4 minute read

R'wina c

Next Article
Workshops PO

Workshops PO

------------------------------------Makers

Advertisement

tekst Elly Scheele regie Abdel Daoudi spel Hajar Fargan en nog een acteur -------------------------------------

De Toneelmakerij presenteert ---------------------------------------------------------------------------

r'wina

Een voorstelling voor in de klas ---------------------------------------------------------------------------

cñ(V*Y

leeftijd 14+ | VO vanaf klas 3 | MBO, duur 100 mintuen (voorstelling en workshop) speelperiode 16 jan t/m 3 mrt '23 te zien op scholen in Nederland en België

In R'wina ontmoeten we de gedetineerde Rachida (16), die als onderdeel van haar reclassering langs scholen gaat om haar verhaal te doen en uit te leggen hoe je op een gezonde manier om kunt gaan met agressie. Een jaar geleden mishandelde zij schijnbaar uit het niets een begeleidster van een zomerkamp. Coach Jovan (28) is met Rachida mee op deze tour en bereidt de klas voor op de komst van deze ‘dader’. Rachida hoort zichzelf praten in deze klas en krijgt opeens wroeging. Heeft ze wel echt spijt van haar daad? Iedereen zou toch een keer flippen als ze in haar schoenen hadden gestaan? De jarenlange microagressies*, pesterijen en het sluimerend racisme in haar omgeving maakten haar razend. Eigenlijk is ze fakking blij en trots op zichzelf dat ze haar woede nu niet wegslikte, maar voor zichzelf opkwam. Hoezo is zij alleen maar dader in deze situatie, is ze niet ook slachtoffer? Als ze echt eerlijk is, zou ze het zo weer gedaan hebben. R'wina (=puinhoop/chaos/rotzooi) gaat over discriminatie, dader- en slachtofferschap en de (on)zin van straf. Zijn we niet allemaal tikkende tijdbommen die met genoeg duwtjes de verkeerde kant op een keer kunnen ontploffen? En wat verwachten we van een reclasseringstraject? Willen we iemand “herstellen” of eerder “heropvoeden”?

*Microagressies zijn bewuste en onbewuste beledigende, denigrerende en / of vijandige opmerkingen die zo alledaags zijn dat wij het in onze maatschappij nauwelijks opmerken. Lodik, C Het antiracismehandboek, (Amsterdam, 2021)

Abdel Daoudi is theatermaker en reflecteert in zijn voorstellingen vanuit zijn bi-culturele achtergrond op de samenleving. Centraal staat de vraag: ‘wat heb ik gemeen met de ander?’ Hierbij probeert hij een verschuiving te creëren in de manier waarop mensen naar anderen en zichzelf kijken.

Elly Scheele haar teksten kenmerken zich door een gestileerde, hyperrealistische taal waarin veel ruimte is voor het herkenbare gestuntel van de mens, die ook maar een poging doet om het goed te doen.

--------------------------------------------------------------------------Educatie > r'wina

---------------------------------------------------------------------------

Voor de voorstelling

In het kader van het preventieprogramma criminaliteit van de Stichting Back to Reality bereidt de klas zich voor op het bezoek van Rachida. Het doel van dit bezoek is tweeledig, aan de ene kant werkt het preventief. Games, series en films romantiseren criminaliteit en door een gesprek met een gedetineerde krijgen leerlingen een realistisch beeld van de gevolgen van het overtreden van de wet. Aan de andere kant is het gesprek tussen de gedetineerde en de 'buiten mensen’ (jongeren die vrij zijn en gewoon naar school gaan) goed voor Rachida om weer aan de samenleving te wennen. Leerlingen verdiepen zich ter voorbereiding van de komst van Rachida in hun eigen triggers tot woede en bereiden vragen voor haar voor.

Anger management

Na afloop van de voorstelling volgen we een anger management cursus. Na een korte pauze keren de leerlingen terug in de klas die nu veranderd is in een boksring. Hier koelen zij hun woede onder leiding van een streng maar rechtvaardige reclasseringsmedewerker. Want is niet iedereen wel eens helemaal klaar met kleine en grote stoten onder de gordel? Eenmaal uitgeraasd en helemaal zen gemediteerd verzamelen we licht agressief gedrag waar de klas zich aan irriteert en onderzoeken we samen welke steken onder water het meest explosief zijn. Helpt straf als we op ontploffen staan of zijn er betere methodes om ervoor te zorgen dat je niet de fout in gaat?

R'wina speelt zich af in klaslokalen waar normaal gesproken wiskunde, aardrijkskunde of Nederlands gegeven wordt, dicht op de huid van het publiek. Met minimale middelen worden de jongeren in de klas deelgenoot van het leven van de hoofdrolspelers. Eerder maakte de Toneelmakerij in de klas onder andere al het bekroonde Sweet Sixteen over suïcide, Jamal en Nadia over radicalisering en Outlaw over armoede. Actuele onderwerpen lenen zich bij uitstek voor een voorstelling in de klas, waarbij leerlingen in een vertrouwde, beschermde omgeving de voorstelling beleven en aan de hand van de verdiepende educatie met elkaar verder praten.

Over Sweet Sixteen > Iedje Hoonhout, docent ROCvA >

"Sterk stuk over moeilijk bespreekbaar onderwerp. Een hele intense ervaring voor de leerlingen. (...) De educatie zowel ervoor als erna is onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het nagesprek had net zoveel waarde als de voorstelling. We hebben echt genoten en moesten er ook van bijkomen."

Nadia

Outlaw Sweet Sixteen

This article is from: