TAS blad

Tilburgs No. 2 Algemeen Studentenblad advertenties - administrasie - abonnementen: academielaan 9, tEburg. redaksie: frans van beek, frans godfroy, harrie verkooyen. iotoos: martin rummens - hans van de watering.

22 september 1969

onderaardĂł geweld KORTOM, TUSSEN HAAKJES, N O G EVEN DIT, E N VERDER, TERZIJDE, TUSSEN D E REGELS, FLITSEN, KRANT NOCH W A L ...

Bij de verspreiding van onze vorige editie hebben zich moeilijkheden voorgedaan. Lezers van de kunstakademiè ontvingen het blad niet. Een onderzoek naar de toedracht van de stagnatie bracht het vol^^ade'aan'het licht: eenbezorger van TAS, tevens onderdirekteur van de akademie, heeft de hele partij ontvreemd. Hij wilde de bladen via een illegaal net van handelaars in pornografie en kpmnranistiese lektuur elders aan de man brengen tegen woekerprijzen. Een oplettend abbonnee 'zag de bezorger met een TAS-nummer in zijn handen masturberen bij volle maan. De bezorger is op staande voet ontslagen.

corrupte rcvorutlc pag. 2

ei fateh peg. 3

de mistroosteling pag. 4 Icuratorium. ideologie? pag. 5 atso pag. 5

BS COR&UFTE BEVOLDIB

Altijd is de universitaire wereld zo al niet een maatschappij—vijandige dan toch een maatschappelijk afwijkende groepering geweest.

Bij een zodanige concentrartie van intellect, doorgaans geprivilegeerd t.o. de medeburgers door een grotere vrijheid van. informatie en, niet minder belangrijk, tijdsindeling is dat onvermijdelijk.

Bij alle revoluties, de grote burgerlijke revoluties van de l8e en 19© eeuw zowel als de totalitaire revoluties van onze tijd, speelden de intellectuelen een grote rol.

Toch moet men zich hoeden om voor overdrijving: ook de studentenbeweging, nu als toen, is eerder uiting van sociale"veran&eringen als de provocator daarvan. De geschiedenis wordt niet gemaakt door kleine groepjes revolutionairen of reactionairen, maar door de veranderingen in de sociale ondergrond van de maatschappelijke constellatie.

Het is de blijvende verdienste van Marx dat hij het idealisme een beslissende slag heeft toegebracht door de keiharde waarheid van het historisch materialisme.

De verwerkelijking van Marx, utopische klassenloze maatschappij was afhankelijk van het voorhanden zijn van een precies-gedefinieerde economische en sociale toestand? de historische ontwikkeling, garandeerde het ontstaan van deze toestand, ,Qok Lenin was al een revisionist toen hij verkondigde dat de socialistische partij in het achterlijke Rusland de macht moest grijpen zonder te wachten tot de economische ontwikkelingen de

basis voor de omwenteling in marxistische zin gelegd hadden.

Het-"kapitalistische" Rusland ging niet ten onder aan steeds heviger inwendige crises, het ging voor het werkelijk kapitalistisch geworden was ten onder in een brutale machtsstrijd met een agressieve, goed georganiseerde revolutionaire beweging, In feite was de hoogst oentralistische en instrumenteel—gestructtireerde partij van Lenin al niet meer direct afhankelijk van liet enthousiasme van de arbeiders alleen.

Mao's bekende adagium: H de macht komt niet uit de geweerlopen" nam niet weg dat hij er .van overtuigd was dat naast een juiste militaire strategie ook een realistische politiek nodig was.- die de partij van de sympathie van de massa verzekerde: de partij moest de geweren bevelen.

Nadat in Cuba een bewapende minderheidsgroep door militaire actie een revolutionaire situatie geschapen en vervolgens de macht veroverd had, stelde Guevara in 196^^ nog dat de bruikbaarheid -^i deze nieuwe strategie afhankelijk was ^v^in het bestaan van een dictatoriale en daarbij onpopulaire regering. Toen het Castrisme zich ging riekten tegen het democratiscl^^ Venezuela zwaaide het om: een kleine groep goed—geleide beroepsguerillas was voldoende om de stabilitiet van elke staat te ondermijnen en door gewelddadige activiteiten de noodzakelijke voorwaarden voor een greep naar de macht te scheppen, In China' is bij de culturele revolutie in alle organisaties "het recht van verzet" ingevoerd in een poging een toestand van permanente revolutie te bereiken; de legerdicipline werd daarbij zorgvuldig ontzien!

Op de negende partij-dag werd de partij gereorganiseerd met een ongekend groot aantal militairen in de leiding en op basis van een blinde "Befehlstreu" aan de onfeilbare leider en zijn opvolger, niet toevallig ook een militair.

Kees van Meel

De Arabische "revolutionaire bewegingen" zijn geboren uit militaire junta's of, in het geval van Algeri'ê, uit een •guerilla-organisatie; haar leiders, bijna allen beroepsmilitairen, hebben pas na hun geslaagde greep naar de macht geprobeerd een partij-apparaat op te zetten. Al deze nationalistisch—socialistische een-partij-regimes zijn iri. feite niet meer dan een masker waarachter zich het gechicaneer van onderling rivaliserende officierenkringen en een verschrikkelijke sociale ellende verbergt.

Overal in de wereld zien we deze verminderingen van de rol van de politieke en ideologische leiding gepaard gaan met een legitimatie van de macht in handen van militaire helden of militairen die op deze titel aanspraak maken.

De bewegingen en regimes die sterk aan het marxistische geloof in de rationaliteit van de geschiedenis vasthouden verliezen hun revolutionair karakter, zij die revolutionair (of militair actief) blijven geven belangrijke elementen van het marxisme prijs en houden slechts vast aan de marxistische vocabulaire, die echter bij hen een geheel . andere, particulier-opportune inhoud krijgt. Dat de nieuwe linkse bewegingen zich niet aangetrokken voelen tot het Russisch voorbeeld, waar economische vooruitgang geen klassenloze maatschappij heeft gebracht, maar integendeel een burokratische klassenmaatschappij met een drukkende partij-dictatuur, is begrijpelijk.

Een klein voorbeeld moge illustreren hoe ver de vervreemding van de romantische bewierokers van de revolutie om de revolutie echter gaan kan.

Een westduits revolutionair strateeg, terugkerend van een snoepreisje naar Jordani'ê om het arabische revolutie—model te bestuderen, werd gevraagd of hij zich omwille van de objectiviteit ook in Isra'êl geïnformeerd had, "Wat", riep onze toerist uit, "wat, moeten we in Israël zoe-ken? Daar gaan we. heen als het socialistisch is geworden".

Nu vraag ik U, wat is een democratischer socialistische' staat of een socialistischer democratie dan Isra'êl?

Het Derde Front INLEIDING Wat is er in het Nabije Oosten aan de hand. Het beeld dat we ons ervan vormen is tot nu toe zeer eenzijdig. De Israeli's (6 miljoen doden in de oorlog/ het uitverkoren volk die het heilige land bewonen.) waren steeds de arme opgejaagden en de Arabieren de terroristen die de Israeli's in de zee wilden drijven. Nu, twee jaar na de 6 daagse oorlog, begint hier eindelijk verandering in te komen.

Uit de emotionele sfeer gehaald, wordt de houding en de handelswijze van de Arabieren steeds re'êeler en aanvaardbaarder.

