ezing
GEMEENTERAADSVERKIEZINGEN 2018
2018
ää Pagina 9-12-17-21
EEN PRIVÉJET IN MIJN ACHTERTUIN
OPEN HUIS NEMAS DELEMARRE UITVAARTVERZORGING
ää Pagina 8
ää Pagina 21
IN HET HART VAN RIEL: BENT U VAN HARTE WELKOM
Een persoonlijke uitvaart op maat ää Pagina 22-23 • Ongeacht verzekering of lidmaatschap • Alle rust, ruimte en tijd om op uw manier afscheid te nemen in “Het Nemas Afscheidshuis” in Goirle
Goirles Belang
Jaargang 63 - Week 9 woensdag 28 februari 2018
Uitgave van Uitgeverij Em. de Jong in samenwerking met Adviesbureau Fons Smits. Weekblad voor de gemeente Goirle.
Voor waardevolle herinneringen Ι www.nemasuitvaartverzorging.nl
ELISA EWERTZ VOORLEESKAMPIOEN VAN GOIRLE
Het Nemas Afscheidshuis Ι Bergstraat 103 Ι 5051 HB Goirle Ι Tel: 013 - 530 01 96
De Nationale Voorleeswedstrijd Woensdagochtend 21 februari hadden de medewerkers van het Jan van Besouwhuis geen koffie nodig. Om tien uur kwamen meer dan 160 leerlingen van acht verschillende basisscholen uit Goirle & Riel enthousiast binnen. Met hun meegebrachte spandoeken, borden, applaus en aanmoedigingen lieten ze duidelijk zien en horen voor wie ze waren. Iedereen was meteen wakker. Deze ochtend streden acht voorleeskampioenen tegen elkaar. Eén van hen zou naar huis gaan met de titel ´Voorleeskampioen Goirle 2018´. De winnaar mag meedoen aan de halve provinciale finale van de Nationale Voorleeswedstrijd. Als deze wordt gewonnen, is het tijd voor de provinciale finale en daarna hopelijk de landelijke finale op 23 mei..! Nog een lange weg te gaan voor de winnaar dus. Maar het is na deze ochtend duidelijk dat Goirle genoeg talenten heeft en dat we een goede kans maken met onze kampioen. DANSENDE SCHOONMAAKSTER De ochtend begon met een dansende schoonmaakster. Het leek haar eigenlijk leuker om de boel te presenteren in plaats van schoon te maken. Ze wisselde haar plumeau voor de microfoon en de wedstrijd ging van start.
Eerst stelden de kampioenen zichzelf voor onder luid gejuich van hun meegebrachte fans. Hierna de jury: Anita Lemmens van Mainframe, Yolanda van Leest van de Bibliotheek Goirle en Anne Glerum. Anne is behalve bibliotheekmedewerker ook ervaringsdeskundige. Een aantal jaar geleden las zij zelf namelijk voor in de Goirlese wedstrijd en ze wist dus precies hoe spannend het voor de finalisten moest zijn. DE AFTRAP Sanne Brands van basisschool de Vonder trapte (dapper) af met het boek ‘De sprookjessprokkelaar’. Hierna volgden Bente Meijer van basisschool de Bron, Sophie Cuelenaere van Den Bongerd, Joris Kunnen van Open Hof, Rosa de Kock die op ’t Schrijverke zit, Elisa Ewertz van de Regenboog, Max van Gorp van de Kameleon en tenslotte sloot Merel Dinge-
Goirle en Riel
””
Stem voor DUURZAAMHEID
Zij las voor uit het boek ‘Achtste groepers huilen niet’ van Jacques Vriens en wist met haar voorleeskunsten de hele zaal in te pakken
Lijst 6 Eén visie op sport, kunst, cultuur
Ik kies LIJST 1 www.lijstrielgoirle.nl
mans van basisschool De Kleine Akkers af met ‘De Griezels’ van Roald Dahl. De kampioenen bleken goed te kunnen presteren onder druk. In alle rust en met veel plezier lazen ze voor. Er kwamen veel verschillende verhalen voorbij en het publiek luisterde geboeid. Na het voorlezen ging de jury in beraad. Tijdens dit beraad deed het publiek mee aan de ‘Vieze Weetjes Quiz’, geleid door de presentator/schoonmaakster. En in wedstrijdvorm, liggend op
Gesponsorde advertentie
Kinderen laten meedoen!
ss De winnaar, Elisa Ewertz. foto: Iris Loonen hand- en theedoeken, werd ook nog de podiumvloer geveegd. Het publiek ging helemaal los, maar toen de jury het podium op kwam, keerde de rust terug en steeg de spanning… Het was tijd voor de uitslag.
ss Het publiek
DE UITSLAG De juryleden vertelden dat ze het erg moeilijk hadden gehad. Alle voorlezers hadden het goed gedaan en niemand had een steekje laten vallen. Maar de jury heeft uiteindelijk unaniem voor de winnaar gekozen. De voorleeskampioen van dit jaar is geworden: Elisa Ewertz van
ss De uitslag...
