2020 Week 18 Woensdag 29 april
13 e jaargang EEN BOOM VAN TROOST EN HOOP
ACHTER DE DEUREN VAN HET WIJKPUNT GEBEURT VEEL
EEN KONINKLIJKE ONDERSCHEIDING VOOR ONZE ELS
3
5
11
Rekening houden met elkaar geldt hopelijk voor altijd
Als zelfs de kabouters begrijpen wat anderhalve meter afstand is, moet het ons ook lukken... denk ik...
Dit artikel is niet bedoeld om iemand de les te lezen. Sterker nog: als iemand ondergetekende héél serieus neemt is-ie zo gek als een deur. Mocht je er toch iets van op willen steken, dan gooien we er graag een moraal tegenaan: sociaal en solidair zijn zou je altijd moeten zijn, niet alleen nu! Als we, in andere tijden, eventjes boven de rivieren komen, als groepje vrienden of als familie, dan trekken we doorgaans samen op als ’die goeie Brabo’s; nú wordt het gezellig’. Dat idee. We zijn eensgezind, bourgondisch, houden van een feestje en van een dikke vette lach. Houd dit beeld even vast... Nu weten we inmiddels dat we al een krappe twee maanden ons gedeisd moeten houden, dat we ons afzijdig moeten houden en geen direct contact met zwakkeren, ouderen of andersoortige, ziektegevoelige medemensen moeten hebben. Gewoon, om te voorkomen dat we ze besmetten. Enfin, dat riedeltje is bekend. Nu weten we ook dat premier Rutte, de baas van Olland en Brabant, gematigd is in het versoepelen van wat maatregelen. Dat konden we dinsdag 21 april zien en horen. Ik overigens niet, want ik ben expres naar buiten gegaan, om een frisse neus te ha-
len. Ik trek die officiële persmomenten erg slecht. Later lees ik wel de belangrijkste beslissingen terug... Nu weten we óók, dat er nog wat maanden overheen zullen gaan, voordat we enigszins normaal over straat kunnen gaan, of een boodschap kunnen doen, zonder smetvrees, aangewakkerd autisme of schuchterheid richting onze medeburgers. Maar, kunnen we alsjeblieft WEL gewoon sociaal en solidair blijven? En zullen we dat écht allemaal effe doen? Haast kunnen we niet hebben, of wel!? Voorbeeld 1: fietsend rekening houden met elkaar Ik vind het fijn om na het eten een lekker rondje te fietsen. Achter de Efteling, over de oude weg en het nieuwe fietspad, via het Efteling Hotel langs Vasseur en de Molen terug naar Sprang. Of de andere kant op richting
gemeente Nieuws
Het gemeentenieuws van de gemeente Loon op Zand vindt u elders in deze krant.
Bewoners Residentie Molenwijck verrast met muziek DOOR JACK IJPELAAR Sinds het land vanwege het coronavirus in lockdown is moeten veel ouderen in de verzorgingshuizen binnen blijven. Ook voor de bewoners van Residentie Molenwijck in Loon op Zand geldt een aantal beperkingen. Dat houdt in dat heel veel van de normale dagelijkse bezigheden niet doorgaan. Gezamenlijk de maaltijd gebruiken is niet mogelijk en alle activiteiten en gezamenlijke bezigheden gaan op dit moment niet door. Ook de wekelijkse gymnastieklessen van gym-coach Marit zijn opgeschort en de laatste lesuurtjes dateren dan ook alweer van een aantal weken geleden. Marit heeft in al die tijd de mensen waarmee zij wekelijks werkt niet gezien en ze kwam op het idee om hen een muzikaal hart
onder de riem te steken. Met gitaar- en zangbegeleider werd een aantal populaire liedjes ingestudeerd en een afspraak gemaakt met de leiding van de Residentie, voor een optreden. Muzikale ontspanning Dinsdagmiddag werd eerst in de tuin bij de vijver de apparatuur opgesteld en daarna aan de voorzijde bij de ingang. Daar, waar hun gym-coach altijd voor de lichamelijke ontspanning zorgt, zorgde ze er nu voor dat de bewoners konden genieten van een middagje muzikale ontspanning. Zo hadden ze haar nog nooit gezien of gehoord. De geste werd goed ontvangen. Allen waren blij hun coach te zien en vooral verrast om haar te horen zingen. Omwonenden van de Residentie kwamen op de muziek af om even te luisteren...
Zolang je een rondje mag fietsen is dat prima, maar rijd achter elkaar als er tegenliggers op je af komen. Zullen we dat allemaal doen?