Tijdens de zesdaagse oorlog is gebleken dat de linkse beweging niet zo goed weg wist met de krisis in het midden oosten. Was het in het geval van Vietnam de guerillastrijd in Latijns Amerika en de onafhankelijkheidsoorlog in Angola en Mozambique duidelijk welke partij we moesten kiezen en steunen, in dit geval evenwel bleek het veel moeilijker te liggen, aangezien hier niet het beeld te zien was van een grote imperialistiese agressor tegen een naar zelfstandigheid strevend volk.

De oppervlakkige konklusie was vaak dat er twee volkeren met elkaar in konflikt waren: de Arabieren tegen het joodse volk. Een nadere analiese van de situatie brengt evenwel aan het licht dat het niet direkt om raciale en etnische problemen handelt maar veeleer om een strijd tussen twee geheel verschillende sistemen die zich in het verloc ^.van de strijd sterk geradikaliseerd hebben, n.m. ad\ zionisme en het palestijnse bevrijdingsfront.

Beide sistemen komen voort uit een bepaalde maatschappij opvatting, het zijn politieke sistemen die elkaar op geen enkel gebied kunnen verdragen.

Om iets van de huidige situatie te kunnen ègrijpen moeten we eerst de historiese ontwikkeling in ogenschouw nemen.

Israel's verlangen naar vrede en veiligheid

Het verschil van 2Gfo hadden de Joden in de tijd van de onderhandelingen over de kwestie Palestina in de Verenigde Naties, met gehruikmaking van militaire middelen, eraan toegevoegd.

Vandaag de dag is het Israelisch-Arabische konflikt in een ernstige impasse geraakt. Zestien maanden na het staakt het vuren weigert Israel, dat voorstaat geen eks— pansionistiese doeleinden na te streven, zich uit, de door haar troepen bezette gebieden terug te trekken.

De reden of het ekskuus daarvoor is dat zij van mening is dat de vrede alleen dan verzekerd kan worden door onderhandelingen met de arabieren vanuit haar versterkte machtspositie.

Door achter deze eis te blijven staan verwerpt zij de resolutie van de Verenigde Naties van 22 november 196?! die om de terugtrekking van de Israëlitische strijdkrachten uit de door haar bezette gebieden, verzoekt. De Arabieren hebben deze resolutie geaksepteerd, wat niet direkt direkte onderhandelingen ir.^ ,V houdt. ^ Nu voor de derde keer betrokken in een oorlog met de Joden tengevolge waarvan zij grote stukken land hebben verloren, zijn zij begrijpelijkerwijf1^ erg omzichtig om met menserf'"^ aan een tafel te gaan zitten die. altijd over vrede praten en gelijktijdig oorlogsdaden verrichten. Zij menen dat als Israel, zoals zij beweert, werkelijk oprecht gelnteres— seerd is om de vrede in dit gebied te herstellen, zou zij ook bereid zijn om zich achter de grenzen van voor juni 1967 terug te trekken. Het feit dat Israel weigert om ook maar een stap in die richting te doen, die haar goede wil zou onderstrepen, bevestigd zij bij de arabieren hun argwaan en wantrouwen ten opzichte van een land waarvan de daden altijd het tegenovergestelde van haar woorden geweest zijn. De zionistische schizofrenie wordt misschien het beste verduidelijkt door • vroegere verklaringen van leidende Zionisten. In zijn boek "Geschiedenis van het Zionisme" geschreven in 1918 verklaart Nahum Zokolov, president van de de.zionistische organisatie na-

wordt steeds weer hardnekkig herhaald door anti—Zionisten, dat het Zionisme naar een onafhankelijke Joodse staat streeft, maar dit is volkomen onjuist. Dé joodse staat was nooit het doel van het Zionistische programma. *' En in 1919» toen een tehuis voor

dë joden in Palestina nog steeds een Zionistische droom was, verklaarde Dr, Chaim Weizmann, op aandrang van de Britse regering (Balfour declaration 191?) en met het oog op het geruststellen van de arabische bevolking van Palestina, in Jeruzalem: "Alle vrees, die openlijk of heimelijk door de Arabieren wordt uitgesproken, dat zij van hun huidige woonplaatsen verdreven zullen worden, zijn te wijten aan of een fundamentele misvatting van de Zionistische doeleinden of aan de boosaardige , aktiviteiten van onze gezamenlijke vijanden."

Israel wil vrede. Vrede binnen veilige erkende Vandaag de dag, als resultaat grenzen, gepaard gaande met de arabische erkenning van zijn laatste stap voorwaarts van haar bestaan en souvereiniteit. Zodra het duibeheerst Israel de Sinad woes— delijk werd, na het uitbreken van de Israelischet i j n } d e jordaan vallei, de weg Arabische oorlog in juni 196?t dat het niet Egypte naar Damaskus. Palestina, het was, maar Israel die het eerste aangevallen had, land waar de Britten aan de Jostelden de leiders van Israel alles in het werk om den het eerst gastvrijheid aande wereld duidelijk te maken, dat Israel niet tot boden, is geheel van de landdeze maatregel over was gegaan (de derde keer in kaart weggeveegd. haar korte bestaan) met de bedoeling om haar Anderhalf miljoen van zijn ingrondgebied uit te breiden. woners (meer dan de helft van Toen het Israëlische leger Egypte binnentrok, de de oorspronkelijke bevolking) heilige stad Jeruzalem in een slagveld omtoverde, waren gevlucht of verdreven om de Syrische Hoogvlakte, dood en vernieling zaaiend plaats te maken voor een nieuwe op de west bank van de Jordaan, was het meer te bevolking die vreemd was aan dit doen om haar grenzen in veiligheid en vrede en stadeel van de wereld. biliteit in dit gebied te brengen. Dit is naar wat Patrick Brogan schreef op 4 juni men beweert, sinds het staakt het vuren in juni 1967 1968 in de Times (of London) dat voor Israel het leitmotief geweest, zoals het ook Israel de dominante macht van de 19 voorgaande jaren van haar bestaan heeft gehet midden Oosten was en dat dat golden. waarschijnlijk in de toekomst nog vele jaren zou blijven.

Op 15 mei 1948 riepen de joden in Palestina de staat Israel is niet in gevaar en was Israel uit. De jonge vroegtijdig geboren staat was het ook niet voor de 6 daagse aanzienlijk groter dan de Joodse staat die door het oorlog. Integendeel het zijn Verenigde Naties verdedigingsplan was voorgesteld. juist de Arabieren die militair Dit plan had de joden 54^ van het grondgebied van .

Palestina toegekend, maar op de dag van uitroeping drukkelijk dat de Zionisten geen het zwakst stonden. Er is waarvan de staat Israel bestreek haar grondgebied meer territoriale ambities koesteren, schijnlijk geen arabisch leger dan 80^ van de totale oppervlakte van Palestina.

