Transition #13 by Nederlandse Triathlon Bond

EEN UIT GAVE VAN

Magazine over Triathlon & Duathlon DISCIPL IN E V IER

IN TERV IEW

STRENGTH & CONDITIONING

LIONEL SANDERS

Voor jou uitgelegd

Extreme persoonlijkheid

13 2018

BEEL DV ERSL AG

IN TERV IEW

WINTER TRIATHLON

HELDEN IN HEMDSMOUWEN

Oudhollandse winterromantiek

Jort, Jefry en Richard

INHOUD 06 14 16 20 24 26

Flevonice Wintertriathlon

S potlight B olivia

Discipline no. 4: Strength & Conditioning E nergiek de winterkou in

Wisselzone

Lionel Sanders: drugsgebruiker tot vicewereldkampioen

COLOFON TRANSITION is het officiële magazine van de Nederlandse Triathlon Bond (NTB) met daarin aandacht voor triathlon, duathlon en andere combiduursporten. De Nederlandse Triathlon Bond stelt zich ten doel de beoefening en het organiseren van multidisciplinaire duursporten te bevorderen en de belangen van de bij haar aangesloten leden (verenigingen, wedstrijdorganisaties, individuele leden) te behartigen. De NTB is aangesloten bij NOC*NSF, ETU en ITU. Transition magazine verschijnt zes keer per jaar. Het volgende nummer verschijnt in week 5 — 2018.

32 34 36 44 46 48

Winterfietser

Wisselzone

Jort, Jefry en Richard: helden in hemdsmouwen H et

fotomoment

50 52 58 64

Werkplek

Terheijden: kneuterigheid als wapen K ies de juiste coach

S neak preview Namibië

D o it yourself: een wedstrijd organiseren Versus: ga toch fietsen!

Uitgever Nederlandse Triathlon Bond Hoofdredactie Martijn Keijsers T 06 – 48 93 18 21 E martijn@transition.nl Eindredactie Nederlandse Triathlon Bond Medewerkers Jeroen Boot, Christie Brouwer (eindredactie), Martijn van Egmond (fotografie), Marcia Jansen, Martijn Keijsers, Marc van der Kort (fotografie), Mirko Meerwaldt, Miriam van Reijen, Ilona Rullens Art-direction & vormgeving Totenmetontwerpen.nl Jeroen Boot Mirko Meerwaldt Ilona Rullens Aan dit nummer werkten mee Tekst: Thomas Ettema, Jeroen Kreule, Tanja Sarenac, Thomas Sijtsma, Rens Veerman, Sarissa de Vries Beeld: Wagner Araujo, Petko Beier, Thomas Ettema, Jose Hurcado, Erin MacDonald, Ludo van der Put, Lennaert, Ruinen, Stichting

Chicos de los Andes, Jacek Wielowski Beeld cover Deelnemers in actie tijdens de eerste Flevonice Wintertriathlon, Lennaert Ruinen Advertenties, verspreiding en druk Ying Media bv Zwarteweg 3 / 8603 AA Sneek T 06 – 10042999 E info@yingmedia.nl Abonnementen Leden van de Nederlandse Triathlon Bond krijgen Transition magazine zes keer per jaar gratis toegestuurd. Niet-leden betalen voor een los jaarabonnement € 37,-. Abonnees in het buitenland hebben de keuze tussen een digitale Transition (€ 37,- per jaar) of een gedrukt magazine thuisgestuurd krijgen (€ 70,30, inclusief verzendkosten). Jaarabonnementen worden tot wederopzegging aangegaan. Opzegging van een abonnement kan tot uiterlijk 1 december van het lopende abonnementsjaar, daarna wordt het abonnement automatisch met een jaar verlengd.

Adreswijzigingen dienen uiterlijk een maand voor het verschijnen van de eerstvolgende uitgave van Transition magazine te worden doorgegeven. Dit kan door een e-mail te sturen naar info@triathlonbond.n.l of per post naar NTB, Papendallaan 49, 6816 VD, Arnhem. Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen of vermenigvuldigd door middel van druk, digitaal of op welke wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de hoofdredactie.

TRANSITION

REGEL HE T MA AR!

Het clubje dat in 2011 tegen elkaar zei dat Nederland een eredivisie triathlon nodig had, met daaronder een systeem van divisies met promotie en degradatie, had vooraf geen weet van het succes van de Teamcompetities Triathlon en toch was het geen luchtfietserij. Hetzelfde geldt in feite voor het Almeerse drietal Richard, Jort en Jefry, die we portretteren in deze editie van Transition. Zij namen de organisatie in handen van de oudste hele triathlon van Europa, zagen in dat aansluiting bij Challenge Family kansrijk was en maakten daarna binnen enkele jaren van het organiseren van wedstrijden hun fulltime job. Achteraf gezien vooraf wel te voorspellen, maar doe jij het na? Als jij over drie jaar terugkijkt op misschien wel jouw beste race ooit, je mooiste avontuur, of je beste trainingsjaar tot dan toe, dan komt dat wellicht omdat je dit jaar het besluit nam om je coaching anders in te richten. Daar is wat minder visionair gehalte aan verbonden en toch is het een bepalende keuze. We helpen je graag op

weg! Ook als je erover denkt om zelf een triathlon te gaan organiseren dan willen we je best een duwtje in de rug geven. Beschouw ons zo je wilt als de trendwatcher die ziet dat er behoefte is aan ondersteuning op dat vlak. In Terheijden kunnen ze trouwens prima zonder die tips. Het evenement staat stevig in de schoenen, zeker nadat de organisatie goed gezien had dat er in de regio behoefte was aan een halve triathlon. Wij noemen het met een knipoog een kneuterige wedstrijd, maar ze hebben hun zaakjes op orde en bedienen er een grote groep triatleten elk jaar trouw mee. Wie in 2010 bij zijn debuut voorspeld had dat ene Lionel ‘Colonel’ Sanders in 2017 na zeven uur en drie kwartier wedstrijd nog aan kop zou gaan tijdens de Ironman op Hawaii, had een lieve cent kunnen verdienen. Sanders zelf heeft dat ook niet voorzien, leren we uit het interview dat Marcia Jansen met hem had. Zijn uiteindelijke tweede plek leverde volgens eigen zeggen liefst 35 verbeterpunten op. Werkt hij dat hele lijstje af, dan zou de wereldtitel voor het oprapen moeten liggen. Gelukkig blijft wedstrijdsport onvoorspelbaar. Waag ik me hier toch aan één voorspelling. Ik denk dat ik de winnaar van de World Triathlon Series 2018 al aan het werk heb gezien. In onze volgende editie wellicht meer daarover. En anders hoor je me er in september wel over. Voor die tijd kun je in elk geval alvast genieten van jouw eerste Transition van 2018. Veel leesplezier!

Martijn Keijsers Hoofdredacteur

Beeld Charlie Crowhurst / Getty Images

chteraf gezien was het vooraf prima te voorspellen geweest’. Het is een van de gevleugelde kreten die in onze studenten triathlonvereniging geregeld geuit werd, als er weer eens iets volkomen logisch bleek nadat het al gebeurd was. Achteraf gezien is het makkelijk praten, uiteraard. De kunst is natuurlijk om vooraf al te herkennen dat je achteraf gelijk zult hebben. Wie dat kan, heeft vaak een trend voorzien of een gat in de markt ontdekt. Nu lijkt dat al snel voorbehouden aan uitvinders, whizzkids of misschien een hedendaagse Nostradamus en toch vind je ook dichtbij huis prima voorbeelden.

TRANSITION

WINTERTRIATHLON Beeld Lennaert Ruinen

Of het met elkaar te maken heeft weten we niet, maar met het verdwijnen van de ouderwetse Hollandse ijswinters, zijn ook de wintertriathlons schaars geworden. Gelukkig gloort er hoop voor de schaatsende multisporter, want op Flevonice groeit sinds dit jaar wat moois. M V Moves, van Martin Veenhuizen zette een nieuw evenement op, midden in de Flevopolder.

TRANSITION

Nooit eerder was er een wintertriathlon met een schaatsparcours op kunstijs door het landschap van Flevoland. Deelnemers enthousiast, het publiek ook. Een vervolg is al aangekondigd. Mooi meegenomen: er deden ruim 20 kids mee.

010

TRANSITION

ALS DE ZON ONDER GAAT EN DE ZONDAGSE JANUARIHEMEL LANGZAAM DONKER KLEURT, DRINKEN DE DEELNEMERS AAN DE FINISH WARME CHOCOMEL .

Bekende namen trekt de eerste editie in elk geval ook. Yvonne Spigt en Teun Sweere zijn triatleten van de schaats. Met DaniÃ«lle Bekkering en Erben Wennemars waren er ook schaatsers die van meer houden. De schaatsers trokken aan het langste eind en zegevierden. Goed voor de bekendheid.

011

012

TRANSITION

Als de zon onder gaat en de zondagse januarihemel langzaam donker kleurt, drinken de deelnemers aan de finish hun warme chocomel. Het koek&zopie gevoel hoort ook bij de wintertriathlon, maar wel graag pas als de sportprestatie geleverd is. Dan mag het napraten beginnen. Wintertriathlon in de open lucht blijft een fenomeen en de weergoden werkten vandaag prima mee. De eerste editie trok uiteindelijk ongeveer 180 deelnemers. Een goed begin, constateerde de organisatie. Misschien wel het begin van een comeback van de discipline die zo sterk appelleert aan ons aloude gevoel voor winterse romantiek. It giet oan.

013

014

SPOT LIGHT

TRANSITION

Beeld: Stichting Chicos de Los Andes

In dit nummer van Transition een speciale editie van Spotlight, geheel gewijd aan triathlonclub Chicos de Los Andes uit Sucre, Bolivia.

BOLIVIA

Bij Bolivia denk je eerder aan immense bergen, alpacaâ&#x20AC;&#x2122;s en ontwikkelingsland dan aan triathlon. Met de hulp van Nijmegenaren Randi Vat en Albert Roelsma en hun stichting worden sinds 2006 sportprojecten georganiseerd voor kansarme en/of gehandicapte kinderen in de stad Sucre. Een beetje perspectief op een beter leven, een pleziertje en samen dromen verwezenlijken. Triathlon is een van de succesvolste projecten gebleken.

KLEDING

Vanaf de start van de Chicos de Los Andes is Nederlandse sportkleding ingezameld en gebruikt door de jonge sporters. Afgelopen jaren heeft ook de NTB regelmatig kleding ingezameld en in 2017 zijn restanten van de vorige generatie bondskleding naar Bolivia gestuurd. Trots lopen de Boliviaanse triatleten nu in de oranje-zwarte kleding rond.

CHICOS

Sucre kent een straatbeeld dat gedomineerd wordt door kinderen. Ze proberen een paar Bolivarianos te verdienen als schoenpoetser, snoepverkoper, tassendrager op de markt, bagagesjouwer bij het busstation, autowasser, krantenverkoper of schoonmaker van graven op het kerkhof. Voor deze straatwerkertjes zijn de sportprojecten bedoeld. Sport als middel om hogerop te komen en als afleiding van de dagelijkse zorgen.

015

NEDERL AND

In 2014 kwam voor Chicos Hugo Zarate Villca en Rene Daza een droom uit. Ze mochten een zomer lang naar Nederland. Trainen, kennis opdoen, mensen leren kennen, triathlonwedstrijden en wielerkoersen bijwonen, zelf deelnemen, hun indrukwekkende persoonlijke levensverhaal vertellen en even genieten van het weg zijn uit de harde realiteit van Sucre. Ze deden er inspiratie en contacten op die ze nog altijd koesteren en die ze blijven delen met de andere Chicos.

TRAINER

Nadat in Sucre voor het eerst een triathlon werd georganiseerd in 2010, compleet met alle Boliviaanse chaos, onwetendheid over regels en gebruiken, maar des te meer enthousiasme, is Hugo Zarate Villca niet meer weg te denken uit de triathlon scene. In 2013 werd hij voor het eerst Boliviaans kampioen op de olympische afstand en intussen heeft hij zijn land al in meerdere internationale races vertegenwoordigd. Ook is hij tegenwoordig het boegbeeld en de trainer van de triathlon-afdeling van de Chicos.

WINNA ARS

De club heeft intussen al heel wat winnaars afgeleverd op diverse regionale en nationale kampioenschappen. Er gaan maar weinig wedstrijden voorbij waarin de Chicos niet met medailles naar huis terugkomen. Toegenomen zelfvertrouwen, mentale weerbaarheid, teamgeest, discipline en persoonlijke hygiĂŤne zijn uiteindelijk misschien wel de grootste prijzen die de Chicos uit hun sportleven meenemen, op weg naar een betere toekomst.

016

TRANSITION

STRENGTH & CONDITIONING ALS VIERDE TRIATHLONDISCIPLINE CORE

DAAR HANGT DE 19-JARIGE YOURI KEULEN, MET ÉÉN ARM AAN DE REKSTOK IN EEN GYMZAALTJE VAN HET NATIONAAL TRIATHLON TRAININGSCENTRUM (NTC) IN SITTARD. NAGENOEG BEWEGINGLOOS. DE OEFENING LIJKT HEM NAUWELIJKS MOEITE TE KOSTEN, MAAR ZIJN GEZICHT STAAT STRAK. HEEL VOORZICHTIG DRAAIT HIJ - MET DIE ENE ARM - ZIJN HELE LIJF EEN BEETJE NAAR LINKS. EN WEER TERUG. DAN LAAT DE KRACHTPATSER ZICH RUSTIG OP DE GYMZAALVLOER ZAKKEN, OM TE EINDIGEN MET EEN HELE DIEPE ZUCHT. OEFENING VOLBRACHT. ZWAAR? “KUN JE ZEGGEN”, LACHT YOURI. “MAAR IK VIND DIT GAAF OM TE DOEN, HÈ?”

Tekst Jeroen Kreule Foto’s Ludo van der Put

et ‘dit’ bedoelt hij strength & conditioning training, volgens trainster Tanja Sarenac de vierde triathlondiscipline. Tanja Sarenac en Maja Ivanovic, oprichters van Total Movement, verzorgen drie keer per week strength & conditioning training aan de triatleten van de nationale selectie. In die oefeningen zitten elementen van talloze andere sporten verwerkt: van powerlifting en gewichtheffen tot atletiek en yoga. Sarenac en Ivanovic verzorgen soortgelijke trainingen aan onder meer de voetballers van Fortuna Sittard en de handballers van OCI-Lions. De doelstelling van deze vierde triathlondiscipline – ook wel complementary physical performance training genoemd - is tweeledig: triatleten gaan beter zwemmen, fietsen en lopen, bovendien neemt de kans op blessures af. Voor de goede orde: de trainingen zijn zo opgebouwd, dat de triatleten geen extra spiermassa kweken en dus zwaarder worden. Ze blijven op gewicht. De schema’s worden op maat gemaakt. Elke maand krijgen ze een nieuw schema.

