TivoliVredenburg bijlage De Volkskrant in 2015

w

commerciële bijlage

is JARIG

Joost van Bellen in Ronda, eerste TivoliVredenburg Festival, 21 juni 2014

‘we zijn 1!’ in beeld Gongslag van de koning, vuurdoop en Morrissey

Directeur Frans Vreeke ‘We beginnen het in de vingers te krijgen’

Steinway Gezocht Vleugel met flexibel karakter

dirigent Peter Dijkstra Aan de slag met het Nederlands Kamerkoor

Joost van Bellen Ambassadeur van de Utrechtse dance?

TOPACT Kensington Een bandje zo groot als TivoliVredenburg

2

3

4

5

6

7

Met korting naar het TivoliVredenburg Festival op 13 juni: zie de bon op pagina 7

2

2014-2015 11/12/13 We hebben de sleutel

28/10/14 Morrissey in de Grote Zaal

12/09/14 Opening café Het Gegeven Paard

03/07/14 Nu zijn we echt open!

21/06/14 Festival burg den liVre Tivo Eerste

23/12/14 Weihnachtsorato rium

22/06/14 My First Festival

06/11/14 Typhoon in Pandora

28/01/14 De bouw is bijna klaar

23/04/14 Vuurdoop van de Ronda met oa John Coffey

09/04/15 Het toneel voor de 3FM Awards

TIVOLIVREDENBURG FESTIVAL WIJ ZIJN 1!

13 JUNI Dertig acts treden aan voor het verjaardagsfestival ‘Wij zijn 1’, dat het beste van klassiek, pop, jazz en dance samenbrengt. Net als bij het openingsfestival op 21 juni 2014 is er veel ruimte voor verrassingen en onverwachte combinaties. Vorig jaar improviseerde Kyteman in de Grote Zaal met het Radio Filharmonisch Orkest. Dit jaar gaat het RFO een bijzondere samenwerking aan met

pianiste Gabriela Montero. Zij speelt Mozarts Pianoconcert nr. 20 en improviseert op suggesties uit het publiek. Speciaal voor deze avond betreden het klassieke Osiris Trio en het jazztrio van Rembrandt Frerichs samen het podium.

Het Belgische rocktrio Triggerfinger is van de partij, evenals De Jeugd Van Tegenwoordig – met een ‘Greatest Hits-show’ ter gelegenheid van het tienjarig bestaan. Maarten Heijmans, afgelopen maart nog te zien in

TivoliVredenburg, zingt Ramses Shaffy.

Het programma is een coproductie van alle programmeurs van TivoliVredenburg. Popprogrammeur Sytse Wils: ‘Dit gebouw hebben we van de stad gekregen. Vijf podia voor alle denkbare muziekstijlen.

Wat is er leuker dan alle onzichtbare muren en schotten tussen de smaken, genres en zalen weg te halen? Je kunt door het gebouw zwerven en je eigen programma samenstellen.’

31/12/14 Nieuwjaarsfeest

TIVOLIVREDENBURGERS David, stage-manager ‘Het allereerste concert in de Ronda, een proefconcert dus, was een avond met Utrechtse bands. Wij mochten met John Coffey die avond afsluiten. Dat was heel bijzonder. Ik werkte toen al bij TivoliVredenburg, dus ik kende het pand en het personeel al goed. Toen stond ik daar gewoon als één van de eersten in een uitverkochte Ronda, met m’n eigen band in m’n eigen hometown.

Mensen klommen op het podium en op een bepaald moment stonden we daar met 150 man helemaal los te gaan. Het

werkte gewoon, het pand werkte. Ik was supertrots.’

3

Terugblik met TivoliVredenburg-directeur Frans Vreeke

‘improviseren, daar zijn we goed in’ Gefeliciteerd met het eenjarig bestaan!

Was het een tropenjaar?

‘Dat klinkt meteen zo zwaar. Het is het hele jaar door ook een feestje geweest. Het voelt niet als een lijdensweg. Maar als de vraag is of het keihard werken was: zondermeer en dat geldt voor iedereen van TivoliVredenburg.’

voorafgegaan. Ze zagen nu de vier kolommen tussen de popzaal en de kamermuziekzaal door en plaatsen daar dan dempers tussen. Ik ga ervan uit dat die klus half juli is geklaard. Daarna kunnen we totaal ongegeneerd alles tegelijk programmeren.

Maar laten we het vooral over de leuke dingen hebben.’