Rechtvaart, ’s Gravenmoer of zo. Doe eens gek. En áls het fietspad of de weg ietsje smaller wordt, gaan vrouw en ik achter elkaar fietsen, speciaal om de (oudere) tegenliggers, die wij van verre al zien, te ontzien. Om een goede anderhalve meter afstand te houden. Zeker als er ook wandelaars lopen (man, vrouw, kind op één rij) is achter elkaar fietsen normaal. Quizvraag: doen onze tegenliggers dat ook? Zowel de wandelaars als de oudere fietsers? Neen! Ik heb het vorige week minimaal vier keer ervaren. Daar waar begin april iedereen netjes pas op de plaats maakte, lijkt een klein deel nu niet meer zo volhardend te zijn. Mensen, we zijn pas 6/7 weken bezig, hoor! Blijf alert, blijf netjes voor elkaar. Ik mijd de paden achter de Efteling voorlopig, voordat ik weer vuurrood wordt (en niet van de koorts!). Voorbeeld 2: boodschappen doen in de woeste supermarktjungle Nu is boodschappen doen sowieso al een avontuur voor mij, normaal stop ik mijn hoofd in de grond, sjees met een wagentje
Ideaal: alléén door een pad lopen in de supermarkt.
langs alle schappen en kom met halfbakken meuk thuis, maar ik lijk nu een soort supermarktvrees te ontwikkelen. Help! Oké, de charmante vrouw bij de vleeswarenafdeling (ik zeg even niet om welke winkel het gaat) is het absolute PLUS-punt, maar daarbuiten vind ik het vreselijk. Iedereen draagt een opvallend hesje met daarop de praktisch lichtgevende tekst: we helpen u maar houd aub afstand! En nóg lijkt een deel van de klanten het niet te begrijpen. Midden in de pad staan kakelen, midden in een schappenrij uitgebreid bellen, bij de groente-afdeling alles vastpakken wat je vast kunt pakken, of hijgend en buigend over een medewerk(st)er een pot pindakaas pakken. Weg anderhalve meter! Dat is gewoon asociaal. Vraag dan even of je erbij mag, Pino! Conclusie: andere kant op kijken, dan maar? Het is vrij negatief dit keer, ik weet het, en ik kan uit protest misschien beter helemaal thuisblijven; het gaat slechts om een hardnekkig, irritant klein deel van de gemeenschap. Dat deel dat nu én voor de crisis onder een steen leefde. Maar alles goed en wel: dat afstand houden doe je niet voor jezelf, dat doe je juist voor ál die andere mensen. Snapte? Hedde’m onderhand deur??? Tuurlijk word ik vrolijk van de vele warme berichtjes die we elkaar sturen. En natuurlijk vind ik het supertof hoe ze bij Eekhof, de Vossenberg, Elzenhoven of Eikendonk op een fijne manier omgaan met (zorg)ouderen en dat ze van buitenaf aandacht krijgen, maar soms overstijgt de laksigheid van anderen het sociale gedrag van de meesten, in de rest van de maatschappij. Helaas ben ik geen prediker die invloed heeft op meer dan tien mensen (eigenlijk op geen één), maar ik hoop van harte dat we weer even op onze plek worden gezet. Letterlijk. Is het te druk? Wacht dan effe, man! (ML)
Na het optreden in de tuin volgde de voorzijde van het pand.
Ingezonden gedicht uit Loon op Zand Inzet wordt beloond. Dus ook de reacties op oproepen via facebook. De Duinkoerier deelt graag inzendingen van onze lezers. Zie hieronder een gedicht van Mariëtte uit Loon op Zand. Gevangen of vrij, het geeft een gevoel van worsteling in mij. Gevangen omdat alle opties ons zijn ontnomen. Vrij omdat de druk van van alles moeten stress doet voorkomen. Zorgelijk of zorgeloos, het botst in mijn hoofd. Zorgelijk omdat de kaars bij eenzame of zieke mensen langzaam dooft. Zorgeloos omdat het leven eenvoudiger is, minder dingen maken me boos. Bang of blij, een tegenstelling die zweeft in mij. Bang voor wat dit gaat doen met onze maatschappij. Blij omdat er nog zoveel om op te verheugen is, want ook deze periode gaat voorbij. Mariëtte van Schaik-de Lang (Loon op Zand)
De nummer nummer 11 van van Brabant De in kunststof kunststof kozijnen kozijnen in ‘s-Hertogenbosch •• Breda Breda •• Udenhout Udenhout • Eindhoven ‘s-Hertogenbosch Bezoekéén éénvan vanonze onzeshowrooms showrooms of of kijk kijk op: op: Bezoek
www.kozion.nl