Stemmen!

Miriam van Dresses Only Stil over Wilders

Stemmen!

Onafhankelijk magazine van Tilburg University

no. 11 10 april 2014

02. En passant

Uit de late middeleeuwen stammende tatoeages op de onderrug

Column

Zomerse vooruitzichten Eerst dacht ik dat het moslims waren, al die mannen met baarden. Traditionele moslims. Maar nee, het bleek ineens ‘in’ te zijn om als man een baard te laten staan. En dat terwijl al dat gezichtshaar je minstens tien jaar ouder maakt. En ondanks de etensresten die erin terecht komen, alsook vliegen en wespen en libellen en kleinere vogelsoorten. De modegevoelige man sluit echter aan in de lange rij van historische baarddragers waarin ook de Germanen en de Noormannen meelopen, en de hippies en milieuactivisten en de bezoekers van natuurvoedingswinkels. Voor vrouwen daarentegen is het minder aantrekkelijk om een baard te hebben. Maar die hebben weer andere modetrends die ze moeten volgen om ‘erbij te horen’. Denk in dit verband alleen al aan die verschrikkelijke Uggs die al jaren het straatbeeld teisteren, ongeacht het jaargetijde waarin wij ons bevinden. Je ziet er niet uit met die trieste teddybeervoeten, maar dat hoeft ook niet, want je hebt je onderscheiden als modebewuste vrouw.

Tips?

Mail de redactie: univers@uvt.nl.

Tweeten kan ook: twitter.com/ universtweet.

Univers 10 april 2014

Weg & wijzering Een foutje is snel gemaakt.

Bij de plaatsing van de nieuwe bewegwijzering werden twee borden verkeerd weggezet. De borden bij het Esplanade en Dante gebouw stonden te ver voor het gebouw. Bovendien wa­ ren ze in een ruit gezet. Bij nader inzien wilde Real Estate Manage­ ment de borden in een vierkant hebben, dit leek ze praktischer.

De fout was dezelfde dag nog hersteld.

Nou ja, onderscheiden is wat veel gezegd als je met duizenden dat suffe schoeisel draagt. Maar goed, het gaat nog erger worden. Nog veel erger. Echt veel erger. Een of andere modemevrouw heeft namelijk verklaard dat deze zomer de blote buik weer helemaal terug is. Alleen voor vrouwen dan, dat beperkt de ellende nog enigszins, maar toch... Je zult zien dat vooral die vrouwen deze trend gaan volgen die qua onderlichaam en buik een sterke gelijkenis vertonen met een muffin. Om over de reeds lang achterhaalde, maar nog steeds aanwezige navelpiercings maar te zwijgen, net als over de uit de late middeleeuwen stammende tatoeages op de onderrug. Het belooft een zware zomer te gaan worden. U bent gewaarschuwd.

Erik-Jan Broers is docent aan de rechtenfaculteit. Lees zijn blogs op UniversOnline.

Duurzaam & TiU Alles wordt duurzaam bij Tilburg University. Afval, bouwen, ICT, mo­ biliteit, catering en energie: het wordt allemaal aangepakt onder de noemer Fair & Green. Dat betekent dat de universiteit niet meewerkt aan een ‘een globaliserende arbeidsmarkt waar de zwakkeren de dupe van zijn’. Anders gezegd: alles wat de universiteit inkoopt, wordt gecheckt op kinderarbeid, milieuvriendelijkheid en duurzaamheid.

Becking & Bloggen Koen Becking, onze grote leider, is aan het bloggen geslagen. Hij schrijft over ontwik­ kelingen en gebeurtenissen op de campus, zoals de komst van koningin Màxima. En over ‘lunches with the president’ (hijzelf). Op het blog staan zowel Nederlandse als Engelstalige artikelen. Becking is een behoorlijk ijverige blogger, sinds zijn start op 1 maart produceer­ de hij al 8 stukken.

Inhoudsopgave .03 Colofon

08.

Adres Postbus 90153 5000 LE Tilburg univers@uvt.nl www.universonline.nl Basisontwerp Unit20: Yoe San Liem en Maud van Velthoven Cover Adrian van den Eerenbeemt (voor) Dolph Cantrijn (achter) Productie PrismaPrint Advertenties F.Bardoel@uvt.nl Uitgave Univers is het driewekelijks onafhankelijk magazine van Tilburg University Volgende editie Univers 12 verschijnt op 8 mei 2014 Redactieraad Irene Claessens, Jasper Haenen, Annemarie Hinten, Hille van der Kaa, Antony Pemberton (voorzitter a.i.) , Lisa Reizevoort, Jos Straathof, Marcel Zeelenberg

17.

Dit nummer is gemaakt door Francine Bardoel, Erik-Jan Broers, Dolph Cantrijn, Gerrie van Dooren, Adrian van den Eerenbeemt, Marianne Lalande, Luuk Koelman, Sylvia Kuijsten, Charles Peter, Iris Scherphof, Bart Smout, Mathijs Sukel, Jack Tummers, Rik Wassens, Hans Westerbeek, Jozien Wijkhuijs, Malini Witlox, Zoë-Amber Wolters.

20.

Filmpjes

TiU trekt vijf ton uit voor onderwijsinnovatie, kopte Universonline afgelopen maandag. Het geld gaat naar: Digitaal Canon, de Digitale Repetitieklas en Flex-ED courses. Dat zijn gewoon filmpjes hoor, er is niks innovatiefs aan. Een paar dagen geleden volgde ik een lezing van Marten Blankesteijn van de Universiteit van Nederland. Hij gebruikt nergens het woord innovatie. Marten spreekt gewoon over strakke regie en goede docenten. Tot nu toe zijn de filmpjes van onze universiteit vooral saai, zelfs van de beste docenten.

Dus ik zou zeggen, huur eens een goede regisseur in en laat het woord innovatie weg. Dat woord alleen al staat garant voor het weggooien van geld aan twee projectmanagers.

Francine Bardoel, hoofdredacteur

08.

Dresses only

15.

F.Bardoel@uvt.nl

Boete of geste?

Ze had het razend druk met haar eigen communi-

Vrijwel elke universiteit vraagt een geldbedrag –

catiebureau, maar het idee was te leuk om te laten

boete in de volksmond – aan studenten bij te late

liggen. Nu heeft Miriam Swaans, oud-studente van

inschrijving voor een tentamen. TiU spreekt juist

TiU, een extra onderneming: Dresses Only. Zonder

van een ‘geste’, te laat inschrijven betekent eigenlijk

slag of stoot ging dat echter niet.

uitsluiting van het tentamen. Het TiU-panel reageert.

12.

Psstt, stem op ons

20.

The voice of Tilburg University

Eén beeld beklijft tijdens verkiezingen op de campus:

It’s April, that means election time at the campus.

fractieleden die op studenten duiken als guppies

Are you, as an international student aware of your

op visvoer. Maar wat doen SAM en Front voor jou?

options when it comes to having your say in the mat-

Waar maken de medewerkersfracties zich hard

ter? And should you learn Dutch of are you allowed

voor? En wie stemt? Univers geeft duiding.

to make your point in English? Read and ‘weep’.

04. Buzz 06. Pics 08. Passion, fear & faith 11. Opinie 12. Coverstory 15. TiU-panel 16. Lifestyle 18. Science & society 19. Science & school 20. International 23. What’s in the world

Univers 10 april 2014

04. Buzz

coördinatie Malini Witlox fotografie Dolph Cantrijn

Knipoog

Nieuws

Twee tentamens binnen 24 uur Studenten bij de faculteit Sociale Wetenschappen krijgen regelmatig twee tentamens binnen 24 uur voorgeschoteld, iets wat in principe niet mag. Fractie Stimulus opende 26 maart een meldpunt. Binnen een week kwamen 24 klachten binnen over de bachelor Psychologie en de bachelor Sociologie. De klachten gaan over dertien vakken. Vijf keer vallen twee tentamens binnen 24 uur en één keer vallen drie tentamens binnen 36 uur.

Stimulus kaartte de problemen aan tijdens de laatste faculteitsraad. Decaan Klaas Sijtsma adviseerde hen de klachten met het Education and Research Institute (ERI) te bespreken en te kijken hoe dit voorkomen kan worden. “We hopen samen met de faculteit en universiteit op termijn een oplossing te vinden voor dit probleem. Voor de komende tentamenweek zal er nog niets veranderen”, zo laat ze weten.

In de Onderwijs- en examenregeling (OER) staat niet dat het verboden is om binnen 24 uur meerdere tentamens te krijgen.

In 2010 diende Fractie Front een notitie in met het voorstel de tentamenregeling op dit vlak aan te passen. Het CvB wilde daar niet aan. Wel werd afgesproken dat ze de faculteitsbesturen nogmaals op de inspanningsverplichting zou attenderen.

Overigens geldt het verbod alleen voor tentamens van dezelfde opleiding binnen hetzelfde studiejaar. Herkansingen zijn van de regeling uitgesloten.

Ook kunnen studenten die uit meerdere jaren nog tentamens moeten maken, geen aanspraak maken op de regeling. Dat geldt ook voor studenten die meerdere studies tegelijkertijd volgen.

(Advertentie)

;)

Alles klinkt beter met bier Iedereen moet zingen. Zoveel is duidelijk als je af en toe tv kijkt. Idols, X-factor, The Voice of Holland, het houdt maar niet op. Soms met kandidaten die ook echt lijken te kunnen zingen, bij anderen weet je wel zeker: dat kan ik beter. Maar om dat dan ook meteen maar te doen, tja. We moeten nu eenmaal een beetje rekening houden met de buren. Die van opzij, van boven of beneden.

Gelukkig is er de cantus, of canti, want het worden er steeds meer. Waar je als student je kwek open kunt trekken en ongegeneerd uit volle borst meekwelen met leipe deuntjes. Waar vals niet bestaat en harder beter is. Waar grote kannen bier staan om je in de stemming te brengen, je keel te smeren en soms om jou en de anderen om je heen te helpen vergeten dat je het eigenlijk iets te bont gemaakt hebt.