Zullen we even de tegenvallers langslopen? Een plafondplaat die naar beneden komt in de Grote Zaal…

‘Tja, net op het moment dat we dachten: we hebben de belangrijkste zaken nu zo’n beetje onder controle, gebeurt zoiets. Kennelijk heeft er tijdens de verbouwing iemand op het plafond gelopen, waardoor zo’n plaat die al meer dan dertig jaar goed vastzat is losgekomen. Stom toeval. Maar het euvel is verholpen, de steigers zijn zo goed als weg.

Op 29 mei kan de Vrijdag van Vredenburg gewoon de Grote Zaal weer in.’

Vertel, waar denk je als eerste aan?

‘Wat ik persoonlijk fantastisch vind, is dat er nu artiesten naar Utrecht komen, die de stad eerder niet aandeden. Zo hebben we Morrissey, D’Angelo en Pet Shop Boys gehad.

Waarmee voor mij is bewezen dat een popzaal die twee keer zo groot is als Tivoli hier bestaansrecht heeft. Die capaciteitssprong is een goeie geweest. En dat geldt voor het hele gebouw. Op voorhand zijn we uitgegaan van 500.000 bezoekers in een jaar, maar we gaan makkelijk richting 700.000. Een geweldig succes, ik kan niet anders zeggen.’

En het geluidslek, of de geluidslekken, hoe staat het daarmee?

‘Een maand geleden zijn de werkzaamheden begonnen. Daar is langdurig onderzoek aan

Het is nog altijd werk in uitvoering?

‘Als ik terugkijk: niemand heeft bij benadering kunnen bevroeden welke impact dit gebouw zou hebben. Dat geldt voor de

tivolivredenburgers

Eerst maar eens feestvieren op het Tivoli­Vredenburg Festival ‘Wij zijn 1!’ op 13 juni. Wat wil je absoluut niet missen?

‘De Jeugd van Tegenwoordig. De vier jubileumconcerten die ze hier geven, moet ik missen. Dus dat ga ik inhalen. En ik ga zeker naar het ‘Radio Phil’. Als het even kan, wil ik ook nog iets van het danceprogramma meemaken. Ik maak hier lange dagen, maar ik zeg altijd: het is niet alleen maar werk. Concertbezoek hoort er ook bij. De secundaire arbeidsomstandigheden zijn zeer prettig.’

Tour de France 10 juni, 29 juni, 3, 4 juli

Utrecht. Je hebt hier in de stad meer studentengezelschappen. Ik vind het belangrijk om met deze gezelschappen contact

bezoekersaantallen, voor de kosten en voor de complexiteit van de processen. Domweg omdat er geen goede voorbeelden zijn. We worden nog dagelijks wijzer. In het afgelopen jaar was improviseren erg belangrijk. Gelukkig zijn we daar goed in, zo blijkt.

De laatste maanden komt er steeds meer rust in de uitvoering van de evenementen, we beginnen het in de vingers te krijgen.

Maar we zijn nog lang niet klaar. De routing is nog niet in orde en we werken aan meer levendigheid in de centrale hal. Daarin gaat straks ons Rabo Open Stage een belangrijke rol spelen.’

TIP

Eva, marketeer klassiek ‘Mijn doel als marketeer klassiek bij TivoliVredenburg is om jonge mensen enthousiast te maken voor klassieke muziek. Zelf ben ik lid van het studentenkoor Dekoor Close Harmony, waarmee ik vorig jaar met de Rolling Stones op Pinkpop stond. Het was zo’n vette ervaring om met de Stones voor 60 duizend mensen te staan.

Het koor is gekoppeld aan de Universiteit van

Frans Vreeke: ‘Niemand heeft bij benadering kunnen bevroeden welke impact dit gebouw zou hebben’

te houden. Zo kunnen we bij TivoliVredenburg jonge mensen een podium bieden en een groter publiek aanspreken.’

Ook in TivoliVredenburg neemt de Tour-koorts toe. Op 10 juni zullen vijf Nederlandse artiesten en schrijvers herinneringen ophalen aan Frankrijk in de muzikale show:Tour des Vacances. Onder leiding van Guuz Hoogaerts treden Janne Schra, Rick de Leeuw, Ronald Giphart, Kasper van Kooten, Maaike Ouboter en Dave ‘The Kik’ von Raven aan in de stad

waar de Tour de France start. Een bijzondere avond voor iedereen die Frankrijk een warm hart toedraagt.

Speciaal voor de snel schakelende wielertheatershow De Muur On Tour – Grand Départ komen op maandag 29 juni bijna alle Nederlandse Gele truidragers uit de historie van de Tour de France naar Utrecht.

Mart Smeets en Wilfried de Jong presenteren de avond en brengen een ode aan de wielersport, met muziek, toneel,

beeldend proza, fijnzinnige poëzie en theatrale interviews. De avond zal verder worden omlijst met onder meer: Herman van der Zandt, Ocobar, Blaudzun, Rick de Leeuw, Alex Roeka en J.W. Roy. Op vrijdag 3 en zaterdag 4 juli staat Kraftwerk In TivoliVredenburg met het album ‘Tour de France’.

Deze uitvoering tijdens de Tour de France is een lang gekoesterde wens van Kraftwerk-oprichter en wielerfanaat Ralf Hütter.

felicitaties

4 Typhoon: Twee van de vetste optredens van onze Lobi Da Basi-tour hebben we in Pandora en Ronda mogen beleven, allebei uitverkocht. De ziel van de Oudegracht is overgewaaid naar het Vredenburg!

Janne Schra: Aan Tivoli en Vredenburg heb ik al heel lang herinneringen. Mijn allereerste Grote Zaal-optreden was als 18-jarige in Vredenburg bij de finale van De Kunstbende, dat dan weer wel. Ook heb ik een paar maanden pal naast Tivoli Oudegracht gewoond.

Dit jaar heb ik in een uitverkocht Pandora mogen spelen, 10 december mag ik nog eens. Ontzettend veel zin in.

Lucas en Arthur Jussen: TivoliVredenburg: muziektempel met grootstedelijke allure. Dit verwacht je eerder in Londen of Berlijn, maar nu ook op een steenworp afstand van ons huis. We zouden er elke week willen spelen.

Janine Jansen: Hoera voor TivoliVredenburg. Nog maar één jaar jong en nu al niet meer weg te denken uit Utrecht.

Ik ga weer volop genieten van jullie prachtige gebouw tijdens mijn Internationaal Kamermuziek Festival Utrecht eind juni.

Eric Vloeimans: Blij dat Vredenburg weer terug is, ik speel er met veel genoegen. De Grote Zaal is weergaloos, de sfeer in het hele gebouw is goed. Ik wens jullie alle goeds toe en ik hoop dat ik nog vaak mag komen spelen.

Concert in Hertz: ‘Een allrounder zochten we.’

klassiek

Steinway gezocht en gevonden Programmeur jazz- en kamermuziek Guy van Hulst is in TivoliVredenburg verantwoordelijk voor de piano’s. Voor het nieuwe gebouw werd hij eropuit gestuurd om twee vleugels te kopen, een Steinway en een Yamaha.

‘Dat was een buitenkansje. De Yamaha hebben we nog maar pas, die is nog niet eens bespeeld. Die hebben we in Hamburg gekocht, Yamaha zit daar op een industrieterrein naast een worstenfabriek. Eerst een vleugel kopen en daarna bij de buurman vieren met worst, dat had wel wat. Het is een mooi, helder instrument – een alleskunner.

Fluisterzacht, maar ook heel sprekend en

amateurs

rabo Open Stage

aan mocht sleutelen. Knap lastig hoor, want het karakter van een instrument is wat je zoekt, maar het kan ook heel verraderlijk zijn.

In dit geval was er gewoon te weinig onderhoud aan gepleegd. Dankzij Evert kwam er een fantastisch instrument tevoorschijn. We zijn er heel blij mee.

Een allrounder zochten we. Iedereen moet ermee uit de voeten kunnen. Want waar alle andere musici hun eigen instrument bij zich hebben, moet de pianist vertrouwen op een instrument dat hij niet kent. 22 januari werd de nieuwe Steinway geleverd, ik ben meteen naar beneden gerend en heb staan juichen.

Het is zo’n gaaf moment als zo’n sieraad binnenkomt.’

Hillbilly Boogiemen tijdens het TivoliVredenburg Festival 2014

Vijf prachtige zalen heeft TivoliVredenburg: Grote Zaal, Ronda, Cloud Nine, Pandora en Hertz. Daar komt nu als het ware een zesde bij, bedoeld voor amateurs in de stad en de regio. Rabo Open Stage, zoals het podium gaat heten, is een initiatief van TivoliVredenburg in samenwerking met de Rabobank.

Het podium staat open voor alle amateurs.

Bovendien kan Rabo Open Stage gaan functioneren als een opstapje naar professionele podia. De programmering is in handen van de programmeurs van TivoliVredenburg in nauw overleg met wijkcentra, het conservatorium en andere kunstopleidingen. Zowel koren als instrumentalisten, dj’s en breakdancers, rockbands en kamermuziekensem-

festivaltip ‘Sacre’ voor vier piano’s 13 juni

De Grote Zaal van Tivoli­ Vredenburg is met zijn in het midden gelegen ronde podium de best denkbare plaats voor Maarten Bons bewerking van Stravinksy’s Le Sacre du Printemps voor vier piano’s. De Parijse première in 1913 leidde tot groot rumoer, het is een klassieke anekdote.

