hier in het winkelcentrum kwam doen. Boodschappen? Jaha!

Winkeldiefstal dus. Of arme oude mensen van hun laatste centjes beroven bij de pinautomaat. En dan weer het café in en zuipen, en zijn vrouw in elkaar slaan, en zijn kinderen en de hond! Ik keek de man na. Soms denk ik dat ik nog maar een paar passen verwijderd ben van een ernstige vorm van krankzinnigheid.

Ik liep in ons winkelcentrum achter een man met een bijzonder onguur voorkomen. Vettige haren, slecht geschoren, brutale gelaatstrekken, slordige kleding. Hij had waarschijnlijk ook de nodige tattoos, maar die waren gelukkig niet te zien.

Wat had die man een onaangename uitstraling. Echt zo’n type dat zijn werkloosheidsuitkering verdrinkt in het café. En die daarna thuis komt en ruzie maakt met zijn vrouw als die er wat van zegt, waarna hij haar in elkaar mept, liefst met een flink stuk hout. De kinderen werden vast ook geslagen. Het ongure sujet had een lief klein hondje bij zich dat een beetje mank liep. Drie keer raden hoe dat zou komen... En daar liep ik dan een paar passen achter! Hij zou ook wel aan de drugs zijn. En foute vrienden hebben en handelen in gestolen

Erik-Jan Broers is docent aan de rechtenfaculteit. Lees zijn blogs op UniversOnline.

Kinderdagverblijf Wandelbos biedt kinderen wel 100 talen!

Het kind bestaat uit honderd Het kind heeft honderd talen honderd handen honderd gedachten honderd manieren van denken, spelen en praten honderd altijd weer honderd manieren van luisteren, verbazen en liefhebben honderd vreugden om te zingen en te begrijpen honderd werelden om te ontdekken honderd werelden om uit te vinden, te verzinnen honderd werelden om te dromen Het kind heeft honderd talen (en nog honderd honderd honderd meer) Uit het Gedicht ‘Zeker, de honderd is er’ van filosoof Malaguzzi (grondlegger Reggio Emilia)

Wij werken als enige kinderdagverblijf in Tilburg volgens de pedagogische aanpak van Reggio Emilia. Vanuit een groene omgeving, vlakbij de UvT. Bezoek onze informatiebijeenkomst voor ouders op 24 mei 2012 van 20 tot 21.30 uur aan de Auteurslaan 9 in Tilburg.

Kijk op www.kinder-stad.nl/wandelbos.

Univers 10 mei 2012

Inhoudsopgave .03 Colofon

08.

Adres Postbus 90153 5000 LE Tilburg univers@uvt.nl www.universonline.nl Basisontwerp Unit20: Yoe San Liem en Maud van Velthoven Coverfoto Koen Verheijden Druk PrismaPrint Advertenties G.vandooren@uvt.nl Uitgave Univers is het driewekelijks onafhankelijk magazine van Tilburg University Volgende editie Univers 13 verschijnt op 7 juni 2012 Redactieraad Jan Bouwens, Bart de Geus, Jasper Haenen, Annemarie Hinten, Thom Meens, Walther Verhoeven, Wiel Schmetz, Marcel Zeelenberg

19.

Dit nummer is gemaakt door Francine Bardoel, Erik-Jan Broers, Dolph Cantrijn, Andrew Cartwright, Gerrie van Dooren, Adrian van den Eerenbeemt, Luuk Eliëns, Sonia Kolasinska, Emmanuel Naaijkens, Tom van Nuenen, Charles Peter, Charlotte van Raak, Iris Scherphof, Bas van der Schot, Bart Smout, Astrid Spraakman, Christiaan Tobé, Ton Toemen, Koen Verheijden, Yvonne Verschuren, Rik Wassens, Marten van de Wier, Malini Witlox

20.

Charlotte van Raak schreef ‘Lange dagen, weinig respect’ (pagina 14-15)

Alle studenten vragen het zich af, maar niemand weet het. Wat doen de beveiligers toch de hele dag? Daar kom je achter door een dagje met ze mee te lopen. Om mijn stage bij Univers optimaal te benutten ben ik op zoek gegaan naar een antwoord op deze vraag. Gelukkig waren onze beveiligers meer dan bereid mij alles te vertellen, om zo van de vooroordelen los te komen.

08.

Passion, fear & faith

13.

Verder na Diederik

04. Buzz

Tijdens zijn studie nam hij de tijd om wat aan

Klaas Sijtsma deed zijn burgerplicht: hij volgde

06. Pics

te klooien. Het legde Jaap Denissen geen wind-

Dierderik Stapel op als decaan van de Tilburg

08. Passion, fear & faith

eieren: op zijn 34e is hij hoogleraar ontwikke-

School of Social and Behavioral Sciences.

11. Student & Stad

lingspsychologie.

11.

Bevrijdingsfestival Tilburg

20.

How to be a cultural capital

Brabant and five large cities will be investing

13. Achtergrond 14. Reportage 16. Lifestyle

Yes, Tilburg heeft weer een bevrijdingsfesti-

100 million euro to scoop up the title of ‘Euro-

val! Het oude feestje aan de Piushaven kreeg

pean Cultural Capital 2018’. What role does the

18. Science & School

een verjongingskuur in de Muzetuin. Univers

cultural city of Tilburg, famous for the largest

20. International

checkte de sfeer.

fun fair in Europe, play in all this?

23. What’s in the world

Univers 10 mei 2012

04. Buzz

coördinatie Malini Witlox

Knipoog

;)

Smamfactor

Onafhankelijken verliezen zetel De verkiezingen voor de universiteitsraad zorgden voor een verschuiving bij de medewerkersfracties. De Onafhankelijken (253 stemmen) verloren een zetel aan de fractie AbvaKabo (668 stemmen). AbvaKabo heeft nu zeven zetels, Onafhankelijken twee. De studentenfracties houden hun oude aantal zetels. Met 2922 stemmen (vijf zetels) is SAM de winnaar. FRONT kreeg 2328 stemmen en krijgt 4 zetels.

De Onafhankelijken hadden geen campagne gevoerd, en AbvaKabo wel. Mogelijk komt de verschuiving daardoor, zo stellen enkele medewerkers bij de bekendmaking van de uitslag. Andere jaren was campagne voor de Onafhankelijken niet nodig, omdat stemmenkanon Martin van Tuijl (universitair hoofddocent bij Economie) op de kieslijst stond. Dit jaar was hij niet verkiesbaar.

Vrouwen, we zien ze nog te weinig aan de top. Zeker in de wetenschap. Mannen, mannen, mannen overal. Dus krijg je landelijke targets om het vrouwenaandeel wat op te krikken. Huidige doelstelling voor de wetenschap: een kleine dertien procent topvrouwen. Eigenlijk nog best bescheiden, niettemin haalt onze Tilburgse universiteit dat maar krap aan.

Dat moet meer en beter vindt vrouwennetwerk FemFactor. Neem nou bijvoorbeeld Roos Hogenkamp, jong leidinggevende bij het International Office. Ze is menselijk, stimulerend, hakt knopen door en gunt kansen. Daarbij ook nog vrolijk en ambitieus, bewondert het netwerk: een voorbeeld voor jonge vrouwen. Geen wonder dus dat Hogenkamp de eerste FemFactor wisseltrofee mocht ontvangen. Het feminiene FemFactor forum wil maar zeggen: hiervan heb je er nooit genoeg.

Niet toevallig, of misschien juist wel, gaat kunstmanifestatie Incubate dit jaar de stad Tilburg ook nog eens van onder tot boven volhangen met vrouwen. Meer in het bijzonder met dat grote ultieme Brabantse icoon (dus niet het varken of het worstenbroodje): smoeder. In vijfduizendvoud zullen moeders door de hele stad te zien zijn. Tilburgers kunnen daarvoor foto’s van hun favoriete moeder uploaden. Terwijl er aan de universitaire Femfactor nog wat te winnen valt, zit het dit jaar met de Tilburgse smamfactor dus goed.

Van Tuijl herkent zich niet in die verklaring: “De andere kandidaten op de kieslijst komen ook overal en kennen ook veel UvT’ers. Wat mogelijk wel het verschil heeft gemaakt: AvbaKabo heeft een hele lange lijst met kandidaten. Iedere kandidaat vergaart wel een aantal stemmen. Tevens krijgen stemgerechtigden door de lange lijst misschien het idee dat er voor AbvaKabo meer draagvlak is.”

Overigens is de teruggang in zetels volgens Van Tuijl niet ‘wereldschokkend’. “Het levert hooguit een praktisch probleem op. Er zijn drie commissies voor de Universiteitsraad. Idealiter vaardig je voor iedere commissie een persoon af. Daar zal nu een mouw aangepast moeten worden. Maar gezien onze unieke positie, kunnen we nog steeds uitstekend invloed uitoefenen op het universitaire beleid.”

Universiteiten moeten een smoel krijgen en zich meer profileren. Hoe moet het UvT-gezicht eruit zien?

Understanding Society

Focus op de regionale student

Groot is goed

Anders

De universiteit moet zich als een sociale uni (met alfa en gamma-tak) profileren.

61 procent, 227 stemmen

Laat kleine faculteiten als geesteswetenschappen en theologie vallen.

14 procent, 51 stemmen

Floris van Hassel, student Psychologie “Understanding Society is mijn eerste keus. Maar ook met focus op de regionale student ben ik het eens. Je moet wel investeren in internationale studenten, maar niet te veel. Anders investeer je in kennis die weer weglekt naar het buitenland.”