Met een cantus zit je altijd goed, een beetje universiteitsclub kan niet zonder. Nu zijn ook de economen van MAK om, eind maart presenteerden die de eerste officiële TiSEM Beercantus. Het eerstvolgende zingmaarmeefestijn is die van I*ESN op 29 april. Die deed het al een keertje eerder en heeft zelfs een thema: vertegenwoordig je land. Niet dat je als Waylon of Ilse douze points moet binnenhalen, het gaat alleen om outfit. Dus klompen uit de kast en zingen maar.

De verkiezingen voor de medezeggenschap komen eraan. Wat ga je doen?

Ik ga zeker stemmen, lang leve de democratie!

Ik stem op iemand die ik ken, niet op zijn/haar partij.

(44%, 99 stemmen)

20%, 45 stemmen)

Sam, Front, Abvakabo of Onafhankelijken. Het zal me een worst wezen.

Ik stem op degene die de tofste gadgets uitdeelt.

(15%, 32 stemmen)

(21%, 48 stemmen)

Totaal aantal stemmen: 224 Chantal van Beek (22), master Privaatrecht “Ik stem wel, maar ben verder niet echt geïnteresseerd in de verkiezingen. Vooral omdat je elk jaar weer bijna wordt aangevallen door de mensen van SAM en Front die je proberen over te halen om op hen te stemmen, terwijl je op dag één al door iemand bent gestrikt”.

Anneke Smits (21), bachelor Economie “Ik stem zeker, zonde om je stem niet te gebruiken en het is een kleine moeite.

Meestal kies ik voor iemand die ik ken.

Ik probeer de flyeraars wel een beetje te vermijden, maar heb er verder niet veel last van, de verkiezingsperiode duurt maar een paar dagen.”

Ga naar UniversOnline en stem op onze nieuwe poll.

Insolventierecht niet verplicht in master

UniversOnline Univers 10 april 2014

Studentengeledingen in faculteitsraden maken het verschil. Een plan van het faculteitsbestuur van TLS om Insolventierecht een verplicht vak te maken bij de master Rechtsgeleerdheid, haalde het niet. Volgens de studentgeleding is het vak niet voor alle masteraccenten

Rechtsgeleerdheid relevant en daarom niet geschikt om verplicht te stellen.

Hoeveel staf is nodig per student?

Hoeveel mensen aan wetenschappelijk personeel heb je nodig per honderd studenten?

Over de ratio student/staf werd pittig gediscussieerd tijdens de commissie Financiën.

Honderdste BKO bij rechtenfaculteit uitgereikt Stéphanie van Gulijk, docent aan de rechtenfaculteit, kreeg eind maart het honderste BKOcertificaat van Tilburg University uitgereikt. Bij TLS heeft nu 30 procent van de docenten een Basis Kwalificatie Onderwijs op zak.

Buzz .05

Ik hoef u geen ervaring te bieden. Geen kennis, of expertise.

ff bellen

Column

met Lotte van den Bosch Amnesty International wordt actief op de campus van Tilburg University. Lotte van den Bosch, tweedejaars filosofie student, startte de werkgroep Students Tilburg Amnesty International (STAI).

Waarom vind je het nodig om deze organisatie te beginnen?

“Amnesty International is een organisatie gericht op alle mensen van de wereld en niet alleen op kinderen zoals Unicef dat doet. Wij willen studenten de kans geven om actief te worden voor Amnesty International. STAI staat nog in de kinderschoenen. In eerste instantie gaan we proberen om zoveel mogelijk studenten te werven voor onze organisatie.

We hebben nu drie leden en er komen waarschijnlijk drie leden bij.”

Hoe gaan jullie te werk?

“Wij willen door middel van flyeren, lezingen en debatten de acties van Amnesty onder de aandacht brengen op de campus. Amnesty zet altijd veel druk op landen die de mensenrechten schenden.

Onder andere de situatie in Syrië moet meer aandacht krijgen. Het zal overigens een wisselwerking worden tussen Nederlandstalige en Engelstalige bijeenkomsten, zodat internationale studenten ook actief kunnen zijn voor de organisatie.”

Proost

Eerste prijs voor De Haas Prijzen, prijsjes, benoemingen, subsidies, schouderklopjes en veren in de reet; het academische wereldje zit er vol mee. Univers licht er de mooiste uit.

Beste heer/mevrouw, Graag wil ik via deze weg reageren op uw vacature voor de functie van Social Media Specialist. Ongetwijfeld heeft u reeds zo’n 1000 motivatiebrieven moeten doorspitten. Een baan als deze is ten tijde van de huidige crisis vast de spreekwoordelijke speld in de hooiberg voor het leger van werkelozen.

Toch hoop ik dat u mij de mogelijkheid biedt om u te tonen wat ik voor u kan betekenen. Het is namelijk niet mijn jarenlange werk in een callcenter dat mij een streepje voor geeft op de rest. Ook mijn master Communicatie Design zal u vast niet kunnen bekoren. Mijn grondige kennis van alle Social Media, is dat misschien overtuigend?

Facebook kent voor mij geen geheimen. Tweeten is mijn tweede natuur. Instagrammen kan ik als de beste en mijn Pinterest prikbord zit bomvol. Een sociale professional, dat ben ik. Is dat niet perfect voor de functie?

Nee, u bent vast nog niet overstag gegaan. Waarom zou u ook, met een zee aan sollicitanten om in te vissen. Gelukkig kan ik u meer bieden dan wie ook. Maandenlang solliciteren heeft mij namelijk het volgende geleerd. Ik hoef u geen ervaring te bieden. Geen kennis, of expertise. U wilt van mij geen motivatie, vooruitgang of succes. Het enige dat u wenst, en laat me u verzekeren dat ik u dat kan bieden, is iemand die bereid is misbruikt te worden. Een slaaf, smekend en op de knieën.

Iemand die bereid is om handen te kussen, stroop te smeren en konten te likken.

En ik vraag u slechts één ding. Laat mij die slaaf voor u zijn.

Met vriendelijke groet, Een wanhopige sollicitante.

Een nieuwe prijs moet je goed in de markt zetten. Het prestige van die prijs hangt immers deels af van wie hem in ontvangst neemt. Ongetwijfeld was ook de jury van de Willem F. Duisenberg Fellowship Prijs, met onder anderen de huidige en voormalige Nederlandse bankdirecteuren Klaas Knot en Noud Wellink, zich daarvan bewust. En volgens hen is de Tilburgse econoom Ralph de Haas daarvoor de beste man. Hij krijgt de eerste tweejaarlijkse prijs voor jonge onderzoekers op het gebied van monetaire economie en openbare financiën. Meer concreet: vijftienduizend euro en een medaille. Zijn werk is creatief, breed, uitermate relevant voor beleidsontwikkeling en van uitzonderlijke kwaliteit, zo zegt de jury.

Zoë-Amber Wolters (23) is student Communica­ tie. Haar blogs zijn te lezen op UniversOnline.

Tweets Minder productiedruk voor wetenschappers

Productiviteit is geschrapt als criterium voor wetenschappers. Het nieuwe Standard Evaluation Protocol 2015 – 2021 (SEP) wil meer de nadruk leggen op de kwaliteit van onderzoeken in plaats van kwantiteit.

Tot zover het oude nieuws. Elke dag vers nieuws? Ga naar Univers­Online!

Tentamen waarbij laptop, telefoon en aantekeningen gebruikt mogen worden. Als ik nou geen 10 haal, weet ik het ook niet meer.. #uvt #dombo @JemiWie op 27 maart

Veteranenvoetbal geeft je een jeugdig gevoel. Herstellen van een elleboog in je ribben het tegenovergestelde. @KoenBecking op 27 maart

Op de TST-vestiging in Utrecht hebben mijn smaakpupillen een nieuw dieptepunt qua koffie moeten verwerken.. #uvt #TilburgU @arnoudvanhulst op 27 maart

Alvast mijn excuses mensen in de #uvt ub stilteruimte. #verkouden #snif @Pieter_Bankers op 27 maart

Univers 10 april 2014

06. Pics

fotografie Hans Westerbeek

Univers 10 april 2014

Pics .07

Kubben Het spel dat deze internationale studenten spelen wordt wel Vikingscha­ ken genoemd, maar eigenlijk heet het kubb. Een soort ‘jeu de blokken en stokken’, studenten spelen het wel vaker op het campusgrasveld. Volgens Wikipedia en de Zweedse student in het rode shirt stamt het spel uit Zweden. Maar wij hebben daar onze gedachten bij. Kubben op de campus

van de universiteit die tot voor kort zelf KUB heette? Dat is té toeval­ lig. Volgens ons is de sport waarschijnlijk door Zweedse studenten uit Tilburg mee naar huis genomen. De oorspronkelijk Tilburgse versie zal er dan wel anders uitgezien hebben. We vermoeden iets met lege bierflesjes en bevroren frikandellen.

Univers 10 april 2014

08. Passion, fear & faith

De modewereld kan behoorlijk intimiderend zijn

Univers 10 april 2014

Passion, fear & faith .09

Vallen en opstaan, daar draait ondernemen om

tekst Lieke Meertens fotografie Dolph Cantrijn

De vrouwen op de campus kennen de webshop misschien wel: dressesonly.nl.

Aan het roer daarvan staat oud-studente communicatiewetenschappen Miriam Swaans (35). Zij zette de shop vol jurkjes zes jaar geleden op en het team bestaat inmiddels uit zes vrouwen. Maar het succes ging niet zonder slag of stoot.

‘H

é pap, wat vind je van het idee om een online webshop te beginnen in jurkjes?’ Ze weet het moment nog precies. Haar vader werkte in haar tuin en eigenlijk verwachtte Swaans dat hij haar zou weerhouden. Maar tot haar verbazing reageerde hij enthousiast. Toen ook haar vriend het idee wel zag zitten, wist Swaans dat ze misschien goud in handen had. Ze had het dan wel razend druk met haar tekstbureau – dit was een plan dat ze moest gaan uitvoeren.

Nee, een jurkjesfanaat wil ze zichzelf niet noemen. Hoewel ze wel veel jurkjes draagt, daar niet van. En in een jurkje voelt ze zich vrouwelijker, zelfverzekerder. Alleen die ellende van die pashokjes hè? Dat moest toch leuker kunnen?