De oerkrachten van Le Sacre ontladen zich in Stravinsky’s oorspronke-

met een geweldig mechaniek.

Die Steinway was een ander verhaal. Met Evert Snel, onze steun en toeverlaat op pianogebied, en twee goeie pianisten, Daan Vandewalle en Ellen Corver, zijn we naar België gereden. Daar had Evert een bijna nieuwe Steinway gevonden, die mogelijk geschikt was. Dat was ook zo, maar dat bleek niet direct. Daan en Ellen speelden om beurten, ik hoefde alleen maar te luisteren.

Het basregister was meteen heel mooi, maar over de klank bovenin, de discant dus, die veel kenmerkender is, waren we niet te spreken. Het was dus eigenlijk best een teleurstelling.

We hebben toen bedongen dat Evert er eerst

bles zijn welkom. Tijdens festivals, zo’n twintig verdeeld over veertig dagen per jaar, kan het open podium – voor iedereen zichtbaar en toegankelijk in de centrale hal – een extra levendige aanvulling zijn op het festivalprogramma.

Opening Rabo Open Stage: 13 juni. Tussen 18.30 en 24.00 uur treden aan tijdens het TivoliVredenburg Festival: UCK Blokfluitensemble o.l.v. Erica Langereis, RiverDistrict, Domstad Junior Orkest, Pandae, Seven to Eleven, Victoire x Festus, Biscuits, Peter Dobbinga.

tivolivredenburgers lijke versie in een groot orkest met een flinke batterij aan slagwerk.

Pianist en componist Maarten Bon balde de uitbarstingen van energie samen in een versie voor vier piano’s. Een bezetting die goed weg weet met Stravinsky’s spectaculaire ritmes. De bewerking wordt tijdens het TivoliVredenburg Festival gespeeld door het Amsterdam Piano Quartet. De vier pianisten doen volledig recht aan de furie van de muziek.

Ze laten de ruimte trillen

met Stravinsky’s kleurenpalet, van duistere aardkleuren tot lichte sepiatinten.

De afdeling klassiek is sterk vertegenwoordigd door het Radio Filharmonisch Orkest met Prokofievs Eerste Symfonie – bijna te vrolijk.

Mozarts d-klein-concert brengt het geheel met perfect gedoseerd drama in evenwicht.

De Rossini-ouverture L’Italiana in Algeri maakt het programma af, na dat improvisatierondje van la Montero.

Diede, leerling Bonifatius College 'Drie dagen achter elkaar heb ik in TivoliVredenburg doorgebracht. Met 50 andere muziekleerlingen van het Bonifatius hebben we gewerkt aan een zelfbedachte compositie, gebaseerd op de muziek van de Finse componist Sibelius. Dat stuk hebben we ook uitgevoerd in TivoliVredenburg. In het publiek zaten mijn ouders en mijn vriendin. Mijn vader

speelt ook gitaar, dus ik voelde wel een beetje druk. Ik trad ook op met zijn gitaar, dus ik denk dat hij het mooi vindt

om te zien dat de passie wordt overgedragen.

Het voelde heel goed.'

klassiek

Kamerkoor laaft zich aan amateurs Koordirigent Peter Dijkstra verdeelt zijn tijd tussen het koor van de Beierse omroep in München en het Zweeds Radiokoor van Stockholm. Volgend seizoen treedt hij aan als chef-dirigent van het Nederlands Kamerkoor, een van de belangrijke bespelers van TivoliVredenburg – met een eigen serie in Hertz en Grote Zaal.

Het Nederlands Kamerkoor is van Amsterdam naar Utrecht verhuisd. Waarom eigenlijk?

‘Het is natuurlijk een hele stap dat de nationale trots van het koorwezen na 78 jaar verhuist naar Utrecht. Toch is het een logische keuze: Utrecht heeft bij uitstek een levendige koorcultuur. ‘ Ken je de stad goed?

‘Het is wel een beetje mijn stad. Als piepjong studentje zong ik al mee in het koor van de Nederlandse Bachvereniging en ik heb er een tijdlang amateurkoren geleid. Intussen heb er ook de Matthäus Passion gedirigeerd bij de Bachvereniging.’

Inspireert dit nieuwe gebouw je om nieuwe wegen te bewandelen?

‘We zullen hier ongetwijfeld de ruimte gaan bespelen, zoals ik dat nu ook al in kerken en concertzalen doe. Verder willen we echt vanuit een concept werken, dat de mensen verbaasd denken: wat is daar aan de hand?’

‘Kun je een voorbeeld noemen?

