We mogen weer

jaargang 53 | 31 maart 2016 #09

Onafhankelijk magazine Tilburg university

Doe eens gek, University stem bewust College Verkiezingen voor de Universiteitsraad

(N)iets nieuws onder de zon

Burden or blessing?

Being gifted is not always fun

2

In deze Univers

05

08

Doe eens gek, stem bewust

Sexting gaat vaak ook gewoon goed

Een pleidooi aan de vooravond van de verkiezingen van de U-raad.

Over de voor- en nadelen van het digitaal versturen van blootfoto’s

16

24

University College: (n)iets nieuws

Gifted: a burden or a blessing?

De bachelor Liberal Arts and Sciences heet nu University College Tilburg. Is dat nodig?

OVERIGE ARTIKELEN 6 Lijsttrekkers aan het woord 22 I only want that piece of paper Rubrieken 4 Waar is Univers?

4 FF bellen met

31 maart 2016

Some students are intellectually gifted.

That does not always make life easier.

12 De Vijf van Eijff 13 Goudhaantje 13 En Passant 14 Beeldend 20 Recensies 20 Wè nou?

21 Masterscriptie 21 Over de schutting

28 Schappelijk Nieuws COLUMNS 3 Luuk Koelman 11 Tom Grosfeld 19 Erik-Jan Broers 27 Marianne Lalande

3

Van de redactie goed bezig Univers legde de vijf lijsttrekkers bij de komende U-raad verkiezingen vijf vragen voor. Wie de antwoorden leest op pagina’s 6 en 7, zou de indruk kunnen krijgen dat vooral de tevredenheid overheerst en er nog slechts ‘kleinere’ zaken zijn waarvoor gestreden moet worden.

Hetzelfde gevoel roept het verhaal op over het splinternieuwe University College Tilburg. Het UCT is vooral oude wijn in een nieuwe zak.

Alles is al geweldig, maar de verpakking kon nog aantrekkelijker en die is daarom nu aangepast.

Het roept de vraag op of Tilburg University op een haar na perfect is. Uiteraard niet, al zijn we hier op sommige onderdelen wel erg goed bezig.

Maar perfectie bestaat niet. En zelfs uitblinken heeft zo zijn nadelen. Dat blijkt wel uit het verhaal over de hoogbegaafden in ons Engelstalige deel van ons magazine. Bovendien: goed zijn is één ding, goed blijven is veel lastiger.

Jan Ligthart, coördinator Univers univers@uvt.nl

Poll

Studenten uit de spits vanwege drukte bij NS?

66%

21%

De problemen van NS zijn niet de mijne

Prima oplossing voor de drukte

(53 stemmen)

(17 Stemmen)

13% Schandalig!

Zo kan ik wel stoppen met mijn bijbaantje (10 Stemmen)

Stemmen op de volgende poll kan op Universonline.

colofon

Univers #9 | 31 maart 2016

Adres Postbus 90153, 5000 LE Tilburg, univers@uvt.nl Internet www.universonline.nl Basisontwerp Death Valley/Pascal Tieman Cover Pascal Tieman Productie PrismaPrint Uitgave Univers is het driewekelijks onafhankelijk magazine van Tilburg University Volgende editie Univers 10 van jaargang 53 verschijnt op 21 april 2016 Redactieraad Voorzitter Wiel Schmetz (w.schmetz@fontys.nl) Dit nummer is gemaakt door Francine Bardoel (hoofdredactie), Martien Bos, Erik-Jan Broers, Dolph Cantrijn, Adrian van den Eerenbeemt, Nathan de Groot, Tom Grosveld, Chris Gijzen, Sarcelle Kemperman, Luuk Koelman, Marianne Lalande, Jan Ligthart, Frank van den Nieuwenhuijzen, Lars Regeer, Iris Scherphof, Bart Smout, Ton Toemen, Jack Tummers, Ron Vaessen, Marga Walsh, Jeroen Wienen, Niek Willems, Jozien Wijkhuijs.

column Luuk Koelman

Niet denken in (wc-)hokjes Universiteit Amsterdam heeft sinds vorige week genderneutrale toiletten. Op de tweede verdieping, waar het herentoilet geen urinoirs heeft, prijkt nu op zowel het dames- als het herentoilet enkel de afkorting ‘wc’. Iedereen is welkom op beide toiletten.

De universiteit wil af van de strikte scheiding tussen man en vrouw, omdat genderneutrale studenten zich ongemakkelijk voelen tijdens een bezoek aan het toilet. Initiatiefneemster Ruby de Hart legt uit hoe moeilijk sanitair relaxen is wanneer je je geen man of vrouw voelt, of juist allebei: “Je moet steeds kiezen uit opties waar je je niet mee kunt identificeren.” Ruby moet zich er “altijd weer mentaal op voorbereiden” wanneer ze naar het toilet gaat.

Gender-gekte op de UvA? Welnee, prima initiatief, niets mis mee. Weg met het (wc-)hokjesdenken!

Een genderneutraal toilet is net als het toilet thuis.

Man, vrouw en alles wat daar tussenin zweeft, is er welkom. Hartstikke uniseks! Dus waarom niet hetzelfde doen in de openbare ruimte? In trein en vliegtuig doet toch ook niemand moeilijk? Haal overal het dames- en herensymbooltje weg en je bent klaar. Alleen de urinoirs zullen eraan moeten geloven, want vrouwen willen dolgraag in alles een man zijn, behalve wanneer het op de plastuit aankomt.

Maar ook daar zeiken wij mannen niet over. We schikken in. Genderneutralen én vrouwen zijn meer dan welkom op wat voorheen het herentoilet was. Ons porselein is jullie porselein, of het nu om een plasje of een drolletje gaat. Al verwachten wij mannen wel één klein gebaar van nieuwe gasten: dat zij na het zittend plassen netjes weer de bril omhoog doen.

31 maart 2016

4

Waar is Univers?

tekst Jozien Wijkhuijs foto Jack Tummers

misschien wel bij jou in de buurt

ff bellen met

Maarten Brekelmans Na jaren van dominantie zijn de ijshockeyers van Tilburg Trappers overgestapt naar de Duitse Oberliga, de derde divisie. Meteen in het eerste seizoen worden de play-offs gehaald. Ze staan inmiddels in de halve finale. Het succes is mede te danken aan student Finance Maarten Brekelmans.

chipsoverwegingen voor zeven euro “In het CentERlab, in de kelder, na de second hand bookstore,” staat op het briefje dat ik in de koffiekamer van het Cobbenhagengebouw vind.

Studenten kunnen zeven euro verdienen als ze deelnemen aan een studie naar consumentengedrag, staat er ook. Ik ben weliswaar geen student meer, maar zie er wel zo uit, heb een ANRnummer en zet me natuurlijk graag in voor de wetenschap. En voor zeven euro. Dus daal ik af in de krochten van het bestuursgebouw, en na een spannend links-rechts-links sta ik in een ruimte waar drie studenten op proefpersonen wachten.

Het onderzoek vandaag gaat onder andere over chips. In een klein geluidsdicht hokje staat een bureau met computer en een stoel. Met een wit plastic bakje chips worden proefpersonen achter de computer gezet om vragen te beantwoorden over hun chipsoverwegingen en productbehoeftes. Er zijn vragen over drankjes met cannabis en alcohol, en over de eigen impulsiviteit en

31 maart 2016

controle. Enigszins beschaamd vul ik in dat ik niet altijd even goed in de gaten houd hoeveel ik drink. Sta ik open voor nieuwe merken? “Wanneer at ik eigenlijk voor het laatst een ander soort chips dan naturelchips?” vraag ik me af.

“En waar let ik eigenlijk op bij het kopen van een fles wijn?”

Gedurende de middag blijk ik merkvaster en competitiever dan ik zelf denk. Ik negeer de betweterige middelbare-school-leerling die nog altijd in mij huist en volg braaf de instructies die me worden gegeven. En ik heb er nog plezier in ook. Aan het einde van het onderzoek loop ik langs de studenten die het onderzoek leiden en geef mijn formulier af. Er lopen inmiddels meerdere studenten door de gang, op weg naar de onderzoekshokjes. Als ik mijn handtekening zet op een briefje krijg ik een briefje van vijf en een muntje van twee euro in mijn hand geduwd.

Tevreden loop ik de trap richting de Aula weer op.

Is er veel verschil tussen de Oberliga en de Nederlandse competitie?

“Heel veel, de Nederlandse competitie waren we echt ontgroeid. De Oberliga is veel sterker. Ineens zitten we in een competitie van 18 teams in plaats van 8. En elke wedstrijd moet je er ook echt staan. Als je een keer niet je dag hebt, kun je nu echt van iedereen verliezen.

Het was voor ons afwachten hoe het zou zijn. En het gaat eigenlijk veel beter dan we vooraf hadden verwacht.”

Je moet nu veel meer reizen, is dat wel te combineren met een studie?