"He . is reeds vaak gezegd en in staat om Tel Aviv te bereiken

3

waarom ik risjard verliet, deel I : de mistroostelin

£

"brr, sssjgronim, •ache, proest", was gedurende enige minuten het enige geluid dat hij voortbracht, tenslotte was hij niet voor niets onderwarterzwemkampioen geweest, bevredigd keek ik toe hoe hij heel schattig met zijn tenen zat te spelen die hij afwisselend in zijn mond zijn neus en zijn oren stopte, "ach, risjard", raspelde ik, "jij zal nooit bevredigd geraken, met je gefalius!", alsof hij dan juist een prak zuurkoolstamp voor werd gezet, keek hij dan op en zei iedere keer op dezelfde monotone manier: "weet je niks anders" en daar moest ik het dan . maar mee doen. sinds enige weken had zich in hem de schijnbaar onstuitbare me— tamorfoze voltrokken, waar ik nu mee zat te kijken, nee, het is niet altijd zo geweest, vroeger en dan spreek ik nog van voor de grote hooifeesten, vrijden het rustieke plattelandsleven en zijn joelige snuit, onafgebroken als een penetrerende gedachte aan rust; dan zag je hem lustig spiegelen met zijn piemel in zijn ene hand en een hooivork in de andere, intussen nijdig loshamerend op alles wat geel en donzig was. ja, hij was een mooie toen. ik weet nog goed het moment dat ik hem voor het eerst zag, op een mooie zomerdag. doordat mijn poriën het aanslepen van zweetwa— ter niet bijgebeend konden krijgen, had. ik besloten mijn gordel af te doen, goed wetend dat ik dan niets meer aan zou hebben, niet erg entoezjast in het begin voor mijn roze billetjes, liep hij mij bijna voorbij, in de waan dat hij vandaag zijn zoveelste appeltje zou moeten schillen - als meisjes of andere vrouwen hem zo zagen lopen, haalden zij snel een grote rooie appel tevoorschijn, die dan een niet te versmaden prikkeling teweegbrachten op zijn prikkelzintuigen, als dan die vrouwen

maar Cairo, Damascus of Amman kon door het Israëlitische leger binnen een paar dagen worden bezet.

"Wij hebben betere, beveiligde, grotere en minder kwetsbare grenzen nodig" zei de Israëlische minister van buitenlandse zaken, Abba Eban öp het 27e Zionistische kongres. Mosje Dayan, minister van Defensie "zag persoonlijk het gebied tussen de jordaan rivier en de middellandse zee als een geheel" en zou tegen elke verdeling ingaan. "met alle middelen die tot mijn beschikking staan". Gedeelten van het Sinai schiereiland inklusief Sharm el Scheick, dat toegang geeft tot de straat van Tiran en daarom ook beheerst, moeten in Israëlisch bezit blijven.

"We moeten ook een aanzienlijk gedeelte van ons leger op verschillende plaatsen van de Sinai permanent stationeren. De strip van Gaza moet ook een integrerend deel van ons land worden", aldus de Generaal. Minister Abba Eban putte zich uit om de voordelen van de nieuwe aanwinsten aan te prijzen. Op de dag van het staakt het vWÊ ren 10 juni 19^7» verwachtte Mr. Eban dat Israel nu in zo'n positie was om haar his— toriese problemen op te lossen "we zullen ons best doeiA zei hij, "om de vruchten va:^ de overwinning te behouden."

Een jaar later vertelde de minister van buitenlandse zaken aan de pers dat "er geen internationale autoriteit is die de resolutie van de veiligheidsraad zodanig kan interpreteren dat Israel zich achter de grenzen van de 4 e juni dient terug te trekken.

Wij zouden ons eerder meent hij, aan de interpretatie van bevriende mogendheden moeten houden die de resolutie uitleggen als een verzoek om instelling van nieuwe veilige grenzen. Generaal Mosje Dayan was méér eksplisiet toen hij een groep parlementsleden vertelde dat hij de U.N. veiligheidsraad resolutie afwees, en er aan toevoegde dat "de positie van de Verenigde staten voor Israel de beslissende faktor was. (juni 1968).Yigal Allon, Israels minister van Landbouw, spoorde Israel in april 1968 aan om onmiddellijk te beginnen met het definitief vestigen van grote groepen mensen in de bezette gebieden.

"Onze verplichting om een groter Israel te kre'êeren is niet van minder importantie dan de kreatie van de Jordaanse Beisan vallei gedurende de Britse mandaat periode", (groter Israel is al het bezette gebied plus het overgebleven gedeelte van Jordanië).

In juli vertelde de eerste minister Levi Eshkol aan de Times magazin dat de bestandslijnen van juni 1967'"ideale verdedigbare grenzen waren, en dat de Gaza strook in het bezit van Israel dient te blijven. Maar gevraagd naar de opmerking dat de Jordaan "de natuurlijke grens van Israel was" vertelde meneer Eshkol de Knesset, "dat zijn regering haar standpunt t.a.v. de grenzen nog steeds niet had bepaald. De opmerking was volgens hem gebaseerd op het feit dat tijdens het vaststellen van de definitieve grenzen, de meren, heuvels en alle andere natuurlijke obstakels, gemeten naar hun veiligheidswaarde, in overweging dienen te worden genomen.

Op de avond van de uitroeping van de Staat Israel (in • mei 1948) verklaarde Ben Gurion, de kandidaat voor het presidentsschap, dat hij' tegen het vaststellen van de grenzen voor Israel was.

Hij wees op een analoge situatie na de onafhankelijksverklaring in 1776 i11 Amerika toenmmen ook vermeden heeft om de grenzen af te bakenen.

Op 20 oktober 1967 schreef hij verwijzende naar vroegere uitspraken, in een artikel dat door het Israëlitische dagblad "Haatz" gepubliceerd werd, (vervolg pag. 7)

4

hebben 20 jaar lang moeten toezien hoe de arabische leiders hun belangen met mooie woorden beloftes C—^JL/ TClTtü (een oplossing?)en redevoeringen behartigden. Zij willen nu niet meer alleen het objekt zijn. Zij hebben een nieuwe uitweg gevonden "Het revolutionaire geweld".

Aan de randen van de grote steden van Israel's nabuurlanden zijn in de loop der tijd, vluchtelin- Zij handelen nu naar de woorden van Frans Fanon: genkampen ontstaan. Sommigen wonen er nu al 20 En op het moment dat zij hun menselijkheid ontjaar of zijn van het ene vluchtelingenkamp naar dekken, beginnen zij hun wapens te reinigen, om het andere moeten verhuizen. Naarmate Israel deze menselijkheid te laten overwinnen". meer land op de arabieren veroverde, vergrootte het aantal vluchtelingen. Op dit ogenblik zitten in De naam van de Palestijnse bevrijdingsbeweging, deze kampen, die wel met de konsentratiekampen de arabische vietcong, is Al Fateh. uit de tweede wereldoorlog te vergelijken zijn, zo'n anderhalf miljoen mensen, die meestal geen werk De beweging is op een zeer vreemde manier aan hebben, geen grond om te verbouwen en zodoende deze naam gekomen. De Arabische betekenis van totaal aangewezen zijn op de door de verenigde de organisatie luidt: "Harakat al Tahrir al Falastin" naties verstrekte hulp. Deze hulp bestaat uit 10 kilo d.w.z. beweging voor de bevrijding van Palestina. meel, 600 gram gedroogde groente, 500 gram rijst, 375 gram olie en een stuk zeep per maand en voor een gezin. Ondanks het misbruik dat de arabische landen van het vluchtelingen probleem maken, richt de haat van de gevluchte palestijnse bevolking zich geheel op de staat Israel, het is duidelijk waarom. Zij zijn door de Joden van hun land verdreven, dezelfde joden hebben hun akkers, huizen en dorpsgemeenschappen verwoest.

De arabische machthebbers weten dit goed uit te buiten.

Zij konden namelijk de vluchtelingen niet in htm gemeenschappen integreren, omdat in hun land, met een relatief weinig ontwikkelde industrie, achterlijke landbouw en een hoog werklozen percentage, alle voorwaarde ontbreken om deze mensen op te nemen.

