Kattenstaart - door onze sluipende reporter Mark

Hallo Staartbewoners, jullie herinneren je vast nog wel dat ik de vorige keer vertelde over Poema, de kater die zo graag in het park rondhangt. Hij bleek regelmatig binnengehaald en -gehouden te worden door iemand die nota bene wist waar hij woonde en dat hij als vermist opgegeven stond. Via via kwam zijn baasje er achter dat die persoon zelf ook naar een flat ging verhuizen, net als hijzelf, en dat die vrouw van plan was hem mee te nemen. Dat mocht natuurlijk niet gebeuren, want Poema wil in zijn eigen buurtje blijven wonen. Dus zijn mensen hebben hem opgehaald en een paar weken binnen gehouden. Dat vond hij helemaal niets, en ook zijn broer Tijger baalde stevig dat hij niet naar buiten kon. Om een lang verhaal kort te maken: Tijger en Poema zijn niet naar een flat verhuisd, maar blijven in hun eigen wijkje. Ze zijn namelijk bij ons ingetrokken. Het was even wennen voor hen, en voor ons ook, maar we kunnen nu prima met elkaar opschieten. Ze horen er helemaal bij en beschouwen ons huis nu helemaal als hun thuis. Ze gaan weer gewoon naar buiten en komen ook netjes door het kattenluik weer naar binnen. Het is nu dus tijd voor de volgende stap: ik ga hen opleiden tot hulp-reporters. Omdat ze allebei zo graag naar het park gaan, worden zij onze sluipende park-reporters, net als Tosca voeger was. Ze zitten overigens lang niet altijd in het park, hoor. Ze liggen vaak uren te slapen, het liefst bij onze mensen op schoot. Poema was het snelst ingeburgerd, die lag al meteen bij mijn vrouwmens op schoot. Poema ligt bij zijn Poema-ma, grapte mijn manmens. Dat heeft hij geweten, want een

Ze weten de weg naar hun nieuwe huis best te vinden

paar dagen later kroop Tijger bij hem op schoot, en was hij dus Tijger-pa. Nu zitten ze vaak de hele avond allebei bij onze mensen op schoot. We maken er een soort stoelendans van. Tijger en Poema wisselen regelmatig van schoot, en als een van twee opstaat, neem ik de vrijgekomen schoot in. Dat wil zeggen, als Mowgli of Balou of een van de dames me niet voor is. Poema en Tijger hebben zelfs al eens samen op schoot gezeten.

Dat kan prima, want onze mensen hebben van die relaxstoelen, waar een voetensteun omhoog komt. Plek genoeg voor twee katten, dus. Het enige dat die twee jonge boeven nog niet doen, is mee uit wandelen gaan. Zodra het lekker lenteweer wordt, zal ik hen toch maar eens aansporen om mee te komen, want een echte sluipende reporter moet goed op de hoogte blijven van het reilen en zeilen in de wijk.

Mark hoopt dat Tijger en Poema snel mee gaan wandelen...

Poema op bezoek bij zijn oude vrienden langs het Wantij