De UvT moet niet voor internationalisering gaan.

22 procent, 83 stemmen

2 procent, 8 stemmen Totaal aantal stemmen: 369

Margot Besseling, student Rechten “Groot is goed. De universiteit moet het niet van Tilburg als stad hebben, zoals Amsterdam. Dus moet ze het van een sterke naam hebben. Om studenten aan te trekken zou ze zich moeten profileren met sterke studies als Rechten.”

Ga naar UniversOnline en stem op onze nieuwe poll

Minder animo voor UvT

UniversOnline Univers 10 mei 2012

Er is bij middelbare scholieren minder animo om te gaan studeren aan de Universiteit van Tilburg. Het aantal vooraanmeldingen daalde met zeven procent van 1085 naar 1008. Ook bij de Universiteit van Amsterdam daalde het aantal vooraanmeldingen, bij alle overige universiteiten steeg dit aantal juist.

Wageningen: beste universiteit voor master

Wie de beste masteropleiding wil volgen, moet gaan studeren in Wageningen of aan de Open Universiteit. Althans, beide universiteiten halen 66 punten in een ranglijst van de Keuzegids Masters. De Universiteit van Tilburg staat vierde van onderen met zestig punten.

Univers wint prijs voor beste cover

De ‘voer voor psychologen’-cover van Univers (november 2011) met een bewerkte beeltenis van oudUvT-hoogleraar Diederik Stapel op de voorkant, is verkozen tot de beste cover van een universiteitsof hogeschoolblad van het afgelopen jaar.

Buzz .05

We vinden regeren belangrijker dan principes

ff bellen

met Irmgard Borghouts-van de Pas Soepeltjes van de ene baan in de andere rollen. Met een beetje hulp van je werkgever moet dat lukken, betoogt promovenda Irmgard Borghouts-van de Pas in haar proefschrift.

Wat heeft u gedaan?

“Ik heb objectief gekeken naar wat er in andere landen gebeurt. Ik ben daar heen geweest en heb interviews afgenomen, vanuit het perspectief om er in Nederland iets van te leren. Op basis van het verzamelde materiaal heb ik een elftal lessen samengesteld. Deze heb ik tijdens een expertbijeenkomst op het ministerie van sociale zaken en werkgelegenheid voorgelegd aan stakeholders: het ministerie, uitkeringsinstantie UWV, de vakbonden en grote bedrijven. In Nederland is van een structureel van-werk-naar-werk-systeem geen sprake. De trajecten in Nederland

zijn vaak ad hoc geregeld. Er is wel iets, maar alleen voor mensen met een sociaal plan. In de praktijk is dit vaak alleen voor werknemers bij grote bedrijven.”

Wat nu?

“Ook werkgevers moeten een duit in het zakje doen. Zo storten werkgevers in Zweden een percentage van de loonsom in een fonds. We kunnen wel discussiëren over ontslagvergoedingen, maar snel naar ander werk is de beste preventie.

Als werkgevers actief bijdragen kunnen werknemers sneller van de loonlijst af; zo heeft iedereen daar baat bij.”

Proost

De grot van Olof

Column

PVDW Verkiezingsprogramma Partij Van De Waarheid: - Bevriezing ambtenarensalarissen. Eigenlijk zijn we hier niet voor. We zijn zelf immers ook ambtenaren en snijden liever niet in ons eigen vlees. Maar goed, we moeten geloofwaardig blijven, dus met pijn in ons hart...

- Afschaffen hypotheekrenteaftrek. Let wel: wanneer teveel mensen op de VVD gaan stemmen kunt u dit punt vergeten. De PVDW vindt regeren namelijk belangrijker dan principes.

- Immigratiebeleid onveranderd laten. Aangezien Europa een flinke vinger in de pap heeft ten aanzien van het immigratiebeleid zetten wij in op voortzetting van de huidige koers. Een strenger of milder beleid is nagenoeg onmogelijk dus laten we dan ook niet doen alsof.

- Handen af van de zorg. Bekt lekker. Bovendien doet dit het goed bij de ouderen. Gezien de vergrijzing is dit een vrij grote groep stemvee. Dat het onhaalbaar is weten we zelf ook wel maar dan zitten we allang op het pluche.

- BTW-tarief omhoog. Hoewel we weten dat dit een kaasschaafmaatregel is, in plaats van een hervorming, zien we ook in dat vele partijen hiervoor zijn. Begrijpelijk ook: het levert snel veel op. De weg van de minste weerstand, altijd handig.

- Lijsttrekker: Luuk Eliëns. Weet niet veel van de politiek af maar doet ook niet alsof.

- Slogan: Verfrissend hè?

Luuk Eliëns is student Liberal arts.

Zijn blogs zijn te lezen op UniversOnline.

Prijzen, prijsjes, benoemingen, subsidies, schouderklopjes en veren in de reet; het academische wereldje zit er vol mee. Univers licht er de mooiste uit.

Vijfentachtig, dat klinkt zo oud en grijs en stoffig. Zou het daarom zijn dat je als studentenvereniging je leeftijd telt in lustrums? En zo werd het Tilburgse studentencorps St. Olof in april 17 lustra jong. Dat klinkt fris en toch weer eerbiedwaardig. Zo’n gelegenheid is natuurlijk een felicitatie waard – bij deze – en een compleet lustrumprogramma.

Laat dat maar aan Olof over, na zestien keer weet je wel hoe dat moet. Met de nodige feesten en borrels vooraf, speciale lustrumgadgets, een lustrumlied en natuurlijk de traditionele rijjool (in gewoon Nederlands: optocht). Maar de klapper blijft een feeëriek lustrumgala in de grotten van ‘La Caverne de Geulhem’ in Berg en Terblijt. Prachtig mooi, ook al lijkt die locatie ons toch meer iets voor Plato.

Tilburgse studente tweede bij Nationale Requireerwedstrijd

De Tilburgse rechtenstudente Lotte Wiegerinck is (gedeeld) tweede geworden bij de Nationale Requireerwedstrijd 2012. Ze deelde de plaats met Jesca Groenendijk uit Rotterdam.

Elke dag vers nieuws? Ga naar Univers­ Online!

Tweets

Wow ik heb vandaag een cijfer gekregen van iets wat op 15 december 2011 is ingeleverd!!! Werd tijd zeg! #TiU #UvT

De eeuwige strijd tussen het verstand en de verleiding van het thuis ‘studeren’ is vandaag gewonnen door het verstand.

Op naar college. #UvT

@elkevanberkom op 24 april

@JellevanNuland op 25 april

Ik heb de lente in mijn bol. In plaats van te luisteren naar ‘the persuasion in the context of pursuit’ op de #UvT wil ik naar buiten!

Als ik niet zelf mag bepalen waar ik ga zitten, dan ga ik wel naar huis. Dikke doei voor vervelende mevrouw #marketing 2 #uvt

@mirteromanillos op 25 april

@patrickburhenne op 27 april

Univers 10 mei 2012

06. Pics

fotografie Dolph Cantrijn

De verkiezingsuitslag spreekt boekdelen. Rood is het nieuwe blauw. @mzelst, campustweeter 2012

Univers 10 mei 2012

Pics .07

The winner takes it all Arm SAM-lid, een paar voorkeurstemmen bepaalden haar lot tijdens de verkiezingen voor de Uraad. Na weken van keihard werken toch jouw verkiesbare plek verliezen, dat is zuur. Ze wordt getroost door Manon Windhausen. Er was geen verschuiving in de studen足tengeleding: SAM en

Front behouden beide vijf en vier zetels.

De ontlading was groot, blijdschap bij Vrijspraak. Niki van Rijen en Nina Duine kwamen in de faculteitsraad van FRW. Ook hier zorgden voorkeurstemmen voor een grote verschuiving.

Univers 10 mei 2012

08. Passion, fear & faith

Studenten hebben geen flauw idee hoe ze in elkaar zitten Univers 10 mei 2012

Passion, fear & faith .09

tekst Bart Smout fotografie Koen Verheijden

Van aanklooi-student tot superprof Hij is nog maar vierendertig lentes jong, Jaap Denissen, en nu al hoogleraar ontwikkelingspsychologie aan de universiteit van Tilburg. Een man met een plan dus. Toch ontstond het idee om de wetenschap in te gaan bij hem pas op relatief late leeftijd. Zijn advies: neem de tijd om dingen uit te proberen.

T

oen Denissen een jaar of zeven was vroeg zijn peetoom hem wat hij later het liefst wilde worden.

Het antwoord op die vraag werd door de peetoom gefiguurzaagd: een stoere brandweerman, compleet met helm en waterspuit. Voetballer wilde Denissen ook wel worden, maar daarvoor had hij eigenlijk helemaal geen talent. Je zou denken dat iemand die met zijn vierendertigste al hoogleraar is, voortkomt uit een gezin waarin de ouders hyperventilerend van hun stoel vallen als zoonlief meedeelt dat hij later brandjes wil blussen. Niets is minder waar in het geval van Denissen.

Uit wat voor soort gezin kom jij?

“Ik kom uit een gezin van vier kinderen, waarvan ik de oudste ben. Mijn vader zit in de commerciële wereld, hij houdt zich bezig met de inkoop en verkoop van leer. En mijn moeder werkt in het onderwijs. Ik kom dus niet uit een gezin van professoren of zo. Meer een middenklasse-gezin. Er werd ook geen overdreven nadruk gelegd op studeren en ontwikkeling. Natuurlijk werd er aandacht besteed aan rapporten en huiswerk, en bibliotheekbezoek werd gestimuleerd. Maar dat alles niet bovenmatig veel.