Wat de arabische regeringen in plaats van arbeid wel in overvloed gaven waren beloften. De in lompen gehulde ondervoede vluchtelingen wachten in hun kampen op het moment dat iemand iets zal ondernemen. Vaak weigeren de vluchtelingen elk aanbod tot het bouwen van barakken of stenen huizen, aangezien zij steeds de hoop blijven koesteren, op een terugkeer naar hun geboorteland.

Nu in 1969 is het niet meer zoals vroeger dat de propaganda de misère van de bevolking moest verhelen. De vluchtelingen hebben ontdekt dat zij tot zelfstandig handelen in staat zijn. De Palestijnen

Deze eerste letters vormen het arabische woord h.t.f. = dood. Deze drie letters zijn omgekeerd tot f.th. (Fateh) = overwinning. De Al Fateh heeft haar hoofdkwartier in Amman. Hier is ook het informatie sentrum gevestigd. Zij ontvangt hier alle buitenlandse korrespondenten. De meeste zijn van de burgerlijke en of reaktionaire pers. (Springer voorop). Waar het dan bij de meeste kranten en tijdschriften op uitdraait (vooral in Duitsland) is een beschrijving van de situatie die van de Palestijnse bevrijdingsbeweging een misdadigersorganisatie maakt en de leden der Al Fateh als lafaards en moordenaars afschildert. Zij vervallen dan ook nog in de fout zich op een rij te scharen met het ^ \ r e m e racisme van de Zionistische ideologie. Wat de Al Fateh werkelijk is dringt niet tot de burgerlijke westelijke pers door. De Al Fateh is duidelijk een volksbeweging die zich maar gedeeltelijk richt op guerilla aktiviteiten. De militaire komponent pL/nt maar een onderdeel van de organisatie, andere belangrijke onderdelen die van evengrote betekenis zijn voor het welslagen van een sociale revolutie, zijn het onderwijs en de landbouw. Er wordt veel aandacht besteed aan het onderwijs, dat men in eigen landen wil hebben i.p.v. het over te laten aan de arabische regeringen. Zoals de bevrijdingsoorlogen in Angola, Mozambique, Algerije, Cuba, Vietnam leren en hebben geleerd moet men reeds tijdens de strijd aan de nieuwe maatschappij werken. Men dient daarom reeds aan de fundamenten van de nieuwe sociale en ekonomiese orde te werken.

Een ander interessant punt is misschien wel dat ook hier de vrouw geheel gelijkberechtigd is en de zelfde rechten en verplichtingen heeft als de mannelijke Wijziging Maranatha-team leden der bevrijdingsbeweging. Als we de onmenPer eind augustus heeft de studentenpastoor selijke positie, die de vrouwen in de andere arabiDr. M. G. M. Gelissen eervol ontslag gekregen. sche landen in de maatschappij innemen, in ogenDe parochie-aktlviteiten worden vanaf 1 sep- schouw nemen is dit wel een zeer verheugend vertember begeleid door het volgende team: schijnsel. Als we de politieke situatie van de om Jan Driessen, Erwin Ey, en Wilfried Kok. Israel liggende landen bekijken dan moet zo'n beDeze laatste is part-time werkzaam In de stu- vrijdingsbeweging, die voortkomt uit de massa's dentenparochle. verdrukten en verdrevenen, en die voor hen ook de laatste hoop vertegenwoordigen, ook voor deze reDe adressen van de pastores zijn: gimes een reëel gevaar betekenen. Dat dit ook het geval was in het begin der operaties bewijzen de J. Driessen, Maranatha, Prof. Cobbenhagenberichten van het neerschieten van Al Fateh strijlaan 19, tel. 23074 (wordt binnenkort 75302) ders door de Jordaanse Geheime Dienst. De kleine E. Ey, werkadres als boven; guerillabeweging is langzamerhand uitgegroeid tot woonadres: Vlvaldistraat 404, tel. 35993 een volksbeweging. De Al Fateh ontstond reeds in 1956 na de Suez krisis. Maar het duurde 8 jaar W. Kok, Poststraat 12, tel. 30793.

god Operation Match

Nieuwe ronde sluit 31 oktober.

Voor vijf, tien of vijftien gulden kans op fascinerende (of verbijsterende) uitslag.

— Geen (gratis) formulier tegengekomen?

Briefkaartje naar: O.M. P.O.B. 99 A'dam O.K.A.

voordat de eerste operaties konden beginnen. Tot juni 1967 konden zij zich nog niet volgens het Mao principe "van de vissen in het water" gedragen maar na de laatste oorlog kregen aj veel meer steun van de bevolking. Oorzaken daarvan waren, het verdrag tussen Hussein en Nasser, het verlies van de oorlog, de annexaties van de veroverde gebieden.

In Augustus 1967, 3 maanden na de Israëlitische aanval, probeerde de Al Fateh de Guerilla oorlog te starten. Honderden guerilla's staken de Jordaan ovqjr 'aaar moesten zich na hevige gevechten terugtreksMi. In de bergen ten oosten van de Jordaan verrees een net van opleidingskampen. Zo ontstond ifi Jordanië een soort staat in een staat. Had de Jor^daanse geheime dienst voor de juni oorlog de bevrijj^tegsbeweging niet kunnen likwideren, Hussein waagde het nu helemaal niet meer om rijn troepen tegen deze nieuwe militaire macht in te zetten. Dit hadden de IsraeUten nu juist van Hussein verwacht.

Omdat zij ook in waren gaan zien dat het Palestijnse bevrijdingsfront een tegenstander was geworden met wie men in vergelijking met de slecht funktionerende legers van de arabische landen, rekening diende te houden. Om Hussein te dwingen met de Al Fateh te breken en om de palestijnse bevolking te intimideren, begon de Eschkol-Dayan regering met een aantal doelgerichte aanvallen tegen de burgerbevolking en op ekonomisch belangrijke objekten in Jordanië.

Het doel wal men wilde bereiken was precies tegenovergesteld. De Palestijnen werden voor het bevrijdingsfront gemobiliseerd en ook de Jordaanse Bedouinen verklaarden zich solidair met de Palestijnen.

gerard tabbers tilburg cairo mohammed dajani al fateh

volgende nummer: —

terreur tegen vliegtuigen —

ASTRO-CONTACT Wijziging in het bestuur van Metanoia

NU OVER HEEL NEDERLAND I 2e ronde Partnerkeuze op basis van astrologie per computer. Gratis formuiieren. Postbus 3636, Amsterdam. Tel.: 020-240989. Vermeld in uw correspondentie letter: H.

organisatie voor Vrede en Ontwikkelingssamenwerking, Academielaan 9, Tilburg

Het nieuwe bestuur is als volgt geformeerd: Voorzitter

: J. Pijnenborg, Dionysiusstraat 7, tel. 23886 Dré Rennen, Joh. van Zanenstraat 34, tel. 21374 J. Liebregts, Prof. Verbernelaan 102, tel. 74981 J. van Engeland, Puccinistraat 293 M. van den Tillaart, Prof. Verbernelaan 110, tel. 74985

ACADEMISCHE Geeft Elk N ieuw studiejaar D uidelijke mogelijkheid tot A antekeningen verkrijgbaar in alle hogescholen en universiteiten

Katholieke Openbare Bibliotheek Willem II straat 21-23 Telefoon 25984/35137

Tilburg

stichting "het nederlands studenten sanatorium" keizersgracht 606 amsterdam, tel. 020-64488 landelijk bureau studiehulp n.s.s. willem barentszstraat 31b, utrecht, tel. 030-610104