“Bij de uitwedstrijden maak je lange busreizen. Dat is wat minder handig, maar je raakt er wel aan gewend. Ik ben gelukkig in een rustiger fase van mijn studie, het afronden van mijn masterscriptie. Het zou een stuk lastiger zijn als ik nog een volledig vakkenpakket had.”

Bij een eventueel kampioenschap kunnen jullie niet promoveren. Is dat jammer?

“Er zijn al gesprekken om dat in de toekomst wel te kunnen. Maar ondertussen zit er in deze competitie echt nog voldoende uitdaging voor ons.”

5

leestijd

2

minuten

tekst Jeroen wienen

Verkiezingen U-raad

Doe eens gek, stem bewust Vervelend hè, die verkiezingen. Een campus die overspoeld wordt door stemmen ronselende studenten. Die jou omkopen met ijsjes en suikerspinnen. En dat alles voor de democratie?

Ja dus. Redacteur Jeroen Wienen, vorig jaar zelf nog lid van de universiteitsraad, wil even een lans breken.

A

l jaren klagen studenten en werknemers dat alle fracties alleen zichtbaar zijn tijdens de verkiezingsweek. De rest van het jaar zijn ze nergens te bekennen, zo lijkt iedereen te vinden. Maar laten we eerlijk zijn: het schreeuwt ook niet bepaald seks hè, dat ‘medezeggenschap’.

Dat bleek ook in mijn jaar. De huidige studentenfracties doen regelmatig pogingen om de doorsnee student te betrekken. Die initiatieven worden maar mondjesmaat bezocht. Het interesseert de doorsnee campusganger niet, zo lijkt het. En dat is onterecht.

Via universiteitsraad, faculteitsraad of opleidingscommissie (medezeggenschap) kunnen studenten en werknemers invloed uitoefenen op voorgenomen beleid en op het bestuur.

Dat levert soms hele praktische zaken op, die direct zichtbaar zijn. We zorgden er vorig jaar bijvoorbeeld voor dat de mensa ook in het weekend geopend is. Maar de medezeggenschap mag meepraten over zo’n beetje alles wat met de universiteit te maken heeft, dus veel gebeurt ook achter de schermen.

Zo hebben we meegepraat over de begroting, waar beslist wordt over de besteding van - pak ’m beet - 200 miljoen euro. Sinds dit jaar heeft

de medezeggenschap instemmingsrecht op delen van die begroting. Zonder die instemming lopen de raderen van de universiteit vast. Toch wel fijn als er dan iemand opkomt voor jouw belangen. Niet dat het bestuur van een universiteit dat niet doet. De medezeggenschap is er juist ook om te controleren of het bestuur nog wel doet wat het moet doen en om signalen van het gewone universiteitsvolk door te geven.

Toch wel fijn als iemand opkomt voor jouw belangen Puntje wat meteen in mij opkomt is de besteding van de investeringsgelden die vrijkomen door het nieuwe leenstel. Hierover heb ik samen met collega’s talloze gesprekken gevoerd met mensen binnen de universiteit en met landelijke vertegenwoordigers. Tot vervelens toe voor de

mensen aan de andere kant van de tafel, zo vermoed ik. Dat gebeurde veelal uit het zicht van alles en iedereen. Maar de resultaten zijn nu wel zichtbaar. Hetzelfde geldt voor reorganisatieplan BEST, waarvan onderdelen wezenlijk zijn veranderd door de inzet van werknemersfracties.

Medezeggenschappers zijn over het algemeen niet op hun mondje gevallen. Toch wordt niet alleen daarom door het bestuur naar hen geluisterd. De medezeggenschappers in Tilburg kunnen rekenen op een heel behoorlijk mandaat. Ze kunnen zich beroepen op het hoogste opkomstpercentage van Nederland. De wijze waarop dat hoge percentage tot stand komt, veertig keer per dag mensen een iPad onder de neus duwen, is wellicht dubieus te noemen. Maar het geeft wel een duidelijk signaal af naar het bestuur: we vinden dit belangrijk genoeg om soms een beetje gehaat te worden.

Bovendien: zeuren kan iedereen. Iets aan problemen doen kunnen er minder. Dat laatste is in ieder geval wat de kandidaten voor deze verkiezingen proberen te doen. Dat kun je cv-vulling noemen. Maar bekijk het eens positief. Doe eens gek en open dit jaar eens een verkiezingsprogramma. Mail een medezeggenschapper. Stem een keertje bewust. Misschien levert het je nog wat op ook.

31 maart 2016

6

Lijsttrekkers aan het woord

31 maart 2016

7

De universiteitsraadverkiezingen zijn nu al bewogener dan voorgaande jaren. Voor het eerst in tien jaar staat er een nieuwe studentenpartij op het stembiljet. Daarnaast is personeelsfractie AbvaKabo opgegaan in Fractie Onafhankelijken.

En de lijsttrekker van Fractie Front gaat niet eens in de raad, als ze verkozen wordt. Dus waar moet jij vanaf 11 april voor kiezen? Univers zet de vijf concurrenten op een rijtje.

Vanaf 4 april publiceert Univers iedere dag ĂŠĂŠn interview met een lijsttrekker op Universonline.nl. De verkiezingen voor medewerkers zijn van 11 t/m 14 april, studenten beginnen een dag later.

31 maart 2016

8

leestijd

7

minuten

Sexting gaat vaak ook gewoon goed Tekst sarcelle kemperman fotografie Dolph cantrijn

Kleren uit, sexy pose en niemand in de buurt dus klikken maar. Veel middelbare scholieren doen dagelijks aan het fenomeen sexting. Toch zijn het niet alleen pubers die sexy foto’s versturen en ontvangen. Ook aan deze universiteit is het kennelijk bijna dagelijkse praktijk.

V

oeg sms’jes en seks samen en je weet waar veel smartphonegebruikers zich mee bezig houden: sexting, het verzenden of ontvangen van seksueel getinte foto’s of tekstberichten. Dat kunnen bijvoorbeeld sportschooljongens zijn die een foto van hun ontbloot bovenlijf sturen. Maar het kan ook veel explicieter. En sexting kan soms onverwachte, verstrekkende gevolgen hebben.

Het Vakcollege, een Tilburgse vmbo-school, kwam begin januari in het nieuws omdat naaktfoto’s van verschillende leerlingen op Instagram waren geplaatst. De politie, een kinderpornoteam en later ook de FBI werden ingeschakeld.

Daarmee leek het een enorme affaire. Maar zo uniek is het niet. Verre van. Sexting komt echt in het hele land voor, zo laat de politie weten.

Volgens experts zelfs elke dag en op elke middelbare school en begint het al in de hoogste groepen van de basisschool.

Univers hield een eigen online enquête om aan de hand van een vragenlijst bloot te leggen

31 maart 2016

hoezeer dit ook onder personeel en studenten van Tilburg University leeft.

Van de 162 ondervraagden die reageerden, stuurt een derde wel eens een naaktfoto. De meesten van hen, 65 procent, denken dat die foto niet doorgestuurd wordt, 23 procent (13 personen) houdt daar wel rekening mee.

Een ruime meerderheid van de ondervraagden ontvangt wel eens een naaktfoto en 14 procent (12 personen) van deze groep stuurt de foto door naar een derde persoon. Een op de drie ondervraagden geeft aan een slachtoffer van sexting te kennen, maar slechts één persoon geeft aan zelf slachtoffer te zijn geweest. Elk slachtoffer is er natuurlijk één te veel, maar over de hele linie lijkt er aan de universiteit niet veel aan de hand.

Deze situatie kan echter niet worden vergeleken met die op de middelbare school. Scholieren

zitten immers nog in een vroegere fase van hun (seksuele) ontwikkeling.

Imago Maar eerst: waarom doen mensen eigenlijk aan sexting? Daar zijn vier redenen voor, vertelt Anouk Visser van kennisinstituut Movisie.

“Mensen vinden flirten uitdagend en tonen zo seksuele interesse in de ander. Ze willen een rela-

9

‘Wat vroeger gebeurde achter het fietsenhok, doen ze nu online’

Janneke Schilder, onderzoeker aan de afdeling ontwikkelingspsychologie TS Social and Behavioral Sciences

tie verdiepen, bijvoorbeeld intiem contact houden als je elkaar niet kunt zien. Ten derde kan het ook zijn dat iemand zich eenzaam voelt of onzeker is en sexting gebruikt voor aandacht. En dan is er tot slot de druk van een ander om iets te sturen.

Dat verschilt van zeuren om een foto tot chantage.

Deze druk kan ervoor zorgen dat iemand niet kan weigeren om een foto te sturen.”

Dat soort chantage-incidenten komt vaak in de

Cijfers Univers onderzoek sexting • • • • •

55% ontvangt wel eens een naaktfoto. 14% van hen stuurt deze door 35% stuurt zelf wel eens een blootfoto. 87% van hen doet dat maar zelden 60% van de ondervraagden is bang dat foto’s doorgestuurd worden 34% kent een slachtoffer 65% vindt dat sexting uit de taboesfeer moet

Ingevuld door 162 personeelsleden en studenten tussen de 17 – 60 jaar oud.

publiciteit, maar sexting gaat volgens Visser heel vaak gewoon goed. “Voor jongeren die nog niet aan seks doen, is het een mooie manier om hun grenzen aan te geven. En over seks praten is heel gezond.”

Marjolein Kock, medewerkster hulpverleningsstichting Kompaan en De Bocht, legt uit dat zowel jongeren als volwassenen hun relatie spannender maken door sexting.

Ook wordt het flirten krachtiger.

Een verschil tussen beide groepen is wel dat het bij jongeren vaak gaat om onzekerheid en druk van buitenaf. “Ze willen bevestiging dat ze mooi zijn.

Jongeren zijn enorm bezig met hun imago, ze kopen daarvoor zelfs likes op Instagram.”

Janneke Schilder, onderzoeker aan de afdeling ontwikkelingspsychologie TS Social and Behavioral Sciences, werkt mee aan verschillende initiatieven om jongeren online de weg te wijzen. Zij vertelt: “Sexting is een gezond onderdeel van de ontdekkingstocht van seksualiteit. Een groot deel van het leven van jongeren speelt zich online af. Dat geldt ook voor de seksuele ontwikkeling.

Vroeger gebeurde het achter het fietsenhok, nu doen ze dat online.”

Een op de drie ondervraagden op de TiU verstuurt naaktfoto’s

Sexting op zich is het probleem ook niet, zeggen experts. Het doorsturen, dát is waar het misgaat. Het is namelijk niet bekend wat eraan vooraf is gegaan. Schilder: “Het gebeurt meestal in de context van vriendje en vriendinnetje, die elkaar op dat moment vertrouwen. Het wordt een probleem >>

31 maart 2016

10

Pesten is verschrikkelijk en moet hard worden bestraft als die vertrouwensband verbroken wordt en iemand te kijk wordt gezet. Relaties zijn tijdens de puberteit vaak wisselend en dat kan een risicofactor vormen.”

Behalve dat jongeren een foto eerder delen, wordt deze ook veel sneller verspreid. Bijna elke klas heeft wel een groepsapp, dus binnen no time duikt een foto overal op. Vooral jongens sturen volgens experts foto’s vaak door, omdat dat stoer is en goed voor hun zelfpresentatie.

Maar het is een onaangename verrassing als een naaktfoto die in vertrouwen is verstuurd, ineens op Instagram opduikt. “De psychologische gevolgen zijn heftig. Slachtoffers schamen zich en hebben last van angst. Ze zijn bang dat ze ermee worden gepest.”

Hoer of stoer?

Sexting kan ongekende gevolgen hebben. De Canadese Amanda Todd pleegde in oktober 2012 op 15-jarige leeftijd zelfmoord, omdat een naaktfoto haar overal bleef volgen. Een man uit Nederland zit daar sinds 2014 voor vast. De gevolgen zijn voor elk individu anders, maar voor jongeren zijn deze doorgaans groter dan voor volwassenen. Voor studenten aan een universiteit ligt het dus al heel anders dan voor middelbare scholieren. Schilder: “Onder adolescenten is de mening van leeftijdsgenoten heel erg belangrijk. Op latere leeftijd is dat minder.”

Ook is het gevolg voor meiden vaak heftiger dan voor jongens door een dubbele seksuele moraal, voegt hulpverleenster Marjolein Kock toe.

“Jongens zijn ook slachtoffer, maar daar wordt anders op gereageerd. Het pestgedrag bij meiden is groter, zij zijn een slet, een hoer en dom. Voor jongens zijn de veroordelingen vaak milder. Een bovenlijf met een sixpack is stoer.”

Bewustzijn Alexander Schouten is universitair docent aan de TSH en gespecialiseerd in social media-gebruik: “Hoe ernstig deze ook zijn, gevallen als in januari bij het Vakcollege zijn goed voor de bewustwording. Mensen zien zo waar het op kan uitlopen. Sexting kan ernstige consequenties hebben. Een blootfoto versturen is misschien leuk, maar pesten is verschrikkelijk en dat moet

31 maart 2016

Alexander Schouten, universitair docent aan de TSH gespecialiseerd in social mediagebruik

hard worden bestraft.”

“Online kun je die ene foto eraf halen, maar hij blijft toch terugkomen”, vertelt onderzoeker Schilder. Een slachtoffer kan ook melding doen bij een site als Helpwanted.nl of Onuitwisbaar. nu. Als de foto dan opduikt, krijgt de persoon een bericht. “Soms is dat nog zwaarder, want zo wordt iemand telkens weer geconfronteerd met de foto. Als het misgaat, moet een slachtoffer

verwerken dat het gebeurd is. De foto kan niet helemaal verwijderd worden dus de persoon moet ermee leren leven. En dat is een moeilijk deel.”

Hulpverleenster Marjolein Kock heeft het volgende advies: “Probeer het beeldmateriaal te verwijderen. Vraag of Instagram de foto verwijdert en dien bij Google een verzoek in om vergeten te worden. Als een foto op een porno-

11

site staat, neem dan contact op met de site en verzoek deze er af te halen. Als je er veel last van hebt, zoek dan steun bij je vriendengroep, bij iemand die je vertrouwt of bij een hulpverlener.”

Het is duidelijk: er kleven risico’s aan sexting. De politie adviseert om gewoon helemaal geen naaktfoto’s te versturen.

Maar sexting verbieden werkt niet. TSH-docent Schouten: “Vooral voor jongeren liggen de gevolgen te ver in de toekomst. Het is hetzelfde als tegen een drinker zeggen: als je nu stopt met alcohol, krijg je later geen leverziekte.” Bovendien heeft iedereen volgens Schouten de wens om interessant te zijn. “Met de moderne technologie is het makkelijker om die wens te vervullen, bijvoorbeeld via Snapchat.”

Het is dus helemaal niet zo gek mocht jij wel eens pikante foto's versturen. Zo lang je de volgende richtlijnen van de experts in gedachten houdt, moet dat goed gaan: • • • • •

Zorg bovenal dat je hoofd er niet op staat #geenhoofd Verberg unieke kenmerken zoals tattoos of herkenbare ruimtes Stuur niets als je dat niet wilt Houd in gedachten dat foto’s opgeslagen kunnen worden Stuur alleen foto’s naar mensen die je vertrouwt

Sexting gebeurt op grote schaal, maar toch wordt er niet altijd gemakkelijk over gesproken. Het heeft met seks en naakt te maken en dat maakt het soms ongemakkelijk. Dat taboe, zo vindt een ruime meerderheid (65 procent) van degenen die onze vragenlijst invulden, moet doorbroken worden. Dat vinden ook de experts. Zij pleiten voor meer voorlichting op scholen. Bovendien moeten ouders meer interesse tonen in het online leven van hun kind. Net als dat ze vragen hoe het op school was, kunnen ze vragen wat hun kinderen online doen en met wie zij chatten. Daarbij is een nieuwsgierige, niet-afwijzende houding van belang.

Alexander Schouten heeft tot slot misschien nog wel de origineelste oplossing: “Als we morgen allemaal een naaktfoto op Facebook zetten, zijn we ook van het probleem af.”

De internationale projectgroep EU child safety houdt op 29 april een symposium op Tilburg University over online veiligheid voor jongeren. Janneke Schilder en forensisch psycholoog prof. Stefan Bogaerts werken daaraan mee.

column Tom Grosfeld student CIW

Ode aan de borsten De Hogeschool van Amsterdam heeft een aantal weken terug het universiteitsblad Folia uit de schappen gehaald, vanwege de blote borsten op de voorpagina van het blad. Deze borsten zouden die arme scholieren te veel afleiden bij hun studiekeuze.

De nietsvermoedende scholiertjes komen helemaal naar Amsterdam voor de open dag en wat komen ze tegen? Borsten. Afschuwelijk. Studeren is met je neus in de boeken zitten, niet met je neus in de borsten, zullen ze daar in Amsterdam gedacht hebben.

Als een strenge vader die zijn dochter behoedt voor vriendjes, de kusjeskring en seksuele voorlichting, heeft de Hogeschool van Amsterdam besloten om de kuisheidgordel nog wat strakker aan te trekken.

Waar universiteitsblad Folia het taboe op blote vrouwenborsten wil doorbreken en de discussie wil openbreken, houdt de hogeschool haar lippen op elkaar en bevestigen zij daarmee het taboe.

Hoe naïef en wereldvreemd kun je eigenlijk zijn als hogeschool? Nota bene in Amsterdam, waar de scholieren in een tussenuur een bezoekje aan de Wallen kunnen brengen en onder het genot van een boterham met pindakaas oneindig veel borsten kunnen bestuderen.