017

018

TRANSITION

VRIENDELIJK STRENG

De van nature breedgebouwde Youri is sterk. Altijd al geweest. Door zijn bouw heeft Youri aanleg om spieren te kweken. “Doel van al deze oefeningen is om sterker en belastbaarder te worden, zonder kilo’s zwaarder te worden. Ik moet daar iets meer voor oppassen dan de rest, dat klopt. Dat wat je aan spieren hebt, moet je zo sterk mogelijk maken. Daar komt het eigenlijk op neer.” Ja, een triatleet wil graag buiten zijn, erkent Youri. Fietsen, hardlopen, niks mooier dan dat. Toch zijn de trainingen in de gymzaal allerminst saai, aldus de jonge Limburger. “Ik mérk ook echt dat ik er sterker van word. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Ik ga hier nooit met tegenzin naar toe, integendeel. Omdat ik het nut er van in zie, maar ook gewoon omdat het echt leuk is.” Youri noemt Tanja ‘vriendelijk streng’. “Als je niet doet wat Tanja vraagt, dan helpt ze je niet. En als je je schema bent vergeten, stuurt ze je soms rustig naar huis om dat

schema alsnog op te halen.” Een stuk of veertien triatleten zijn deze zaterdagochtend in de gymzaal op Watersley aan het trainen. Iedere triatleet heeft zijn of haar eigen schema meegenomen. Als warming-up hebben de meesten voor aanvang van de training een halfuur hardgelopen. Op de achtergrond klinkt het favoriete Spotify-lijstje van Menno Koolhaas. Tussen de oefeningen door wordt er gegeind met elkaar, of wordt er een gek dansje gedaan, maar tijdens de oefeningen is iedereen bloedserieus.

EEN WEEK SPIERPIJN

Coach Sander Berk kijkt tevreden toe. De bewegingswetenschapper en voormalig toptriatleet – hij deed mee aan de Olympische Spelen in Beijing – bemoeit zich ‘absoluut niet’ met deze training. “Dit is zo’n specialistisch onderdeel, daar brand ik mijn vingers niet aan. Als ik de filosofie maar begrijp. Toen ik bij de top hoorde, hadden we

dit soort trainingen niet. Van de fysiotherapeut kreeg ik een aantal krachtoefeningen, dat was het wel. Maja en Tanja streven naar perfectionisme, ook daarom zijn ze zo ongelooflijk goed.” Sarenac en Ivanovic zijn nu drie jaar verbonden aan het NTC, aldus Berk. “Het is meer dan krachttraining en core stability, veel meer. Het hele lichaam komt aan bod. Hun kracht is dat ze zich heel goed kunnen inleven in wat een sporter, in dit geval een triatleet, aan strength & conditioning nodig heeft. Het is een koppeling van wetenschap en trainingstechnieken. Ze hebben vele tientallen oefeningen bedacht, met allerlei variaties op die oefeningen. Zeer regelmatig introduceren ze een nieuwe oefening. Die wordt dan collectief uitgevoerd, onder leiding van Tanja of Maja. Zo vaak, totdat echt iedereen hem onder de knie heeft. Het is grappig om te zien dat triatleten na het uitvoeren van een nieuwe oefening soms een week lang spierpijn hebben.” Berk ziet dat de triatleten beter, sterker en minder geblesseerd zijn dan drie jaar geleden. “Dat komt door Tanja en Maja, dat weet ik zeker. Ik vind het superinteressant wat ze doen, ik probeer me er ook in te verdiepen. En dan kan ik alleen maar concluderen dat strength & conditioning een specialisme is dat ik graag aan Tanja en Maja overlaat.”

BLESSURES

Ook Menno Koolhaas (22) loopt weg met Sarenac en Ivanovic. “Je wilt echt niet weten hoeveel soorten oefeningen ze hebben bedacht. Van schouder tot kleine teen, alles komt aan bod. Ik beschouw deze trainingen als noodzakelijk om goed te kunnen zwemmen, fietsen en lopen. En, niet in de laatste plaats, om blessurevrij te blijven.” Menno had tot een jaar of drie geleden vaak last van zijn scheenbeen tijdens het lopen. “Ik liep soms 25 kilometer per week, meer zat er door die blessure niet in. Terwijl je op dit niveau minimaal honderd kilometer moet kunnen lopen om vooruitgang te boeken. Sinds ik deze trainingen doe, heb ik eigenlijk nergens meer last van.” In tegenstelling tot Youri vindt Menno strength & conditioning niet altijd even leuk om te doen. “Het is soms moeilijk om mezelf helemaal te geven. Als ik zo hard mogelijk honderd meter moet zwemmen, of vijf kilometer lopen, kan ik mezelf echt pushen. Dan ga ik tot het gaatje. Bij deze oefeningen zou ik niet zo diep kunnen gaan. Maar ik doe mijn best. Ik weet dat het me beter maakt. En ik kan altijd bij ze terecht he? Als ik in het buitenland zit en ik heb ergens een pijntje, dan bel of mail ik. Dan krijg ik vrijwel direct een paar oefeningen, voer ze uit en het is weer oké. Tanja en Maja zijn topmeiden. Ze vragen ook altijd hoe het gaat. Ze snappen gewoon wat een triatleet nodig heeft.”

019

Wat dan wel?

vormen en beweegpatronen,

Sarenac: “Er zijn twee belangrijke

maar in de basis gaat het om de

doelen voor elke tool of methode

controle over kracht. De kracht

die op triatleten wordt toegepast.

kan geproduceerd worden in een

uitleg over de terminologie. “S&C training

Ten eerste het verbeteren van de

breed spectrum van beweeg-

voor triatleten is altijd een controversieel

prestaties van de drie onderde-

snelheid. Het product van kracht

onderwerp geweest. De verwarring begint

len en het verminderen van de

en snelheid is wat we vermogen

met de woorden strength en conditioning.

kans op blessures. Een term die

noemen. Om sneller te zwem-

In andere sporten (denk aan teamsporten en

misschien beter zou passen bij

men, fietsen of lopen, moeten we

vechtsporten), refereert conditioning aan

dit verhaal is complementaire

een groter vermogen leveren.

het verbeteren van de energiesystemen van

fysieke prestatietraining. Je

Daarvoor heb je diverse vormen

de sporter. In triathlon gaat het vooral om

moet die training dan ook zien

van strength nodig. Varianten

het conditioneren van je zwemmen, fietsen

als een belangrijk onderdeel van

met meer kracht en varianten

en lopen. Bij het horen van strength denken

je sport. Misschien wel het vierde

met meer snelheid”, legt Sarenac

we al snel aan gewichten heffen met als

onderdeel van de triathlon.” De

uit. In toekomstige edities van

enige doel om spiermassa te kweken.”

gebruikte tools komen uit omge-

Transition kun je meer lezen over

Dat is niet het doel van S&C training voor

vingen zoals als power lifting, ge-

die varianten en de methodes om

triatleten.

wichtheffen, atletiek, fysiothera-

ze te ontwikkelen. Sarenac:

pie, yoga, etcetera. De methodes

“Conditioning voor triatleten

komen niet uit die disciplines.

betekent in dit verband de be-

Die zijn aangepast op prestatie-

schrijving van iemands lijf en de

verbetering en vermindering van

weefsels daarin die nodig zijn om

blessures in triathlon.

overweg te kunnen met de eisen

Strength en Conditioning training voor triatleten NTC-trainster Tanja Sarenac geeft

die een triathlon eraan stelt en Omdat we nu eenmaal gewend

het doel om daarbij steeds beter

zijn aan S&C als term, blijven we

bestand te zijn tegen mogelij-

die ook maar gebruiken voor het

ke letsels, zoals blessures. De

verhaal. Voor triathlon betekenen

bekende term “core stability trai-

ze het volgende. “Strength is een

ning” uit de triathlonsport kan

neuro-musculair fenomeen. Het

bijvoorbeeld onder conditioning

kan worden uitgedrukt in allerlei

geschaard worden.”

020

TRANSITION

ENERGIEK DE WINTERKOU IN

De lente lijkt nog ver weg, buitenwaterzwemmen zit er nog even niet in – een paar wakhakkende bikkels daargelaten – en de dagen dat we met kort-kort op de fiets zaten kunnen we ons amper herinneren. Toch wordt er flink doorgetraind om straks weer fit aan de start van het nieuwe seizoen te staan. Maar wat doet die kou eigenlijk met onze energie? Verbruiken we meer energie bij sporten in de kou? En moeten we net zoveel blijven drinken als in de zomer? Transition zocht het voor je uit. VOEDING

L A NG Z A MER IN DE K OU

In de winter verplaatsen we ons en masse naar het zwembad om daar onze zwemtrainingen voort te zetten. Lopen kan, mits er geen ijzel ligt, vrijwel altijd buiten door blijven gaan en fietsen is meestal – met de nodige lagen – ook nog wel te doen. De ideale temperatuur voor de beste loop- en fietsprestatie is echter niet gelijk. Vooral bij langere afstanden worden de beste loopprestaties neergezet bij een temperatuur rond de 9 à 10 graden Celsius. Je lichaam hoeft bij deze temperatuur minder moeite te doen om te koelen dan wanneer het warmer is. Zo is er meer energie en zuurstofrijk bloed beschikbaar voor je spieren. Voor het

fietsen ligt de ideale temperatuur iets hoger. Door de hogere snelheid op de fiets koel je namelijk ook behoorlijk af door de rijwind. Twaalf tot vijftien graden is daarom op de fiets ideaal. Wordt het kouder (of warmer) dan de ideale temperatuur dan neemt onze prestatie gemiddeld af. Loop je bij 10 graden 12 km/u (5.00 min/km), dan neemt dit tempo bij -10 graden (bij dezelfde intensiteit) met 3-4% af tot 11.6 km/u. Deze verminderde prestatie heeft drie oorzaken. Allereerst is de aansturing van je zenuwstelsel langzamer bij koude omstandigheden. Hierdoor spannen je spieren minder snel aan. Ten tweede houdt het lichaam het warme bloed liever rondom de romp om je warm te houden. Armen en

Over de auteur Miriam van Reijen is duatlete, bewegingswetenschapper en voedings- en gezondheidscoach. Ze schrijft regelmatig semiwetenschappelijke artikelen over voeding voor Runner’s World, Brooksrunning.nl, Sportgericht, Matchmagazine, Shesports.nl en Start to Run. Samen met Barbara Kerkhof schreef ze Het Hardloperskookboek, waarvan intussen twee delen verschenen zijn.

021

benen krijgen minder bloedtoevoer en je spieren moeten dus meer moeite doen om zuurstofrijk bloed te krijgen. En reden drie is dat je lichaam veel energie verbruikt om warm te blijven. Energie die je dus niet kunt gebruiken om harder te lopen (of te fietsen). Overigens, bij zwemmen mag je bij deze temperaturen zo’n 11 graden optellen. Een watertemperatuur van 20-22 graden komt overeen met een buitenluchttemperatuur van 10 graden. Zwem je in water van 20-22 graden dan verbruik je zo’n 40% meer energie dan wanneer je dezelfde training afwerkt in 30-35 graden. Blijf je na je koude zwemtraining nog een tijdje doorrillen? Dan verbruik je nog eens extra energie.

E X T R A L A GEN V R A GEN MEER ENERGIE

Maar niet alleen de kou zelf zorgt voor een hoger energieverbruik. Dat we wellicht lekkerder lopen en fietsen in korte broek zit niet alleen in ons hoofd. Extra kleding zorgt ervoor dat een inspanning zwaarder wordt. De omvang, wrijving en het gewicht van winterkleding maakt dat we meer moeite moeten doen om ons te bewegen. Zo zou elke extra kilo aan kleding ervoor zorgen dat we 3% meer energie verbruiken. Elke extra laag betekent een energietoename van 4%. Om dit zoveel mogelijk te voorkomen draag je het beste dunne thermokleding die je wel warm houdt, maar weinig extra massa levert.

ONS SL IMME L ICH A A M

Heb je na je gebruikelijke rondje ineens meer trek wanneer het buiten koud is? Eet gerust een extra boterham. Na inspanning in de kou, waarbij meer energie is verbrand, zal je lichaam ook aangeven dat het meer honger heeft. Onderzoek laat zien dat mensen die getraind hebben onder koude omstandigheden daarna automatisch meer eten dan wanneer ze dezelfde inspanning hebben geleverd bij hogere temperaturen. Dit heeft vooral te maken met een toename in het (honger)hormoon ghlelin en een afname in het (verzadigings)hormoon leptine. Of je, om warm te blijven, vooral extra koolhydraten of vooral extra vet verbrandt, is afhankelijk van jouw getraindheid en de hoeveelheid koolhydraten in je lichaam. Goedgetrainde atleten zullen vaker hun vetbronnen aanspreken om zich warm te houden in de kou. Ga je trainen onder koude omstandigheden pas dan wel extra op met nuchtere (of lowcarb) trainingen. Bij lage energievoorraden gaat niet alleen de intensiteit van je inspanning achteruit, je lichaam zal ook meer moeite hebben met je warm te houden. Met gevaar voor onderkoeling als gevolg.

MOE T EN W E OOK BL I J V EN DRINK EN?

Wil je dezelfde intensiteit (wattage) of snelheid (hardlopen) blijven aanhouden in de kou dan zal je dus meer energie verbruiken. Maar moet je ook meer drinken? Als je goed gekleed op pad gaat (voorkom oververhitting!) dan zal je in koude omstandigheden minder zweten dan in de warmte. Toch verlies je ongeveer evenveel vocht in de kou en in de warmte. Niet alleen verlies je meer vocht via je ademhaling (wat tijdens intensieve inspanning op kan lopen tot zo’n 200 ml per uur, ongeveer twee keer zoveel als bij warmere omstandigheden), bij koude omstandigheden moeten we ook vaker naar het toilet. De verklaring hiervoor is ietwat ingewikkeld. Door de kou stuurt ons lichaam minder bloed naar onze extremiteiten (vingers, tenen, oren, neus). Dit zorgt ervoor dat er een grotere hoeveelheid

hot choc

Recept voor 1 persoon 275 ml halfvolle melk - 2 el cacao - 1 zakje vanillesuiker - 2 snufjes cayennepeper - 2 tl maïzena

Ve r w a r m 2 5 0 m l melk met de cacao

en de suiker op een laag vuur totdat het zachtjes kookt.