Filialen: Wassenaarlaan 40 - Telefoon 34712 Ringbaan West 96a - Telefoon 34825 Roelof Kranenburgplein 51 - Telefoon 71597

KOSTELOZE HULP AAN GEHANDICAPTE EN LANGDURIGE ZIEKE STUDENTEN

ABONNEMENTEN VANAF ƒ 1 , - PER JAAR

Aan een ieder^iet verantwoordelijkheidsgevoel

verzeker u en doe het

Vraag vandaag nog inlichtingen over het

Universitaspakket een specifieke studentenverzekering, met de laagste premie, die u "op het lijf geschreven" kan worden door de N.V. Algemeene Verzekering Maatschappij Hercules.

nu

C J ^ &*<• a*^

c^

Ö ^ cr*^

Kan ongefrankeerd in open envelop verzonden worden aan: N.V. Algemeene Verzekering Maatschappij Hercules

/\

Antwoordnummer 5104 Amsterdam -1002

é

N.V. Algemeene Verzekering Maatschappij

/\

Naam:

HERCULES

V

Adres:

\

Herengracht 124-128, Amsterdam. Tel. 020-62112

«y Woonplaats;

d*^

Voor het vervullen van de bovenomschreven taak zijn nodig roept sollicitanten op voor de functie van DE B R A B A N T S E WERKGEVERS REITSEPLEIN 1

KATHOLIEKE VERENIGING

ASSISTENT VAN HET SECRETARIAAT,

TILBURG

— goede algemene ontwikkeling en ruime interesse, — het beheersen van de Nederlandse taal in woord en geschrift, — een vermogen tot organiseren, — een representatief voorkomen.

Vereisten:

die onder meer tot taak zal krijgen: — het notuleren en mede voorbereiden van vergaderingen en besprekingen, — het assisteren - in de meest brede zin van het woord - bij alle voorkomende secretariaatsactiviteiten, — het, bij gebleken geschiktheid, zelfstandig voeren van het secretariaat van een aantal kleinere verenigingen.

— leeftijd 23 tot 28 jaar.

— diploma gymnasium of HBS. In nader overleg is deze functie te vervullen in part-time verband.

Sollicitaties te richten aan de directie van het Bureau van Spaendonck, Reitseplein 1 te Tilburg met op de enveloppe de vermelding "Sollicitatie".

I Alsj© leest dat I eenmeeder haar deohter wan 17* I de1 p i l geeft... dan merk j e hoeweel* er v e r a n d e r d i s !

Is de verhouding moeder-kind vandaag wezenlijk anders dan vroeger? In hoeverre manifesteert de veranderende wereld om ons heen zich in de beslotenheid van de huiskamer? Is de pil voor de teenage-dochter een bewijs van onverschilligheid van haar moeder of juist van extra zorg? Op 28 Augustus 1969 schrijft het Algemeen Handelsblad uitvoerig over het geladen onderwerp van de opvoeding Nu.* Bewust van het belang van het onderwerp.

Altijd attent op het veranderen van lang bestaande maatschappelijke strukturen. Het Algemeen Handelsblad onderkent deze verandering als het belangrijkste gebeuren van deze tijd, analyseert en geeft méér achtergronden. Of het nu gaat om De Pil of de kamerdebatten, LSD of West-Irian. Het Algemeen Handelsblad kijkt evenveel naar de wereld van morgen als naar het nieuws van vandaag.

•<IÖZ^v-

Algemeen Handelsblad . HELDER, VERHELDEREND!

*Wilt u bovenvermeld artikel lezen? Schrijf naar het Algemeen Handelsblad. Antwoordnummer 4444, Amsterdam of bel (020) 23 9811 toestel 100. Wij sturen u dan de betreffende krant plus twee weken lang gratis het Algemeen Handelsblad thuis.

9 9 Wedden dat ie dé» lekke^pr

vindtJr^ï

voor een verrassend interieur • - dekens-gordijnstoffen- vloerbedekking wand- en meubelbekleding Allo Hatêma produkten garandoren kwaliteit, duurzaamheid en praktisch gebruik, Zij staan onder voortdurende internationale kwaliteitscontrole on voldoen aan alle vermelde specifieke eigenschappen, ricoft een van doze Ha té ma produkten Uw bijzondere interesse, vraag dan verdere inlichtinqen b i j ; Hatéma, Postbus 12 Helmond

VERZEKERINGEN NCB ALLE VERZEKERINGEN voor IEDEREEN

O

dus ook VOOR U

TEL. 0 4250-78133 • PROF. VEREERNELAAN 200 • TiLBURG

Steekje neus maar eens In 't pakje.

de reep van de fijnproevers

Dat ruikt anders. Heel anders!

Dat zijn de aller fijnste Kentucky en Virginia tabakken.

Gemixed door Van Nelle Het Betere Werk!

VAN NELLE HALF/ZWARE

verrukkelijk, het Is Verkade I

De ideologie achter het kuratorium en de nota! Veringa

Üt!i;ê>#=mebebelingen

Openbaarheid De bezetting ligt nu ruim drie maanden achter ons, waardoor het mogelijk is om met een zekere distansie de huidige ontwikkeling terug te plaatsen in het licht van de ontstane beweging voor en tijdens de bezetting. Voor de toekomst zal het noodzakelijk zijn om de achtergrond van het huidige konflikt in het maatschappelijk geheel te plaatsen en daardoor onze eisen te zien konflikteren met de eisen van het siesteem. Het hoe en waarom van dit konflikt maakt de posisie van het kuratorium duidelijk en zal onze richtlijn kunnen zijn m.b.t. het voeren Van onze strijd voor een demokratiese hogeschool.

Naast de eis van het medebeslissingsrecht voor alle geledingen op alle nivoos stond bij het afbreken van de bezetting de eis, dat het kuratorium in zijn huidige samenstelling zou aftreden en vervangen zou worden door een aantal gekozen vertegenwoordigers uit de vier geledingen. Toch zit het kuratorium nog steeds in het zadel! Dit betekent, dat er een spesjale reden moet zijn die het hen mogelijk maakt om te blijven, zelfs nadat zij zich voor de gehele hogeschool op afzichtelijke wijze hadden geblameerd. Het is juist deze reden, die naar de diepere achtergrond van het bestaan van een kuratorium verwijst en welke aclrtergrond door de hogeschool geledingen niet.in zif^ volle betekenis wordt gezien, waardoor een gevaarlijke onverschilligheid jegens het kuratorium is ontstaan, die de kuratoren in staat stelde terug te vallen op hun formeel vereiste aanwezigheid. Een nader onderzoek naar deze formele eis too^fe, echter aan.

oVt dat het kuratorium onmogelijk af koiW;reden en dit zelfs niet hoefde. Ondanks het feit,dat zij zich belachelijk hadden gemaakt in de ogen van het grootste deel van het volk is hun posisie zodanig dat zij hiermee op geen enkele wijze rekening hoeven houden. Dit is slechts mogelijk, indien het kuratorium in de hogeschool een eksogene faktor is, waarvan de aanwezigheid noodzakelijk is vanuit maatschappelijke eisen, die,aan de hogeschool als onderwijsinstituut zijn opgelegd; m.a.w. als het kuratorium het instrument is, waarvan de maatschappij zich bedient om de hogeschool te kontroleren. Alvorens in te gaan op de vraag of deze kontrole noodzakelijk is, moeten we eerst de aard van deze kontrole onderzoeken.

