VERDWAALDE KATER BIJ VOORLEESONTBIJT ä Pagina 5
ONDER MIJN NIVEAU 2 WINT LET’S QUIZ
MEDAILLEREGEN OP NK BATON TWIRLING
ANITA KUIJPERS RIJDT KNAP OP KAMPIOENSCHAP
Gilze en Rijen ä Pagina 10
ä Pagina 17
ä Pagina 19
Weekblad
94E JAARGANG - WEEK 5 Woensdag 30 januari 2019
WIL MICHIELSEN NEEMT NA 23 JAAR AFSCHEID
Bijzondere nieuwjaarsbijeenkomst Lokaal Steunpunt Mantelzorg
In MFA De Molenwiek in Molenschot vond op woensdag 23 januari de nieuwjaarsbijeenkomst van Lokaal Steunpunt Mantelzorg plaats. Het was een bijzondere bijeenkomst. In De Molenwiek werd namelijk uitgebreid aandacht besteed aan het afscheid van Wil Michielsen, die al vanaf het begin van de organisatie actief is geweest. In totaal 23 jaar! Wil werd overladen met complimenten. Door voorzitter Lau Lavooij, door wethouder Aletta van der Veen en door haar oud-collega’s van het eerste uur. Vrijdagmiddag nam ze ook nog tijd voor een interview met de redactie van Weekblad Gilze en Rijen, waarover volgende week meer.
expliciet tot Wil richtte, keek de voorzitter in zijn toespraak even terug op 2018 en vooruit naar 2019. Hij noemde de Verwendag en enkele themabijeenkomsten die vorig jaar plaats hadden gevonden en besteedde ook aandacht aan een nieuw element: de ondersteuning van de Jonge Mantelzorger.
Door Brigitte Laurijsen
COMPLIMENTEN VOOR WIL MICHIELSEN Na de welkomsttoespraak was het tijd om Wil Michielsen in het zonnetje te zetten. Lau Lavooij haalde dan ook zijn tweede toespraak te voorschijn. Wil mocht ondertussen blijven zitten en dat was maar goed ook: het was een lange tekst! Lavooij begon als volgt: ,,Ja, en dan nu wil ik graag uw aandacht vragen voor het afscheid van Wil Michielsen. Ruim 23 jaar heeft Wil zich met hart en ziel ingezet als vrijwilliger voor wat nu het Lokaal Steunpunt Mantelzorg heet. Ik had 23 A4-tjes wetende dat Wil een heel lange toespraak wel op prijs stelt…’’. 23 A4-tjes, dat was een geintje, vulde de voorzitter aan. Maar toch: tweeëneenhalf A4 is ook niet kort. Door de vrolijke wijze van vertellen en door
Met een taxi-bus, het openbaar vervoer of de eigen auto en bij aankomst vervolgens schuifelend of wat minder voorzichtig lopend richting de entree van De Molenwiek, waar een warm welkom wachtte. De deur werd geopend door een dame van Amarant die al zo’n jaar of vijf in Molenschot werkt. Ze vertelt dat ze van paarden houdt, maar verwacht dat paardrijden in de sneeuw er op deze vrijdagmiddag waarschijnlijk niet in zit. Daar is het te koud voor. Samen met drie van haar collega’s poseert ze halverwege de middag voor een vrolijke foto. ALLE GOEDS De mantelzorgers en zorgvragers – 125 aanwezigen in to-
taal – lieten de sneeuw en kou woensdagmiddag achter zich en wensten de mensen van Lokaal Steunpunt Mantelzorg alle goeds voor het nieuwe jaar 2019. Even later zocht iedereen een plaats aan een van de tafels, waarop de koffiekopjes al klaar stonden. Thee drinken kon natuurlijk ook. Het personeel van De Molenwiek ging rond met verschillende vlaaipunten, indien nodig of gewenst in een dieet- of allergievariant. Tussen het smullen van de lekkernijen door werd uitgebreid gepraat. De zorgen van alledag leken deze middag op de achtergrond. WELKOMSTWOORD LAU LAVOOIJ Voorzitter Lau Lavooij van Lokaal Steunpunt Mantelzorg heette in zijn welkomstwoord niet al-
