
2 minute read
Verdwaald in Wielwijk
Door buurtwerker Lennart Blom
Ik woon in Krispijn. En ik werk sinds eind vorig jaar 2 dagen in de Admiraal. Hier kan ik nog verdwalen. Dat ga ik vanaf nu dan ook doen!
Advertisement
24 januari, 17:00 uur Eerst langs een vertrouwd adres. Voor dat ik hier kwam werken. Kwam ik geregeld in de Zoutmanstraat. Op bezoek bij een 87-jarige weduwnaar. Ik had hem laatst nog een kaart gestuurd met een lichtpuntje voor in het nieuwe jaar. Nu na een tijdje stond ik weer voor de deur. Ik kwam binnen in het donker. De stroom was afgesloten wegens werkzaamheden en dat duurde langer dan verwacht. We gingen zitten, deze keer zonder koffie! Hij vertelde dat hij het gevoel had dat alles hem tegenzat. Dat hij te veel eiwit in zijn bloed had. Dat zijn kapotte tlbalk tegen zijn zin vervangen werd door een kleinere ledlamp die veel minder licht geeft. Hij graag Engels wil leren maar niemand hiervoor kan vinden. Dat hij als metaalbewerker heel precies werkte maar dat het nog wel is misgaat bij mensen die de verkeerde volgorde hanteren. Over Wielwijk dat blijft veranderen onder zijn ogen. En over de tuintjes die volgens hem niet altijd gebruikt worden waarvoor ze bedoeld zijn!
Verdwaald in de tijd ging opeens het licht weer aan. Bleken we al bijna 3 uur verder te zijn. Terwijl ik afscheid neem verschijnt er een lach op zijn gezicht. Wij hadden contact. En daar heb je geen stroom voor nodig.