Als instrument, van de maatschappij kan het kuratorium niets anders volgen dan de overheersende eisen van deze maatschappij. Geen enkele samenleving kan de haar overheersende eisen tenzij door een revolusie, negeren èn deze eisen zijn inherent aan de wijze van samenleven, m.a.w. aan de organisasie van de samenleving. Zolang andere faktoren dan arbeid schaars zijn in een samenleving, zal deze samenleving de mensen aan zich onderwerpen in haar poging om deze schaarse factoren zo rationeel mogelijk, overeenkomstig de eisen van deze faktoren, te benutten. Voor onze samenleving betekent dit, dat de kapitalistiese organisatie vorm haar eisen (die van het kapitaal) oplegt aan de individuen en aan de haar ondergeschikte institusies, (vervolg pag. 6)

Naar aanleiding van een uitnodiging van het senaatsbestuur om voortaan maksimaal drie waarnemers naar haar vergaderingen te sturen, heeft de ATSO de volgende brief naar het senaatsbestuur doen uitgaan: Mijne Heren, Naar onze mening dienen de vergaderingen van een bestuur openbaar te zijn.

Onder openbaarheid verstaan wij dan dat iedere bestuurde in de mogelijkheid gesteld moet worden om de besluitvorming in het bestuur bij te wonen.

Tot het moment dat de struktuur gewijzigd is, heeft de senaat het privilege op een bepaald terrein besluiten te nemen. Uw voorstel neergelegd in uw brief van 29 augustus jl, voldoet niet aan bovengenoemd kriterium van openbaarheid.

Wij zullen geen gebruik maken van de mogelijkheid om senaatsbestuursvergaderingen bij te wonen,totdat aan dit kriterium voldaan is.

Met vriendelijke groeten, Paul Jansma, SfL voorzitter A.T.S.O. structuurlcommtssie De kwestie van de openbaarheid van vergaderingen van bestuurskolleges van de hogeschool (senaat, senaatsbestuur, kuratorium, faJcultiet, fakulteitsbestuui^fckomt ook aan de orde in een sub—kommissie v a n a e struktuurkommissie; DE ATSO is van mening dat de openbaarheid van de besluitvorming in de huidige bestuurskolleges alleen verwezenlijkt kan worden door instelling van een publieke tribune en openbaarheid van beleidsstukken. Drie waarnemers zijn in die zin absoluut onvoldoende.

De struktuurkommissie fuhktioneert overigens-op het ogenblik zonder kuratoren. Als "gebaar van goede wil" besloten zij het overleg in de struktuurkommissie niet langer met hun aanwezigheid te frusteren. Zij zullen echter alleen meewerken aan een nieuwe struktuur indien: 1, de vier geledingen "eenstemmig" met een plan komen "hetgeen gezien de huidige verhoudingen tussen m,n,-. studenten en hoogleraren niet tot de mogelijkheden op korte termijn behoort), 2, de minister geen bezwaar heeft tegen een dergelijk plan (hetgeen gezien de nota-Veringa niet tot de mogelijkheden op wat langere termijn behoort).

Bovendien gaan de kuratoren niet in op het verzoek van de studenten om als bestuurskollege van de hogeschool te vertrekken.

Al met al is hun "gebaar van goede wif' dus niet meer dan een taktische zet, die de demokratlserlng óp geen enkele wijze bevordert.

(vervolg pag. 5 ) (of wat daar voor door moest geen, t i j ons noemden ook veel mannen zich vrouw, omdat ze dan "beter konden rondkomen met b r u g g e n , een spelletje dat de simpatie genoot van veel dorpsgenoten waarbij evenveel mannen als vrouwen tegenover elkaar op een grote rij stonden en elkaar moesten "raken", z o als dat h e e t t e , d i n s d a g s savons evenwel was er geen vrouw te bekennen op straat, omdat ze dan gezamenluk de deuren moesten ontklinken — een tiepies vrouwelukke bezigheid overigens - en als al die overgebleven mannen dan triest neerzaten omdat het vanavond niet voorging - het raken -, kwam er klokslag kwart over negen, altijd wel iemand op het idee "rond te k o m e n " , zoals dat heette, waarna de helft van d e mannen zich vrouwen noemde, dat er b i j die spelletjes soms hard geraakt werd, m a g geen w o n der h e t e n , als je ziet met wat voor leden er werd g e brugd: één had een lid w e l zo groot als een knot paarse w o l . vandaar dat die mannen zich graag vrouw noemeen, dan werden ze zelf ook eens een keer g e raakt, sindsdien ziet m e n regelmatig groepjes zich vrouw noemende mannen rondlopen, in de hoop ook eens geraakt te worden.) als dan die vrouwen luidkeels riepen spiegelaar, spiégelaar k o n h i j zijn o p g e kropte emosies niet meer de baas en schilde met een paar piemelbewegingen die appel Kaal (in ons dialekt wordt spiegelen ook wel gebruikt voor schillen, v a n d a a r ) - — m a a r toen h i j goed naar me k e e k , zag h i j dat m i j n twee roze b i l l e tjes twee roze billetjes w a r e n , h i j stiet dan een kreet en stootte hem e r tussen, roet een smaak van weemoed zweefde ik 4 3 ^ even Weg, naar wele«r» ik k a n me iedere vage gebeurtenis nauwkeurig herinneren, van de vele berkeblaadjés die w e kneusden tot de waterdruppels die w e telden, tot w e m o e maar voldaan ik eikaars l e dematen een zacht bed vonden, hoe we samen borbelden om twee neukende mannetjesput— t e r s , d i e b i j ons veel v o o r k w a m e n , tranen b i j tuiten moest ik lachen om het v e r makelukke voojrval, toen we

