Trainersduo Rob van der Wijst en Frank Nelissen

'Deze ploeg kan van iedereen winnen, maar ook van iedereen verliezen'

De voorbereidingen voor de competitie zijn al begonnen als de toenmalige coach van Achilles Reek afgelopen zomer ondanks een mondeling akkoord plotsklaps vertrekt vanwege 'persoonlijke redenen'. De voetbalvereniging zit met het handen in het haar: probeer op zo'n moment nog maar eens een geschikte trainer te vinden. Dat lukt ook niet. De oplossing wordt gevonden in eigen gelederen. Aanvoerder Ron van der Wijst neemt samen met clubman Frank Nelissen deze rol tijdelijk op zich. Niet zonder succes, want de ploeg staat bij het ingaan van de tweede seizoenshelft op de zesde plaats in de vierde klasse H.

Donderdagavond is Frank aan de beurt. De trainingen van beide heren zijn heel verschillend, maar wel vanuit hetzelfde gedachtegoed en met hetzelfde doel. De bespreking voor de wedstrijd doen ze samen, maar tijdens het duel is Frank de coach. Hij regelt de wissels. “De groep pakt het gelukkig goed op”, vindt Rob. “Wij willen hen een groot compliment geven. Ze hebben zich flexibel opgesteld en iedereen pakt zijn verantwoordelijkheid. Dan is het ook geen straf om hen te coachen.”

Seizoen afmaken

Tussentijdse pogingen om gedurende het seizoen een nieuwe trainer aan te stellen, lopen op niets uit. Het bestuur vraagt het duo of ze samen het seizoen af willen maken, zodat zij zich kunnen focussen op het vinden van een coach voor het nieuwe seizoen. Rob en Frank gaan akkoord. Op de vacature komen meer dan twintig reacties binnen. De keuze valt uiteindelijk op Jordy van Boxtel. Intussen maakt Achilles Reek 1 zich op voor de hervatting van de competitie na de lockdown. De eerste wedstrijd zou zondag 20 februari gespeeld worden, op bezoek bij Vesta in Deursen-Dennenburg. Door hevige regenval werd het duel afgelast. De volgende tegenstander is SES Langenboom op donderdag 24 februari. Rob: “Op papier treffen we nog een aantal pittige tegenstanders. Daarna weten we meer, maar ik denk dat we ons eenvoudig moeten kunnen handhaven in de vierde klasse. Vanaf onze huidige positie (zesde plek, red.) moeten we de blik omhoog gericht houden.”

Het wordt hoe dan ook een lange rit. De competitie duurt tot en met zondag 5 juni. In die periode moet nagenoeg elke zondag gespeeld worden. “Een lekker druk programma”, noemt Frank het. “Deze ploeg kan van iedereen winnen, zeker als we boven onszelf uitstijgen. De keerzijde is dat we ook van iedereen kunnen verliezen als we een slechte dag hebben. Het is een leuke uitdaging. Iedereen heeft er zin in om de competitie uit te spelen. Laat die bal maar rollen!”

Na het onverwachte vertrek van de trainer is Achilles direct op zoek gegaan naar een vervanger. Het oefenprogramma staat op dat moment al gepland. “Er liep een procedure, maar het was het gewoon niet”, blikt Rob terug. “Je zoekt iemand die echt bij de club past. De start van het seizoen kwam steeds dichterbij. Het bestuur vroeg mij of ik een rol wilde spelen. Dat wilde ik wel; met hulp van Frank. Hij zei dat hij er even over na moest denken, maar ik wist eigenlijk al dat hij ja zou zeggen.” Frank is een echte clubman; hij kan Achilles niet in de kou laten staan. In het verleden speelde hij zelf lang in het eerste. Ook heeft hij het elftal ooit onder zijn hoede gehad toen een trainer in november uitviel na een hartinfarct. Recenter nog was hij een seizoen grensjager. In die hoedanigheid kwam hij dan ook in de kleedkamer. “Ik ken de jongens goed”, zegt hij. “De meesten heb ik in de jeugd zelfs getraind Het is een leuke groep die voor elkaar werkt. Dat maakt het makkelijker om in te stappen. Het verzoek kwam echt uit de groep. Ze hadden het met elkaar besproken. Dat streelde mijn ego ook wel. Ik ben ervan overtuigd dat Rob het prima alleen zou kunnen. Toch is het handig dat op zondag iemand naast de lijn staat. Hij is tijdens de wedstrijd mijn verlengstuk in het veld en kan de andere spelers snel bereiken.”

Echte voetballers

Rob en Frank zijn allebei voetballers in hart en nieren. Ze denken op dezelfde manier over het spelletje. Ze kennen de spelers en weten in welk systeem ze willen spelen. Daarom hebben ze vaak weinig woorden nodig en hebben soms, onafhankelijk van elkaar, dezelfde ideeën. Een voorbeeld daarvan is de wedstrijd tegen Cito. “Die ploeg stond ongeslagen bovenaan”, vertelt Rob. “Het was onze laatste wedstrijd voor de winterstop. Los van elkaar hadden we bedacht dit duel anders aan te pakken om kans te maken. Met succes, want we wonnen. Het was de eerste nederlaag voor Cito.” Frank vult aan: “Er stond echt een team op het veld, een collectief. Ze gingen voor elkaar door het vuur. Daar is het resultaat ook naar.”