2021 Week 9 woensdag 3 maart
66 e jaargang DE WINKELS ZIJN WEER (EEN BEETJE) OPEN
TESS VAN DE WIEL VOORGEDRAGEN ALS CDA-WETHOUDER
NA 50 WEKEN STILSTAND RIJDT DE BUURTBUS WEER
DE RABO WILLEM II FOODTOUR IS BEGONNEN
3
8
13
19
EEN BLIK ACHTER DE SCHERMEN BIJ GULDENAKKER
Het verhaal van de zorgmedewerker Er wordt in de media veel gesproken over ‘de zorg’. Maar wie zijn deze mensen, hoe ziet hun dag eruit en hoe beleven zij hun werk? De komende weken schotel ik u meerdere portretten voor, een welverdiende blik op de medewerkers in de zorg. DOOR LAURA REMIJSEN Wie bij Thebe Guldenakker binnenwandelt wordt warm onthaald door de vriendelijke receptionistes die het bruisende hart van dit gezellige woonzorgcentrum vertegenwoordigen. Dankzij hun professionaliteit, charme en zorgzaamheid voelt u zich meteen welkom. Ik sprak met Els Schellekens en Jeanet Vermeulen, die allebei al meer dan dertig jaar het vertrouwde gezicht van de receptie zijn bij Guldenakker. Hun verhalen bieden een kijkje achter de schermen en geven inzicht in hun werkzaamheden en ervaringen. Els: Wij zijn een echt team samen! Els Schellekens (62) begon 31 jaar geleden als receptioniste voor Guldenakker, dat destijds nog De Schakel was. Haar loopbaan startte in de verpleging. Helaas moest ze daar mee stoppen vanwege rugklachten. Toen Els het aanbod kreeg om als receptioniste te gaan werken was ze meteen enthousiast. “Ik kon kiezen tussen de receptie of secretarieel werk”, vertelt Els. “Ik heb heel duidelijk voor de receptie gekozen. Ze moeten mij niet op een kantoor achter de computer te zetten zonder mensen om me heen. Het leuke aan dit werk vind ik juist de omgang met mensen, dat is helemaal mijn ding.” Op de vraag wat haar werk nu zo leuk maakt glimlacht Els: “Het contact met de mensen, ik ben gewoon een echt mensenmens. Ik heb een goed empathisch vermogen. Doordat ik zelf het nodige heb meegemaakt kan ik me beter invoelen in andere mensen. Al die ervaringen hebben mij gevormd tot de persoon die ik nu ben. Uit tegenslagen kun je ook hele mooie dingen halen. Wat dat betreft sta ik heel positief in het leven, bij mij is het glas altijd halfvol.” Els komt echt op voor de mensen, misverstanden helpt ze daarom graag de wereld uit. “Mensen spreken vaak over het ‘bejaardenhuis’, maar dat klopt niet”, vertelt Els. “Wij zijn een woonzorgcentrum. Het is ook niet zo dat mensen hier ‘liggen’, zoals ik soms mensen van buitenaf hoor zeggen. Ik corrigeer ze dan ook altijd: De mensen liggen hier niet, de mensen wonen hier!” De Coronaperiode De gebeurtenissen in de coronaperiode deden en doen nog steeds een groot beroep op de kracht en de teamspirit van de medewerkers van Guldenakker. Els: “Er zijn hele verdrietige dingen gebeurd. Maar wat mij het meeste is bijgebleven zijn toch vooral de mooie dingen, hoe mensen met ons meeleefden door kaart-
Els Schellekens (l) en Jeanet Vermeulen (r) zijn al jarenlang het eerste aanspreekpunt bij de receptie van de Guldenakker.