s Wil Michielsen toont het sieraad dat ze van haar collega’s ontving. leen iedereen van harte welkom, maar wenste de aanwezigen ook een gezond en gelukkig 2019. Een
bijzonder hartelijk welkom was er voor Wil Michielsen en haar man Jack. Voordat hij het woord
TOEZICHT ST. FRANCISCUS WIJZIGT ZICH
s keurmerk uitgereikt
foto Cor de Kok
31 januari neemt Eugène Smet na 18 jaar afscheid van St. Franciscus Gilze als voorzitter van de Raad van Toezicht. De cirkel is rond. Zijn laatste vergadering was in Huijbergen, waar hij ooit de kostschool bezocht. Zijn rapport werd er nog gevonden: ‘een bescheiden leerling, maar maatschappelijk en sociaal bewogen.’ De man ten voeten uit. Door: Ton de Bruyn TOEZICHT Zijn vrouw Nelleke schuift aan bij het gesprek. Na veel zaken alleen gedaan te hebben is nu het motto ‘we doen het samen.’ 50 jaar samen betaalt zich wel uit. Ze vullen elkaar aan en versterken daarmee hun boodschap. Beiden zijn toezichthouder bij tentamens op de universiteit. Mooi zo’n combinatie van contacten met jongeren met het werken voor de ouderen van Sint Franciscus, vindt Eugène. Ze komen allebei uit het onderwijs en vonden het met 65 nog zeker geen tijd voor achter de
geraniums. Sterker nog: volgens Nelleke hebben ze niet eens de tijd om geraniums te gaan kopen. Overigens moet Eugène ook daarmee stoppen. Hij heeft de Max leeftijd van 75 bereikt. Zijn vrouw mag als jonge blom nog even door. De vertrekkende Eugène neemt de cijfers eens even door. 50 jaar getrouwd, 50 jaar in Gilze wonen en 50 jaar vrijwilligerswerk. Zijn drijfveer wordt gevormd door zijn sociale betrokkenheid en de wens zijn kennis en kunde in te zetten voor de medemens. EEN HUIS EN WERK Hoe kom je vanuit Hulst in Zeeland
EEN DUIK IN HET VRIJWILLIGERSWERK Zijn leven lang werkte hij in het onderwijs en zijn vrijwilligerswerk raakte daar vaak aan. Zo zat hij in het bestuur van de toenmalige Heilig Hart school, hield zich bezig met de fusie met de Sint Josephschool, nadat beide scholen al
een tijdlang samen hadden onder gezamenlijk bestuur van de Stichting Katholiek onderwijs Gilze. ’s Maandagsmorgens vroeg hij zijn leerlingen op school hoe ze hun weekend hadden doorgebracht. Regelmatig werd den Door genoemd als uitgaansplaats, terwijl je daar toch echt 16 voor moest zijn, maar tja, pasjes hoefden toen nog niet getoond te worden. Hij miste een aanbod voor jongeren en richtte uiteindelijk met o.a. Ad van Hoek en Martijn Aarts de Puppysoos op. Een leuke tijd, aldus Eugène. Besturen en sturen, richting geven vond hij leuk. Hij merkte daarbij ook wel het voordeel van het gegeven dat hij van ‘buiten Gilze’ kwam. Hij kon zich ook meer permitteren en ging er altijd open in. Hij vindt het belangrijk om te
s Vrijwilligerswerk is kunst
Iedere donderdag van 16.00 tot 17.00 uur 1e & 3e donderdag in De Schakel Gilze 2e & 4e donderdag op ons kantoor te Rijen Mary Zeldenrustlaan 30 Rijen VOOR ALLE SPREEKUREN VAN ONZE KANTOREN:
www.dktnotarissen.nl
TILBURG | RIJEN | REESHOF | UDENHOUT
de anekdotes bleef ieders aandacht echter bij de ‘les’. Zoals met de anekdote over een ezel die tijdens een uitje de slagroom van een ijsje likte. Behalve deze en andere anekdotes noemde Lau Lavooij een hele reeks activiteiten en kwaliteiten. EEN BEZIGE BIJ Zo kan Wil Michielsen worden omschreven. Maar ook: behulpzaam met een groot sociaal hart, gepaard met een tomeloze inzet. Lees verder op pagina 3.