Toch stapt Folia als winnaar uit de bus. Een strenge vader die zijn dochter dagelijks markeert met regels en preken over al die gemene mannen waar ze nooit aan moet beginnen, zal merken dat een averechts effect snel bewerkstelligd is. Toen de scholiertjes in Amsterdam aankwamen voor de open dag op de hogeschool, zagen zij inderdaad geen universiteitsblad met blote borsten in de schappen liggen. Wel zagen zij een trotste feministe staan, die de verwijderde Folia-blaadjes aan het uitdelen was.

Ze had geen shirt aan, en twee prachtige, ronde, volle borsten staarden de scholieren uitdagend aan.

Het was een mooie dag in Amsterdam.

31 maart 2016

12

de vijf VAN EIJFF

De ECB gaat zijn boekje te buiten Het ECB-bestuur heeft het opkoopprogramma van staatsobligaties uitgebreid van 60 naar 80 miljard euro. Ook worden nu bedrijfsobligaties opgekocht en is de stallingsrente verder verlaagd naar -0,4 procent. ECB-president Draghi wil hiermee deflatie voorkomen en inflatie stimuleren. Hoogleraar financiële economie Sylvester Eijffinger geeft antwoord op vijf vragen.

1. U bent zeer kritisch over het besluit van de ECB om nog meer obligaties op te kopen en de rente laag te houden. Waarom?

“De ECB is onafhankelijk. Omdat we met zijn allen vinden dat monetair beleid uit het politieke domein moet worden getrokken, mogen maatregelen van de ECB geen herverdelingseffecten beogen.

Sinds 2008 hebben we echter negatieve reële rentes en soms zelfs negatieve nominale rentes.

Het ECBbeleid onder Draghi zorgt ervoor dat de besparingen kleiner worden en schulden gesubsidieerd worden.

Ofwel: herverdelingseffecten waarbij de zuidelijke landen in Europa profiteren van de besparingen in het noorden, waar spaartegoeden en pensioenen nu slinken. Dat is in strijd met de statuten.”

‘Draghi heeft last van tunnelvisie’

snapte ik nog wel waarom de ECB onder voorwaarden obligaties wilde opkopen.

Maar nu worden obligaties opgekocht zónder dat er voorwaarden worden gesteld. Dat komt allemaal op de balans van de ECB, die daardoor nu al voor een derde uit niet al te betrouwbare producten bestaat. Zodat de ECB de rente nu ook niet eens meer kàn verhogen. En dat begon allemaal met Draghi toen hij twee en een half jaar geleden riep: ‘whatever it takes’.

Draghi wil coûte que coûte naar die twee procent inflatie.

Maar hij heeft last van tunnelvisie. Dit beleid staat gelijk aan vol het gaspedaal indrukken terwijl de koppeling niet werkt.”

2. Tot nu toe werd het opkoopbeleid door economen toegejuicht. Waarom is dat nu ineens verkeerd beleid?

“Nou, ik heb het zelf nooit toegejuicht, al

3. Wiebes, Dijsselbloem, Knot hebben openlijk hun irritatie en onvrede geuit. Is dat voor de bühne?

Wat kan Nederland hier immers op zijn eentje nog aan veranderen?

“Als de ECB haar mandaat overschrijdt, dan mag je daar als politicus iets van vinden. Het probleem is dat besluiten binnen de ECB tegenwoordig bij meerderheid van

31 maart 2016

stemmen worden genomen. De rijkere landen in het noorden verliezen het dan van de economisch zwakkere landen in het zuiden. Ook dat valt Draghi te verwijten: hij heeft bewust gebroken met het consensusbeleid van zijn voorgangers en bestuurt de ECB als een moderne Machiavelli.”

4. Gaat Europa nu Japan achterna, het land waar de hele economie al jaren muurvast zit?

“Japan zit zo vast omdat het weigerde forse structurele hervormingen door te voeren. In Europa gebeurt nu hetzelfde: door het ruime geldbeleid van de ECB hebben landen als Italië en Frankrijk noodzakelijke hervormingen in de ijskast gezet.”

5. Zijn jonge mensen zoals de huidige TiU-studenten degenen die hiervoor de prijs gaan betalen, in de vorm van geen of belabberde pensioenen?

“Ik maak me om hen niet zo veel zorgen. Het is eerder de generatie tussen de 50 en 70 jaar die de prijs betaalt. En dat doen we omdat er één hele grote fout is gemaakt: het marktconform maken van de rekenrente voor pensioenfondsen. Was dat niet gebeurd, dan was de dekkingsgraad nu niet zo laag geweest.”

13

Goudhaantje

En passant

Daphne van den Heuvel Op topniveau tennissen en ook studeren aan de universiteit. Meervoudig Nederlands jeugdkampioen Daphne van den Heuvel doet het. En met succes: ze haalde haar bachelor fiscale economie cum laude. En gaat nu voor een master.

Je studeert door. Gaat dat niet ten koste van je tenniscarrière?

“Ik heb altijd op een hoog niveau getennist, maar ik vind het belangrijk om er iets naast te doen. Dan heb je meer bagage. Het fijne aan de universiteit is dat je er best lang over mag doen. Ik kan mijn studie afronden in anderhalf in plaats van in één jaar. Daarnaast twijfelde ik al of mijn toekomst wel in het tennis lag.”

Hoezo twijfelde je?

“De wereld van het internationale tennis kan best hard zijn. Je maakt veel lange reizen en de concurrentie is moordend. Iedereen gaat voor zijn of haar eigen succes en met het reizen ben je ook op jezelf aangewezen. Ik houd meer van gezelligheid, die vond ik niet bij het tennis.”

Zie je voor jezelf een toekomst als tennister of als iemand met een ‘normale’ baan?

“Het mooiste lijkt mij om het te combineren. Tegenwoordig geef ik tennislessen en speel ik in competitieverband in Duitsland. Het zou ook mogelijk moeten zijn om een paar dagen in de week op kantoor te zitten en de rest van de week met tennis bezig te zijn.”

Je moet wel veel dingen laten als je topsport bedrijft. Mis je het studentenleven niet?

“Ik ga sowieso nooit uit. Maar dat ben ik al vanaf de basisschool gewend, hoor. Wel doe ik leuke dingen met mijn vriendinnen, bijvoorbeeld een filmpje pakken. Maar het echte studentenleven is niet aan mij besteed. Als zij in de ochtend uit de kroeg komen rollen, sta ik al op de tennisbaan.”

Personeel in het wild Univers overvalt je: wat ben je aan het doen?

Joep Coppelmans (Montesquieugebouw) is toevallig bezig met de beoordeling van een stageverslag. De administrateur werkt al bijna 18 jaar op de universiteit en houdt zich bezig met onder andere balansposten en grootboekrekeningen. “Alle gegevens komen hier bij elkaar.

Die moeten goed verwerkt worden in de administratie. Ik kijk of er geen gekke dingen bij staan.” Voor dit werk moet je gestructureerd zijn.

Maar of hij dat buiten werktijd ook is? “Niet echt. Als je zou weten hoe ik thuis ben, kun je niet geloven dat ik dit werk doe.”

Motor & uni Voor de motormuizen is er vanaf 4 april een overdekte en beveiligde parkeerplaats beschikbaar. Dus je hoeft niet meer bang te zijn dat jouw Harley-Davidson wordt gejat.

Die mag namelijk gewoon in de fietsenkelder van het Koopmansgebouw. Ook je pruttelende Puch of Thomos is welkom.

Binnenkort ook een landingsbaan voor je helikopter.

Wibi & campus The one and only Wibi Soerjadi gaf een paar weken geleden een pianomasterclass in de aula. Als jong talent speelde hij in 1989 ook al op de universiteit. Hij heeft ooit gezegd dat dit het eerste optreden was waar zijn foto op de poster werd gedrukt. De virtuoos kwam niet in pak, maar was heel casual gekleed. Zo gewoon gebleven, die Wibi.

Studenten & rommel Lege verpakkingen, koffiebekers en yog­ hurt­­bakjes: het is aan het eind van de dag regelmatig een bende in de kantine van het Cobbenhagengebouw. Het personeel doet via Univers een vriendelijke doch dringende oproep: ruim die zooi op! Wel zo netjes.

31 maart 2016

14

foto ton toemen

Beeldend

31 maart 2016

15

Trappend trio

Ideaal voor kantoorcowboys, dat is het eerste wat je denkt bij deze sportieve werktafel. Drie flinke zadels met daaronder fietstrappers die je niet alleen sportief laten vergaderen maar waarmee je ook nog de benodigde stroom voor je eigen laptop opwekt. Het College van Bestuur wilde het fitnessmeubel in het kader van de Gezondheidsweek wel eens uitproberen. Maar na vijf minuutjes ging het trio maar weer snel terug naar de traditionele werkplek.

31 maart 2016

16

leestijd

6

minuten

Tekst bart smout illustratie Martien Bos

University College Tilburg:

(n)iets nieuws onder de zon University Colleges zijn populair. Tilburg heeft er nu ook een. De bachelor Liberal Arts and Sciences wordt voortaan gepresenteerd als University College Tilburg.

Maar wat verandert er eigenlijk, behalve de naam?