Tegelijk vond Swaans de hele online wereld ook machtig interessant. Welke kansen liggen daar? Hoe kun je klanten zo goed mogelijk helpen, ook al zie je ze niet? Een en een werd twee: een webshop boordevol jurkjes. Hoewel de internetbedrijven de afgelopen zes jaar als paddenstoelen uit de grond zijn geschoten, stond online winkelen in 2008 nog in de kinderschoenen. En dan koos de Tilburgse ook nog eens voor een branche waar ze niet in thuis was: die van de mode.

Daarmee heb je het jezelf wel lastig gemaakt “Zeker. Ik wist van tevoren echt niet wat me te wachten stond.

Ik moest me razendsnel verdiepen in kennis over materialen, seizoenen, trends. De modebranche is een harde business. Het draait veel om imago. Vooraanstaande modemerken hebben veel macht en het wereldje kan behoorlijk intimiderend zijn.”

Leg eens uit?

“Je kunt wel bepaalde merken willen verkopen in je winkel, maar de grote vraag is of ze jou ook willen. Je kan niet zomaar elk willekeurig merk gaan verkopen. Het voelde soms als een auditie.

Sommige mensen namen niet eens twee minuten de tijd om naar ons verhaal te luisteren, zagen ons totaal niet staan. ‘We gaan niet samenwerken met webshops’, hoorden we. Twee jaar later hing zo’n merk alsnog aan de telefoon, of wij hun collecties alsjeblieft wilden verkopen.”

leren ontwikkelen. Zei een salesagent dat bepaalde jurkjes een trend zouden worden, dan vertrouwde ik op zijn deskundigheid. Daardoor maakte ik wel eens inkoopmissers. Nu vertrouw ik meer op mijn eigen onderbuikgevoel. Noem het vrouwelijk ondernemen. Twijfel ik over een collectie, dan neem ik die niet af. Of ik annuleer mijn bestelling alsnog in de bedenktijd. Hoe meer ervaring je opdoet, hoe meer je ziet dat je je eigen weg moet bewandelen.”

Ben je ook harder geworden?

“Zakelijker. Ik heb geleerd met vallen en opstaan. Mijn grootste fout was dat ik zelf financieel niet goed genoeg aan het roer stond toen dat nodig was. Ik had mijn financiën uitbesteed aan een accountant die ik vertrouwde, maar uiteindelijk bleek hij onze groei niet bij te kunnen benen. Ik dacht dat alles onder controle was, want we hadden regelmatig overleg. Achteraf bleek hij niet de juiste cijfers op tafel te hebben gelegd. Daarin hebben voor ons de grootste risico’s gezeten: in het blijven aanzwengelen van groei.”

Hoe kon dat gebeuren?

“Ik ben goed van vertrouwen. Combineer dat met de hectiek van een groeiend bedrijf en voor je het weet sluipt zoiets ongemerkt naar binnen. Toen ik onraad begon te ruiken heb ik een expert ingeschakeld om ernaar te laten kijken. Uiteindelijk is het allemaal goed afgelopen, maar het was een flinke schok. Ik nam het mezelf ook kwalijk dat ik er niet beter bovenop heb gezeten. Dan had het me meer kunnen besparen. Ik vroeg me af: ben ik dan wel een echte ondernemer? Maar uiteindelijk draait ondernemen juist om vallen en opstaan. Ik koos ervoor om op te staan en door te gaan. Inmiddels doen we de boekhouding zelf en staan we meer dan ooit zelf aan het roer van ons bedrijf. Zo hoort het.”

Hoe voelde dat?

“Dubbel. Aan de ene kant voelde ik me vereerd, maar aan de andere kant ook tekortgedaan. Ik blijf wel mijn trots houden. Dat merk zijn we uiteindelijk niet gaan verkopen. Maar dat was vooral omdat hun stijl niet bij onze shop past.

Die eigen stijl is iets wat ik in de loop van de tijd heb moeten

Ze heeft het ondernemen niet van een vreemde. Swaans komt uit een ondernemersfamilie. Haar vader runde in Tilburg een transportbedrijf, samen met vier broers. Daardoor heeft ze de typische ondernemersmentaliteit vanzelf meegekregen: geen financiële zekerheid en werk dat zeven dagen per week doorgaat.

“We zaten ’s avonds altijd met z’n drieën te eten: ik, mijn zus en mijn moeder. Mijn vader kwam meestal rond acht uur thuis”, herinnert ze zich.

Op vakantie ging de familie Swaans eigenlijk nooit. Maar daar heeft ze nooit moeite mee gehad, beweert ze. “We speelden graag in en om het huis.” En nu, dertig jaar later, komt het woord vakantie nog steeds nauwelijks voor in haar agenda. Swaans: “We gaan twee keer per jaar. Meestal een week. Mijn vriend →

Jurken, jurkjes en... ... nog meer jurken. Daar draait de webshop dressesonly.nl van oud-stu­ dente Miriam Swaans om die ze ruim zes jaar geleden startte. Inmiddels heeft ze 6 werknemers in dienst, trekt de site ruim 3.000 bezoekers per dag en staat de teller op ruim 24.000 Facebook-fans. Mede-compagnon

van het bedrijf is haar zus Jolanda Swaans met wie ze ook het eigen mo­ delabel SRNDPTY startte. Miriam studeerde communicatiewetenschappen en runt naast haar webshop tevens een communicatiebureau. Beiden zijn gevestigd in hetzelfde pand in Tilburg. Swaans woont samen met haar vriend en zoontje Maxim van twee jaar oud.

Univers 10 april 2014

10. Passion, fear & faith

Bijna wekelijks bezoekt Miriam samen met haar zus Jolanda hun stoffenleveranciers om materialen en dessins uit te zoeken voor hun eigen jurkenlabel SRNDPTY.

Schouders eronder en weer vooruit heeft ook een eigen zaak. Na een week vakantie kijken we elkaar aan en vragen ons nieuwsgierig af hoe het thuis zou zijn. Dan gaat het weer kriebelen en willen we aan de slag.”

De traditie van familie-ondernemen heeft ze trouwens ook doorgezet. Miriam runt haar webshop inmiddels met zus Jolanda. Die kwam twee jaar later bij het bedrijf als mede-eigenaar.

Jij had toen al twee jaar bloed, zweet en tranen in je bedrijf zitten. Voelde dat niet oneerlijk?

Ze schudt haar hoofd. “Ik kende inmiddels mijn tekortkomingen, dus ik wist hoe goed ik haar kon gebruiken. Ze hielp me ook al mee in de vakanties. Het begon min of meer als grapje. Jolanda had het niet echt meer naar haar zin op haar werk. Lachend aan de keukentafel opperden we dat het wel leuk zou zijn om samen te werken. Maar dan wilde ik wel dat ze met mij ging werken, niet vóór mij. Ik wil niet de leidinggevende van mijn zus worden.

Inmiddels bewaak ik de grote lijnen zoals de strategie en online marketing. Mijn zus is eindverantwoordelijk voor alle operationele zaken. Samen doen we de inkopen. We vullen elkaar perfect aan.”

Nooit haat en nijd geweest?

“Natuurlijk wel, Jolanda is bijna vier jaar jonger en dus konden we elkaar vroeger regelmatig achter het behang plakken. Mijn ouders hadden er zo nu en dan een flinke kluif aan. Naarmate je ouder wordt, groei je naar elkaar toe en wordt het leeftijdsverschil gevoelsmatig steeds kleiner. Inmiddels is het onze kracht dat we zo anders zijn.”

Je hebt ook nog je tekstbureau ernaast. Heb je overwogen om daarmee te stoppen?

“Wel eens aan gedacht, maar uiteindelijk werkt deze combinatie heel goed voor mij. Teksten schrijven blijft een passie. Plus alle kennis die ik in de praktijk opdoe met Dresses Only kan ik direct doorgeven aan mijn klanten. Denk bijvoorbeeld aan zoek­ machineoptimalisatie.”

Maar je kunt toch slapend rijk worden met je webshop?

“Ja, haha. Dat is een vooroordeel dat ik nogal eens hoor op feestjes. Mensen denken dat ik ’s ochtends om 11 uur aan kan komen op kantoor. Het tegendeel is waar. Het is keihard werken en je moet voortdurend investeren, zowel in tijd als geld. Online

Univers 10 april 2014

ontwikkelingen volgen elkaar in rap tempo op en de concurrentie is groot. Ook in het weekend gaat het werk deels door, want de shop is altijd open en op social media is iedereen 24 uur per dag beweging. Je moet continue snel en correct reageren.”

Geen stress of slapeloze nachten door de drukte?

“Natuurlijk heb je altijd zorgen, dat hoort bij een eigen bedrijf.

Maar gelukkig heb ik nooit slapeloze nachten. Mijn geluk is dat ik goed kan loslaten. Anders houd je dit niet vol. Laatst wilde ik een opdracht binnenhalen bij een advocatenkantoor, ik werkte twee dagen lang aan een prezi. Op het moment suprême weigerde hij. Natuurlijk baal ik dan, maar ik ga er niet over piekeren. Dat verandert de realiteit niet. Schouders eronder en weer vooruit.”

Opdracht wel binnengehaald?

Ze lacht. “Ja, dat wel ja” Hoe doe je dat, dat loslaten?

“Op de woensdag ben ik sowieso thuis met mijn zoontje Maxim.

Alleen als hij slaapt, gaat de laptop open. Ter ontspanning kijk ik ’s avonds graag televisie. Nieuwsuur of series zoals House of Cards. Of ik ga lekker borrelen met vriendinnen. Het hoeft allemaal niet zo spectaculair, als ik maar in goed gezelschap ben.

Maar feit blijft dat mijn werk vergroeid is met mij. Dat sluit je niet zomaar af. Tijdens mijn zwangerschap voelde ik me zo goed dat ik ook heb doorgewerkt tot aan de laatste dag. Het blijft toch je eigen toko hè? Daar voel ik me verantwoordelijk voor.”