ment van teoretiese vrijheid Dit impiiseert, dat ieder onderwijs instituut op krijgt - zeer zeker wordt d e dit moment ondergeschikt is aan de behoeften van ze naar rato van kontroleerhet kapitaal. Deze behoeften vinden globaal g e n o m e n hun oorsprong in de noodzaak tot kapitaal-akku- baarheid gemoduleerd. - doch prakties zal h i j vastlopen op m u l a s i e . Hieraan moet het onderwijs voldoen, niet de onmogelijkheid om de e k s in de zin van kennis-akkumulasie, tenzij in de terne kontrole te omzeilen, zeer spesjalistiese zin, doch in de zin van het afleveren v a n m e n s e n , die in staat zijn om de k a - ^ die immers binnen het huidige maatschappelijke raamwerk de pitaal-akkumulasie zo glad en soepel mogelijk te overhand moet hebben. laten verlopen. E e n beperkende faktor is hierbij Ieder demokratiseringsbewehet lage rendement v a n onderwijs—investeringen, ging, die zelfbeheer nastreeft hetgeen het noodzakelijk m a a k t , dat er stringente komt dus onvermijdelijk in konflikt met de h e e r kontrole wordt uitgeoefend sende krachten. D e mate, waarin zij zich h i e r op de finansieen, waarbij de v a n bewust i s , versterkt haar kracht en haar m o aard v a n de kontrole minder gelijkheid om te bereiken wat ze wil. D e zwakop de rationele besteding heid van het moment, tot uiting komend in de d a n wel op de kwaliteit van aanwezigheid van het kuratorium en de geneigdhet onderwijs en onderzoek heid om dit te tolereren, houdt voor de opposiis gericht. tionele geledingen in, dat zij hierdoor het g e Ondanks een toenemende i n vaar lopen hun strijd te verliezen. Om te winnen vloed van de overheid op de is het noodzakelijk om naast een intensivering ekonomie, .ligt het middelpunt van de strijd op lokaal nivoo de strijd op landev a n d e ekonomie n o g steeds bij lijk nivoo in te zetten. Tijdens de bezetting de bedrijven(=industrie). Zo bleek, dat ook de studenten moeite hadden met zijn het dus d e wetten, die het nemen van deze stap. Immers, er werd toen het een bedrijf mogelijk m a beslist, dat er een loskoppeling diende plaats k e n te blijven bestaan en te te vinden tussen de bezetting en de in tilburg groeien, die als "eeuwige" gehouden anti-de jong demonstrasie. A l s we deze wetten van onze "eeuwige" o r fout herhalen geven we vrij spel aan d e landeg a n ! sas ie het onderwijs, z o lijke krachten, die per definisie sterker zijn wel naar kwantiteit als k w a dan de onze. E e n eerste stap is door de overliteit bepalen. Zo zijn het heid gezet en deze licht meteen een tipje van de d a n ook de vertegenwoordi— sluier van de toekomst op, Veringa heeft een aisrs van het bedrijfsleven, nota% at licht doen zien, waarin de schijn g e ulre het merendeel van de wekt w o r d t , dat h i j toegeeft aan de eisen der kuratoria uitmaken. Het studenten, terwijl tussen de bedrijven door, feit, dat de kuratoria v e r meteen een top-management wordt ingevoerd, w a a r antwoording verschuldigd in e k s t e m e lieden zetting hebben. Het hierboven zijn aan d e minister, v e r gescJÉ ^ste gevaar van een schijn-demokrasie en pS.t slechts de werkelijke de gevolgen ervan noodzaken ons-tot het aangaan werking van het kontrole van de strijd. N u de minister haar zelf op l a n lichaam. Immers, een r e g e delijk nivoo heeft gebracht, mogen wij niet ring heeft in teorie de m o aarzelen hem te volgen, om naast lokale aksie gelijkheid tot onafhanke(tegen het kuratorium, waarbij we ons niet lijke besluiten te k o m e n , moeten vergissen: het kuratorium verschuilt doch in praktijk is zij g e zich niet achter de nota, doch vanuit hun i d e o bonden aan de wetten, v o l logie zijn zij voorvechters) n u ook aksies te gens welke het siesteem zich voeren op landelijk nivoo. Slechts een strijd ontwikkelt. E n het is de tegen het totale siesteem k a n onze demokratistarheid van "deze wetten, sering doen slagen. Zelfbeheer EIST een revoludie d e regering verstart tot sie, Veringa heeft laten zien wat het maksimum hulpeloze, medewerkers aan het aan demokrasie is binnen dit siesteem, A a n ons draaiend houden van het s i e de taak om hem duidelijk te maken, dat dit steem. maksimum voor ons n o g te weinig is om een m i n i Dit impliseert, dat het o n mum te zijn. Onze strijd voor zelfbeheer zal vermijdelijk is om binnen het moeten verlopen v i a de integrale afwijzing van raam van deze maatschappij de n o t a Veringa, doch dit is slechts het b e g i n , blijvend, een van buitenaf Pas dan komt de echte strijd! Waarna zal blijken komend, voor het merendeel hoe in onze volksvertegenwoordiging de verhouding uit het bedrijfsleven stamtussen demokraten en formele demokraten ofwel mend, kuratorium of hoe dit anti-demokraten zal liggen. Indien we niet v e r orgaan in de toekomst ook h e zuimen om een goede voorlichting te geven aan ten m a g in te stellen. H o e het volk, zal er onvermijdelijk een parlemenzeer dit orgaan ook aangepast taire krisis ontstaan. Op dat moment staat de m a g worden aan de roep tot REVOLUSIE voor de deur! verandering, zonder een v e r a n dering in de totale maatschapp i j organisasie zal deze o r ganisasie haar stempel blijven drukken op de haar ondergeschikte institusies. Hieruit volgt torn sever ij n dat er slechts sprake k a n zijn v a n een schijn-demokrasie, waarin iedereen een soorte-

6

(vervolg A.T.S«0. mededelingen) Het komende jaar zal het Eigen Huis (wie weet er een andere naam?) geheel onder de ATSO gaan funktioneren: - beneden Posjet geopend in de avonduren - op de begane grond het trefcentrum (dit jaar overgenomen van Olof) geopend tijdens de mensa en 's avonds vanaf + 20.30 uur - boven: de sekretaresse van de ATSO en de ATSO werkkamer, de KRU-bibliotheek waar o.a. mappen over maatschappijkritiek en de geschiedenis van het socialisme alsmede een onderwijsmap (waarin opgenomen de nota-Veringa) te lezen en te koop zijn. Tegen zeer billijke prijzen zijn bovendien kondooms verkrijgbaar.

Laat je niet weerhouden door een frustrerende seksuele moraal; de natuurlijke drift is sterker dan de katholieke leer!

Voar het programma van Posjet tot 1 oktober zie affiches in Eigen Huis.

Databank De databank, informatie- en dokumentatiecentrum over onderwijshervormingen en daarmee samenhangende veranderingen in bestaande maatschappij struktuxen is vanaf heden geopend.

Plaats: achterbalkon van de aula Tijden: 11.00 - 15.00 maandag t/m vrijdag.

erop dat sedert 1776 de Amerikaanse grenzen zo uitgestrekt waren geworden, dat zij 50 staten (van de Atlantische Oceaan tot de Stille Ooeaaji) omvatten, i.p.v, de 13 staten op het tijdstip van de onafhankelijkheid. Hij verklaarde dat in 1,948 met 5 stemmen voor en vier tegen was be- . sloten om de grenzen van Israel niet vast te leggen. Het artikel vervolgt met de beschrijving van de geschiedenis van de uitbreiding van Israel's grenzen gedurende de onafhankelijkheidsoorlog van 18 mei tot 7 januari 1949» "Geheel niéuw Jeruzalem, Lydda, Ramleh, Jaffa, Beer Sheba, West Gallie, werden aan het grondgebied van Israel toegevoegd, evenzo een groot gedeelte van de triangle in het sentrum, die volgens de beslissing van de Verenigde Naties niet waxen inbegrepen in de voorgestelde Joodse staat, (besluit assamble van 29 november 1947) Vastgestelde grenzen betekent, handhaving van de status kwo en het is duidelijk dat de Zionisten dit nooit hebben nagestreeft.

Na, niet alleen straffeloos, te koop te hebben gelopen, met de grenzen van het 1947 verdelingsplan, ging Israel voort, na de wapenstilstands— overeenkomst van 1949» me^ het opnieuw bezetten en annexeren van grote gebieden van de U.N. gemengde wapenstilstandskommissie.

a • » .

3i

VoMcskrant 7 Juni 1969

Onlangs verscheen in een groot aantal dagbladen een bericht over een geheim stuk waarin het Tilburgse Links Pront de strategie voor het komende studiejaar vastlegde. Het zou afkomstig zijn van geheime bijeenkomsten van Links Itont in de afgelopen maanden.

Langs deze weg delen wij- de heer Stouthard mee, dat het stuk, waarvan hij aan de opstellers vroeg het te mogen gebruiken, tijdens het «voor iedereen toegankelijke SVB-kongres in juni werd besproken en via de goeder naam en faam bekend staande publiciteitsorganen als de VARA en de Volkskrant in de openbaarheid is. gebracht.

Het verdient aanbeveling om bij voorkomende gevallen voortaan te verzoeken om misbruik te mogen maken van een stuk.