jes te sturen, kinderen die tekeningen maakten, allerlei lekkers dat gebracht werd.” “Zo kwamen er twee jongetjes langs die koekjes voor de mensen hadden gebakken. Twee volle koektrommels kwamen ze brengen. Dat vond ik zo leuk! Het mooiste wat ik uit die hele coronatijd heb kunnen halen is dat oud en jong toch op een mooie manier bij elkaar kwamen. Ik vond het zo mooi dat die jeugd zoveel deed voor de ouderen!” “Er kwam veel op ons af. Aan de receptie zie je echt alles, wij werden dagelijks met onze neus op de feiten gedrukt. Als ik dan zag dat kinderen hun ouders niet konden knuffelen en elkaar wekenlang niet konden zien, dan kwamen bij mij ook wel eens tranen. Onze werkgever heeft ons heel erg gesteund. Ook de collega’s onderling, we waren een echt team!” “Bij de receptie hebben we veel steun gehad van vrijwilligers, vult Els aan. We zijn een tijdje iedere dag open geweest van 8.00 tot 20.30 uur ’s avonds. Dus we hadden hun hulp echt hard nodig. Als we die vrijwilligers niet hadden gehad hadden we dit niet zo kunnen doen. Die wil ik wel even
een groot compliment geven, ik ben ze echt heel dankbaar!” Jeanet: Ook bij de receptie zorgen we! Jeanet Vermeulen (64) werkt al 34 jaar bij Guldenakker. Jeanet is getrouwd met Henk, moeder van drie kinderen en oma van een kleinzoon van 2 jaar. Toen Jeanet bij Guldenakker begon, destijds De Schakel, was ze nog werkzaam als ziekenverzorgster. “Ik had twee kleine kinderen en werkte in de avonddienst. Zo kon ik overdag bij mijn kinderen zijn”, vertelt Jeanet. Nadat ik mijn derde kind kreeg wilde ik meer gaan werken. Helaas kreeg ik reuma en lukte dit werk niet meer.” Er was even twijfel bij Jeanet toen ze gevraagd werd voor de receptie. Maar al snel besloot ze hier iets leuks van te gaan maken. Wel wilde ze graag een opleiding gaan doen. Jeanet: “Dus ben ik nog op 49-jarige leeftijd de tweejarige opleiding telefoniste/receptioniste bij het ROC gaan doen. Ik ging twee avonden per week naar school. Naast mijn werk en huishouden was dat best pittig. Maar ik ben heel blij dat ik dat heb gedaan, ik heb hier zoveel plezier. De zorg was mijn passie, en ook hier kan ik dat kwijt.”
De verschillen tussen vroeger en nu zijn groot. Jeanet: “Toen was je veel meer echt voor iemand aan het zorgen, we deden alles voor iedereen. Mensen hebben nog vaak een ‘ouder’ beeld van het ‘bejaardenhuis’ waar alles voor je gedaan wordt. Dat je maar op een belletje hoeft te drukken en ze doen het voor je. Tegenwoordig worden mensen juist meer gestimuleerd om zoveel mogelijk zelf te doen.” Eerste coronagolf was zwaar “De eerste coronagolf vond ik heel zwaar”, vervolgt Jeanet. “Vooral het verdriet van de bewoners en hun kinderen vond ik heel moeilijk. Dat iemand dan bij de balie in huilen uitbarst en je die niet eens even vast kunt pakken.” Gelukkig waren er hele mooie initiatieven zoals bloemen en kaartjes. Maar helaas ook dreigtelefoontjes en mailtjes naar aanleiding van de uitspraken van Willem Engel. Jeanet: “Ik kan tijdens zo’n telefoontje best zakelijk zijn, maar ik vond het heel heftig. We doen allemaal ons stinkende best. Dan begrijp ik dat soort reacties gewoon niet. Ook toen kregen we
heel veel steun van mensen, die verbondenheid was zo mooi. Er belde een mevrouw die tegen me zei: ‘Ik wil toch even zeggen dat ik jullie steun.’ Dat was zo mooi, daar werd ik best emotioneel van.” “Wat dit werk ook zo mooi maakt is dat ik hier mijn zorgzame kant in kwijt kan. Vanwege mijn zorgachtergrond kijk ik met hele andere ogen naar mijn werk. Naast het administratieve werk en mijn werk als telefoniste vind ik het ook fijn om de bewoners met
kleine ondersteuningen te helpen. Zoals een brievenbus open maken of een jas dichtmaken als dit hen zelf niet lukt.” “Het is gewoon heel afwisselend, ik zie heel veel mensen. Al zit ik daar als receptioniste, ik doe graag wat extra’s. Ik vind het ook altijd leuk om mensen een compliment te geven. Als iemand een mooie jurk aanheeft of als iemands haar leuk zit zeg ik daar iets van. Ik geef mensen graag een goed gevoel!”
Vanaf 3 maart kunnen jullie op afspraak komen winkelen! Bel tijdens openingstijden zodat we samen een geschikt moment kunnen inplannen: 013 547 07 15 Kom onze nieuwe collectie bekijken Graag tot snel! Tilburgseweg 92, Goirle • Tel.: 013-5470715 • www.christianformen.nl