A

lles is anders. En toch ook weer niet. Zaterdag 12 maart wordt het University College Tilburg feestelijk geopend.

Op de begane grond van het Dante-gebouw, waar de faculteit Geesteswetenschappen is gehuisvest, drommen de belangstellenden samen. Kersverse decaan Alkeline van Lenning introduceert het UCTilburg bij het publiek. “Eigenlijk waren we al een University College, maar nu krijgen we daar ook de erkenning voor.” Volgens Van Lenning moet UCTilburg studenten uitdagen, zowel binnen als buiten de campus. “We leiden onze studenten op tot kritische wereldburgers.”

De verwachtingen zijn hooggespannen, de glimlachen zijn breed. University College. Het is een soort toverwoord. Hang het etiket aan je bachelor Liberal Arts and Sciences en je aanzien stijgt. Net zoals het aantal studenten, want University Colleges zijn hot. Tegelijkertijd kun je jezelf afvragen: wat is er nu veranderd? Op de begane grond van het Dante-gebouw hangen nieuwe bordjes waarop University College Tilburg staat. Krappe computerwerkplekken zijn vervangen door comfortabele banken. Voor de rest niets nieuws onder de zon.

Onafhankelijke denkers University Colleges bieden een internationale

31 maart 2016

groep studenten een Engelstalige bacheloropleiding Liberal Arts and Sciences aan. Het curriculum is breed. Studenten kunnen kiezen uit soms wel 200 vakken. Het idee is komen overwaaien uit Amerika. Belangrijk is de kleinschalige opzet, waarbij een intensief contact met de docenten en andere studenten voorop staat.

De meeste University Colleges hebben daarom een residentieel karakter.

De studenten wonen samen op een campus, ze vormen een community.

Alleen gemotiveerde en uitmuntende studenten worden toegelaten. De achterliggende gedachte: studeren draait om meer dan toetsen en tentamens alleen. Net zo belangrijk is de vorming van studenten tot geëngageerde, onafhankelijke denkers.

Het klassieke Bildungsideaal, van alle kanten onder de voet gelopen in het academisch onderwijs, wordt door de University Colleges in leven gehouden.

Met UCTilburg telt Nederland nu acht instituten die de Engelstalige bacheloropleiding

Liberal Arts and Sciences aanbieden in de vorm van een University College. University College Utrecht, opgericht in 1997, is de oudste van Nederland. Onder andere Maastricht, Middelburg en Amsterdam volgden. Bijna vierduizend studenten uit binnen- en buitenland studeren momenteel aan een van de Nederlandse University Colleges. Een toename van vijftig procent sinds 2009. En de belangstelling blijft groeien.

Bescheiden aanpassingen Geen wonder dat Tilburg wil aanhaken bij deze trend. Wie de Keuzegids Universiteiten 2016 erop naslaat, ziet dat de ‘gewone’ bachelors Liberal Arts and Sciences die in Nederland worden aangeboden, tussen de 90 en 150 nieuwe studenten mochten verwelkom. De bachelors Liberal Arts and Sciences die zich presenteren als University Colleges, hebben daarentegen een instroom die tussen de 200 en de 250 ligt. Een aanzienlijk verschil. Niet voor niets verwacht de Tilburgse faculteit >>

Het klassieke Bildungsideaal wordt in leven gehouden

17

31 maart 2016

18

Geesteswetenschappen dat de naamsverandering zal zorgen voor een verdubbeling van het aantal nieuwe studenten, van 90 naar 200. En het mooie is: om de naamsverandering door te voeren, hoeft er bijna niets aangepast te worden, zo valt te lezen in een prognose van de faculteitsraad. Er wordt gesproken van “enkele bescheiden aanpassingen” die “makkelijk zijn te realiseren.”

Lekker makkelijk Mag iedere bachelor Liberal Arts and Sciences zich dan zomaar een University College noemen? Het antwoord is ja. Een telefoontje met onderwijskeurmeester NVAO leert dat University College een onbeschermde titel is. Iedere goedgekeurde bachelor Liberal Arts and Sciences heeft dus het recht om zichzelf als University College te presenteren. Een residentieel karakter is daarbij een pluspunt, maar geen verplichting.

Een residentieel karakter heeft Tilburg niet. Studenten mogen zelf weten waar ze wonen. Tilburg kan woningen regelen in Talent Square, als de student daar behoefte aan heeft, maar het is niet verplicht.

“Het beste van twee werelden,” noemt decaan Alkeline van Lenning dat.

Je kunt het ook ‘lekker makkelijk’ noemen.

Een tijd lang is er nagedacht over de De Rooi Harten, een voormalig kloosterpand aan de Bredaseweg, als bestemming voor het UCTilburg. Studenten zouden daar samen kunnen wonen en leren in een prachtig oud gebouw, geheel in de geest van het University Collegeconcept. Maar zo’n pand kost wat. Na enkele vergaderingen werd het idee terzijde geschoven.

Te duur. Het draagt bij aan de indruk dat het nieuwe UCTilburg een soort University College Light is geworden.

zijn soort in 2015.

Tilburg heeft voor zijn University College het NVAO-keurmerk kleinschalig en intensief onderwijs aangevraagd, zodat studenten verzekerd zijn van kleine groepen en veel persoonlijke aandacht.

Ook wordt er gekeken naar uitbreiding van het toch al uitstekende curriculum.

Op dit moment bestaat Liberal Arts and Sciences

Kwalitatief zit het wel goed met UCTilburg

Manier van presenteren Niet dat er iets mis is met UCTilburg. Zowel in 2015 als in 2016 werd de Tilburgse bachelor Liberal Arts and Sciences beoordeeld als een ‘topopleiding’ door de Keuzegids Universiteiten.

Volgens Elsevier was de bachelor de beste in

31 maart 2016

uit een interdisciplinair eerste jaar, waarna studenten in het tweede jaar kiezen uit een van de vier majors. Bedoeling is dat er een vijfde major bijkomt.

Kwalitatief zit het wel goed met het UCTilburg.

Maar University Colleges zijn vooral een vorm, een manier van presenteren. De afgeslankte Tilburgse vorm is voor sommige studenten misschien een extra voordeel. Niet iedere ambitieuze student wil verplicht op een campus wonen.

Wat dat betreft heeft decaan Van Lenning niet ongelijk als ze zegt dat UCTilburg het beste van twee werelden biedt. Maar je kunt je afvragen of

de term niet aan inflatie onderhevig is.

Grenzen trekken Goed voorbeeld hiervan is University College Venlo. UCVenlo heeft zijn bacheloropleiding toegespitst op het economisch profiel van de regio Venlo, wat betekent dat studenten zich specialiseren in agrofood en logistics en health.

Van een brede opleiding die studenten vormt tot kritische wereldburgers, lijkt hier geen sprake. Is het UCVenlo dan wel een echt University Col-

19

lege? Nee, vindt Barbara Oomen, decaan van University College Middelburg. “We moeten waken voor praktijken zoals in Venlo,” vertelt Oomen. “Misschien moeten we in de toekomst werken aan bescherming van de titel University College. Voorlopig houden we elkaar scherp.”

Verschillende University Colleges (Leiden, Amsterdam, Maastricht, Middelburg, Utrecht) zouden een apart CROHO label willen. Het Centraal Register Opleidingen Hoger Onderwijs (CROHO) bevat een lijst van alle Nederlandse opleidingen voor hoger onderwijs die door het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap zijn goedgekeurd.

UCTilburg zou ook onder het toekomstige label willen vallen.

Opleidingen laten de magische aantrekkingskracht van de titel graag voor zich werken. Het rendement is hoog, de investeringen hoeven dat niet te zijn. Een University College is niet alleen lucratief omdat het fors meer studenten trekt. Het collegegeld dat University Colleges vragen van Nederlandse studenten, ligt ongeveer twee keer zo hoog als het wettelijke collegegeld voor ‘gewone’ bachelors. Overigens hanteert het UCTilburg het wettelijke collegegeld van 1951 euro.

Nieuwe elite of nieuwe intellectuelen Het roept de vraag op wat University Colleges werkelijk zijn. Een kleinschalige, kwalitatief hoge onderwijsvorm voor studenten die zich breed willen oriënteren? Of een makkelijke manier om een nieuwe elite te kweken en daarbij de nodige centen te incasseren? “Er wordt door de University Colleges geselecteerd op centen in plaats van talenten,” meent SP-Kamerlid Jasper van Dijk. Volgens hem is het gevaar groot dat University Colleges bijdragen aan elitevorming in het onderwijs. Kleine klassen en persoonlijke aandacht voor wie het kunnen betalen, grote zalen en een anonieme benadering voor de minder bedeelden.

Wie goed kijkt, ziet dat University Colleges inderdaad naadloos passen in het excellentie-praatje dat universiteiten de laatste tijd zo graag afsteken. Meer excellente studenten, meer excellent onderwijs, meer excellente prestaties, dat is waar universiteitsbestuurders hardop van dromen. Uiteraard zijn de groei in aanzien en inkomsten die uitblinkers met zich meebrengen hierbij een belangrijke drijfveer. Het University College zou weleens kunnen uitgroeien tot het nieuwe binnendoor-weggetje naar meer excellentie.