Wel was ik een leergierig kind. Ik ging vaak met mijn moeder naar de bibliotheek om tussen de boeken te snuffelen.”

Wanneer ging het dagen dat je de wetenschap in wilde?

“Pas na mijn studie psychologie. Ik heb ook helemaal niet gestudeerd met dat doel. Wat je vaak ziet is dat hoogleraren vroeger al student-assistent waren en allerlei dingen naast hun colleges deden. Dat ze al heel jong doelgericht ergens naartoe werkten.

Dat was bij mij niet het geval. Ik vond drie dingen interessant. Ik wilde clinicus worden, of ik wilde programma’s ontwikkelingen om psychische ziektes te voorkomen. Een derde optie was de wetenschap. Ik heb eigenlijk al die mogelijkheden uitgeprobeerd. Ik ben begonnen in de preventie, maar dat was het niet voor mij. Toen ben ik de therapie ingegaan. Dat vond ik interessanter, maar tijdens gesprekken met patiënten kwam ik erachter dat ik graag wilde weten hoe ze tot hun gedrag kwamen. Ik wilde uitvinden hoe diep die behoefte was en besloot om te gaan promoveren. Dat was rond mijn tweeëntwintigste.”

Je was dus een heel gewone student?

“Ja, zeker. Echt lui was ik niet. Ik zorgde er wel altijd voor dat

Jaap Denissen (1978) werd met ingang van 1 maart 2012 benoemd als hoogleraar Ontwikkelingspsychologie bij de Tilburg School of Social and Behavioral Sciences. Daarvoor werkte hij

ik alles had gelezen. Maar ik was bijvoorbeeld geregeld niet aanwezig op colleges. Als het mooi weer was ging ik liever zwemmen. Bovendien deed ik geen dingen naast mijn studie, zoals student-assistent zijn, dus ik hield veel vrije tijd over waarin ik van alles ondernam. Schilderen, wandelen, muziek ontdekken.

En ik las heel breed, voor mijn lol, van Karl Marx tot dingen over sjamanen. Eigenlijk ben ik tijdens mijn studententijd vooral bezig geweest met zelfexploratie. Achteraf gezien vind ik dat eigenlijk wel goed. Je kunt geen volgroeide identiteit hebben als je niet eerst dingen hebt uitgeprobeerd.”

Identiteit, daar weet Denissen alles vanaf. Als ontwikkelingspsycholoog onderzoekt hij hoe de psyche verandert van wieg tot graf. Een uitgebalanceerde persoonlijkheid is volgens hem geen aangeboren cadeau. Daar is een beetje trial and error voor nodig.

Zou je studententijd een uitprobeertijd moeten zijn?

“Je hebt te maken met een psychologisch advies en met de maatschappelijke realiteit. Ik snap dat veel studenten bang zijn om maar wat aan te klooien. Studenten die heel doelgericht met hun toekomst bezig zijn, en zorgen dat al hun ondernemingen binnen dat strakke kader passen, zullen later vast makkelijker een baan krijgen. Maar als je puur naar psychologische groei kijkt en een breed levensperspectief, dan is het wel van belang, ja. Maar het is niet van deze tijd. De eisen worden strenger, de nadruk ligt steeds meer op behaalde studiepunten.”

Vind je dat we daarin te ver doorslaan?

“Ja, zeker ja. Tegenwoordig lijkt het erop dat je al op je twaalfde een studiepad moet kiezen. Maar hoe kun je die keuze op jonge leeftijd al maken? Uit onderzoeken blijkt dat jonge mensen nog maar weinig zelfinzicht hebben. Als je ze vraagt hoe ze in elkaar zitten, hebben ze meestal geen flauw idee. Als je jezelf op jonge leeftijd al vastzet, word je een logge olietanker. Kleine stuurfouten in het begin kunnen dan later voor grote zwenkingen zorgen.

Ik zal wel als een hippie overkomen, maar zo zie ik het echt.”

Wie zichzelf vroeg vastzet, komt later dus in de problemen.

“Zo zou ik het niet willen zeggen, maar misschien krijg je wel eerder luxeproblemen. Het is-dit-het-nou-gevoel? De vraag is: kun je de maatschappelijke structuren niet beter zo reorganiseren,

als Junior Professor of Personality Development aan de Humboldt Universität. In zijn onderzoek richt hij zich op de psychische ontwikkeling van kinderen en volwassenen door de jaren

heen. Denissen werd geboren in Udenhout en studeerde psychologie in Nijmegen. Hij is getrouwd en heeft geen kinderen.

Univers 10 mei 2012

10. Passion, fear & faith

Ook mijn zelfinzicht is bedroevend dat je persoonsontwikkeling van begin af aan in betere banen leidt? De student van nu moet voortdurend belangrijke keuzes voor zijn toekomst maken. Die kosten tijd. Tegelijkertijd zegt de maatschappij: als jij je studie niet in vier jaar afrondt, heb je een probleem. Dat wringt.”

Toch komt er nooit een punt waarop je persoonlijkheid definitief vast ligt, volgens Denissen. Een stabiele persoonlijkheidskern heb je al op vroege leeftijd, maar door anders met emoties om te gaan kun je die manipuleren. Denissen ontwikkelde daarvoor een theoretisch model van zelf-regulatie van emoties, een soort toolkit voor zelfverandering.

Kun je worden wie je wilt worden?

“Nee, je bent voor een groot deel biologisch en genetisch bepaald. Je moet dus altijd goed kijken of het haalbaar en wenselijk is om iets te veranderen. Soms is het beter om bepaalde kanten van jezelf te accepteren en het zo te laten.”

Ai. Veel mensen zullen niet blij zijn om dat te horen. Het maakbaarheidsideaal is nogal populair tegenwoordig.

“Dat klopt ja. Maar je moet jezelf afvragen wat je wil met je veranderingen. Als het echt een intrinsieke wens is, of een drang om op een nieuwe manier in relaties te staan, dan is daar weinig mis mee. Daar tegenover staat de drang om steeds productiever te worden. Om zowel uiterlijk als innerlijk perfect te worden, zodat je mee kan blijven doen aan de ratrace. Dan ben je jezelf wel heel erg aan het conformeren aan wat als productief geldt en wat loont. Veranderen moet je bewust doen, je moet het niet doen omdat het van je verwacht wordt. Het is tegenwoordig erg in zwang om klakkeloos aan verwachtingen te voldoen en zo de ideale werknemer te worden.”

“Soms kan dat ook goed zijn. Een Olympische sporter moet ook zeggen: alcohol en sigaretten laat ik achterwege, ik sta iedere

Univers 10 mei 2012

dag op tijd op, dan en dan neem ik een shake, enzovoorts. Als dat echt zijn droom is, is het prima. Maar als die droom wordt ingegeven door een verdrukkend cultureel klimaat, dan is er wel iets mis mee.”

Maar vaak weten mensen niet wat ze echt willen door een slecht zelfinzicht. Hoe komt dat?

“Dat weten we niet precies. Het is moeilijk om jezelf te kennen.

Daarvoor moet je gedrag kunnen zien, herkennen en integreren in je zelfbeeld. Heel complex allemaal. En als je naar gevoelens kijkt, die heb je zoveel op een dag, zie daar maar eens een kern uit te halen. Daarnaast baseren mensen een hoop op misvattingen. Uit onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat mensen helemaal niet ongelukkig worden van slecht weer. Toch koppelen velen rotweer direct aan een slecht humeur. Eigenlijk doen mensen maar wat. Tot slot heb je nog het sociale aspect. Als je ouders altijd zeggen dat je een geweldige sporter zal worden, en je gaat daarin geloven, is het dan nog wel jouw wens?”

Hoe is het eigenlijk gesteld met het zelfinzicht van Jaap Denissen?

“Haha, ook mijn zelfinzicht is bedroevend. Misschien dat het beetje bij beetje iets de goede kant uitgaat, maar misschien ook niet. Vorige week kreeg ik een kaartje van een middelbare schoolleraar. Hij had in het Brabants Dagblad gelezen dat ik hoogleraar was geworden. Ik was er vroeger van overtuigd dat die man een enorme hekel had aan mij, dat bedierf mijn plezier op school. Maar op dat kaartje schreef hij juist dat hij alleen maar goede herinneringen koesterde aan mij. Dan denk ik: meent die man dat? Denkt hij echt zo terug aan die tijd? Dat zou best kunnen. Er gaapt vaak zo’n enorme kloof tussen jouw beleving en die van een ander. Alleen dat is al een voortdurende bron van twijfel en verwarring.”

Student & stad .11

tekst Astrid Spraakman fotografie Christiaan Tobé

Vijf mei, vrijheid & Vengaboys Een beetje fout, maar wel lekker. De ‘Boom boom boom’- Vengaboys maakten een feestje van het kersverse Tilburgse Bevrijdingsfestival, mede opgezet door TiU-student Emiel Veersma.

Handjes in de lucht!

B

ewolkt, tikje regenachtig en verre van lenteweer.