15 JANUARI 2018
De Gelukzoekers van 15 januari Samen met een reisgenote ging onze dorpsgenote Thérèse de Vries afgelopen maand januari op vakantie naar Lanzarote en hierbij haar verslag van een reis die een onuitwisbare indruk op haar heeft gemaakt. ONDERSTAAND ARTIKEL STOND IN VERSCHILLENDE BELGISCHE KRANTEN. “Zeven migranten uit zuidelijk Afrika zijn omgekomen bij een poging om de Canarische Eilanden te bereiken. De vluchtelingen waren in een rubberboot onderweg naar Lanzarote, een bij toeristen populair eiland van de archipel. In de boot werden
enkele lijken ontdekt, andere levenloze lichamen dreven in zee, aldus leden van de Guardia Civil, die anoniem wilden blijven. Enkele mensen zijn verdronken, andere kwamen om door onderkoeling, klinkt het. In totaal zaten 27 mensen in de rubberboot. Twee overlevenden moesten in het ziekenhuis behandeld worden, 18 anderen zijn ongedeerd. Lanzarote maakte deel uit van de Canarische Eilanden, die in de Atlantische Oceaan liggen voor de westkust van Afrika.” We weten dat het gebeurd en nu was ik getuige van dit drama. GETUIGE VAN DIT DRAMA
ss Voor een aantal kunnen de hulpverleners niets meer doen
Op de ochtend van 15 januari 2018, de laatste dag van de vakantie liep ik langs de kust van Costa Teguise op Lanzarote. Een geplaveid pad langs de zwarte lava kust. De zon scheen en er stond een forse wind. Mijn reisgenote vroeg: is dat een rotsblok in de zee? Een zwart stuk rots? omgeven door golven die schitterden in de zon. Ik keek, keek nog eens, volgens mij bewoog het en na enig staren zei ik: het lijkt een vluchtelingen boot. Bij nader inzien bleek het een boot met donker geklede mensen. Toeristen? Vreemd? De boot die laag in het water lag kwam dichterbij. We liepen met de richting
van de boot mee die duidelijk op de kust kwam aanvaren. Op een zwarte kust met brokstukken lava kwam de boot aan land. Er sprongen mannen op de kust die wegrenden. Een man met de armen omhoog. Een teken van blijdschap: we hebben het gehaald of een teken van: help? De afstand was nog te groot. Vanaf de kust liep een man met groengeel T-shirt ( kustwacht?) naar de plek waar de boot aan kwam. Hij sprong het water in en na enige pogingen hielp hij een man van de boot die veel moeite had aan land te komen. Opnieuw liep hij het water in en haalde een man uit de golven. Bevangen door het
ss Een van de weinige overlevenden wordt aan land gebracht
koude water of reeds verdronken? begonnen de pogingen hem te reanimeren hetgeen niets uithaalde. Inmiddels waren er meer mensen toegesneld. Ik zag armen uit het water steken die voorgoed verdwenen. Sirenes loeiden en er liepen mannen van de Guardia Civil overal om ons heen die meteen een zoektocht begonnen naar de aan land gesprongen mannen uit de boot. Het bleken allemaal mannen, zonder zwemvest of zichtbare bagage. De boot, een zwarte rubberboot dreef weg op zee met zichtbaar nog een man en later bleek met overleden migranten aan boord. Hij werd later door een speedboot van de kustwacht aan land gebracht samen met een man die alsnog gereanimeerd werd. Ook zonder succes. De als eerste geredde man zat met een wit laken om, tegen lavablokken aan de kant. Hij kon niet anders dan toekijken hoe zijn mede kameraden stierven op de meedogenloze ruwe lavakust. Intussen groeide de hoeveelheid toeschouwers en kwamen er cameramensen. REISGENOTE: WAAROM NEEMT NIEMAND NOTITIE VAN DE MAN GEHULD IN HET LAKEN. Waarom krijgt hij geen water? Ik zei: we hebben water bij ons in de rugzak, loop naar beneden en geef hem dit. Moeizaam lopend over de ruwe kuststrook bereikte ze de in shock verkerende man, gaf water en wreef hem over zijn rug. In het Frans vertelde hij 3 dagen op zee doorgebracht te
Word nu donateur!
06-14113496 NL 37 RABO 0166803111 www.leergeld-goirle-riel.nl
basisschool De Regenboog! Zij las voor uit het boek ‘Achtste groepers huilen niet’ van Jacques Vriens en wist met haar voorleeskunsten de hele zaal in te pakken. Een verdiende winnaar. We wensen Elisa veel succes in de volgende ronde! Ben je benieuwd naar meer foto’s (en een filmpje van het enthousiaste publiek)? Kijk dan op de facebook van Bibliotheek Goirle.
hebben en via Marokko de reis te hebben gemaakt. Ze werden gestoord door mannen die hem het witte laken afnamen om de overleden drenkeling te bedekken. Hij kreeg een blauwe deken omgeslagen en werd later weggevoerd. De ambulance arriveerde na een half uur. Ze konden niets meer uitrichten. De Guardia Civil vertelde ons dat er elk jaar een 3000 mensen vluchtelingen/migranten aankomen op Lanzarote Na opvang worden ze teruggestuurd naar het land van herkomst. Gelukzoekers, zoals Ilja Pfeiffer hen noemt in zijn boek: ‘Gelukzoekers” waarvoor hij de E. du Perronprijs kreeg. Gelukzoekers, moedige mensen die op zoek gaan naar een beter leven. En tot de ontdekking komen dat ze hier in Europa geen kans van slagen hebben. Ik kan huilen om deze mensen die hun leven in de waagschaal zetten om te ontkomen aan de armoede en verdrukking in hun eigen land. Om de moeders, de familie en geliefden die het bericht krijgen over degenen die het niet hebben gehaald. Huilen om de inpakt van de ervaringen die de terugkerende levenden vertellen. Zijn zij ongedeerd zoals men in het krantenartikel noemt? Wij lezen niet in Nederland over wat er die 15de januari gebeurd is. Ik was erbij en voel een enorme onmacht. We kijken: DWDD en ja de wereld draait door. Thérèse de Vries