Diep vanbinnen blijft de levensinstelling van haar vader er toch inzitten: nuchter blijven en hard werken. Op feestjes praat Swaans eigenlijk nauwelijks over haar werk. Heeft ze niet zoveel behoefte aan. En opscheppen over haar succes? Dat zal je haar al helemaal niet zien doen. “Je hebt van die mensen die al hoog van de toren blazen als ze een scheet hebben gelaten. Dan denk ik: moet dat nou?”

Ben je wel eens trots op jezelf?

Swaans kijkt even bedenkelijk. “Het woord trots zou ik niet snel gebruiken. Ik bagatelliseer het zelf nog wel eens. Dit is nu eenmaal wat ik doe en dit past bij mij. Maar ja... Soms krijg ik een compliment van iemand en dan denk ik wel eens: Goh, inderdaad, dat hebben we toch maar mooi geflikt.”

Opinie .11

tekst Malini Witlox en Marino van Zelst fotografie Dolph Cantrijn

Stil over Wilders

Onze universiteit profileert zich als ‘maatschappij universiteit’.

Maar moet Tilburg University zich dan ook mengen in het Wilders-debat? Daarover zijn de meningen verdeeld. Malini Witlox en Marino van Zelst discussiëren daarover. Dit is een ingekorte versie, de hele opinies zijn te lezen op Universonline.nl.

Waarom is TiU stil over Wilders?

Universiteiten hebben geen politieke kleur, noch hebben ze voorkeur voor een godsdienst. Wetenschap dient objectief te zijn. Studenten en medewerkers van een universiteit hebben op persoonlijke titel misschien wel genegenheid voor links of voor rechts, voor Allah of voor God. Als instelling hoort een universiteit zich echter overal buiten te houden. Een veelgehoorde theorie waar wel wat voor te zeggen is.

Er zijn echter uitzonderingen. Als in de samenleving iets gebeurt dat alle perken te buiten gaat. Als een grens overschreden wordt.

De uitspraken van Geert Wilders over Marokkanen zijn zo’n geval.

Een dag na zijn uitspraken kreeg de PVV-voorman een storm van kritiek over zich heen. Vanuit Tilburg University bleef het echter doodstil, de mening van enkele individuele wetenschappers daar­ gelaten. Waarom blijft het stil vanuit de ‘maatschappij universi­ teit’, die Understanding Society als motto heeft?

TiU wil zich profileren, al anderhalf jaar buigt de universiteit zich over de vraag waar ze nu echt voor staat. De universiteit kan dat antwoord eenvoudig geven. Bij de term social innovation is het kernwoord ’sociaal’. Je kunt jezelf geen ‘maatschappij universi­ teit’ noemen en nu stil blijven. Neem stelling tegen de uitspraken van Geert Wilders. En ga verder dan een statement. Bundel de krachten en doe met juristen, sociologen, antropologen, filosofen en economisch psychologen multidisciplinair onderzoek naar de toenemende xenofobie in de samenleving. Help de maatschappij vooruit, dat is valorisatie ten top. Beste bestuurders van Tilburg University, beste hoogleraren. Universiteiten hebben een maat­ schappelijke functie, anno 2014 mogen ze een mening hebben.

Vrijheid is het belangrijkste grondrecht. Als de universiteit de an­ dere kant op blijft kijken, is het motto Understanding Society een zinloze term op papier, zonder enige waarde. Lieve bestuurders, lieve hoogleraren. Waar staat TiU eigenlijk voor?

Malini Witlox is redacteur bij Univers

Onderzoeker moet mening voor zich houden De universiteit is een instelling met twee kerntaken: onderwijs en onderzoek. Met haar onderwijs probeert de universiteit studenten op te leiden tot zelfstandig denkende burgers met een academisch denkniveau. In haar onderzoek probeert de Tilburgse universiteit kennis te vergaren over de maatschappij en alles wat daarmee te maken heeft. De mensen die deze taken voornamelijk op zich nemen, docenten en onderzoekers, zijn precies dat: mensen. Ze zijn niet objectief, maar zouden wel naar objectiviteit moeten stre­ ven. Daarbij mogen wetenschappers als individuen uiteraard hun persoonlijke mening hebben, maar in hun rol als wetenschapper dienen zij hun mening voor zich te houden.

Zoals Malini stelt, is onderzoek doen naar trends in de samenle­ ving één van de verantwoordelijkheden van onze maatschappelijk betrokken universiteit. Dus moet de universiteit onderzoek doen naar toenemende xenofobie, oorzaken van een hoger percentage criminele gedragingen onder Marokkaanse jongeren, toenemende homohaat en toenemend racisme, vanuit een multidisciplinair perspectief. Maar een mening vormen aan de hand van de feiten, dat is meer iets voor politici, opinievormers en burgers. De weten­ schap en universiteit moeten daarboven proberen te staan en zich alleen verlaten op de wetenschappelijke methode. Daarvoor wordt zij gefinancierd door de burgers van dit land. En misschien zelfs wel door die burgers die het hartgrondig oneens zijn met de mening van die individuele wetenschapper.

Waarom roert Univers zich, nu Geert Wilders als voorman van de PVV dit soort zaken roept? Toen sommige imams zich op onbeschofte en abjecte manieren uitspraken over homo’s en joden, waar was Univers toen, om TiU aan te sporen tot het nemen van haar ‘verantwoordelijkheid’? Want een universiteit zou een state­ ment moeten maken “als ze streeft naar een gezonde en tolerante samenleving” (Universonline.nl, 21-03-2014).

Veel tolerantie was er ten tijde van voorgenoemde uitspraken niet te bekennen, maar ook toen waren de universiteit en Univers stil.

Hadden zij zich maar aan dat discours gehouden, want nu is de streep van de toelaatbaarheid getrokken en dat lijkt me in geen geval verstandig voor een organisatie die objectiviteit nastreeft.

Het motto van deze universiteit is ‘Understanding Society’, niet ‘Opiniating Society’.

Marino van Zelst, student aan de Research Master Social and Behavioral Sciences.

Opinie Reageren op dit artikel? Ga naar www.universonline. nl en geef daar jouw mening.

Wil je zelf een opiniestuk schrij­ ven, mail dan naar univers@uvt.nl

Univers 10 april 2014

12. Coverstory

tekst Rik Wassens en Jozien Wijkhuijs fotografie Jack Tummers

Waarom stemmen?

De groenen van studentenfracties Front en de blauwen van SAM domineren volgende week de campus. Ze gaan studentenstemmen winnen met een Playboy, Elsevier of gewoon een flesje water en een goed verhaal.

Maar wat kunnen ze, én wat doen ze met die stemmen?

Fractie SAM: v.l.n.r. Erik van der Werff, Jeroen Wienen, Eline Balvert en Pim van Oeffelen

Eline Hanssen, 22, International Business Administration Stemmen? Ja Al een idee? Nee, ik weet nog niet precies wat. Ik zal vooral kijken naar wat de frac­ ties zeggen over stunts die verenigingen op de campus mogen doen. Er mag heel weinig, het is altijd maar een kraampje en een beetje flyeren. Het zou leuk zijn als er af en toe iets meer mogelijk is.

Belangrijk? Ja, je moet je stem laten horen.

Ik stem in eerste instantie op een partij, niet alleen op een persoon die ik ken. Mis­ schien dat ik kijk of er bekenden op de lijst staan nádat ik een partij gekozen heb.

Zelf in de raad? Dat weet ik eigenlijk niet.

Univers 10 april 2014

S

AM en Front vertegenwoordigen alle studenten van Tilburg University in de Universiteitsraad: een maandelijkse vergadering tussen studenten, werknemers en het College van Bestuur. Daar – en in diverse adviescommissies – stellen de verschillende fracties nieuwe plannen voor, stemmen ze over voorstellen van het College van Bestuur (CvB) of brengen ze advies uit. Maar ook buiten de vergaderzalen gooien de fracties hun invloed in de strijd.

Geslaagde proef De studentenfracties komen op voor de belangen van studenten. Zo deed fractie SAM in 2012 een voorstel om de openingstijden van de bibliotheek te verruimen. Het voorstel resulteerde in een geslaagde proef – het bleek goedkoper dan verwacht en er werd gretig gebruik van gemaakt – die verlengd is

tot 2015. Concullega Front diende begin 2013 een voorstel in om het aantal fietsenrekken te vergroten.

Het resultaat: 250 extra stallingen voor het Koopmansgebouw.

De fracties ijveren veel, maar niet alle ideeën komen er doorheen. Fractie SAM streed bijvoorbeeld voor ruimere openingstijden van het sportcentrum, maar moest – gelet op de kosten van bijna 60.000 euro – dit voorstel prijs geven. Front deed begin 2013 een voorstel om voor ieder vak een proeftentamen beschikbaar laten stellen. Dat strandde helemaal.

Het CvB vond deze ‘tussentijdse aanpassing van het toetsbeleid’ te snel, maar gaf wel aan het in de gaten te houden.

Terug naar de tekentafel Naast het indienen van voorstellen, kunnen de fracties advies uitbrengen over plannen van het College.

Coverstory .13

Ezra Akdag, 30, Rechtsgeleerdheid Stemmen? Ja! Al een idee? Nee, ik moet me er nog even in verdiepen. Ik ga binnenkort lezen wat erover geschreven is en waar ze voor staan. Of wacht, misschien heb ik een email gekregen een tijdje terug.

Belangrijk? Verkiezingen zijn altijd belang­ rijk. Je moet kunnen meebeslissen over je eigen omstandigheden en voorwaarden voor je studie. Stemmen is in mijn belang.

Zelf in de raad? Ik zou wel zoiets willen doen, maar pas als ik afgestudeerd ben. Nu heb ik daar echt geen tijd voor.

Fractie Front: v.l.n.r. Emilia Steendam Visser, Dennis van Loon en Robbert Becker

Zo wilde het College ‘inhoudelijke eisen’ stellen aan het bindend studieadvies: voortgang na het tweede jaar zou afhankelijk worden van een bepaald aantal studiepunten én het behalen van één of meerdere specifieke vakken. Front en SAM stuurden het College terug naar de tekentafel. Studenten werden op verkeerde manier gemotiveerd, argumenteerde Front. SAM vond het BSA zoals het is meer dan genoeg om studiesucces te voorspellen.