‘In de nacht van 24 op 25 oktober brengen we in TivoliVredenburg een ode aan de eeuwigheid met De Tijd staat Stil. Dat doen we samen met dramaturg Lise Bruyneel, beter bekend als vj Lady M. Het concert vult precies het uur waarin de klok van zomer-

pieces of tomorrow

Klik met klassiek

op wintertijd gaat. Het begint én eindigt om twee uur ’s nachts. De tijd staat dus letterlijk stil. Daarom brengen we stukken die met de beleving van tijd spelen, een nachtstuk van Xenakis, Lux aeterna van Ligeti en een speciale koorbewerking van het beroemde stiltestuk van John Cage.’

Er staat ook een programma met de actrice Hadewych Minis op de rol. Gaat het Nederlands Kamerkoor op zoek naar een nieuw publiek?

‘Het is eerder zo dat we op de mensen afstappen, uit onze cocon kruipen. Afdalen uit die heerlijkheid van daarboven zogezegd.

Samenwerking met scholen, jeugd, amateurs – we zoeken het op. En we vieren het contact met de amateurwereld. Zingen is op álle niveaus fantastisch. Op die manier toon je je maatschappelijke relevantie aan.’

Participatie van amateurs is ook een speerpunt voor TivoliVredenburg. Hoe krijgt het bij jullie gestalte?

‘We werken samen met lokale koren. Nu we een programma met Messiaen en Martin doen, zeggen we tegen de koren van steden als Zwolle en Leeuwarden: wij zingen Franse muziek en zoeken nog iets wat daarbij past.

We bieden coaching aan en in ruil daarvoor mogen zij in het voorprogramma zingen. Heel praktisch, hands on. Zo investeren we in de koorwereld en ik als dirigent profiteer er ook van. Het enthousiasme van de amateurs herinnert me eraan waarom ik ook alweer met muziek maken ben begonnen. Als professionals zijn we soms te gericht op onze partituur.

Dan krijgt de muziek als je niet uitkijkt een ernst die beklemmend kan zijn.’

Klassiek met een biertje in de Grote Zaal, daar komt het op neer. Aan de telefoon vanuit Baltimore, waar Stenz gastdirigent is bij het Baltimore Symphony Orchestra, stuitert zijn stem van enthousiasme. ‘Een nieuw publiek binnenhalen, dat is waar de klassieke-mu-

Gabriela Montero 13 juni Veel klassieke musici voelen zich zonder bladmuziek naakt op het podium.

Gabriela Montero niet. Op haar dertigste speelde Montero voor aan de wereldberoemde Martha Argerich, die diep onder de indruk van haar Beethovenvertolking was, maar nog enthousiaster over haar improvisaties. Sindsdien treedt ze er steeds vaker mee op.

Tijdens het TivoliVredenburg-festival zal Montero na Mozarts Pianoconcert nr. 20 een aantal improvisaties spelen.

Ze nodigt het publiek uit thema’s aan te dragen, die zij uitwerkt in de stijl van Brahms, Mozart, Ginastera, of hoe haar pet maar staat.

Peter Dijkstra

‘Het is mooi als mensen denken: wat gebeurt daar nou?’

Engelse musici reppen bezorgd over de achteruitgang van de Britse koren. Moe-

‘Pieces of Tomorrow’, een nieuwe programmaformule in TivoliVredenburg in samenwerking met het Radio Philharmonisch Orkest, is het onderwerp van gesprek met Markus Stenz, chef-dirigent van het orkest.

festivaltip

5

ziekwereld lang op zat te wachten. TivoliVredenburg doet het.’ De formule is simpel. Popmuziek bij de inloop, drankje erbij. Beethoven, Bruckner en Kantsjeli stonden het afgelopen seizoen op de lessenaars. Daarna is het feesten tot diep in de nacht met dj St. Paul, die als host optreedt tijdens de concerten. Stenz: ‘Hij maakt het persoonlijk, hij vertelt hoe bij hemzelf de klik kwam met klassiek. Hij vroeg een keer: ‘Voor wie is dit de eerste keer in een klassieke concertzaal?’ Ruim 60 procent van de handen ging omhoog. Het is zijn publiek, dat we zover krijgen dat ze geboeid zitten te

ten wij ons zorgen maken in Nederland?

‘Ik heb wel een goed gevoel bij het koorzingen, al vind ik de piramide nogal breed aan de onderkant. Als je dat vergelijkt met Zweden, waar ik heel veel kom: daar heb je enorm veel goede kamerkoren.’

Ga jij de piramide steiler maken?

‘Die mag van mij zeker iets steiler ja. Dat is wel onze missie. We zijn een beetje wat de Engelsen a trailblazer noemen. Als je gaat langlaufen moet er ook altijd iemand zijn die het spoor maakt.’