Meng de over ige 25 ml (koude) melk

met de maïzena en roer goed totdat alle klontjes weg zijn.

Meng, onder voortdurend roeren, de

maïzena met de warme melk. Laat nog 5 minuten zachtjes doorkoken.

Roer net voordat je het van het vuur

haalt de cayennepeper door de dikke chocolademelk.

EEN KOUDE, DROGE LUCHT VERHOOGT HET RISICO OP AANDOENINGEN AAN DE LUCHTWEGEN. DOOR REGELMATIG EEN SLOKJE TE NEMEN VERKLEIN JE HET RISICO OP KLACHTEN.

bloed rondom onze romp beschikbaar is. Met als gevolg een toename in onze bloeddruk. Om dit te voorkomen probeert je lichaam wat vocht kwijt te raken (bloedplasma bevat ook een deel water) door meer aandrang te geven tot urineren. Om genoeg vocht in je lichaam te houden zal je dus ook in koude omstandigheden voldoende moeten drinken. Zelfs als je maar een uurtje gaat sporten is het een goed idee om wat water mee te nemen. Een koude, droge lucht verhoogt het risico op aandoeningen aan de luchtwegen. Door regelmatig een slokje te nemen verklein je het risico op klachten. Voeg eventueel een beetje extra zout toe om te voorkomen dat je bidon (op de fiets) bevriest. Een ander probaat middel is glycerol (glycerine). Door ±1 g/kg glycerol toe te voegen aan je water of sportdrank beperk je de verhoogde urineproductie en is je lichaam beter in staat vocht vast te houden. Bovendien verhoogt glycerol de temperatuur waarbij water bevriest. Voeg je aan een halve liter 70 gram glycerol dan zal de temperatuur waarbij de inhoud van je bidon bevriest met zo’n 1,5 graad afnemen.

L EK K ER WA RM DE DEUR UI T

Is het buiten ijzig koud? Drink deze dikke én pittige chocolademelk voordat je de deur uitgaat. De drank verhoogt tijdelijk je kerntemperatuur. Tegen de tijd dat het effect is uitgewerkt heb jij jezelf al warmgefietst of -gelopen. Geen fan van cayennepeper? Een stukje fijngesneden verse gember of een flinke theelepel kaneel of versgemalen kardemom werkt ook.

Als lid van de Nederlandse Triathlon Bond ontvang je zes keer per jaar gratis Transition magazine in de brievenbus. Geen lid? Geen nood. Ook dan k un je Transition ontvangen. Je k unt je abonneren via de website van de Nederlandse Triathlon Bond, triathlonbond.nl. Bezoek ook meteen onze website transition.nl voor het laatste nieuws, kalenders en achtergrondartikelen over jouw favoriete sporten.

Innovation never stops

De nationale Dare2Tri wetsuit testdagen 2018 Dare2Tri houdt ook dit voorjaar weer verschillende gratis wetsuit testdagen in zwembaden bij jou in de buurt. Tijdens de wetsuit testdagen krijg je deskundig advies van Dare2Tri medewerkers over de maatvoering en kun je de verschillende modellen uitgebreid testen. Voor meer informatie over de modellen en wetsuit testdagen: www.dare2tri.nl. Amsterdam, Sloterparkbad zondag 18 februari, 12:30-18:00

Vlissingen, Vrijburgbad zaterdag 3 maart, 16:15-18:15

Nieuwegein, Merwestein zaterdag 10 maart, 12:00-19:00

Nieuwegein, Merwestein zondag 11 maart, 11:00-18:00

Zeist, KNZB bad woensdag 21 maart, 19:30-21:30

Ede, Zwembad de Peppel donderdag 22 maart, 19:15-20:15

Poortugaal, Albrandswaard vrijdag 23 maart, 20:00-22:00

Eindhoven, Zwembad Eikenburg maandag 26 maart, 20:00-22:00

Groningen, Zwembad de Parrel zaterdag 7 april, 12:30-13:30

Sneek, Zwembad It Rak zondag 8 april, 11:00-12:00

Poortugaal, Albrandswaard maandag 9 april, 21:00-22:00

Schiedam, Zwembad Zuid zondag 15 april, 12:00-13:00

Zeist, KNZB bad donderdag 26 april, 19:30-21:30

Geleen, Zwembad Glanerbrook zaterdag 28 april, 18:15-19:15

Zeewolde, De Eemhof (het strand) vrijdag 8 juni, 12:00-15:00

Zeewolde, De Eemhof (het strand) zaterdag 9 juni, 10:00-17:00

Zeewolde, De Eemhof (het strand) zondag 10 juni, 10:00-16:00

Almere, Esplanade donderdag 6 september, 19:00-21:00

Elke vrijdag in Rotterdam, Zwemcentrum, 19:00-21:00

Elke zaterdag in Volendam, Zwembad de Waterdam, 15:00-16:30

Vooraanmelding gewenst via sales@dare2tri.eu In samenwerking met: ÂŽ Dare2Tri is a registered trademark of Sport Import Europe B.V.

024

TRANSITION

TIPS, TRICKS EN INFORMATIE WISSELZONE

BUZZZZ werken aan je kennis

D DE GROENSTE Fietsverzorging

GREEN OIL BIEDT EEN COMPLETE LIJN VAN MILIEUVRIENDELIJKE SMEER- EN REINIGINGSMIDDELEN. Alle deze producten bevatten 100% natuurlijke ingrediënten, die ook 100% afbreekbaar zijn. Green Oil maakt gebruik van meer dan 21 verschillende plantextracten en natuurlijke ingrediënten. Daarnaast is de verpakking van Green

dit jaar? Wat te verwachten van de switch

eze webite biedt een leuke mix van

naar triathlon door ex-profwielrenner Andrew

Engelstallige triathlonberichten, met een

Talanksy?

internationale focus. Je vind er berichten

Tot slot, zoals de naam van de site al enigs-

uit de branche over team- en sponsorwissels.

zins weggeeft heeft Buzz Velo ook een mooie

Maar ook analyses van races en confronta-

selectie berichten voor de in wielrennen

ties over races en confrontaties tussen de

geïnteresseerde sportliefhebber.

toppers van onze sport. Hoe zal het Javiez Gomez vergaan tijdens zijn Konadebuut later

www.buzzvelo.com

GEAR Tiktiktik

ahoo Fitness heeft een nieuwe TICKR

De TICKR FIT is uitgerust met Bluetooth en

uitgebracht, de TICKR FIT. Deze hart-

ANT+ technologie en kan gemakkelijk ver-

slagmeter is kennelijk net zo nauwkeu-

bonden worden met het overgrote deel van

rig als een borstband hartslagmeter, maar zit

de fitness apps, smartphones, GPS-

Oil voor 100% gerecycled en recyclebaar.

om je arm. Een goed alternatief voor mensen

fietscomputers en horloges. De FIT heeft een

En alsof dat niet genoeg smeert het je

die last hebben van schuurplekken door de

IPX7 rating dus je zou tot een meter diep in

fietsketting ook nog heel behoorlijk.

borstband.

het water goed moeten zitten met je hartslag-

www.greenoilnederland.nl

www.wahoofitness.com

meting.

EVENEMENTEN 2018

Aan welke wedstrijden neem jij deel?

sportflevo.nl/triathlon

Zeewolde Endurance |

Triathlon Noordoostpolder

• Triathlon for all (senioren en G-sporters) • Junior Challenge Zeewolde • Jeugd & junioren circuit • Sprint • Olympische afstand • 3eDivisie

• Sprint • 1/4e wintertriathlon • Jeugdafstand

• NK masters olympische afstand

• 1/4e triathlon • 1/8e triathlon • 1/16e triathlon • Business triathlon • Junior Challenge Noordoostpolder

Zeewolde www.zeewolde-endurance.nl

Emmeloord www.triathlonnoordoostpolder.nl

Flevonice Wintertriathlon Biddinghuizen www.flevonicewintertriathlon.nl

14 januari 2018

26 & 27 mei 2018

22, 23 & 24 juni 2018

13 & 22 juli 2018

26 augustus 2018

7,8 & 9 september 2018

DUIN Triathlon

Suydersee Triathlon

• NK & BK Duathlon Lang • Jeugdserie • Basisschoolserie • Olympische afstand • Eredivisie Triathlon en 1eDivisie Triathlon: Triple Mix

• Junior Challenge Urk • No Limit Triathlon (G-sporters)

• 2eDivisie, 3eDivisie en 4eDivisie Triathlon: Sprint

Urk www.suyderseetriathlonurk.nl

• Junior Challenge Almere • Senior Challenge • No-Limit Challenge (G-sporters) • Middle Distance • Long Distance • TriTogether teams • Eredivisie Triathlon finale Team-Relay • Business-Relay • Family-Relay

Almere www.challenge-almere.com

Foto’s: Bert de Vries (Klikjunk), Simon in ’t Veld, Lukas Kramer

Almere www.triathlonalmere.nl

• 1/4e triathlon • 1/8e triathlon

Challenge Almere-Amsterdam

026

TRANSITION

EXTREME PERSOONLIJKHEID

Van drugsgebruiker tot vicewereldkampioen Ironman ACHT JA A R GELEDEN V ER RU ILDE LIONEL SA NDERS DE ENE V ERSLAV I NG VOOR DE A NDER E. HIJ TR A NSFORM EER DE ZICH VA N DRUGSGEBRU IK ER TOT V ICEW ER ELDK A M PIOEN IRONM A N. GEHEI MZI N NIG DOET HIJ NIET OV ER ZIJ N DONK ER E PER IODE. “EEN VA N M IJ N MOTI VATIES OM M IJ N V ER H A A L TE DELEN, IS DAT IK M ENSEN W IL M EEGEV EN DAT HOE U ITZICHTLOOS JE SITUATIE OOK LIJKT, A LS JE ECHT IETS W ILT EN JE JE M ET DE JU ISTE M ENSEN OM R I NGT, JE V EEL KU NT BER EIK EN. ZELFS W ER ELDK A M PIOEN WOR DEN.” Tekst Marcia Jansen Beeld ITU Media/Wagner Araujo, Erin MacDonald

Lionel Sanders zat niet lang stil na zijn tweede plaats op de Ironman Hawaii in oktober. Een krappe maand na Kona schreef hij de Ironman van Arizona op zijn naam en daarna reisde hij door naar de Dominicaanse Republiek, waar hij trouwde met zijn verloofde Erin. Een week later was hij alweer terug in Windsor, Ontario, de meest zuidelijk gelegen stad in Canada. Slechts de Detroit River scheidt het gebied met Detroit in de Verenigde Staten. “Onze huwelijksreis komt later”, vertelt de 29-jarige Canadees. “De voorbereiding op het nieuwe seizoen startte alweer begin december. Niets heeft me meer kunnen motiveren dan die tweede plaats in Kona. Ik kon de overwinning voelen, ruiken, bijna aanraken, ik was zo dichtbij. Dit jaar kom ik terug om te winnen.”

“Niets heeft me meer kunnen motiveren dan die tweede plaats in Kona.”

Lionel Sanders groeide op in Harrow, een plaats met 3000 inwoners dichtbij Windsor, in het zuidoosten van Canada. Hij was een verdienstelijke crosscountry loper in zijn jeugd, maar eenmaal in high school begon hij te experimenteren met drugs – marihuana - en alcohol. In zijn tweede jaar op de universiteit besloot hij dat hij ecstasy wilde proberen. Zijn dealer had die partydrug niet voorhanden, maar wel cocaïne en zo belandde hij in de wereld van harddrugs. “Het was een vicieuze cirkel”, vertelt Sanders in de mini-documentaire Chasing the Lion (te zien op YouTube). “Ik haatte mezelf als ik nuchter was en om die gevoelens weg te stoppen, nam ik verdovende middelen. Ik voelde me pas goed als ik high was.” De drugs zorgden echter niet alleen voor highs, maar ook voor hallucinaties en depressies. Hij stopte met zijn studie, behield zijn studentenlening om zijn verslaving te bekostigen en dompelde zich onder in een levensstijl die bestond uit feesten, alcoholen drugsgebruik. “Ik wist dat ik deze manier van leven niet lang vol zou kunnen houden. Ik heb een extreme persoonlijkheid, toen als drugsgebruiker en nu als triatleet, maar de eerste combinatie is niet zo’n goede”, grinnikt hij. Dan weer serieus: “Feitelijk zijn er maar twee eindscenario’s voor een drugsverslaafde: de gevangenis of de dood.”

POSITIEVE VERSLAVING

Zijn situatie leek uitzichtloos. “Ik was depressief, paranoïde en had angststoornissen en op het dieptepunt ging ik op zoek naar -en heb ik gebeden voor- een oplossing voor mijn problemen”, vervolgt hij. “Ik dacht er over om weer te gaan hardlopen en zomaar uit het niets popte Ironman op in mijn hoofd. Ik wist niet eens precies wat het was, maar nadat ik het had gegoogled en ik las over Craig Alexander die dat jaar, in 2009, in Kona had gewonnen, wist ik dat ik ging trainen voor een Ironman.” Sanders trok in bij zijn vader, zijn moeder betaalde voor zijn startbewijs voor de Ironman Louisville, en hij begon te trainen. Na drie maanden had hij echter een terugval. Na een avond vol drank en cocaïne, schaamde hij zich zo, dat hij naar de garage ging en een riem om zijn nek bond. Maar de gedachte aan zijn moeder, wiens hart hij zou breken met zijn dood, hield hem tegen. Hij pakte de trainingen weer op en keek niet meer om. “Ik verruilde een negatieve verslaving voor een positieve verslaving”, vervolgt hij. “In het begin gaf een overwinning me ook wel een beetje hetzelfde gevoel als een drug rush, maar triathlon is nu geen verslaving

027

028

TRANSITION

meer voor me. Als ik morgen niet meer aan triathlon zou kunnen doen, zou ik dat heel erg vinden, maar het is niet het einde van de wereld. Ik zou zeker actief blijven en iets anders vinden waar ik me op kan richten.”