Maar misschien bestaat er een derde weg. En is die zojuist in Tilburg geopend. De optimist ziet in UCTilburg wellicht een vriendelijke en democratische variant. Laagdrempelig, maar hoog in kwaliteit. Veeleisend, maar niet elitair. De Jumbo onder de University Colleges. Dat klinkt als een scheldwoord, maar het zou in de toekomst best haar kracht kunnen zijn.

column Erik-Jan Broers

docent rechtenfaculteit

Een gevoel van welbehagen Ik stond een beetje voor me uit te dromen in mijn favoriete gangetje van de supermarkt, met links de zakken chips en rechts de flessen wijn, terwijl mijn vrouw de door haar begeerde producten aan het verzamelen was. Kwam er ineens een man naast me te staan, sterk, stoer, robuust als de flessen rode wijn in het schap. Zorgvuldig onverschillig gekleed, met bedacht nonchalant kapsel en daarop afgestemde gezichtsuitdrukking. Zware masculiene aftershave. Getatoeëerd – uiteraard. In zijn winkelwagentje allerhande voedings- en zuivelproducten, in zijn hand een boodschappenlijstje dat hij braaf aan het afwerken was. Hij pakte een zak chips, legde hem toch maar weer terug, en keek vervolgens een tijdje naar de schappen met flessen wijn. Hij twijfelde. De wijn stond kennelijk niet op zijn lijstje. De man verzonk in gedachten, pakte vervolgens zijn mobieltje, aarzelde nog even, maar toetste toen manhaftig het nummer in. “Hallo, met mij, zal ik een flesje rode wijn meenemen?” Het antwoord stelde hem teleur. “Ja maar lieverd, hij is in de aanbieding...”. De rest van de huwelijkse conversatie kon ik niet verstaan, want ook wij hadden nog een hele lijst boodschappen af te werken. Toen ik later bij de kassa stond en me verbaasde over de hoeveelheid en diversiteit van de producten die wij nodig bleken te hebben voor het draaiende houden van onze huishouding, zag ik ook de man bij een boodschappenband staan. Ik gluurde onopvallend in zijn wagentje. Geen wijn. Soms verschaft het leven mij onverwacht een moment van welbehagen en tevredenheid met mijn lot.

31 maart 2016

20

Recensies deze keer serie, tv, muziek

Wè nou? tilburgse reacties op Het nieuws

Initialen: F.U. Aan het eind van seizoen 3 is House of Cards een beetje verzand in perfecte dialogen.

Shakespeariaans drama over macht, verraad en lust- zeker. Maar het bloed en de lucht zijn eruit. Het vierde seizoen heeft dus wat goed te maken. Het bloed is in elk geval terug en komt op een goed moment zelfs uit de keukenkraan. En de lucht?

Meer dan anders reizen de hoofdrolspelers in de rondte: Duitsland, Florida, Texas. In Dallas wordt gelukkig ook nog ff de zwoele Neve Campbell (Wild Things, Scream) opgepikt. Maar verder? Het zoeken naar nieuwe wegen laat de kijker soms achter in verwarring. Daarbij lopen ook de onwaarschijnlijkheden – die vice-president is een wel héél bang mannetje – meer en meer in het oog. Conclusie: House of Cards is over zijn hoogtepunt heen. Jammer. (Frank van den Nieuwenhuijzen)

douwe doet normaal Het songfestivalaanbod laat zich dit jaar wederom als volgt samenvatten: vrouwen, eurodance, en een flinke dosis empowerment.

Nagenoeg ieder land lijkt haar inwoners een hart onder de riem te willen steken door een zangeres te laten schreeuwen dat ze de kracht heeft (Tsjechië, Noorwegen, Slovenië en IJsland). Wat dat betreft valt onze Douwe Bob op. Hij vraagt als enige aan de luisteraars of ze het even lekker rustig aan willen doen. Jammer aan de lijst is dat er weinig landen zijn die iets compleet belachelijks doen. En dat is toch waarom we ondanks onszelf steeds weer kijken. (Jozien Wijkhuijs)

Het referendum over het winkelrondje in Tilburg gaat niet door en de V&D is failliet, maar toch maakt de Primark zijn intrede in het centrum. We bestellen steeds meer online en gaan steeds minder naar de winkel. Wè nou?

Zijn winkels dan eigenlijk nog wel nodig?

“Volgens mij zijn winkels niet meer nodig, er zijn zat winkels die sluiten, ook in Tilburg. Online kom je ook aan je trekken, ik bestel zelf ook alleen nog online.”

Tarik Resic, 21, Fiscaal recht

“Ja, winkels zijn nog nodig, ook al gaan we naar een 24-uurssamenleving waarin je alles kunt bestellen. Ik heb het toch liever even in mijn handen. Zelfs in de supermarkt. Je kan daar veel beter ideeën opdoen dan dat je bijvoorbeeld een foodbox toegestuurd krijgt.”

Gijsbert Rouw, 21, Bedrijfseconomie

“Winkels zijn wel nodig. Vooral voor kleren en schoenen. Schoenen zijn altijd te klein als je ze online bestelt en dan moet je die weer terugsturen. Dan is de winkel toch fijner.”

Jacqueline Janssen, 23, Rechten

Pop goes QOTSA Post Pop Depression is het zeventiende album van de Amerikaanse rock- en punkzanger Iggy Pop. Voor zijn nieuwe creatie dook hij met Josh Homme, frontman van Queens of the Stone Age, de studio in. Het lijkt er op alsof Pop te veel naar Homme geluisterd heeft. Het kenmerkende geluid van diens band neemt de duidelijke overhand in dit album. Post Pop Depression heeft een experimentele sound waarnaar het op zich lekker luisteren is. Helaas heeft Iggy Pop het QOTSA-gehalte niet kunnen evenaren. (Chris Gijzen)

31 maart 2016

“Ik ga alleen naar winkels om kleding te kijken.

Meestal bestel ik ze daarna op het internet, dan wacht ik maar een dagje langer. En voor noodgevallen, als de shampoo op is of zo, kun je altijd nog naar de supermarkt.”

Emma de Vries, 22, Psychologie

21

Masterscriptie

Over de schutting wat gebeurt er ondertussen op de andere universiteiten?

#Dieren doden

Vrouwen en werk De vrouw emancipeert maar blijft ook achter.

Werk en gezinsleven blijken moeilijk verzoenbaar. Cultuur en overheidsbeleid kúnnen vrouwen vrijer maken door gezinswerk uit handen te nemen. Sociologiestudente Francesca Zanasi onderzocht of dat ook gebeurt in Italië.

Ook in Italië is de man traditioneel broodwinnaar.

Vrouwen zijn de hoofdrolspelers als het op de gezinszorg aankomt. Die rollen zijn verankerd in culturele en sociale normen. Overheidsbeleid is bovendien beperkt. Voor zover het er deels wel is - kinderopvang, ouderenzorg en mogelijkheden om parttime te werken – verandert dit niet veel. De mogelijkheden worden niet aangegrepen of werken niet goed. Oude gewoontes zijn moeilijk te veranderen.

Hoger opgeleide vrouwen zijn wel eerder geneigd mogelijkheden aan te grijpen om tijd vrij te maken voor werk, maar doen dat alleen als hun kind ouder is dan drie jaar. Moeders van kinderen onder die leeftijd geloven unaniem dat het voor de opvoeding van de kinderen het beste is als zij gewoon thuis zijn.

Daarnaast blijkt het familienetwerk dat de vrouwen omringt hen niet per se belet om te gaan werken.

Zeker niet als dat netwerk deels bestaat uit andere moeders: die zijn juist tot steun. Oude familieleden beperken de waarschijnlijkheid dat vrouwen gaan werken wél, vanwege de zorgtaken. Binnen koppels moedigt een man die zorgtaken over kinderen op zich neemt de vrouw overigens aan zich te emanciperen.

Al met al blijft de Italiaanse vrouw vooral thuis. Dat is volgens Francesca een zorgelijk gegeven. De vrouwelijke werkgelegenheid van vandaag, is namelijk de sleutel voor het welzijn van de samenleving van morgen.

Cijfer 9

Een Wageningse hoogleraar stelde een boek samen omdat ze hoopt dat mensen gaan nadenken over het doden van dieren, aldus Resource. Dieren hebben in Nederland bij wet een intrinsieke waarde – ze zijn er niet alleen maar ter nut van de mens.

Maar naar bijvoorbeeld de levensduur kijken we niet, we houden het bij gezondheid en biologisch functioneren.

Dat moet anders. Het fokbeleid moet anders worden ingericht. En er zijn meer preventieve maatregelen nodig om ziektes en gebreken te voorkomen.