Huib Ramaer

luisteren naar klassieke muziek. Dat maakt de formule sterk.’

Geen last van mobieltjes? ‘Nooit. Zodra we beginnen te spelen, wordt er geluisterd. We spelen hooguit een uur. Mensen kunnen vragen stellen. We belichten sleutelmomenten uit het stuk. En het blijkt te werken. Ik heb dit nergens anders meegemaakt. Daar wil ik TivoliVredenburg graag mee feliciteren.’ (HR) Pieces of Tomorrow: Pärt en Moessorgski, 17 sep. Niet Stenz maar James Gaffigan dirigeert.

jazz

6 Sjostakovitsj met contrabas en drums Het Rembrandt Frerichs Trio gaat tijdens het TivoliVredenburg Festival een krachtmeting aan met het Osiris Trio. ‘Jazz’ doet Sjostakovitsj, ‘klassiek’ improviseert. ‘We stappen radicaal uit onze comfortzone.’

In het komende seizoen verzorg je de carte blanche-serie, drie concerten in totaal. Wat ga je doen?

‘Daar verheug ik me enorm op. Het eerste concert spelen we zonder gasten ons gebruikelijke repertoire: mijn eigen composities en kunstmuziek uit het Midden-Oosten. Die muziek heb ik ontdekt toen ik twee jaar in Egypte woonde. Ik krijg vaak tips van bevriende muzikanten uit de Arabische wereld want vanaf mijn Haagse keukentafel is het lastig daarin door te dringen. Die ontdekkingstocht blijft leuk.

Het tweede concert is met violiste Liza ­Ferschtman. Met haar hebben we een te gekke chemie. Zij is een killer op haar instrument, vinden wij. En voor haar is het prikkelend om met van die improviserende boeven uit Den Haag te werken.

En het derde staat in het teken van de oude muziek. Ik speel fortepiano, Tony op de violone en Vinsent [Planjer – red.] heeft zelf een drumstel gebouwd op basis van baroktrommels. Dat concert doen we samen met Mike Fentross op theorbe, Erik Bosgraaf op blokfluit en zangeres Klaartje van Veldhoven, die toevallig mijn echtgenote is.’

Je stond vorige week nog in TivoliVredenburg met ‘Kikker swingt’. Dat is even wat anders dan Arabische kunstmuziek in het Bimhuis.

‘Zeg dat. ‘Kikker heeft de blues’ is de jeugdvoorstelling met het kwintet van Tony Overwater, vaste bassist in mijn trio. Het is een leuke manier om jazz bij een jong publiek te introduceren. De verhalen van Max Velthuijs spreken meteen aan en intussen zitten die kinderen en hun ouders gewoon naar serieuze jazz te luisteren. ‘Goh, ik wist eigenlijk niet dat ik van jazz hou’, krijgen we vaak te horen. Dat is een belangrijke motor voor alles wat ik doe: overbrengen wat ik zelf mooi vind.’

Je speelt ook Bach op fortepiano en 17de-eeuws repertoire uit Iran – dus eh, kamerwereldmuziekjazz?

‘Poeh, dat is een mond vol. Het mooie van deze tijd vind ik juist dat labels plakken niet meer relevant is. Van huis uit ben ik een honderd procent-jazzjongen én ik sta op het Festival Oude Muziek. Onder makers, zeker in de avant-garde, is dat allang geen issue meer, maar ik denk dat het publiek er langzamerhand ook zo over denkt. Iedereeen heeft Spotify en grasduint, klassieke muziek- of freejazz-puristen ken ik eigenlijk niet.’

Je kunt zo op de marketingafdeling van TivoliVredenburg aan het werk.

‘Ha! Daar kun je lacherig over doen, maar ik vind echt dat met TivoliVredenburg een ac-

Jazzpianist Rembrandt Frerichs

‘Iedereen heeft tegenwoordig Spotify en grasduint.’

tueel statement in steen is neergezet. Ik vind het gaaf dat publieksgroepen hier mengen.

Dat kan elders ook wel, maar hier komt het helemaal tot zijn recht. Ik stap trouwens vaak even binnen als ik in Utrecht ben – ik geef les aan het conservatorium. Ze hebben daar een superleuke bar waar ik ga zitten om even mijn mail te checken.’

Maar eerst is er de battle met het Osiris Trio op 13 juni.

‘Dat hebben we niet zelf bedacht, het is een geniaal idee geweest van TivoliVredenburg.

Om een klassiek trio – piano, cello en viool – de confrontatie aan te laten gaan met een jazztrio – piano, contrabas, drums.