Na het fantastische weer van Koninginnedag begint Bevrijdingsdag dit jaar met een domper. Toch hebben zich rond vijf uur ’s middags zeker driehonderd mensen verzameld op het Bevrijdingsfestival in de Muzentuin. De gezinnetjes die overdag het programma voor zich hadden, gaan langzaam maar zeker op huis aan. De eerste studenten staan nog iets onwennig aan hun eerste biertjes af te wachten wat er komen gaat. Eerdere jaren was de Piushaven toneel van een dag muziek en activiteiten. Nadat vorig jaar de hele feestdag werd overgeslagen, vonden Dirk de Leeuw en TiUstudent Emiel Veersma het tijd om het over een andere boeg te gooien in de Muzentuin. Ze bieden er niet alleen ruimte aan publiekstrekkers, maar ook aan plaatselijk talent.

Het avondprogramma trapt af met een optreden van de pittige pop/rock/electro-band Chili Con Fusion, gevolgd door een vrijheidsspeech en een minuut stilte. In plaats van een traditionele trompet die de minuut afblaast, heeft de organisatie gekozen voor een Schot met een doedelzak. Het is een subtiel eerbetoon aan de Schotten als bevrijders van Tilburg.

De stemming is relaxed, maar komt nog niet helemaal los. Tot de Vengaboys hun entree maken op het podium. Nog voor de eerste tonen van hun wereldhit ‘We’re going to Ibiza’ klinken, trekt het publiek massaal tot vlak voor het podium. De handjes gaan de lucht in en na enig schaamtevol gegiechel zingt en danst toch heus iedereen mee. Het overdreven enthousiasme van de bandleden werkt zo aanstekelijk dat ook de hits als ‘ Boom Boom Boom’ en ‘We Like to Party’ onverminderd worden meegedaan.

De lichtgevende toque van de cowboy en de stoeipakjes van

de zangeressen maken het foute plaatje compleet. Ook Quirine Hanssen, studente International Business, springt wat onwennig mee. “Het was echt een gok voor de organisatie om die groep te programmeren, maar wat een succes zijn ze!” De sfeer is gezet.

Quirine baalt van de kou, maar blijft zeker nog even hangen.

Na een toegift van de nineties-helden is het aan het regionale dj duo Flamboyant ft. Fonk om het feest op gang te houden. Met een fijne overgang van oude jeugdhitjes naar hits van nu weten ze het steeds groter wordende publiek voor zich te winnen. Thomas Pulles, TiU-student Strategic Management, is enthousiast: “Tof festival met afwisselende acts. Jammer dat het soms een beetje stilvalt tussen verschillende optredens. Maar dit kan zeker uitgroeien tot een fijn festival.”

Dj The Flexican en rapper Sef sluiten de avond met een set Hollandse hiphop. De Muzetuin is uiteindelijk aardig gevuld: van 17-jarigen met bontkraagjes tot alto’s van ver in de dertig. Aan het eind van de avond zijn er toch bijna vijftienhonderd jonge mensen af te zijn gekomen op deze eerste versie van het nieuwe festival. En de kou? Die lijken ze niet te voelen. Daar zorgen de beats en de biertjes wel voor.

Vengaboys: De stoeipakjes van de zangeressen maken het foute plaatje compleet.

Dj The Flexican en rapper Sef waren het einde.

Univers 10 mei 2012

12. Vrijheid

Als trainee krijg je in Delft veel ruimte en vrijheid.

Kan jij dat aan? Solliciteer via vacaTUresinDelft.nl

Er zijn trainees werkzaam op het gebied van Human Resources, Finance en Control, Instellingsbeleid, Bibliotheek, Marketing & Communicatie, Onderwijs en Studentzaken, Sport en Cultuur, Valorisatie, Facilitair Management en Informatie en Communicatie Technologie Op www.tudelft.nl/trainees lees je de ervaringen van deze trainees. @TraineeshipTU

WWW.VAWO.NL

VAKBOND VOOR DE WETENSCHAP

VERDEDIGT U BIJ EEN REORGANISATIE

A SOUND MIND, A SOUND DENTITION!

BB DENTISTS www.bbtandartsen.nl or call 013 5220825 Beneluxlaan 59-5 (Tilburg West), 5042 WK Tilburg, info@bbtandartsen.nl

Univers 10 mei 2012

Achtergrond .13

tekst Emmanuel Naaijkens fotografie Dolph Cantrijn

We zijn méér dan alleen Stapel Klaas Sijtsma volgde in september vorig jaar Diederik Stapel op als decaan van de Tilburg School of Social and Behavioral Sciences (TSB). Stapel moest wegens grootschalige datafraude het veld ruimen. Sijtsma voerde verbeteringen door.

“Maar het moet geen inquisitie worden.”

O

p donderdagochtend 1 september 2011 deed rector magnificus Philip Eijlander aan hoogleraar Klaas Sijtsma (56) het verzoek om als interim-decaan aan te treden. “Ik kreeg een paar minuten bedenktijd. Ik heb ja gezegd, het was ook een soort van burgerplicht, gegeven de omstandigheden waarin we plotseling met zijn allen in verzeild waren geraakt.” Zes dagen later maakte de universiteit wereldkundig dat Stapel op non-actief was gezet.

Vanaf 1 april is Sijtsma de vaste decaan van TSB, zijn mandaat loopt af op 1 september 2014.

Groninger Sijtsma staat bekend als een bevlogen wetenschapper. Na afronding van zijn studie psychologie in 1982 aan de RUG staat zijn wetenschappelijke arbeid vooral in het teken van de methodenleer en statistiek, een discipline waarin hij een stevige reputatie heeft opgebouwd. Zijn carrière bracht hem onder meer in Amsterdam en Utrecht. Vanaf 1997 is hij in Tilburg werkzaam als hoogleraar Methoden van Psychologisch Onderzoek en vicedecaan onderzoek.

In de eerste maanden als interim-decaan was hij vooral crisismanager van een aangeslagen organisatie. “Mensen waren boos en verdrietig, ik was daar continu mee bezig. Wat Stapel heeft gedaan was een flagrante schending van het vertrouwen. Dat is misschien wel het ergste wat een mens kan overkomen.”

Menigeen heeft de vraag gesteld: hoe heeft het kunnen gebeuren?

“Ik baseer me op het interim-rapport van de commissie Levelt. Ik heb zelf niks uitgezocht, je loopt elkaar niet voor de voeten. Het antwoord van de commissie komt hier op neer: Stapel is op een buitengewoon geraffineerde manier als individu te werk gegaan.”

De commissie Levelt constateerde een gebrekkig functioneren van de wetenschappelijke kritiek.

“Dat is een fors verwijt. Mensen zagen dat het bijzonder was dat de onderzoeken van Stapel allemaal zo mooi uitkwamen, maar men dacht ook: het is een knap wetenschapper. En wat verder een rol speelt is dat als mensen iets vermoeden ze dat met elkaar moeten gaan bespreken. Dat vereist veel moed, constateert ook Levelt. Je stelt toch een gevierd wetenschapper ter discussie.”

Van de twaalf aanbevelingen van de commissie Levelt zijn de vijf die op de eigen faculteit betrekking hebben direct opgepakt, waarbij Sijtsma opmerkt dat verbeterpunten ook voor andere universiteiten gelden. Het speelt breed in de wetenschap, in vele disciplines. Er wordt op de TSB een commissie ingesteld die zich bezighoudt met de wijze waarop onderzoekers met data moeten omgaan. Vanaf het allereerste begin waarbij men besluit data te gaan verzamelen en proefpersonen benadert, tot en met het stadium dat het onderzoek is afgerond en gepubliceerd. De data moeten toegankelijk zijn voor andere onderzoekers die de gegevens willen controleren of er andere analyses mee willen doen.

Deze commissie gaat steekproefsgewijs na of onderzoekers zich aan regels houden. Maar, benadrukt Sijtsma, ‘we maken er geen inquisitie van’. Het is de bedoeling dat onderzoekers ervan leren.

De tijd zal volgens de decaan moeten uitwijzen of de Tilburgse universiteit - en TSB in het bijzonder - negatieve gevolgen ondervindt van de affaire Stapel. Vooralsnog zijn er geen tekenen die daar op wijzen. “We gaan op volle kracht door, we laten ons niet blijvend ontmoedigen door de acties van één persoon. Deze faculteit is méér dan alleen Stapel.”

Univers 10 mei 2012

14. Reportage

tekst Charlotte van Raak fotografie Dolph Cantrijn

Lange dagen, weinig respect De in blauw geklede beveiligers: ze zijn berucht om hun rode kaarten en corrigerende vinger. Maar doet onze beveiliging nog meer voor ons? Univers ging de nacht in met de sterke arm van onze universiteit.

Op onze universiteit lopen dagelijks drie beveiligers rond. Ook zit er één centralist achter de computers. Vanuit de centrale hebben ze, met de 99 camera’s die over de hele campus verspreid zijn, een (bijna) volledig zicht op de campus. ‘s Nachts zijn er twee beveiligers aanwezig die samen de hele campus ‘doen’.

“Over het algemeen is de universiteit een fijne plek om te werken,” stelt Patrick. “En je mag het ook wel een relaxte job noemen. We hebben een sterk en gezellig team dat elkaar kan vertrouwen. We werken hier op een mooie, open campus. Het nadeel van een open campus is wel dat het moeilijk te overzien is en je altijd ogen tekort komt.”