#De wereld in 3D In Delft bouwen ze aan de toekomst, lezen we in Delta. Als het aan de techneuten daar ligt, laten we platte (2D) kaarten achter ons. 3D heeft de toekomst – bijvoorbeeld voor het berekenen van de ideale plek om een bewakingscamera op te hangen of simpelweg om door een stad te navigeren. Lijkt je dat verre toekomst en onhandig? Volgens de projectleider sta je aan de verkeerde kant van een generatiekloof. Net als de mensen die hierover moeten besluiten – ze zijn niet gewend aan 3D.

#Eigenwijze juristen De wereld heeft eigenwijze juristen nodig, stelt Advalvas. Juridische kunstenaars die verder kijken dan de letter van het recht. Die aan de bel trekken als bankiers louche aandelenpakketten verhandelen.

Die niet altijd braaf napraten wat de Hoge Raad zegt maar zélf nadenken en autoriteit relativeren. Professionals die inzien dat hun handelen implicaties heeft, dat er meer is dan behaalde targets. Overigens is vier jaar studie te kort om dat allemaal te bereiken.

#Designstoel ligt lekker De Universiteit Leiden heeft in een Haagse collegezaal designstoelen staan. Die dure zetels zijn vooral handig voor de student die tijdens college wil slapen, want de docent kan ze niet zien. De achterkant van de stoel is zo hoog, dat de voorbuurman het zicht blokkeert. Gesuggereerd wordt de stoelen af te zagen, een paar kussens aan te brengen of de zitting te verhogen. Mits iedereen dan nog met zijn voeten bij de grond kan.

Gevalletje niet nagedacht over de praktijk dat schittert in Mare.

31 maart 2016

22

reading time

5

minutes

I only want that piece of paper text Jozien wijkhuijs photography Jack tummers

Some students attend Tilburg University because they want to have a good education, knowing they want a job in a very different field. Dārta, Berry and Jimmy are nice examples of that kind of student. “I am here for the piece of paper”.

‘College sports is huge across the pond’ Berry Sonnenschein (22), Liberal Arts & Sciences, grew up in Mozambique “I was born in the Netherlands, but lived in Mozambique for sixteen years. Going onto fifteen, I went to a boarding school in Swaziland. There, soccer club Willem II scouted me. Because of that, I got the opportunity to rediscover my Dutch nationality and at the same time I could combine my academic career with soccer. However, the day before I would play my first real match, I broke my leg.

That changed everything. I tried to come back from it, but I did not recover fast enough for Willem II. After that, I had to decide what I wanted to do. Together with two friends at Tilburg University I started Lend a Hand, a foundation that wants to help South African people build a self-sustainable community. I recently stepped out of the foundation, but it still exists and they are blossoming. Eventually, Tilburg University students will go there annually, to contribute to the project and to gain experience.

After I recovered from my injury, I went to America on a sports scholarship and applied at American universities. Eventually, the University of Alabama in Birmingham was the best choice for me. College sports is huge

31 maart 2016

‘across the pond’: you get to fly to games, it attracts big crowds and matches are broadcasted on national TV. I came back to finish my studies. After that I want to start a business with fellow student Timo Vugts. We want to help other sport talents apply for an American sport scholarship. Most of them have never heard of the option, and making it in the Netherlands is very hard.

Breaking my leg at a decisive point in my life showed me the importance of an education, and I now aim to help people getting a good education in combination with sports on a high level.”

23

‘I am good at practice’ Jimmy van den Aker (20), International Business Administration, from The Netherlands “When in the fourth year of high school, me and my family moved to Bali. I attended an international school there for four years. My parents own a company that mediates between villa owners and travellers who want to rent accommodation. I started helping them with that when I was around 17. After high school, I stayed for a year and helped out in the company, doing software and IT work.

To continue my education I came here, but I still work for the company. It's the kind of work that can be done anywhere in the world.

Things that are normal here, like booking tickets or asking for extra beds online, are still new there. I work in the mornings, because the people working over there are still awake then.

In the afternoons I focus on my study. Society wants you to have that piece of paper, so that is what I am here to get. I can use what I learn directly, and I am better at practicing it than at learning the theory. But I will take my time to make it through my bachelor studies, and I will make it in the end.

The company is small and there is little hierarchy. We discuss everything and we all have

the freedom to work when we want, as long as the work gets done. Sometimes some of the employees go surfing in the afternoon and work some hours in the night. That is a lot different from working routines here in the Netherlands. I plan on staying involved in the company, and start something of my own as well. I do not necessarily have to do that here or in Bali, I can go wherever I want once I am done studying.”

‘It is too easy for a boss to take advantage of you’ Dārta Vasiļjeva (20), Liberal Arts & Sciences, from Latvia “My plans for the future are not completely crystallized yet, but what I do know is that I want to have my own business. My parents have their own catering business and they have taught me that working for other people is not a good thing. It is too easy for a boss to take advantage of you. I grew up with a lot of freedom, and I do not like people bossing me around.

I chose Liberal Arts & Sciences because it is very broad. This way, I learn more about Law and Business, and create a broader understanding of what is going on in the world. After high school, I did not know what to choose. Doing something with health and sports was something I thought about, but there is no English program for that in the Netherlands. I wanted to come here, though, because my sister was here already and I had gotten to know the country when I visited her.

Studying in Latvia was not an option for me. Education there is expensive and bad. My parents also motivated me to go abroad. Recently, they bought a country house that they are turning into a guesthouse. A good plan for me would be to go there after university, and develop a full program for the guests.

I would arrange airport transfers for them, organize tours and make sure they have all the right information. This all depends on whether I am going back to Latvia of course. I have a Dutch boyfriend and we are not sure yet where we want to live. But I hope to return to my home country eventually.”

If you are in doubt about your study choice, or want to know more about career options, the Student Career Center (SCC) can help you out. For international students, the services of the center might be extra useful, because they can help you profile yourself on the Dutch labor market. Student Career Center offers training and workshops in talent management, reorientation of study choice, master’s choice and applying for jobs.

For more information about career services: www.tilburguniversity.edu/ studentcareercenter.

31 maart 2016

24

reading time

7

minutes

text lars regeer Photo Jack tummers

Gifted: a burden or a blessing?

As an intellectually gifted university student, studying should be easy, right? Like playing FIFA on a beginners’ level, riding the Tour de France on an electric bike or being allowed to use a calculator on an arithmetic exam. If you’re so smart, you should breeze through university.

Well, no. Not exactly.

31 maart 2016

I

ntellectually gifted people are seen as smart thinkers who easily make connections, and are creative and driven. IQ is commonly seen as the main indicator. You’re intellectually gifted when you have an IQ score of a 130 and higher. But being brainy is only part of it. Intellectually gifted people often struggle to perform to their full potential. Having sailed through high school, they can gear up for the real thing: university. “That’s where things often go wrong”, says Patricia van Casteren. At Tranzo she researches how intellectually gifted people value work.

“They often outperform their peers in high school, which isolates them. Once they go to university, they’re afraid to stand out, in the hope that this will make them less of a target for bullying. However, that’s not the main reason that things go wrong. The intellectually gifted are bored more quickly and need to be challenged. They are likely to quit when that doesn’t happen. Being at university gives students more freedom. Intellectually gifted students know they’re quick learners and soon find a lecturer’s explanation dull and longwinded. In those situations, an intellectually gifted student isn’t stimulated enough and underperforms. The consequence is that they sometimes drop out.”

25

‘I don’t like to tell others my grade when they ask about it’

31 maart 2016

26

This story sounds familiar to Beatrijs*. She is an alumnus who studied at Tilburg University for nine years. She started five different degree programs, one of which she completed, but she didn’t come into her own at university. “I could do anything. I didn’t even have to try. That’s nice for a while, but sooner or later, getting by on just an instinctive grasp of the subject isn’t enough. In high school, I failed everything throughout the year and would make up for those grades by getting top grades for the final exams. I was always bored in class and it got worse at university. I had more freedom there, so I did nothing at all. I hardly went to class and I didn’t do any of the reading. Sometimes I only read a summary – that I hadn’t even made myself – and I still did very well on an exam.

But, I did not in the least feel like a walking encyclopedia. Far from it; I felt a bit dim, because I never knew anything in class.”

Chaos Wim*, who completed a degree in social science education, did the exact opposite; he immersed himself in the assignments and the reading materials during his time at university. During project assignments, his mind was brimming with approaches and ideas, and chaos took over.

“I kept coming up with new approaches, which would throw everything into confusion. Then I got stuck and kept procrastinating. One time, I spent ten weeks on a paper. I got a solid B and compliments from the lecturer, but other students got the same grade with less effort, in four weeks. Afterwards, I found out that I had added too much unnecessary information.”

After completing a degree program, Willem applied for a Master’s program at Tilburg University. After a lot of hard work, he successfully obtained his degree, but it’s not of much use to him now.

“I didn’t work in my field after finishing my degree. I could have started working as a teacher, but after a negative experience, I am too scared to teach. I looked for a job outside my field and I started working

in an administrative position at a health insurance company.

