2019 Week 39 Woensdag 25 september
94 e jaargang IN MEMORIAM: BRABANTSE GESNEUVELDE 1940-2019
DRIE GILZENAREN IN EREHAAG PRINSJESDAG DEN HAAG
ELINE DE WAAL IS TERUG VAN WORLD SCOUT JAMBOREE
WEEK VAN DE ALFABETISERING BRENGT MENSEN SAMEN
3
5
11
15
WEEK VAN DE DUURZAAMHEID
Zie pagina 8 en 9
VERGEET NIET AF EN TOE TE LACHEN
Indringend toneelstuk over dementie in de Boodschap Woensdag 18 september, de Boodschap in Rijen. Het echtpaar van Rauh &Giebels, theatermakers spelen hun stuk ‘Ons kan niks gebeuren’. Organisatie in handen van de werkgroep dementievriendelijke gemeente. Het bestuur bestaande uit Ria Marrée, Marly van Rooten, Willy den Besten en Ria Wijnen heet iedereen welkom bij de ingang van de theaterzaal. Een volle zaal, waarin vrouwen de grote meerderheid vormen. Veel mantelzorgers in huis. Alles in het teken van Wereld Alzheimerdag op 21 september.Door: Ton de Bruyn Stands-in Je kunt er niet omheen en nauwelijks langs. Centraal de stands van het lokaal steunpunt mantelzorg en Alzheimer Nederland. Om niet te vergeten…Ik herken consulenten Anja en Sandra. Ria vertelt dat ze intussen voorzitter is geworden van regio Midden-Brabant van Alzheimer Nederland. Ria: ’Belangenbehartiging is van groot belang. Als we zoveel mogelijk proberen te denken van uit de mens met dementie zelf, het beleid in de gaten houden, opkomen voor een kwetsbare groep, ligt er een enorme klus te wachten. Ik vind het mooi om
daar bij Alzheimer Nederland een bijdrage aan te mogen en kunnen leveren samen met het bestuur en alle vrijwilligers.” Intussen is de zaal volgestroomd en zien we een eenvoudige podiumopstelling, vooraan in de zaal. Je zit er als toeschouwer bovenop en middenin. De eerste rij wordt als laatste gevuld door werkgroep, consulenten en wethouder. Voorzitter Marrée heet iedereen welkom, leidt het stuk en de spelers in en noemt de technicus Ton de Groot, de derde man van het gezelschap. Vervolgens het woord aan Ariane Zwarts. Zij vertelt trots te zijn op de werkgroep die al 4
Het echtpaar
jaar aan de weg timmert, dementie uit de taboesfeer haalt en zich richt op datgene wat achter de voordeur gebeurt. Momenteel in onze gemeente 400 mensen met dementie en voor de toekomst wordt een verdubbeling verwacht van dit aantal. Een ziekte die niet alleen het individu raakt, maar ook zijn of haar naaste omgeving. En dat wordt herkenbaar in beeld gebracht door het spelersechtpaar. Scènes uit een huwelijk met Alzheimer Paul en Janine worden geconfronteerd met een diagnose die ze niet willen horen: dementie. Janine wordt patiënt en Paul belandt in de rol van mantelzorger. Een onomkeerbaar proces van vallen en opstaan begint. Met ongeloof, angst, boosheid en om het verdriet draagbaar te maken de nodige humor; tot het verval compleet is. Janine wil niet naar een verpleeghuis… In acht scènes volgen we het dementeringsproces, dat begint met vergeetachtigheid. Het is aangrijpend om te zien hoe de aftakeling plaats vindt en hoe het contact verandert tussen beiden. Na een periode van irritaties, boosheid en onmacht volgt steeds meer rust en respect binnen de communicatie. De omgeving meldt zich ook regelmatig. De kinderen via de telefoon, waarbij vader zijn ei wat kwijt kan. Daarnaast een grappige dubbelrol van Jan Rauh als de opgewekte dialect sprekende broer, die erg zijn best doet om de zaak op te vrolijken maar steeds de plank
mis slaat en het verderop in het proces niet meer aan kan. ‘Ik heb gaten in mijn geheugen ‘wordt beantwoord met ‘Jao, zee-tie’. Paul schakelt en dealt met steeds weer een nieuwe situatie. Alle zekerheden en patronen verdwijnen en daarmee ook zijn partner, zijn maatje. Ondanks alles wil Paul contact houden met zijn levensmaatje. Hij zoekt door middel van afstemming, rust en respect naar communicatie die nog wel mogelijk is: lichaamstaal, de taal van de klank en de kracht van de emotie, de rust van de adem. Een heel lang rouwproces wordt steeds beklemmender om als toeschouwer mee te maken en de dood komt als een verlossing. Vergeetachtigheid, karakterverandering, wisselende emoties, aftakeling en het decorumverlies, tot en met de dood. In gesprek met het publiek Jan Rauh richt zich na afloop tot de zaal en vertelt dat hij hoopt dat herkenning en de erkenning van de problematiek troost en steun kan bieden aan alle aanwezigen die met vergelijkbare situaties te maken hebben. Instemming vanuit het publiek. Er worden volop eigen voorbeelden aangehaald om dit te onderschrijven. Geduld, geen verwachtingen hebben, aansluiten bij de belevingswereld van de anderen werden gezien. Ook herkenning van de boosheid en onmacht naast de komische situaties. Want inderdaad… er is ook volop gelachen. Het rouwproces was ook zeer invoelbaar en herkenbaar. De spelers wordt gevraagd hoe ze dit volhouden. Ze vinden het spelen heerlijk, maar het opbouwen en afbreken
De voorzitter aan het woord
begint letterlijk een zwaar karwei worden. Voorzitter biedt de zaal nog als bouw- en sjouwploeg aan, maar ze doen het liever zelf. En zijn in de foyer nog beschikbaar om na te praten. Kom en Ontmoet Nog even wordt aandacht gevraagd voor een volgende bijeenkomst van DVG in het kader van kom en ontmoet met als thema muziek en dementie. Deze bijeenkomst vindt plaats 20 november in de Molenwiek te Molenschot.