Buiten de Universiteitsraad om Universiteitsraadsleden vertegenwoordigen studenten ook buiten de raad om. Dat lijkt steeds belangrijker te worden: de fracties kunnen buiten de trage vergadercyclus van de Uraad meer gedaan krijgen. Zo heeft Front er voor gezorgd dat het statistisch-analyse programma Stata vanaf april op meer computers beschikbaar is. Met de digitale

tak van Tilburg University doet ook SAM goede zaken: er worden digitale cijferlijsten ontwikkeld en gemiddelden worden straks automatisch weergegeven. Fractie SAM is op haar beurt in gesprek met campuscateraar Sodexo en wil onderzoeken of het economisch haalbaar is om de mensa ook in het weekend te openen.

Op universonline.nl verschijnt in de verkiezingsweek een analyse van de verkiezingsprogramma’s en bekijken we wat waarheid geworden van wat er beloofd is.

Wat valt er te kiezen voor werknemers?

Johan van der Putte, 26, Bestuurskunde Stemmen? Dit jaar ben ik tijdens de verkie­ zingen op studiereis naar Rio de Janeiro.

Vorige keer heb ik wel gestemd.

Al een idee? Ik heb me nog niet erg ver­ diept in de mogelijkheden, maar kom al wel verkiesbare studenten tegen in de Es­ planade. Ook op Facebook kom ik mensen tegen die meedoen aan de verkiezingen.

Belangrijk? Stemmen is zeker belangrijk, je krijgt de kans om je stem te laten horen. Ik heb helaas niet zoveel zicht op wat de stu­ dentenraden uit het overleg slepen, daar zou ik wel meer van willen weten.

Zelf in de raad? Daar heb ik te weinig tijd voor.

Univers 10 april 2014

14. Coverstory

Jochem Arts, 20, International Business Administration Stemmen? Ja. Al een idee? Nee, eigenlijk niet. Vorig jaar heb ik Front gestemd. Ik stem bij de eerste die opduikt met een iPad. Dan kun je de keren daarna zeggen ‘ik heb al gestemd’. Ik begrijp die methode wel, maar het geeft wel veel gedoe. Misschien is het beter als je echt naar een stem­ hokje toe moet om te stemmen. Al is het mogelijk dat er dan niemand op komt dagen. Het zou wel goed zijn om nog wat beter geïnformeerd te worden over de verkiezingen, misschien met collegepraatjes.

Belangrijk? Ja, ik vind het altijd belangrijk om te stemmen. Zo oefen je invloed uit, bijvoor­ beeld op het geld dat de universiteit besteedt of op wat je diploma waard is na je afstuderen.

Zelf in de raad? Misschien.

Onafhankelijken, ABVAkabo of TiU International?

Coalities van collega’s Werknemers van Tilburg University hebben bij de universiteitsraadsverkiezingen genoeg te kiezen. Ze kunnen stemmen op vakbondsfractie Abvakabo, de Onafhankelijken of nieuwkomer TiU International. Univers sprak ze alle drie en vroeg: ‘Waarom moeten werknemers op jullie stemmen?’

Abvakabo: ervaring, expertise, achterban

e Onafhankelijken hebben volgens fractievoorzitter Tjits Roselaar en nummer 2 Elke van Cassel (beleidsmedewerker bij TSH) nieuw elan gevonden. Zo is er meer eenheid in de fractie; naar eigen inzicht stemmen in de Uraad is verleden tijd. Voortaan stemt de fractie met één stem. Althans, dat is het voornemen. Ook wordt er meer gestructureerd vergaderd. “We komen vóór en na elke universiteitsraad bijeen.” Daarbij staat de achterban altijd centraal, zweert Roselaar (hoofd Language Center): “We laten ons voeden door onze achterban, waartoe we ingang hebben via onze brede kieslijst. De mensen op die kieslijst zijn bereid mee te denken en dossiers te lezen.” Volgens Van Cassel vertegenwoordigt de dertienkoppige kieslijst ‘alle geledingen van de universiteit’.

Medewerkersfractie Abvakabo’s motto is kritisch en constructief.

Volgens lijsttrekker Marinus Verhagen onderscheidt de fractie zich met hun ervaring, expertise en het contact met de achterban. Verhagen: “Het lot van het personeel is bij ons in goede handen.”

“De afgelopen twintig jaar hebben we laten zien dat we een goed georganiseerde en ervaren fractie zijn. Een die in staat is om de belangen van het personeel uit te dragen, maar ook rekening houdt met het belang van de organisatie.”

“Ons voordeel is dat vakbondsleden die bij deze universiteit werken ons sneller weten te vinden.” Verhagen denkt dat er ongeveer 300 medewerkers lid zijn van de Abvakabo. Maar de vakbond heeft geen inspraak in het fractiebeleid, volgens Verhagen: “Als fractie zijn we echt onafhankelijk. We hebben geen enkele relatie met het hoofdkantoor in Zoetermeer.”

Logisch alternatief

Versterking van het onderwijs

In haar verkiezingsprogramma noemt de Onafhankelijken zich het ‘logische alternatief’ voor vakbondsfractie Abvakabo. Logisch omdat het merendeel van de werknemers geen vakbondslid meer is, volgens de kopstukken. ‘Kritisch-coöperatief’ is het sleutelwoord van De Onafhankelijken volgens de fractie. Wat betekent dat? “Kritisch zijn alle fracties; het coöperatieve zit in onze keuze om geen vastgestelde koers te hebben die we te allen tijde volgen”, aldus fractievoorzitter Roselaar.

Roselaar gaat er, als ze verkozen wordt, in ieder geval voor zorgen dat de onvermijdelijke bezuinigingen – vier miljoen per jaar tot 2020 – ‘transparant en eerlijk’ verlopen. De fractie wil dit doen “door het proces scherp en kritisch te volgen en waar

Ook Abvakabo ziet de reorganisatie van de diensten als een belangrijke ontwikkeling: “Ik sta ervoor dat de reorganisatievoorstellen en organisatieveranderingen zorgvuldig verlopen.

Wij willen afdwingen dat het College van Bestuur zich als goed werkgever gedraagt, transparant is en verantwoording aflegt aan de stakeholders.”

Daarnaast is versterking van het onderwijs van belang voor de fractie. Ze wil ‘meer handen aan het bed’, ofwel ‘een grotere interactie tussen docent en student’. En geld dat vrijkomt moet als het aan de fractie ligt naar het reguliere proces: “Dat je niet zegt we gaan weer een nieuwe opleiding beginnen waarin we veel gaan investeren of een nieuw onderzoeksinstituut.”

D

Denise Elsten, 19, Psychologie Stemmen? Ik denk het niet.

Waarom niet? Ik ben totaal niet op de hoogte van de verkiezingen, al klinkt het niet hele­ maal onbekend. Misschien heb ik er een colle­ gepraatje over gehad. Mijn redenering is altijd: ‘Ik kan het verschil toch niet maken.’

Wanneer wel? Als de partijen goed duidelijk kunnen maken wat ze bereikt hebben, zou ik eerder geneigd zijn om te gaan stemmen.

Univers 10 april 2014

nodig kanttekeningen te plaatsen en gebruik te maken van ons recht op advies en of instemming”, besluit Roselaar.

TiU-panel .15

coördinatie Mathijs Sukel

Geste of boete?

TiU-panel

Vrijwel elke universiteit vraagt een geldbedrag – boete in de volksmond – aan studenten die zich te laat inschrijven voor een tentamen. Dat mag niet volgens de letter van de wet, het collegegeld moet volstaan. Tilburg University noemt het administratiekosten en een relatief ‘laag bedrag’ (25 euro) en vindt het een ‘geste, daar een te late inschrijving eigenlijk uitsluiting van het tentamen betekent.’ Wat jullie TiU-panel, is er sprake van een boete of een geste?

Klein bedrag Arnoud van Hulst (24), student theologie Dit is een lastige discussie. Aan de ene kant is het belangrijk dat studenten na betaling van collegegeld zonder verdere belemmeringen kunnen studeren. Toch kun je je afvragen wat er gebeurt als studenten zich ongestraft te laat kunnen inschrijven voor tentamens. Waarschijnlijk ontstaat er een administratieve hel! Daarom vind ik dat de universiteit best een klein bedrag mag vragen om later inschrijven mogelijk te maken. Een klein bedrag dus: bijvoorbeeld 5 euro, zoals de Radboud Universiteit vraagt.

En laat dan de voorwaarde zijn dat de opbrengsten van de boetes direct ten goede komen aan studentenfaciliteiten. Ontwikkel bijvoorbeeld een nieuw registratiesysteem voor tentamens, want het huidige systeem is onoverzichtelijk en gebruiksonvriendelijk.

Woordspelletje

Duur genoeg

Mirjam Siesling (35), subsidieadviseur bij Tilburg School of Economics and Management Zoals ik het heb begrepen, krijg je bij de eerste keer te laat aanmelden een waarschuwing en moet je bij de tweede keer te laat zijn, de boete betalen. Als je twee dagen vóór de uiterste aanmelddatum nog niet bent ingeschreven, ben je uitgesloten van het tentamen. Deze regeling een ‘geste’ noemen in plaats van een boete lijkt me een woordspelletje, het is immers bedoeld als een ontmoedigende maatregel. Een oplossing lijkt mij de tentamenaanmelding te koppelen aan de inschrijving voor het bijbehorende vak: dan is er nooit meer iemand te laat en kan de boete ook weer worden afgeschaft.

Hans van Dooremalen (46), docent Tilburg School of Humanities Officieel zullen het administratiekosten zijn, maar het voelt als een boete. De combinatie van deze ‘boete’ en je heel vroeg moeten inschrijven, zorgt ervoor dat studenten zich al bij inschrijving voor het reguliere tentamen opgeven voor het hertentamen.

Bij een gemiddeld slagingspercentage van 67 procent, wordt voor 2/3 van de studenten dus onnodig een plek gereserveerd bij het hertentamen, surveillanten ingehuurd en tentamens gemaakt. Als men dat beter zou regelen (bijvoorbeeld door studenten die via BlackBoard voor de cursus zijn ingeschreven automatisch in te schrijven voor het tentamen, en zij die hun tentamen niet halen automatisch in te schrijven voor het hertentamen), zouden we 2/3 van de hertentamenkosten besparen en kunnen we de boete/administratiekosten kwijtschelden.