I soon discovered that quantity was the priority, not quality.

My pace was relatively low, which resulted in a couple of conflicts with my manager.

Those situations really affected me. I disagreed with my manager and in the end, I had to step down.”

Underachiever Beatrijs ultimately finished her degree successfully, but still floundered after university.

“Finishing my degree was all about that piece of paper. I wasn’t happy with my diploma or with myself. I had learnt nothing in those years and I got completely stuck after my time at university. I couldn’t explain why I was such an underachiever. Every time I went to the doctor, I was given a different diagnosis that I had more or less researched myself. Not too long ago, I found out that I’m intellectual gifted and that I’m performing under my level. When I grew up, people didn’t know much about intellectual giftedness. It was associated with child prodigies, but that’s a fallacy. If I had known sooner, I would have had better guidance. Nonetheless, you still feel like an atypical minority and you don’t want to stand out. It would be great if I didn’t have that feeling anymore.”

Wim decided to attend a few meetings for highly gifted but unemployed people, just like him.

“The issues they spoke about were so similar to my experiences. It was nice to find myself among other gifted people that had floundered like myself. I already knew that I was highly sensitive, which is related to being intellectually gifted. The meeting confirmed my giftedness. But when I was at university, students in my class had no idea. They sometimes saw me doing something creative, or make a comment out of left

‘I got completely stuck after my time at university’

31 maart 2016

‘I wouldn't say I am too smart to study here’

field, but that’s it. At school, I was outgoing, fun, social and I got on well with girls.

I can be the center of attention in groups.

But I am also insecure and extremely modest. Although I am an extrovert, I shrink back as much as I can in serious situations.”

Top student Intellectual giftedness isn’t always discovered at a young age. Kids that fall in that category are likely to be isolated from the group, partly because they rather spend time with older people who are on their level. Law student Redouan El Gamali doesn’t recognize that particular feeling, but he does feel that he’s intellectually gifted. He first went to a high school for preparatory vocational education, then to a university of applied sciences and finally to university. He has always been the top student in class, and that continues to this day, Redouan says. But he has never done an intelligence test.

“I think the time has come though, since learning comes so easily to me. Things that take another person two weeks to complete, I can do in a single day, in a manner of speaking. When I was at the university of applied sciences, I achieved such high grades that they said, ‘Redouan, you should really go to university’.”

“I don’t have much class time, but I do go to the lectures that I find interesting. When a lecturer explains something, I’m already thinking a few steps ahead. I don’t have a problem with it. I don’t exactly have to read just one summary when I have an exam, but that’s due to the quality of the summaries. These are often quite bad and include a lot of examples, which just takes more time. I rather just read the book. I am a teaching assistant and I am in a program for top students. That challenges me a bit more.

Tilburg University caters sufficiently to smart students, although I would like to do some more research.”

The law student usually conceals his achievements. “But I hold my own”, Redouan says. “I recently got full marks for a property law exam.

I just don’t boast about it. I actually don’t like

27

column Marianne Lalande liberal arts student

Across the world

to tell others my grade when they ask about it. I want to be normal. But I’m not bullied about it or anything. They tease me sometimes, though. When my friends need help studying, they say, ‘Why don’t you ask professor Redouan?’. That just makes me laugh.”

The law student doesn’t think he’s too clever for university.

“I wouldn’t say I’m too smart to study here. But I think I could do something more advanced. There isn’t really an institution for more advanced learning. I could go to Harvard, but that just means doing another degree program.

Pursuing a PhD is another option, but I think I prefer to start a career as a lawyer. I like to be among people. No, I don’t see myself as a Mike Ross type of person (a character in the American series Suits) Despite the similarities that we’ve got a good head on our shoulders and the prospect of a good career.”

International students have it easy. No wait, hard.

Here’s the thing: we have it weird. We can hang out with our international friends and take advantage of all the nice things that the Netherlands has to offer us without feeling tied to where we are. At the same time we have to adapt at least a little to how rude – sorry, direct – people are and to all the little things that are different than they are back home.

We are a part of this community but we stay in its outer rings. Still, we never miss a chance to utter a few ‘tuurlijk’s and ‘vette shit’s. I mean, we have an accent; aren’t we adorable?

We know the city, we know the campus and we know the customs. But it isn’t exactly home. Our families aren’t here, nor are our high school friends.

We’re tied to each other but none of us really knows how long these bonds are going to last. See, we’re a cool bunch – but who knows where we will all be two years from now? Perhaps we’ll have a reunion in Taiwan..., but most likely not. For the most part, once we are done with our time here, we won’t see one another again. Things will never go back to the way they are now. This is true for everyone of course, but it is especially tough for us foreigners.

Our favorite people are probably going to live their lives far away from us and while absence can make the heart grow fonder, it also tends to disconnect people. And don’t give me all that Facebook crap; sure, we’ll all be aware of each other’s weddings and babies – whoa there – but that won’t keep us involved in each other’s lives. It is a cruel thing to have to part ways with your best friends. In the end, we will have friends in each corner of the world... and hopefully, they will be an excuse to see more of that world.

* The names of Beatrijs and Wim are pseudonyms, because they want to remain anonymous.

31 maart 2016

28

Schappelijk nieuws

medewerker van de maand Elk nummer kiest Univers een Medewerker van de Maand. Dat gebeurt op basis van onder meer bijzondere verdiensten of prestaties, grote inzet en opvallende collegiale activiteiten.

De jury heeft Chris Pothoven wederom het predicaat Medewerker van de Maand gegeven.

Maar, zo staat in het juryrapport, “dit keer vooral als blijk van piëteit”.

In februari werd Chris nog Medewerker van de Maand omdat hij op zijn eentje ruim 14.000 bomen rond de campus had geïnventariseerd en individueel aan een medewerker of student had toegewezen. Maar bij een omvangrijk snoeiprogramma zijn tal van bomen gekapt en al dan niet door de hakselaar gehaald.

Chris zag door de bomen even het bos niet meer, terwijl dat nu juist het hele doel van het snoeiprogramma was. In eerste instantie was hij vooral boos, op het maniakale af, en nam hij geen blad voor de mond: “Ik riep nog: hé daar, kappen jullie, kappen! Maar ze gingen gewoon door. Daar snapte ik echt geen hout van. Die prachtige ouwe eik van Ernst Hirsch Ballin ging zonder pardon om. De ‘connyfeer’ van Conny Rijken net zo. De bomen van de studenten bedrijfseconomie? Foetsie!”

Na de woede volgde de wanhoop. “Je snoeit toch ook niet in het logo van de universiteit?”

Zuchtend: “Ik kan er een hele boom over opzetten, maar dat heeft geen zin. Ik moet gewoon opnieuw beginnen. Dat kost me een maandje extra. Alleen heb ik nu wel een takkenhumeur. Dus het verzoek aan iedereen om mij voorlopig niet met werk lastig te vallen.”

Bij deze dus.

Ga voor meer Univers naar universonline.nl

31 maart 2016

beschavingsniveau laagste ooit gemeten Door nathan de Groot Nederland glijdt in rap tempo af naar een zeer bedenkelijk niveau. Dat blijkt althans uit een nieuwe peiling. Ondanks (of dankzij, red.) de grote respons is het Algemeen Beschavings­ niveau nog dieper gedaald dan voor mogelijk werd gehouden.

Trendwatcher Iza Verhulst legt uit dat Zwitserse wetenschappers ‘een soort deeltjesversneller’ hebben ontwikkeld om de Zeitgeist uiterst nauwkeurig te peilen. Ze zouden vooral bestaande data gebruiken die slim worden gekoppeld om een scherper beeld van de samenleving te krijgen. “Zo duwen ze deze barometer net even dieper dan die van Maurice de Hond.”

Het beeld mag dan scherp zijn, het is vooral ook onthutsend. Voor dr. Bertrand van Zutphen (Analist, Data Science) komt de conclusie niet als een verrassing. “Naast een dataset van

600 terabytes die hierop wijst, heb ik zelf ook het gevoel dat de Nederlandse samenleving haar glans verliest.”

Sinds de introductie van peilingen in de jaren ’30 is een dergelijk dieptepunt niet eerder gemeten. Volgens socio-econoom Wilfred Houtmans is de situatie daarom ernstig. “Het Algemeen Beschavingsniveau is binnenkort net zo laag als de rente. Mensen gaan dan niet investeren in hun gemoed.” Houtmans is zichtbaar trots op de nauwkeurige berekening (P<.001), maar de uitslag baart hem zorgen voor de huidige samenleving.

Emeritus hoogleraar politicologie Wilma Paulissen: “Noem mij een oude vrouw maar vroeger was de tijdsgeest beter.” Twee gemiddelde Nederlanders, Joey en Priscilla uit Helmond, delen haar zorgen. “Dit land gaat kapot”, aldus Joey. Maar Priscilla relativeert: “Met ons gaat verder alles goed. Zijn gangetje eigenlijk.”

Lustrumbiercantus van Fractie Front.

De fractie bestaat 10 jaar