We spelen bijvoorbeeld allebei het pianotrio van Sjostakovitsj, gewoon na elkaar. Heel gaaf en spannend, maar ook doodeng. En het Osiris gaat improviseren. Allebei stappen we radicaal uit onze comfortzone, dat wordt spannend dus.’

dance

Geen VIP-tafels maar ballen De Amsterdamse deejay Joost van Bellen viert het 12,5-jarig bestaan van zijn clubavond RAUW in Utrecht en hij draait bij het nachtconcert van Kraftwerk. Een droom! ‘Ik voelde me een tiener die oog in oog staat met zo’n jongen van One Direction.’

Bij deze ben je officieel benoemd tot ambassadeur van de dance in TivoliVredenburg. Een passende rol?

‘Ja en nee – omdat de dance die ik draai niet representatief is voor alle dansavonden in TivoliVredenburg. Maar ik doe het met liefde.

Ik ben in elk geval gek op de mensen die er werken. Bezieling vind ik heel belangrijk.

Tegenwoordig weiger ik nog met mensen te werken die ik niet zie zitten.’

Voor wie het niet weten: wat is RAUW? ‘RAUW is een clubavond die nu 12,5 jaar bestaat. In 2004 of 2005 ben ik ermee naar Tivoli gegaan. Die avond is ontstaan als reactie op de heersende dancemoraal. Het is trappen tegen de geldmachine die dance was geworden, de VIP-tafels en het gelikte Las Vegas-sfeertje. Daar gaat RAUW recht tegenin.’

Het jubileum vier je in Utrecht?

‘Utrecht is onze thuishaven. Utrecht voelt als familie, daarom vieren we het daar. In Amsterdam zijn we een beetje zwervende geraakt. Dat heeft ook te maken met mijn boek.

Ik heb een roman geschreven, Pandaogen.

Toen ben ik het rustiger aan gaan doen.’

Pandaogen…

‘Het gaat over de keerzijde van roem en succes. Iedereen wil beroemd worden, maar is het wel zo leuk? Maar het komt goed, uiteindelijk blijkt dat je vrienden ook je familie kunnen zijn. Hoofdfiguur is een voormalige transgender, intussen vrouw. Anders zijn dan de gemene deler is een thema. Het is ook de achterliggende gedachte van RAUW. Iederen mag zijn wie hij of zij wil zijn. Ook travestieten, helaas zie je die niet veel in Utrecht, maar als ze komen, worden ze in hun waarde gelaten.’

Wat is jouw muziekstijl in één zin?

‘Een eclectische stijl van moderne dansmuziek… met ballen. Of kloten. Mag het zo? Ik vind dat ook typerend voor TivoliVredenburg: het is één groot eclectisch muziekpaleis. Als ik daar aankom op het load dock, zo heet dat toch, beneden in de kelder: fascinerend.

De ene keer is het leeg en een nare, kille bedoening. Maar een volgende keer staat er een vrachtauto van een rockband naast een touringcar van een symfonieorkest en stapt er een jazzcombo uit een busje. Al die verschillende mensen, dat vind ik geweldig.

Muziek brengt mensen bij elkaar, of het nou heavy metal is of een symfonieorkest of een dansavond. Het mooie van dance is natuurlijk dat je gewoon hardop kunt praten en flirten enzo.’

Joost van Bellen in Ronda, eerste TivoliVredenburg Festival, 21 juni 2014

DJ Joost van Bellen: ‘Het mooie van dance is natuurlijk dat je gewoon hardop kunt praten en flirten enzo.’

Je draait ook op 3 juli na afloop van het nachtconcert van Kraftwerk ter ere van het begin van de Tour de France.

‘Ik ben fan van het eerste uur. Volgens mij heb ik Kraftwerk voor het eerst gezien in Vredenburg in 1989, kan dat? Daarna ben ik nog heel vaak geweest, tot in een natuurpark in Tsjechië aan toe. Na afloop van een van de laatste shows in de reeks begin dit jaar in Paradiso kwam Willem Venema, de boeker van Kraftwerk, naar me toe. ‘Jij moet even meekomen.’

Even later stond ik tegenover de meneer van Kraftwerk als een tiener die iemand van One Direction ontmoet. Mij werd toen gevraagd of ik bij het concert in TivoliVredenburg wilde draaien. Dat had ik nooit durven dromen.

Ik ben nu steeds meer muziek aan het verzamelen die is geïnspireerd door Kraftwerk of met Kraftwerksamples. Die wil ik gaan draaien, maar het moet natuurlijk geen muziekles worden. Planet Rock van Afrika Mambaata is een must, dat spreekt. Ach, er is zoveel meer.’

RAUW, 26 juni, jubileumeditie.

7

Kensington in Ronda, 12 dec 2014

pop

De utrechtste band van Nederland Het hoofdpodium van Pinkpop 2015, de grootste tent van Lowlands, een ramvolle Heineken Music Hall, twee concerten in een stijf uitverkochte Ziggo Dome in het verschiet (25 en 26 november) en een kast vol met 3FM- en MTV-awards: Ken­ sington mag zich met recht de grootste band van Nederland noemen. De vier hebben nog altijd een speciale band met thuisstad Utrecht in het algemeen en TivoliVredenburg in het bijzonder, zegt gitarist Casper Starreveld.

‘We zijn in Utrecht begonnen en hebben daar vervolgens steeds een stap verder kunnen zetten. Van ACU naar EKKO, van De Helling naar Tivoli aan de Oudegracht en eind vorig jaar hebben we voor 2.000 man in de Ronda in TivoliVredenburg gespeeld. Als je het succes zo stap voor stap kunt opbouwen, is het minder vluchtig. Je ziet gezichten van fans die er vijf jaar geleden ook al bij waren, dat vind ik te gek.’

Het mag duidelijk zijn: Kensington en Utrecht houden van elkaar. ‘Laatst hebben we een soort grand slam in een week tijd gedaan:

tivolivredenburgers

optreden in de Domtoren, de Galgenwaard en in TivoliVredenburg tijdens de 3FMAwards.’

Bijzonder warme herinneringen bewaart Starreveld aan de Oudegracht, waar de band voor het eerst in 2010 speelde. ‘Dat was heel spannend. We waren het voorprogramma bij Bombay Bicycle Club, toen een van m’n favoriete bands. Ik weet nog dat ik dacht: normaal kom ik hier om bandjes te kijken en te zuipen, nu moet ik zelf spelen.

Ik verwachtte dat het heel druk zou worden, maar volgens mij viel dat een beetje tegen...

De tweede keer waren wij headliner, het was lekker vol, en een klein jaar later verkochten we de Oudegracht uit. Dat was het moment dat we tegen elkaar zeiden: het zou wel eens wat kunnen worden met ons. Het voelde als een monumentale prestatie.’

Kensington – weer uitverkocht – was vorig jaar ook een van de acts in de reeks afscheidsconcerten in Tivoli aan de Oudegracht. Starreveld: ‘Ik weet nog dat ik de deur dichttrok en dacht: dit was dus de laatste keer, maar een paar weken later stond ik in mijn kluskleren een studio te bouwen

Casper Starreveld van Kensington: ‘Laatst hebben we een grand slam gedaan: Domtoren, Galgenwaard en Tivoli­ Vredenburg in een week’

in de Spiegelbar.’ Intussen had Kytopia, de ‘werkplaats’ van Kyteman en vrienden, zijn intrek genomen in het voormalige poppodium.

Kensington is een van de bands die daar repeteert en opneemt, ‘een inspirerende plek’.

In TivoliVredenburg is de band ook voorzichtig begonnen. De eerste Kensington-show, in het kader van de release van hun laatste plaat Rivals (augustus 2014), was niet in Ronda maar in de knusse ‘jazz-zaal’ Cloud Nine. ‘Het was heel cool om live op de radio te spelen vanuit TivoliVredenburg.’

Een paar maanden later stond de Ronda op het programma. ‘Een mooie samenloop van omstandigheden. Ineens was er een zaal met een capaciteit van 2.000 in de stad – het leek alsof wij met de zaal waren meegegroeid. De Ronda is heel tof, met een breed podium waarop je dicht bij het publiek staat: de perfecte zaal om snel een goede sfeer te creëren.’

Tim Veerwater Kensington speelt de hele zomer op festivals, waaronder Pinkpop op 13 juni en deBeschaving in Utrecht op 27 juni.

COLOFON

Connie en Ruud, vaste bezoekers

Dit is een uitgave van TivoliVredenburg mei 2015

'We vinden de lunchpau­ zeconcerten heerlijk, maar laatst waren we hier op de disco ‘40+' en toen merkten we dat het wel erg fijn is om een keer helemaal uit je dak te gaan. Het was gigan­ tisch druk en er was zelfs een dj! We gingen met een groep vrienden, alle­ maal grijze koppies met wie we de hele avond hebben gedanst. Het voelde echt een beetje als vroeger.'

Concept NB Experts in Communicatie Redactie Nicoline Baartman Cas Boland Margriet van Kraats Bregje Wigersma Vormgeving Bruno Heemskerk Fotografie Juri Hiensch Tim van Veen Bart Heemskerk Jelmer de Haas Deze bijlage is tot stand gekomen buiten de verantwoordelijkheid van de redactie van de Volkskrant.