GRENZEN VERLEGGEN

Tijdens de Ironman Louisville in 2010 – waar hij net boven de tien uur finishte - maakte Sanders kennis met een ander soort pijn dan hij tot dan toe gewend was. “Deze lichamelijke pijn kon ik veel beter verdragen dan de mentale pijn waar ik mee worstelde toen ik nog drugs gebruikte. Ik vind het zelfs leuk om mezelf tot het uiterste te dwingen, om grenzen te verleggen. Wanneer alles in mijn lichaam schreeuwt om het rustiger aan te doen, ben ik in mijn element. Je geest verzet zich om nog een stapje verder te gaan, maar

Pain cave Lionel Sa nders traint 99 procent va n de tijd bin nen en dat is niet a lleen omdat het in de winter in Onta rio erg koud ka n zijn en in de zomer heet. “Sinds v ier jaa r fiets i k eigen lijk a lleen nog maa r op de trainer of op de rollers bin nen , of in de zomer op de vera nda . In de periode daa r voor ben i k v ier keer aa ngereden door een auto. De laatste keer werd i k wa k ker in een a m bula nce en miste i k a l mijn voor ta nden . Ik v ind het te gevaa rlijk om op de open ba re weg te fietsen . Er is maa r één slechte automobilist voor nodig om je serieus te ver wonden . K ijk maa r naa r Tim Don en Matt Russell die op Hawaii – voor en tijdens de wedstrijd – werden aa ngereden . Dat risico wil i k niet nemen , dus fiets i k liever op mijn trainer. De trainingen die i k bin nen doe, zijn vaa k ook va n een betere k wa liteit. In de zomer loop i k a f en toe buiten , maa r in de winter doe i k a l mijn looptrainingen op de loopba nd .”

“Deze lichamelijke pijn kon ik veel beter verdragen dan de mentale pijn waar ik mee worstelde toen ik nog drugs gebruikte.”

Endless pool Ook voor zijn zwemtrainingen hoef t Sa nders het huis niet meer uit. Sinds aug ust us heef t hij een endless pool die hij voora l gebr ui k t om zijn tech niek te verbeteren . “ Daa r is voor mij de meeste winst te beha len”, ver telt Sa nders die wekelijks zes tot zeven uur in het water lig t. “ Ik heb in het verleden met Ger r y Rodriq ues va n Tower 26 gewerk t, maa r i k werk nu zelf aa n mijn

je lichaam kan vaak nog veel meer. Door door te duwen, kom je op een niveau waar je nog nooit geweest bent.” Sanders is zo sterk als een beer – hij is een van de sterkste atleten op de fiets – en dat gecombineerd met zijn extreme persoonlijkheid is de basis van zijn succes als triatleet. Sinds 2013 is de besnorde Canadees professional en maakte hij in het begin vooral furore op de halve Ironman-afstand. 2017 was zijn succesvolste jaar tot nu toe. Zo won hij de Challenge Championship (halve afstand) in Slowakije, het ITU wereldkampioenschap

tech niek . In de endless pool zie i k mijzelf in de spiegel op de bodem en zo ontdek te i k dat mijn doorhaa l veel te ver va n het lichaa m was ver wijderd . In de maa nd t ussen Kona en A rizona heb i k a lleen maa r daa r aa n gewerk t en in A rizona merk te i k duidelijk het verschil.”

029

030

TRANSITION

031

Long Distance in Penticton (Canada) en de Ironman Arizona – waar hij een jaar eerder in 7.44.29 het wereldrecord Ironman op zijn naam zette. Toch werd hij in oktober in Kona niet direct als een kanshebber voor het podium gezien. “De twee eerdere keren dat ik mee heb gedaan op Hawaii, waren ook niet erg succesvol. De eerste keer in 2015 was ik overtraind toen ik aan de start kwam, de tweede keer in 2016 had ik me juist helemaal niet voorbereid. Mijn focus lag dat jaar op het WK Ironman 70.3 en dat was dan ook meteen het langste wat ik gedaan had. Mijn zwemonderdeel was zo belabberd, daar zou ik nooit Kona mee kunnen winnen en ik besloot dan ook om niet terug te keren op Hawaii tenzij ik het zwemmen drastisch zou verbeteren. Dat bleek achteraf mijn grootste motivatie. Nadat ik in de Challenge Championship in Samorin in dezelfde groep mee zwom als Sebastian Kienle en Boris Stein, mannen die bewezen hebben dat ze hun achterstand in Hawaii goed maken tijdens het fietsen en lopen, besloot ik in juni toch naar Hawaii te gaan.”

“Als je wint, word je lui. Ik heb 35 punten meegenomen van mijn race op Hawaii die ik kan verbeteren.”

Sanders verbaasde zichzelf op Hawaii door twee minuten van zijn zwemtijd af te halen. “Ik was superblij en teleurgesteld tegelijkertijd. Mijn doel was om in de tweede groep mee te zwemmen, maar uiteindelijk was ik het die aan de kop van die groep aan het sleuren was en ik verzeker je dat ik daar niet de meest geschikte persoon voor ben”, lacht hij. “Dus hoewel ik blij was dat ik mijn doel meer dan bereikt had, was ik ook teleurgesteld omdat ik - als ik iets harder zou kunnen zwemmen in de eerste 400 meter - misschien wel bij die eerste groep had kunnen zitten.”

FOTO VAN DE WERELDKAMPIOEN ALS MOTIVATIE

Tijdens het zwemmen verloor hij uiteindelijk vijf minuten op zijn belangrijkste concurrenten, maar zette dat met de tweede fietstijd (4.24.19)– vlak achter Cameron Wurf – recht op de fiets. De eerste zestien kilometer tijdens het lopen gingen goed, maar daarna begon Sanders te verzwakken en wist de Duitser Patrick Lange hem met minder dan vijf kilometer te gaan, te passeren. “Ik wilde zo graag met hem mee gaan, maar mijn lichaam wilde niet meer. Achteraf bleek ik té veel water en te weinig sportdrank gedronken te hebben waardoor ik f link gedehydrateerd was. Je kunt het ook zien aan mijn lopen als je de beelden terugkijkt. Halverwege sleep ik bijna met mijn voeten over de grond en lijkt het wel of ik serieus geblesseerd ben. In de eerste zestien kilometer verloor ik maar vijftig seconden op Patrick Lange, in de tweede helft tien minuten. Ik geloof niet dat ik eerder zo heb afgezien in een wedstrijd.”

Eigen coach Lionel Sa nders is a l een tijd zijn eigen coach . “ Het werk t niet voor iedereen , maa r i k heb er de juiste persoon lijkheid voor. Ik hou er va n om dingen te a na lyseren en te testen . Zo heb i k bijvoorbeeld geen wetsuitsponsor omdat i k a ltijd wil k un nen switchen naa r een pa k waa r i k het ha rdste in zwem (de a fgelopen t wee jaa r was dat de Mach4S va n het Nederla ndse Da re2Tri , red). Ik heb niet het gevoel dat i k een coach mis, i k ken mijn lichaa m het beste en weet wa n neer het r ust nodig heef t en niet. Dit werk t het beste voor mij.”

Uiteindelijk kwam Sanders 2 minuten en 27 seconden te kort op Lange. “Niets kan me meer motiveren dan die tweede plaats. Ik heb een foto van het moment dat Patrick mij voorbij gaat voor mijn neus als ik op mijn trainer fiets of op de loopband loop. Ook heb ik het verschil tussen ons, 2 minuten en 27 seconden, uitgeprint en opgehangen in iedere kamer in ons huis. Patrick will keep me on it this year. Natuurlijk is winnen leuker, maar die tweede plaats is goed geweest voor mij. Als je wint, word je lui. Ik heb 35 punten meegenomen van mijn race op Hawaii die ik kan verbeteren. Ik ben nog nooit zo gemotiveerd geweest in mijn leven als nu.”

032

TRANSITION

033

WINTER MILES, SUMMER SMILES WOON- WERKVERKEER

EEN LANGE, KOUDE EN VOORAL DONKERE WINTER LIJKT NIET DE IDEALE PERIODE OM KILOMETERS OP DE RACEFIETS TE MAKEN. UITWIJKEN NAAR DE HOMETRAINER LIJKT DAN VOOR VELEN DE BESTE KEUS. THOMAS ETTEMA DENKT HIER ANDERS OVER, MET HET JUISTE MATERIAAL EN EEN GEZONDE DOSIS DOORZETTINGSVERMOGEN VERANDEREN DIE DONKERE MAANDEN VAN HET JAAR IN EEN PRACHTIGE UITDAGING. EEN DAGELIJKSE BEPROEVING DIE ER WEL EENS VOOR KAN ZORGEN DAT JE KOMEND SEIZOEN OP DE FIETS EEN STUK SNELLER BENT TIJDENS JE EERSTE RACE!

Al sinds jaar en dag is de basis van zijn trainingskilometers gekoppeld aan woon- werkverkeer. Dat is minimaal 25 kilometer tussen Haarlem en Amsterdam. Met een goede planning lukt dat tot wel vier keer per week. Het feit dat de meeste uren op de fiets naast training ook als transport functioneren heeft ervoor gezorgd dat de keuze en opbouw van zijn dagelijkse fiets op zijn minst afwijkend te noemen is. Waar iedereen op zoek is naar aerodynamica en gewichtsbesparing, daar is Thomas bezig om zijn racer zo praktisch en bruikbaar mogelijk te maken. Ongeacht het weer, de hoeveelheid daglicht (of gebrek daaraan) en het seizoen moet de fiets bruikbaar zijn, en het liefst met een flinke gemiddelde snelheid! Als je acht keer per week op de fiets stapt om dezelfde route te rijden is verveling misschien wel de grootste valkuil. Zowel de geest als het lichaam hebben afwisseling en uitdaging nodig, maar met een beetje

creativiteit kan iedere rit weer anders worden ingedeeld. Rijden met een hartslagmeter, vermogensmeter en GPS maakt het mogelijk om altijd weer een nieuwe invulling te geven aan die kilometers tussen werk en thuis. Een intervaltraining gaat toch net iets harder als je op tijd bij het kinderdagverblijf moet zijn. En die spaarzame heldere dagen dat je alle tijd hebt, kan je commute zomaar ineens een hele lange duurrit worden. Misschien kijken je collega’s je een beetje vreemd aan als je op maandagochtend langs wandelt in je strakke pak. Probeer ze er maar van te overtuigen dat een bibshort best sexy kan zijn… Misschien zal het nooit wennen om je om te moeten kleden op het toilet. Maar het is zeker dat je je voor vertrek nooit meer zorgen hoeft te maken hoe lang je dit keer weer in de file zult moeten staan.

Licht Zichtbaarheid is altijd essentieel,

Schijfremmen Misschien nog niet

maar zeker tijdens de winter. Sinds

volledig ingeburgerd in het profpelo-

de komst van ledverlichting is er voor

ton, maar schijfremmen zijn zoveel be-

ieder budget een mooie set felle en be-

trouwbaarder en veiliger dat een snel-

trouwbare lampen te koop. Wil je echt

le commuter (en waarom niet iedere

zorgeloos en verzekerd van een bak

andere fiets) niet meer zonder kan. De

licht rond rijden, dan is het installeren

combinatie van minder slijtage aan je

van een verlichtingsset met naafdyna-

wielen, ruimte voor die bredere ban-

mo ultiem. Schrik er alleen niet van als

den en een kortere remweg is ideaal!

je geregeld groot licht krijgt van een tegenligger...

Frametas Die tas in het frame ziet er misschien een beetje lomp uit, maar

Kleding Kwaliteit en functionaliteit

sinds de laatste Ultra race is hij niet

van wielerkleding is in de afgelopen

meer van Thomas’ fiets geweest. Een

jaren enorm verbeterd. Thomas kiest

ideale opbergplek voor tools, pomp,

voor kleding die warm en comfortabel

een regenjasje en nog iets te eten.

zit en bovendien snel weer droogt. Wel

Scheelt weer gewicht in je rugtas en

zo handig als je ‘s avonds na een werk-

zorgt ervoor dat je deze essentiële za-

dag hetzelfde setje weer aan moet. Zijn

ken nooit vergeet.

keuze viel op de Brevet lijn van Rapha. Rugtas Niet nodig voor een normale Banden Iedereen die in de januari of

winterrit, maar essentieel voor iedere

februari weleens langs de weg een

commute. Tegenwoordig zijn fietsspe-

band heeft staan verwisselen, weet

cifieke rugtassen van alle bekende

dat lekbestendigheid belangrijker is

merken verkrijgbaar. De regenhoes is

dan een lage rolweerstand. Daarnaast

naast waterdicht ook nog eens zeer

kan een beetje extra grip ook geen

goed voor de zichtbaarheid.

kwaad. De door Thomas gekozen set Continental 32mm 4-season banden past zeker niet in iedere racer, maar wel in de Canyon Endurace. Gelukkig zijn de bandjes ook in 25mm of 28mm te verkrijgen.

034

TRANSITION

TIPS, TRICKS EN INFORMATIE WISSELZONE

SPELREGELS

SCHIJFREMMEN, MOGEN ZE WEL OF NIET?

chijfremmen blijven voor regelwijzigingen zorgen. Mocht je vorig jaar in sommige wedstrijden je fiets met schijfremmen gebruiken,

dit jaar mag het in alle races, ook stayerwedstrijden. Triathlon is daarmee sneller overstag dan de conservatievere wielersport. Op onze website hebben we ook de overige regelwijzigingen van 2018 even voor je op een rij gezet. www.transition.nl

RACE-PREP

GESCHREVEN VOOR DE TRIATLEET MET EEN OVER VOLLE AGENDA.

Wie zegt dat je voor een hele triathlon je halve week op moet offeren? Matt Dixon schreef een boek voor de triatleet met een

overvolle agenda. Schema’s en tips voor de triatleet die ook naast de fiets een snel leven leidt. Reken op weken van 7 tot 12 uur trainen en iets minder slaap dan je wellicht lief is. www.velopress.com

WEDSTRIJDKALENDER

ok dit jaar groeit het aanbod van mooie wedstrijden in eigen land weer. De klassieker uit Stein is terug op de kalender, met

GRATIS EN VOOR NIKS Issuu

een wedstrijdafstand die je niet vaak tegenkomt. En wat te denken van Super Saturday Almere, de grote NK-dag in Rotterdam, hét

SSUU biedt je niet alleen alle voorgaande edities van jouw Transition Magazine,

EK-test event in Weert en alvast voor 2019... De

maar ook een heel aantal triathlontitels van over de hele wereld. Even de juiste

Ironman 70.3 in West-Friesland.

zoekterm intoetsen en je bent vertrokken voor uren leesplezier. Check ook de app.

Handig voor als je onderweg weer eens wat tijd te doden hebt!

