‘Voddenverhalen’ van Laila Dejava

In de vorige Poorter stond bij het artikel over de 100-jarige mevrouw Dekker-van Horssen een illustratie van een vrolijke blauw-roze taart. Laila Dejava die het feestgebak tekende, is een nieuwe medewerker van de krant. Zij is al vrijwilliger bij de wijkkrant van Krispijn en wilde ook graag voor de Poorter illustraties maken. Aan de hand van de onderwerpen die aan de orde komen, kiest zij zelf het artikel waarbij zij zich in een tekening wil uitdrukken.

Laila komt uit Litouwen en woont al twintig jaar in Nederland. Zij is niet, zoals doorgaans verwacht wordt, voor de liefde naar ons land gekomen, maar zij kreeg een hekel aan de kou in haar geboorteland, pakte de bus, ging op reis en kwam zo in Nederland terecht. Later heeft zij toch haar studie kunstgeschiedenis in Litouwen afgemaakt en, via wat wij de open universiteit noemen, rechten gestudeerd.

Expositie Brugwachtershuisje

In de afgelopen maanden heeft Laila, op uitnodiging van de organisatie Wijk voor Wijk, haar mixed werk geëxposeerd in het brugwachtershuisje bij de Boombrug. Het zijn schilderijtjes van stukjes stof met daarbij passende verhalen. ‘Voddenverhalen’ is het door haar samengestelde boekje, waarin zij haar ideeën over kunst tot uiting brengt: “Mijn werk moet alle zintuigen prikkelen, een echte kunstenaar werkt uit zijn hoofd en hart. Daarom moet je in beweging blijven, nieuwe indrukken opdoen, naar verhalen luisteren. In ‘Voddenverhalen’ komt tot uiting dat elk draadje textiel gevoed is met een verhaal, iemand heeft het kledingstuk waaruit het afkomstig is, gedragen. In zo’n klein stukje zit een heel leven, energie uit het verleden, herinneringen van anderen, een ziel. Kunst moet gemaakt worden van dingen die al zijn gemaakt.”

Ook al gemaakt was een oud kinderboek dat Laila kocht en voorzag van nieuwe illustraties, aangepast aan onze tijd. Uit dit boek leest ze voor op scholen. Recyclen is voor haar een sleutelwoord: van een afgedankt deurtje van een keukenkast een paneel maken. En daarop een madonna afbeelden die zij heeft opgehangen naast een madonna geschilderd door haar vader, die beeldhouwer was. Het deurtje heeft een nieuwe bestemming gekregen. Haar inspiratiebron is Alexandre Vassilliev, die één van de belangrijkste privé modecollecties vintage kleding bezit: 50.000 modeartikelen vanaf het begin van de achttiende eeuw tot nu. Deze collectie is speciaal gericht op modeobjecten die gelinkt zijn aan historie, aan belangrijke politieke omwentelingen, revoluties en oorlogen zoals de Eerste en Tweede Wereldoorlog.

Wensen voor de toekomst zijn er: een ruimte om haar werk tentoon te stellen, lezingen te geven en mogelijkheden (sponsoren) om haar ‘Voddenverhalen’ aan een breder publiek te kunnen tonen en laten lezen.

Heintje Groesbeek

Uit ‘Voddenverhalen’:

Everybody likes me

In de kast van mijn pas overleden oma hing heel veel kleding Zo zijn oma’s. Nooit wat weggooien.

Het rook naar haar. Een bijzondere combinatie van vanille en sinaasappel

Even mijn ogen dicht en dan stond zij voor mij gekleed in haar lievelingsblouse met beige tulpen

Zij had enorm veel witte blouses. In alle kleuren en combinaties wit. Elke keer zag ik haar in een witte blouse maar elke keer was het een andere blouse.

Een soort van magie