Deze week extra bijlage
Eugène Smet neemt afscheid in Gilze? Na zijn opleiding woonde en werkte hij in Bergen op Zoom, maar hij was nogal kleinbehuisd daar. Hij solliciteerde als docent van de huishoudschool Sancta Maria in Gilze en trof Wouter de Vet in de sollicitatiecommissie en schoolbestuur. Die had ook een dikke vinger in de toenmalige woningstichting en had meteen een huis in de aanbieding, nieuwbouw in de Lochtstraat. Van huis uit kon hij bijna op de school kijken. Nelleke: ‘we vonden het belangrijk om deel uit te gaan maken de gemeenschap en vrijwilligerswerk is daar een goed hulmiddel bij.’ En men stond bijna onmiddellijk bij hen aan de deur. Ze zochten in de parochie iemand die de lectoren in de kerk kon instrueren en begeleiden en Eugène zie hier meteen ‘ja’ op. Dit was het begin van een rijke vrijwilligerscarrière waarin hij merkte dat zich het best verdienstelijk kon maken met besturen, waarbij hij heel veel mensen leerde kennen en zijn kwaliteiten kon inzetten en verder ontwikkelen. Toch horen ze nog steeds dat ze geen echte Gilzenaren zijn. Nelleke vertelt dat ze zich hier toch echt thuis voelen en ze ervaart de gemeenschap van Gilze als een warme deken. ‘Ons krijg je hier niet meer weg.’ Ze zijn nog wel een keer verhuisd, maar dat was de hoek om. Gilze gaan ze nooit meer uit.
Vraag ‘t gratis aan de notaris
plus
Acctief
De Actiefplus is een uitgave van UITGEVERIJ EM.
FEBRUARI 2019
DE JONG BV Baarle-Nassau
EDITIE 2: • WEEKBLAD OOSTERHOUT • WEEKBLAD ‘T CARILLON • WEEKBLAD DONGEN • WEEKBLAD DE LANGSTRAAT
luisteren naar anderen, waardoor er ook naar hem geluisterd wordt. Zo heeft hij goed geluisterd naar Dré Doorakkers toen hij gevraagd werd als voorzitter van de ponyclub. Hij ging zelfs paardrijlessen volgen in Riel om te weten waarover ze het hadden met hun typische termen uit de paardensport. Een heel andere tak van sport vormde de gemeentelijke politiek. Hij was twee termijnen wethouder vanuit het CDA. De eerste termijn vooral om erin te komen en de taal, het denken en de organisatie van de ambtenaren te leren. Eugène: ‘ik heb er vooral leren sturen’. Hij is er schadevrij uitgekomen; niet zozeer de man van het conflict, meer van samen. Zijn vrouw vond het overigens tijd dat ze ook eens wat samen gingen doen en zo kwa-
Puzzel
mee!
PRIJSPUZZEL Zie pag
ina 11
TWEE WERELDEN INEEN?
6
HET PUT JE UIT... VOORAL GEESTELIJK
10
HIP LAAGJE VERNIS
14
STILZITTEN GEEN OPTIE
19
men ze bij het duiken uit. Ze werden lid van de duikclub, leerden het o.a. in de Warande en beoefenden deze passie all over the world. En uiteraard zat Eugène ook weer in het bestuur. Zijn laatste duik in het diepe was in 2000. Lees verder op pagina 3.