Studeren is al duur genoeg.

Univers 10 april 2014

16. Lifestyle

coördinatie Francine Bardoel

Swaffelend met je middelste been je pincode intoetsen

Column

Naaktpinner De Tilburgse politie is op zoek naar een naaktpinner. Of beter gezegd: een blote pinpasdief. Op internet circuleert sinds kort een opsporingsbericht. “Blote pinner gezocht” heeft de politie erboven gezet. Ik vind dat een gemiste kans. Ze hadden hem op zijn minst de potloodpinner kunnen noemen, want de begeleidende foto is een feest van bloot vlees. We zien een heerschap van Noord-Afrikaanse makelij, dikkig, borsthaar, baard, tieten.

Helemaal naakt met enkel een muts op die hij ver over zijn oren heeft getrokken.

Je vraagt je af waarom meneer bloot is. Ik heb het er met een bevriende psychiater over gehad. De kans is groot dat de man een fetisj heeft voor pinautomaten. Al vanaf zijn vroege jeugd ziekelijk verlegen. Oh, die angst een leuke dame aan te moeten spreken! Gaande de jaren verdiepte het een en ander zich tot een fobie. Meneer stelde noodgedwongen zijn eisen bij. Vrouwen, ach, wat moet je met vrouwen? Dus kocht hij zich een opblaaspop, en zo ging het van kwaad tot erger. Inmiddels maakt het hem allemaal niets meer uit. Als er maar een gleuf in zit.

Of onderschatten we hem? Dat zette me aan het denken. Zie mij eens, lijkt hij te willen zeggen. Pinnende criminelen worden vaak herkend aan hun kleding. Daar heeft meneer geen last van.

Bijkomend voordeel: wanneer je al swaffelend met je middelste been de pincode intoetst, laat je ook geen vingerafdrukken achter. Slim, heel slim. The perfect crime. De enige vraag die nu nog rest: waar laat je als naaktpinner in godsnaam dat pasje?

Luuk Koelman is columnist voor Univers

I-con

Interessant hoe ze omgaan met de goden Slechte gewoonte? Misschien dat ik een betweter ben. Ik geloof niet zomaar alles wat mensen zeggen. Je moet met goede argumenten komen. Dat is ook wat ik zoek in mijn studie; erachter komen wat nou echt waar is. Bijvoorbeeld in oude teksten.

Favoriete boek? Dan ga ik voor OPCenter van Tom Clansey. Lekker wegdromen in een andere wereld. Het grote spanningsveld, de post-ijzeren gordijn setting en de vele conflicten maken het fijn om te lezen.

Series? Game of Thrones. Het is interessant om te zien hoe ze in de serie omgaan met de verschillende goden.

Leuk ook dat Carice van Houten er een rol in speelt.

Wat zou je doen met 1 miljoen? Mijn studieschuld aflossen. Ik zou ook een deel aan het goede doel schenken.

Misschien een jaar naar Afrika om daar, in samenwerking met een organisatie als Unicef, iets op te bouwen. Er wordt nog al eens negatief gekeken naar dit soort organisaties, maar ik denk dat het onderschat wordt wat er de afgelopen 20 jaar allemaal bereikt is.

Koos Kemna (28), Theologie

Inspiratiebron? Mijn vader is een inspiratiebron voor me. Hij is 12 uur per dag van huis om te werken. Ik heb bewondering voor hoe hij zich inzet voor zijn gezin.

Reizen? Ik zou nog wel een keer naar Noorwegen willen voor de fjorden, de bergen en het noorderlicht. Canada en Nieuw-Zeeland zijn interessant door hun ongerepte natuur.

Trendspotting

Als een walvis Wat zijn de laatste trends op de Tilburgse campus?

Univers zit bovenop alles wat hip & happening is.

Deze keer: whaling.

Eerst was er planking, daarna kwam owling. Ook tebowing was hip, maar de nieuwste trend overtreft al deze varianten: whaling.

Het idee is simpel: gooi jezelf in een sierlijke boog achterover

Univers 10 april 2014

Lifestyle .17 Film Wè nou?

Jacht op een illusie

Jij & Uraad?

De verkiezingsstrijd barst volgende week weer los. Zou jij jezelf verkiesbaar stellen voor de universiteitsraad of een van de faculteitsraden? En wè zou je belangrijkste speerpunt zijn?

“Ik zou het zeker overwegen om mezelf verkiesbaar te stellen. Al heeft dat nu weinig nut, want ik studeer in augustus af. Mijn belangrijkste speerpunt (lees: mijn grootste dagelijkse ergernis) zou het treffen van een regeling zijn voor het reserveren van computers, zodat iedereen de kans krijgt om in de bieb te werken.”

René Otto (23 jaar), master Ondernemingsrecht “Nee, ik zou mezelf niet verkiesbaar stellen. Medezeggenschap is niets voor mij, dat laat ik liever aan anderen over die dat wel leuk vinden om te doen. Ik vind het wel belangrijk om te stemmen, al ben ik er nog niet uit wie dit jaar m’n stem krijgt.”

Kim Janse (21), bachelor Sociologie “Ik ben blij dat er elk jaar weer studenten ons willen vertegenwoordigen, maar ik zou mijzelf niet verkiesbaar stellen. Het lijkt me interessant, maar ik wil simpelweg geen heel jaar opofferen aan één activiteit.

Liever werk ik parttime, ga ik stage lopen en studeer nog wat. Ik ben graag met meerdere dingen tegelijk bezig, maar wil graag mijn studie als hoofdactiviteit behouden.”

Suzanne Hendricksen (22 jaar), bachelor Rechtsgeleerdheid “Nee, dat zou ik niet doen. Ik heb er geen tijd voor, want ik werk fulltime. Daarnaast werk ik in een klein team waardoor ik niet echt een representatief beeld heb van wat er leeft en speelt onder medewerkers van de universiteit.”

Bas van Nunen (35 jaar) ICT coördinator/ consultant bij TiSEM

zoals een walvis die uit het water springt, bij voorkeur met een hoop gezwiep van uw lange lokken en overdreven armbewegingen. Youtube en Instagram laten inmiddels al zien dat er aan heel wat wereldburgers schoonspringers verloren zijn gegaan. Ook menig mediaredactie heeft al een ‘whaling’ filmpje opgenomen. Een Univers-versie is nog niet te bewonderen.

Ergens moet je het Woody Grant, hoofdrolspeler in Alexander Paynes Nebraska, nageven: als er niets is dat je thuis houdt, waarom zou je dan niet een illusie najagen?

De bejaarde, alcoholistische en verwarde vader van David ontvangt een brief met het bericht dat hij een miljoen dollar heeft gewonnen. Zijn zoons hebben direct door dat het om een reclamestunt gaat, maar Woody is vastberaden om naar Nebraska te gaan, met of zonder toestemming van zijn familie. Nadat hij meermaals wegloopt en zijn verbitterde vrouw Kate het niet meer aankan, besluit David zijn vader naar het stadje Lincoln te brengen. Zijn eigen leven is ook verre van bevredigend en zo kan hij weg. De slechte relatie met zijn vader zorgt ervoor dat de road trip allesbehalve prettig verloopt voor beide partijen. Samen houden ze de illusie in stand dat ze ergens heen gaan, in plaats van ergens vandaan.

De film is uitgevoerd in zwart wit en is van een traagheid die slechts deels functioneel is. Na driekwart van de verder erg ontroerende film, heb je het dan ook wel gezien en wordt het moeilijker om de aandacht erbij te houden. Toch blijft het melancholische gevoel dat de film achter laat hangen, ondanks het induttende einde. De portretten van de familie van Woody en David, de gretigheid waarmee oude ‘vrienden’ zich op Woody storten en de grimmige, maar hoopgevende conclusies over het leven: Nebraska werkt als een spiegel en biedt troost. Jozien Wijkhuis Nebraska draait in Pathé Tilburg

Serie

Geen moord maar hennep­ plantjes Zou dat niet handig zijn? Een portal waardoor je van de campus zo het stadscentrum in stapt. Zodat studenten en medewerkers in hun pauze even snel kunnen winkelen.

Hartstikke fijn. In de tv-serie Smeris hebben ze zo'n portal. Als acteur Jeroen van Koningsbrugge het Cobbenhagengebouw uitloopt, komt hij op de Schouwburgring uit.

Smeris is de nieuwe politieserie van BNN en geheel opgenomen in Tilburg en omgeving. BNN koos voor Tilburg, omdat de stad bekend staat vanwege de omvangrijke wietproductie. Het verhaalt draait om rechercheur Theo Kamp (Van Koningsbrugge), die tegen zijn zin van Moordzaken naar het Hennepteam verhuist nadat hij zijn boekje te buiten is gegaan. In het Hennepteam wordt hij gekoppeld aan Willem Niessen (Dennis van de Ven), een rechercheur die zich altijd keurig aan de regels houdt. In de eerste aflevering brengen ze bezoek aan een aantal huizen, waar de elektriciteitsmeters overuren maken. Kamp wil echter niet de kleine teler pakken, maar de grote jongens.

Het lijkt een beetje saai. Geen moord en doodslag, maar hennepplantjes. Aan het einde van de eerste aflevering zijn de twee heren echter al bij een achtervolging en een schietpartij betrokken. Bovendien is direct duidelijk dat het verhaal zich over meerdere afleveringen afspeelt.

Het acteerwerk is bij vlagen goed en bij vlagen erg ‘gemaakt’. Het Tilburgs is geen echt Tilburgs, de zachte ‘g’ kan beter en ook qua recherchewerk is er een hoop op aan te merken. De regie redt echter een hoop, Smeris is qua uitstraling vooral rauw en onverwacht. En Tilburg is best een mooi decor voor een politieserie. Malini Witlox Smeris is te elke maandagavond te zien om 20.30 uur te zien bij BNN. Univers recenseert alles. Ook op UniversOnline.

To be continued...