Bedreiging

D

e beveiligers van Tilburg University zijn zich terdege bewust van de vooroordelen die onder studenten leven. “Die jongens doen de hele dag niks”, of: “Zie hem daar staan met koffie en een peuk”. Geen student zal ze dankbaar aankijken als ze zijn pc opnieuw opstarten wanneer hij twee minuten te lang pauze neemt in de bieb, of als ze zijn fiets in beslag nemen omdat die te lang in het rek staat.

Vooral de rechtenstudenten zijn het vaak niet eens met hoe de beveiliging te werk gaat. “Dat is het slag studenten dat het altijd beter denkt te weten. Zij blinken uit in brutaliteit. Maar het is vaker nog het personeel dat ons met scheve ogen aankijkt”, vertelt beveiliger Patrick de Pruyssenaere de la Woestijne. “De campus is net een klein dorp waar iedereen een mening heeft over iedereen.”

Koffie Dat de beveiligers vaak gezien worden met koffie of een sigaret betekent volgens Patrick niet dat ze de hele dag niets doen.

“Omdat we constant paraat moeten staan, hebben we vaak geen echte pauze. Dus als we even vijf minuutjes hebben, pakken we inderdaad snel een kopje koffie.”

Achter de schermen gebeurt bovendien meer dan de studenten en werknemers denken. “Je moet blij zijn dat je ons niet elke dag in actie ziet”, zegt Patrick. “ We zijn hier preventief, als een soort premie die je betaalt voor je zorgverzekering. Als er niets aan de hand is lijken we misschien niet zo belangrijk, maar als de nood aan de man is, ben je blij dat we er zijn.”

Univers 10 mei 2012

Uiteraard loop je als beveiliger een risico. Op de universiteit is gelukkig niet vaak sprake van agressie, maar de beveiligers hebben allemaal wel ervaring met geweld of bedreigingen. De beveiligers zitten niet verlegen om verhalen over bedreigingen: ‘at gun point’ of op andere manieren. De meeste daarvan spelen zich echter buiten de Universiteit af.

Zo werkt Patrick in zijn vrije weekenden als portier bij ‘De Nacht’ (de topless-bar in het centrum) en heeft Marco Jansen, de dienstdoende centralist, eerder op de Avans in Breda gewerkt.

Toen daar op een nacht de kiepramen niet goed waren afgesloten, hebben drie overvallers hem overmeesterd en in de kast opgesloten, vastgebonden op een trolley. Naast een aantal laptops van de hogeschool, hebben de overvallers ook zijn portemonnee, telefoon en sigaretten meegenomen. Dat roken niet goed voor je is, blijkt wel uit de arrestatie vorig jaar op basis van het DNA dat een van de overvallers op een peuk had achtergelaten.

Ondanks dit voorval is Marco toch in de beveiliging gebleven.

“Natuurlijk ben ik wel iets voorzichtiger geworden. Als ik een nachtroute moet doen neem ik vaak de auto. Mocht ik iets niet vertrouwen dan kan ik mensen tot de orde roepen maar bij direct gevaar ben ik ook snel weer weg.” Hiernaast zijn alle beveiligers altijd bereikbaar via de portofoon en geven zij regelmatig hun locatie door aan de centralist.

Overdag handhaven de bewakers de orde op de campus, en controleren ze bijvoorbeeld rookmelders en alarmen. Ze doen kantoren en collegezalen open of juist op slot, en verzamelen gevonden voorwerpen. “Als wij iets vinden, proberen we altijd de eigenaar te achterhalen. Een mailtje richting de sloddervos betekent alleen niet altijd dat ze het ook op komen halen”, verzucht Patrick. Ook het verwijderen van fietsen die te lang blijven staan valt onder hun taakomschrijving. “Drie weken voor we gaan ruimen hangen we labels aan de fietsen. Als dezelfde fietsen er dan

Reportage .15

nog staan, verplaatsen we ze naar de kelder. Daar staan nu zo’n honderd fietsen die we uiteindelijk aan het ‘Save a Bike Project’ van SIFE schenken. Zo kunnen we er andere studenten weer blij mee maken. Mocht iemand binnen een jaar melding maken van een verdwenen fiets, kan hij die nog gewoon ophalen.

Viespeuken Bij de nachtelijke rondes over de campus worden nog wel eens drugsdealers of ordinaire viespeuken gevonden: Studenten die met elkaar rotzooien of potloodventers die ‘de hand aan zichzelf slaan’. Zo vertelt Patrick over een seksueel gefrustreerde man die zich op deze manier vermaakte op de parkeerplaats. Toen de beveiliging hem vond zei de man blij te zijn dat ze hem te pakken hadden gekregen. “Hij kon zich er zelf niet meer tegen verzetten.”

In zulke situaties moet je als beveiliger stevig in je schoenen staan. Voor stagiairs kan dit volgens Patrick lastig zijn. Alle beveiligers volgen vijf of zes cursussen, stagiairs hebben deze vaak nog niet gehad. “Door bezuinigingen worden nu meer stagiairs aangenomen. Met vijf- tot tienduizend aanwezigen op de campus moet je echter overal op voorbereid zijn. Mocht er

een noodsituatie uitbreken, zoals laatst met de brandmelding in Montesqieu, dan is het belangrijk veel ervaren krachten beschikbaar te hebben.”

“Er komt veel neer op de schouders van de beveiligers. We maken onregelmatige uren. Zo sta je soms ‘s nachts van twaalf tot acht ingeroosterd, om dezelfde middag om vier uur weer aanwezig te moeten zijn,” vertelt Patrick. “Veel relaties van beveiligers lopen dan ook op de klippen.” Wel kent de ingehuurde beveiliging het laagste ziekteverzuim binnen de universiteit. “Je laat je collega’s gewoon niet zomaar in de steek.”

Kortom: onze beveiligers hebben niet zo’n luizenbaantje als veel studenten denken. En hoewel ze veel doen voor de bezoekers van Tilburg University, krijgen ze weinig respect. Toch hoeven we geen protestacties te verwachten zoals bij de schoonmakers.

Patrick: “Respect is natuurlijk fijn, maar zoiets kun je niet afdwingen.” Zolang er niets gebeurt, zullen studenten ons niet snel in ‘actie’ zien. En hoewel de verhalen over schoolschutters steeds dichterbij komen, zien ze hier geen dreiging. Patrick: “Laten we hopen dat dergelijke situaties niet nodig zijn om te laten zien wat we waard zijn.”

Samira Midhat, oud-student Organisatieweten­ schappen en Psy­cho­logie, nu beveiliger op haar oude universiteit.

“Apart om nu achter de schermen rond te lopen.”

Univers 10 mei 2012

16. Lifestyle

coördinatie Tom van Nuenen

Speak up!

Lastig, zo’n Univers Een onafhankelijk universiteitsblad. Niet meer van deze tijd, volgens sommigen. Te duur, vinden anderen. Zelden hoor je ‘te lastig’. Want dat riekt naar censuur.

Ik was zeven jaar lid van de redactieraad van Univers. En hoorde het passeren: niet meer van deze tijd, te duur. En zelden: te lastig. Repeterende discussies. Over kwaliteit, keuzes, formule. Plaats binnen de universitaire gemeenschap. Discussies die lopen over twee assen: de as wetenschapper – student, en de as communicatie – journalistiek. Binnen dit assenstelsel zijn veel kritiekvariaties mogelijk. Ze passeerden allemaal. Een klassiek gegeven: niemand is tevreden. En de journalist zal zeggen: dat is ook niet de bedoeling. De student vindt het blad niet jong genoeg, de studentenvereniging acht haar humor niet begrepen, de wetenschapper fulmineert dat de journalist zijn werk niet snapt. En de verantwoordelijken binnen de afdeling communicatie verwijten de redactie dommigheid. Dommigheid?

In zeven jaar is in de mediawereld veel veranderd. Snelle opkomst van social media en de wereld van het bloggen. Facebook. Nieuwe vormen van openbaarheid die ook binnen de universiteit hun plaats hebben gekregen.

Ieder z’n eigen medium, iedereen een eigen speelruimte.

Is Univers nog nodig? Ja zou ik zeggen. Meer dan ooit.

Grote organisaties kiezen voor een social media driven corporate communicatiestrategie. Ook de UvT. Dat vraagt om onderzoekende journalistiek. Voordat transparantie wordt afgedekt met de twitterfeeds van bestuurders.

Journalistiek de ruimte geven, onderdeel maken van de eigen transparantie, getuigt van bestuurlijk lef. Accepteer de horzel binnen de minidemocratie van de campus.

Want wie polst de meningen na een aangekondigde bezuiningsronde? Wie keert de onderzoeksbudgetten binnenstebuiten? Wie toetst het personeelsbeleid? En wie stelt de domme kritische vragen bij onderzoek en de onderzoeksresultaten zelf? Verwijt Univers dat te weinig affaires worden beschreven. Daag de redactie uit meer te snuffelen. Eis een blad van deze tijd.

Wiel Schmetz Oud-directeur Fontys Hogeschool Journalistiek.

Na zeven jaar neemt hij afscheid van de redactie­ raad van Univers.

I-con

Ik trek nu minder snel mijn mond open

Wat moet van tv? Al die Wegmisbruikersshit, echt verschrikkelijk. Ik vind het een beetje inbreuk op iemands privacy. Ik rij zelf ook wel vaak te hard en ik moet er niet aan denken dat ik dan opeens een camera op mijn gezicht krijg.

Social media blunder? Ik heb wel eens een bericht gestuurd naar mij vriendinnen over hoe mijn weekend was en met heel veel persoonlijke dingen. Dat bleek geen privéberichtje te zijn, maar een status update. Oeps ja, er stonden ook dingen over andere mensen in.