Of zeg ook eigenlijk maar helemaal niets.

Deze gebieden, bevatten een groot deel van het noorden van de Sinai, en het gebied van de Negev waar Israel later de haven van Eliat bouwde. Niet vastgestelde grenzen hebben Israel altijd het dubbele voordeel verschaft van het aan haar kant krijgen van de wereldopinie, in haar pleidooi voor erkende en veilige grenzen, ofschoon het land onwettig verkregen was, aangezien ze nooit de grenzen gerespekteerd heeft die voor de Joodse staat door de U.N. resolutie van 1947 waxen uitgezet.'Toen de Arabieren weigerden de Israëlitische rechten en soevereiniteit over hun land te erkennen en zich tegen iedere nieuwe toevoeging verzetten, slaagde Israel er altijd in om veel steun te verkrijgen, vanwege haar "zwakke positie" voor de interventie in de naburige landen om zichzelf te beveiligen.

In het overheids'jaarboek van 1951 beschreef Ben Gurion openlijk de nationale politiek"Wij zullen de Status Kwo niet handhstven". Wij hebben een dynamische staat opgebouwd, gebaseerd op ekspansie. We hebben nu slechts in een deel van ons kleine land het begin van onafhankelijkheid bereikt. Elke staat bestaat uit land en een bevolking, schreef Ben Gurion in 1952 in het jaarboek.

Israel is geen uitzondering op deze regel. De staat Israel echter voegt zich noch naar zijn grondgebied, noch naar zijn bevolking. Toen de staat werd gekre'êerd bevatte zij slechts 6% van de Joodse bevolking. We moesten het verder duidelijk maken dat deze staat alleen op een gedeelte van het land van Israel werd gebouwd, (vervolg pag. 8)

al raJcende steeds verder rolden en tenslotte tegen een hoop stenen tot stilstand kwamen, eerst hadden we niets in de gaten, maar toen ik een klont van die kruipende diertjes in mijn mondje voelde, wist ik dat we in een mierennest lagen, een hele grote mier, kenneluk een verkenner kroop langs risjards

ft piemel omhoog en bleef een paar sekonden genieten van het mooie, doch stevige uitzicht, mijn welgevormde kont. broos en vertederd ging hij dan zijn vriendjes berichten, dat er goed volk was, waarna ze ons van alle kanten bekropen en beaaiden. tot rampspoed gedreven vluchtte ik dan diep in mijn slui— merijen om maar niet in kontakt te hoeven komen met de wrede werkelukhéid. herinneringen schoten bij vlagen door mij heen al prikkend en stekend in mijn brein, tot een klimaks brachten ze mij en ik ging ten onder aan de slaap.,. volgende aflevering, verhaal ik verder van de weemoedige verhalen over risjard en licht ik misschien een tip van de sluier rond de geheimzinnige vrije vrijtaferelen» mis de volgende aflevering dus niet epifant

(vervolg van pag. 7) de enige rechtmatig erIn 1955 schreef hij dat "de kreatie van de nieuwe kende grenzen waarop de staat in geen geval afbreuk deed aan de hoop naar Joden in Palestina recht het historiese Eretz Israel".Gedurende dat jaar hebben, degenen zijn, viel het Israëlitische leger verschillende malen die door het Verenigde de Gaza strip en de Syrische stellingen aan het Naties verdelingsplan in meer van Tiberias aan. Deze aanvallen, 30 in het 1947 zijn vastgesteld, totaal, werden uitgevoerd tegen Jordanië, Syrië, alhoewel ook-die zonder Egypte in een tijdspanne van 4 jaar. Het bevreemraadpleging van de pa^dende was steeds dat deze aanvallen meestal werlestijnse bevolking den voorafgegaan door verzoeken om vrede en bezijn vastgelegd. Als grip voor de situatie, "Ons eerste doel is vrede" Israel de V.N. resoluverklaarde premier Golda Meir, kort na de Isratie van 22 november ëlische aanval op Egyptische stellingen bij Sheba.

1967 zou aksepteren "Onze politiek is altijd gericlit geweest en zal (deze verzoekt Israel altijd gericht blijven op het vestigen van broeom terugtrekking van derlijke samenwerking, niet alleen met verafgelehaar troepen achter de gen landen, maar ook speciaal met onze arabische voor 5 juni geldende buurlanden" zei zij. Drie maanden later viel het grenzen) kon er een Israëlitische leger de Sinai en de Gaze strip weg gevonden worden die binnen. Abba Eban verklaarde dat "voortgang in naar een oplossing zou de richting van de vrede het doel van de Joodse kunnen leiden. staat was". Al pratende over vrede en veilige grenzen Viel Israel in November 19^5 Egypte binnen, dit keer geholpen door Britten en Fransen.

Tegenover het leger dat de Sinai binnenviel verklaarde de eerste minister "Jullie hebben ons teruggebracht naar dat verheven en beslissende moment in onze oude historie en naar deze plaats waar de goddelijke wet werd geopenbaard en waar ons volk tot het uitverkoren volk werd verkozen. Wij zien inu weer voor onze ogen de ^eeuwige woorden van onze geschriften en de komst van onze voorvaders•in de Sinai woestijn". Het beslissende omoment werd echter uitge— g.-)steld. Het overwinnende Israëlitische leger trok zich terug. Maar pas een maand na de inval onder sterke druk van de Verenigde Staten en nadat de Algemene Vergadering niet minder dan 6 resoluties had aangenomen.

Schoorvoetend trok Israel zich achter haar grenzen terug, maar niet voor lang, IN JUNI 1967 TOEN ISRAEL DE WERELD WAARSCHUWDE VOOR EEN BEDREIGING VAN DE KANT VAN DE ARABISCHE LANDEN, GING ZIJ WEER OVER TOT DOLZINNIG OPTREDEN, DE DERDE KEER IN TWINTIG JAAR. Deze keer slaagde zij er niet alleen in om de Egyptische landmacht op de grond te vernietigen maar ook binnen een paar dagen de "Maak twee, drie, vele Vietnams' meeste van'haar expansionistiese ambities te vervullen. De Sinai, de Gaza strip, JeHaar weigering echter om toe te ruzalem, de Westerlijke Jordaanoever, de geven aan deze en andere V.N. Syrische Hoogvlakte en voor de goede orde twee Saudi Arabische eilanden. Er was geen resoluties, over de status van de stad Jeruzalem en het recht pauze tussen Israel's overwinningskreten en haar onmiddellijke aandrang op het in- van de Palestijnse vluchtelingen, stellen van veilige en erkende grenzen. om naar hun geboorteland terug Met andere woorden' Israel vroeg de arabi- te keren, is een duidelijke ekssche landen en de .verdreven Palestijnse pansie van haar grondgebied en bevolking om legalisering van het door macht. De nieuwe grenzen waar haar pp gewelddadige en onwettige wijze Israel vanuit haar sterke ontoegeëigende land, en tevens haar tewer- derhandelingspositie om vraagt zekeren tegen aanvallen door de rechtma^moeten minstens delen van de tige eigenaren, die hun bezittingen Sinai woestijn, geheel oud Jetrachten terug te veroveren. ruzalem, de Syrische hoogvlakte Arrogant geworden door haar herhaalde mi- en een groot deel van de westelijke oever van de Jordaan belitaire overwinningen "voelt Israel dat vatten. zij het feit over het hoofd kan zien dat

8

G E

c

E N s URE

EK D

^ 0 0 R.D E

D ^ Uif

^ EB