Univers 10 april 2014

18. Science & Society

text Bart Smout photography Victor Arnolds

‘It is frequently said that comedy show New Kids presents a largerthan-life version of the Brabander.’

Real Brabander not a star What characterizes the real Brabander, a native of the province of Noord-Brabant? PhD student Sandra Wagemakers is searching for the Brabant identity. It turns out it is hard to find, although there are some common values. “Brabanders aren’t glamorous.”

S

he is indeed a Brabander through and through. Born in Hilvarenbeek, where she recently moved back, and working at Tilburg University. When asked if that makes her a typical Brabander, the 24-year-old hesitates to answer. “There’s even a big difference between asking that question to someone from Hilvarenbeek and from Tilburg.”

Anyone searching for the core of the Brabant identity will be disappointed quickly. It is always in flux, and that is the only answer you’ll get. Jos Swanenberg - professor Diversity in Language and Culture, and Wagemakers’ supervisor - recently observed that the Brabant dialects are under threat due to globalization. This doesn’t mean that the dialect, undeniably an important aspect of the Brabant culture, is on its last legs, he says. It takes on new shapes precisely on account of these outside influences.

Cultural sociologist Ton Wagemakers (no relation) agrees that these days, no one exclusively calls themselves a Brabander.

The world has expanded and doesn’t stop at the borders of a village or town anymore. There is, however, something like ‘family resemblances’. In an interview with arts and culture magazine Brabant Cultureel he explains, “The philosopher Wittgenstein talks about family resemblances; someone doesn’t have to have the typical familial characteristics in order to belong to a family.

That also applies to the so-called Brabant family.” He means to say: whether you listen to popular singer Frans Bauer or rapper Fresku, you still belong to the same clan.

When the core of an identity cannot be found, you had better take a detour. That’s why Sandra Wagemakers went to speak with pupils at a multicultural elementary school. She showed them pictures of famous Brabanders and asked the pupils who they deemed to be the most Brabant-like. Popular singer Guus Meeuwis finished first with flying colors. Way down the pecking order: socialite and tv presenter Sylvie Meis.

Poor Sylvie. Why is she excluded from the Brabant family?

Glamour and Brabant are like chalk and cheese, apparently. According to the children, Sylvie Meis looks like a star and is therefore not a real Brabander. Real Brabanders look normal, like singer Guus Meeuwis. Someone without any airs, who is simply normal.”

Univers 10 april 2014

So, does the real Brabander have more in common with New Kids, the over-the-top, dialect-speaking Brabant comedy show, than with stars on the red carpet?

“It is frequently said that New Kids presents a larger-than-life version of the Brabander. I don’t agree. If the New Kids are typically Brabants, why have they been so successful in Germany? Even in Russia, they have dubbed New Kids videos that are extremely popular there. New Kids is above all a parody of stereotypical antisocial behavior, and that occurs everywhere. I actually concluded from my discussions with the children that they see the Brabander as someone without any pretenses. No artifice; that’s what characterizes the Brabander.”

And the characteristically soft-spoken g, of course.

“That is still the primary characteristic of the Brabander. The language you speak says a lot about where you come from. But when you talk with a soft g, it doesn’t automatically mean that you feel like a real Brabander. That soft g is mostly a handy way for others to categorize someone. Besides, there are some villages in Brabant where they don’t speak with a soft g at all.”

Is a Brabander living in a village more rooted than one living in the city?

“Many Tilburg children I spoke with actually regard class mates from the surrounding area as less Brabants. It’s notable that multiculturalism is also seen as typically Brabants. So, what’s typically Brabants is no longer automatically associated with villages and agricultural businesses. It has evolved with the times.”

As the song goes, Brabant nights are long. Is the Brabander good at having a fun?

“Every Brabander will answer that question with a resounding yes. But you can wonder who would regard his or her community as unsociable.”

Simply normal and the soft g for gezelligheid, the typical Dutch sociable atmosphere. Have you come across any other typical Brabant characteristics?

“Well, Carnival and a preference for lots of beer seem to be inextricably linked with the Brabant folklore, as well as the belief that Brabanders are less rushed then people in the west of the country, the Randstad.

So, Sylvie Meis should just release some Carnival pictures of herself?

“I have no doubt she would rise up in the ranks.”

Science & School .19 text Bart Smout

Masterpiece

Travel at home It has never been easier to travel. So why do we still read travel literature? Out of nostalgia for more adventurous times, writes Ruud Welten in Onder vreemden (Among Strangers).

“If only I could travel like Gauguin, Nerval or Chatwin did,” sighs Welten in his latest book Onder Vreemden (Among Strangers). Ruud Welten, philosopher at Tilburg University, is rapidly becoming THE travel philosopher of the Netherlands. Last year, his book Het ware is leven elders (The real life is elsewhere) on modern tourism, was well-received. And now Onder vreemden (Among Strangers) is out, a book on travel literature. Small in size (190 pages) but rich in insights and references.

According to Welten, travel literature is often considered: “a variation on anthropological, historical or social-scientific research.”

Undeservedly: “That’s overlooking the fact that travel literature, in contrast to positivistic science, is a way of making the relationship with the unknown in the eyes of the stranger a theme.”

In the nineteenth century, the desire to meet what’s different develops, rather than trying to encapsulate and absorb what’s different as the colonists did. The Orient became the symbol of a strange and distant world that is waiting to be discovered.

Welten shows us how writers such as Gérard de Nerval, V.S. Naipaul and Bruce Chatwin, each in their own way, approach what is different as being different in a way that can’t be translated. They

don’t attempt to refer what is different to their own culture but they strive to leave it in tact. This leads to beautiful observations. According to Welten, travel literature is all about ‘the manyvoiced differences in the world’.

Among Strangers is a song of praise to the travel literature but towards the end it turns into an epicedium. Because travelling, real travelling isn’t possible anymore, says Welten. The world has turned into one, great big tourist resort. Everything has already been discovered, all that is different is already well-known. All that remains is nostalgia. A longing for the days when travelling still equaled adventure and discoveries. That’s why we read travel literature, nowadays. Welten: “When I read travel literature, I picture myself in an untraveled world in a pre-tourism period.”

So exchange your flight ticket for a pile of travel stories and stay home, next summer.

Better working conditions

Eureka!

Paying safely

Debit card fraud causes people to pay cash more often. In order to encourage electronic payments, and thereby lowering costs to society, debit card fraud needs to be fought more. This is the result of research by Anneke Kosse.

Especially articles about dealing with safety risks on the front pages of newspapers have big effects on consumers. Yet, if only companies, shops and banks try to put an end to electronic payment fraud, that is not enough. “They should also continue to inform consumers about the safest way to pay”, Kosse suggests. “That may result in cost savings for our society.”

“Do not disregard your own demands and wishes, but do take responsibility.”

This pressing appeal to large organizations and government agencies has been made by Mieneke Koster. Organizations and government agencies are meant to monitor the quality of the working conditions of their suppliers, but in practice, that doesn’t amount to much. Demanding a so-called SA8000 certification, the standard for good working conditions, is the first step according to Koster. In addition, organizations and government agencies should also be more aware of the demands they put on their suppliers. By, for example, stop putting unreasonable pressure on prices and delivery times. “There still is a lot of ground to cover in this respect,” Koster says.

Empty seats

Start converting abstentions into empty seats. This writes political scientist Julien van Ostaaijen in regional newspaper

Brabants Dagblad.

Turning in a blank ballot paper in election time is a form of protest, van Ostaaijen says. Voters who abstain indicate thereby that they do have faith in democracy, but not in the existing political parties. By translating abstentions into empty seats, that protest will be more palpable. “It will hopefully encourage politicians to engage with the voters who abstain or those that don’t vote at all,” van Ostaaijen writes. Whether it works or not, it will in any case result in an interesting view.

Travelling in 1880.

Lots of Jumbo, no jets.

Blank votes should lead to empty seats in parliament

Univers 10 april 2014

20. International

text Sylvia Kuijsten photography Dolph Cantrijn

The Voice of Tilburg: Dutch or En Election time on the campus is about to start. Students in brightly colored sweaters shoving laptops in your face, winning you over with bottles of water and asking for your vote in return for a popsicle. A fanatical campaign is being held to get the most enthusiastic and ambitious students to discuss the University’s and faculties’ policies. But are you, the international students, aware of your options when it comes to having your say in the matter? And are you getting the chance to make your voice heard?

A

merican student Josh Bossevain (31 year-old, premaster Information & Communication) applied for the candidacy of member of the council at the Humanities’ faculty. The interview went well and the student seemed positive until he received an e-mail from them the next day. The faculty’s council informed him that all meetings were to be held in Dutch, even if Josh were to be elected. “The director offered me a crash course in Dutch through the language center.”

Demoralized After the phone call, Josh decided to withdraw his candidacy. “On the one side, I understand that this is a Dutch university and that to some extent we as international students are expected to integrate. But at the same time this school was advertised to me as an international school. Tilburg puts on an international face but if you pull back the curtain, you can see that it’s quite provincial.”

It wasn’t due to the students that Josh withdrew his candidacy.

“They seemed very concerned about my situation and ge­nuinely sad when I withdrew,” he says. “It’s the system that is, in its current incarnation, clearly set up for Dutch or Dutch-speaking students. Because of that, we can’t really participate in the process”. And that’s a shame, because according to Josh there is

Univers 10 april 2014

still much to be gained. “I wanted to run as a candidate because many of the international students I’ve talked to told me they feel that we don’t really have a voice here or are not included in the school decisions that matter.”

Broader discussion “We had a lengthy discussion on this subject two years ago and we agreed that Dutch should remain to be the official language,” explains Lex Oostrom, president of the Humanities’ council.

“If you become a member of the council you have a choice of speaking in English or Dutch. So, Dutch members may express themselves in Dutch, international students are allowed to speak English. All members are required to have a passive understanding of the language. On top of this, English summaries of the agenda items that require a decision to be taken, are provided.

And I want to emphasize that an international student is more than welcome on the council as they always have been in the past.”