Leerzame ervaring? Mijn studie. Dat heeft me ook echt persoonlijk veranderd.

Ik heb geleerd minder snel conclusies te trekken en minder snel mijn mond open te trekken over iets waar ik niks van af weet. En dat mocht ook wel.

Favoriete docent? Oeh, ik ken ze allemaal heel erg persoonlijk, dus ik moet oppassen. Maar ik luister het liefst naar de colleges van David Janssens.

Trendspotting

Swimwear voor de

zelfverzekerde man Wat zijn de laatste trends op de Tilburgse campus?

Univers zit bovenop alles wat hip & happening is.

Deze keer: boosterjock zwembroekjes.

Univers 10 mei 2012

Kyra Nelissen (23), Filosofie

Muziektip? The Reminder van Feist.

Serietip? Seinfeld! Dat is niet moeilijk.

Opscheppen? Dat doet iedereen toch.

Nou, misschien niet opscheppen. Ik overdrijf wel eens verhalen.

Belangrijkste persoon? Supercliché, maar dan zeg ik toch mijn ouders. Ik zou niet weten wat ik zonder ze zou moeten.

Ja mannen! Het is zover, deze zomer moeten jullie eraan geloven. Na het overweldigende succes van ‘I’m Sexy and I Know It’ (LMFAO) en de misschien wel wereldschokkender videoclip, is het niet meer te ontkennen. De grote over-deknie-zwembroeken zijn keihard uit. Klein is in. Laat zien wie je bent. Show hoe sexy en zelfverzekerd je bent. Met de nieuwe en vormstrelende zwembroeken van dit jaar.

Vind je het wel een grote stap? Dan kan je beginnen met een low-waist, sexy-cut short van nylon. Valt ietsje wijder en heeft een klein pijpje, zoals het model van Sauvage hiernaast. De echte mode-die hard gaat natuurlijk meteen voor de ultieme fashion musthave. Het broekje van Australisch mannenmerk Aussibum is van glanzend nylon en verkrijgbaar in uiteenlopende kleurencombinaties. De ‘boosterjock’-technologie

Lifestyle .17 Drink Wè nou?

Typically Tilburg

Kul-tureel Tilburg: bakermat van cultuur of couveuse van provinciale treurigheid? Het antwoord moet te vinden zijn bij de natuurlijke avant garde van de mensheid: de student. Wè nou? ging de campus op en vroeg: ‘Hoe cultureel ben jij?’

“Ik bezoek regelmatig musea, theater en andere openbare culturele aangelegenheden. Laatst was ik bij Tilburg zingt. Het is niet zo dat ik veel naar het theater ga. Maar als ik ga, ga ik relatief vaak naar cabaret. Het is ook weer niet zo dat ik elk weekend een voorstelling bezoek.”

Frederique Marks, Bedrijfscommunicatie en digitale media “Ik zie cultuur als hobby, maar het is voor mij geen vrijetijdsbesteding in passieve zin: ik ga niet uit mezelf naar een museum. Ik ben vooral actief in de muziek. Ik speel in een band in Tilburg en ik speel op projectbasis voor musicals en theatervoorstelling in Best. Ik heb soms het idee dat mensen cultuur voor zichzelf maken en dat ze in een soort eigen wereldje zitten. Er moet meer communicatie komen tussen cultuurmakers en de gewone mens.”

Bart van Schuppen, Econometrie

Schrobbelèr - € 14,99.

Percentage 21,5%

Expositie

“Ik ben op cultureel gebied anders dan Bart, ik ben niet zo muzikaal. Ik bezoek wel eens musicals, dat vind ik cultuur. Ik ben vrijwilliger bij de parochie in mijn geboortedorp, dat vind ik ook wel cultureel. Ongeveer een keer in de maand, zet ik alles klaar en zorg dat de pastoor meteen aan het werk kan. Ik ben zelf niet heel erg katholiek, maar ik vind het wel belangrijk dat zo iets in stand blijft.”

Ad van Herpen, Econometrie

Aussiebum

geeft een extra impuls waar nodig. Een tip van de dames: hou in dit geval de bikinilijn deze zomer netjes bij. Met die bos haar kun je straks ’t broekje zelf niet eens meer zien.

A solid, masculine, stone bottle. The picture of an elderly man casually holding a huge jug, hopefully filled with Schrobbelèr. It promises to be a tough experience. However, the look of a bottle is somewhat misleading as the taste contrasts with the robust packaging. It has a far more delicate taste than expected. The herbal, sweet and dense liquid smoothly slides down the throat and judging by the relatively low alcohol percentage, a night with Schrobbelèr can be a long one. But, don’t you dare mix it with anything fizzy. Schrobbelèr tastes best as an ice cold shot or sipped from a glass, served on the rocks.

Although it is originally from Brabant and supposedly very popular, I haven’t seen any bar flies downing the herbal drink. If it’s not so common on an everyday basis, what is its charm? Maybe it’s deeply rooted in Dutch culture? Maybe the brave men who built the country derived their strength from an occasional Schrobbelèr shot in between constructing canals and struggling with flooding water? I reject this hypothesis, as the drink only dates back to AD 1973. So the most intense minutes (or days) of fame for Schrobbelèr seem to be during carnival. Or when a tall bottle is given to ignorant international students so that they can get a taste of the Tilburg.

Proost. Sonia Kolasinska

Ai aiai Met alom geprezen kunstenaars is het vaak zoals met het milieu. Waag er eens iets slechts over te zeggen. Als die kunstenaar ook nog sociaal geëngageerd is en de Chinese autoriteiten op de kast jaagt, dan gaat het foeivingertje helemaal snel omhoog bij afkeurende geluiden.

Gelukkig heeft uw Univers-recensent geen vrienden, waardoor de angst voor sociale veroordeling bij hem nihil is. Zodat we nu de knuppel in het hoenderhok kunnen gooien: wat is de tentoonstelling van Ai Weiwei in De Pont een oersaai gebeuren. Zes installaties en een aantal films stelt het museum van Ai Weiwei tentoon. Niets daarvan weet te beklijven.

Zo zijn daar die twee tapijten van zonnebloempitten. Na drie minuten glazig staren sjok je naar het informatiebordje, om daar te lezen dat de zonnebloempitten handbeschilderd zijn en van porselein. Dat alles heeft dan natuurlijk een symbolische waarde en levert zo een commentaar op de samenleving. Aha. En zo verloopt het bij alle installaties.

Het probleem van uw recensent is als volgt: als iets achteruit swingt, dan swingt het niet. Informatiebordjes moeten niet interessanter zijn dan het kunstwerk zelf. Het sociale engagement van Ai Weiwei blijkt vooral uit zijn videofilms. En die hebben weer weinig met kunst te maken.

Een overschat mannetje dus, die Ai Weiwei. Of misschien begint het gebrek aan vrienden het oordeelvermogen van uw recensent aan te tasten. Onlangs maakte hij kaketoegeluiden in de rij bij de Albert Heijn, en dat geeft toch te denken. Bart Smout Ai Weiwei 3 maart t/m 24 juni

Sauvage

Univers recenseert alles. Op UniversOnline.

Univers 10 mei 2012

18. Science & School

text Malini Witlox illustration Bas van der Schot

Sorry, your course is full Compulsory bachelor courses you can’t take because they’re full. Optional master courses which are ‘sold out’. Tilburg University students regularly have to deal with such matters.

T

he annual course registration: it’s a rat race. Hundreds of students simultaneously take place behind their computers, trying to register via COMAP in a bid to, for example, take statistics. But unfortunately, your computer is a bit slow and – within minutes – the course full. The only other option: to try again next year. Student party SAM wants this problem solved and wrote a memo about it, which they presented to the Executive Board.

Party member Renée van der Ploeg: “Working groups of compulsory courses are often offered with too few places. That shouldn’t be happening. You should simply be able to take a compulsory course. I don’t know how many students are exactly left out by this. It does go on at several programs and it’s certainly the case for the skills courses the students at the Tilburg Law School are required to take.”

Stimulus, the student party in the School of Social and Behavioral Sciences Faculty Council, often receives complaints from bachelor students who have trouble registering for statistics courses. Problems have also arisen at Psychology courses Group Skills and Communication Skills.

Stimulus party member Sara van Erp: “Some groups are full within minutes. When a course at certain time is already full, it may be possible to register for one at a later hour. But then, you might not make it to other working groups. Students are forced to draw up four different schedules beforehand. For once you are registering, you won’t have any time to plan it all out. But that’s not the only issue here. The way information is provided should also be improved. Students are sometimes unaware of the time registration starts. In the meantime, their course is completely full.”

As to the skills courses, the Tilburg Law School has declared that the issues brought forward by SAM are in the past. The skills courses have recently been integrated in other courses and are no longer taken separately, so the students won’t need to register separately for them either. This means that these skills courses cannot be full anymore. TLS is still striving for improvement of this new approach, especially the supervision of skills the students acquire in each course. Students should always

Univers 10 mei 2012

receive well-founded feedback on papers and other assignments in order to improve their skills”, states Tilburg Law School student adviser Koen de Geus.

Master students also sometimes experience setbacks when registering for courses. In their case, problems arise with optional courses. Renée van der Ploeg: “That doesn’t necessarily mean you’ll delay your graduation, because you can always opt for another course. However, students do often purposely choose a program because of certain optional courses.” SAM chairwoman Lotte Haens: “A student is required to, for example, choose two courses each term of their master program. They can choose from four courses. We understand that the university doesn’t expect all students to choose exactly the same optional courses.