Gauw checken!

www.issuu.com

www.transition.nl/kalender-nationaal

WETSUIT-TESTDAGEN 2018 18 MAART 15 APRIL 6 MEI HILVERSUM

VOOR MEER INFORMATIE EN/OF INSCHRIJVEN TRIPRO.NL MERKEN:

AQUASPHERE - BLUE SEVENTY - ORCA - SAILFISH - ZONE3 - 2XU

036

TRANSITION

037

HELDEN IN HEMDSMOUWEN TOEN IN 2011 DE ROEMR IJKE TRIATHLON VAN ALMER E TEN ONDER DREIGDE TE GAAN, PAKTEN DR IE JONGE LOCALS DE HANDDOEK OP EN VOORZAGEN DE ORGANISATIE VAN NIEUWE ENERGIE, JEUGDIG ELAN EN EEN HÉLEBOEL GOEDE IDEEËN. ZES JAAR LATER KUNNEN ZE BOGEN OP AANSLUITING BIJ CHALLENGE FAMILY, HET ORGANISEREN VAN EK’S EN DIVERSE NK’S , HET TOEKOMSTBESTENDIG MAKEN VAN DE EIGEN EVENEMENTEN IN ALMER E EN HEBBEN ZE ZICH ZODANIG GETOOND IN DE INTER NATIONALE TRIATHLONWER ELD, DAT ZE IN HEEL EUROPA -EN VER DAAR BUITEN- INGEVLOGEN WORDEN OM HUN KENNIS EN KUNDE OVER TE DR AGEN. HOOG TIJD VOOR EEN NADERE KENNISMAKING!

038

TRANSITION

Tekst Martijn Keijsers Beeld Martijn van Egmond

eigenlijk nog een dorp. In het Westland was na twee edities niet meer voldoende ruimte, in de Flevopolder wel. De groei van het evenement ging hand in hand met de groeiende populariteit van de sport. De Holland Triathlon is, na Hawaii, de oudste hele triathlon ter wereld. “Wij zijn in 1988 naar Almere verhuisd”, aldus Jort. “Mijn ouders hoorden toen van buurtgenoten over de triathlon. Dat zou een happening zijn, daar moest je zeker bij zijn. We zouden een uurtje gaan kijken. Mijn vader is op een gegeven moment mijn broers naar bed gaan brengen. Ik wilde per se blijven totdat de laatste atleet binnen was. De Sirtaki werd gedanst. Het was één groot feest.”

R EDDERS IN NOOD

D e Holland Triathlon floreert. Elk jaar komt de AVRO een TV-uitzending maken die heel Nederland zich nog altijd herinnert. Het zijn de gouden jaren van de sport. Als in het nieuwe millennium duidelijk is dat die jaren voorbij zijn, dan gaat het ook langzaam bergafwaarts met de Holland Triathlon. Ondanks het derde Almeerse EK en een WK wordt in die periode duidelijk dat het evenement niet vanzelfsprekend zal overleven. En dan wordt het 2011. Jefry en Richard maken dan al een paar jaar deel uit van de activiteitencommissie van “Tip één, bel ons! Tip twee, maak een plan-B voor als we geen tijd hebben.” En zo springen we meteen het diepe in, met tips voor andere organisaties, als de koffie op tafel wordt gezet in een vergaderruimte van het World Trade Center in hartje Almere, waar de organisatoren van Challenge Almere-Amsterdam dagelijks te vinden zijn. Jort, Jefry en Richard schuiven aan en voor we het weten zijn we twee uur verder. Tijdens het interview wordt af en toe een vraag gesteld. Verder praten de mannen, vullen elkaar aan, komen zelf met nieuwe onderwerpen. Bevlogen organisatieprofessionals aan het woord. Het zijn helden in hemdsmouwen.

T RIATHLONDORP ALMERE

J ort Vlam (35), Jefry Visser (31) en Richard Belderok (34) zijn zonen van Almere en kinderen van de triathlonclub in ’s lands enige echte triathlonhoofdstad. Op een foto uit eind jaren ’90 die Jort op zijn telefoon laat zien, staan ze alle drie, tussen een aantal andere kids, op een strandje. “Je stond als klein jochie bij de dijk te kijken naar de start en toen dacht je, dit wil ik ook. En er was hier al heel vroeg een jeugdafdeling. Triathlon zit hier in het DNA”, zegt Richard. “Het was op dat moment het enige evenement in Almere”, vult Jefry aan. “De haven was er net, stad was begonnen, een stukje Almere-Buiten.” Het waren de beginjaren van Almere. De triathlon kwam in 1983 naar de nieuwe stad. Toen

“Je stond als klein jochie bij de dijk te kijken naar de start en toen dacht je, dit wil ik ook. En er was hier al heel vroeg een jeugdafdeling. Triathlon zit hier in het DNA.”

de triathlonvereniging en organiseren een aantal clubwedstrijden in een circuit, die ze langzaam uitbouwen en waar ook deelnemers uit de rest van het land op af komen. Op een gegeven moment zijn de evenementen ondergebracht in een stichting, die op den duur Start2Finish gaat heten. Jort is een paar jaar uit beeld geweest, maar blijft op de achtergrond wel betrokken als vrijwilliger tijdens de Holland Triathlon. “Nadat we in 2010 geholpen hadden de ITU Premium Cup te organiseren, werd ik gevraagd als race director voor 2011. Daar moest ik wel even over nadenken”, aldus Richard. Maar hij nam de uitdaging op zich en Jefry sloot aan. Het zou de laatste editie in Almere-Haven worden. Terwijl Richard daarna tien maanden op

039

040

TRANSITION

wereldreis ging in de veronderstelling dat hij bij thuiskomt hetzelfde evenement zou organiseren als het voorgaande jaar, een Almeers organisatiebureau ingehuurd werd om het evenement voort te zetten en de neuzen binnen het stichtingsbestuur niet meer dezelfde kant op te krijgen waren, zag het er niet al te best uit. Cue Jefry en Jort. Jefry: “Ik heb Jort gevraagd om de communicatie op te pakken, nadat ik zelf aan de slag was gegaan in het bestuur. Hij zou eigenlijk deelnemen aan de editie van 2012, maar hij was gewoon nodig. De website werkte heel omslachtig, we zaten niet op Facebook, de inschrijving ging pas heel laat open en je betaalde niet eens als je je inschreef, maar pas als je je kwam aanmelden op de wedstrijdlocatie.” De ervaring die opgedaan was bij de wedstrijden in het Almeers Triathlon Circuit kon nu toegepast worden op de Holland Triathlon. En er werd terugverhuisd naar het stadscentrum. Jort nam deel aan het evenement in 2012 en volgens afspraak nam ook hij daarna echt plaats in de organisatie. De weg omhoog was ingezet.

“De ervaring die opgedaan was bij de wedstrijden in het Almeers Triathlon Circuit kon nu toegepast worden op de Holland Triathlon. En er werd terugverhuisd naar het stadscentrum.”

C HALLENGE

“Bij die editie hebben wij toen Challenge uitgenodigd. Er waren al eerder gesprekken geweest en de race director van een van de wedstrijden is toen komen kijken. De dag erna zaten we met hem om tafel”, herinnert Jefry zich. “Wij zeiden, we zijn niet blij met hoe het gegaan is. Dit en dit en dat en dat willen we allemaal verbeteren. En of we nou een Challenge-wedstrijd worden of niet, we gaan het sowieso uitvoeren. Het werd een heel goed gesprek.” Challenge stond open voor de opname van Almere in het circuit, de gemeente en de provincie waren ook positief. Jort: “Het was nodig die stap te maken, om het evenement weer op de kaart te krijgen. We hadden intussen meer inzicht in de financiën en het stond er allemaal niet zo best voor. Het was erop of eronder. Doorpruttelen zou ervoor zorgen dat er in 2013 geen wedstrijd meer was.” Richard: “We zijn toen persoonlijk gaan investeren. Ik ben van baan geswitcht om flexibeler te kunnen zijn, Jefry is een dag minder gaan werken en Jort heeft keuzes gemaakt in zijn eigen bedrijf. Op die manier konden we alle drie een dag het organisatiekantoor gaan bemensen. Daarmee dekten we de kosten die eerder naar het organisatiebureau gingen. Alles werd vanaf toen geïnvesteerd in het evenement.” En er werd een kwaliteitsslag doorgevoerd. Jort legt uit: “Challenge stelt eisen en daar wilden we graag aan voldoen. Een pastaparty voorafgaand aan het evenement. Niet meer fietsen op fietspaden, maar op doorgaande wegen. Er moet ruimte zijn voor groei. Het prijzengeld moest omhoog. In al die zaken moest geïnvesteerd worden.” Ondanks een halvering van de gemeentelijke subsidie, stonden gemeente en provincie toch

achter de verbeterplannen. En toen de lokale Rabobank haar ledenraad vroeg welk Almeers evenement gesteund moest gaan worden was het unanieme antwoord: de triathlon, want die is van Almere. Jort opnieuw: “Ze zeiden, als jullie nu met dit verhaal komen en er zo persoonlijk in staan, dan geloven wij er ook in en dan worden wij hoofdsponsor.” De aankondiging kwam begin januari 2013: Almere wordt een Challenge en Rabobank is de hoofdsponsor. Vanaf toen kon het echte werk beginnen. Jefry: “Er was een cultuuromslag nodig, en dat betekende voor sommige managers dat zij niet mee konden of wilden veranderen. Het waren geen makkelijke gesprekken, we hebben van een aantal managers afscheid moeten nemen. Dat het al jaren zo gedaan werd, was voor ons geen reden om het zo te blijven doen. De atleet moest centraal komen te staan.”

MOTIVATIE

Waarom doen die jongens dat? Al die opofferingen, de risico’s, al die avonden en nachten werk? Richard: “Wij zijn opgegroeid met deze traditie. We willen niet dat deze wedstrijd weggaat uit Almere.” Dan dus maar twee jaar geen auto en alles op de fiets doen. Jort: “Na mijn eigen race dacht ik, straks is dit evenement er niet meer. Waarom zou ik hier dan nog willen

041

042

TRANSITION

043

wonen? En we zagen de kansen, natuurlijk. Plus iedereen, ook onze partners, ziet natuurlijk de lol van zoiets in. Jefry valt in: “Als je al heel je leven wedstrijden doet, in heel Nederland en daarbuiten, dan is dat onderdeel van je leven. Je weet er veel van. We hebben ook allemaal een andere achtergrond. Doen allemaal iets anders en dat is een mooie match. Ook met onze partners erbij.” Alle disciplines zijn in huis en er wordt kritisch gekeken naar het eigen functioneren. En de mouwen worden opgestroopt. Complimenten van alles en iedereen ten spijt is er chagrijnigheid als dingen niet lopen zoals gewild, of als ideeën niet tot stand komen. En dus wordt er aangepakt. Jort: “Pas in 2015 was de wedstrijd eigenlijk op het niveau zoals we wilden. Toen pas konden we er zelf ook van genieten wat we neer hadden gezet. In 2016 hadden we nog meer rust. Dat was het eerste jaar dat we momenten op de wedstrijddag vrij hadden.” Richard: “Ik heb een rondleiding gegeven achter de schermen.” Jefry: “We zijn naar de VIP-ontvangst geweest.” “Pas in 2015 was de Jort weer: “Daarvoor zeiden ze vaak: het was top, maar we wedstrijd eigenlijk zien jullie eigenlijk nooit tijdens op het niveau zoals het evenement. Toen was daar we wilden. Toen pas konden ruimte voor. Ik was nog nooit op het parcours geweest tijdens de we er zelf ook van genieten wedstrijd. Dat jaar wel, mensen aanmoedigen op het loopparwat we neer hadden gezet. cours, geweldig.”

In 2016 hadden we nog meer rust. Dat was het eerste jaar dat we momenten op de wedstrijddag vrji hadden.”

Evalueren is en blijft centraal onderdeel van het organiseren van de wedstrijd. En alle andere evenementen die de mannen onder hun hoede hebben. Voor, tijdens en na de wedstrijd wordt er -door alle medewerkers- opgeschreven wat goed gaat en wat beter kan. Alles wat op de meldkamer binnenkomt wordt bovendien gelogd. Honderden pagina’s met inzicht in de processen die op de achtergrond plaatsvinden heeft dat de afgelopen jaren al opgeleverd. Duizenden punten om na te lopen. Ook vrijwilligers en publiek worden bevraagd. En uit alles zijn verbeterpunten te halen. “Deelnemers waarderen bijvoorbeeld heel erg de verzorging na de wedstrijd. Niet alleen al het eten, maar ook de gastvrijheid en de persoonlijke aandacht daarbij. Als je in een warm bad terecht komt, dan heb je een heel andere beleving na zo’n wedstrijd.” De persoonlijke benadering komt daarom ook overal terug. Soms subtiel, soms heel expliciet.

CARRIÈRE

Ondanks de focus op het grote evenement in september blijft de blik ook gericht op de rest van de kalender. Tijdritten, hardloopwedstrijden, duathlon, triathlon alles wat het publiek inmiddels gewend is geraakt vanuit

Start2Finish blijft mooi om te organiseren. En te professionaliseren. “Dan kijk je rond bij zo’n 30 kilometer loop en dan denk je goh, toch wel heel kaal vergeleken bij wat we gewend zijn. En dan gaan we daar weer mee aan de slag. Groen tapijt, bannering, zo bedenk je steeds nieuwe dingen”, aldus Jort. “Dat we er tijdens een event relaxt bijlopen komt omdat we in die opbouwweek elke avond tot twee uur op kantoor zitten, om alles voor te bereiden. Dat zien de mensen niet en dat hoeft ook niet, maar het gebeurt wel.” In de eerste jaren werden heel veel wedstrijden bezocht, vaak samen met managers die een specifiek onderwerp bekijken. Wat gaat er goed, wat gaat er mis, wat kan ervan geleerd worden. Challenge Roth diende daarbij vaak als de graadmeter. Die kennis is niet alleen vertaald in een beter evenement in eigen huis, maar wordt nu ook verspreid onder andere wedstrijden die horen bij de Challenge Family. Iets zien, een plan maken hoe het beter kan en daarmee een organisatie verder helpen. Een dag per week werden er al snel twee en het moest eigenlijk nog meer worden om het professioneel aan te kunnen pakken. Het ‘erbij’ blijven doen was niet langer houdbaar op een gegeven moment. En als het dan ook nog ontzettend leuk is -veel leuker dan je andere baan- dan komt er een keuzemoment. Als het evenement niet groot genoeg is om met zijn drieën van te leven, dan moet het op een andere manier. Vanuit Challenge Family kwamen er verzoeken. Op Aruba wordt iets opgezet, jullie spreken Nederlands, kunnen jullie helpen. The Championship in Samorin moet van de grond getrokken worden. Geraardsbergen krijgt een halve Challenge. En zo ging het balletje internationaal rollen. En dan is het 2018. De banen zijn opgezegd. Fulltime organisatoren van triathlons Jort, Jefry en Richard zitten in het WTC in Almere en maken zich klaar voor de kick-off van Challenge Almere-Amsterdam tijdens de nieuwjaarsborrel. Binnenkort wordt er ook weer gevlogen naar allerlei buitenlandse bestemmingen. Kwaliteitsbewaking, invulling van racedirector-taken, marketing en communicatie, alles wat te maken heeft met het professioneel organiseren van triathlons staat dit jaar op de agenda. Stroop de hemdsmouwen maar weer op, want er is werk aan de winkel. Almeerse helden on the move!