Other universities are struggling too Tilburg isn’t the only university where language is an issue. The council at Erasmus University Rotterdam currently has two international members, a student and an employee. In the past, they

International .21

glish?

worked with a simultaneous interpreter but in the last couple of months the members have conducted meetings in English as part of a trial. It wasn’t a success. The council members felt less confident speaking English and were less able to describe details. That members were allowed to express themselves in Dutch on some occasions wasn’t enough. Besides, not everyone’s English was good enough and there was a lack of English documents.

Groningen University is bravely trying to cater for English speaking students but it’s not really taking off. “There is a lot of room for improvement,” Peter de Vrieze, president of the University council agrees. The council, including its one international member, conducts its meetings in Dutch. The international student is allowed to speak English and the board of governors responds in English. Then they switch back to Dutch and the international student is assisted by an interpreter. The policy documents are in Dutch, documents concerning education and research come with an English summary. “The trend is that more and more documents are available in English but for the international student it’s still hard to understand everything,” says De Vrieze. “We have offered the student in question a Dutch course.”

The board of governors at the Radboud University Nijmegen

Tilburg puts on an international face but it’s actually quite provincial conducts meetings in Dutch and their documents are in Dutch too. The same applies to all the other councils and sections.

“This is the intended method of working should an international student be elected,” says chairman Joop Pronk. The only international student on the University council speaks Dutch so language is less of an issue here.

Rien Wijnhoven, chairman of the University council of Tilburg, states that the upcoming elections on our campus (see box) will decide if the English ‘issue’ will be back on the agenda. “It mostly depends on whether a non-Dutch speaking person makes it in the council. If not, the language matter will be less urgent, is my prediction.” →

Univers 10 april 2014

22. International

It can be challenging to endure soft mockery or criticism

The voice of Tilburg Student unions are in the lead As little as English is spoken on the various councils of the Dutch Universities, the more normal it seems in Tilburg’s student unions. For instance, most meetings at Magister JFT, the legal faculty’s student union, are held in English. “English is the official language whenever an international student attends. This year, two out of the three general meetings were held in English,” says Elza Kwekkeboom, the union’s PR commissioner. “In our minds, international students are a good addition to our members. We can draw from their experiences and at the same time they feel more involved with the union.”

Also the Economics student union, Asset, conducts its meetings in English if desired. “In addition, the written documents are always in English. Should an English speaking student become a member of the council, it’s easy to read through the previous years’ documents,” says Martijn Heinen, chairman of Asset.

According to Heinen, the advantage of this method is that there are no limitations for international students. “However, the disadvantage is that it’s often harder to get down to the details in a discussion,” he tells us.

Column

God bless your country Being part of an international environment is very enriching.

Most of us are here precisely because that is the kind of at­ mosphere we sought and hoped for when we started to look for a place to study. It is extremely difficult, if not impossible, to fathom what it means to be one person in a world of billions; and yet, the people we meet everyday come from places so far away, speak languages so different, and think in perspectives so very new to ours that we are reminded of it constantly: we are foreigners in most places of the world.

But we do have a home; how happy we may be to live in the Netherlands for now, there is a place where it just is more comfortable to be. Being a foreigner among foreigners is no easy ride: your culture is examined, the news from your country scrutinised, and you can bet that everybody has an opinion on ‘your’ politics, ‘your’ scandals, and ‘your’ way of life.

It can be challenging sometimes to face others, their mind already made up about your origins. It can be challenging to endure soft mockery or criticism; what usually comes up in conversations, wherever you are from, are clichés and bad politics. It is difficult not to become defensive of your home country when truths are diluted among the over-simplified ’facts’ that the media like to feed us. But it is okay to be defensive. Even though having a critical mind is crucial, it is also very important to share your side of the story, especially so when most people’s ideas of your reality are unjust or inaccurate. Let people know what it is like to be a citizen of your country, to walk the streets of your city, and speak the language of your nation.

Pride and shame are irrelevant. Just be clever.

Marianne Lalande is a Liberal Arts student

New section: TiU International Although English being the official language in the faculty’s council still causes problems, the University has introduced an international council this year: TiU International. According to head of the candidates’ list Tobias Klein, a German Associate Professor at TiSEM (School of Economics and Management) it was about time, too. “International students and employees have lots of good ideas that we’re missing out on.” Although internationalization isn’t one of the party’s goals, it is reaching out to one of the goals as set by the University. “In its strategic plan, the University has stated its desire to make the university international at all levels. Founding an international player in the University’s council hugely contributes to this.” Amongst others, the party has made it its goal to provide all relevant documentation – particularly that of the University council and the Board of Governors – in English and to make sure that the campus is also an ‘inspiring work environment’ in the evenings and at weekends. Currently, the list only consists of TiSEM, employees but there are hopes of adding employees from other faculties in the coming years. TiU International hopes to pave the way for an international student council by founding this party.

Language issue Even though the TiU International sees the future brightly, the problem won’t be resolved soon, the language issue remains. “I absolutely understand the language issue and the complicated situation it puts everyone in. I’m a guest in this country and of course it is my responsibility to integrate,” says Josh. “However, the university doesn’t seem to foster a very good environment for this to happen. Language-wise, most students like me are here for one or two years and cannot realistically integrate on any substantial level in such a short time, I wasn’t able to get into a Dutch class during my first semester because they were all fully booked. I tried to find classes elsewhere, but there was nothing in Tilburg. That makes it almost impossible to learn the language. Basically, it means that I and those like me are left out of the process on any meaningful level.”

Background elections TiU Tilburg University has several representative bodies; fractions for students, employees and the various faculties. The forthcoming elections are all about electing representatives for the University Council. They are held between the 14th and the 17th of April 2014.

University Council. This council consists Univers 10 april 2014

of nine student members and nine members

are employees. They meet with the Board of Governors every month to discuss mat­ ters such as strategic policy, organization, management and budget and they enjoy a number of approval and advisory rights.

Faculty Council. Each faculty has its own council consisting of employees and students of the faculty in question. The number of

council members varies per faculty. The coun­ cil represents employees and students in the fields of education and research, to this end they enjoy approval and advisory rights.

Service Council. And every Service has its own council consisting of five employees of the service in question. They too enjoy ap­ proval and advisory rights.

What’s in the world .23 edited by Mathijs Sukel

Sci Liar, liar California – March 24

Listen to your gut, not your ratio when you try to unmask liars. Because when it comes to detecting deceit, your automatic associations may be more accurate than conscious thought, according to research published in Psychological Science, a journal of the Association for Psychological Scien­ce. Conscious awareness may hinder our ability to detect whether someone is lying. “Our research was prompted by the puzzling, but consistent finding that humans are very poor lie detectors, performing at only about 54% accuracy in traditional lie detection tasks,” says psychological scientist Leanne ten Brinke, of the University of California. One of the things the researchers did was let 72 participants watch videos of ‘suspects‘ in a mockcrime interview. Some of the suspects in the videos had actually stolen a $100 bill from a bookshelf, whereas others had not. www.sciencedaily.com

Mankind: destroyer of the earth Wales – March 25

A fairly general assumption is that mankind is responsible for the ‘destruction’ of our planet, in terms of nature and animals. In particular since the beginning of the industrial revolution, by using fossil fuels and developing advanced technologies for mass production. Well, forget that.

Mankind’s part in the suspected de-

struction of the earth goes back millions of years, claims the famous zoologist George Monbiot. “New research suggests there was no state of grace: for two million years humankind has been the natural world’s nemesis. What rose onto its hindlegs on the African savannahs was, from the outset, death: the destroyer of worlds.” www.monbiot.com

We find Maaike (33) on the second floor where she welcomes us with open arms.

“Please come in,” she says after her colleague brought us to her.

She is substituting for her colleague, who is on maternity leave. She helps students that go to other countries for their study. Next to her temporal work at the university, she has her own business where she advises people that go abroad. “Working with students

C a m p u s corners

“Our constitution is too special to be ignored. If we want to celebrate its 250th birthday, something has got to change. Both in the way we deal with it, as the constitution itself.”

Maurice Adams, Ernst Hirsch Ballin, Gert-Jan Leenknegt and Karten Meijer of Tilburg Law School comment on the celebration of 200 years Dutch constitution in their Op-Ed. (Source: newspaper Brabants Dagblad)

Laughter as medicine Southampton – 28 march

‘Laughter is the best medicine’ is regarded as a folk wisdom, but there might be more to it.

Research indicates that cartoons could be beneficial in educating and empowering patients to cope better with their long term conditions. “Humor is frequently and naturally used by people with chronic illnesses to help them adjust and understand what is happening to them,” explains the study’s leader. Cartoons could provide clarity to patients and be a way to engage with them.” “It is an untapped resource and could be a potential approach to support self-management”, says associate Professor Dr. Anne Kennedy of the University of Southampton.

Spotted!

Campus lamppost, 3 april, 12.31 hrs – Bad example Less government, more personal responsibility, is what conservative-liberal party VVD is all about. So - three weeks after the municipal elections - who should have removed stray election posters? The university? The city? The VVD campaign team apparantly not. Maybe they are too busy figuring out why the party lost. The morale: the VVD is good at putting up posters, living up to their promise is quite another story.

www.southhampton.ac.uk

Helping students find their way Univers covers the campus from corner to corner. ‘Raiding’ random staff and students in their university habitat. In Koopmans Building we met Maaike Wachters, study abroad advisor.

Vox Prof

ide

wo ence rld w

is something I really like about my job at the university. I help them find the right county for their study, try to avoid the cultural shock some students experience and make sure they are prepared for their journey. We also do a lot of promotional work to attract students to studying abroad. Most of the questions I get from students are about scholarships or the subjects they need to finish to be granted permission to leave. It is a very good experience for students to see other countries. It helps them open their minds for other cultures.”

Maaike has been to a lot of countries herself. “I attended high school in America for a year, I studied in Finland for six months and lived in China and Australia.”

Do you have a funny photo?

Send it to univers@uvt.nl.

Or post it on our facebook page facebook. com/univers. english or send it to twitter.com/ UniversEnglish

Univers 10 april 2014

International starts here

The culture of the real Brabander Travel literature is pure nostalgia

'Medezeggenschap' is Dutch no. 11 April 10, 2014

Independent magazine of Tilburg University