Even langs de stand van Theek 5, waarin veel lees- spel- en achtergrondmateriaal over dementie wordt getoond. Allemaal beschikbaar in de bibliotheek in Rijen en opvraagbaar in Gilze. Bij vertrek uit de Boodschap bij het alzheimerkraampje nog even wat bierviltjes en vergeet- me -niet speldjes scoren om te gebruiken bij de komende collecte voor Alzheimer Nederland in de week van 4 tot en met 9 november. Niet vergeten te geven!
MOTTO VOOR SEIZOEN 2019-2020: “WE DRAOIEN DEUR”
De RCS wil een nieuwe impuls geven aan Carnaval Nog 148 dagen en dan is het weer carnaval! Dat lijkt nog ver weg, maar er wordt een voorzichtige start gemaakt met de organisatie van het nieuwe seizoen. Tegen de 11e van de 11e moet er al een hoop op poten staan. Denk daarbij aan het regelen van sponsoren en het verzinnen van een motto. Cultureel centrum De Boodschap moet besproken zijn voor het sauwelen. Dat wordt allemaal geregeld door een stichting die Rijen nodig heeft om het carnaval levend te houden. Een centraal orgaan dat er onder andere voor zorgt dat vergunningen worden aangevraagd en de verkeersregelaars worden geregeld. De RCS. DOOR: WERNER VAN LOOY Carnaval voor de jeugd De RCS heeft een veelbesproken geschiedenis, maar het nieuwe bestuur kijkt naar de toekomst. Veranderingen doorvoeren is soms moeilijk en het kost veel tijd, maar vernieuwing is nodig. Penningmeester Ryan Sterrenburg: “We horen van kinderen uit de jeugdraad en de dansmariekes dat ze in een gat vallen. Ze zijn te oud voor kindercarnaval en te jong voor de kroeg.” Vorig jaar is een begin gemaakt met een alcoholvrije avond bij ’t Vermaeck. De RCS wil op die voet door. Voorzit-
dat vereenzaming een steeds groter probleem wordt in deze maatschappij. We willen de mensen uitnodigen om aan te haken. Carnaval is niet alleen vier dagen de kroeg in. Haast iedereen kan er zijn ei in kwijt. Houd je van techniek? Ben je creatief? Speel je graag muziek? De RCS hoort graag van je. Wij helpen je bij het vinden van een club waar jij een
bijdrage kunt leveren. Je hoeft nergens lid van te zijn. Het is allemaal vrijblijvend. Misschien help je een avond of een, twee mee. Help ons Rijen in beweging te krijgen voor Carnaval. Feest vier je samen.” Compacte optocht “De mooie tradities van carnaval blijven behouden en alles wat
ter Bas Verheij: “We hebben een dansteam met meiden en een ruimte bij de sportschool waar ze moderne dans kunnen repeteren, zodat ze met carnaval optredens kunnen verzorgen.” Een ander plan is een extra carnavalswagen voor jongeren waaraan ze zelf kunnen meebouwen. Carnavalsvrienden van Rijen “Het aantal inwoners groeit met mensen van buiten Rijen, waardoor in verhouding iets minder dorpsgenoten carnaval vieren,” aldus RCS secretaris Renger van de Hoef. “Tegelijkertijd zien we
Ryan Sterrenburg, Bas Verheij en Renger van de Hoef
goed is koesteren we. De optocht is iets waar men naar uitkijkt. We willen voldoen aan alle verwachtingen en er weer een publiekstrekker van maken, zodat we meer aanwas krijgen en deelnemers van buiten Rijen ook weer willen aanhaken. Daarom krijgt onze optocht de komende jaren de aandacht die het verdient en dat doen we vanzelfsprekend samen met de deelnemers. We gaan voor een compacte optocht langs een route waar het overal langs de kant gezellig is.” Omgekeerde piramide Het is nogal wat, maar dit is wel wat het Carnaval nodig heeft. De RCS heeft de overtuiging dat het gaat lukken. Bas: “We hebben met diverse ondernemers in Rijen gepraat en ze doen weer enthousiast mee.” De organisatie is op zijn kop gezet. “We hebben de piramide omgedraaid. Eerst komt het publiek, de carnavalsverenigingen en de kapellen, daarna pas het RCS bestuur.” De komende
tijd gaat de RCS verder met het leggen van contacten met diverse verenigingen. “We hopen dat ze opnieuw aanhaken.” Vanuit de wensen die de RCS ontvangt gaan ze voor een positieve, transparante carnaval met een open sfeer waar de mensen zich fijn bij voelen. “Met deze hedendaagse denkwijze komt de RCS graag in contact met nieuwe vrijwilligers om onze commissies te versterken. Dat mogen ook vriendenclubs zijn. Want carnaval is een feest voor ons allemaal, door ons allemaal.”
Vraag ‘t gratis aan de notaris Iedere donderdag van 16.00 tot 17.00 uur 1e & 3e donderdag in De Schakel Gilze 2e & 4e donderdag op ons kantoor te Rijen Mary Zeldenrustlaan 30 Rijen VOOR ALLE SPREEKUREN VAN ONZE KANTOREN:
www.dktnotarissen.nl
TILBURG | RIJEN | REESHOF | UDENHOUT