2020 Week 13 woensdag 25 maart
8 e jaargang DE KANSENFABRIEK IS DICHT MAAR WERKT DOOR
WALKING FOOTBALL BIJ WSC: FYSIEK EN SOCIAAL FIT BLIJVEN
15
16
Problemen met uw bank? www.financieelonrecht.nl
U vindt de officiële gemeenteberichten op pagina 7 t/m 11
Een normale dag, of toch niet?
Albert Heijn Jansen
Bloemenoordplein
liteit. Ik sprong op mijn fiets en vertrok. Had weer even genoeg gezien. Dan maar even kijken bij de dieren in het Lido. Verderop leek de parkeerplaats bij de speeltuin aardig vol te staan (slim?) maar daar waagde ik me niet aan. Even over de roeivijver turen, even kijken naar de eendjes en naar de geitjes, hertjes en alpaca’s. Precies, zoals je dat vroeger deed, als je met pa en ma even een rondje om ging, of wat oud brood ging wegbrengen naar de schaapjes. Een prettig, rustig tafereel, niet ver verwijderd van waar het mogelijkerwijs íets te druk was. De kern van het verhaal: houd nóg meer rekening met elkaar, houd afstand tot elkaar en help elkaar waar kan! Geen fratsen, maar solidariteit telt nu harder dan ooit. (van de redactie) Beelden van de weekmarkt in Waalwijk, 18 maart.
Als buiten de zon schijnt, lijkt je dag soepeler te verlopen dan normaal. Zo leek dat ook vorige week woensdag, 18 maart. Om enig nieuws te vergaren, omdat het normale dagelijkse leven zo goed als stilligt, klom ik op de fiets, via Sprang-Capelle, naar Waalwijk en via Kaatsheuvel terug. En warempel, de woensdag-weekmarkt in Waalwijk was ópen en er was volk op de been. Ja, uiteraard hield iedereen enigszins afstand tot elkaar, best netjes, maar het leek alsof het een normale woensdag was. Er werd wat gekocht, gekeuveld
met elkaar, gesnuffeld zelfs. Twee
gedachten kwamen in me op. Is
Even rust, bij de alpaca en hertjes.
er niets aan de hand, of zo? En tegelijk: hebben wij mensen het misschien niet zo begrepen? Denken we te makkelijk? Duidelijk te zien waren de adviesborden van gemeente Waalwijk, afgeleid van het RIVM, dus waarschuwingen genoeg. Maar toch leek het of iedere marktminnende Waalwijker toch even naar het centrum wilde. Het zal een honderdtal zijn geweest. Weliswaar verspreid in de buitenlucht, maar toch. Het gesprek op straat ging maar over één ding en dát trapte mij weer terug naar de bizarre rea-
Spaar nu het hele jaar voor GRATIS artikelen! Dagelijks geopend van 08.00 tot 22.00 uur Zie de achterpagina voor onze extra Bonus-aanbiedingen!
Z omertijd
aanstaande zaterdag- op zondagnacht gaat de klok één uurtje vooruit!
IEDERE DAG VAN HET JAAR GEOPEND
Van 8.00 tot 20.00 uur
Groots assortiment & lokale specialiteiten De meest BIOLOGISCHE supermarkt van Waalwijk
Leraar: ook in crisistijd een droombaan Nu de scholen dicht zijn, weet je pas wat je mist. De gezelligheid, de lol met elkaar en een dagritme. Vandaar dat op het Willem van Oranje College de leraren vorige week heel snel zijn gestart met onderwijs op afstand. En dat is niet zo makkelijk als het lijkt. Deze dagen zie ik leraren in lege lokalen zitten, pratend tegen een beeldscherm, met hun leerlingen. Er is op onze school zoveel gebeurd, dat we het graag hier willen delen. Hoe gaat dat, online les? Je legt verbinding via een programma, waarmee je zo’n 20 tot 30 leerlingen aan de lijn krijgt. De les gaat van start. Misschien ken je het beeldbellen wel, via WhatsApp of Skype. Maar heb je weleens met 30 mensen tegelijk gebeld? Het voelt wat onwerkelijk. Normaal maak je bij binnenkomst van de leerlingen even een praatje. Je kletst wat over het voetbal, maakt een geintje, zegt wat over een nieuwe broek, bril of trui. Nu is dat anders, want het echte contact is veel natuurlijker. Ook besef je dat je in alle woonkamers, studeerkamers en slaapkamers zichtbaar bent. Iedereen kan meeluisteren en je functioneert in de ‘spotlights’ van alle ouders, broertjes en zusjes. De les is begonnen. Leerlingen stellen vragen en je hoort ie-
mand via je koptelefoon. “Wie is dat?” Gelukkig herken je de stem. “Zeg het maar, Tijn.” Tijn stelt zijn vraag. Op de achtergrond hoor je een hond blaffen en wat geklets… De 30 vlakjes in je beeldscherm wisselen continu. Heel veel prikkels, die je allemaal een plekje wilt geven. Ondertussen bedien je de techniek via je computer. Gelukkig heb je veel materiaal tot
je beschikking op je computer. Je deelt het scherm dat je nodig hebt met alle leerlingen. “Kunnen jullie dit zien?” “Ja, meneer,” hoor je van diverse kanten. Je begint je verhaal en tekent wat op het digitale whiteboard met je muis. Het ziet er okay uit. De leerlingen doen wonderbaarlijk goed en geconcentreerd mee. Je voelt je zekerder worden! Het lijkt wel of het rendement van je les hoger is dan normaal. En dan hoor je een onbekende stem. “Meneer, antwoordt u op mijn vraag in de chat alstublieft?”
Lesgeven in een leeg lokaal.
“Hoe vind ik die chat?” ”Als u met uw muis over het scherm gaat, het vierde knopje, meneer.” De leerlingen helpen je door de techniek heen en zijn geduldig. Ondertussen heb je het knopje gevonden en valt je oog op de chatgroep. Een schier oneindige lijst met berichten is inmiddels geplaatst door de leerlingen. Die onbekende stem blijft hangen. “Wie was dat?” denk je. Je oog valt op een naam. Een leerling die je zelf niet uitgenodigd hebt en die ook echt niet in jouw klas zit. Deze vreemde eend is toegevoegd door een andere leerling. “Zijn ze zo geïnteresseerd in mijn les?” Maar na het eerste moment van zelfvoldaanheid besef je: “Oh nee, dit is een geintje.” Humor blijft altijd, ook in de digitale wereld. De les is na 50 minuten voorbij. Het is geweldig gegaan, vind je. Je hoort je zelf zeggen: “Jullie hebben het goed gedaan! Dank je wel, ik nodig jullie morgen weer uit voor een les.” Je hangt voldaan maar bekaf, van alles wat er is gebeurd, op. De volgende klas zet je klaar in het programma. Nog vijf lessen te gaan vandaag... Kees Smit, directeur Willem van Oranje College, Waalwijk
VRIJDAG LEKKER VOORDELIG
GEBRADEN SPARE RIBS DE LEKKERSTE VAN DE LANGSTRAAT, MET GRATIS BAKJE WERELDSAUS. KIJK VOOR MEER AANBIEDINGEN:
SLAGERIJVANROESSEL.NL