But in theory, that could be the case. Problems have also come about at the course Purchasing Management. This course is compulsory for students taking the master program Supply Chain Management and is optional for students taking Marketing Management. But for the latter group, only a limited number of places remains available. Some students would like, but are not able to take the course.”

Disclaimer The student party would like the university to state clearly on its website and in information booklets on master programs that the possibility exists that some courses are not available. Lotte Haens: “At the moment that is not the case, but we do feel such a disclaimer is necessary. Either that, or the university will have to guarantee that everyone can take the exact courses they wish to take. In that case, lecturers and lecture-rooms will have to be made available in time.”

Renée van der Ploeg: “At the start of the college year, the university should also find out which optional courses the students would like to take. This would allow the planners to take this into account for the second term.”

The Executive Board has three months to respond to the memo.

Rector Philip Eijlander has said to Univers: “We are looking into how widespread this problem is and the causes of limited availability of certain courses. We will subsequently respond to the memo.”

Science & School .19

Masterpiece

Escape from space Why wouldn’t you write a thesis at the age of 64? Kees Spelt did. In his thesis he attempts to represent people as time: “I’m providing a new language that sets the individual free.”

Kees Spelt’s (1948) idea started to surface twenty years ago. As an organizational consultant, he used to get worked up by the way policy makers treat their employees. “In systematical doctrine the individual isn’t important; the individual is subservient to the rules.”

But it doesn’t necessarily have to be this way, says Spelt. So he developed a proposal for a new vision on man and work. What’s the basic principle? We need to escape space and approach man as time. Excuse me? Spelt explains: “We talk and think in space. We imagine everything in a spatial manner and therefore measurable, clear cut and limited. In fact, it’s oppressive; it limits a person’s options.”

Because in the first place, people and situations occur in time, Spelt believes. What he means is that a human being isn’t a fixed entity. He or she develops and consists of a sequence of possibilities and moments. “People believe in a stable reality but if the body is time, it is an unstable entity. It’s constantly changing,

alert and in development”. But still, an individual has to conform far too much to fixed systems and ideas.

“Science and policy makers use a top-down approach. They force theoretical models on to a person from the top down. I’m thinking from a different position, from the bottom-up approach.

In other words: man is a participant in nature, not an observer of nature”.

Spelt hopes that his thesis will contribute to a change of mentality. He claims that the top down approach is obstructive. Employees lose their lust to explore, their pleasure and uniqueness.

Characteristics a healthy company requires. “I resent science and policy makers for not being more aware of this.”

Approaching of man as time means approaching man as an entrepreneur. Policies dictate that there is only one good option; however, entrepreneurs can choose from a range of equal possibilities. “You must do the things that you are capable of”, says Spelt. “That’s what I say”.

Kees Spelt’s thesis is titled: Ontsnappen uit de ruimte. Over tijd, instantie en volgorde (Escape from space. On time, instance and sequence).

Kees Spelt: ‘Think of man as time’.

Tweeps: the real angry birds

Eureka!

A lesson in Ethics Healthy attention for the company culture results in less muddling with the figures. “The more a manager is out for his own benefit, the more often manipulation occurs”, concludes Jan Bouwens.

Together with Laurence van Lent and Margaret Abernethy he investigated the relationship between the ethical climate in a company and the manipulation of figures. Ethics, Performance Measure Choice, and Accounting Manipulation is the title of the study’s results. The ethical climate turns out to be more important than a financial stimulus when it comes to bookkeeping scandals. When personal performance weighs stronger than collective performance, the more likely the figures are to be incorrect. So, keep those egos in check!

On Mondays and at night the language is worst on Twitter. And the curses aren’t very creative. Student of Communication and Information Sciences, Mike de Wildt, examined the level of politeness on Twitter. His conclusion: there is more bad language on Twitter than on MySpace. “Kut” (the Dutch word for cunt) is the most common swear word with 15% followed by “kk” (5%) and “fuck” (4%).’ The majority of swear words is used around three in the morning. And on Mondays.

But why? De Wildt: “Perhaps it’s due to standard reoccurring rituals such as ‘the Monday blues’, the beginning of a new working week and the Monday rushhour.” Blue Mondays: even on Twitter they’re unavoidable.

The transparancy cover-up

Transparency – politicians talk about it all the time. Because when things are transparent, they must be all right. That’s what the public thinks. Erna Scholtes scrutinized 5000 parliamentary documents for the popular phrase and wrote a book on it: Transparantie, icoon van een dolende overheid, (Transparency,

Angry tweeps are nocturnal creatures

icon of a government astray). The phrase is hot in Dutch politics but its meaning isn’t very clear. It’s seems to be more important that you use the word than it is how the word is used. According to Scholtes, this is typical for a government without a clear course, which is therefore looking for artificial confidence. “Transparency is more of a concealing than a revealing phrase”, Scholtes concludes.

Univers 10 mei 2012

20. International

text Charlotte van Raak and Rik Wassens photography Dolph Cantrijn

Cultural capital wannabe The province of Brabant and five large cities in Brabant will be investing 100 million euros to scoop up the title of ‘European Cultural Capital 2018’. In doing so, the collective under the name of ‘BrabantStad’ has acquired the largest budget of all the Dutch entries.

But is this budget justifiable? And what role does the cultural city of Tilburg, famous for the largest fun fair in Europe, play in all this?

T

he Brabant cities of Tilburg, Helmond, Den Bosch and Breda are backing Eindhoven. On behalf of these cities, Eindhoven will run as a candidate. Eindhoven can use all the help it can get because it’s up against stiff competition. Other cities like Utrecht, The Hague, Maastricht and Leeuwarden have been nominated as well. The goal of the election is to highlight the wealth and diversity of the European cultures. On top of that, it aims to add to the sense of European citizenship. Since 1985, the title has been awarded to 43 cities, among which two Dutch cities: Amsterdam in 1987 and Rotterdam in 2001.

Cutbacks

* Due to the fall of the Cabinet cutbacks on the cultural sector are still uncertain.

Univers 10 mei 2012

Despite its lofty goals, the prize hasn’t gone down well with artists; on the one hand, severe cutbacks have been introduced, while on the other hand 100 million will be spent on the Cultural Capital nomination. The national government is spending 200 million less on culture*. Of all the provinces, Brabant is slashing the cultural sector most severely; with a grand total of 15 million in cutbacks. Chris van Koppen, director of the BKKC: “At all government levels culture is facing cutbacks. The amounts of money for the Brabant Cultural Capital may seem like a huge investment which compensates the austerity measures, but don’t be fooled; this amount is spread out over several years. In the end, the cutbacks are far greater than the investment. After the Randstad, Brabant is the most important economic region in the country but nowhere else does the government invest so little in culture as in Brabant. “BKKC has to cut its budget by 25%, as well. According to Van Koppen this is partly the reason why it’s so difficult to recruit and retain higher educated workers in Brabant. For many of them, it’s more interesting to live in Amsterdam than in Brabant.

Besides, Tilburg culture isn’t doing well at all. On the cultural long-list in the Atlas of councils Tilburg comes in on the twentieth position. Eindhoven isn’t doing much better in sixteenth place. Competitor for the title, Utrecht, is in third position. A problem? Not according to Van Koppen: “The title of Cultural Capital 2018 is about ambition. If this wasn’t the case, Amsterdam would be nominated every time the Netherlands is eligible for the title. So, as far as that is concerned, it’s beneficial for us that Utrecht is so high up on the list. What we do need to watch out for is the tendency for Brabant cities to fall further on the list.” Last year, Tilburg still held the tenth position on this list.

Loss The loss of culture could be due to the drastic austerity measures that have been taken in this sector. Cultural institutions can’t make ends meet without government subsidies. For example, museum Scryption had to close its doors to the public after it had its subsidy revoked. ‘Ruimte X’ was also shut down following its basic subsidy being diminished year after year.

Owner Ernest Potters focuses on the positive aspect: he disassociates the demise of his subsidies from the huge expenditure on Brabant Cultural Capital 2018. Potters: “I support investing funds into it. With the investment the cultural infrastructure of the province is being optimalised. The money will give a huge impulse to getting our name known and reaching a broader audience. Such an initiative will increase public expenditure.”

Economy or culture BrabantStad as the Cultural Capital can be seen as an investment that will pay for itself. “If you look at the previous winners, you see that the Cultural Capital’s economy received a large boost. We’re expecting three Million additional visitors in Brabant. If you bear in mind that they’ll stay overnight, go out for dinner and buy tickets for museums and festivals this soon adds up to 200 million euros of additional income,” says Heleen Huisjes, the business leader of 2018Brabant. “When a city is awarded the title of Cultural Capital it has far more visitors in the next ten years. The peak would be around 2018, obviously, but the number of tourists will be up by 5 to 10 percent compared to before.”

According to the organization a larger investment and a strong program will result in a greater and sustainable profit.

International .21

Point a finger and proclaim the judgmental 'ha-ha!'

Column

Weirdos of the world, unite in Amsterdam!

Culture in Tilburg, a travesty? (Wè nou, cultuur? Verrekten koekwaus!)