044

TRANSITION

045

HET HISTORISCHE MOMENT

Oss, 7 oktober 2007, het NK duathlon voor junioren. Brian Bulgac neemt vlak na de start van het looponderdeel de leiding om die daarna niet meer af te staan. De jonge Almeerder pakt die dag de nationale titel. Fietsen kan hij ook. Via de opleidingsploeg van Rabobank komt hij in Belgische dienst. Eerst in een opleidingsploeg, later bij de World Tour-ploeg Lotto Belisol. Hij rijdt twee keer de Giro dâ&#x20AC;&#x2122;Italia uit. De lachende tweede van die zonnige herfstzondag in 2007 is nog altijd actief in de triathlonsport. In 2015 en 2017 was Tjardo Visser de snelste Almeerder tijdens Challenge Almere-Amsterdam. PIEYT

Beeld Marc van der Kort (uit het historisch archief van de NTB)

046

TRANSITION

GEÏNSPIREERD GERAAKT DOOR ALLE MOOIE NIEUWE ONTWIKKELINGEN IN DE TRIATHLONSPORT? HET VERHAAL VAN RICHARD, JORT EN JEFRY GELEZEN EN NU JEUKEN DE VINGERS OM ZELF AAN DE SLAG TE GAAN? IN JOUW REGIO ZIJN NOG GEEN OF VEEL TE WEINIG TRIATHLONS? TRANSITION HELPT JE OP WEG MET VIJF TIPS VOOR ALS JE ZELF EEN EVENEMENT WILT GAAN OPSTARTEN.

VOOR HE T OP S TAR T EN VAN EEN NIEUW E VENEMEN T

Overheid

Dr a aiboek

Leg tijdig contact met

Zonder goed scenario

de lokale overheid.

geen mooie film! Het

Zonder vergunning

scenario voor een nieuw

geen parcours en

triathlonevenement

zonder parcours geen

komt in de vorm van

wedstrijd. Heb je zelf al

een goed uitgewerkt

een parcours getekend,

draaiboek, toegepast

of sta je er nog blanco

op de lokale situatie

in? Besef dat de meeste

en afgestemd met de

gemeenten weinig of

andere belanghebbenden

geen kennis van de

rondom het evenement.

triathlonsport hebben,

Denk hierbij niet alleen

dus kom goed beslagen

aan overheden, maar

ten ijs als je het gesprek

ook omwonenden,

aangaat. Ben je van

reddingsbrigade,

plan gemeentegrenzen

hulpdiensten,

te overschrijden, dan

verenigingen waarmee je

zit je dus met meer

samenwerkt, enzovoorts.

Beweegmakelaar bij Sportief Capelle in de gemeente

gemeenten om tafel. En

Gelukkig kun je leunen

Capelle aan den IJssel. Daarnaast is hij sinds 2005

als je zwemwater nodig

op voorbeelden van

accountmanager voor de NTB en in die hoedanigheid

hebt, dan kan het zijn

anderen. Hiervoor klop

heeft hij tal van verenigingen en wedstrijd-

dat je met de provincie

je bijvoorbeeld aan bij de

organisaties geadviseerd en gefaciliteerd.

of Rijkswaterstaat te

NTB.

ij het organiseren van wedstrijden komt tegenwoordig heel wat kijken. Sinds de oprichting van de NTB in 1987 is er bovendien het nodige veranderd. De rol van de bond is langzaam verschoven van controleur naar ondersteuner en facilitator. De organisator, traditioneel een vereniging, is steeds vaker een stichting, of een commerciële partij. Wat blijft, is het vinden van de juiste aanknopingspunten om aan de slag te gaan. Wij hebben er alvast vijf voor je op een rij gezet.

Over de auteur Rens Veerman is Sport- en

maken krijgt.

047

3 Vrijwilligers Dat vele handen licht werk maken, is zeker waar bij het organiseren van een evenement. Het vinden van vrijwilligers vergt tegenwoordig wel wat creativiteit,

KIJK VOOR MEER INFORMATIE OP WWW.TRIATHLONBOND.NL/KENNISCENTRUM EN ONTDEK WAT DE NTB KAN BETEKENEN VOOR (STARTENDE) WEDSTRIJDORGANISATIES

omdat de organisatie van een wedstrijd niet altijd meer voortkomt uit het ledenarsenaal van een vereniging. Een oplossing ligt bijvoorbeeld in het benaderen van vrijwilligers van andere lokale verenigingen, maar ook bekenden van deelnemers zijn een grote potentiële groep. De benodigde verkeersregelaars vormen een specifiek opgeleide groep. Als organisatie kun je dat zelf organiseren, maar ook samenwerking zoeken met het plaatselijke wielercomité of de avondwandelvierdaagse, die voor dezelfde uitdaging staan. Om vrijwilligers te behouden wil je ze niet overvragen, en geef je waardering door persoonlijke aandacht te schenken.

Starterse venement De NTB helpt je op weg bij het opzetten van een nieuw evenement. Denk daarbij aan een inschrijfsysteem, met een daaraan gekoppelde wedstrijdkalender, inroostering van officials, beschikbaar stellen van leenhelmen of het leveren van voorbeelddocumenten, zoals een draaiboek. Ook kan een accountmanager adviseren en als sparringpartner optreden tijdens de opstartfase van het evenement. Elke organisatie die zich aansluit krijgt bovendien een evenementenpakket. Extra laagdrempelig is het beginnen als Startersevenement, waarbij de verplichtingen vanuit de organisator richting de Bond sterk verlaagd zijn.

Promotie Een nieuw evenement trekt niet vanzelf hordes deelnemers en meestal komen sponsoren ook niet aanwaaien. Zorg dat het initiatief bekend wordt onder de doelgroep die je wilt trekken. Plaatsing op de kalender van de NTB is een goed begin. Zelf persberichten en nieuwsberichten opstellen en verspreiden, je publiek via social media kanalen benaderen en wellicht ook betaald adverteren zijn ook stappen die je kunt ondernemen. Bedenk ook dat veel triatleten zich in de herfst en winter al oriënteren op hun wedstrijden van aankomende zomer. Zorg dus ook buiten het wedstrijdseizoen voor je PR-momenten.

048

TRANSITION

e weet waar je het voor doet en dat is het zomerseizoen. Triathlon is toch geen wintersport? Vergeet die ijzige kou, waag je niet aan het donker en de gladheid, blijf binnen en wacht tot het weer licht wordt en warm genoeg om een ijslollie uit de vriezer te willen halen, in plaats van er zelf eentje te worden na elke training.

it is de tijd van het jaar dat velen van ons zuidwaarts trekken op zoek naar warmere trainingsoorden. Ben je echter minder bemiddeld, noch gezegend met het juiste talent voor een mooi sponsorcontract of een lege agenda, dan zal je je kilometers moeten maken in minder ideale omstandigheden. Is dit een probleem? Integendeel, doe er je voordeel mee! De meeste thuisblijvers zoeken helaas hun toevlucht in kelders, tuinhuisjes of tot paincave omgebouwde kinderkamers om toch vooral maar voldoende kilometers weg te malen op hun hometrainers. Terwijl ze juíst de kou, regen en ellende zouden moeten opzoeken die net over de drempel van hun comfortabel verwarmde woning ligt. Watopia biedt natuurlijk 24/7 goed verlichte wegen, strak asfalt en virtuele domestics die je uit de wind houden. Netflix zorgt vervolgens voor afleiding en een dosis binge watch doping om de mentaal zwaardere momenten te verlichten. Tot slot, zorgen de thermostaat-, hartslag- en wattagemeter ervoor dat alle variabelen perfect af te stemmen zijn op je gevoelige topsportgestel, maar het echte leven ziet er toch heel anders uit? Waarom zou je daar dan ook niet voor trainen!

En ach, al ben je zo’n commuter type. Eigenlijk ben je te beklagen. Soit, je skipt een paar files, maar wat krijg je ervoor terug? Je materiaal slijt als een dolle, je riskeert je gezondheid en meer. En wat zegt je baas als je bij 2 graden onder nul op je muil gaat en wat breekt? Ik betaal je toch niet voor niets kilometervergoeding? Neem de trein of kom met de auto! Ga lekker binnen sporten zoals elke gezonde Hollander in de winter doet. Ze zouden een winterstop in moeten gelasten voor triathlon. Hebben die balsporters ook eens gelijk.

GA TOCH FIETSEN

Harde bazen zoals de gebroeders Brownlee (meervoudig olympisch- en wereldkampioenen triathlon), zie je geregeld over besneeuwde of verregende wegen rijden in hun thuisland Groot Brittannië. Blauwbekkend een bandje verwisselen, een korte stop inlassend bij een bushokje om te schuilen voor de grootste hagelstenen. Zich mengen in het modderbad van de lokale veldloop om zich met zweet op het voorhoofd en kippenvel op de armen te meten met de local hero’s. Moeilijk voor te stellen dat dit een economische keuze is van de mannen. Het lijkt er eerder op een bewust gekozen strategie. Ze laten de ranglijst van Zwift links liggen, kijken Netflix wel als het werk gedaan is en bereiden zich voor op wat écht gaat komen. Tegenslag, hobbels en hordes die je niet gaat vinden op de beklimming van de virtuele Stelvio in de huiskamer. GA TOCH (BUITEN) FIETSEN!

Dat een stel Yorkies de Dales opzoekt als mentale afharding moeten ze lekker zelf weten. Kijk naar Lionel Sanders. Die gast pakt de tweede plek op Hawaii met 95% indoor training. Laat hem voor de 100% gaan, dan rolt hij het zaakje daar zomaar op! Zelfs Frodeno blijft in de garage, nadat hij laatst -op klaarlichte dag, mind you- werd aangereden tijdens een fietstraining. En hij is de eerste niet. Vraag het Tim Don. Ben jij gek dat je dan ook nog eens in het donker de weg op gaat?

En nog eens Watt hè? Je bent wat je traint. Als jij lekker een ijslollie wilt zijn, dan ga je fijn buiten hollen of karren. Wil je komende zomer als het lekker warm is gewoon met je guns out in de warmte presteren op jouw piekwedstrijd, zet de rollenbank of de hometrainer maar klaar. Bouw lekker die paincave. Kun je de babyfoon tenminste ook horen. En de tijd die jij uitspaart met honderd laagjes aan en uitdoen en het geld dat overblijft zonder extra onderhoud aan je materiaal dat door de pekel weer eens versleten is, spendeer je lekker aan je familie. Wedden dat ze je die paincave meer dan gunnen? En zeg nou zelf, een potje Zwiften is toch eigenlijk gewoon de 2018-versie van online gamen?

CAVE IN, BLIJF BINNEN DEZE WINTER!

10 & 11 MAART 2018

MERWESTEIN, NIEUWEGEIN Za: inloop 12:00, start testen 13:30 – 19:00 Zo: inloop 11:00, start testen 12:00 – 18:00

TRIATHLONBEURS SWIM EXPERIENCE 10 Euro entree = 10 Euro korting op aanschaf wetsuit! SE EMANALY W Z & E C RIEN . TRI EXPE .a o R O O SD CHING TIP A O C N E E ER ALYS P ZWEMM ZWEMAN O T N E E N G VA ER LEIDIN D N O T S E EN 1000 M T PRODUCT E T S W U E NIE N KOOP D E T S E T , K BEKIJ E MERKEN R E D R E E NM TESTEN VA S IT U S T E W LEZINGEN E V IE T A M FOR DIVERSE IN

AANMELDEN GEWENST VIA: info@triathlonbeurs.nl - vermeld dag en tijd

De grootste WETSUIT TESTDAG van Nederland!

WWW.TRIATHLONBEURS.NL

050

TRANSITION

051

NA AM: EMIEL VAN T ONGERL O L EEF TIJD: 3 4 BEROEP: E X POR TEUR VAN LELIE-BL OEMBOLLEN WERKPLEK

DE FEESTDAGEN ZIJN VOORBIJ, DUS EMIEL VAN TONGERLO IS WEER OP PAD GEWEEST AFGELOPEN WEEK. ALS NOORD- EN MIDDENAMERIKA JE WERKTERREIN BESLAAT, DAN IS ‘OP PAD’ WAT MEER DAN DE DOORSNEE FORENS GEWEND IS. Zo’n 80 tot 90 dagen per jaar reist de NoordHollander voor Zabo Plant BV. Meestal een dag of tien per trip voordat vriendin Laura, ook triatlete, hem weer ziet. Van Tongerlo is net terug uit Mexico en Californië. Gebieden bezoeken waar snijbloemenkwekers zitten, die lelie-bollen inkopen voor de snijbloementeelt. De bollen komen de ene helft van het jaar uit Nederland en de andere helft van het jaar uit Chili. Zo kan altijd vers product geleverd worden. Sinds een jaar of tien is triathlon de leukste sport. Al vroeg begonnen als wedstrijdzwemmer, daarna jeugdwielrenner en toen voor de grap eens een triathlon geprobeerd. Kwam hij vooraan van de fiets en werd dan voorbij gelopen. Nooit voor dat onderdeel getraind. Dan maar lid worden van de atletiekclub. Techniektraining, loopwedstrijden en later ook trainingsschema’s. Zo werd het zwakste onderdeel een sterk punt. Nu is hij best een aardige hardloper. En altijd genieten. De loopschoenen gaan op elke buitenlandse trip mee. Zwemmen zit er niet vaak in, fietsen lukt eigenlijk nooit als hij op reis is. Al die loopjes aan de andere kant van de wereld zijn daarmee fijne sportherinneringen geworden. Het blijft bijzonder; schoenen aan, hotel uit, in het vroege ochtendlicht lekker draven en hup weer aan de slag. Lekker tijd-efficiënt ook. Triathlon is vooral goed plannen. De halve ironman van Mallorca in mei wordt vrij gehouden in het reisschema. Met verplichtingen naar anderen, zoals in teamcompetities lukt dat minder. Dan verliest hij de vrijheid die hem lief is. Zijn clubje Oude Veer uit Breezand kan als reserve toch een beroep op hem doen. Vinden ze ook prima. De lange afstand van de Alpe d’Hueztriathlon was een bijzondere sportherinnering. Op sommige momenten smaakt het naar meer, maar dan volgt een blik op de werkplanning en klinkt het realistisch: “Ik ben tevreden hoe het nu gaat. Blessurevrij, een of twee halve triathlons per jaar en een aantal regionale sprintjes en kwart triathlons. Prima zo.” Never change a winning formula, zeggen we dan. Beeld Marc van der Kort

052

TRANSITION

KNEUTERIGHEID AL S WAPEN IN T R A NSI T ION HEBBEN W E VA A K A A ND A CH T V OOR GRO T E K A MPIOENSCH A PPEN, IN T ERN AT ION A L E E V ENEMEN T EN, MEE SL EPENDE T OERNOOIEN EN E X OT ISCHE BE S T EMMINGEN. M A A R OOK W I J K OE S T EREN WAT W E K ENNEN, WAT DICH T BI J HUIS IS EN WAT A L SINDS J A A R EN D A G BE S TA AT Z ONDER D A A RBI J OP DE V OORGROND T E T REDEN. IN DE Z E EDI T IE D A A ROM EEN ODE A A N DE OUDERW E T SE GE Z EL L IGHEID , DE K L EINSCH A L IGHEID EN HE T OUDERW E T SE GE V OEL VA N DE DORP S T RI AT HL ON. WA A R BE T ER K UN JE D A N T ERE CH T IN HE T BR A B A N T SE T ERHEI JDEN, T OONBEEL D VA N K NEU T ERIGHEID . EN D AT BEDOEL EN W E DUS K EI P OSI T IEF! ON Z E REP OR T ER JEROEN K REUL E GING EEN D A G N A A R BR A B A N T. Tekst Jeroen Kreule Beeld Jacek Wielowski

Als je maar lang genoeg gewoon blijft, dan word je vanzelf bijzonder. Het is de reclameslogan van een grote verzekeraar, maar het had net zo goed op de Triathlon Terheijden van toepassing kunnen zijn, zegt voorzitter Ger de Peijper van de Stichting Triathlon Evenementen Midden- & West-Brabant (STEM&WB). Deze stichting verzorgt eveneens de cross-triathlon in Etten-Leur en zwemloop in Breda. De Triathlon Terheijden, die dit jaar voor de zesendertigste keer wordt gehouden, staat bekend als een evenement zonder poeha en zonder opsmuk. “Dat wordt blijkbaar gewaardeerd. Reclame maken is niet nodig, we lopen toch wel vol.”

DINERBON

I edere keer wanneer Rob Musters zijn tas inpakt voor de Triathlon Terheijden, stopt hij er steevast een stuk of vijf badmutsen in. Op één badmuts na leent de 36-jarige triatleet uit Oud-Gastel ze altijd uit aan andere triatleten, weet hij intussen. “De meeste deelnemers denken dat ze van de organisatie een muts krijgen. Fout. Bij alle andere wedstrijden in het land gebeurt dat wél, maar in Terheijden niet. Ook gebruiken ze nog een stift om het startnummer op je arm te schrijven. Waarom? Omdat het al een jaar of dertig zo in het draaiboek staat, vermoed ik. Ach, deze voorbeelden zijn exemplarisch voor het evenement”, vervolgt Musters. “Terheijden is een beetje anders dan anders. Een wedstrijd zonder ingewikkeld gedoe. Laagdrempelig en

053

054

TRANSITION

Stichtingsvoorzitter Ger de Peijper (62) zit aan de keukentafel van zijn huis aan de Molenstraat in Terheijden, met een kop koffie en – uiteraard – het allerlekkerste worstenbroodje van héél Noord-Brabant. De Peijper wijst naar buiten. “Tijdens de triathlon is deze straat afgesloten voor al het verkeer. Dan zijn hier zo’n 2000 fietspassages. Dat is een mooi gezicht hoor.” De Peijper deed zelf altijd aan karate. Tot iemand op een gegeven moment zei: ‘Ger, iemand die op karate zit, is een bikkel. Maar als je écht een keer wilt afzien, dan moet je aan een triathlonwedstrijd meedoen’. De Peijper liet zich dat geen twee keer zeggen en schreef zich in 1994 in voor Terheijden: 800 meter zwemmen, 38 kilometer fietsen en 8.5 kilometer lopen. Als hij binnen de 2 uur 30 zou finishen, kreeg hij een ‘bak bier’. Hij ging trainen en wist de triathlon te volbrengen in 2 uur 14. Dat ‘bak bier’ was binnen en De Peijper had een nieuwe hobby. Het gaat hartstikke goed met de triathlon Terheijden, vervolgt De Peijper glunderend. Zo goed, dat er vorig jaar voor het eerst een limiet aan het aantal deelnemers is ingesteld. “800 Mensen kunnen zich inschrijven, dan sluiten we de boel. Er is plek voor zo’n 750 deelnemers. De ervaring leert toch dat vijftig mensen zich op het allerlaatste moment afmelden vanwege ziekte of een blessure. Die limiet heeft vooral te maken met de moeilijke zoektocht naar meer vrijwilligers, ook mensen die niets met de sport hebben. We hebben er 170, maar zo heel makkelijk zijn ze niet te vinden.”

goedkoop, met al jaren veel vaste gezichten onder de vrijwilligers. Waar iedereen na afloop een biertje met elkaar drinkt. ‘What you see, is what you get’. Een triathlon zoals een triathlon in mijn ogen hoort te zijn.” Rob Musters heeft al een keer of acht meegedaan in Terheijden. En elke keer stond hij op het podium, vaak als winnaar. Of het nou om een achtste, een kwart of een halve triathlon ging, Musters was vooraan te vinden. De prijs bestond meestal uit een bloemetje en een medaille. “Ooit heb ik een dinerbon van 25 euro gewonnen, te besteden bij een restaurant in het dorp. De naam van dat restaurant is me even ontschoten. Ik wilde daar dus een keer gaan eten, bleek het goedkoopste gerecht 28 euro te kosten. Je kunt het knullig noemen, maar zo bedoel ik het niet. Het pást gewoon bij Terheijden. Niet voor niets doe ik bijna elk jaar mee, hè?!”

BAK BIER

Het is een doordeweekse middag in januari.

De eerste editie van de triathlon in Terheijden was in juli 1983, zegt de intussen aangeschoven Wim Vermeij (70), penningmeester van de stichting en voormalig zwemtrainer. “Ik was er bij, die allereerste keer. Het was bloedheet, die dag. Kees Kiep won, ik werd vierde.”

DOORSTART

e organisatie was in handen van de plaatD selijke wielervereniging, zoals dat toen met de meeste triathlonwedstrijden in het land ging. Na 25 jaar besloot de wielervereniging er mee te stoppen. Ze hadden het lang genoeg gedaan, van nieuwe aanwas was nauwelijks nog sprake. Ook was het aantal deelnemers bedroevend laag geworden; de sport had flink aan populariteit verloren. In 2008 heeft het evenement toch een doorstart weten te maken. De Peijper: “Aanvankelijk leek niemand het stokje te willen overnemen, tot een klein groepje de koppen bij elkaar stak. Ja, ik was daar ook bij. Als vrijwilliger was ik al jaren betrokken bij het evenement. De triathlon hoorde intussen zo bij Terheijden. STEM&WB, die al jaren de duathlon in Molenschot verzorgde, heeft

055

de organisatie van Terheijden uiteindelijk overgenomen.” De stichting wilde graag een aantal wijzigingen doorvoeren: een ander parcours en inwoners van Terheijden meer bij het evenement betrekken. Zo is er voor gekozen om in de haven te zwemmen. Ook het fietsparcours werd enigszins gewijzigd: er werd voortaan ook dóór het dorp gefietst, in plaats van er langs. De Peijper: “Dat het lukte, had vooral ook te maken met twee sportieve wethouders die het belang er van in zagen.”

CAFÉ ONS THUIS

e triathlon groeide gestaag. In 2008 trok D het evenement 200 deelnemers, meer dan een verdubbeling ten opzichte van 2007. Er waren twee afstanden: de achtste en de kwart. De groei kwam pas echt in 2011, toen de halve triathlon aan het programma werd toegevoegd. Kruiningen was er mee gestopt, aldus Vermeij. “In zowel Brabant als Zee-

Ooit heb ik een dinerbon van 25 euro gewonnen, te besteden bij een restaurant in het dorp. De naam van dat restaurant is me even ontschoten. Ik wilde daar dus een keer gaan eten, bleek het goedkoopste gerecht 28 euro te kosten. Je kunt het knullig noemen, maar zo bedoel ik het niet. Het pást gewoon bij Terheijden.”

land kon je geen halve triathlon meer doen. Wij dachten: dit is onze kans!” Het toevoegen van de halve pakte goed uit, maar er was een keerzijde: als het evenement verder wilde groeien, moest een andere start- en finishlocatie worden gezocht. Vermeij: “In de haven hadden we zes verkeersstromen over een breedte van zeven meter. Qua logistiek zat het ingenieus in elkaar, ook was de sfeer in de haven fantastisch. Maar het werd te krap. Als we groter wilden worden, moesten we écht verhuizen.” Café Ons Thuis aan de Bredaseweg vormt sinds 2016 het hart van de Triathlon Terheijden. Daar drinken alle vrijwilligers de avond voor de triathlon een borrel, daar is het inschrijfbureau, daar zitten de meeste toeschouwers, daar komen de triatleten zwemmend, fietsend en lopend voorbij. Aan de overkant van de Bredaseweg, op het bedrijventerrein, is de wisselzone. De zwem-

056

TRANSITION

057

start is bij roeivereniging Breda aan rivier De Mark, vlak naast Ons Thuis. Vermeij: ,,De roeivereniging heeft een prachtige steiger van 35 meter, eigenlijk zouden we daar even naar toe moeten rijden.” Zo gezegd, zo gedaan. Het toegangshek van de roeivereniging is helaas gesloten, maar de steiger is goed te zien. Vermeij en De Peijper kennen dit stukje Terheijden intussen als hun broekzak. En daar, een steenworp verderop, bij het tankstation van Garage Bastiaansen, is de finish. De twee staan intussen vlak voor Café Ons Thuis en kijken nog eens goed rond. Vermeij: “De start- en finishlocatie is sinds de oprichting een keer of vier verkast. De haven was een sfeervolle plek, maar ik ben ook erg blij met deze locatie. En het loopt weer goed met de inschrijvingen voor dit jaar. Wie wil meedoen aan de achtste of halve triathlon heeft pech: deze afstanden zitten al vol.”

ALLES KLOPT

e organisatie is, naar eigen zeggen, al verD schillende keren door de NTB gevraagd of er ook een Teamcompetitiewedstrijd gehuisvest kan worden, maar het antwoord is vooralsnog nee. De Peijper: “We hebben niks tegen de NTB, maar bij het organiseren van divisiewedstrijden komt gewoon meer

Deze triathlon is voor Jan met de pet. Dat willen we vooralsnog graag zo houden. Het inschrijfgeld houden we bewust heel laag. Misschien zijn we zelfs de goedkoopste van Nederland? Deelnemers krijgen ieder jaar hooguit een balpen of een regenhoesje. Eens in de vijf jaar pakken we uit met een T-shirt.”

kijken. Ik zeg wel eens: deze triathlon is voor Jan met de pet. Dat willen we vooralsnog graag zo houden. Het inschrijfgeld houden we bewust heel laag. Misschien zijn we zelfs de goedkoopste van Nederland? Deelnemers krijgen ieder jaar hooguit een balpen of een regenhoesje. Eens in de vijf jaar pakken we uit met een T-shirt.” En alles tot genoegen van triatleet Rob Musters. Het gaat hem te ver om de triathlon van Terheijden kneuterig te noemen. “Kneuterig? Mwah, dat klinkt zo negatief. Het is gewoon een goed georganiseerde wedstrijd die in de loop der jaren enorm is gegroeid. Het tijdschema klopt, op het fietsparcours ben ik nog nooit de verkeerde kant

opgestuurd, alle vrijwilligers zijn enthousiast. Ook ben ik blij dat Arjan Schilder nu wedstrijdspeaker is. Een jonge vent die dat echt heel goed kan. Eigenlijk kan ik niks negatiefs bedenken.” Oké, een verbeterpuntje misschien: dat alle deelnemers een badmuts van de organisatie krijgen. Maar zo lang dat niet het geval is, zijn er genoeg mensen als Musters. Mocht de triatleet uit Oud-Gastel dit jaar weer meedoen, dan stopt hij sowieso een handvol extra badmutsen in zijn tas. Beloofd.

058

OP ZOEK NA AR JE IDE ALE TRIATHL ONCOACH

Of je nu praat met beginners, doorgewinterde atleten of types die voor het eerst een piekmoment uitkiezen, altijd komt bij triatleten weer terug dat begeleiding op maat een wens is. Maar wat is voor jou op maat? Heb je voldoende aan een voorbeeldschema op internet? Kun je uit de voeten met de trainingen van de club? Of heb je individuele begeleiding nodig? Transition zet voor jou de mogelijkheden op een rij. MAATWERK

059

e z ien veel verschillende soorten nieuwe triatleten een poging wagen binnen de triathlonsport: van doorgewinterde atleten met een achtergrond in een van de d r ie s p or ten zwemmen, fietsen of lopen die een hele triathlon willen volbrengen, tot volledig onervaren atleten die hun eerste sprintafstand willen finishen. Al deze atleten hebben verschillende doelen, hebben een andere manier van getraindheid en dus een verschillende aanpak nodig. Maar hoe weet je nu als atleet hoe je je het beste kunt voorbereiden op jouw doel, met jouw getraindheid en speciale wensen? Als je je in de triathlonsport gaat verdiepen kan het soms wel wat overweldigend zijn. Er zijn triathloncoaches die je daarbij kunnen helpen. Of je kunt je aansluiten bij een triathlonclub in de buurt. In dit artikel proberen we voor je uiteen te zetten wat de voor- en nadelen zijn van het trainen bij een club, bij een coach of kun je het zelfs helemaal zelf af?