Not only would Brabant’s economy be stimulated. Research by Greg Richards, Professor of Leisure Sciences at Tilburg University, has shown that winning the title also benefits cultural participation, social cohesion and the pride and identity of the local population. Research has further shown that local producers of culture in particular, benefit from the investments. In the case of Linz, Cultural Capital of 2009, over 70 percent of the total economic impulse was in the local economy. In his research, Richards studied how high the expected number of visitors will be. He has shown that the investments will amount to somewhere between 84 million and 124 million euros. The immediate impact on the whole region could run up to an amount of over 215 million.

Boo Whether the region stands a chance to win is hard to say. Van Koppen remains optimistic: “We stand a good chance but Maastricht is a serious competitor. And don’t underestimate Leeuwarden either.” According to Van Koppen people need to start talking about culture again in Tilburg. “So much in the cultural field has been cut away and the municipality seems to be in a cramp due to populist opinion makers.” Potters is skeptical but does see possibilities: “We have six more years to get things sorted. Tilburg is booing loudly at Amsterdam and Rotterdam but things aren’t organized so well here, either. The visual arts in De Pont are the only thing that has been sorted out properly. ” Regardless if the title will be won or not, culture lovers and organizations can be pleased with all of it. Potters: “Brabant Cultural Capital 2018 can help the city mature.”

“Don’t go to Amsterdam,” they said. “Your car will be burned, you’ll get stuck on a train, the noise will perforate your eardrums,” they said. Bullshit. Queen’s Day in Amsterdam was actually quite bearable. But walking down the crowded streets overflowing with orange, I was wondering what is it with this particular day that it lures so many tourists, Dutchies and people with mild mental disabilities to the capital? I found a few psychological explanations.

It is deeply rooted in our primal nature to belong to the crowd of similarly looking co-members of the tribe. Jumping in perfect harmony, chanting mysterious noises unknown to the outsiders, and feasting in times of prosperity is a hard-toresist tribal instinct. I even noted some elements of the Viking heritage. At daybreak, just like their ancestors, small groups of adventurers board the boats in a quest for entertainment, alcohol, and women. After a few hours of floating around, they might not remember their initial goal anymore, but they certainly still enjoy the journey.

Another reason has more to do with the individual self than with social needs. Queen’s Day is a great opportunity to boost your confidence and feed your feeling of superiority. If you see someone whose enormous orange bow pinned to their hair miserably slide down to the level of their ears, whose painted Dutch flag has been sadly smudged from the cheek all the way to the forehead, and whose high heels can no longer hold a shaky figure, you feel like pointing a finger at them and, quoting the Simpsons, proclaim the judgmental 'ha-ha!' And the beauty of Queen’s Day is that you can.

Or perhaps you feel trapped in society, with your creativity suppressed by rules and your originality drowned in a sea of mediocrity? Then it’s high time to take off your grey suit and toss it into the canals, for Amsterdam on Queen’s Day is full of fascinating people freely expressing their individuality. Some of them were creative enough to get their inspiration from the art of cinema, and looked like douchebags in their blindingly orange Borat outfits.

Sonia Kolasinska is a third-year Liberal Arts student.

Univers 10 mei 2012

22. International

text Sonia Kolasinska photo archive Univers

Massive groups consisting of more parents than schoolchildren are led around the campus by enthusiastic ‘sample’ students. The white tents, balloons, and old school music create a festive theme park atmosphere.

And the festival’s name is Open Days. Univers was eye-witness.

Follow me, please!

A

cohort of, paradoxically, paid volunteers gathered in the Cobbenhagen building. Wearing elegant, navy blue polo shirts and armed with umbrellas (to fight the gloomy weather) they were ready to battle for potential students. One of the organizers proudly introduced a ‘pop the question’ option, which gave the visitors a chance to interrogate a ‘real’ student. Was it a randomly chosen, objective person? Of course not. The addressees were Tilburg University ambassadors trained in PR talk. And they gave their answers accordingly.

The army of volunteers was skilled at picking out the lost souls in a crowd. One of them kindly showed me the way to an English speaking tour guide. And there they were. A group for English speaking visitors consisting of just one couple from Birmingham who were dragging their sons from one Dutch university to another. Are these the only international students interested in Tilburg University? Perhaps the reason for such a low turnout was that information sessions about the most popular international programs were not held that day. Still, being one of the five visitors from abroad among the sea of Duchies wasn’t very promising.

Before we left for the campus tour, I grabbed one of the Bachelor programs brochures lying around on almost every table, and flipped the pages. Why is the information about English taught

Univers 10 mei 2012

programs printed in Dutch? The only clues that these are international programs were the tiny English flags next to the names of Liberal Arts and Sciences, International Business Administration, Economics and, surprisingly, Econometrie en Operationele Research. Apparently, despite its Dutch name, the latter was also taught in English.

Handsome Although very handsome in his Asset jacket, our tour guide was not always persuasive. He recited the most popular music events and festivals in Tilburg from the official university document, as this impressive list is something the city should be proud of.

Confusing ‘kermis’ (fun fair) with ‘carnaval’, he said rather unconvincingly, that “I’ve never been there, but, yeah, it’s very nice.” He also eagerly ensured the group that there are a lot of housing options in Tilburg and it’s easy to find a room for an average of 280 euros. Either I have been oblivious to those bargains, or the City Hall has classified them as top secret.

Towards the end of the tour, the guide showed us a sample lecture room in the Warande building. For obvious reasons, only one of the largest and nicest rooms on the campus was showed off. But I assume that if we were shown one of the Prisma building’s tiny, dark rooms that can barely be found in the labyrinth, the Birmingham family would have run away immediately.

What’s in the world .23 edited by Sonia Kolasinska

Minute of Fame Sports are not her thing, that’s for sure. But she does like children. So if it is possible to give kids who can’t play in regular sports teams a great time, then let’s do it.

With fellow members of Psycho­lo­ gy association Complex, Suzanne Wesseling (22) worked out an idea of lecturer Luc van Baest: to organize the first national soccer tournament for children with psychological disorders.

On May 20, fifteen teams of kids, aged 5 to 12, from across the country are coming to Tilburg. Students will help out during the games. “It is fun to organize something for children instead of for students for a change”, Suzanne says. “Parents, the Dutch Football Association, students: we have received a super enthusiastic response. Everybody has offered their help.”

Column

Good, ...morning So on this occasion she will be on the football field to keep eye on the kids.

Suzanne expects it will turn out to be a win-win situation. “The children will have a good time and I will get loads of practical experience.” She hopes this initiative will lead to more teams being put together for children with psychological disorders. “Team sports are important for the well-being of all children, and in particular for these kids."

An Achmea man called at 09.42 to discuss the legal refund on the delayed Alicante Ryanair flight. As it was clearly morning, the gaping pause in his “Goede, ........... morgen” screamed “stranger reserve”, a Dutch distancing interlude between adjective and noun. But his lull seemed to last a lifetime, a lifetime in which Messi grew old, then young again, and the Robin van Persie Museum exhibited the word ‘allochtoon’ in ugly plastic lettering alongside a skeleton of the latest sadly extinct species of lemur.

Andrew Cartwright teaches English at the Language Center.

Hello Ciao Milano!

I definitely stopped seeing myself as a tourist.

Lieke van Ekert (23), a master student of Marketing Management, refers to her exchange period in Milan as “una favola”, a fairytale. In a city crowded with tourists, Lieke explains how she turned from one of them into a “mozzarella”.

How was it to arrive in Milan in the middle of the tourist season?

When I arrived there were not many locals and the city was full of tourists. I found myself in a crowd of people with cameras, walking in large groups, standing in front of the main attractions...

Wait a minute. Didn’t you have a camera?

Of course I did. During the intro-

duction days, I was exploring the city, visiting museums and taking many pictures. But because

I was there for such a long time and I learnt to speak Italian, Milan started to feel like my own city and

In what other ways have you become more Italian?

At first, I had to get used to the 'physical' way in which they approach people. Italians are real charmers, and they kiss and hug each other every time they meet. We’re not used to that in Holland and perhaps I’m even less affectionate than an average Dutch person. So the Italians gave me the nickname 'cubetto di ghiacco', which means ice cube, because I was so distant. But I learned to appreciate it over the months and my nickname changed into 'mozzarella', because I became softer and warmer. Now it’s normal for me to be affectionate among Italians, but I think it would still be strange to behave like this in Holland.

Stuff to do Just how important are flowers, plants, trees, vegetables and fruit in our daily lives? Find out at the Floriade 2012 World Horticulture Expo, a unique flower fest, organized once every ten years in the Netherlands. ‘It’s even more spectacular than Keukenhof’, writes CNN. More than two million visitors are expected. Don’t miss it! Venlo, until the 7th of October. Floriade.com Are you looking for an interesting souvenir or vintage clothing? Or do you wonder what household stuff and other things Dutch people want to get rid off? Take a stroll over the largest second-hand nightly market of the Netherlands, which is in held in Tilburg city centre!

Meimarkt, as of 9 pm on May 19.

Expect the unexpected from the two most famous Balkan Gypsy bands, Taraf de Haïdouks and the funky Macedonian brass band Kocani Orkestar. These bands performing together will be wildly entertaining for sure. See them and other gypsy bands from all over the world at the International Gypsy Festival. Sunday May 27 (free entrance) and Monday 28 (25 euros), Interpolistuin, Tilburg.

Univers 10 mei 2012

International starts here

Showing off Tilburg University Sorry, your course is full

Cultural capital wannabe no. 12 May 10, 2012

Independent magazine of Tilburg University