W EL K OM BI J DE CL UB

V oor veel nieuwe atleten is het aansluiten bij de triathlonclub in de buurt de meest logische stap. Op deze manier kun je gemakkelijk nieuwe mensen leren kennen die zich net als jij durven te wagen aan de triathlonsport. Bij sommige clubs zijn er atleten die al meer dan 20 jaar triathlon doen. Een ideale manier om tijdens een fiets- of looptraining te vragen naar hun ervaringen. Triathlon is ten slotte een sport waar ervaring een groot voordeel oplevert. Dus als je kunt leren van de fouten die anderen al gemaakt hebben, hoef jij ze niet meer te maken. De kans dat je bij een club iemand vindt die net zo hard zwemt, loopt of fietst als jij is ook aanwezig. Zo kun je ook naast de clubtrainingen nog afspreken met een maatje om de motivatie hoog te houden. Soms is het moeilijk om in je omgeving volledige steun te krijgen op het moment dat jij je ertoe zet bijvoorbeeld een hele triathlon te gaan doen. Op de club weten ze daar alles van en dat schept al gauw een band. Samen afzien en een gezamenlijke interesse. Een ander voordeel van het trainen bij een triathlonclub is dat er (bij de meeste clubs tenminste) altijd een trainer aanwezig is bij de trainingen die je vragen kunt stellen en die op je techniek kan letten. Vooral als beginnende zwemmer is dit een enorm voordeel om de zwemtechniek op de juiste manier aan te leren.

H ET GROOTSTE VOORDEEL VAN EEN PERSOONLIJKE COACH IS DAT DIE SCHEMA’S OP MAAT VOOR JOU KAN MAKEN DIE GERICHT ZIJN OP JOUW ACHTERGROND, DOELEN EN BESCHIKBARE TIJD.

Maar aan het trainen bij een triathlonclub kunnen ook nadelen zitten. Als ego’s opspelen in groepstrainingen, wordt er te hard getraind. Haantjesgedrag komt in bijna elke club voor, maar als je je erop voor kunt bereiden dat de race pas wordt beslist op wedstrijddag zelf en niet tijdens de trainingen, hoeft dit geen probleem te zijn. Een ander nadeel kan zijn dat de clubtrainer uitgaat van een algemeen jaarplan met de aanname dat de grootste wedstrijden in de zomer zijn. Sommige trainers zullen de trainingen aanpassen op korte afstand (zoals Teamcompetities) of lange afstand, maar er zullen ook clubs zijn waar alle atleten dezelfde trainingen doen. Vooral als je een wedstrijd hebt uitgekozen vroeg of laat in het seizoen, zal de algemene jaarplanning voor jou niet per se het meest ideale programma zijn. Daarnaast zullen alleen de clubtrainingen normaal gesproken niet genoeg zijn om aan voldoende omvang voor een hele triathlon te komen. De vraag is dan hoe je beslist wat je buiten de clubtrainingen om doet. Hier kun je de clubtrainer eens naar vragen, maar die zal niet voor elke clubatleet een jaarplanning, voorbereidende wedstrijden en een weekplanning kunnen of willen maken. Dat zou je dan alsnog zelf moeten doen of een persoonlijke coach in de arm moeten nemen.

VRAAG HET DE PERSOONLIJKE COACH

H et grootste voordeel van een persoonlijke coach is dat die schema’s op maat voor jou

kan maken die gericht zijn op jouw achtergrond, doelen en beschikbare tijd. Hij of zij kan je zo kan helpen met alles wat je nodig hebt. De coach denkt na over de juiste trainingen qua omvang en intensiteit op de juiste momenten in het jaar, denkt mee over de juiste voorbereidingswedstrijden en kan een wedstrijdplan opstellen voor intensiteit en voeding. Sommige coaches stellen eenmaal per maand een schema op, anderen per week. Sommigen kun je elke maand een mail sturen, andere coaches zijn altijd bereid je mailtjes, telefoontjes of appjes te beantwoorden mocht je ergens tegenaan lopen. Sommigen nemen maandelijkse testen af of hebben een vaste groep atleten waar je wekelijks bij kunt aansluiten. Zo groot als de verschillen in coachingsaanbod zijn, zo groot zijn ook de verschillen in prijzen. Je bent vaak een stuk duurder uit dan wanneer je alles zelf gaat uitzoeken, of je bij een club aansluit, maar aan de andere kant scheelt het een hoop tijd en stress qua planning en nadenken over de juiste trainingen. Er zijn binnen Nederland verschillende bedrijfjes te vinden, maar doordat het meeste online gebeurt zou je zelfs buiten de landsgrenzen op zoek kunnen gaan naar een coach die bij jou past. Dit is ook afhankelijk van of je je coach regelmatig wilt zien of dat online coaching voor jou voldoende is. Wil je een persoonlijke coach regelmatig zien voor 1-op-1 trainingen, brengt dit vaak wel weer extra kosten met zich mee. Daarnaast zijn er ook coaches die zich juist specialiseren

060

TRANSITION

in het geven van 1-op-1 trainingen. Dus mocht je al goed kunnen lopen en fietsen, maar is zwemmen nieuw, dan zou dit een uitkomst kunnen zijn.

welke training welk effect had. Houd er ook rekening mee dat het enige tijd kan kosten om een methode te ontwikkelen die voor jou werkt.

Het uitkiezen van een coach is al een karwei op zich. Hoe vind je de coach die past binnen jouw budget, eisen en persoonlijkheid? Het is bijna als het uitzoeken van een nieuwe partner. Aan de ene kant is het belangrijk dat je gelijkgestemd bent op bepaalde vlakken. Ben je iemand die van cijfertjes en analyseren houdt, dan is het handig om een coach te zoeken die hier ook mee werkt. Aan de andere kant kan het juist goed zijn om iemand te zoeken die op bepaalde vlakken een tegenpool is. Ben je iemand die altijd overal vol invliegt? Kijk dan eens naar een rustige persoon die wat voorzichtiger en terughoudender is om je op het jusite moment terug te kunnen fluiten. Het is vooral belangrijk dat je een coach vindt die je kunt vertrouwen. Je moet deze persoon veel kunnen en durven vertellen, anders heeft een persoonlijke coach niet veel zin. Als jij niet deelt dat je het druk hebt op je werk of vanwege privéredenen even niet kunt trainen, dan kan de coach je ook niet helpen met het opstellen van het juiste trainingsprogramma. Je moet open durven zijn en, zonder per se op de details in te gaan, kunnen zeggen dat het even niet goed met je gaat. Heb je last van een kleine blessure, deel dit dan zo snel mogelijk zodat de oorzaak kan worden gevonden en een oplossing gezocht kan worden. Deel je dit niet, omdat je bijvoorbeeld bang bent dat je coach je dan minder laat trainen, dan doe je zowel jezelf als je coach te kort. Op internet is veel te vinden over de prijzen en diensten van verschillende coaches, maar vraag ook eens rond binnen je kennissenkring of club waar mensen goede of minder goede ervaringen mee hebben.

Het voordeel van deze manier van trainen is dat je heel flexibel bent. Je kunt ook af en toe eens afspreken met die buurman die graag fietst, die collega die tussen de middag ook altijd baantjes gaat zwemmen en je kunt je loopschoenen aantrekken als jij je daar goed bij voelt en als jij daar tijd voor hebt. Het grootste voordeel van zelf trainen is dat je heel goed bij je gevoel kunt blijven. Ben je iemand die veel zelfdisicpline heeft en zich niet snel laat meeslepen dan kan dit een manier zijn die voor jou goed werkt. Het grootste nadeel is dat je veel moet nadenken en plannen en dat er niemand is

Z EL F A A N DE SL A G

Een goede optie vooral als je weinig geld te besteden hebt, veel tijd hebt, eerst wilt uitvinden of triathlon wel echt iets voor je is zonder je ergens aan te binden, leergierig bent of als je heel eigenwijs bent aangelegd: zoek het lekker zelf uit. Het internet zit bomvol informatie. Er zijn tal van websites en youtubekanalen waar je informatie vandaan kunt halen. Ook zijn er verschillende boeken geschreven over trainingsmethoden, periodiseringsmodellen, fysiologie, psychologie, zwem-, fiets-, en looptechniek en voeding waar je je helemaal mee kunt uitleven. Door ‘trial and error’ kun je veel dingen op jezelf uittesten en kijken wat voor jou goed werkt. Het is wel aan te raden heel nauwkeurig een logboek bij te houden, zodat je kunt nagaan

verschillende opties om je voor te bereiden op jouw triahtlons. Er is geen ideaal plaatje. Wat het beste werkt is per persoon verschillend en kan ook veranderen naarmate je langer in de triathlonsport zit en meer of andere wedstrijden wilt doen. Besef ook dat een combinatie mogelijk is. Je kunt best een persoonlijke coach nemen, terwijl je ook tweemaal in de week meetraint met de club, als je dat leuk vindt én regelmatig youtubefilmpjes bekijken over de ideale zwemtechniek. Kijk vooral waar jij je goed bij voelt. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden.

EEN IETS LAAGDREMPELIGERE OPTIE IS OM EEN KANT EN KLAAR SCHEMA TE HALEN VAN INTERNET, OF AAN TE SCHAFFEN VIA EEN PERSONAL COACH EN DAAR VERVOLGENS ZELF MEE AAN DE SLAG TE GAAN. die feedback geeft op wat je doet. Het kan wel goed zijn dat iemand die je goed kent en die ook in de triathlonsport zit af en toe eens meekijkt in jouw logboek, je twijfels aanhoort en met je meedenkt. Een iets laagdrempeligere optie is om een kant en klaar schema te halen van internet, of aan te schaffen via een personal coach en daar vervolgens zelf mee aan de slag te gaan. Dit zijn bijvoorbeeld 12 of 16 weekse standaard schema’s die speciaal zijn ontwikkeld voor een sprint, halve of hele triathlon die vaak zijn onderverdeeld in schema’s voor beginners of gevorderden. Deze zijn te vinden via triathlonwebsites (zoals triathlonbond.nl) of –bladen, of je kunt ze via een persoonlijke coach bestellen. Er wordt dan geen feedback gegeven over hoe je de trainingen hebt uitgevoerd, maar het voordeel is dat je de trainingen flexibel kunt indelen en je niemand hebt die over je oordeelt of je het goed doet of niet.

C ONCL USIE

A f hankelijk van je doelen, beschikbare budget en tijd en je persoonlijkheid zijn er

Over de auteur Sarissa de Vries is bewegingswetenschapper, clubtrainer bij TC Maastricht, coach bij EDOsports, in het bezit van het TTN-3 diploma en als toptriatlete werd ze in 2017 verkozen tot Maastrichts sportvrouw van het jaar na het behalen van onder meer een tweede plek op het EK lange afstand en twee NK-titels.

Y O U R

ROUTE ULTEGRA Y O U R

Y O U R

#MYULTEGRA Elk doel heeft ontelbare routes. Alleen jij beslist welke het beste bij jou past. Jij kiest, of een snelle rit op de vlakke weg of een uitdagende steile klim. Deel je het met je vrienden - of geniet je er alleen van. Jouw keuzes en daar gaat het om. Want uiteindelijk bepalen ze hoe ver je gaat. On your ride. Your route. Your Ultegra. shimano.com/myultegra

YOUR RIDE YOUR ROUTE YOUR ULTEGRA

presents 14 april

de Isaac Alternatieve Wielertocht

27 mei

Isaac Triathlon Eijsden-Maastricht Triathlon

16 sept.

10 • 18 • 32km

Raidlight Bear Trail 16 • 25 • 39 • 58 • 83 • 100km

Trailrun

18 nov.

Isaac Cross Duathlon Maastricht Duathlon

7 dec.

14km

Polar Bear Trail Trailrun

Triathlon

10 • 20 • 30km

Polar Bear Night Trail Trailrun

20 jan.

7 • 14km

Terhills Trail Trailrun

19 jan.

middle distance • short distance

Terhills Night Trail Trailrun

8 dec.

1/16 • 1/8 • 1/4 • ouder-kind triathlon

Tecnica Sint Pietersbear Trail Trailrun

27 okt.

75km • 100km • 130km • 160km

14 • 22km

Duathlon

Trailrunning

www.bearsports.nl

Biking

AVONTUURLIJK & SPORTIEF DE WINTER UIT! BOEK V

BEKIJK ONZE REIZEN OP SNEEUWWANDELEN.COM

IA TRAN SITION EN BET AAL GE EN MATER IAALHU UR (T.W.V. â&#x201A;¬ 55)

ONTDEK HET ONVERWACHTE

UIMLA GECERTIFICEERD

064

TRANSITION

065

NAMIBIÃ&#x2039;, JANUARI 2018

EEN LAND ZO GROOT ALS DUITSLAND EN SPANJE SAMEN, MET EEN BEVOLKINGSAANTAL KLEINER DAN DAT VAN LITOUWEN EN MINDER ASFALTWEGEN DAN FLEVOLAND. DE HOOFDSTAD WINDHOEK LIGT OP 1700 METER BOVEN ZEENIVEAU EN HET IS ER WAR M EN DROOG. IN DE VOLGENDE TR ANSITION NEMEN WE JE MEE OP TR AININGSK AMP MET HET NTC. BLY INGESK AKEL! #NAMCAMP18

Beeld Petko Beier / pebe-sport.de

Thea Sybesma tijdens Holland Triathlon

TRANSITION

FIN ISH

066

2018 IS ONDERWEG. VOOR JE HET WEET STA AN DE EERSTE WEDSTRIJDEN OP HET PROGRAMMA. NU IS DE TIJD OM IN TRAINING TE INVESTEREN. GA ERVOOR!

ALMERE-AMSTERDAM

08.09.2018 presented by

Europees Kam

pioen 2017 -

Yvonne van V

lerken (8:51:1

MIDDLE & LONG DISTANCE + RELAYS 7, 8 & 9 SEPT 2018 www.challenge-almere.com

VOLG ONS OOK OP

TIJDRIT ALMERE 31 MAART 2018 DÃ© tijdrit van Nederland! De perfecte (team)voorbereiding op het seizoen, met meer dan 700 deelnemers uit de BeNeLux!

10:30 uur: 5,5 km Jeugd 11:00 uur: 42 km 12:35 uur: 21 km 14:00 uur: Team Time Trial

WWW.TIJDRITALMERE.NL

start elke 20sec start elke 20sec start elke 20sec start elke 60sec